Os uitersts wil. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwseh - VIaan deren No. 10. VRIJDAG 2 MEI 1930. 46e Jaarg. J. C. VINK - Axel. De genadeslag voor het werk der vlootconferentie FEUILLETON. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Ternauwernood is de inkt droog, waarmee de handteeke- ningen zijn gezet onder het ver drag, waarmee de werkzaamhe den der vlootconferentie te Lon den werden besloten, aldus schrijft N. in de Avp., of uit Rome komt het bericht, dat op één dag vijf Italiaansche oorlogsschepen te water zijn gelaten. Niet minder dan vier kruisers en een torpedo boot verlieten vrijwel tegelijkertijd de werven, waar ze op stapel waren gezet en kozen het ruime sop. Dat dit bijna op hetzeltde oogenblik in verschillende plaat sen geschiedde, kan geen toeval zijn en vestigt den indruk van eene uitdaging na de drie maan den geduurd hebbende bespre kingen omtrent vlootbeperking, waarbij Italië de verlangde pari teit met Frankrijk er niet door kon krijgen. Er is toenmaals te Londen van Italiaansche zijde bij wijze van dreigement gezegd, dat met grooten spoed zou worden overgegaan tot het bouwen van schepen, indien geen pariteit met Frankrijk kon worden ver kregen. Het tewater laten van vijf oorlogsschepen op één dag krijgt in dat verband eene bij zondere beteekenis en kan ge voeglijk worden beschouwd als het toewerpen van den hand schoen aan hen, die zich tegen de Italiaansche eischen hebben verzet. Het gevaar is niet denkbeeldig, dat aldus het resultaat der vloot conferentie op losse schroeven komt te staan, na den toch reeds weinig bemoedigenden uitslag welken zij had geleverd. Indien Frankrijk op deze Italiaansche demonstratie zou ingaan en even zeer tot nieuwen aanbouw in be duidende mate besluiten, dan zal reeds spoedig 't oogenblik aan breken, waarin opk de bepalin gen van 't driemogendheden- 26) Mijoheer Deville was zeer vriendelyk en voorkomendbij verzocht haar sen poosje geduld te hebben en vertelde, terwijl by met zyn werkzaamheden voortging, enkele geschiedenissen van personen, die zyn hulp had den ingeroepen. Wat wonderlijke wereld is het toch, en wat al vreemde zaken vallen er in voordacht zij. Zij kreeg van alles te hoorenvan vaders, die hun laatste geld op offerden, om een verloren zoon te reddenvan menschen, die elkaar beminden, maar die voor altyd afscheid van elkaar namen. De heer Deville vertelde haar de eene geschiedenis na de an dere, alsof het gewone zaken ■waren. Na verloop van eenigen tjjd gaf bjj haar een groote wasch- kom, waarin een donker vocht was en verzocht zich met dat vocht goed het gelaat te was- «chen. Maar ofschoon zy hier ge komen was met het vaste voor nemen om zich te vermommen, toch kwam op dit oogenblik, nu het op de uitvoering aankwam, }*«ar gansaba ziel daartegen in verdrag ten aanzien van vloot- uitbreiding, op aandrang van Engeland opgenomen, tot prac- tische aanwending worden ge bracht, waardoor het fiasco der conferentie volmaakt zou zijn. Want dat geval wordt de beper king der bewapening omgezet in het tegendeel en zal opnieuw een onderlinge wedstrijd ontstaan om de bewapening zoo hoog mogelijk op te voeren. Zoo treedt de fascistische staat dus op als de onruststoker waar van heel de wereld te lijden heeft en zulks alleen om kracht bij te zetten aan de zelfverheer lijking van den dictator, wiens fantasieën omtrent een groot- Italië steeds gevaarlijker vormen beginnen aan te nemen. Een gevaar, waartegen