De uiterste wil.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u vv s c h - VI a a n d e r e li
No. 25.
DINSDAG 24 JUNI 1930.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Nog een Landbouwvergadering.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Tegelijk met de algemeene
vergadering van de Z. L. M. te
Huist werd de vorige week Dins
dag ook de algemeene vergade
ring gehouden van de afd. Zee
land van den
Chr. Boeren- en Tnindersbond
en wel te Oostburg onder voor
zitterschap van den heer C. P.
Vogelaar te Krabbendijke.
Deze wees in zijn openings
woord op den overvloedigen oogst
van 1929, ofschoon door de on
gunstige marktprijzen dit toch nog
een slecht jaar was voor den
landbouw.
Spr. zei, dat hieruit weer blijkt,
dat de mensch wel alle krachten
kan inspannen om den landbouw
ook intensief met behulp van de
wetenschap vooruit te brengen,
maar toch diep-afhankelijk is van
de Hoogste Macht.
Blijkens het verslag uit de
„Midd. Crt.", waaraan we dit
uittreksel ontleenen, ziet spr.
echter nu eenig lichtpunt, doordat
de Overheid steun wil verlee-
nen, maar spr. wil dat niet zien
als een gunst, maar als een recht.
In den mobilisatie-tijd is de
consument ten koste van den
producent in bescherming geno
men. Dat was zeker juist ge
zien. Maar nu zijn de tijden
verkeerd. De consument is baas
van de markt en de producent
moet tegen eiken prijs afgeven.
Daarom moeten nu de rollen om
gekeerd en moet de producent
geholpen worden. Was er in den
mobilisatie-tijd een maximumprijs,
dan moet er nu komen een mini
mumprijs, zoodat de producent
althans zijn kosten ziet goedge
maakt. Wanneer het economische
leven weer zijn gewonen gang
gaat, zullen de landbouwers weer
graag ontlast worden van dien
steun en in volle vrijheid staan.
Spr. gelooft dat er een groote
groep is, die staat op het stand
punt alles zoo goedkoop mo
gelijk.
Hij acht dit een gevaarlijk stand
punt, want als de malaise nog
langer voortduurt zal die zijn in
vloed hebben op het algemeen
economische leven en op de
loonen.
Spr. zou aan de sociale ver
zekering en de loonen niet te
vroeg willen beginnen en dit
liefst zooveel mogelijk ongewij
zigd houden. Maar laat men dan
ook allen helpen de landbouw
producten een zekere waarde te
geven.
Verschillende ingekomen stuk
ken kwamen in behandeling. 1
Naar aanleiding van een schrijven
over het mond- en klauwzeer
drong de voorzitter er op aan,
dat eens een serieus onderzoek
zal worden ingesteld naar de
werking van het geneesmiddel
van den heer v. d. Berg.
ingekomen was een schrijven
van het bestuur der afd. West-
Zeeuwsch-Vlaanderen, waarin ge
wezen wordt op de steeds toe
nemende crisis, die de landbouw
doormaakt. De landbouwproduc
ten zijn laag in prijs, terwijl pacht
en lasten op peil blijven of zich
nog in stijgende lijn bewegen.
De loonen der landarbeiders wor
den steeds hooger, terwijl het
wegtrekken van vele landarbei
ders van het platteland naar de
steden een voortdurende en steeds
grooter wordende zorg baart.
Naast ongevallenwet en zegels
plakken drukt ons nu ook de
Ziektewet en zal straks als wij
blijven zwijgen en niet krachtig
ingrijpen, de arbeidswet niet als
een nieuwe belemmering tegen
den reeds gedrukten landbouw
komen aanbeuken?
Wij leven zoo heet het ver
der in de vaste overtuiging,
dat de nood in den landbouw
zoo hoog is gestegen, dat niet
langer gezwegen kan worden
Er moet krachtig worden inge
grepen, desnoods door een eer
lijken en rechtvaardigen strijd.
Wij zullen bij de rechtsche
groepen moeten aandringen om
bij het samenstellen der candi-
datenlijsten rekening te houden
met den landbouw. Ook is te
overwegen in eigen organisatie
of in combinatie met de andere
landbouworganisaties met eigen
candidaten uit te komen.
Vooral over het laatste werd
gediscussieerd. Door enkelen
werd het verdedigd, door anderen
bestreden.
Zoo werd er op gewezen, dat
wanneer men een agrarische partij
gaat vormen, men gaat doen aan
klassenstrijd. Christelijke boeren
en tuinders hebben een beginsel,
dat richtsnoer moet zijn ook in
hun politieken arbeid.
Vormt men een agrarische par
tij, dan kan men hoogstens 7
leden in de Tweede Kamer
brengen.
