De uiterste wil.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaa n deren.
No. 24.
VRIJDAG 20 JUNI 1930.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
De bandbouwfeesfen
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Diasdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Eerste Blad.
in den firing Rulst der 2. li. iïl.
(Vervolg van het Tweede Blad).
4. Verbetering van het ver
keerswezen ten platte lande door
telefoon, waterleiding, wegenver
betering, ten einde het platte land
steeds meer aantrekkelijk te ma
ken tegenover de stad. Eindelijk
voegt men aan de lijst toe het
eventueel verleenen van finanti-
eelen steun en/of garantie bij het
verleenen van hypothecair- of
bedrijfscrediet.
Ten slotte wijst spr. er nog
eens op, dat naar mate de be
scherming en kunstmatige opvoe
ring van een bepaalde productie
in het buitenland en belemmering
van invoer uit ons land, vermeer
deren, een crisis des te ernstiger
en langduriger moet ontstaan.
En daarom staan wij ook nog
maar aan het begin tenzij
spoedig de gezonde denkbeelden
van mannen als Colijn in Genève
niet bloot theorethisch ingang
vinden, maar ook practisch in
het buitenland toepassing er
langen.
Om een crisis goed door te
komen, is ook karakter noodig.
Het hoofd moet koel gehouden
worden. Het hart warm. Nuchter
en zaakrijk alles beschouwend,
geve men zich met hart en ziel
aan zijn taak. Zoo ooit, dan is
nu volle toewijding nopdig aan
den landbouw en moet ieder
daarin met ernst zich wijden aan
zijn speciale taak. Voor den en
kelen landbouwer geldt ditniet
minder voor de besturen der or-
ganisatie's, voor de leden der
volksvertegenwoordiging, voor de
leden der regeering, ja voor ieder,
die geroepen is mede te werken
en leiding te geven bij de ont
wikkeling en bevordering der
volkswelvaart.
Laten wij ons daaraan geheel
geven met liefde in het hart, ons
wel bewust van den ernst des
tijds en de hoogheid onzer roe-
40)
Was zij alleen? vroeg de dame
verder, en Leontine begreep uit den
scherpen toon waarop zij sprak, dat
zij vermoedde, dat dit niet het geval
was. En nu Leontine met haar ant
woord draalde, werd zij in dat ver
moeden nog versterkt.
Ik vraag u dit, ging de dame
voort, omdat de freule hier eigenlijk
tot een bezoek is uitgenoodigd, om
ons gezelschap te houden, en we haar
op een geheelen dag nauwelijks tien
minuten te zien krijgen.
Veronica zag Leontine met een uit-
verschenden blik aan en vroeg:
Waarom antwoordt ge niet op
de vragen mijner moeder, juffrouw
Werner
Beide dames zagen de lippen der
naaister beven, toen zij wilde ant
woorden en verwonderden zich ten
hoogste daarover.
Waarom zou ik ze niet willen
beantwoorden, zei Leontine met in
spanning. Toen ik de freule zag, was
tij met den heer Seewald in gesprek.
Ziet ge, sprak zij, zich tot haar
dochter wendend, ik heb het wel ge
dacht, ja, ik was er zeker van. Arme
kleine Elfrlede I ge zult nu spoedig
evenzeer vergeten zijn als uw mama I
Leontine was hevig verontwaardigd
over die huichelachtige woorden. Wel
luisterde Hedwig Daar de liefdesbetui-
(lingen van haar echtgenoot, en wel*
IcHt zou zij er in toeetemmen hem
ping en plicht. Laten wij ons niet
van het goede pad laten afbren
gen. Vijandschap en afgunst, haat
en verborgen nijd tieren welig
onder ons ook, wanneer de tijden
slecht zijn. Immer gaat de booze
rond met slecht zaad te strooien
in den maatschappelijken akker,
in de samenleving, in onze harten.
