Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
De uiterste wil.
No. 17.
DINSBAG 27 MEI 1930.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIÈN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greete letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiin worden franc# ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Kameroverzicht.
De behandeling van de wijzi
ging van de Gemeentewet in de
Tweede Kamer is geëindigd.
Deze week zal zij doer de Kamer
worden aangenomen en dan zal
zij in een nieuw genummerde
reeks van artikelen verschijnen
ten einde de raadpleging gemak
kelijker te maken. Bij amende
ment werden nog eenige wijzi
gingen aangebracht.
Een van die wijzigingen was
dat aan den Raad de bevoegd
heid zal worden gegeven om B.
en W. nadere regeling te doen
treffen aangaande bepaalde pun
ten van gemeentelijke verorde
ningen.
Dat, nu de vrouw benoembaar
zal worden tot burgemeester en
secretaris, zij ook zal mogen op
treden als ambtenaar van den
burgerlijken stand, ligt geheel in
de lijn.
De gemeentewet bepaalt uit
drukkelijk, dat de plaatselijke
verordeningen niet mogen treden
in hetgeen van algemeen Rijks-
of provinciaal belang is. Dit
spreekt feitelijk vanzelf en men
vroeg of dit voorschrift wel noo-
dig is. Minister Ruys had tegen
het amendement om het te schrap
pen geen bezwaar, maar de Kamer
dacht daarover anders. Betoogd
werd, dat het geen kwaad kan,
dat de wet den gemeenteraad zijn
plaats duidelijk aanwijst en het
amendement werd verworpen.
Even weinig succes had de
heer Van den Bergh met zijn
amendement om ook de besluiten
van den burgemeester in aan
merking te doen brengen voor
vernietiging door de Kroon. Mi
nister Ruys achtte dit niet noodig,
omdat de Regeering wel andere
middelen heeft om den burge
meester haar meening te doen
kennen, maar wij betwijfelen of
die middelen ten aanzien van dit
punt even doeltreffend zijn. De
meerderheid van de Kamer ver-
eenigde zich echter met de mee
ning van den Minister.
33)
Leontine ijlde naar haar toe, kuste
haar op het vcorhoofd en op de
kleine handenin de hevigste op
welling streelde en liefkoosde zij haar
kind met onstuimigheid en mompelde
O moederzegen, waarom mag ik u
niet smaken? Ach, mocht ge maar
„mama" tot mij zeggen, geliefde van
mijn hart I
Het kind zag haar nog altijd met
de grootste verwondering aan, en
Leontine ontstelde over haar harts
tochtelijke uitingen. Zij begreep, hoe
onvoorzichtig zij gehandeld had en
spande alle krachten in om tot beda
ring te komen. Terwijl zij het kind
vriendelijk toelachte, knielde zij bij
haar neder en greep haar handjes.
Hoe heet gij, lieve kleine, sprak zij,
Elfriede teeder over de lokken strij
kend.
Ik heet Elfriede, maar papa
noemt me dikwijls kleine parel, ant
woordde het kind nog eenigszins
schuw.
De stem van het kind klonk de nog
eltijd hevig ontroerde moeder als
hemelsche muziek in de ooren.
Ge zijt ook een kleine parel,
zeide zij. En ge sijt zoo gelukkig, ge
hebt zoo'n goeden papa.
Maar geen mama, viel de kleine
haar in de rede, Mama iB in den
hemel.
in den hemel» mijn kind» sta
melde Leontine»
Op een ander punt leed de
Regeering weder eene kleine
nederlaag. Volgens de wet is
het toezicht op de brandblusch-
middelen opgedragen aan B. er.
W. Het wetsontwerp wilde dit
naar den burgemeester overbren
gen, maar de Kamer nam een
amendement aan, waarbij de
tegenwoordige toestand zal wor
den gehandhaafd.
De heer Ter Laan had bezwaar
tegen het Regeeringsvoorstel, dat
verordeningen, regelende de po
sitie van gemeentepolitie en veld
wachters de goedkeuring van de
Kroon zullen behoeven. Hij had
inzonderheid bezwaar, dat de
Regeering op de bezoldiging in
vloed zal kunnen uitoefenen.
Daartegenover stelde mr. De
Wilde de wenschelijkheid, dat
zooveel mogelijk eenheid zou
worden betracht in verband met
de nationale taak van de politie
en de Kamer verwierp het voo'r-
stel-Ter Laan. Even weinig suc
ces had laatstgenoemde met zijn
voorstel om de benoeming en
het ontslag van het politieperso
neel van B. en W. naar den bur
gemeester over te brengen. Men
vreesde niet ten onrechte, dat het
gezag van den burgemeester te
dien aanzien ernstig zou worden
ondermijnd. Eene poging om
den burgemeester verantwoorde
lijk te stellen tegenover den Raad
van de uitvoering van zijn taak
als hoofd van de politie mocht
evenmin slagen.
