Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwscli - Vlaanderen. DINSDAG 7 OCTOBER 1930. JGe Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. jNo. i)5i Dit blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Nog geen Ontwapening. De Volkenbondsraad heeft op het einde der vorige week beslo ten de groote ontwapeningscon ferentie in 1931 nog niet bijeen te roepen. In vele kringen zal dit besluit teleurstelling verwekken hoe lang al worden wij in onze hoopvolle verwachtingen be schaamd. Maar: de tijden zijn niet rijp. Velen meenen van wel omdat er en overal in ons land een groote pacefistische strooming gaat door de wereld. Practische politiek is echter iets gansch ahders dan theoretische en wat wij graag willen, gebeurt niet altijd. Nog steeds hangen donkere wolken boven de wereld, nog steeds zijn er tegenstelling en, die het moeilijk maken tot een degelijke oplossing te komen. In het begin der Geneefsche vergaderingen zag het erniet slecht uit, maar de Duitsche verkiezin gen zijn al ras de goede stem ming komen verstoren, gevolgd door een ietwat sceptische rede van den Engelschen gedelegeerde Lord Robert Cecil, die ernstig tegen overijling waarschuwde Dan is er de groote strijd tusschen Frankrijk en Italië die het niet eens kunnen worden over de vlootsterkte. Italië staat op pariteit met Frankrijk maar in Parijs is men van meening, dat het koloniale bezit een grootere vlootsterkte eischt voor Frankrijk dan Italië noodig heeft. Parijs voelt zeer wel, dat Musso lini streeft naar een machtpositie in de Middellandsche Zee, die mogelijk de Fransche belangen kan schaden. Reeds in Londen moest de Vlootconferentie er voor verdaagd worden en thans zijn er weer be sprekingen gevoerd, die evenals te Londen, zijn vastgeloopen. Hen derson treedt als bemiddelaar op, maar wat er uit groeien zal is een diep geheim. In het Oosten rust Rusland, dat geen lid is van den Volkenbond, Neen, vader, ik zal uwe waar schuwing onthouden. Ga je nu verkleeden, Sofie, ik ga mij bereiden voor het avondmaal. Mijnheer Lapage keek zijn dochter na, tot zij in de zijkamer verdween. Het was te zien, dat al de teeder- heid zijner groote en edele natuur vereenigd was in een diepe vereering van zijn kind, want zij was heteenige wezen, dat hij in de wereld te be minnen had. Lapage had zich, sedert hunne komst in Griekenland tot taak gesteld, zijn dochter gelukkig te maken, haar te onderrichten en over haar te waken, gelijk het een moeder zou gedaan heb ben. Hij had haar onderwezen in de verschillende talen welke hij kende, in het teekenen en in de muziek. Toen zij veertien jaar oud was ge worden had hij haar een Fransche gouvernante gegeven. Gedurende de vijf jaren, welke deze in de eenzame woning van mijnheer Lapage ver keerde, had zij een warme genegen heid voor haar kweekelinge opgevat. Bij haar vertrek was Sofie door haar ■udei aan het hoofd der huishouding gesteld, waarin «ij als vrouw des hui- kes regeerde, op dusdanige wijze, dat de minste harer verlangens als een Wet was voor allen, die haar omringden. Mijnheer Gerard Lapage had pas aan tafel plaats genomen, toen zijn dochter binnenkwam. Zij zatte zich zich toe met de meest moderne oorlogswapenen en doet dat ten overvloede in samenwerking met Italië. Duitschland gaat een tijd van grooten onrust tegemoet nu Hitier er den gang van zaken in de war tracht te schoppen en dat waarschijnlijk doet met de heeren communisten samen. Als Berlijn geen machtige en vooral zeer krachtige regeering krijgt om er de teugels in handen te nemen zou het Duitsche Rijk wei eens naar Russische zijde kunnen af glijden. Dit alles bijeengenomen doet de verschillende landen wat kalm gestemd zijn ten aanzien van ontwapening. Bovendien zijn resultaten bij een dergelijke chaos moeilijk te bereiken dus is het beter geen conferentie te beginnen waarvan de mislukking bij voor baat vast staat. Intusschen is echter de open bare meening in de geheele wereid ontevreden over den gang van zaken en laat dat voldoende blijr ken. Moge deze omstandigheid voor de