heel de wereld dient op te komen door Mussolini te verstaan te geven, dat men van zijn fascistische politiek evenmin gediend is als van het Russische communisme. België en Nederland. Een medewerker van Het Laatste Nieuws te Brussel heeft bij de opening van de tentoon stelling te Antwerpen met den voorzitter van de Nederlandsche commissie, dr. Posthuma, gespro ken. In den loop van het gesprek, zoo schrijft hij, wees de heer Posthuma ons op de bijzonder voorkomende wijze, waarop men te Antwerpen jegens Nederland optreedt. Bij eenige maaltijden van officiëelen aard, die de laatste dagen hebben plaats ge vonden, was de Nederl. voorzit ter eervol gezeten. En bij de regeling van de officiëele plech tigheid werd er voor gezorgd dat bij de begroeting van de Koninklijke familie door de ver tegenwoordigers der verschil lende landen, Nederland onmid- delijk volgde na de drie groote opstand. De heer Deville bemerkte haar aarzeling en dacht dat zy bet bejammerde, dat haar gelaat de zoo schoone blanke tint zou ver liezen. Ge behoeft niet te vreezen, zeide hij, dat dit middel uw ge laat zal beschadigen, 't Is een heel onschuldig mengsel en alle sporen kunnen weer uitgewischt worden door eea ander middel, dat ik u insgelijks zal geven en waarvan enkele droppels, met helder water vermengd, vol doende zijn om de oorspronke- lyke kleur teiug te geven. Ge kunt u dus gerust met deze vloeistof wasscheu. Hoewel met tegenzin, deed zy wat de heer Deville verlangde, en toen zij gereed was, bleef zy in gedachten verzonken zitten, terwyl hij weer met een ander middel bezig was. Kort daarna verzocht hij haar in den spiegel te kyken. Zy deed het en her kende zichzelve niet. Zy had een donkerkleurig gelaat met donkere wenkbrauwen gekregeD, een laag voorhoofd en insgelijks donker haar. Alleen de kleur eu de uitdrukking harer oegen wa ren onveranderd gebleven, Welnu, wat zegt ge van die verandering vroeg de heer Deville. Ik beschouw haar als volkomen, de oogen uitgezon derd, Vergun my u de opmer* mogendheden Engeland, Frankrijk en Italië. Kortom, voortdurend merkte ik aldus nog de heer Posthuma dat men er op uit is, Neder land met bijzondere onderschei ding te behandelen. Mij dunkt, dat het goed is, daarop eens de aandacht te vestigen. De voorzitter van het Neder landsche comité, die, naar hij ons nog zegde, uitsluitend Ne- derlandsch spreekt, zoowel in gewone gesprekken, als wanneer hij off iciëel het woord moet voeren, was vol lof over de ontvangst aan zijn land te Ant werpen bereid. Het kan trouwens bekend zijn, dat de Antwerpenaren toch steeds ten opzichte van de Hollanders een joviale houding aannamen. Politiek en Radio. Nu hoe langer zoo meer de radio uitzendingen van in de eerste plaats de V.A.R.A. en dan ook de K R. O. met een politieke kleur getint worden, spreekt het vanzelf dat de libe ralen zich ook meer willen doen gelden. Men redeneert wel van zekeren kant, alsof de A.V.R.O. liberaal of vrijzinnig is, maar dat komt slechts omdat men nu daar eenmaal neutraal als syno niem met liberaal beschouwt. En nu moge het den liberalen tot eere strekken, dat ze zich buiten de politiek altijd zooveel mogelijk neutraal houden, maar toch wil de A.V.R.O., de „Alge- meene Vereeniging Radio- Omroep" niet in een liberalen hoek worden geduwd en zijn ook de liberalen van meening, dat in die A.V.R O. allerminst de liberale politieke gedachte naar voren komt. Geen wonder dus, dat nu het gerucht gaat, dat de zendtijd