Met liefde, ja met hartstocht
verzorgt vooral de Zeeuwsche
landbouwer zijn akkers, zijn be
drijf. Niets laat hij onbeproefd om j
het booze onkruid daaruit te halen
en met alle kracht, die in hem is,
streeft hij naar verbetering van
zijn landen en zijn zaden.
Hij vergete niet hetzelfde te
doen in zijn gemeenschapsleven.
In het leven met de zijnenin
het leven met zijn vakgenooten
in zijn vereenigingslevenin zijn
samen streven en samen werken
om de moeilijkheden des tijds en
des bedrijfs het hoofd te bieden
en zich voor een zonnigen toe
komst voor te bereiden.
Of deze komt, hangt af voor
een goed deel van de landbou
wers aller landen, hangt af van
hun meer of minder ruimen blik,
hangt af van hun werkzaamheid
en doorzettend vermogen, hangt
af van hun verstandelijke en
geestelijke qualiteiten, van de
wijze waarop zij den weg banen
ook voor hun nageslacht.
Zegt Uw kinderen, dat de tij
den ernstig zijn en somber, maar
dat men moede is het gaan langs
duistere wegen.
Dat men opwaarts heeft te zien
naar de lichtende hoogte, op
te zien naar den Allerhoogste,
aan Wiens Zegen voor land en
volk per slot van rekening alles
is gelegen.
Een krachtig applaus volgde
op deze rede.
Alsnu dankte de Commissaris
der Koningin voor de vriendelijke
en hartelijke woorden waarmede
hij is begroet Spr. wees erop,
dat er moeilijke tijden aanstaande
zijn, maar, zoo zei spr., hoe
ernstiger die zijn, hoe nauwer de
banden onderling moeten worden
aangetrokken tot samenwerking
en hoe hartelijker de verhouding
te huwen, zoodat zij als niet meer
bestaande werd aangemerkt, en zou
men trachten haar te vergeten, maar
toch wist zij dat Hedwig haar doch
tertje oprecht beminde, terwijl deze
twee nijdige en zelfzuchtige vrouwen,
al mocht ook de eene haar kind
eenigszins geHegen zijn, die genegen
heid slechts deden blijken om haar
doel te bereiken.
Ik weet zeker, dat ge dwaalt, in
dien ge dat denkt, sprak zij met
kalmte en waardigheidfreule Krohn
heeft het kind oprecht lief,
Een honende lach van mevrouw
Siegel herinnerde haar eraan, dat zij
in haar uitdrukkingen voorzichtig moest
zijn.
Wat gij daaromtrent gelooft, doet
niets ter 'zake. hernam mevrouw Sie
gel op bitsen toon. Kom mede, Vero
nica, wij zullen de freule en den heer
Seewald niet storen.
Leontine ging het huis binnen en de
dames verwijderden zich.
Ik kan die naaister niet uitstaan,
zei Veronica tot haar moeder, en 't is
mijn vaste overtuiging dat zij een
handlangster van freule Krohn iszij
trekt altijd partij voor haar, dat heb
ik vroeger ook reeds opgemerkt.
Als ik zeker wist dat de heer
Seewald ernstige plannen omtrent
Hedwig koesterde, sprak haar moeder,
zouden we dadelijk afreizen, want het
zou in dat geval ons niet baten, hier
langer te vertoeven en we kunnen
onsen tijd beter besteden.
Teiwijl moeder en dochter in een
kwade luim haar weg vervolgden en
allerlei plannen maakten, bracht Leon
tine het kind bij de kindermeid terug,
Öe ziet er niet naar uit, dat u ae
wandeling goed bevallen is, juffrouw
is tot de Regeering, hoe inniger
is sprekers wensch tot verbetering
der toestanden.
Persoonlijk wenschte spr. den
heer Dieleman geluk met het feit,
dat hij sedert Maart 10 jaar als
voorz. der Z L. M. fungeerde.