Een ander wees er op, dat we
veel te bureaucratisch geregeerd
worden. Zoo kan het niet langer.
Ook is wel eigenaardig, dat
iemand, die enkele maanden ge
leden niet wist, dat er een land
bouwcrisis was, nu voorzitter is
van de crisiscommissie.
De voorzitter vestigde er de
aandacht op, dat nu langzamer
hand de geheele landbouw in 't
gedrang komt. Ook de zuivel-
productie en de eier-export ko
men in 't gedrang.
De heer J. den Hamer te Axel
ziet in de sociale wetgeving een
groote onrechtvaardigheid. Zij
drukt geheel op den producent.
Ook de boeren zullen door het
socialisme gewonnen worden.
De heer W. de Buck komt
daartegen op. In geen enkele
omstandigheid mogen we ons
beginsel prijs geven. We mogen
ook de sociale wetgeving niet
prijs geven, ook al zou de werk
gever het brood uit zijn mond
moeten sparen. Het gaat ook
hier om ons beginsel. Wel mo
gen we om steun bij de regeering
aankloppen, als het noodig is.
Spr. juicht het toe, dat de cen
trale landbouw-organisaties haar
wenschen ter kennis van de re
geering hebben gebracht.
De Voorzitter komt er tegen op,
dat de boer niet alleen de pre
mies voor het eigen personeel
betaalt, maar dat smid, timmer
man, wagenmaker, de industrieel
enz. de premie ook nog op den
boer verhalen. De boer heeft
.Qa gerust uw gattg, juffrouw
Vogel,
geen verhaal op derden. Overi
gens erkent spr. gaarne het vele
goede in de sociale wetgeving.
De heer den Hamer komt voor
al op tegen de wijze van uitvoe
ring der sociale wetgeving. Er
gaat wel 30 pet aan de ambte
naren weg.
De voorzitter wijst er op, dat
de vrachten voor onze producten
wel 80 pet. hooger zijn dan in
België en Duitschland. Het heeft
spr. gegriefd, dat aan het spoor
wegpersoneel .behalve een hoog
loon (wel tweemaal zoo hoog dan
dat van een landarbeider) nog een
gratificatie werd gegeven.
De heer de Hullu dringt aan
op een uitspraak van deze ver
gadering om de kosten van de
sociale verzekering voor rekening
der gemeenschap te nemen.
De voorzitter ontraadt dit om
tactische redenen. Dit zal bij een
groote groep ontstemming ver
wekken Het gaat om een mensch-
waardig bestaan voor den land
bouwer. Laten we liever maar
de kleine dingen betalen en de
groote dingen in 'toog houden.
De heer de Feijter, burgemees
ter van Zaamslag, wil vooral
landbouwmannen in de Tweede
Kamer.
De heer den Hamer wil de
kosten der sociale verzekering uit
de belastingen doen betalen. Dan
staan we allemaal gelijk.
De heer v. d. Meulen keurt
het af, dat men in dezen tijd de
salarissen van burgemeesters, enz.
wil verhoogen.
De voorzitter acht ook het tijd
stip daarvoor zeer ongunstig ge
kozen.
Na deze discussies bracht de
penningmeester, de heer Gele te
Wemeldinge, het financiëel jaar
verslag uit. De rekening wijst
aan ontvangsten f 320 40, uitga
ven f280.59, batig saldo f39.81.
De afdeeling heeft een bezit van
f554.19.
Vervolgens werd de voorzitter,
de heer C. P. Vogelaar, bij ac
clamatie herkozen. Eveneens de
heeren Vogelaar en J. A. Domi-
nicus als leden van het hoofd
bestuur.
Ik ik ben het ook 1 ant'
woordde Leontine( haar best doende
Bij de rondvraag betreurde de
heer W. de Buck de afwezigheid
van den Bondssecretaris in deze
vergadering. Ook vroeg spr.] in
het vervolg te voorkomen, dat
deze vergadering samenvalt met
die der Z. L. M.
De voorzitter antwoordde, dat
het een samenloop van omstan
digheden is.
De Bondspropagandist, de heer
Kolijn, voerde hierna nog het
woord. Het heeft spr. getroffen,
dat er uit Zeeland zoo weinig
uitnoodigingen voor de propa
ganda komen. Laten de afdee-
lingen den tijd benutten en de
boeren en tuinders tot het begrip,
wat het is georganiseerd te zijn,
brengen.
Over de crisis sprekend, waar
schuwde spr. tegen een al te op
timistische beschouwing over de
oplossing daarvan. Het is een
internationaal verschijnsel, waar
over met de noodige omzichtig
heid en voorzichtigheid moet
worden geoordeeld.
