Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse li - Vlaanderen De uiterste wil. No. 32. VRIJDAG 18 JULI 1930. 46e Jaarg. av.. J. C. VINK - Axel. Het Volkenbondswerk. FEUILLETON. Installatie yan den nienven Burgemeester van St. Jinsteen. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën warden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. In de onlangs gehouden ver gadering van de Ned. Mij. voor Nijverheid en Handel heeft de heer H. Colijn een rede gehouden over „Het werk van Genève". De heer Colijn, die met applaus begroet werd, zeide, dat als men spreekt over het werk van Ge nève, dit neerkomt op het spreken over den Volkenbond. En hier over spreken is spreken over een reeks van mislukkingen. Wat heeft de Volkenbond gedaan wordt veelal gevraagd. Er zijn vele conferenties geweest, ook weer in het begin van dit jaar -en wat is nu de vrucht van den arbeid van den nu weldra elf jaar bestaanden Volkenbond En het antwoord op die vraag is dan, dat niets is bereiktMag er ech ter vroeg spr. wel zulk een vernietigend oordeel uitgesproken worden Zeker, er is één reeks van teleurstellingen geweest, doch dit komt voor een groot deel op rekening van het feit, 'dat men zijn verwachtingen te hoog heeft aangeslagen. Ook is er misken ning van de situatiede eerste zeven jaren is de Volkenbond geweest het instituut voor de handhaving der Vredesverdragen eerst na 1926 zijn ook de over wonnen staten toegetreden, zoo dat feitelijk eerst van genoemd jaar af, gesproken kan worden van het werk van den Volken bond. Ook is er de tegenstelling van de revisionisten en de anti revisionisten en daarom zal men goed doen, bij de beoordeeling der resultaten van den Volken bond op twee dingen te letten. Ten eerste moet men, als reeds gezegd, zijne verwachtingen niet te hoog spannen, ten tweede dient men het karakter van den Volken bond niet te miskennen. Reëel bestaat de Volkenbond slechts drie jaar, als men daarbij let op de bestaande controversen tus- schen verschillende, lid van den Bond zijnde groepen van staten, dan zijn er op politiek gebied toch zeker goede resultaten bereikt. In zijn opgewonden gemoedsstem ming wilde Bertram niet dadelijk naar huis terug; hij gevoelde zich geheel ongeschikt om weder zijn gewone levenswijze te leiden. Hij bleef twee dagen in een logement en dwaalde als een waanzinnige rond. Maar toen hij weder eenigszins tot bezinning was gekomen, herinnerde hij zich zijn kind en keerde naar Windischkrona terug, Met angst had Leontine zijn terug komst afgewacht. De eerste blik dien zij op hem wierp, stelde haar echter gerust. is geschied I sprak zij tot Hedwig is standvastig ge is duidelijk op zijn gelaat - Het zichzelve. bleven, 't te lezen. In de hoop haar echtgenoot te ont moeten, liep zij nu dikwüls door het huis van de eene kamer naar de andere, maar zij zag hem niet. Toen hoorde zij, dat hij ziek was. Hij had hevige koorts, zei de huishoudster. Er was om den dokter gezonden. Leontine begon te sidderen voor de gevolgen Van haar daad. Indien Bertram nu eens stierf 1 De gedachte aan dit ge- Vaar maakte haar zeer droevig. Na verloop van ongeveer veertien dagen vernam zij van de huishoud' ster, dat de koorts geweken was en Bertram voor 't eerst weer het bed verlaten hadi En toen hij verder op* knapte en weer bulten kwam, ging Met de pogingen tot verwezen lijking van artikel 23 van het Statuut is de Volkenbond aller minst laks geweest. Spr. gaf hier van voorbeelden, als om.: de Conventie van Brussel, de Con ferentie van Barcelona, de Confe rentie van Genua in 1922, die hoewel geen directe Volkenbonds conferentie zijnde, toch sterk den invloed van den Volkenbond on dervond. En last not leastde groote economische conferentie van 1927. De opzet hiervan was vooral gericht op een internatio nale kartelliseering van de groote bedrijven, zoo noodig onder con trole van den Volkenbond. Reeds spoedig bleek, dat van den opzet dezer conferentie niet veel te verwachten