In dien tijd is veel nuttig werk
tot stand gekomen, dank zij de
go.ede leiding in de Z. L. M., die
zich tot een krachtige organisatie
ontwikkelt en spr. betreurde het,
dat niet alle landbouwers daarbij
zijn aangesloten. Spr. zei, dat
sedert de ruim 80 jaren, dat de
Z. L. M. bestaat, er verscheidene
voorzitters zijn geweest. De heer
Dieleman bekleedt onder hen een
eereplaats, dank zij de energie en
de liefde die hij den landbouw
toedraagt.
De voorz. dankte voor die woor
den en deelde mede, dat het hem
aangenaam is te kunnen mede-
deelen, dat er thans overeenkomst
is verkregen tusschen de 3 land
bouworganisatie^ in onze provin
cie, zoodat er een eenheidsfront
is verkregen, waarmede kan wor
den opgetrokken tegen den ge-
meenschappelijken vijand, de cri
sis. Een program is saamgesteld
van zaken die urgent zijn en ter
kennis der Reg. zullen worden
gebracht. Een groote factor speelt
daarin de tariefskwestie en om
daarvan meer te hooren, gaf
spr. het woord aan den heer ir.
Th. J. Manshoit, insp. van den
landbouw, te Den Haag. Deze
hield hierop een rede over de
beteekenis van het onderhande
lingstarief.
Spr. komt tot de conclusie, dat
de hoofdoorzaak der crisis op
ander terrein ligt, dan in de pro
tectionistische maatregelen in het
Buitenland.
Herstel kan plaats vinden door
toeneming der consumptie en door
vermindering der productie.
Toepassing daarvan wordt
ernstig bemoeilijkt door de prot.-
maatregelen in het buitenland.
Daarom is het verklaarbaar, dat
wordt overwogen, welke maatre
gelen daartegen te nemen zijn.
De kern van deze rede had
veel overeenkomst met wat door
Werner? merkte de kindermeid op.
Is de kleine jonge juffrouw nukkig
geweest
O neen, volstrekt niet, antwoordde
Leontine. Elfriede was allerliefst. Mis
schien zie ik er een weinig betrokken
uit, omdat ik niet al te sterk van
gestel ben.
Leontine zag Hedwig weder, toen
deze zich naar de eetzaal begaf. De
freule was eenvoudig, maar smaakvol
gekleed en lachte haar in het voorbij
gaan vriendelijk toe. Zij zag er tevre
den uit en haar donkere oogen sche
nen van genoegen te tintelen.
Ach, ware ik maar werkelijk
dood, mompelde de beklagenswaardige
Leontine. Ik ben toch tot het ongeluk
geboren en zoolang ik leef een hinder
paal tusschen die beiden en hun geluk.
Nog iaat werd naar Elfriede ge
vraagd en hoewel het voor de kleine
tijd was om naar bed te gaan, kleedde
zij haar zorgvuldig en bracht haar
naar beneden.
Ach, hoe bitter waren toen Leon-
tines gedachten I
Niemand bekommert zich om mij,
zeide zij zuchtendniemand herinnert
zich mijner, Is niet juist omdat zij mij
dood wanen, hun vreugde grooter. Ik
ben geheel vergeten. Mijn echtgenoot
beminde mij niet toen ik aan zijne
zijde leefdenu hij mij dood waant,
denkt hij niet meer aan mij. Zijn hart
behoorde altijd een andere, en die
zal weldra het geluk smaken, waar
naar ik tevergeefs gesmacht heb.
Doch hoe dwaalde zij in de mee
ning dat zij vergeten en niet bemind
werd. Hoewel de toekomst haar hart
aangenaam bezighield, dacht Hedwig
nog altijd aan haar en wenschte haar
van ganscher harte in het leven terug»
den heer Dieleman was betoogd.
Belanghebbenden geven we in
overweging, die te lezen in het
orgaan der Z. L. M.
