Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
De uiterste wil.
No. 7.
WOENSDAG 23 APRIL 1930.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrck. 60263.
ADVERTENT1ÊN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greete letters worden naar
plaatsruimte berekend.
AdvertentiSn worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Egypte.
Sedert de Egyptische nationa
listen bij de stembus eene ver
pletterende meerderheid behaal
den, werd de drang naar onaf
hankelijkheid onweerstaanbaar.
Het Engelsche protectoraat voelde
men in het land der sprinkhanen,
waardoor de Nijl zich slingert als
een breed zilveren lint, als een
onduldbaren last. Zoolang het
kabinet-Baldwin, met Sir Austen
Chamberlain als minister van
buitenlandsche zaken, de lakens
uitdeelde, was er van toeschiete
lijkheid jegens de Egyptische
zelfstandigheidsbeweging weinig
of geen sprake. Weliswaar had
reeds in 1922 het Britsche be
wind de onafhankelijkheid van
Egypte erkend, maar in de hierop
betrekking hebbende declaratie
behield Engeland zich het recht
tot regelend ingrijpen in bepaalde
gevallen voor, met name ten aan
zien van de landsverdediging,
ingeval van een buitenlandschen
aanval, met in stand houden der
Britsche verbindingslijnen, de be
scherming der buitenlanders en
tenslotte het gemeenschappelijk
Britsch-Egyptisch bestuur in Soe
dan. Het was dus een onafhan
kelijkheid in naam feitelijk bleef
de koning van Egypte een vasal
van Engeland. In 1927 trok de
toenmalige Egyptische Eerste mi
nister Sawat Pasja naar Londen,
teneinde gunstige voorwaarden
voor zijn land te bedingen, welke
onderhandelingen later met den
Britschen hoogen commissaris
Lord Lloyd te Cairo werden voor
gezet. Als gevolg hiervan kwam
een ontwerpverdrag tot stand, dat
echter geen genade kon vinden
in de oogen der nationalisten.
Zóó dreigend werd de toestand,
dat de hulp van Britsche oor
logsschepen door den hoogen
commissaris werd ingeroepen,
waardoor den Egyptischen onaf
hankelijkheidsmannen den schrik
om het hart sloeg. Toch bleef
hun actie van leven vervuld en
nadat het Engelsche conservatieve
bewind was vervangen door het
23)
De matroos verloor echter zyn
koelbloedigheid nietweldra had
hij de op de plank dryvende
vrouw gevonden en bleef in haar
nabijheid zwemmen, terwijl hij
zich nu en dan aan de plaDk
vastklemde om een weinig te
rusten. De zee was kalm, hij
kon het dus op deze wyze vol
houden.
Maar tegen den morgenstond
kwam een stevige wind opzetten
en moest hij zwaar tegen den
stroom vechten. Zyn krachten
begonnen hem te begeven, en
terwyl hij met de baren streed,
werd hy aan boord van het
Fransche schip opgemerkt.
Dadelijk werd een boot uitge
zet, en hij zoowel als de op de
plank gebonden vrouw werden
gered. Doch zonder eenige inlich
tingen te hebben kannen ver
strekken, was hij tengevolge van
de doorgestane vermoeienis be
sweken.
Wouw Marré, de gade van den
teheepskok, da eenige vrouw, die
Labour-kabinet, onder MacDo-
nald, meenden zij den tijd ge
komen, om aan hun eischen
nieuwe kracht bij te zetten. Dus
trok in het laatst van Maart op
nieuw eene Egyptische delegatie,
thans onder leiding van den Pre
mier Nahas Pasja, naar Londen
om de besprekingen over een
nieuw verdrag met Engeland
voort te zetten, in onmiddellijk
contact tusschen de voornaamste
daarbij betrokken personen. Hen
derson, de Engelsche minister van
buitenlandsche zaken, kondigde
bereids dezer dagen in het parle
ment aan, dat een accoord zoo
goed als een voldongen feit was,
doch op het laatste oogenblik
kwam er toch nog een kink in
den kabel. Het schijnt, dat de
Egyptenaren werkelijk het onder
ste uit de kan willen hebben,
waartegenover Henderson thans
zijn veto heeft gesteld en verder
van geen concessies aan de
Egyptische delegatie wil weten.