vieleen Ne- derlandsch gedelegeerde, wiens naain spreker uit bescheidenheid niet noemen wil, gaf toen de onderwerpen aan, welke de con ferentie wellicht met meer kans op succes bespreken kon. In de sfeer van den Volkenbond heeft hierdoor de tariefpolitiek het on derwerp uitgemaakt van een zelf standige bespreking. De conferen tie kwam tot de unanieme uit spraak, niet voor vrijhandel, doch voor een vrijer handelsverkeer dan op dat oogenblik bestond en tot een aanbeveling tot verlaging der tarieven. Een diplomatieke conferentie inzake de afschaffing van in- en uitvoertollen, was het gevolg, terwijl in September van het vorige jaar bij de vergadering van de Assemblee een punt aan de orde kwam, door Briand aan geroerd: het in het leven roepen van de „Vereenigde Staten van Europa". Dit voorstel vond vooral bijval bij Stresemann, doch ook van gedelegeerden van andere landen. Een en ander leidde tot de con ferentie van het begin van dit jaarten eerste beoogend een wapenstilstand op het gebied der tarieven en ten tweede het in het werk stellen van pogingen, ten einde te geraken tot wegneming van handelsbelemmeringen. Zoo ziet men dus, dat de Volkenbond en zijn organen in geen enkel Leontine dagelijks naar den tuin, in de hoop hem daar te zullen aantreffen. XXXVI. BERTRAM VERANDERD. Een paar dagen had zij vruchteloos eenigen tijd in den tuin doorgebracht, toen zij op een heerlijken morgen haar echtgenoot daarheen zag gaan. Zij spoedde zich naar de kinaerkamer en vroeg Elfriede, of zij met haar bloemen wilde gaan plukken. Het lieve meirje sprong op van vreugde en moeder en kind gingen tezamen naar den tuin. Weldra bespeurde Leontine haar gade, die op een tuin stoel onder een schaduwrijken boom zat. Zij behoefde geen voorwendsel te verzinnen, om tot hem te gaan, want nauwelijks zag hij zijn dochtertje, of hij riep haar, om bij hem te komen. Met open armen snelde Elfriede naar haar vaderLeontine volgde op eenigen afstand. Zij plaatste zich zoo, dat zij haar gade in het gelaat kon zien. Zijn uitzicht deed haar pijnlijk aan zijn gelaat was bleek en ingevallen. Hoe innig moest hij Hedwig bemin nen, dat haar weigering om met hem te huwen, in dien korten tijd een zoo groote verandering bij hem had kun nen te weeg brengen I Hevige opwelling van jaloerschheid deed haar gelaat gloeiende droef heid over haar verlies had immers niet zoo'n diepen indrnk op hem ge maakt. Waarom beminde hij haar nicht zoo innig en haar, die toch zijn gade was, zoo weinig? Met meer jaloerschheid en wrevel dan ooit te voren beschouwde zij haar echtgenoot maar zij werd zachter ge- stemd, toen zij zag hoe hij hu> kind opzicht laks zijn geweest om te pogen artikel 23 van het statuut tot werkelijk leven te brengen. Anders wordt het als men vraagtwat hebben de staten zelf gedaan En die vraag kan niet anders dan teleurstellend worden beantwoord. Gedaan is er door de staten bedroevend weinig. De Statenleden van den Bond, instede zich te gedragen naar de aanbe velingen der wereldconferentie, zijn daar rechtstreeks tegen inge gaan. Ook de conventie inzake de in- en uitvoerverboden is door vele staten niet geratificeerd van de handelsconventie van Maart j 1. valt in het geheel geen goeds te zeggen. Men zal de vraag stellen aldus spr. hoe hel komt, dat het economische werk van den Volkenbond onvruchtbaar is ge weest, dat de staten niet in de door den Bond aangegeven rich ting hebben willen werken. Vol gens spr.'s overtuiging komt de voornaamste oorzaak hiervan voort uit de economische verwarring in Europa na den oorlog. Het gevolg is geweest, dat zich een belang rijke omzetting in de economische structuur van Europa heeft voor gedaan. Spr. gaf daarvan ver schillende voorbeelden. Dit alles wordt nog beïnvloed door twee tegenstellingen de tegenstelling tusschen de landbouw- en de industrieele staten en de tegen stelling tusschen het verschil in productiekosten door het verschil in levenspeil in de verschillende landen. Critiek