De heer Vogelvanger deelde
hierna mede, dat tel. bericht was
gekomen, dat H.K.H. Prinses
Juliana een zilveren medaille be
schikbaar stelde voor de tentoon
stelling.
Dhr. Scheele uit Biezelinge be
treurde het, dat in verband met
de crisis geen buitengewone verg.
is gehouden. Men zegt zoo licht,
dat de Z.L.M. niets doet. Spr.
geeft in overweging bij de grond
eigenaren en hypotheekhouders
aan te dringen op vermindering
van pacht en rente. Ook de
garantie, die de P.Z.E.M. vraagt
voor electr. aansluiting acht spr.
uit den booze.
Dhr. Siebenga, alg. secr., be
antwoordde spr. afdoende. Het
hoofdbestuur heeft alles onder
het oog gezien en overwogen.
Men kan nu eenmaal alle boe
ren van Zeeland niet in een
centrum krijgen, noch te Middel
burg, noch te Goes, in andere
provinciën gaat dat gemakkelijker.
Maar het Dag. Bestuur is steeds
bereid een kringvergadering te be
zoeken. Deze zijn intusschen even
min gehouden.
De Voorz. zei, dat over garan
tie met de P.Z.E.M. al veel is
gesproken, maar die Mij. kan
daar niet buiten.
Dhr. De Putter te Axel vroeg
hoe het inpolderen van de Zui
derzee te rijmen is met vermin
dering aan productie, waarop
dhr. Manshoit zei, dat dit stukje
weinig beteekent voor de wereld
productie.
Dhr. Welleman wilde tegenover
gemaakte critiek verklaren, dat
de Z.L.M. niet beter heeft kun
nen doen, dan zij deed. Hij on
derschreef de rede van den voorz.
en hoopt, dat men de daarin
uitgedrukte wenken ter harte
neemt en krachtig de organisatie
zal steunen. De propaganda moet
uitgaan van een centrum en niet
ieder voor zich.
Om tijdig klaar te zijn voor
den rijtoer werden de discussie's
Ook Bertram vergat haar niet. Hij ging
dikwijls voor hare beeltenis staan,
beschouwde dan droevig haar lief,
bekoorlijk en feeder gelaat en zucht
te Arme, goede Leontine, ik weet
hoe lief ge mij gehad hebt.
XXX.
INDIEN ZIJ ALLES WIST.
'i Was wonderlijk, wat Leontine,
die vroeger alleen uit tijdverdrijf het
een en ander had vervaardigd, met de
naald kon uit/oeren zij was er zelve
verwonderd over. Dagelijks kreeg zij
iets anders onderhanden en alles wat
zij vervaardigde, was even netjes als
kunstig en smaakvol. Zij scheen voor
alles bekwaam en de kracht en vol-
1 a ding te hebben verkregen, om ook
het moeilijksie ten uitvoer te brengen.
Op zekeren dag zat zij bij het venster
in haar kamer druk te naaien aan een
nieuw kleed voor de huishoudster,
toen Hedwig met een uitdrukking van
het innigste genoegen op het gelaat
binnenkwam en zei
Juffrouw Werner, ik zou gaarne
eens een woordje met u willen spre
ken, als ge er den tijd voor hebt.
Ik ben geheel tot uw dienst,
antwoordde Leontine met neergesla
gen oogen, opdat Hedwig daarin niet
zou Laan wat in haar hart omging.
Ik heb u veel mede te deelen,
ging Hedwig voort. In de eerste plaats
moet ik u zeggen, dat ge door uw
gedrag en bekwaamheid de achting en
genegenheid van den heer Seewald en
zijn huishoudster hebt verworven, Mijn
heer Seewald laat u door mij een
voorstel doen i hij wenscht namelijk
dat ge altijd bij hem blijft, en wel
gedeeltelijk in uwe tegenwoordige be
trekking en gedeeltelijk om sljn doch»
beëindigd en sloot de voorz. de
vergadering.
