Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee uw scli - Vlaanderen
©0^3
No. 57.
DINSDAG 14 OCTOBER 1930.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond-
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Brazilië.
In den door zijn geurige koffie
gerenomeerden Braziliaanschen
staat hebben de zaken een on
rustbarenden keergenomen. Reeds
lang was het woelig in deze
federatieve republiek, welker 37
millioen inwoners (die de ruimte
hebben in dit 8 5 millioen vier
kante kilometer beslaande gebied)
niet allen even bijster tevreden
waren met den bestaanden toe
stand, zooals die zich onder het
bewind van president dr. Washing
ton Louis Pereira de Souza had
ontwikkeld. Ondanks of mis
schien wel juist door het over
wegend heete klimaat loopen de
gemoederen daar te lande klaar
blijkelijk gemakkelijk en het feit,
dat het staatshoofd op 15 Nov.
aanstaande periodiek zou aftre
den bracht de gemoederen ge
ducht in beweging, met alle ge
volgen daaraan verbonden. Want
de Brazilianen zijn weinig ge
neigd het bij woorden alleen te
laten de geschiedenis der
tallooze revoluties is daar om
het te bewijzen in het alge
meen als mannen van de daad.
Dat aan deze overigens gunstige
eigenschap ook schaduwzijden
kleven, ondervond de Brazili-
aansche vice president dr. Mello
Vianna nog in het begin van
dit jaar aan den lijve. Op 7
Februari namelijk zou deze staats
man een verkiezingscampagne
houden (men ziet dat de Brazi
lianen er vroeg bij waren om de
eveneens op 15 November be
paalde Kamerverkiezingen in te
luiden) toen hem op afdoende
manier het spreken werd belet
met behulp van enkele revolver
kogels. 's Lands wijs, 's lands
eer
Sedert zijn we er niet op voor
uitgegaan integendeel! Tot op
volger van den staatspresident
was bestemd dr. Julie Presters
de Albuquerque, die zich nu
niet bepaald in de onverdeelde
sympathie zijner landgenooten
mag verheugen. Althans ontstond
een heftige agitatie tegen zijn
aanstaand optreden als president
en de revolutiewolk, welke zich I
gedurende de laatste maanden
herhaaldelijk boven de Zuid-
Amerikaansche landen heeft ont
last, begon gaandeweg meer het
politieke uitspansel boven het
land der Santoskoffie te ver
duisteren. Het dreigde er naar
onweer en thans is de bui los
gebroken. Met een legermacht
van ongeveer 40 000 man zijn
de opstandelingen opgetrokken
om kracht bij te zetten aan hun
verlangens, welke voornamelijk
zouden uitgaan naar invoering
van geheim kiesrecht. Wat ver
der tot hun eischen behoort,
blijft in groote vaagheid gehuld.
Maar een feit is het, dat ze zich
hebben opgemaakt om met ge
weld van wapenen hun wen-
schen ingewilligd te krijgen.
Tengevolge van de scherpe
censuur is het niet mogelijk zich
een beeld van de algemeene
situatie te scheppen, maar de
de regeeringscommuniqué's ade
men een optimistischen toon. Of
dat optimisme gerechtvaardigd is,
valt van hieruit niet te beoor-
deelen, daar de inkomende tele
grammen in de meeste gevallen
vol tegenstrijdigheid zijn beide
partijen eigenen zich de over
winning op papier toe. In elk
geval voegt Brazilië in deze
dagen weer een donkere blad
zijde aan zijne geschiedenis toe.
Een golf van revolutie slaat
over de Zuid-Amerikaansche lan
den.
Volgens uit Buenos Aires ont
vangen berichten, heeft het op
treden van de revolutionnairen
over het geheele land succes. Het
schijnt hun er in de eerste plaats
om te doen te zijn, de aangrenzen-
den staat in- handen te krijgen.
Met dit doel werd dan ook het
offensief tegen dezen staat geo
pend.
Uit vier verschillende richtingen
rukken 30.000 opstandelingen naar
de stai Sao Paolo op. Tijdens
deze opmarsch is het bij Castro
in de staat Parana, tot een hevig
gevecht gekomen, waarbij de
Ga terug, Philippe, zeide de
graaf, zij mag niet zien, dat wij acht
op haar slaan. Ik denk, dat zij de
dochter van onzen gastheer is. Zij
heeft hetzelfde edele uiteilijk. Wie
mochten dat zijn, zoo edel en zoo vol
waardigheid, zoo afgesloten van de
geheele wereld
Toen het meisje den tuin verliet
met eenige rozen liet Alfred, afgemat,
zich in zijne kussens terugvallen.
Eenige oogenblikken daarna kwam de
oude Sara hem eenige verfrisschingen
brengen en tevens een met rozen ge
vulde vaas op tafel zetten.
