Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
De uiterste wil.
No. 27.
DINSDAG 1 JULI 1930.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ÊN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greete letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Zitting van 24 Juni 1930.
Voorzitter de heer F. Blok,
burgemeester. Aanwezig de h.h.
J. M. Oggel, A. E. C. Kruijsse
(weth en de h.h. M. W. Koster.
A. Esselbrugge, C. T. van de
Bilt, H. Wolfert, C. G. Claessens,
A. Th. 't Gilde, F. Dieleman, J.
de Feijter en P. de Feijter, be
nevens de secretaris.
II.
9. Wijziging begrootingen.
Besloten wordt om de gemeente-
begrooting voor 1929 te wijzigen
als volgt:
De uitgaven te verhoogen we
gens kosten van de gemeente
reiniging met f5 en te vermin
deren met f 70 op de kosten van
leggers, enz f 10 voor beerrui-
ming en f5 voor markten en
premiën.
Eveneens wordt z.h.s. goedge
keurd een af- en overschrijving
op de begrooting van het Burg.
Armbestuur voor 1929, ad f20
wegens mindere bedeeling in
brandstoffen en meer verstrekking
van kleederen.
10. Bad- ©b zwemgelegenheid.
De Voorz. zegt een schrijven
ontvangen te hebben van de
raadsleden 't Gilde, Dieleman,
Claessens en Esselbrugge, lui
dende als volgt
Ondergeteekenden, leden van
den raad der gemeente Axel,
nemen de vrijheid bij dezen de
aandacht te vestigen op den zeer
primitieven toestand der bad- en
zwemgelegenheid hier ter plaatse
(Op het terrein van den heer
Bakker—Buijze).
De toestand daar ter plaatse
laat zoowat alles te wenschen
over en is het vooral ergerlijk
op het gebied der kleedgelegen
heid, daar niet het minste com
fort bestaat om zich, bij de vaak
overstelpende animo (op deze
beperkte plaats) behoorlijk te
ontkleeden.
Voor kinderen en dames wordt
dan ook aanstoot veroorzaakt.
Ook op ander terrein n.l. op
het gebied van toezicht en hy
giëne laat de toestand zeer veel
te wenschen over.
Zij nemen daarom de vrijheid
zich door dezen tot den raad te
wenden (vooral ook nu onder
onze gemeente zulk een droevig
voorval heeft plaats gevonden)
met het verzoek in overleg te
treden met den eigenaar van dit
terrein en daardoor te komen tot
een ingrijpende verandering, waar
door een bron van ergernis en
ongerustheid voor de geheele
burgerij zal worden weggenomen.
De Voorz. vraagt wat eigenlijk
de bedoeling is. Wanneer zij
een gemeentelijke inrichting wen
schen, dan zcu het gewenscht
zijn om met den eigenaar van de
weide en van de kreek in onder
handeling te treden en zouden
zeer ingrijpende maatregelen ge
nomen moeten worden.
Dhr. 't Gilde zegt, dat er ook
lier tegenwoordig weer veel ge-
iruik gemaakt wordt van de ge-
egenheid om te baden en spr.
juicht dit uit hygiënisch oogpunt
toe, maer spr. heeft het meer ge
zegd, kleedgelegenheid op dit
terrein is er niet en dat is ergerlijk
en ook onhygiënisch. Ook het
toezicht laat zeer veel te wen
schen over en daar er dagelijks
misschien meer dan honderd groot
en klein te water gaan is toezicht
noodig.
Misschien dat dhr. Claessens
zich uitspreekt tegen gemengde
baden, maar spr. heeft daartegen
mits in behoorlijke banen geleid
geen bezwaar. Het is omdat dit
punt urgent is, dat het verzoek
schrift in haast is opgesteld en
ingediend, anders waren zeker
nadere toelichtingen gegeven.
Maar kleedgelegenheid en toe
zicht is zeer gewenscht en ook
omtrent de veiligheid kon nog
wel iets gedaan worden. Het
blijkt, dat er behoefte is aan een
gelegenheid tot baden en spr.
zou die eenigszins in overeen
stemming willen brengen met
redelijke eischen des tijds.
Dhr. Dieleman zegt dat als zijn
handteekening op dit adres staat,
dit reden vindt in zijn mee-
ning, dat de geslachten gescheiden
dienen te worden. Het moet z.i.
niet gebeuren, dat daar mannen
en vrouwen of jongens en meisjes
zich op denzelfden tijd ontkleeden.
Hij zou willen, dat voor elk ge
slacht bepaalde uren werden aan
gewezen.
Dhr. Claessens zou gaarne zien,
dat er van 1 Mei tot 1 October
gelegenheid was tot baden voor
vrouwen van 3—6 uur en voor
mannen van half zeven tot tien
uur en dan onder behoorlijk toe
zicht, want zonder controle regent
het natuurlijk nog klachten.