Op voorstel van den heer
Knottenbelt werd nog aangeno
men, dat de zittende leden, die
door de nieuwe wet zullen wor
den uitgesloten omdat zij echt-
genooten zijn van uitgeslotenen,
nog gedurende deze zittingsperi
ode lid van den Raad mogen
blijven.
De tijdelijke uitkeering gedu
rende zeven weken van de On
gevallen- en Land-en Tuinbouw-
ongevallenwetten zal in navolging
van het ziekengeld van de Ziek
tewet van 70 op 80 pCt. worden
gebracht. Verschillende afgevaar
digden vreesden vooral bezwaren
voor den land- en tuinbouw, maar
Ji, men komt in den hemel als
men dood is, ging het voort. En
mama is gestorven.
Wilt ge hier dikwijls met me
komen praten, kleine lieveling vroeg
Leontine. Ik heb ook zoo'n lief kind
gehad als gij zijt.
Is dat ook in den hemel vroeg
Elfriede.
Leontine durfde tegenover haar kind
geen onwaar woord uitenzij zou
het als de grootste zonde hebben
beschouwd. Zij was verlegen, wat zij
zou antwoorden toen buiten de deur
de stem van een dienstmeisje werd
gehoord, die het kind riep.
Ge wordt geroepen, lieve kleine,
zei Leontine.
Dat is Karolinal Nu moet ik
gaan, sprak Elfriede.
Krijg ik niet eerst een kus,
kleine engel, vroeg Leontine.
Het kind hief haar kopje op en
bood haar de kersroode lippen. Met
diepe ontroering drukte de op dat
oogenblik gelukkige moeder er een
teederen kus op. Toen huppelde El
friede de kamer uit, terwijl Leontine
haar met tranen in de oogen na
staarde. Slechts met de grootste in
spanning gelukte het haar, het snik*
ken te bedwingen, dat haar geheele
lichaam stuipachtig deed rillen. Toen
zij eindelijk haar tranen had gedroogd,
begon zij weder aan haar werk, maar
het ging zeer langzaam, haar handen
beefden nog te veel, Gelukkig was zij
er al bijna mee gereed geweest toen
haar kind was binnengekomen; zij
zou niet in staat zijn het nog goed
ten uitvoer te brengen.
Toen Bertram met de beide dames
was thuisgekomen en zijn dochtertje
hem vertelde dat een juffrouw haar
het bleek wel, dat daar de lasten
zeer gering zullen zijn. Zij zullen
naar schatting 40 cent per arbei
der en per jaar kosten. Deze
tijdelijke regeling geldt gedurende
ten hoogste zes weken. Daarna
wordt de uitkeering weder 70 pCt.
Daarna kwam de Arbeidsbe-
middelingwet aan de orde. Fei
telijk is de toestand hier te lande
reeds zonder Regeeringsbemoei-
ing vrij goed geregeld, maar de
Minister vond het gewenscht
eenige hoofdbeginselen vast te
leggen, welke de organen van de
arbeidsbemiddeling in acht moe
ten nemen. Tot die beginselen
behoort, dat de arbeidsbeurs bij
staking of uitsluiting haar werk
moet stop zetten en dat zij, als
werk te krijgen is tegen lager
loon, dan het gebruikelijke, de
werkzoekenden op de laatsten
moet wijzen. Dat dit de heeren
Colijn en Van der Bilt en de
hunnen te ver gaat, spreekt van
zelf. Zij beschouwen dit als in
menging van de Arbeidsbeurzen
in de arbeidspolitiek en meenen,
dat de beurzen zich tot het over
brengen van de aanbiedingen
moeten beperken.
Ook was niet naar hun zin, dat
de bemiddeling als beroep door
particulieren langzamerhand zal
moeten verdwijnen. Alleen zij,
die het beroep op 1 Maart 1929
uitoefenden, mogen dit blijven
doen.
Minister Verschuur hield een
uitvoerige rede tot verdediging
van de beginselen van het wets
ontwerp en betoogde daarbij, dat
de overheid zich niet meer mag
beperken tot het beslist nood
zakelijke maar dat zij ook mag
optreden tot bescherming van het
publiek. Z.E. noemde hiervan
verschillende voorbeelden. Par
ticuliere instellingen, die geen
winst beoogen, worden onge
stoord gelaten. De goedkeuring
van de tarieven dient slechts om
dit te controleeren.
De behandeling van de arti
kelen liep zeer vlot. Het van
liberale zijde ingediende amende
ment, dat de verplichting van de
arbeidsbeurzen wilde terugbren-
gekust en daarbij geweend had, was
hij daar natuurlijk over verwonderd.