In de middagvergadering sprak
het eerst ds. A. Vrijlandt te Bier
vliet naar aanleiding van 1 Kor.
17. Zooals Elia, aldus spr., het
niet gemakkelijk vond Gods tijd
af te wachten, zoo moeten ook
wij in de kracht van het geloof
volharden, en daarbij mogen wij
altijd met de vragen, die wij heb
ben, tot God gaan, ook met de
vragen van dezen tijd, die de
wijste van de wijzen niet kan
oplossen. God zal op Zijn tijd
en op Zijn wijze de oplossing
geven.
De heer Chr. v. d. Heuvel, lid
der Tweede Kamer, sprak even
eens over de Landbouwcrisis.
Spr. zei, we moeten elkander
helpen aan argumenten, om an
deren (speciaal regeering en volks
vertegenwoordiging) te overtui
gen van den ernst van de crisis.
Met klaagtonen komt men er niet.
We moeten cijfers geven.
En dan wees spr. er op, dat,
als men het niveau in het tijdvak
19101913 op 100 stelt, de prij
zen van nu staan op 75 en de
kosten op 165. Er was ook een
overvloedige oogst en iedere boer
(Wordt vervolgd).
AXELSC
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
41)
Nu ik weet dat gij u met de zorg
over haar wilt belasten, ben ik zeer
in mijn schik. Ik wil u nog een mede-
deeling doen, voegde Hedwig eenigs-
zins aarzelend erbij. Mijnheer Seewald
heeft een plan, dat u met het oog op
het kind gewis genoegen zal doen
ga zult er spoedig meer van hooren.
Maar dit kan ik u nog zeggen, dat
als ge goed en liefderijk zijt voor de
kleine Elfriede, ge u vrienden zult
verwerven, die zich uw belangen zul
len aantrekken. Ik heb het kind zoo
innig lief, dat het mij leed doet, haar
te moeten verlaten. Wees dus goed
voor haar, ter wille van uw eigen
kind, wiens verlies gij betreurt.
Eensklaps vertoonde Hedwig in
haar geheele gelaat eenige verlegen
heid.
Zij deed nog een schrede naar
Leontine en bloosde hevig maar een
blik op het eenvoudige kleed der
naaister scheen haar te bemoedigen
en zij legde een banknoot in haar
hand.
Juffrouw Werner, neem dit van
tnij aan, zeide zij,
Ten hoogsle verbaasd zag Leon-
line haar aan.
Meen niet, vervolgde Hedwig,
dat ik mij verbeeld, uwe genegenheid
Voor het kind te moeten koopen. Ik
Weet, dat dit onmogelijk zou zijn,
Dok weet ik, dat dit niet behoeft,
daar ik menigmaal heb opgemerkt)
hoe innig gij het lieve meisje behan
delt. Ik heb alleen de bedoeling, dat
ge iets voor u koopt, dat u aan mij
herinnert.
Leontine was hevig ontsteld en deed
een paar schreden achteruit.
O, ge zult het toch niet weigeren
riep Hedwig.
Maar toen zij zag dat Leontine de
banknoot krampachtig ineenvouwde
en luide begon te snikken, vroeg zij
verschrikt: Heb ik u beleedigd, juf
frouw Werner?
Leontine begreep, dat zij bijna haar
rol vergeten zou.
O neen, antwoordde zij, zich
geweld aandoende om bedaard te
blijven, ik verzoek u, mij te veront
schuldigen. Uw goedheid heeft mij
zoo getroffen. Het is reeds lang gele
den dat iemand mij een bewijs van
zooveel goedheid gafsinds langen
tijd is niemand zoo vriendelijk jegens
mij geweest ais gij. Ik dank u van
ganscher harte voor uw goedheid en
vriendelijkheid.
- Het verheugt me dat ge mij zoo
goed hebt begrepen, hernam Hedwig,
haar de hand reikend. En nu moet
ik u vaarwel zeggen, want binnen
een paar uur vertrek ik.
Leontine ontroerde opnieuw, toen
Hedwigs hand de hare vatte.
Zoodra Hedwig haar verlaten had
bezag Leontine de banknoot gerui-,
men tijd.
Dat was een gift van Hedwig, opdat
zij haar eigen kind zou liefhebben.
O, wat wonderlijke gedachten en
gevoelens bestormden haar, toen lij
zich den gang der gebeurtenissen tot
aan dit laatste gesprek voor den
geest haalde. Haar echtgenoot had
plannen, die haar zouden verheugen.
Het was een duidelijke toespeling op
zijn voorgenomen huwelijk met Hed
wig en zij zou zich daarover ver
heugen En toch kon zij niet anders
dan Hedwig liefhebben. Jaren lang
had deze haar de innigste, hartelijkste
vriendschap betoondook had zij het
bewijs tot de grootste opoffering in
staat te zijnzij had haar immers
den man, dien zij zoo innig beminde,
afgestaan.
