Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li - Vlaanderen
De uiterste wil.
No. 32.
VRIJDAG 18 JULI 1930.
46e Jaarg.
av..
J. C. VINK - Axel.
Het Volkenbondswerk.
FEUILLETON.
Installatie yan den nienven Burgemeester
van St. Jinsteen.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën warden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
In de onlangs gehouden ver
gadering van de Ned. Mij. voor
Nijverheid en Handel heeft de
heer H. Colijn een rede gehouden
over „Het werk van Genève".
De heer Colijn, die met applaus
begroet werd, zeide, dat als men
spreekt over het werk van Ge
nève, dit neerkomt op het spreken
over den Volkenbond. En hier
over spreken is spreken over
een reeks van mislukkingen. Wat
heeft de Volkenbond gedaan
wordt veelal gevraagd. Er zijn
vele conferenties geweest, ook
weer in het begin van dit jaar
-en wat is nu de vrucht van den
arbeid van den nu weldra elf jaar
bestaanden Volkenbond En het
antwoord op die vraag is dan, dat
niets is bereiktMag er ech
ter vroeg spr. wel zulk een
vernietigend oordeel uitgesproken
worden Zeker, er is één reeks
van teleurstellingen geweest, doch
dit komt voor een groot deel op
rekening van het feit, 'dat men
zijn verwachtingen te hoog heeft
aangeslagen. Ook is er misken
ning van de situatiede eerste
zeven jaren is de Volkenbond
geweest het instituut voor de
handhaving der Vredesverdragen
eerst na 1926 zijn ook de over
wonnen staten toegetreden, zoo
dat feitelijk eerst van genoemd
jaar af, gesproken kan worden
van het werk van den Volken
bond. Ook is er de tegenstelling
van de revisionisten en de anti
revisionisten en daarom zal men
goed doen, bij de beoordeeling
der resultaten van den Volken
bond op twee dingen te letten.
Ten eerste moet men, als reeds
gezegd, zijne verwachtingen niet
te hoog spannen, ten tweede dient
men het karakter van den Volken
bond niet te miskennen. Reëel
bestaat de Volkenbond slechts
drie jaar, als men daarbij let op
de bestaande controversen tus-
schen verschillende, lid van den
Bond zijnde groepen van staten,
dan zijn er op politiek gebied
toch zeker goede resultaten bereikt.
In zijn opgewonden gemoedsstem
ming wilde Bertram niet dadelijk naar
huis terug; hij gevoelde zich geheel
ongeschikt om weder zijn gewone
levenswijze te leiden. Hij bleef twee
dagen in een logement en dwaalde
als een waanzinnige rond. Maar toen
hij weder eenigszins tot bezinning
was gekomen, herinnerde hij zich zijn
kind en keerde naar Windischkrona
terug,
Met angst had Leontine zijn terug
komst afgewacht. De eerste blik dien
zij op hem wierp, stelde haar echter
gerust.
is geschied I sprak zij tot
Hedwig is standvastig ge
is duidelijk op zijn gelaat
- Het
zichzelve.
bleven, 't
te lezen.
In de hoop haar echtgenoot te ont
moeten, liep zij nu dikwüls door het
huis van de eene kamer naar de andere,
maar zij zag hem niet. Toen hoorde
zij, dat hij ziek was. Hij had hevige
koorts, zei de huishoudster. Er was
om den dokter gezonden. Leontine
begon te sidderen voor de gevolgen
Van haar daad. Indien Bertram nu
eens stierf 1 De gedachte aan dit ge-
Vaar maakte haar zeer droevig.
Na verloop van ongeveer veertien
dagen vernam zij van de huishoud'
ster, dat de koorts geweken was en
Bertram voor 't eerst weer het bed
verlaten hadi En toen hij verder op*
knapte en weer bulten kwam, ging
Met de pogingen tot verwezen
lijking van artikel 23 van het
Statuut is de Volkenbond aller
minst laks geweest. Spr. gaf hier
van voorbeelden, als om.: de
Conventie van Brussel, de Con
ferentie van Barcelona, de Confe
rentie van Genua in 1922, die
hoewel geen directe Volkenbonds
conferentie zijnde, toch sterk den
invloed van den Volkenbond on
dervond. En last not leastde
groote economische conferentie
van 1927. De opzet hiervan was
vooral gericht op een internatio
nale kartelliseering van de groote
bedrijven, zoo noodig onder con
trole van den Volkenbond.