Het koord is strak gespannen en
staat op het punt te breken. De
Egyptenaren zullen noodwendig
hun Nijl moeten aanspreken om
in voldoende mate water in hun
wijn te kunnen doen, aangezien
ze anders wel eens met leege
handen weer thuis konden komen.
Taalkundige woede.
Een sergeant van het Belgische
leger, tevens candidaat-reserve-
luitenant, had een in het Neder-
landsch gesteld verzoek om een
dag verlof aan zijn kapitein doen
geworden.
De kapitein ontstak in woede
omdat het stuk niet in de Fran
sche taal was gesteld, scheurde
het stuk en bedacht den aan
vrager met 3 dagen arrest.
De opschudding in het Vlaam-
sche land teweeggebracht door
het geval De Leeuw, is nog niet
verminderd. De protestvergade
ring te Antwerpen, waar Bert
Meuris, leider van de Vlaamsch-
Nationale Jonge Wacht, het Ka
merlid Herman Vos, dr. Borms,
mr. Leo Scheere en Lode Bonten,
die De Leeuw anderhalf jaar ge
leden voorging, het woord voer-
zieh aan boord der Fransche
bark bevond, was door den kapi
tein met de verpleging van da
bewustelooze Leontine belast ge
worden. Zy liet baar naar haar
hut brengen, ontdeed haar van
de natte kleeren, legde haar in
haar hangmat, diende haar een
versterkend middel toe en ver
bond hare wonden.
Leontine sprak weinig, dronk
een paar slokjes en viel weldra
in een vasten slaap, waaruit zij
eerst bij het ondergaan der zon
ontwaakte. In den nu volgenden
nacht dacht zy erover, hoe zy
voortaan zou handelen. Zy had
v*b haar bewaakster vernomen,
dat er op het Fransche sebip
niets bekend was van de
scheepsramp, die de oorzaak was
dat men baar in zee dryvende
gevonden hadals da kapitein
er haar naar vroeg, zou zy een
anderen scheepsnaam en andere
plaatsen opgeven om daardoor te
voorkomen, dat haar ouders en
haar echtgenoot haar op het
spoor konden komen.
Dat Bertram en Hedwig gered
weren, geloofde zij zeker en
deze zouden wel meeneD, dat zy
verdronken was en zij wilde
voor hen ook het liefst maar
dood lijn. Reeds menigmaal was
den, werd door honderden be
langstellenden bijgewoond. Lode
Bonten behandelde het thema
.Liever voor Vlaanderen in de
gevangenis dan voor Frankrijk in
het vuur" en deed een beroep
op de miliciens voor 1930 om
zijn (De Leeuw's) voorbeeld te
volgen.
Herman Vos zeide te hopen,
dat er na het geval De Leeuw
nog honderd andere mogen ko
men en dr. Borms betoogde dat
de methode van den onbuigzamen
wil, heden in het leger, morgen
voor de belastingen, de beste is
om het Vlaamsche recht te doen
zegevieren. Deze uiterst geest
driftige vergadering werd gevolgd
door een optocht in het centrum
der Scheldestad, achter twee
spandoeken met de woorden
„Weg met de Fransche comman
do's" en „Vlaamsch bloed eischt
Recht
Door Vlaamsche vereenigingen
en particulieren zijn reeds een
paar honderd telegrammen en
brieven van sympathie gezonden
aan den thans in de gevangenis
te Antwerpen opgesloten milicien.
Ook de sterke Vlaamsche Oud-
strijdersbond heeft zich solidair
verklaard met de daad van De
Leeuw.
In Vlaamschgezinde kringen
verwacht men dat de minister
van Landsverdediging het niet
zal aandurven. De Leeuw ge
vangen te laten tot 6 Mei, dag
der interpellatie in de Kamer en
hem zeer spoedig reeds op vrije
voeten zal doen stellen.
Antwerpen en Luik.
