mfcïJWWkU!
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh- Vlaanderen.
De uiterste wil.
No. 3.
DINSDAG 8 APRIL 1930
46e Janrg.
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
ÖRUKKER-UITGEVER
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greete letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Zitting van 1 April 1930.
Aanwezig de heeren A. E. C.
Kruijsse, M. W. Koster, C. Th.
van de Bilt, H. Wolfert, Ch.
Classens, A. Th. 't Gilde, F.
Dieleman, J. en P. de Feijter.
Voorzitter de heer F. Blok,
burgemeester, secretaris de heer
J. L. J. Maris.
II.
3. Benaming ran straten.
Het advies van B. en W. daar
over luidt aldus
Vorig jaar zijn in het Grond
bedrijf een tweetal straten aange
legd, die met het reeds bestrate
gedeelte, langs het perceel van
M. Dieleman—Faas, een naam
moeten worden gegeven. Waar
de namen van de Leden van het
Kon. huis allen zijn genoemd, kan
de keuze in verschillende rich
tingen gezocht worden.
Wij zouden aan deze straten
namen willen geven van mannen,
welke in de Axelsche geschiede
nis niet onbekend zijn en stellen
voor aan den Bewesten-Buitenweg
den naam te geven van Pieter
Paulusstraat. (Pieter Paulus is
een Nederl. Staatsman geweest,
geboren te Axel, die op 1 Maart
1796 de eerste zitting van de 1ste
Nationale Vergadering der Ba-
taafsche Republiek opende).
Aan de straat langs het perceel
Dieleman—Faas en het gedeelte
ter zijde van het Slachthuis Ds.
Jan Scharpstraat. (Jan Scharp,
Predikant-Schrijver van de ge
schiedenis van Axel, is voor ons
allen geen onbekende, zoodat
hierover uitvoeriger toelichting
overbodig is).
Dhr. 't Gilde zegt reeds in Nov.
1924 een voorstel gedaan te heb
ben om deze groote Axelaars uit
het verleden door hun namen aan
eenige der toen nieuwe straten
te vereeuwigen en voor de ko
mende geslachten te doen voort
leven. Het verheugt mij dat het
tegenwoordige College door dit
voorstel getuigt dat het ook voor
een goed idee van mijn kant wel
te vinden blijkt en wij nu de
toen reeds door mij genoemde
namen aan een paar nieuwe
straten zullen geven. Ik acht het
een gelukkig teeken dal B. en W.
hiermee getuigenis afleggen dat
zij er prijs op stellen te bêhooren
tot een ras dat zijn groote voor
vaderen weet te eeren en de ver
diensten van een Pieter Paulus
die in een repubiikeinsch tijdperk
tot de eerste staatslieden in den
lande behoorde, zoowel als van
een Jan Scharp die behalve ge-
schiedsschrijver en predikant ook
dichter en letterkundige was, (hij
heeft o a. een heele preek zonder
letter R geschreven) zijn onge
twijfeld niet te miskennen. Ik
vind het een zeer schoon idee
van B. en W, dat zij thans dit
voorstel doen en ik knoop daar
dezen wensch aan vast dat deze
straten die nu nog achterafstraten
zijn door een verbinding met den
Buthdijk, werkelijk ook verkeers
wegen worden zullen die waardig
zullen zijn aan de namen, die zij
dragen. Met het oog op de vei
ligheid ik herinner aan het
auto-ongeluk van de vorige week
op den hoek van de Oosterstraat
en Kerkdreef zou dit ook een
ware uitkomst zijn. Ik hoop dat
B. en W. daaraan ook nog eens
hun aandacht temeer zullen
schenken.
De Voorz. zegt dat dit later
kan overwogen worden, waarop
het voorstel z h.s. wordt aange
nomen.
