Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
De uiterste wil.
No. 101.
DINSDAG 25 MAAKT IU30.
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. o0263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Vlootconferentie.
Het werk der vlootconferentie
te Londen wordt nog steeds op
gehouden omdat tot dusver geen
geschikte middelen konden wor
den gevonden voor de oplossing
van de moeilijkbeden tusschen
Frankrijk en Italië Er is nog
geen datum vastgesteld voor den
terugkeer van den Franschen
premier Tardieu naar Parys, die
naar algemeen verwacht was
zijn werk ter conferentie
Zondag zou hervatten met een
bespreking met MacDonald op
The Cbrquers. Voordat Briand
naar Parijs vertrok beeft hjj den
premier verzekerd, dat by Daar
Londen zou terugkeeren wan
neer zijn tegenwoordigheid nuttig
zou kunnen zijn. Het bespro
kene tusschen MacDonald en
Tardieu met Briand werd per
soonlijk ter kennis gebracht van
den Italiaanschen gedelegeerde
Grandi door den eersten minister
tydens een onderhoud in het
Lagerhuis. MacDonald verze
kerde hem, dat geen poging werd
gedaan eenige pressie uit te
oefenen op Frankrijk of Italië
om eenig bepaald voorstel te
aanvaarden om over het doode
punt heen te komen.
In het Lagerhuis werd Mac
Donald gevraagd de verzekering
te geven dat de regeenng geen
enkele verplichting op zich zeu
nemen inzake sancties of een
blokkade in de Midaellandsche
Zee, uitgaande boven de ver
plichtingen, voortspruitende uit
het Pact van den Volkenbond.
MacDonald verklaarde, dat een
dergelyk voorstel noch is voor
gelegd, noch besproken.
Nader wordt gemeld, dat de
toestand somber wordt ingezien.
Het pessimisme ten aanzien
van de Londensche Vlootconfe
rentie, hetwelk sedert eenigen
tijd in de Franscbe pers merk
baar was en dat in verband met
het vertrek van Briand nog is
toegenomen, is er niet beter op
geworden als gevolg van het
bericht, dat de Minister van Bui-
17)
Geertruida, die niet het minste
vermoeden had, dat haar mededee-
lingen haar jonge meesteres zooveel
smart veroorzaakten, vervolgde
Althans onder de dienstboden
liep reeds lang het praatje, dat mijn
heer Seewald en freule Hedwig el
kander beminden. Dat zal wel daar
door gekomen zijn, dat beiden teza
men in den tuin zijn gezien. Nog op
den dag toen gij zoo ziek werd, had
den zij daar lang gewandeld en mijn
heer Seewald had freule Hedwig ge-
kusL Maar dat was slechts uit vriend
schap.
Niettemin dacht ge toen toch,
dat zij elkander beminden, zei Leon-
line, weder een diepen zucht slakende.
O ja; maar dwalen is mensche-
lijk. 't Scheen zoo, doch 't bleek spot-
dig, dat we gedwaald hadden. Mijn
heer Seewald volgde weliswaar feule
Hedwig ais haar schaduw, maar als
beiden misschien over de onbedui
dendste zaken spraken, dachten
de lieden er wonder wat van.... Maar,
lieve God, wat scheelt er aan, Leon-
tine? riep Geertruida eensklaps ver
schrikt uit. Ge zijt zoo bleek als een
lijk, en uw handen beven. Geef me
uw kind ge zult het laten vallen.
Wat overkomt u, lieve Leontine V
O niets, Geertruida! 't Was een
aanval van zwakte, Zeg er maar niets
van aan mama,
tenlandsche Zaken Briand niet,
gelyk zij aanvankelijk van plan
was, Zaterdag naar Londen zal
terugkeeren.
De „Intransigent" wijst er in
dit verband op, dat thans be
vestigd wordt, dat de onderhan
delingen op het doode punt zijn
gekomen. Ook de „Temps", die
zich tot dusverre tamelijk opti
mistisch betoonde, is minder op
gewekt,
Uit Looden wordt geseind, dat
MacDonald door den Koning is
ontvangen om dezen rapport uit
te brengen over den stand der
besprekingen ter Vlootconferen
tie, met name iuzake de Itali-
aaDsch-Fransche tegenstelling,
Io den ochtend confereerde
MacDonald met Stimsou en daar-
Da met den Japaoschen boofd-
gedelegeerde.