Reeds spoedig bleek, dat van
den opzet dezer conferentie niet
veel te verwachten vieleen Ne-
derlandsch gedelegeerde, wiens
naain spreker uit bescheidenheid
niet noemen wil, gaf toen de
onderwerpen aan, welke de con
ferentie wellicht met meer kans
op succes bespreken kon. In de
sfeer van den Volkenbond heeft
hierdoor de tariefpolitiek het on
derwerp uitgemaakt van een zelf
standige bespreking. De conferen
tie kwam tot de unanieme uit
spraak, niet voor vrijhandel, doch
voor een vrijer handelsverkeer
dan op dat oogenblik bestond en
tot een aanbeveling tot verlaging
der tarieven. Een diplomatieke
conferentie inzake de afschaffing
van in- en uitvoertollen, was het
gevolg, terwijl in September van
het vorige jaar bij de vergadering
van de Assemblee een punt aan
de orde kwam, door Briand aan
geroerd: het in het leven roepen
van de „Vereenigde Staten van
Europa".
Dit voorstel vond vooral bijval
bij Stresemann, doch ook van
gedelegeerden van andere landen.
Een en ander leidde tot de con
ferentie van het begin van dit
jaarten eerste beoogend een
wapenstilstand op het gebied der
tarieven en ten tweede het in het
werk stellen van pogingen, ten
einde te geraken tot wegneming
van handelsbelemmeringen. Zoo
ziet men dus, dat de Volkenbond
en zijn organen in geen enkel
Leontine dagelijks naar den tuin, in
de hoop hem daar te zullen aantreffen.
XXXVI.
BERTRAM VERANDERD.
Een paar dagen had zij vruchteloos
eenigen tijd in den tuin doorgebracht,
toen zij op een heerlijken morgen
haar echtgenoot daarheen zag gaan.
Zij spoedde zich naar de kinaerkamer
en vroeg Elfriede, of zij met haar
bloemen wilde gaan plukken. Het
lieve meirje sprong op van vreugde
en moeder en kind gingen tezamen
naar den tuin. Weldra bespeurde
Leontine haar gade, die op een tuin
stoel onder een schaduwrijken boom
zat. Zij behoefde geen voorwendsel te
verzinnen, om tot hem te gaan, want
nauwelijks zag hij zijn dochtertje, of
hij riep haar, om bij hem te komen.
Met open armen snelde Elfriede
naar haar vaderLeontine volgde op
eenigen afstand. Zij plaatste zich zoo,
dat zij haar gade in het gelaat kon
zien.
Zijn uitzicht deed haar pijnlijk aan
zijn gelaat was bleek en ingevallen.
Hoe innig moest hij Hedwig bemin
nen, dat haar weigering om met hem
te huwen, in dien korten tijd een zoo
groote verandering bij hem had kun
nen te weeg brengen I
Hevige opwelling van jaloerschheid
deed haar gelaat gloeiende droef
heid over haar verlies had immers
niet zoo'n diepen indrnk op hem ge
maakt. Waarom beminde hij haar nicht
zoo innig en haar, die toch zijn gade
was, zoo weinig?
Met meer jaloerschheid en wrevel
dan ooit te voren beschouwde zij haar
echtgenoot maar zij werd zachter ge-
stemd, toen zij zag hoe hij hu> kind
opzicht laks zijn geweest om te
pogen artikel 23 van het statuut
tot werkelijk leven te brengen.
Anders wordt het als men
vraagtwat hebben de staten zelf
gedaan En die vraag kan niet
anders dan teleurstellend worden
beantwoord. Gedaan is er door
de staten bedroevend weinig. De
Statenleden van den Bond, instede
zich te gedragen naar de aanbe
velingen der wereldconferentie,
zijn daar rechtstreeks tegen inge
gaan. Ook de conventie inzake de
in- en uitvoerverboden is door
vele staten niet geratificeerd van
de handelsconventie van Maart
j 1. valt in het geheel geen goeds
te zeggen.
Men zal de vraag stellen
aldus spr. hoe hel komt, dat
het economische werk van den
Volkenbond onvruchtbaar is ge
weest, dat de staten niet in de
door den Bond aangegeven rich
ting hebben willen werken. Vol
gens spr.'s overtuiging komt de
voornaamste oorzaak hiervan voort
uit de economische verwarring in
Europa na den oorlog. Het gevolg
is geweest, dat zich een belang
rijke omzetting in de economische
structuur van Europa heeft voor
gedaan. Spr. gaf daarvan ver
schillende voorbeelden. Dit alles
wordt nog beïnvloed door twee
tegenstellingen de tegenstelling
tusschen de landbouw- en de
industrieele staten en de tegen
stelling tusschen het verschil in
productiekosten door het verschil
in levenspeil in de verschillende
landen.