4. Verzoek om meer dans
gelegenheid
Van C. de Coninck en 14 an
deren is het volgende verzoek
ingekomen
,Ondergeteekenden, neringdoen
den der gemeente Axel, hebben
de eer U beleefd te verzoeken
het daarheen te willen leiden, om
met de a s. Pinksterdagen de ge
legenheid tot het geven van dan
sen tot twee dagen uitte breiden
Dit met het oog om het bezoek
aan onze plaats aantrekkelijker te
maken en ons een ruimere ver
dienste te verzekeren.
Op dit ons verzoek een goed
gunstig antwoord te mogen ver
wachten".
Op grond, dat sedert het vorig
jaar geen andere zienswijze of
verandering in het College is ge
komen en waar eenzelfde verzoek
op 23 Mei 1929 is behandeld,
meenen B. en W. te kunnen vol
staan, met verwijzing naar dat
advies en voor te stellen om op
dit adres afwijzend te beschikken.
Dhr. 't Gilde veronderstelt, dat
adressanten misschien rekening
hebben gehouden met een hier
vroeger geuite meening, dat de
aanhouder overwint.
Dhr. Claessens zou willen, dat
er twee dagen bij kwamen en er
dan Dinsdags en Woensdagsom
10 uur 's avonds gesloten werd.
Dhr. Dieleman vindt, dat er
niet lang gepraat dient te worden
over dit verzoek. De Reg. gaat
voor met een commissie te be
noemen om het dansen te be
perken.
De Voorz. zegt, dat de politie
verordening pas is hernieuwd en
vastgesteld en er dan dus weer
belangrijke veranderingen in zou
den gebracht moeten worden, wat
niet gewenscht is.
Het voorstel van B. en W.
werdt met 5 tegen 4 stemmen
aangenomen. Vóór de h.h. Diele
man, P. de Feijter, Van de Bilt,
Koster en J. de Feijter.
Tegen de h.h. 't Gilde, Kruijsse,
Claessens en Wolfert.
5. Motor- en RtywielTerorde-
ning.
Daar de bestaande verordening
niet geheel voldoet aan de wet
telijke eischen en het verkeer
meer en meer toeneemt in deze
gemeente, stellen B. en W. voor
een nieuwe verordening vast te
stellen, zooals deze in ontwerp
ter inzage ligt. De nieuwe ver
ordening bevat slechts 7 artikelen,
en wijkt behoudens dan eenige
redactiewijziging in hoofdzaak
daarin af van de oude verorde
ning, dat nu de maximum snel
heid is bepaald op 20 K.M. per
uur in plaats van 15 K.M.
Dhr. Koster vraagt, of de tram
onder die verordening is begre
pen. Hij acht dat anders wel
wenschelijk, want de tram rijdt
hier soms zeer hard door de
gemeente, vergeleken bij de ge
meenten Philippine en IJzendijke.
De Voorz. antwoordt, dat de
tram valt onder de spoorweg
wet, waarbij is bepaald, dat de
maximumsnelheid in de kom
eener gemeente 10 K.M is.
Dhr. KosterDat maakt nogal
groot verschil want de tram rijdt
meestal met een snelheid van
20 soms 30 K. M., zoodat men
die zelfs met een rijwiel niet
bij kan houden.
De Voorz. gelooft niet, dat de
tram zoo hard rijdt, want daar
is juist in overleg met den
directeur al verbetering in geko
men, nu die lange bietentreinen
woiden gesplitst en niet zooveel
goederenwagens tegelijk meer
worden vervoerd, waardoor men
genoodzaakt was met een groo-
tere snelheid te rijden, dan tegen
woordig.
Dhr. Koster: Men maakt mij
niet wijs, dat al het mogelijke
wordt gedaan om langzaam te
rijden, want met één personen
wagen en een goederenwagen
achter de machine kan men bi
een snelheid van 10 K M. ieder
oogenblik stoppen. En bij het
laatste ongeval is gebleken, dat
de tram nog een 20 M vooruit
schoof. Spr. zou daarom gaarne
zien, dat er wat strenger toe
zicht op werd gehouden, om te
voorkomen, dat er ongelukken
gebeuren, zooals pas gebeurd is.