Wat de te verwachten houding
van Frankrijk betreft, verkeert
men volkomen in het onzekere.
MacDonald heeft het weekend
opengehouden voor eveutueele
verdere besprekingen.
Volgens berichten uit Parijs,
zullen Tardieu en Briand niet
meer naar Londen terugkeeren,
tenzij de toestand volkomen ge
wijzigd wordt. De meeste Fran-
sche gedelegeerden keerden naar
Parys terug.
In Amerikaansche conferentie
kringen overheerscht de mee
ning, dat alle uitzicht op een
oplossing van de Fransch-Itali-
aansche moeilijkheden vervlogen
is. De eenige positieve stap, die
oog gedaan kan worden, zou zijn
te trachten een overeenkomst
tot stand te brengen tusschen
Japan, Engeland en de VereeD.
Staten van N.-Amerika.
Tarievenconlerentle.
Italië wil het program, dat
door de Economische Commissie
van den Volkenbond zal worden
uitgevoerd, slechts het karakter
geven van een aanbeveling, zon
der bindende kracht. De En-
gelsche gedelegeerde keerde
zich scherp tegen het Italiaan-
sche voorstel Hij verlangde, dat
de Economische Conferentie vóór
Leont:ne sprak die woorden lang
zaam en met afgebroken klanken. In
't volgende oogenblik zakte zij on
machtig ineen.
Geertruida hief haar op en legde
haarzorgvuldig op de sofa. Gelukkig
had de oude min haar tegenwoordig
heid van geest niet verloren zonder
hulp van anderen in te roepen, wendde
zij alles aan on Leontine tot be
wustzijn te doen terugkeeren.
Zij had niet het minste vermoeden,
dat haar mededeelingen de oorzaak
van de bezwijming warer, maar dacht,
dat zwakte nog het gevolg was van
haar zware ziekte. Na eenige minuten
kwam Leontine weder tot zich zelve.
Zeg er niets van aan mama,
GeetUuida, smeekte zij. Zij maakt
zich altijd zoo ongerust, als zij meent,
dat ik niet wel ben. Zeg er niemand
iets van. Maar nog iets wilde ik van
u weten.
Gelooft ge, dat ooit een huwelijk
onder zoo buitengewone omstandig
heden werd gesloten als het mijne?
O gewis, verzekerde Geertruida.
Er is reeds zoo menig meisje geweest,
dat het geheim van haar liefde zorg
vuldig in haar hart had bewaard,
maar het als zij op sterven lag, opens
baarde, evenals gij hebt gedaan. Mijn
heer Seewald moet daarom des te
meer van u houden,
Meent ge dat? vroeg Leontine
verstrooid. Ge zijt altijd zoo goed
voor mij geweest, gij, trouwe ziel.
Daarna ging zij de kamer uit
Geertruida zag haar met een bedrukt
gelaat na.
„Wat kou dat nu te beteekenen heb®
ben", mompelde zij en schudde be
denkelijk het grijze hoofd,
1 Januari 1931 zal worden vast-
j gesteld eu dat voor het binnen
komen der antwoorden van de
regeeringen een termijn zal
worden gesteld. Teneinde deze
nieuwe moeilijkheden op te los
sen, werd een kleine commissie
benoemd, die het Italiaanscbe
voorstel z»l onderzoeken.
De eerste commissie ter Dou-
aneconterentie nam gisteren zon
der verdere debatten negen
tekFtartikelen aan van het tweede
en derde internationale verdrag,
betreffende de stabiliseering der
Europeesche douanetarieven.
Hierdoor worden de 9taten,
welke op grond van dringende
omstandigheden of wetten wil
len overgaan tot verhooging hun
ner douanerechten, gemachtigd
hiertoe over te gaan zonder in
onderhandeling behoeven te tre
den met de andere ondertee-
kenende landen, welke zich
door deze tariefverhooging be
nadeeld zouden kunnen achten
in hun economische belangen.
Niettemin behouden deze sta
ten door het verdrag het recht
zich na een voorafgaande mede-
deeling terug te trekken.
Door deze nieuwe regeling
ziet de conferentie er van af,
de z ier talryke uitzonderingen
op de conventieverplichtingen
aan te voeren.
Zweden en Portugal die door
hen ingebrachte bezwaren wil
den handhaven, werden uitge-
stemd.