Critiek op den Volkenbond mag
dus misplaatst heeten de geringe
economische resultaten zijn niet
aan den Volkenbond toe te schrij
ven, doch aan het gemis aan
medewerking der afzonderlijke
staten, leden van den Bond- Het
lichaam van den Volkenbond
heeft gedaan wat het kon om te
werken in de richting van uit
voering van artikel 23 van de
statuten. En ongetwijfeld mag ge
zegd worden, dat zonder Volken
bond de toestand heel veel ern
stiger zou zijn. Voor spr. staat
het vast, dat men met goed ver
liefkoosde, kuste en teedere woorden
toesprak. Hij moest dan toch ook,
meende zij, een weinig droefheid over
het verlies der moeder gevoelen, als
hij haar kind zoo lief had.
Hij nam Elfriede op zijn knie en
keek toen om zich heen, om te zien,
met wie zij in den tuin gekomen was.
Zoodra hij juffrouw Werner bemerkte,
kwam een glimlach op zijn gelaat en
knikte hij haar zoo vriendelijk toe,
dat haar hart van vreugde jubelde
en haar gelaat met een hevigen blos
werd gekleurd. Het scheen hem te
verheugen, dat hij haar zag, omdat hij
wist hoe goed en zorgzaam zij voor
zijn kind was.
Mijn kleine lieveling, hoorde zij
hem zeggen, zoudt ge wel met papa
een reisje willen maken ver, heel
ver, naar een schoon land, waar de
oranjeboomen bloeien en de zon veel
schooner schijnt dan hier? Wilt ge
met mij daarheen gaan
O ja, gaarne, papa, antwoordde
het kind, de armen om zijn hals
slaande.
Het is daar zoo schoon, ging hij
voort en, kleine lieveling, ge zult er
ook die blauwe zee zien, waar uw
mama slaapt die groote blauwe zee,
waarop des daags de zon haar gou
den stralen schiet en die des nachts
door millioenen sterren wordt verlicht.
Hij wil naar Italië gaan, dacht Leon
tine, en zij werd diep bedroefd; het
kwam haar, terwijl zij hem aldus
hoorde spreken, zoo snood voor hem
nog langer aan haar dood te doen
gelooven,
Bertram vertelde het kind allerlei
kleine geschiedenissen uit Italië en
Elfriede luisterde lachend naar hem.
Toen vroeg hij plotseling;
trouwen, zonder overdreven ver
wachtingen echter, den arbeid van
den Volkenbond kan blijven steu
nen. (Applaus)
Met bezorgde blikken werd
Dinsdag de barometer geraad
pleegd, nadat in de lucht on
heilspellend zware wolken voort
dreven, ot in regenbuien neer
stortten. En nu zeggen optimis
ten welna regen komt zonne
schijn, maar helaas moet men
soms maar al te lang wachten
op de verlangde zonnestralen
en komen ze juist na den tyd,
dat mee er het liefst van zou
geprofiteerd hebben.
Dezen keer echter was dit
niet zoo en klaarde tot ieders
vreugde het weer in den mid
dag op.
Ongeveer half twee uur arri
veerde de nieuwe burgemeester,
de EdelAchtbare heer P. H.
Geirnaerdt met zijn gade, zoontje,
ouders en familieleden aan de
grens der gemeente in een vier
tal auto's naby de hotstede van
den heer George Vael, waar de
commissie van ontvangst haar
opwachting maakte en bij monde
van den voorzitter der feest
commissie, den heer G. de Buck
het gezelschap werd verwel
komd. De burgemeester werd
hier genoodigd om plaats te
nemen in de officiëele auto,
waarmede men de tocht voort
zette naar hot gemeentehuis van
S'. Jansteen.
Reeds by het naderen van
het dorp werd klokgelui verno
men, wat voor de ingezetenen
het sein was om samen te stroo
men.
Bij het inryden der druk be-
vlagde hoofdstraat werden vreug
deschoten gelost en klonk van
alle kanten het hoeraals eea
welkomstgroet.
Bij het fraai versierde ge
meentehuis werd uitgestapt en
plaats genomen in de Raadszaal,
die eveneens door kwislige scha
keering van bloemen en vlag-
Wie wil mijn kleine lieveling
medenemen op de reis
Juffrouw Werner, antwoordde
het kind snel, haar handea naar Leon
ine uitstrekkend.
t Houdt ge dar. meer van haar
dan van Augusta? vroeg hij weder.
Het kiHd knikte bevestigend. Haar
ernstig gezichtje en zachte manieren
schenen daarbij Leontine in herinne
ring te brengen.
Hoe sprekend gelijkt ge op uwe
moeder, lief kind, zeide hij. En toen
Leontine deze woorden hoorde, ge
voelde zij zich voor een oogenblik
onuitsprekelijk gelukkig.
Bertram riep haar, en zoodra ztj ge
naderd was, sprak hij tot haar
Juffrouw Werner, kom eens even
hier en hoor eens wat Elfriede nu
zooeven zeide.