De Voorz. weet niet, of dit
ongeval te wijten is aan te sne
rijden. Dat zou bewezen moeten
worden om het te kunnen con
stateeren.
Dhr. Dieleman vraagt of er
niet iemand van het tramperso
neel voor de machine kon loo-
pen.
De Voorz. meent, dat dit te
Philippine gebeurt, maar dat is
bij de concessie bepaald.
Dhr. DielemanDat kon tech
gevraagd worden en het zou de
veiligheid zeer bevorderen.
De Voorz. zegt eerst te willen
vragen of de tram werkelijk te
hard gereden heeft, blijkt dit zoo,
dan zou hij met den directeur
Intusschen werden de twee booten,
o»e het schip met zich voerdö, te
willen overleggen om maatrege
len te nemen.
Dhr. van de Bilt is het eens
met dhr. Koster, dat de tram
vaak zeer hard rijdt in de stra
ten. Vooral bij de halte aan de
Stationstraat zou al menigmaal
een ongeval gebeurd zijn, indien
daar bij de barrières niet werd
gewaarschuwd door de menschen
die daar meestal staan.
Dhr. 't Gilde zou gaarne zien,
dat met het oog op de buiten
gewone drukte, welke er 's avonds
vooral heerscht bij het beëindigen
van de werkzaamheden op de
ammoniakfabriek vanwege het
rijwielverkeer naar de grensplaat
sen door de kom der gemeente,
er een buitengewone verkeersre
geling zou worden getroffen.
Het zal waarschijnlijk den hee
ren wel zijn opgevallen dat de
meeste wielrijders die in den
regel een aardig vaartje hebben
hun weg nemen via de Koe
straat, hoek hotel „Graanbeurs"
en dhr. De Hullu. Dus juist langs
een paar gevaarlijke punten, dat
men zou kunnen vermijden, door
b.v. een bord aan te brengen,
waarop kan worden aangegeven,
dat dit verkeer per fiets via de
Weststraat moet gaan (des avonds
uit de richting Buthdijk Grens
plaatsen) terwijl men het verkeer
in de richting Sassing in die uren,
terwille van de veiligheid, via
Noordstraat-Koestraat zou kunnen
leiden.
Spr. weet niet precies of het
des morgens even druk is en
daarom zou het aanbeveling ver
dienen des morgens juist anders
om te handelen en dan het rij
wielverkeer naar het werk door
de Weststraat te leiden.
Hij beveelt B. en W. aan dit
eens ernstig onder het oog te
zien. t Is maar een paar dagen
werk om dat er in te krijgen en
het zou een reuzenverbetering zijn.
De Voorz. zegt dat hij dit reeds
overwogen heeft, maar als de
wielrijders er zich niet aan hou
den, kunnen we hen daar niet
toe dwingen dan zou dat eerst
bij verordening geregeld moeten
worden. Hij zal zien of het nood-
had. Qertrsm ver.
(Wordt vervolgd).
AXELSCHE
COURANT.
Bureau Markt C 4.
Telttf. 56. - Postrek. 60263.
20)
Een zachte stem wekte haar uit
haar droeve mijmeringen. Hedwig was
haar onbemerkt genaderd.
Lieve Leontiiie, zeide zij, waar
om zijt gij zoo treurig? Wat scheelt
er aan? Sinds een half uur heb ik u
oplettend beschouwd, en ik heb geen
rust zoo lang uw voorhoofd zoo be
wolkt is. Ik heb uw moeder beloofd,
u zooveel mogelijk op te beuren en
ik zou zoo gaarne alles doen wat ik
kan, om uw smart te lenigen, maar
dan moet ge mij ook zeggen, wat u
zoo droevig stemt.