De Voorz.Dus uw bedoeling
is een badgelegenheid van ge
meentewege
Dhr. ClaessensJa.
Dhr. Dieleman acht het ook
mogelijk, dat een vereeniging dat
aanpakt, evengoed als er een ijs-
club is, kan er een zwemclub
zijn. Misschien zou de V. V. V.
het zich aan kunnen trekken, het
behoeft niet allemaal van de ge
meente te komen, maar als een
vereeniging tekort kwam, zou de
gemeente kunnen helpen.
De Voorz. zegt ook, dat het
grootste bezwaar zit in de kosten.
Als het van gemeentewege ge
beurt, moet alles in de puntjes
zijn, toezicht, kleedkamers, veilig
heid, en daarop is ook het vorige
aar het plan gestrand, toen B.
en W. die zaak eens grondig
overwogen hebben. Maar als er
in den Raad een strooming is,
die dat zou willen voorstellen,
dan zou spr. in overweging geven
om dit punt nog eens ter bestu
deering aan B. en W. te ver
wijzen.
Dhr. Dieleman gelooft niet, dat
die kosten zoo hoog behoeven te
oopen. Als er een eenvoudige
kleedkamer was en de uren waren
aangegeven voor verschillende
geslachten, dan waren we al een
heel eind verder en als we zien
wat er te doen is, dan is dat toch
noodig.
De Voorz. zegt niet stil te
hebben gezeten en er zijn aan
dacht ook aan te hebben ge
schonken. Hij heeft de politie
opdracht gegeven om een oog
43)
Dat dacht ik wel, riep de huis
houdster opgeruimd, en daarom heb
ik mijnheer Seewald als mijn gevoe
len te kennen gegeven, dat ge het
meisje veel te lief hadt, dan dat ge
niet liever hier zoudt blijven. Ik kan
hem dus uw besluit wel mededeelen
Leontine gaf geen antwoord. Zij
dacht er over, of zij wel voortdurend
zonder herkend te worden haar be
trekking zou kunnen vervullen en of
zij zich zelve niet verraden zou.
Het was toch te voorzien, dat zij
ook met haar echtgenoot in gesprek
kon komen, zou zij dan altijd de
kracht hebben om zich te beheerschen
Zeg mijnheer Seewald uit mijn
naam, sprak zij eindelijk, dat ik met
het grootste genoegen hier zal blijven
en over zijn dochtertje zorgvuldig zal
waken.
Mijnheer zal daarover verheugd
Zijn, juffrouw Werner, en gij zult er
U wel bij bevinden, hernam de huis
houdster. Nu kunt ge ook de feeste
lijkheden bijwonen, die gevierd zul
len worden, als de jonge vrouw hier
haar intrek neemt?
Juffrouw Vogel keek verwonderd op
toen zij Leontine een zucht hoorde
slaken; zij kon niet begrijpen, waarom
Juffrouw Werner daarover Zuchtte. Zij
ging er echter niet op in, omdat de
vreemde naaister altijd een beetje
Zonderling was,
XXXII.
ZWARE ONWEERSWOLKEN.
Zware onweerswolken pakten zich
opeen boven het huis van Bertram
SeewaldLeontine zag ze komen
alle anderen in huis waren opgeruimd
en in blijde verwachting.
't Was een zoele, heldere nacht, de
sterren schitterden aan den hemel, de
lucht was bezwangerd met den lieflij
ken geur der bloemen en Leontine
stond aan 't venster van haar kamertje
en blikte naar den hemel.
Wat moet ik nu doen Die vraag
leek de gewichtigste van haar leven.
Haar eigen handelingen hadden een
toestand in het leven geroepen, waarin
zij geen uitkomst zag. Al wat tot
nu toe was voorgevallen, was als
het ware een droom geweest; maar
nu ontwaakte zij met ontzetting, en
als een grimmig spook grijnsde haar
de vreeseüjke werkelijkheid tegemoet
Haar echtgenoot was voornemens
weder te huwen, terwijl zij nog leefde
Dat kon, dat mocht immers niet
Zij was Bertrams wettige gade, en
zoo lang zij leefde, kon en mocht
hij geen ander huwen. Als zij dit
toeliet, vielen alle schuld en verant
woordelijkheid daarvoor op haar, want
Bertram en Hedwig geloofden aan haar
dood.
De schande die, ingeval zij ont
dekt werd, op het onrechtmatig geslo
ten huwelijk zou kunnen kleven en
de ellende, die er het gevolg van
zou kunnen zijn, zouden op haar ge
weten komen en als een vloek op
haar rusten.