op den Volkenbond mag dus misplaatst heeten de geringe economische resultaten zijn niet aan den Volkenbond toe te schrij ven, doch aan het gemis aan medewerking der afzonderlijke staten, leden van den Bond- Het lichaam van den Volkenbond heeft gedaan wat het kon om te werken in de richting van uit voering van artikel 23 van de statuten. En ongetwijfeld mag ge zegd worden, dat zonder Volken bond de toestand heel veel ern stiger zou zijn. Voor spr. staat het vast, dat men met goed ver liefkoosde, kuste en teedere woorden toesprak. Hij moest dan toch ook, meende zij, een weinig droefheid over het verlies der moeder gevoelen, als hij haar kind zoo lief had. Hij nam Elfriede op zijn knie en keek toen om zich heen, om te zien, met wie zij in den tuin gekomen was. Zoodra hij juffrouw Werner bemerkte, kwam een glimlach op zijn gelaat en knikte hij haar zoo vriendelijk toe, dat haar hart van vreugde jubelde en haar gelaat met een hevigen blos werd gekleurd. Het scheen hem te verheugen, dat hij haar zag, omdat hij wist hoe goed en zorgzaam zij voor zijn kind was. Mijn kleine lieveling, hoorde zij hem zeggen, zoudt ge wel met papa een reisje willen maken ver, heel ver, naar een schoon land, waar de oranjeboomen bloeien en de zon veel schooner schijnt dan hier? Wilt ge met mij daarheen gaan O ja, gaarne, papa, antwoordde het kind, de armen om zijn hals slaande. Het is daar zoo schoon, ging hij voort en, kleine lieveling, ge zult er ook die blauwe zee zien, waar uw mama slaapt die groote blauwe zee, waarop des daags de zon haar gou den stralen schiet en die des nachts door millioenen sterren wordt verlicht. Hij wil naar Italië gaan, dacht Leon tine, en zij werd diep bedroefd; het kwam haar, terwijl zij hem aldus hoorde spreken, zoo snood voor hem nog langer aan haar dood te doen gelooven, Bertram vertelde het kind allerlei kleine geschiedenissen uit Italië en Elfriede luisterde lachend naar hem. Toen vroeg hij plotseling; trouwen, zonder overdreven ver wachtingen echter, den arbeid van den Volkenbond kan blijven steu nen. (Applaus) Met bezorgde blikken werd Dinsdag de barometer geraad pleegd, nadat in de lucht on heilspellend zware wolken voort dreven, ot in regenbuien neer stortten. En nu zeggen optimis ten welna regen komt zonne schijn, maar helaas moet men soms maar al te lang wachten op de verlangde zonnestralen en komen ze juist na den tyd, dat mee er het liefst van zou geprofiteerd hebben. Dezen keer echter was dit niet zoo en klaarde tot ieders vreugde het weer in den mid dag op. Ongeveer half twee uur arri veerde de nieuwe burgemeester, de EdelAchtbare heer P. H. Geirnaerdt met zijn gade, zoontje, ouders en familieleden aan de grens der gemeente in een vier tal auto's naby de hotstede van den heer George Vael, waar de commissie van ontvangst haar opwachting maakte en bij monde van den voorzitter der feest commissie, den heer G. de Buck het gezelschap werd verwel komd. De burgemeester werd hier genoodigd om plaats te nemen in de officiëele auto, waarmede men de tocht voort zette naar hot gemeentehuis van S'. Jansteen. Reeds by het naderen van het dorp werd klokgelui verno men, wat voor de ingezetenen het sein was om samen te stroo men. Bij het inryden der druk be- vlagde hoofdstraat werden vreug deschoten gelost en klonk van alle kanten het hoeraals eea welkomstgroet. Bij het fraai versierde ge meentehuis werd uitgestapt en plaats genomen in de Raadszaal, die eveneens door kwislige scha keering van bloemen en vlag- Wie wil mijn kleine lieveling medenemen op de reis Juffrouw Werner, antwoordde het kind snel, haar handea naar Leon ine uitstrekkend. t Houdt ge dar. meer van haar dan van Augusta? vroeg hij weder. Het kiHd knikte bevestigend. Haar ernstig gezichtje en zachte manieren schenen daarbij Leontine in herinne ring te brengen. Hoe sprekend gelijkt ge op uwe moeder, lief kind, zeide hij. En toen Leontine deze woorden hoorde, ge voelde zij zich voor een oogenblik