zal verdeeld worden, zonder met de liberalen rekening te houden, aan de Regeering is verzocht om in aanmerking te komen voor een evenredig deel van den zendtijd. king te tnakeD, dat ge buiten gewoon schoone oogen hebt, en dat het zoude zou zijD, daaraao iets te veranderen, hetgeen trou wens ook moeilijk zou gaan. Ik zou u aauraden, een blauwen bril te gaan dragen. Zooals uw gelaat er thans uitziet, beu ik volkomen tevreden. Het heeft weliswaar zijn schoonheid ver loren, maar ge behoeft ook niet de minste vrees te hebben, her kend te worden. Eu thans moet uw gestalte nog een weinig wor den veranderd. Ik heb hier een vorm, die n niet in het minst zal hinderen en n het aanzien geeft, alsof ge hooge schouders hebt. Daardoor zal uw gestalte insgelyks voor iedereen vreemd zijn. Zij beproefde ook dit middel en was nu volkomen onherken baar. De beloouing, die de heer Deville vroeg, kwam haar wel wat greot voor, doch niettemin betaalde zy die. De heer Deville zag haar toen oplettend aan en zeide Ge zijt thans een geheel ander wezen geworden, mevrouw. Ik zeif zou u niet meer herkennen. Wat ook uw plannen mogen zyn, voor zooveel het van uw ver momming afhangt, moeten ze gelukken. Toen Leootine weer op straat was eu bekenden ontmoette, die haar voorbijgingen, zonder haaf Naar het Hbl. verneemt, heeft de V.LR.A. (Vereen, van Lib. Radio-Amateurs) een telegram ge- gezonden aan den Minister van Waterstaat, waarin o.a. het vol gende wordt gezegd „Naarmate het oogenblik nadert, dat de beslissing inzake de zend- tijdverdeeling voor Nederland en lndië bekend zal worden, stijgt bij de Liberale Omroepvereeni- ging de ongerustheid over het feit, dat haar nog steeds gele genheid tot regelmatige uitzen ding is onthouden. De pijnlijke ervaring, door het politiek-vrij- zinnige volksdeel reeds jarenlang ondervonden inzake achterstel ling van zijne aanspraken op vergunning tot uitzending zijner cultureele beginselen, ontlokt aan de Liberale Omroepvereeniging een woord van diepe teleurstel ling en ernstig protest. Zij vraagt thans met den grootsten aan drang onverwijlde verleening van zendvergunning, zoodat ook zij bij definitieve zendtijdverdeeling als regelmatig uitzendende orga nisatie voor een evenredig deel van den zendtijd in aanmerking komt. Met het uitbrengen van het advies van den Radio Raad is vervallen het beletsel, dat tot dusver zou hebben gegolden om de Liberale Omroepvereeniging eene positie, gelijkwaardig aan die van andere omroepvereeni- gingen te verschaffen. Het is in haar oogen een eisch van bil lijkheid, ook haar als zoodanig te erkennen." Ook van andere zijden zijn nog uitingen van ontevredenheid verspreid. Het hoofdbestuur der Vereeni ging van Vrijzinnig Hervormden heeft bij den minister telegrafisch geprotesteerd, dat bij de verdee ling van den thans ontworpen radiozendtijd de zendvereeniging van de Vrijzinnig Protestanten volkomen is uitgesloten. Ook het hoofdbestuur van den Ned. Pro testantenbond heeft een telegram te herkenneD, besefte zij ten volle, welk een groote verande ring zy had ondergaan. Zij ging voor de spiegelruit vao een win kelkast staau eu toen daarin haar eigen beeld werd weer kaatst, zag zy een hoogst een voudig, een weinig kromgegroeid vrouwtje met een bruin gelaat en donker haar. Alleen de mond eu de oogen hadden de trekken behouden, die aan L^ontine See- wald konden herinneren. Ofschoon Loontine deze ver momming had aangenomen, om haar zielsverlangen, haar kind