verschillende staatslieden een aansporing zijn om wat minder conflicten en tegenstellingen in de wereld te brengen. De vrede zou er mede gebaat zijn. Engeland. Sinds vele jaren heeft men te Londen niet zooveel zorgen gehad als thans. Maar toch, een tennis wedstrijd, de Derby, een roeiwed- strijd trekken nog altijd legioenen goed-gekleede toeschouwers. Ze zien er allen uit, of er geen werk loosheid, geen boycot van Engel- sche goederen in Britsch-lndië en China bestond. Een staatsman heeft eens gezegd Engeland is onder crisissen groot geworden. Men doet er geen afstand van een meerderwaardigheidsgevoel en men zou dit zelfs blijven hou den, wanneer het eens falikant verkeerd ging en het Empire in elkaar zou vallen. Natuurlijk zal men alles doen om de zaak zoo veel mogelijk bijeen te houden. Want Moeder Brittania heeft al eens een flink uit de kluiten ge recht voor hem neder en onderwijl zij smakelijk at, voerde zij een levendig gesprek, dat haar vader herhaaldelijk deed lachen. Zoodra het maal was afgeloopen, begaven zij zich naar de salon; juf frouw Lapage zette zich aan de piano en speelde met veel talent een heer lijke opera en zong met hare schoone stem verscheidene liederen. Kom eens bij me zitten, Sofie, zei haar vader, toen zij ophield met zingen. Gij hebt mij uwe avonturen van dezen dag nog niet verteld, gelijk gij gewoon zijt eiken avond te doen, en gij zijt zoo lang uit geweest. Er is je zeker wel iets wedervaren, dat stof levert voor een verhaal voor vanavond. Sofie aarzelde een oogenblik; maar daar zij gewoon was niets voor haar vader te ontveinzen, besloot zij haar bezoek aan het hol der bandieten te vertellen. Inderdaad vader, ik heb een avontuur gehad, maar ik moet beken nen, dat ik het gezocht heb en dat ik zeer vermetel ben geweest. Gij herinnert u Leondari, dien gewonden zieke, welken wij verleden jaar had den opgenomen Zeker; het heeft mij altijd be rouwd, te hebben toegestaan dat men dien schurk in ons huis brachtmaar ik wist niet met wien ik te doen had. Welnu, nadat ik gisteravond in het dagblad van Athene het bericht had gelezen betreffende die arme Franschen, welke in zijn handen waren gevallen, is het mij den geheelen nacht onmogelijk geweest een oogen blik de oogen te sluiten en den ge heelen voormiddag dacht ik aan hen. Van middag ben ik naar de bergen gegaan in de hoop daar Leondari te 1 wassen kind verloren. Een kind, dat sindsdien onder den naam van de Vereenis;de Staten van Noord Amerika onafhankelijk is gewoiden en voordeelig ge boerd heeft. Nu zijn het twee andere kinde ren, die het de moeder lastig makenIndië en Zuid-Afrika. Indië zelf ontkent elke bloedver wantschap. Het is zelfs ouder dan de moeder en wil daarom van die Engelsche moederlijke gevoe lens niets weten. Wat moet Engeland daar tegen doen Voor Engeland is Indië verloren en het zou struisvogelpolitiek zijn, dit niet te willen erkennen. Op een andere manier echter dan Amerika verloren ging. Daar bleef tenminste de Engelsche cultuur bestaan. Maar in Indië wendt men zich van de Engelsche cultuur af. en tracht men een nieuwe Indische cultuur te scheppen, wat vermoedelijk nog lang zal duren. Het andere kind snakt even eens naar onafhankelijkheid Zuid- Afrika. Ook dit land verooizaakt vele moeilijkheden; moeilijkheden, die zich zelfs uitstrekken van Cairo tot aan de Kaapstad. En ook Egypte heeft men met oudere beschaving te maken. Engeland schaamt zich ervoor eens op voet van gelijkberechtigdheid met Egypte te moeten onderhandelen. Maar het zal er toch van moeten komen, wanneer de belangrijke macht over het Sues-kanaal niet verloren wil gaan Want dan gaat 't om het bestaan van het Rijk, een rijk, dat niet meer alleen met louter militaire middelen kan ver dedigd worden. Men moet van koers veranderen. Duitschland. Voor de Duitsche belastingbe talers heeft de verkiezingsuitslag althans dit voordeel meegebracht, dat van het opleggen van rog zwaardere lasten althans geen sprake zal zijn. Hoewel de regee ring in een aanzienlijk tekort op de begrooting zal hebben te voor zien, denkt