Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen De uiterste wil. No. 101. DINSDAG 25 MAAKT IU30. 45e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. o0263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Vlootconferentie. Het werk der vlootconferentie te Londen wordt nog steeds op gehouden omdat tot dusver geen geschikte middelen konden wor den gevonden voor de oplossing van de moeilijkbeden tusschen Frankrijk en Italië Er is nog geen datum vastgesteld voor den terugkeer van den Franschen premier Tardieu naar Parys, die naar algemeen verwacht was zijn werk ter conferentie Zondag zou hervatten met een bespreking met MacDonald op The Cbrquers. Voordat Briand naar Parijs vertrok beeft hjj den premier verzekerd, dat by Daar Londen zou terugkeeren wan neer zijn tegenwoordigheid nuttig zou kunnen zijn. Het bespro kene tusschen MacDonald en Tardieu met Briand werd per soonlijk ter kennis gebracht van den Italiaanschen gedelegeerde Grandi door den eersten minister tydens een onderhoud in het Lagerhuis. MacDonald verze kerde hem, dat geen poging werd gedaan eenige pressie uit te oefenen op Frankrijk of Italië om eenig bepaald voorstel te aanvaarden om over het doode punt heen te komen. In het Lagerhuis werd Mac Donald gevraagd de verzekering te geven dat de regeenng geen enkele verplichting op zich zeu nemen inzake sancties of een blokkade in de Midaellandsche Zee, uitgaande boven de ver plichtingen, voortspruitende uit het Pact van den Volkenbond. MacDonald verklaarde, dat een dergelyk voorstel noch is voor gelegd, noch besproken. Nader wordt gemeld, dat de toestand somber wordt ingezien. Het pessimisme ten aanzien van de Londensche Vlootconfe rentie, hetwelk sedert eenigen tijd in de Franscbe pers merk baar was en dat in verband met het vertrek van Briand nog is toegenomen, is er niet beter op geworden als gevolg van het bericht, dat de Minister van Bui- 17) Geertruida, die niet het minste vermoeden had, dat haar mededee- lingen haar jonge meesteres zooveel smart veroorzaakten, vervolgde Althans onder de dienstboden liep reeds lang het praatje, dat mijn heer Seewald en freule Hedwig el kander beminden. Dat zal wel daar door gekomen zijn, dat beiden teza men in den tuin zijn gezien. Nog op den dag toen gij zoo ziek werd, had den zij daar lang gewandeld en mijn heer Seewald had freule Hedwig ge- kusL Maar dat was slechts uit vriend schap. Niettemin dacht ge toen toch, dat zij elkander beminden, zei Leon- line, weder een diepen zucht slakende. O ja; maar dwalen is mensche- lijk. 't Scheen zoo, doch 't bleek spot- dig, dat we gedwaald hadden. Mijn heer Seewald volgde weliswaar feule Hedwig ais haar schaduw, maar als beiden misschien over de onbedui dendste zaken spraken, dachten de lieden er wonder wat van.... Maar, lieve God, wat scheelt er aan, Leon- tine? riep Geertruida eensklaps ver schrikt uit. Ge zijt zoo bleek als een lijk, en uw handen beven. Geef me uw kind ge zult het laten vallen. Wat overkomt u, lieve Leontine V O niets, Geertruida! 't Was een aanval van zwakte, Zeg er maar niets van aan mama, tenlandsche Zaken Briand niet, gelyk zij aanvankelijk van plan was, Zaterdag naar Londen zal terugkeeren. De „Intransigent" wijst er in dit verband op, dat thans be vestigd wordt, dat de onderhan delingen op het doode punt zijn gekomen. Ook de „Temps", die zich tot dusverre tamelijk opti mistisch betoonde, is minder op gewekt, Uit Looden wordt geseind, dat MacDonald door den Koning is ontvangen om dezen rapport uit te brengen over den stand der besprekingen ter Vlootconferen tie, met name iuzake de Itali- aaDsch-Fransche tegenstelling, Io den ochtend confereerde MacDonald met Stimsou en daar- Da met den Japaoschen boofd- gedelegeerde. Wat de te verwachten houding van Frankrijk betreft, verkeert men volkomen in het