weder te kunnen zien, te kun nen bevredigen, had zy er toch geen vrede mee. Zy zou nu een valsche en bedriegelijke rol spe len, waarmede haar edel karak ter zich niet kon vereenigen. Vroeger had zy nooit een ge dachte of wensch verzwegen, nooit geveinsd of gehoicheld, en nu zou haar leveu een voort durend bedrog zyn. Meer dan eens stond zy op bet punt baar vermommiog af te leggen, maar het vurig verlangen haar kind te zien, overwon alle andere bedenkingen. Nog ileohts eea- rnaal wilde zij baar kind zien dan zou zij terngkeeren in de haar vreemde wereld, waarin zy als een banneling zou ronddolen. Den volgenden dag ging sij op reis naar Duitschl&nd. Groot was haar ontroering, toen »y weef van gelijke strekking aan den minister gezonden. Prinsesse jaardag. Het is wel alsof de geestdrift onder ons volk stijgt op 30 April, naar mate de reclame voor 1 Mei grooter wordt. In alle hoofd steden is de verjaardag van Prin ses Juliana met opgewektheid gevierd en we lezen niet dan van jeugdvermaak, optochten en samenkomsten, waar in woord en beeld met zang en muziek ge tuigd wordt van onze gehechtheid aan het Oranjehuis. Vooral in Den Haag is het druk geweest, 's Avonds is de dag besloten met een vuurwerk, terwijl departe menten en rijksgebouwen geïllu mineerd waren. De Koninklijke familie woonde met gevolg het vuurwerk bij. Bij aankomst klonk het Wilhelmus uit duizenden kelen. Het slotstuk was een bloemen- vaas, waaronder in diamantvuur Hulde aan de Prinses. De zangvereeniging Con Amore hield er den moed in door het zingen van vaderlandsche lie deren. Yragen aan de Regeering. Het Kamerlid De Visser is be ducht voor een actieve anti-bols jewistische politiek. Hij heeft aan den voorzitter van den Raad van Ministers onderstaande vra gen gesteld Is het de Regeering bekend dat op 2 April 1930 te Den Haag een protestvergadering is gehou den tegen de z.g. „geloofsvervol ging" in de Unie der Socialis tische Sovjet Republieken, onder voorzitterschap van zekeren dr. L. Grondijs Is het de Regeering bekend, dat aan deze vergadering ook deelnamen de Minister van Bin- nenlandsche Zaken en Landbouw, alsmede andere Ministers, die tevens hun instemming hebben betuigd met de op die vergade ring aangenomen, tegen de Unie den voet op den dierbaren Duit- schen grond zette. BijDa twee jaren was het geledeD, dat zij dien het laatat betreden had. Hoe geheel andere wai nu alles ge worden In den beginne wist zy niet waarheen zij het eerst zon gaan. Zy wilde gaarne het geliefkoosde oord bezoeken, waar zy was ge boren eD het voorwerp van de teederste liefde en zorg was ge weest, maar zy vreesde, dat het oog der treurende moeder, in weerwil van alle vermomming, haar kind zou ontdekken. Boven dien vermoedde zy, dat de kleins E iriede bij haar vader zou zijn. Zij reisde dus naar Bruchtal om te vernemen of haar echt genoot nog op Windischkrona vertoefde. Was dit niet het ge val, dan zou zy ter wille van haar kind z ch in de nabyheid der ouderlyke woning wagen. Gedurende de reis naar Bruch tal viel het haar in, dat zy nog nooit op die plaats of op Win- disohkrona was geweest, zoodat de daar wonende vrienden van haar echtgenoot evenmin als zyn bedienden haar zouden kennen j zij zou dus veilig eeuigeu tya kunnen leveu iu de nabyheid van het verblyf, dat zy eens als do gade van eeo teder geliefden echtgenoot had gehoopt te betreden- (Wordt vervolgd), AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1930 | | pagina 1