Neen, dat huwelijk mocht niet ge
sloten worden 1
Hoe langer Leontine erover nadacht,
in 't zeil te houden, terwijl hij
persoonlijk er ook al eens ge
weest is. Spr. heeft nooit iets
onbehoorlijks gezien en ook het
rapport van depolitie bevat
niets bijzonders, dat aanstoot
geeft. Spr. gelooft daarom ook
niet, dat het zoo erg is, als de
heeren zich hier voorstellen.
Dhr. Oggel zou het het beste
vinden, dat een vereeniging die
zorg op zich nam.
De Voorz. is het daarmee eens.
Dit zijn toch geen dingen, die
als noodzakelijk kunnen be
schouwd worden. Er is reeds
op gewezen, dat we bezuinigen
moeten, en daarom raadt hij aan
om voorzichtig te zijn, want als
de gemeente zoo iets doet, komt
dat op groote kosten.
Dhr. Dieleman meent, dat als
particulieren het niet doen, dan
zou toch de gemeente kunnen
ingrijpen en een verbod uitvaar
digen, dat beide geslachten tege
lijk zwemmen.
Dhr. Esselbrugge zou daar ook
voor zijn.
Dhr. Kruijsse zegt, dat als het
mogelijk was om hier een ge
schikte badgelegenheid te maken,
dan zou hij ervoor zijn, maar als
dat van de gemeente gaat, dan
moet alles in orde zijn en draagt
de gemeente ook een groote
verantwoordelijkheid voor de on
gevallen enz. en dienen er aller
lei maatregelen genomen te
worden.
Bovendien is er nog een andere
kwestie. Het is daar particulier
terrein en ook het water is par
ticulier eigendom, zoodat de
mogelijkheid niet uitgesloten is,
dat men moeilijkheden krijgt.
Spr. heeft dat vroeger ondervon
den, toen hij met anderen daar
ging zwemmen en zij er een
kieedhokje lieten plaatsen. Dat
werd eerst tegengewerkt en later
kregen ze last met den pachter
van het vischwater, die een
proces uitlokte voor schadever
goeding wegens minder visch-
vangst. Daar is intusschen niets
van gekomen, omdat men niet
kon opgeven of en hoeveel schade
er was. Maar met al die dingen
dient men toch rekening te hou
den. En als nu de gemeente een
verordening maakt om de ge
slachten te scheiden, maar de
eigenaar van het terrein geeft
permissie aan anderen, dan is
daar niets aan te doen.
Maar spr. meent, dat als er wat
meer kleedhokjes waren, dan
was er heel wat bereikt. Dat er
onzedelijkheid voorkomt, kan hij
niet gelooven, daarvoor is de
massa te groot; dat is niet mo-
gslijk.
Dhr. Dieleman meent, dat de
eigenaar wel zou meewerken.
Men zou hem geen grooter ple
zier doen, dan door maatregelen
te nemen.
De Voorz. gelooft dat ook.
Trouwens zegt hij, dat de eigenaar
ook het recht in handen heeft.
Dat blijkt daaruit, dat hij er iets
voor laat betalen en ook dat hij
het Zondags niet toelaat.
Dhr. Kruysse wijst er verder
op, dat men voor een zwemge
legenheid een terrein zou moeten
afbakenen, waar wel en niet ge
zwommen mag worden, b.v. voor
degenen, die p.iet zwemmen
kunnen. En ook moet men dan
nog de toestemming hebben van
den pachter van het vischwater.
Dhr. Claessens zegt, dat hij
niet zwemmen kan en er ook
nog niets van gezien heeft, maar
wel een dame heeft gesproken,
die er zwemt en die zeide, dat
als er geen eind kwam aan dien
toestand daar, zij een protest tot
den Raad zou richten. Ook
andere menschen hebben erover
geklaagd.
Dhr. Kruysse zegt, dat iedereen
zal toestemmen, dat het zoo ver
keerd gaat. Vroeger heeft hij er
ook gezwommen, maar nu er
zoo'n bende is, gaat hij niet meer
en wie nu gaan wil, moet dat
voor zichzelf weten, dat is voor
zijn eigen risico en verantwoor
dingmaar als de gemeente dat
aanpakt, is dat officiëel en moet
alles in orde zijn. Spr. zou daar
ook hard voor zijn, maar als het
niet kan, moet men er zich bij
neer weten te leggen.
hoe afschuwelijker kwam haar gedrag
haar voor. De vermomming, die zij in
gelaat, kleeding, houding en spraak
had aangenomen, verscheen haar in
het hatelijkste licht. Zij zag in, datzii
vreeseüjk gedwaald had. Toen zij
eenmaal besloten had aan haren dood
te doen gelooven, had zij niet weder
naar haar vadtriand en onder hare
geliefden moeten tcrugkeeren. In een
vreemd land onbekend voortlevend,
zou zij niet zijn te weten gekomen
wat met hen voorviel, terwij! zij nu
wetende, dat er iets onrechtvaardigs i
zou geschieden, zij een groote mis
daad op haar geweten zou laden, in
dien zij het niet verhinderde.