Wat zijn die bloemen schoon
zeide de jonker, en wat zijn zij mij
dierbaar
De huishoudster moest er bij glim
lachen.
Zeg mij, goede Sara, hoe is de
naam van mijn gastheer?
Hij noemt zich Gerard Lepage.
Hij is dus geen Griek?
Neen mijnheer de graaf, hij is
van een ander land gekomen, maar
men weet niet vanwaar.
De jongeman had de huishoudster
°ok willen ondervragen over de jonge
dame, maar kieschheidshaive deed hij
dat niet, Den volgenden avond werd
hem tegelijk met zijn avondmaal een
tweede vaas met rozen gebracht. En
toea de graaf de bloemen nauwkeu
rig wilde beschouwen, hoorde hij een
lieflijke stem roepen
weerstand der regecringstroepen
door de rebellen gebroken werd.
De verliezen bedroegen 50 dooden
en gewonden.
In Noord-Brazilië trachten de
opstandelingen uit Pernambuco
den staat Bahia binnen te rukken.
Vier aviateurs die uitgezonden
waren om bij Natal in den staat
Rio Grande do Norte bomaan
vallen te ondernemen, hebben
met - de opstandelingen gemeene
zaak gemaakt. Ook de beman
ningen van twee te Imbituda ge-
stationneerde- torpedojagers sloe
gen aan het muiten en liepen
over naar de rebellen.
Naar uit Montevideo gemeld
wordt, hebben ook nabij de ste
den Marcelina en Ramos, hevige
gevechten plaats gehad, waarbij
het aantal dooden en gewonden
omstreeks 200 bedraagt.
Uit Montevideo wordt gemeld,
dat de val van San Paolo aan
staande is. Te Pernambuco zou
den de insurgenten 30000 gewe
ren en 447 mitrailleures hebben
buitgemaakt. Bij den strijd om de
stad zijn waarschijnlijk 150dooden
gevallen.
Engeland.
Uitvaart slachtoffers van de R101
Zaterdagnacht zijn dr. Eckener
en kapitein Von Schiller te Lon
den aangekomen om als vertegen
woordigers van de bemanning
van het luchtschip „Graf Zeppe
lin" deel te nemen aan de plech
tige bijzetting van de slachtoffers
der R 101. De Duitsche gasten
werden aan het station door ver
tegenwoordigers der regeeringen
door eenige leden van het Konink
lijkLuchtvaartkundig Genootschap
ontvangen.
Het was, alsof in de toch al
niet opgewekte herfstatmosfeer
van Londen op een triesten na
jaarsdag nog iets bijzonder som
bers hing, wat waarschijnlijk wel
veroorzaakt werd, door de stille,
bijna plechtige wijze, waarop de
menschen zich door de binnen
stad bewogen naar Westminster
Hall en vandaar naar het station,
vanwaar het stoffelijk overschot
Vader I lieve vaderkom u toch
buiten in de zachte luchtDe maan
komt boven de golf op! De avond is
prachtig. Sinds gistermorgen al hebt
gij u op uwe kamer opgesloten. Uwe
ongesteldheid maakt tnq bang. Als gij
op de veranda niet kunt komen, moet
ik veronderstellen, dat gij zieker zijt,
dan gij mij wilt doen gelooven.
Het hart van den jongen graaf
beefde van verwachting. Het meisje
was dus de dochter van Gerard Le
page.
Toen vernam hij het geluid van
zware, afgemeten schreden. Lepage,
niet in staat om zich aan te bieden,
verliet zijn kamer en wierp zich in
een stoel op de veranda. In de stilte
van den avond en dewijl de glazen
deuren, welke op de veranda voerden,
half open stonden, kon de graaf ieder
woord, door de zachte, lieflijke stem
gesproken, hooren.
Wat ziet gij er lijdende uit,
vader? sprak zij in 't Fransch; gij
zoudt geloof ik beter doen eens een
dokter te raadplegen dan uw toe
vlucht te nemen tot de geneesmidde
len van Sara.
Ik heb geen dokter noodig, zeide
mijnheer Lepage met bitterheid het is
mijn ziel, die lijdt en ware het niet
ter wille van u, ik zou sedert lang
den dood gewenscht hebben.