Tegen 3 uur leidde een stoet
van 47 auto's en 2 autobussen
de genoodigden door het Land
van Hulst. Leider was de heer
Jan van Waesberghe met den ka
pitein der Marechaussee voor
Zeeland. Met een vaartje ging
het naar Kloosterzande, waar de
keurig ingerichte coöp. roombo
terfabriek werd bezocht, en de
heer A. H. H. baron Collot
d'Escury, voorz. dezer coöperatie,
inlichtingen gaf over de moderne
wijze, waarop hier blijkbaar ren-
deerend boter werd gemaakt. Er
was hier geen etiquet van „versch
gekarnd" noodig. De smaak zei
alles.
Via Ossenisse ging het naar
Stoppeldijk, maar niet zonder dat
was opgemerkt dat men te Osse
nisse had getoond het bezoek der
landbouwautoriteiten zeer op prijs
te stellen. Algemeen werd ge
vlagd en zelfs had iemand ter
eere der Z.L.M. geheel zijn woning
versierd.
Te Stoppeldijk werd het stoom
gemaal bezichtigd voor de uit
watering der polders. Via Bosch-
kapelle, waar schoolkinderen jui
chend hun groeten zonden, ging
het langs hobbelige polderwegen
naar de „Catharinahoeve", eigen
dom van den kring-voorzitter,
dhr. Vogelvanger, die hier de
de deelnemers als gasten be
schouwde en hen onthaalde op
een welkome verversching, want
de temperatuur maakte dorstige
kelen.
Degenen, die hier 10 jaren ge
leden eveneens met de Z. L. M.
vertoefden we werden er toen
nog met paard en rijtuig gebracht
konden heel wat verandering
bespeuren. De toenmalige bewo
ner, dhr. Jac. Dekker, is sedert
verhuisd en heett er zijn schoon
zoon gelaten, dhr. Jan Koster,
terwijl hun zoontje, toen door dhr.
mr. P. Dieleman nog als kind
in zijn armen voorgesteld ais
„de hoop der toekomst voor Ca-
tharinahof", thans ook uit de
kluiten gewassen is. Het bedrijf
terije onder uw toezicht te nemen.
De kindermeid, die nu met de zorg
over zijn kind is belast, is zeer goed
voor haar, maar het kind heeft een
andere leiding noodig.
De heer Seewald is neer vrien
delijk, zeide Leontine zacht.
De voorwaarden zullen, zooals
vanzelf spreekt, nader door hem of
juffrouw Vogel met u worden bespro
ken. Hij wenscht vooral, dat ge aan
het moederlooze kind al uw zorgen en
genegenheid wijdt.
Ik heb het het kind hartelijk lief,
zeide Leontine.
Daar ben ik volkomen van over
tuigd, anders zou ik hier niet zijn, om
u dit voorstel te doen, hernam Hed
wig. Ik heb het kind ook hartelijk
lief; haar moeder was mijn dierbaarste
vriendin. Qij, juffrouw Werner ge
moet niet denken, dat ik u vleien wil
schijnt zoo edelachtig en beschaafd
te zijn, dat ik vast geloof, dat ge een
goeden invloed op het kind zult heb
ben zij zal het grootste gedeelte
van den dag aau u overgelaten zijn.
Wilt u over haar waken zooals ge
over uw eigen kind zoudt waken,
wanneer het nog in leven was
Ja, dat beloof ik u, antwoordde
Leontine met vreugde,
Nog heden vertrek ik van hier,
ging Hedwig voort. Mijn bezoek had
alleen ten doei te zien, hoo de kleine
Elfriede het maakte en of zij een
goede verzorgster heeft om op grond
van eigen aanschouwing haar be
zorgde grootmoeder te kunnen gerust
stellen.
(Wordt vervolgd)»
AXELSCHE
COURANT.