zij er niet langer aan, dit weg te werken door middel van een verder aandraaien van ontmoeten, ten einde hem ten gunste van die ongelukkigen over te halen. Sofie 1 wat zegt gij daar Maar vader, gij weet immers zeer goed, dat Leondari mij nooit kwaad zou doen. Voor hij van ons wegging, heeft hij de plechtige be lofte gedaan mij zijne schuld met woeker te zullen betalen dat waren zijne woorden a's de gelegenheid zich ooit voordeed ons ten dienste te zijn. Ik wist dat hij een schuilplaats in de bergen had, maar.... Nooit in mijn leven hoorde ik zulk een waanzinnig denkbeeld riep haar vader uit Scfi?, hadt ge dan uw verstand verloren Gij zocht den hoofdman der bandieten opGij wil- det een voorspraak zijn voor de ge vangen Franschen En waarom niet vader? Met zijn belofte voor oogen kon Leondari mijn verzoek bijna niet weigeren. Ik wist dat men hen ging verminken, dewijl de losprijs niet toegekomen was. Zij zijn Franschen, die gevangenen, het zijn onze landgenooten, en ofschoon ik Frankrijk nooit gezien heb, komt het mij voor, dat ik ten minste moest trachten hen te redden. Mijnheer Lapage verbleekte en zijne stem beefde, toen hij met eenige bit terheid de volgende woorden sprak Ja Sofie, ik ben Franschman, maar ik haat zelfs den naam van 't land waar ik geboren ben. Ik kan dus niet het minste medegevoelen hebben met hen, die gij onze landgenooten noemt. Welaan kind, vervolg uwe geschiedenis, Na mijn ponny op een afgelegen plekje te hebben vastgebonden, had ik meer dan een uur rondgeloopen en was onder de schaduw van een booth de belastingschroef, aangezien daardoor de bevolking nog maar meer in het harnas zou worden gejaagd. En de thans tot uiting gekomen symtomen in dat op zicht zijn reeds meer dan vol doende, om van verdere pogingen in die richting te doen afzien. Aldusgeen vermeerdering van inkomsten om het tekort te dekken. Resteert derhalve slechts, de uit gaven zoodanig te besnoeien, dat op die manier een sluitende be grooting kan worden verkregen. Gemakkelijk gaat dat niet en het Kabinet ziet zich genoodzaakt drastische voorstellen in dat ver band aan den Rijksdag te doen. In de eerste plaats moet de werk- loozen-verzekering het ontgelden. Rijksbijdragen voor dezen tak van dienst zijn eenvoudig door gestreept en de werkgevers zoo wel als de werknemers zullen het volle gewicht daarvan te dragen krijgen waarom de premies van 41/s op 6l/i procent worden ge bracht. Daarnaast wordt het bedrag der crisisondersteuning verlaagd, wat een aanzienlijke besparing beteekent. Voorst worden belangrijke be dragen geëischt voor het nood- offer, terwijl daarenboven voor de ambtenaren een salaris-verla ging wordt voorgesteld. Dat deze regeling op sterken weerstand zal stuiten zal wel geen verdere toelichting behoeven. En het zal de vraag zijn, of de re geering voor deze voorstellen wel een meerderheid in den Rijksdag zal kunnen vinden. Maar ook als dat niet het geval mocht zijn, zal zij haar plannen volvoeren, naar wordt aangekondigd, hetgeen wijst op een voornemen tot uitoefe ning eener dictatoriale macht. Tot welke consequenties dit zal voeren valt op het oogenblik nog niet te zeggen, maar een toestand van volmaakte rust zal er stellig niet door geschapen worden. Een autobus, welke arbei ders vervoert, is nabij het dorp Nieder-Zwehren omgeslagen. 8 a 10 menschen zijn gekwetst. gaan zitten, toen ik op eenigen af stand den broeder van Leondari zag voorbijgaandenzelfden, die hier den hoofdman van de bandieten was ko men bezoeken. Hij scheen zeer ge jaagd en had mij niet bemerkt. Ik zag hem weldra achter een dicht struik- boschje verdwijnenik volgde hem zonder de onvoorzichtigheid mijner daad te overwegen. Ongelukkig kindriep de heer Lapage met afgrijzen. Verder verhaalde Sofie haar avon tuur, en toen zij op de nederigste wijze meldde hoe zij zich tusschen de roovers had geworpen, riep haar vader met de grootste ontroering uit Groote hemelS fi waart ge krankzinnig op dat oogenblik? Onge lukkige dacht gij dan niet aan het lot dat u wellicht wachtte Neen, ik dacht alleen aan