onzekere. MacDonald heeft het weekend opengehouden voor eveutueele verdere besprekingen. Volgens berichten uit Parijs, zullen Tardieu en Briand niet meer naar Londen terugkeeren, tenzij de toestand volkomen ge wijzigd wordt. De meeste Fran- sche gedelegeerden keerden naar Parys terug. In Amerikaansche conferentie kringen overheerscht de mee ning, dat alle uitzicht op een oplossing van de Fransch-Itali- aansche moeilijkheden vervlogen is. De eenige positieve stap, die oog gedaan kan worden, zou zijn te trachten een overeenkomst tot stand te brengen tusschen Japan, Engeland en de VereeD. Staten van N.-Amerika. Tarievenconlerentle. Italië wil het program, dat door de Economische Commissie van den Volkenbond zal worden uitgevoerd, slechts het karakter geven van een aanbeveling, zon der bindende kracht. De En- gelsche gedelegeerde keerde zich scherp tegen het Italiaan- sche voorstel Hij verlangde, dat de Economische Conferentie vóór Leont:ne sprak die woorden lang zaam en met afgebroken klanken. In 't volgende oogenblik zakte zij on machtig ineen. Geertruida hief haar op en legde haarzorgvuldig op de sofa. Gelukkig had de oude min haar tegenwoordig heid van geest niet verloren zonder hulp van anderen in te roepen, wendde zij alles aan on Leontine tot be wustzijn te doen terugkeeren. Zij had niet het minste vermoeden, dat haar mededeelingen de oorzaak van de bezwijming warer, maar dacht, dat zwakte nog het gevolg was van haar zware ziekte. Na eenige minuten kwam Leontine weder tot zich zelve. Zeg er niets van aan mama, GeetUuida, smeekte zij. Zij maakt zich altijd zoo ongerust, als zij meent, dat ik niet wel ben. Zeg er niemand iets van. Maar nog iets wilde ik van u weten. Gelooft ge, dat ooit een huwelijk onder zoo buitengewone omstandig heden werd gesloten als het mijne? O gewis, verzekerde Geertruida. Er is reeds zoo menig meisje geweest, dat het geheim van haar liefde zorg vuldig in haar hart had bewaard, maar het als zij op sterven lag, opens baarde, evenals gij hebt gedaan. Mijn heer Seewald moet daarom des te meer van u houden, Meent ge dat? vroeg Leontine verstrooid. Ge zijt altijd zoo goed voor mij geweest, gij, trouwe ziel. Daarna ging zij de kamer uit Geertruida zag haar met een bedrukt gelaat na. „Wat kou dat nu te beteekenen heb® ben", mompelde zij en schudde be denkelijk het grijze hoofd, 1 Januari 1931 zal worden vast- j gesteld eu dat voor het binnen komen der antwoorden van de regeeringen een termijn zal worden gesteld. Teneinde deze nieuwe moeilijkheden op te los sen, werd een kleine commissie benoemd, die het Italiaanscbe voorstel z»l onderzoeken. De eerste commissie ter Dou- aneconterentie nam gisteren zon der verdere debatten negen tekFtartikelen aan van het tweede en derde internationale verdrag, betreffende de stabiliseering der Europeesche douanetarieven. Hierdoor worden de 9taten, welke op grond van dringende omstandigheden of wetten wil len overgaan tot verhooging hun ner douanerechten, gemachtigd hiertoe over te gaan zonder in onderhandeling behoeven te tre den met de andere ondertee- kenende landen, welke zich door deze tariefverhooging be nadeeld zouden kunnen achten in hun economische belangen. Niettemin behouden deze sta ten door het verdrag het recht zich na een voorafgaande mede- deeling terug te trekken. Door deze nieuwe regeling ziet de conferentie er van af, de z ier talryke uitzonderingen op de conventieverplichtingen aan te voeren. Zweden en Portugal die door hen ingebrachte bezwaren wil den handhaven, werden uitge- stemd. Wederinvoering vaa de doodstraf. Op de vragen van het Eerste Kamerlid de heer Van Voorst tot Voorst betreffende wederin voering van de doodstraf, heett de minister van Justitie o m. geantwoord, te betwijfelen of, indien men de opzienbarende misdrijven tegen het leven, die