Zij overwoog of het zou ta'en, in
dien zij aan haar echtgenoot een
naamloozen brief schreef, om hem te
waarschuwen, en geen gevolg te geven
aan zijn voornemen om weder te
huwen, daar zijn echtgenoote nog
leefde. Maar dan zou hij immers be
wijzen verlangen, en die kon zij met
geven, zonder zich bekend te maken.
En dat wilde zij nooit, dan zou zij
immers opnieuw gedwongen worden
om aan zijne zijde een ellendig leven
te leiden. Zij sidderde reeds bij de
gedachte daaraan. Liever wilde zij
haar leven in de diepste armoede en
afhankelijkheid van vreemden slijten,
dan door haar echtgenoot geminacht
en gehaat te worden.
En wat zou zij anders verdienen,
als hij wist, dat zij zich zoo had kun
nen vermommen en zij zich nu weder
als een hindernis op den weg tot zijn
geluk plaatste?
En indien zij haar echtgenoot waar*
schuwde en toch onbekend kon blij
ven, welk een onrust zou zij dan
haar ongelukkige ouders veroorzaken
Welk een vurig verlangen om hun
kind terug te zien, zou zij bij hen
opwekken 1 Zij beweenden haar nu
als een doode en die droefheid was
hevig, maar als zij wisten, dat zij
nog leefde en niets anders omtrent
haar te weten kwamen, zou hun
smart nog oneindig veel grooter zijn
E!ndelijk geloofde Leontine uit
komst gevonden te hebben. Zij meen
de dat het 't verstandigst zou zijn
zich aan Hedwig bekend te maken,
en toen zij over dit plan had nage
dacht, besloot zij het zoo spoedig
mogelijk uit te voeren.
Als zij, voor Hedwig, die voor haar
altijd een trouwe opofferende vriendin
was geweesl, openbaarde dat zij nog
le-fde, en tevens haar bekommering
mededeelde, zou zij al veel verdriet
voorkomen. Zij zou dus naar Hedwig
gaan, en haar openhartig haar dwaas
heid en jaloerschheid bekennen en
Hedwig verklaren, wat haar ertoe
gedwongen had, zich te vermommen
dat zij onmogelijk kon leven zonder
bij haar kind te zijn.
Reeds de gedachte daaraan schonk
haar troost.
Hedwig was altijd haar toevlucht
geweest! zij was een edel, verstandig
en ernstig meisje; sij zou zeker raac
voor haar weten.
Maar nu kwam weer een andere
zorg 1 hoe zou zij Hedwig, die naar
haar ouders was teruggekeerd, kunnen
te spreken krijgen Dat scheen haar
onmogelijk toe den grond te betre
den waar zij haar kinderjaren zoo
gelukkig had gesleten, en als een
vreemdelinge op den drempel van het
huis harer ouders te staan zij vond
het onnatuurlijk en schandelijk. Het
besef dat het hlet anders kon, ver»
zoende haar echter weder met die
gedachte. Als zij Hedwig wilde spre
ken, moest zij naar haar geboorte
plaats een ander middel wist zij niet.
Op zekeren dag, dat zij over dit
plan zat na te denken, kwam de huis
houdster haar kamer binnen.
Juffrouw Vogel deelde mede, dat in
den westelijken vieugel van het huis
Windischcrona een groote verande
ring zou worden aangebrachtde
vertrekken zouden opnieuw gemeu
bileerd en prachtig ingericht worden.
Het wordt hoog tijd om te hande
len, dacht Leontine en daarom vroeg
zij, of de huishoudster haar niet een
of twee dagen kon missen, daar zij
een paar vrienden, die in de nabij
heid van Bruchtal woonden, wilde gaan
bezoeken.
Wel zeker I antwoordde juffrouw
Vogel. Het verheugt me waarlijk te
hooren dat ge behalve hier in huis
nog andere vrienden hebt. Ik dacht,
dat ge geheel alleen op de wereld
stond. Enfin, des te beter voor u,
juffrouw Werner, ik wil het gerust
voor mijn verantwoording nemen dat
ge eens een uitstapje maakt. Maar
blijf niet te lang weg hoor, je weet
dat we je niet meer kunnen missen.
Leontine gevoelde, dat het zwaar
zou vallen van haar geliefd kind te
scheiden zij wilde niet langer dralen,
daar zij vreesde aan het wankelen te
zullen worden gebracht.
Den volgenden dag nam zij afscheid
van de vriendelijke huishoudster, kuste
vurig haar kleine Elfriede en vertrok,
(Wordt vervolgd}'
AXELSCHE
COURANT.