Sinds zij als naaister op Windisch-
krora was, had hij haar nog nooit
aandachtig beschouwd; nu zag hij
haar echter opmerkzaam aan. Zij had
zijn belangstelling getrokken, omdat
zijn kind zooveel van haar hield. Een
geruimen tijd zag hij haar vriendelijk
aan. Zij sloeg de oogen neder; haar
gelaat scheen andere trekken aan te
nemen.
Wat vreemd, mompelde hij, dat
zooveel in de uitdrukking van het
gelaat van dat mensch mij herinnert
aan Leontine I
Wat denkt ge wel, dat de kleine
zegt vroeg hij luide, Zij wenscht dat
gij haar op reis vergezelt. Zoudt ge
daartoe genegen zijn, juffrouw Werner
Leontine waagde het niet te ant*
woorden, zij vreesde dat zij op dit
oogenblik geen macht genoeg over
zichzelve had, om zich kalm en be*
daard te doen voortomen, en dat z(|
gen eeu feestelyk aanzien had
gekregen.
Behalve de raadsleden en ge
meente-ambtenaren waren nog
verscheidene plaatselijke nota
belen aanwezig om getuige te
zyn van de plechtige installatie.
De zitting werd thans in plaats
van door den waarnemend bur
gemeester, den heer Plasschaert,
gepresideerd door den heer de
Buck, vnd., als eersten wethou
der, die na opening dezer buiten
gewone openbare raadsvergade
ring den heer Geirnaerdt als
volgt toesprak
Edelschtb. Heer Burgemeester,
Het is mij een bijzonder ge
noegen, als eerste Wethouder
onzer Gemeente, in de gelegen
heid te zyn u by deze feestelyka
installatie als Burgemeester van
Sint JaDsteen te mogen begroeten.
Het zy my vergund U hartelijk
welkom toe te roepen, uit naam
der gansche bevolking van St.
Jansteen, doch in het bijzonder
van het dagelijksch bestuur, den
secretaris, den ontvaDger, de
beeren raadsleden en bet Bur-
gerlyk Armbestuur, met wie gij
van al heden de belangen onzer
Gemeente gaat behartigen.
Het is my een aangename
plicht, blyk te geven van onze
oprechte belangstelling in het
groote voorrecht, dat u is te
beurt gevallen.
Uit aller naam wensch ik U,
uwe echtgenoote en kind, uwe
geachte ouders en familieleden
van harte geluk met de booge
betrekking, waarin gy door H. M.
de Koningin zijt geplaatst.
Ik heb de eer U hierbij te
overhandigen den ambts-keten,
het teeken uwer waardigheid,
dat thans uw borst zal sieren.
Aanvaard Edelachtbare Heer
Burgemeester Uwe nieuwe be
trekking met bare vele lasten
en plichten, met genoegen, en
geef uwe beste krachten aan den
groei en bloei Uwer Gemeente.
Ik hoop, dat gy door een
drachtig en vriendschappelijke
samenwerking met Wethouders
en Raadsleden de beste vruchten
haar stem niet voldoende zou kunnen
veranderen, om die niet te doen her
kennen.
Bertram gevoelde medelijden met
haarhij meende dat zij verlegen was,
omdat zij hem moest aanspreken en
ging daarom op nog minzamer toon
voort
Gij zijt altijd zoo lief voor het
kind geweest en hebt haar genegen
heid gewonnen. Denk er eens over na,
en indien ge er toe kunt besluiten om
met ons naar Italië te gaan, zal 't
me zeer veel genoegen doen, want ik
weet, dat ik u met volle gerustheid
het kind kan toevertrouwen.
Met doffe stem vroeg zij
Hoe lang denkt u weg te blijven,
mijnheer
Er lag een uitdrukking van onge
duld en mismoedigheid op zijn gelaat,
toen hij antwoordde:
Dat weet ik nietik weet zelfs
niet, of ik hier wel ooit zal terug-
keerenmisschien zal ik mijn geheels
leven in Italië blijven. Ge moet er dus
rijpelijk over nadenken. Indien ge lie
ver in uw vaderland wilt blijven, zal
ik u niettemin altijd dankbaar zijn
voor de liefderijke zorg, die ge voor
mijn kind hebt gehad; en indien ge
medegaat kunt ge uw toekomst ver
zekerd achten.
Ik zal er over nadenken, gaf zij
ten antwoord,
(Wordt vervolgd).
Wanfleer gy rijk wilt worden,
tracht dan niet uw vermogen te ver*
grooten, maar uw behoeften te ver«
minderen i
EPlCUWfc
AXELSCHE
COURANT
48)