Op de tentoonstellingen, die
dit jaar te Antwerpen en te Luik
zullen worden gehouden, zullen
door den Rijkswaterstaat en den
Dienst der Zuiderzeewerken ma-
quetter. en diorama's worden in
gezonden, die een overzicht geven
van belangrijke Waterstaats
werken.
Te Luik zal men er een minia
tuurkolenmijn kunnen aanschou
wen. Het zal de juiste voorstel
ling zijn van den bodem eener
steenkolenmijn. Eene kooi opge-
de wetisch by haar opgekomen,
dat er iets mocht gebeuren, dat
haar van haar man zou scheiden
en hem vrymaakte, doch zij kon
zich geen denkbeeld vormen,
hoe dit zou kunnen geschieden.
Nu was er die gelegenheid; de
wensch van haar hart kon thans
vervuld worden. Zy wilde voor
haar eehtgeaoot niet langer een
hindernis zyn, die hem belette
gelukkig te zyn met de vrouw
zyner keuie. Geen van haar ver
wanten mocht ooit te weten
komen, dat zij nog leefde. Zy
vond iets heldhaftigs in dit be
sluit en beschouwde bet als een
edele opofieriDg, waartoe zy de
kraeht hoopte te bezitten.
Lang was zij Bertram en Hed
wig in den weg geweest, zy
wilde bet niet meer sijn. Veor
beiden was de dag der verlos-
sing aangebroken. Nu sou geen
rechtsgeleerde meer noodig lijn
om van haar bevrijd te worden,
De gedachte aan de droefheid
harer ouders eu het gemis van
haar kind, haar >kleine parelt
was wel pijnigend, maar haar
vurige begeerte haar ziels
verlangen mag men wel zeggen
haar eohtgenoot vrij te ma
ken, bracht alle andere gedzch*
ten tot zwijgen.
tuigd met al hare kabels en voor
zien van haar electrische sein-
instelling zal rusten op het einde
harer baan. Door een doolhof
van gebetonneerde en houten
mijngangen zullen de bezoekers
geleid worden bij het spookig
licht van de mijnwerkerslamp.
Kool en steen zal het grondbe-
kleedsel uitmaken. Tevens zal
men de voorstelling krijgen van
het uithalen der steenkoollagen,
cenerzijds naar de oude werk
wijze, anderzijds volgens de
nieuwste mijntechniek. Een kleine
benzinelocomotief zal een reeks
spoorwagentjes voorttrekken. De
pompzaal, luchtopening, hellend
vlak, welke toelaten van het eene
verdiep naar het andere te gaan,
zullen voortdurend werken. Alle
bijzonderheden worden zorgvuldig
aangebracht, ten einde de bezoe
kers de trouwe weerspiegeling te
geven van het mijnwerk en hun
een klaar beeld op te hangen
van den overgrooten vooruitgang,
verwezenlijkt in de uitbating der
steenkolenmijnen.
Aardbeving.
Omtrent de aardbeving in Grie
kenland wordt het volgende ge
meld
Donderdagavond kort na tien
uur is in verscheidene deelen van
Griekenland een aardbeving waar
genomen, vooral in Athene, den
Peloponnesos en Euboea. Het
centrum bevond zich tusschen
Methana en Aegina. In Isthmia
stortte een kolom van een kerk
naar beneden, waardoor talrijke
personen werden gewond, In
Sparta is de koepel van een kerk
ingestort. Ook in Tripolis en
Megalopolis werd de aardbeving
waargenomen. Overal ontstond
een paniek onder de inwoners.
In de kerken van Piraeus werden
als gevolg van een paniek ver
scheidene personen gewond.
De schade door de aardbeving
aangericht, is zeer aanzienlijk.
Te Aegina en in de dorpen
Fanaria, Sofika, Chilomiedi en
Examilia zijn huizen ingestort.
In Isthmia zijn eveneens huizen
ingestorthier werden vier per-
Dat Bertram baar niet beminde,
was baar duidelijk genoeg ge
bleken. Houd me niet op I had
hjj haar norseh gezegd, toen zij
in het doodsgevaar op bet bran
dende schip hem een kus vroeg, en
hoe koel en geveelloos had hy
aan dat verlangeis voldaan I
Dat haar verlangen op dit
oogenblik hem lastig dwaas en
binderaehtig moest zijn voorge
komen, daaraan dacht zy niet.