de on gelukkige gevangenen. Ik heb Leon dari gesmeekt hen in vrijheid te stel len, hij heeft mij dit toegestaan en zij zijn reeds op weg naar Athene. En die bandiet heeft u laten heengaan, nu gij zijnschuilhoekkjndet Eerst wilde hij mij houden, maar ik heb gezworen hem niet te verra den, en toen heeft hij mijn vertrek toegestaan. Ik begrijp dat ik vermetel ben geweestnochtans na den goe den uitslag, dien ik gehad heb, be treur ik mijn gedrag niet; 't is aan mij, dat die Franschen hunne vrij heid te danken hebben en het geluk hunne ooren te hebben behouden, welker verlies hen vreeselijk *ou mis vormd hebben. De graaf Alfred Beau- court, die een man is van zeer hoog aanzien, heeft mij ook met Warmte zijn diepe erkentelijkheid betuigd, Ik begrijp, diijn dochter, dat Ik Burgeroorlog De toestand ia Oost Galicië schijnt, indien men den corres pondent van het „Berliner Ta- geblatt" te Warschau mag ge- looven, vry sterk te gelijken op een burgeroorlog. Voortdurend worden nieuwe brandstichtingen gemeld. Daardoor is reeds een belangrijk gedeelte van den oogst vernield. De bezittingen van Poolsche militairen, die zich in de Oekrainsche dorpen hebben gevestigd, zijn reeds herhaalde lijk in brand gestoken door on bekenden. Uiterst moeilijk is in deze gewesten de positie van de Duitsche kolonisten, die over de beste vrijwillige brandweer be schikken. Ze souden herhaal delijk door Polen gedwongen zijn uit te rukken, maar in de dorpen door Oekrainsche nationalisten zijn beschoten. De politie kan de orde en rust sinds lang niet meer handhaven. De Poolsche cavalerie, die hier optreedt als in een veroverd land, wordt uit hinderlagen beschoten. De toe stand is van belang voor Europa, daar Oost-Galiciö aan de Sovjet- Unie grenst en daar het 6 mil- lioen zielen tellende Oekrainsche volk van Oost-Galicië tevergeefs op hulp uit Europa heelt gewacht, dreigt het thans in het radicale vaarwater te geraken. De correspondent meent voorts dat voor den bestaanden toestand uitsluitend de maatregelen der Poolsche regeeriDg verantwoor delijk zijn. De regeering te Warschau heeft getracht met de strengste middelen de Oekrain sche minderheden te onderdruk ken. In den jongsten tijd wer den nog tal van maatregelen getroffen, waardoor de Oekrai- ners worden gehinderd in den kiesstrijd. Zy vormden tot nu toe de sterkste fractie der min derheden in den Poolschen land dag en bij regelmatige verkie zingen zouden zy over een vol doend aantal mandaten beschik ken om te verhinderen, dat de regeeringspartijen een minder heid van twee derde behalen. u teveel vrijheid heb gelaten, sprak mijnheer Lapage op ernstigen toon.— Het avontuur van dezen dag zal voor taan voor mij een oorzaak van onge rustheid zijn. Van het oogenblik dat de roovers weten, dat zij in uwe macht zijn, zullen zij u wantrouwen. Leondari heeft u zijne schuld afge daan en zal zich vrij geiooven u voortaan te vervolgen. Sofie, ik voor zie, dat deze jammerlijke zaak ons voor de toekomst veel zorg zal brengen. Vader, riep het meisje ongeloo- vig uit en greep zijn handen. Hij maakte zich zacht van haar los. stond op en liep onrustig de kamer op en neer. Wij zullen uit het toevluchtsoord verdreven worden, waar ik mij vijf tien jaar lang verborgen hield, riep hij uit en zijn stem verried angstigen kommer en groote smart. Na een zekerheid van jaren'ang, naakt weder om het gevaar. Ik denk niet aan mij zeiven, want ik heb reeds zooveel ellende, als ooit een mensch verdragen kan, maar ik vrees voor jou, Sofie. Gij moogt ons erf niet weder zonder geleide verlaten. Gij moet uw eenzame ritjes en wandelingen opgeven. Dat zal ik ook. Gij maakt mij bevreesd. Maar Leondari zal het niet wagen, mij leed te doen, en wat zon ik dan anders te vreezen hebben. Dat kan ik je niet zeggen, mijn dochter. Ik ben angstig en bekom* merd. Als Leondari het Je lastig maakt, dan moeten wij ons huis, dan moeten wij Griekenland veriaten. De oogen van het meisje schit terden, (Wordt vervolgd)' COURANT. 7J

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1930 | | pagina 1