Indien zij alles wist, herhaalde zij
telkens weder bij zichzelve, hoe geheel
anders zou zij voor mij zijnHoe zou
zij elk aanzoek van Bertram tot een
nauwer verbintenis afwijzen I
In het leven van den mensch komen
vaak wonderlijke lotsveranderingen
voormaar dat zij, de dochter van
den rijken bankier Harders, een bank
noot ten geschenke had gekregen,
was voor haar even zonderling als
smartelijk.
Nog dienzelfden dag had de heer
Seewald een onderhoud met zijn huis
houdster. Hij had haar op zijn kamer
laten ontbieden, om haar van zijn
voorgenomen huwelijk kennis te geven.
Het behoeft u niet te verrassen
dit te hooren, Juffrouw Vogel, zeide
hij, het zal ook ten uwen aanzien
niets veranderen. Ge zijt reeds lang
een trouwe dienares en een goedc
hulp voor mij geweest, en daarom
acht ik mij verplicht, u er mededee-
lidg van te doen.
Juffrouw Vogel zag hem met een
zonderlingen glimlach aan.
Ik wensch u van harte geluk,
mijnheer Seewald, sprak zij en maakte
daarbij een buiging. Mag ik zoo vrij
ziiu u een vraag te doen,
Dan wilde ik u vragen met
welke van de dames u trouwen wil.
Welke van de dames zeide hij
lachend. Volgens die vraag zou ik
onder een aantal dames een keus
moeten doen. Ik ben zoo gelukkig, u
te kunnen mededeelen dat freule Hed
wig Krohn binnenkort mevrouw See
wald zal zijn.
God zij gedankt, riep juffrouw
Vogel aanmerkelijk verlicht. Ik was
een weinig beangst, dat het de andere
dame zou zijn,
Welke andere dame?
Ik bedoel freule Siegel, antwoordde
de huishoudster, zelve verbaasd over
haar onbeschroomdheid. Die dame is
hier over het algemeen niet zeer
bemind.
De heer Seewald lachte weder,
maar achtte het niet noodig, verdere
uitlegging daarvan te vragen.
Met een opgeruimd gemoed verliet
juffrouw Vogel de kamer van den
heer Seewald. Als hij de andere ge
kozen had, mompelde zij, zou ik voor
mijn betrekking bedankt hebben, al
ware die r.og honderdmaal beter ge
weest. Zij ging dadelijk naar Leon
tine, om haar het belangrijke nieuws
mede te deelen,
Ge moet er met niemand over
spreken, juffrouw Werner, zeide zij,
maar ik kan u vertellen, dat mijnheer
Seewaid binnenkort weer gaat trou
wen hij heeft het me zooeven gezegd,
Binnenkort? vroeg Leontine met
bevende stem,
-* Ja, ja! en dan gaat hij met zijn
Jonge vrouw dadelijk een huwelijks'
reisje var. een paar maanden maken.
Wat ziet ge er verwonderd uit i
om bedaard te schijnen.
't Is toch wel te denken, dat een
zoo jong en rijk man weer zou trouwen.
Maar zoo spoedigstamelde
Leontine. Ge zeidet dat het binnen
kort zou gebeuren.
Wat doet dat er toe Hoe eer
der hoe beter 1
Denkt ge dan, juffrouw Vogel,
dat hij zijn jonge echtgenoote, die hij
op zoo ongelukkige wijze verloor,
reeds vergeten heeft
Hoe zou ik dat kunnen weten
Maar ik geloof het niet, 'k heb hem
toch zoo menigmaal voor haar portret
zien staan en dat is toch geen bewijs,
dat hij haar vergeten heeft.
Spreekt hij nog wel eens over
haar
Ik heb hem nooit over haar
hooren spreken. Maar toch, iaat ik
niet jokken, met de kleine Elfriede
spreekt hij dikwijls over haar, doch
met niemand anders, ik geloof niet,
dat hij op freule Krohn zoo erg ver
liefd is; misschien huwt hij haar
alleen omdat zij een vriendin en
bloedverwante van zijn overleden
gade is.
Hoe weinig kent men hier den
waren stand der zaken dacht Leon
tine, maar tevens vond zij er eenigen
troost in, dit de dienstboden geloof
den dat Bertram haar innig bemind
had.
Ja, ja, aldus besloot juffrouw
Vogel, we zullen hier spoedig een
nieuwe meesteres hebben en hoe
freule Siegel daarover gestemd zat
zijn, is licht te begrijpen,' ik wed dat
men haar gezicht bij de el kan uit
meten.