Mevrouw Siegel had de mededee-
ling van het kind ook gehoord en
veinsde groote bezorgdheid.
Ik ben waarlijk bang, mijnheer
Seewald, zeide zij, het kind aan de
zorg van anderen over te laten. Dienst
boden zijn niet te vertrouwen. Ik
houd het ervoor, dat het niet eerder
zal beteren, dan wanneer een vrouw
als gade uw huishouden weer bestuurt.
Juffrouw Vogel is een «eer ge
schikte vrouw, merkte de heer See
wald op en draagt de meeste zorg
voor mijn kind. Maar allen houden
veel van Elfriede, en daardoor kan
het licht gebeuren dat deze of gene
haar liefkoost, hoewel ik het beter
acht, dat zij niet onder de dienst
boden verkeert.
Juffrouw Vogel moge zeer geschikt
zijn, hernam de weduwe hoofdschud
dend, maar zij kan hier toch onmo
gelijk de plaats van de vrouw des
huizes vervullen, Dat kan alleen een
werkelijk beschaafde dame.
Bertram zuchtte.
Misschien hebt ge gelijk, zeide hij.
Mevrouw Siegel zou om alles ter
wereld hebben willen weten, of die
zucht haar dochter dan wel Hedwig
Krohn gold, voor wie zij hij Bertram
wel eenige genegenheid meende op
gemerkt te hebben, Zij besloot aan
dien twijfel een einde te maken en
daartoe kwam haar niets raadzamer
voor dan de tegenwoordigheid van
Hedwig opdat «ij door een oplettende
waarneming van beiden hun gevoe»
lens jegens elkander zou kunnen ont
dekken. Om dit doel te bereiken, over*
won zij haar afkeer van de tegen»
woordigheid eener andere jonge dame
gen tot het enkel verleenen van
bemiddeling, werd verworpen en
eveneens een voorstel dat ab een
betrekking wordt aangeboden op
minder gunstige voorwaarden dan
de normale, de beurs daarvan
zelfs geen mededeeling zou mo
gen doen.
De A.V.RO.
In het Concertgebouw te Am
sterdam is Zaterdag door de
A.V.R.O. een buitengewone al-
gemeene vergadering gehouden
om 3 uur.
Sprekers waren de heeren
dr. Molhuysen, ds. Ekering, dr.
Ritter en W. Vogt, met als eenig
onderwerpProtest tegen de
zendtijdverdeeling. Ter afwisse
ling concerteerde het A.V.R.O.-
orkest onder leiding van Nico
Treep.
Aangezien een enorme toeloop
van leden, ook van buiten Am
sterdam was verwacht, was tege
lijkertijd een vergadering belegd
in het gebouw Carré, Amsterdam.
Daar traden als sprekers op de
heeren J. Corver, K. H. Noest,
D. Manasse en W. Vogt.
Ter afwisseling concerteerde
een orkest onder leiding van
Louis Schmidt.
Het Grleichwellen Systeem.
Op vragen van den heer F.
Vos, inzake het verzoek van de
A.V.R.O., strekkende tot het ver
krijgen van een vergunning tot
het inrichten van een zoogen.
„Gleichwellen Systeem", ant
woordde de minister van Water
staat c.m. als volgt
Inderdaad kwam van de A.V.
R.O. op 18 Mei 1929 een verzoek
in tot het oprichten en exploi-
teeren van een eigen zender, al
of niet met hulpstations, gebouwd
volgens het „Gleichwellen Sy
steem" met gebruikmaking van
een exclusieve golf, dan wel van
een z.g. onde commune.
Omtrent dit systeem werden
inlichtingen ingewonnen bij de
Duitsche administratie, omdat in
dat land met een dergelijk sy
steem, zij het ook op beperkte
schaal, ervaringen waren opge
daan.
ten huize ran Seewald zij zou hem
verzoeken, Hedwig uit te noodigen,
eenigen tijd op Windischcrona te
komen doorbrengen.
Veronica, zeide zij des avonds tot
haar dochter, ik houd het voor zeker,
dat indien ge in Hedwig Krohn geen
mededingster hebt, ge spoedig me
vrouw Seewald zult zijn. De heer
Seewald begint de noodzakelijkheid
in te zien om weer een vrouw aan
het hoofd van zijn huis te hebben.
Ik zal trachten hem over te halen,
Hedwig Krohn tot een bezoek uit te
noodigen en als zij hier is, zullen we
't best ontdekken, of er al dan niet
eenige genegenheid tusschen hen bei
den bestaat.