in betrekkelijk korten tyd el kander hebben opgevolgd, over een wat ruimer tijdsverloop ziet, vaü een „verminderingop schrik- XIII. EEN AFGELUISTERD GESPREK. Toen Leontine haar vermoeden be vestigd zag, en zii overtuigd werd. dat haar man en Hedwig elkander reeds hadden bemind, en zij door haar gril waren gescheiden, wiide zij trach ten achter de volle waarheid te komen. Om Bertram en Hedw g te ondei- vrager, dat zou haar niet veel baten dit had zij reeds uit de gesprekken met haar echtgenoot kunnen opma ken. Zij had niemand met wien zij er over spreken kon. Geertrui had haar alles meegedeeld wat zij wist en deze scheen zoo volkomen overtuigd dat mijnheer Seewald zijn echtge- noote beminde, dat een verder uit- vorschen bij haar nutteloos zou zijn. Zij gevoelde zich diep ongelukkig. Zij kon niet slapen en weende bittere tranen en 's morgens stond zij zuch tend op, omdat zij weder een nieu wen dag moest doorleven, gedurende welken zij zich moest inspannen om haar leed te verbergen en een opge ruimd gelaat te vertoonen, terwijl het hart bloedde. Haar leven was tot nu toe zoo schoon en vreugdevol geweest, en nu werd haar ziel gefolterd door de ge dachte, dat de door haar zoo vurig beminde man geen liefde voor haar gevoelde j die gedachte liet haar geen oogenblik met rust. Liefde en vurig verlangen hebben mij verblind, zeide zij tot zichzelve en thans werd Bertram's en Hedwig's gedrag ook volkomen verklaarbaar voor haar) zij verwonderde zich niet meer over hun koelheid j gens el kander) zij, die elkaar zoo innig had den bemind) konden in tegenwoordigs barende wyte van de openbare veiligheid van stad en land" moet worden gesproken. De beschikbare statistische ge gevens althans, wyzen niet in die inrichting De minister merkt daarbij op, dat voor de beoordeeling van de scherpte der bestraffing, die bestraffiog nu in haar geheel genomen niet minder dan de zwaarte der straf ook de zeker heid van de oplegging daarvan een rol speelt. Van de wederinvoering der doodstraf hoeft de minister zich bij herhaling als een voorstander doen bennen, echter niet op utiliteitsgronden, doch als eisch der gerechtigheid. Zoodra hij dus mag aannemen, dat een in genorgzame mate veldwinnende overtuiging aanwezig is, dat ter voldoening aan de gerechtigheid de doodstraf weer behoort te worden ingevoerd komt de aan gelegenheid voor hem in een nieuw stadium. Invoerverbod van vleesck in Engeland. In het EDgelsche Lagerhuis is gisteran aan den minister van landbouw gevraagd of hy bareid was bet invoerverbod voor Hol- landsch vleesch op te heffen. Minister Buxton antwoordde, dat hem na een nauwkeurig onder zoek gebleken was, dat het ver bod noodzakelyk bleek om den Britschen veestapel voor mond en klauwzeer te vrywareu. Studiereis. De Belgische minister van verkeersmiddelen, Maurice Lip pens, was de vorige week in Nederland voor een studierei*, welke vooral de jongste tech nische verbeteringen aan mate rieel on exploitatie der spoor wagen en buurtspoorwegen in Nederland betroi. Communisten. De Oostelyke grenzen van ons land zyn onder voortdu rende bewaking van de mare chaussee gesteld. heid van haar, die hun liefdesbanden had vaneengereten. onmogelijk op hun gemak zijn en zich vroolijk gestemd gevoelen. Zij lette van nu af scherper dan ooit op hen en ontwairde wat haar vroeger was ontgaan dat achter de schijnbare koelheid en terug houding een warme genegenheid verborgen werd. Maar Hedwig had insgelijks de ver andering in Leontine opgemerkt en raadde met de scherpzinnigheid van het vrouwelijk instinct de reden daai- van; zij meende echter, dat ein koele behandeling van Bertram haar arg waan had doen kiijgen. Zij besloot Bertram over zijn be trekking tot Leontine te onderhouden en ging met dit doel op zekeren dag naar de kamer, waar hij gewoon was de krant te