Ik begrijp u niet, vader, welk
nieuw verdriet kwelt u dan
Mijn kind, wees niet ongerust
om mijnentwillemorgen zal ik beter
zijn. Het zien van dien vreemdeling
heeft mij een soort van heimwee aan*
gebracht, dat ik meende niet meer te
kennenevenwel moest men zich ge
lukkig gevoelen te leven en te ster
ren ln het schoene Griekenland. Ik
der slachtoffers van de R 101
naar Bredford en verder naar
Cardington zouden worden ver
voerd. Het leek, alsof in de an
ders van straatrumoer zoemende
City alle geluiden gedempt wa
ren en langs den weg, waar de
droeve stoet zou voorbijtrekken,
heerschte inderdaad een indruk
wekkende stilte, ondanks de
groote menschenmenigte, die zich
langs de kanten had opgesteld,
Te 11 uur stelde de stoet zich
in beweging. Zij werd geopend
door bereden politie. Dan volgde
de lange, lange rij van met zwart
rouwfloers omhangen lijkwagens,
waartusschen kleine afdeelingen
militairen liepen. Daarna de eerste
Minister, Ramsay Mac Donald en
bijna alle leden van het Kabinet,
vele leden van het Lagerhuis, de
eerste Ministers van de Rijkscon
ferentie, vertegenwoordigers der
Dominions en de andere gedele
geerden ter Rijksconferentie.
Een droevig schouwspel vorm
de de groote troep verwanten en
familieleden in diepen rouw ge
huld, die op de Britsche autori
teiten volgde. Dan volgden ver
schillende officieele instanties en
particuliere vereenigingen op
luchtvaartgebied, waarbij ook ver
tegenwoordigers van de Britsche
admiraliteit en daarachter het
corps diplomatique, waarbij vele
ambassadeurs en gezanten der te
Londen gevestigde legaties, o.w.
de Nederlandsche gezant dhr. nr.
De Marees v. Sinderen en de
vertegenwoordiger der Duitsche
regeering, die speciaal voor dat
doel dr. Eckner naar Londen had
gezonden.
Uit Beauvais wordt als de
meenig der Britsche deskundigen
gemeld, dat verder onderzoek van
het wrak van de R. 101 niet
meer noodig is.
De gewenschte gegevens zijn
verzameld en zekere deelen van
het geraamte zullen naar Engeland
worden gezonden voor onderzoek.
Buistreinen.
De maatschappij voor de onder-
grondsche spoorwegen heeft
men mag aannemen niet zon
der trots verklaard dat de ver
andering in de „buistreinen" nu
gereed is gekomen. Met die ver
andering wordt bedoeld dat alle
ondergrondsche treinrijtuigen nu
automatisch opende en sluitende
deuren hebben, die geleidelijk de
traliehekken, aan beide einden
der wagens bediend door trein
personeel, hebben vervangen. De
Underground vertelt verder dat
ongeveer vijf millioen pond ster
ling is besteed om de reizigers
van Londen en de voorsteden te
voorzien van deze nieuwtse typen
rijtuigen Het is niet zeker dat
de reizigers er onverdeelde goed
keuring aan hechten of dat ze de
goede diensten, aldus bewezen,
zullen waardeeren. De nieuwe ty
pen zijn als stalen doozen, waar
in de reizigers automatisch wor
den opgesloten voordat de trein
het station verlaat. Het is geen
prettig gevoel zich opgesloten te
weten in een trein, die diep on
der den grond voortjaagt. Dit is
weliswaar sporadische maar zeer
complete gevangenschap. De oude
rijtuigen met de ijzeren heksluit
ingen aan beide einden en door
een man bediend, gaven het ge
voel, dat men zoo noodig den
trein kon verlaten. Nu sluit een
onzichtbare conducteur de reizi
gers op. Het hangt van het be
hoorlijk werken van het mecha
niek der deursluiting af of men
spoedig een vrij man zal zijn of
niet. De ervaring heeft al geleerd
dat het mechanisme wel eens hort
en dat men aan het station van
bestemming het rijtuig niet kan
verlaten. Meer dan ooit zijn de
reizigers overgeleverd aan de ge
nade der machine. Niet lang ge
leden weigerde de machine gena
de te geven. Dat was in het ge
val van een jonge vrouw, die op
het nippertje, juist toen de deuren
dichtgingen, nog wilde instijgen.
Zij was te laat en haar rok raakte
vast in de deur. Zij werd mee
gesleurd en door de botsing met
den tunnelgang gedood. Het was
een zeer ongelukkige samenloop
van omstandigheden. Maar het
feit bewees, dat zulke ongeluk
ken niet onmogelijk zijn.
ben niet in staat geweest vandaag
onzen gast te bezoeken hebt gij be
richten van hem, Sofie
Sara zegt, dat bij erg ziek is,
en dat hij zich nog in geen maand op
reis zal kunnen begeven.
Laat ons hopen, dat hij weldra
hersteld zal zijn. Morgen zal zijn
vriend terugkomen met een dokter
van Athene. Kom, Sofie, laat ons een
oogenblik wandelen, dan zullen wij
binnengaan.
Den volgenden dag, tegen het val
len van den avond, kwam Charles
Bertin werkelijk aan, vergezeld van
een dokter.