Dat kan ik niet zeggen, ant
woordde Leontine verstrooid.
^.ePr°ef dan toch, wat opgeruimd
te zijn, smeekte Hedwig. Ge hebt
toch geen reden om u zoo ongeluk-
k|g te gevoelen. Allen beminnen we
u zoo innig, dat we geen vuriger
wensch koesteren dan u gelukkig te
zien en u het leven te veraangena
men.
„J-e°nti,ne durfde Hedwig niet in het
gelaat zien.
kan niet oprecht gemeend zijn,
haar ei^n8*! d®Cht zi'ik s,a iramers
levensgeluk in den weg.
oino h0jW1' u niet meer alleen laten,
is fn peen o V<^°rtde eenzaamheid
mii bli u hiifu goed voor u' Laa*
ieti iLaJ? -ien iets voor u doen
OD uw mimI u een 'vroo|Ük 'achje
pen. 'e voor®chljn roe*
- Ge zijt recht lief voor mij, sprak
Leontine nu even opziende. Ik heb
een voorgevoel, dat ik spoedig geluk
kig zal zijn.
Hedwig vatte de woorden letter
lijk op.
Zoo hoor ik het gaarne, sprak
zij bemoedigend. De hoop op geluk
maakt reeds gelukkig. Laat me nu
echter bij u blijven en met u babbe
len, opdat ge geen tijd hebt u droe
vige gedachten in het hoofd te halen.
Vroolijk babbelde zij nu over aller
lei zaken, waarbij haar groote gees
tesgaven en rijke verbeelding haar
goed te pas kwamen, maar toch mocht
het haar niet gelukken, de donkere
wolk van Leontines gelaat te verdrij
ven en haar lusteloozen blik te ver
levendigen. Tenslotte meende zij, dat
het beter was. haar weer aan zich-
zelve over te laten en in stilte op
een afstand over haar te waken, in-
plaats van haar tot een gesprek te
nopen, waartoe de beklagenswaardige
vrouw volstrekt niet scheen te bewe
gen te zijn.
Zoodra Leontine alleen was, staarde
zij mett onafgewenden blik op de
baren, 't Kwam haar voor, als trok
een geheimzinnige macht haar naar
omlaag; dieper, altijd dieper, tot naar
den donkeren afgrond, die reeds zoo
menigeen, die het leven moede was,
tot een graf geworden is, Ik vrees
dat ik nog waanzinnig word, mom
pelde zij, Bij het verlangen naar den
dood komen gedachten aan zelfmoord
bij mij op.
Hedwig had haar Intusschen niet
uit het oog verloren en spoedde zich
nu naar Bertram.
Bertram, fluisterde zjj, ga toch
naar uw vrouw. Zij ziet er vreeselp
mistroostig en neerslachtig uit. Het
bedroeft en beangstigt mij, haar zoo
te zien.
Bertram zag naar Leontine.
Och, lieve Hedwig, zeide hij
mijn vrouw heeft altijd ingebeeld ver
driet, en daar is niets tegen te doen.
Ik hoep dat het zal veranderen, als
zij wat meer omgang met vreemden
heeft gehad. Ik geloof, dat zij door
haar ouders verschrikkelijk is verwend
geworden.
Neen, daar houd ik het niet
voor, antwoordde Hedwig bovendien
is zij veel te goed en re edel, dan
dat zij door toegevendheid zou kun
nen bedorven worden. Maar ik geloof
dat zij ernstig verdriet heeft, waarvan
we de oorzaak niet kennen
Zij lijdt aan ziekelijke inbeeldingen,
en dat is een lastige kwaal, sprak
Bertram misnoegd.
De avond was reeds gevallen, en
nog altijd zat Leontine op dezelfde
plaats, het bleeke, lijdende gelaat naar
de zee gekeerd.