lezen. Juist wilde Leontine met Hedwig over eenige huishoudelijke zaken spre ken en haar zoekend, ging zij voorbij den met een zware gordijn afgeschei den ingang van Bertram's kamer, toen zij Hedwigs stem hoorde. Zij bleef staan en hoorde Hedwig zeggen„Zij is teergevoelig, Bertramelk uwer woorden, ai is het nog zoo onbedui dend, heeft voor haar veel gewicht." Daarop antwoordde haar echtgenoot „Ik doe mijn best om mij te be» heerschen, Hedwig, doch ik ben er niet altijd toe in staat. Ik wilde dat ik het kon. Maar geen man ter wereld is in zulk een vreemde positie ais ik. Ge zult me toestemmen, dat mijn leven me hard en zwaar moet vallen, en toch doe ik wat ik kan om er haar niets van te laten bemerken,'1 Leontine had de kracht niet om langer te luisteren, AU vernietigd Aan de grens te Venebrugge by Hardenberg heeft nl. een troep communisten getracht ona land binnen te komeD. Het Nederlandsche paviljoen. De correspondent der N. Rott. Crt. te Brussel meldt Als datum voor de plechtige officieele opening van het Ne- derlandsche paviljoen op de tentoonstelling te Antwerpen is, na overleg met de Antwerpsche autoriteiten, 12 Mei vastgesteld. Officieele gedelegeerden van da Nederlandscbe en de Belgische regeering zullen de plechtig heid bijwonen. Kameroverzicht. Eerste Kamer. Twee dagen heeft de behan deling van de begrooting van Defensie gevorderd. Hoofdpunt was de eenzijdige ontwapening, die door mevr. Pothuis—Smit en de heer van Embden warm werd aanbevolen, doch door vele spre kers krachtig werd bestreden. Em bijzondere plaats in dezen woordenstrijd nam de heer Kos ter in, die inzonderheid op be houd van het leger aandrong tot bestrijding van het revolution- nair communisme, dat hij van Rusland uit ook ons land ziet naderen. De begrootiog van Buitenland- sche Zaken was door de Belgische kwestie van meer dan gewone beteekenis. De heereo de Savor- nin Lahman en Briët staan op het standpunt, dat men aan België geen verdere concessie* moet doeD. De heer Wibaut merkte op, dat een dergelyk standpunt de kans om tot over eenstemming te geraken zal belemmeren. Een tweede punt van belang was onze verhouding tot Sovjet- Rusland. Alle sprekers waren het erover eens, dat zooveel moge- lyk elke aanraking met dit land moet worden vermeden. Ook de sociaal-democraten erkenden dit volmondig. De heer Oudegeest besprak den Volkenbond en meent, dat waggelde zij achteruit, en zoo bleek als een doode verwijderde zij zich. Bertram meende zwaar zuchten te hooren. Er inoet iemand in de nabijheid zijn, zeide hij en plotseling sprong hij verschrikt op en sehoof het gordijn ter zijde, om in den gang te zien. Ik zie niemand, ik heb het me zeker verbeeld. Voor Leontine bestond intusschen niet de minste twijfel meer, haar echt genoot zou die woorden met gespro ken hebben, als het niet was zooals zij reeds lang had vermoed. Hij had Hedwig bemind en noch tans om haar iaatsten wensch te vervullen, zichzelve en Hedwig opge offerd, zoo dacht zij. Thans echter, dit besefte zij duidelijk, waren zij alle drie ongelukkig. Leontine kreeg be rouw over haar handelwijze en haar dwaze grilzij kon zichzelve niet verklaren, hoe zij zóó onbezonnen had kunnen handelen. Wat haar toen zoo schoon had toegeschenen, kwam haar nu ongerijmd en slecht voor zij had immers verlangd, dat een jongeling, die niet haar, maar een ander meisje beminde, haar huwde. Ja, in de verbittering tegen zichzel- ven, kwam de gedachte bij haar op, dat men haar kon verdenken, dat zij bedrog had gepleegd en zich het voorkomen van een stervende had gegeven om een geliefden Jongeling te gemakkelijker voor zich te winnen en op bedriegelijke wijze aan zieh te ketenen, Die gedachte maakte haar schier waanzinnig, (Wordt vervolgd). AXELSCHE af COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1930 | | pagina 1