Zij bracht deze aangelegenheid reeds
den volgenden dag bij den heer See
wald ter sprake en verklaarde dat
het haar aangenaam zou zijn, ook den
heer en mevrouw Harders te zien,
Bertram greep deze aangelegenheid te
baat, hij schreef dadelijk aan zijn
schoonouders en verzocht hen, niet
Hedwig over te komen, terwijl me
vrouw en de freule Siegel nog zijn
gasten waren,
Het antwoord op zijn brief was
door mevrouw Harders geschreven.
Zij meldde, dat zij en haar echtge
noot een weinig ongesteld waren,
zoodat zij het voor het oogenblik niet
raadzaam achtten op reis te gaan
zij zou echter met genoegen zien, dat
Hedwig een paar weken bij de kleine
Elfriede kwam doorbrengen. Wel ge
loofde «ij moeite te zullen hebben
haar daartoe te bewegen» doch zij
hoopte, dat het haar ten laatste toch
gelukken zou,
Hedwig gaf ten laatste toe, eens
deels omdat ij| vurig verlangde bet
Het verzoek van de A.V.R.O.
werd op 1 October 1929 herhaald
doch in gewijzigden vorm en wel
in dien zin gewijzigd, dat (hans
werd gevraagd toepassing van het
„Gleichwellen Systeem", met ge
bruikmaking van twee z.g. ondes
communes. Dit nieuwe verzoek,
dat niet inhield een aanvraag om,
zoo het „Gleichwellen Systeem"
onbruikbaar geacht werd, ieder
ander bruikbaar systeem te mogen
exploiteeren, werd op 17 October
d.a.v. aan den Radioraad over
gebracht.
Tevens werd van wege het
Hoofdbestuur der P. T. T. met
de A.V.R.O. schriftelijk en mon
deling van gedachten gewisseld
omtrent de theoretische en prac-
tische mogelijkheid van het sy
steem.
Van den Radioraad ontving de
Minister een voorloopig advies
ter zake, gedateerd 25 November
1929. Dit advies behandelde
echter niet het al dan niet toe
staan van het verzoek, doch ves
tigde er o.m. de aandacht op,
dat ook, indien de A.V.R.O. toe
stemming zon verkrijgen voor het
inrichten van een „Gleichwellen
Systeem", de daardoor ter be
schikking komende zendtijd, over
eenkomstig het bepaalde in de
wet, over de omroeporganisaties
naar billijkheid zou moeten wor
den verdeeld.
Intusschen was d.d. 19 October
van de N.V. Philips Radio een
voorstel ingekomen, dat beoogde
een oplossing aan de hand te
doen voor het vraagstuk van de
zend-apparatuur voot den Neder-
landschen omroep in zijn geheel.
De onderhandelingen, door den
Radioraad omtrent dit plan met
de omroeporganisaties gevoerd,
hebben aangetoond, dat voor het
oogenblik de uitvoering daarvan
niet mogelijk is. In de naaste
toekomst zal daarvan dus niets
kunnen komen, zoodat het vraag
stuk van de zend-apparatuur op
nieuw in beschouwing moet wor
den genomen.
Dit brengt mede hernieuwde
overweging van het verzoek van
de A.V.R.O., evenals van een in
lieve kind weder te zien, ten andere
omdat mevrouw Harders er voort
durend op aandrong. Zij schreef toen
zelve aan Bertram en berichtte hem,
dat zij nog binnen een week de gast
van freule Elfriede hoopte te zijn.
En zoo gebeurde het op zekeren
dag, toen Leontine zich naar de kin
derkamer begaf, om eenig werk te
halen, dat zij in den gang plotseling
tegenover Hedwig stond. Een half
onderdrukte kreet ontsnapte haar, en
Hedwig bleef verwonderd staan.
Heb ik u doen schrikken vroeg
Hedwig. Dat zou me spijten.
Leontine was niet in staat te ant
woorden over al haar leden bevend,
spoedde zij zich voort.
Een poosje Her ontmoette Hedwig
de huishoudster.
Juffrouw Vogel, vroeg zij, wie
is het jonge meisje, dat ik zooeveH in
de gang aantrof?
Ge bedoelt waarschijnlijk de
naaister, antwoordde ze, dat is juf
frouw Werner, uit Bruchtal.
Die schijnt vreeselijk zenuwach
tig te zijn, hernam Hedwig. Toen ze
mij zag, slaakte ze een kreet van schrik.
Het kan wel, dat ze zenuwach
tig is, zei juffrouw Vogel. Overigens
is zij een beschaafde vrouw, die vroe»
ger In beter omstandigheden schijnt
te hebben verkeerd. Ze bevalt mij
heel goed, en ik houd het er voor,
dat ze ook u wel bevallen «al. Haar
gedrag is uitmuntend, en haar werk
insgelijks,
Het verheugt mij dit te hooren,
zei Hedwig, want ik moet u toch
zeggen, dat haar houding me zeer
bevreemdde,
(Wordt vervolgd),
AXELSCHE
COURANT