Reeds een paar maal was zij d^or
haar echtgenoot en Hedwig verzocht
om naar de kajuit te gaan en iets te
gebruiken, maar zij had voortdurend
geweigerd.
Zij scheen In de beschouwing der
sterren verdiept, 't Was alsof de baren
een geheimzinnige spraak voor
haar hadden, waarnaar zij met alle
aandacht luisterde.
Eensklaps weergalmde een vreese*
Hjke kreet op het vaartuig, .De villa
Rocca stond in brand,
Hoe de brand was ontstaan, wist
niemand. Het vuur scheen reeds lar*
gen tijd ongemerkt gesmeuld te hebt
ben, maar de brand werd eerst ont.
dekt toe» de vlamme» reeds woe^ 1
om zich heen grepen.
De stoomboot had voor een aan-
zienlijk handelshuis in Messina een
groote lading olie aan boord, en dus
werden de passagiers dooreen gewei-
lge%8CuhrikJ overwe'digd, toen ze
„brand hoorden roepen,
In het begin hoopte men het vuur
nog meester te kunnen worden, doch
weldra bktr die hoop ijdel te zijp.
De door g e; wolij bedekte hemel
met de schitterende sierren, het zachte
geklots der baren, de diepe stilte in
de natuur vormden een scherpe tegen
stelling met het woedt ide element,
dat op het vaartuig steeds grootere
verwoestingen aanrichtte.
't Was voor ieder duidelijk dat het
schip reddeloos verloren was.
Leontine las op het gelaat van haar
echtgenoot, die in hevige ontroering
tot haar snelde, dat een hevig gevaar
haar e'gde" 0°k Hedwig ijlde tot
Gij moet in de eerste plaats gered
worden, lieve Leontine, sprak zij
schijnbaar bedaard en rustig: aan mii
zou niet veel verloren worden, maar
uw verlies zou uw ouders een te
zware slag zfln, en uw Elfriede zou
moederloos wezen.
De kapitein liep, overal bevelen
geven J en den passagiers moed toe
sprekend en, zoover Hedwig en Ber-
uZiiü haa8tig gesProken Ita-
aJ!,f .konden opmaken, verzekerde
fe maken 2'Ch a"8Stig behoefcle
Het schip was in de nabijheid der
haven, en er was op deie hoogte
geen gebrek aan vaartuigen, die zeker
te hulp zouden komen,
ater gelaten voor de passagiers,
i .artram rleP een matroos en be
loofde hem een aanzienlijke beloo
ning, als hij zich met de zorg voor
Hedwig wilde belasten.
Ik zal mijn vrouw redden, zeide hij
tot hem, breng deze dame in de boot
en verlaat haar geen oogenblik.
Door den zwaren rook, die het
brandende schip omhulde, was het
onmogelijk te zien, wat er voorviel.
De vlammen kleurden het water met
een hellen gloed.
Het angstgeschrel der wanhopige
passagiers was verschrikkelijkmen
verdrong elkander, om in de booten
te komen.
Leontine, zeide Bertram tot ziin
gade, wees gerust, ik zil u redden.
Maar ik wil nog even beproeven of
ik in onze kajuit kan komen, om mijn
bevat te h i'eS' $at gr00te waar<ie
bevat te ha.en. Zooveel löd hebben
we zeker nog. Blijf 0p de«e plek
staan, want men kas in dien dichten
rook nauwelijks voor zich uitzien
Uw sluier en sjaal zullen me u doen
rw/ Ik kom dadelil'k terug.
.™?i mi,;eenJ k"s. Bertram, sprak
Leontine gejaagd en omhelsde hem.
Houd me nu niet op, Leontine, riep
hij, ik moet me haasten. Qe behoeft
u niet angstig te maken. Hier hebt
ge vooreerst nog niets te vreezet! en
word"® We XuIlen gered
wijderd of Leontine verliet de nlaat*
J-" M Hu.ve,i,,e„
Wig op te zoeken*