Mijnheer Lepage ontmoette den
vreemdeling onder de waranda, en
verzocht hem beleefd binnen te komen.
Charles was niet weinig verrast in
den gastheer van zijn vriend een
waren edelman te ontmoeten, teiwijl
hij verwacht had zich in tegenwoor
digheid van een Griekschen boer te
zullen bevinden.
Ik denk, dat de graaf gaan sla
pen is, mijnheeren, zeide mijnheer
Lepage; daar hij een zeer slechten
dag gehad heeft, zult gij goed deen
met hem niet te wekken. Men zal u
uwe kamers wijzen, en ge kunt u
wat opfrisschen, terwijl het avond
maal wordt opgebracht.
Een half uur later kwamen zij in de
eetkamer. Lepage bewees niet alleen
een goed gastheer maar ook een aan
genaam en onderhoudend man in ge
zelschap te zijn. Hij had nooit gasten
gehad, zoolang hij dit huis bewoonde
en derhalve bezat zijn tegenwoordig
gezelschap voor hem het bekoorlijke
van iets Hieuws. Onder den opwek*
kenden invloed van beschaafde vreem
delingen ontwikkelde hij eek volheid
van gedachten en toonde een fijnheid
en scherpte van geest, waarover baron
Bertin in groote verbazing geraakte.
Na het eindigen van den maaltijd,
zond Lepage een bediende in de
kamer van den zieke, die spoedig
daarep met de tijding terugkwam, dat
Alfred Beaucourt wakker was en bereid
zijne bezoekers te ontvangen. Lepage
bracht hen naar de ziekenkamer en
ging toen naar de kamer van zijn
dochter, die op verlangen van haar
vader zich niet aan de gasten had
vertoond.
Wat ben ik gelukkig u weer te
zien, mijn waarde Alfred, riep Charles
Bertin, de kamer van den zieke bin
nentredende, ik breng u een kundigen
Griekschen dokter mede die h spoe
dig genezen zal. Maar gij zijt hier
niet slecht gehuisvest, vervolgde hij,
met verwondering in het rond ziende.
De dokter ondervroeg den jonker,
onderzocht hem met zorg en zeide
Mijnheer de graaf, gij zijt tot
hiertoe zeer goed behandeldik zal
slechts eenige medicijnen voegen bij
die, welke men u toegediend heeft,
maar toch zult gij gedwongen zijn
nog ongeveer een maand in dit huis
te blijven.
Een maand 1 riep Charles ver
schrikt uit.
Het is zooals ik u zeg, ant'
woordde de dokter. Al de gewrichten
van mijnheer de graaf zijn gezwollen
en zijne voeten, zoowel als zijn bee-
nen, hebben het dubbele hunner ge
wone dikte.
Nu ben ik toch in vreeselijke
verlegenheid, waarde Alfred, zei Char*
les. Ik heb te Athene vernomen, dat
m^n arme moeder van wanhoop ziek
is geworden bij het vernemen van
ons droevig avontuur. Ge begrijpt dat
ik gejaagd ben om naar Frankrijk
terug te keeren, haar weer te zien en
gerust te stellen.
Zeker, mijn vriend, ge moet zoo
spoedig als ge kunt afreizen.
En u alleen laten, te midden van
vreemdelingen
Maak u niet ongerust, mijn
trouwe Philippe is hier om mij te
verzorgen. Ik sta erop dat gij onmid
dellijk vertrekt, en zoodra ik de reis
zal kunnen ondernemen, volg ik u.
Dan wil ik reeds morgen naar
Athene terugkeeren, want overmorgen
vaart er een stoomboot af.
Neem den dokter met u mede,
zeide de graaf. En dan moet ik u nog
iets bijzonders vragen, Bertin. Mijn
gastheer is een soort kluizenaar
een menschenhater zou ik bijna zeg
gen en ik verzoek u mijn adres
noch aan Lotilleux, als gij hem zoudt
ontmoeten, noch aan een van onze
bekenden of vrienden in Athene te
geven. Ik zou niet gaarne willen, dat
mijn gastheer door bezoekers lastig
gevallen of in zijn kalme levenswijze
gestoord werd, en ronduit gezegd,
ook Ik heb geen verlangen iemand te
zien, voordat ik weder op de been ben.
Charles Bertin beloofde het strengste
stilzwijgen in acht te nemen omtrent
het verblijf van sijn zieken vriend. HU
bleef nog eenigen tijd bij den zieke
en nam daarna hartelijk afscheid van
zijn vriend.
Den volgenden morgen bij het aan*
breken van den dag vertrok Bertin
met den geneesheer naar Athene met
de soldaten, onder wier hoede zij da
reis maakten.
I (Wordt vervolgd)*
AXELSCHE
COURANT
9j