Hoe laDger zy over alles na
dacht, des te vaster bleef z(j by
haar besluit.
Ten laatste meende zy zelfs
het er voor te mogen bonden
dat de Voorzienigheid het zoo
beschikt had. Haar lot zoo voor
taan wel hard zyn, maar het
scheen haar volstrekt onmogelijk
toe, haar vroegere ondragelijke
ievenswijie weer te dalden, na
het eenmaal zoover gekomen was.
Voordat de bark Toulon had
bereikt, had Leontine met vrouw
Marré afgesproken, dat zij voor-
leopig bjj haar zou gaan in
wonen.
Om de wonden beter aan haar
hoofd ta kunnen verbinden en
verkoelen, had vroow Marré kor
daat haar schoone baai afge
knipt, en Leontine had haar toe*
gestaan het aan sta kapper ta
sonen gewond. De regeering
heeft maatregelen genomen om
de slachtoffers te helpen.
Volgens de laatste berichten
zijn in totaal twintig menschen
als gevolg van de aardbeving om
het leven gekomen.
Brand In de berk.
Men meldt uit Bukarest:
De geheel uit hout opgetrokken
kerk van de gemeente Costesci
is bij den plechtigen dienst ter
gelegenheid van den Goeden
Vrijdag geheel in vlammen op
gegaan.
Honderd personen, mannen,
vrouwen en kinderen, zijn aan
dezen ontzettenden brand ten
offer gevallen.
De brand ontstond doordat
brandende kaarsen, welke door
de menigte in een processie wer
den rondgedragen, in aanraking
kwamen met kleeren.
Het meer dan een eeuw oude
gebouw was in enkele oogen-
blikken in vlammen gehuld. De
naar binnen opengaande deur viel
dicht en kon ten gevolge van het
opdringen der menigte niet meer
worden geopend.
Vreeselijke tooneelen speelden
zich in het brandende gebouw
af. De priesters, in vol ornaat,
trachtten tevergeefs de menschen
tot bezinning te brengen, totdat
zij zelf, door den rook verstikt
en door vlammen omringd, ter
aarde stortten.
Slechts drie personen wisten
te ontvluchten en gingen hulp
halen. Daar de kerk buiten het
derp staat, had men daar niets
gemerkt van de catastrope. Toen
brandweer en reddingsbrigade
uit de naburige stad Pitesko op
de plaats des onheils kwamen,
vonden zij nog slechts de roo-
kende puinhoopen, waaronder
meer dan honderd slachtoffers
waren bedolven.
Een millioen francs tekort.
Tengevolge van een bij het
parket ingekomen klacht heeft
het gerecht de boekhouding van
den bankier P. te Luik, in be
slag genomen en een onderzoek
ingesteld.
▼erkzopen.
Zoodra het schip de haven van
Toulon was binnengeloopen werd
Leontine met de grootste voor
zichtigheid aan land gezet en
naar da woning van vrouw Marré
gebrachtdaar moest zy nog
weken achtereen te bed blijven,
want het dnnrde nog geruimen
tyd, voordat haar hoofd genezen
was.
Vroow Marré verpleegde haar
mot de grootste zorgvuldigheid
en liefde. Zij was inderdaad een
goedhartige vrouw en bovendien
hoopte zy op een goede bcloo»
Ding, daar zy wist dat Leontine
een som geld van tenminste 2000
frank en eenige zeer kostbare
sieraden by zich had. Zy veron
derstelde dat de patiënt van ryke
familie afkomstig was.
(Wordt vervolgd)
Voor dei schoonmaak.
Men dweilt zeil en linoleum
af en toe. Maar linoleum moet
men toch zoo min mogelijk met
water en zeep behandelen, omdat
het anders kan gaan barsten.
Zorg in ieder geval, dat men na
dat dweilen het liDolenm kurk»
droog Badroogt. Men kan het
linoleum echter veel beter schoon'
maken met gelijke deelen oli«
en aiyei
AXELSCHE
COURANT