Wederinvoering vaa de
doodstraf.
Op de vragen van het Eerste
Kamerlid de heer Van Voorst
tot Voorst betreffende wederin
voering van de doodstraf, heett
de minister van Justitie o m.
geantwoord, te betwijfelen of,
indien men de opzienbarende
misdrijven tegen het leven, die
in betrekkelijk korten tyd el
kander hebben opgevolgd, over
een wat ruimer tijdsverloop ziet,
vaü een „verminderingop schrik-
XIII.
EEN AFGELUISTERD GESPREK.
Toen Leontine haar vermoeden be
vestigd zag, en zii overtuigd werd.
dat haar man en Hedwig elkander
reeds hadden bemind, en zij door haar
gril waren gescheiden, wiide zij trach
ten achter de volle waarheid te komen.
Om Bertram en Hedw g te ondei-
vrager, dat zou haar niet veel baten
dit had zij reeds uit de gesprekken
met haar echtgenoot kunnen opma
ken. Zij had niemand met wien zij
er over spreken kon. Geertrui had
haar alles meegedeeld wat zij wist en
deze scheen zoo volkomen overtuigd
dat mijnheer Seewald zijn echtge-
noote beminde, dat een verder uit-
vorschen bij haar nutteloos zou zijn.
Zij gevoelde zich diep ongelukkig.
Zij kon niet slapen en weende bittere
tranen en 's morgens stond zij zuch
tend op, omdat zij weder een nieu
wen dag moest doorleven, gedurende
welken zij zich moest inspannen om
haar leed te verbergen en een opge
ruimd gelaat te vertoonen, terwijl het
hart bloedde.
Haar leven was tot nu toe zoo
schoon en vreugdevol geweest, en nu
werd haar ziel gefolterd door de ge
dachte, dat de door haar zoo vurig
beminde man geen liefde voor haar
gevoelde j die gedachte liet haar geen
oogenblik met rust.
Liefde en vurig verlangen hebben
mij verblind, zeide zij tot zichzelve
en thans werd Bertram's en Hedwig's
gedrag ook volkomen verklaarbaar
voor haar) zij verwonderde zich niet
meer over hun koelheid j gens el
kander) zij, die elkaar zoo innig had
den bemind) konden in tegenwoordigs
barende wyte van de openbare
veiligheid van stad en land"
moet worden gesproken.
De beschikbare statistische ge
gevens althans, wyzen niet in
die inrichting
De minister merkt daarbij op,
dat voor de beoordeeling van de
scherpte der bestraffing, die
bestraffiog nu in haar geheel
genomen niet minder dan de
zwaarte der straf ook de zeker
heid van de oplegging daarvan
een rol speelt.
Van de wederinvoering der
doodstraf hoeft de minister zich
bij herhaling als een voorstander
doen bennen, echter niet op
utiliteitsgronden, doch als eisch
der gerechtigheid. Zoodra hij
dus mag aannemen, dat een in
genorgzame mate veldwinnende
overtuiging aanwezig is, dat ter
voldoening aan de gerechtigheid
de doodstraf weer behoort te
worden ingevoerd komt de aan
gelegenheid voor hem in een
nieuw stadium.
Invoerverbod van vleesck
in Engeland.
In het EDgelsche Lagerhuis is
gisteran aan den minister van
landbouw gevraagd of hy bareid
was bet invoerverbod voor Hol-
landsch vleesch op te heffen.
Minister Buxton antwoordde, dat
hem na een nauwkeurig onder
zoek gebleken was, dat het ver
bod noodzakelyk bleek om den
Britschen veestapel voor mond
en klauwzeer te vrywareu.
Studiereis.
De Belgische minister van
verkeersmiddelen, Maurice Lip
pens, was de vorige week in
Nederland voor een studierei*,
welke vooral de jongste tech
nische verbeteringen aan mate
rieel on exploitatie der spoor
wagen en buurtspoorwegen in
Nederland betroi.
Communisten.
De Oostelyke grenzen van
ons land zyn onder voortdu
rende bewaking van de mare
chaussee gesteld.
heid van haar, die hun liefdesbanden
had vaneengereten. onmogelijk op hun
gemak zijn en zich vroolijk gestemd
gevoelen.
Zij lette van nu af scherper dan
ooit op hen en ontwairde wat
haar vroeger was ontgaan dat
achter de schijnbare koelheid en terug
houding een warme genegenheid
verborgen werd.