onuitsprekelijk gelukkig. Bertram riep haar, en zoodra ztj ge naderd was, sprak hij tot haar Juffrouw Werner, kom eens even hier en hoor eens wat Elfriede nu zooeven zeide. Sinds zij als naaister op Windisch- krora was, had hij haar nog nooit aandachtig beschouwd; nu zag hij haar echter opmerkzaam aan. Zij had zijn belangstelling getrokken, omdat zijn kind zooveel van haar hield. Een geruimen tijd zag hij haar vriendelijk aan. Zij sloeg de oogen neder; haar gelaat scheen andere trekken aan te nemen. Wat vreemd, mompelde hij, dat zooveel in de uitdrukking van het gelaat van dat mensch mij herinnert aan Leontine I Wat denkt ge wel, dat de kleine zegt vroeg hij luide, Zij wenscht dat gij haar op reis vergezelt. Zoudt ge daartoe genegen zijn, juffrouw Werner Leontine waagde het niet te ant* woorden, zij vreesde dat zij op dit oogenblik geen macht genoeg over zichzelve had, om zich kalm en be* daard te doen voortomen, en dat z(| gen eeu feestelyk aanzien had gekregen. Behalve de raadsleden en ge meente-ambtenaren waren nog verscheidene plaatselijke nota belen aanwezig om getuige te zyn van de plechtige installatie. De zitting werd thans in plaats van door den waarnemend bur gemeester, den heer Plasschaert, gepresideerd door den heer de Buck, vnd., als eersten wethou der, die na opening dezer buiten gewone openbare raadsvergade ring den heer Geirnaerdt als volgt toesprak Edelschtb. Heer Burgemeester, Het is mij een bijzonder ge noegen, als eerste Wethouder onzer Gemeente, in de gelegen heid te zyn u by deze feestelyka installatie als Burgemeester van Sint JaDsteen te mogen begroeten. Het zy my vergund U hartelijk welkom toe te roepen, uit naam der gansche bevolking van St. Jansteen, doch in het bijzonder van het dagelijksch bestuur, den secretaris, den ontvaDger, de beeren raadsleden en bet Bur- gerlyk Armbestuur, met wie gij van al heden de belangen onzer Gemeente gaat behartigen. Het is my een aangename plicht, blyk te geven van onze oprechte belangstelling in het groote voorrecht, dat u is te beurt gevallen. Uit aller naam wensch ik U, uwe echtgenoote en kind, uwe geachte ouders en familieleden van harte geluk met de booge betrekking, waarin gy door H. M. de Koningin zijt geplaatst. Ik heb de eer U hierbij te overhandigen den ambts-keten, het teeken uwer waardigheid, dat thans uw borst zal sieren. Aanvaard Edelachtbare Heer Burgemeester Uwe nieuwe be trekking met bare vele lasten en plichten, met genoegen, en geef uwe beste krachten aan den groei en bloei Uwer Gemeente. Ik hoop, dat gy door een drachtig en vriendschappelijke samenwerking met Wethouders en Raadsleden de beste vruchten haar stem niet voldoende zou kunnen veranderen, om die niet te doen her kennen. Bertram gevoelde medelijden met haarhij meende dat zij verlegen was, omdat zij hem moest aanspreken en ging daarom op nog minzamer toon voort Gij zijt altijd zoo lief voor het kind geweest en hebt haar genegen heid gewonnen. Denk er eens over na, en indien ge er toe kunt besluiten om met ons naar Italië te gaan, zal 't me zeer veel genoegen doen, want ik weet, dat ik u met volle gerustheid het kind kan toevertrouwen. Met doffe stem vroeg zij Hoe lang denkt u weg te blijven, mijnheer Er lag een uitdrukking van onge duld en mismoedigheid op zijn gelaat, toen hij antwoordde: Dat weet ik nietik weet zelfs niet, of ik hier wel ooit zal terug- keerenmisschien zal ik mijn geheels leven in Italië blijven. Ge moet er dus rijpelijk over nadenken. Indien ge lie ver in uw vaderland wilt blijven, zal ik u niettemin altijd dankbaar zijn voor de liefderijke zorg, die ge voor mijn kind hebt gehad; en indien ge medegaat kunt ge uw toekomst ver zekerd achten. Ik zal er over nadenken, gaf zij ten antwoord, (Wordt vervolgd). Wanfleer gy rijk wilt worden, tracht dan niet uw vermogen te ver* grooten, maar uw behoeften te ver« minderen i EPlCUWfc AXELSCHE COURANT 48)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1930 | | pagina 1