Maar Hedwig had insgelijks de ver
andering in Leontine opgemerkt en
raadde met de scherpzinnigheid van
het vrouwelijk instinct de reden daai-
van; zij meende echter, dat ein koele
behandeling van Bertram haar arg
waan had doen kiijgen.
Zij besloot Bertram over zijn be
trekking tot Leontine te onderhouden
en ging met dit doel op zekeren dag
naar de kamer, waar hij gewoon was
de krant te lezen.
Juist wilde Leontine met Hedwig
over eenige huishoudelijke zaken spre
ken en haar zoekend, ging zij voorbij
den met een zware gordijn afgeschei
den ingang van Bertram's kamer, toen
zij Hedwigs stem hoorde. Zij bleef
staan en hoorde Hedwig zeggen„Zij
is teergevoelig, Bertramelk uwer
woorden, ai is het nog zoo onbedui
dend, heeft voor haar veel gewicht."
Daarop antwoordde haar echtgenoot
„Ik doe mijn best om mij te be»
heerschen, Hedwig, doch ik ben er
niet altijd toe in staat. Ik wilde dat
ik het kon. Maar geen man ter wereld
is in zulk een vreemde positie ais ik.
Ge zult me toestemmen, dat mijn
leven me hard en zwaar moet vallen,
en toch doe ik wat ik kan om er
haar niets van te laten bemerken,'1
Leontine had de kracht niet om
langer te luisteren, AU vernietigd
Aan de grens te Venebrugge
by Hardenberg heeft nl. een
troep communisten getracht ona
land binnen te komeD.
Het Nederlandsche paviljoen.
De correspondent der N. Rott.
Crt. te Brussel meldt
Als datum voor de plechtige
officieele opening van het Ne-
derlandsche paviljoen op de
tentoonstelling te Antwerpen is,
na overleg met de Antwerpsche
autoriteiten, 12 Mei vastgesteld.
Officieele gedelegeerden van da
Nederlandscbe en de Belgische
regeering zullen de plechtig
heid bijwonen.
Kameroverzicht.
Eerste Kamer.
Twee dagen heeft de behan
deling van de begrooting van
Defensie gevorderd. Hoofdpunt
was de eenzijdige ontwapening,
die door mevr. Pothuis—Smit en
de heer van Embden warm werd
aanbevolen, doch door vele spre
kers krachtig werd bestreden.
Em bijzondere plaats in dezen
woordenstrijd nam de heer Kos
ter in, die inzonderheid op be
houd van het leger aandrong tot
bestrijding van het revolution-
nair communisme, dat hij van
Rusland uit ook ons land ziet
naderen.
De begrootiog van Buitenland-
sche Zaken was door de Belgische
kwestie van meer dan gewone
beteekenis. De heereo de Savor-
nin Lahman en Briët staan op
het standpunt, dat men aan
België geen verdere concessie*
moet doeD. De heer Wibaut
merkte op, dat een dergelyk
standpunt de kans om tot over
eenstemming te geraken zal
belemmeren.
Een tweede punt van belang
was onze verhouding tot Sovjet-
Rusland. Alle sprekers waren
het erover eens, dat zooveel moge-
lyk elke aanraking met dit land
moet worden vermeden. Ook de
sociaal-democraten erkenden dit
volmondig.
De heer Oudegeest besprak
den Volkenbond en meent, dat
waggelde zij achteruit, en zoo bleek
als een doode verwijderde zij zich.
Bertram meende zwaar zuchten te
hooren.
Er inoet iemand in de nabijheid
zijn, zeide hij en plotseling sprong hij
verschrikt op en sehoof het gordijn
ter zijde, om in den gang te zien.
Ik zie niemand, ik heb het me
zeker verbeeld.
Voor Leontine bestond intusschen
niet de minste twijfel meer, haar echt
genoot zou die woorden met gespro
ken hebben, als het niet was zooals
zij reeds lang had vermoed.
Hij had Hedwig bemind en noch
tans om haar iaatsten wensch te
vervullen, zichzelve en Hedwig opge
offerd, zoo dacht zij. Thans echter,
dit besefte zij duidelijk, waren zij alle
drie ongelukkig. Leontine kreeg be
rouw over haar handelwijze en haar
dwaze grilzij kon zichzelve niet
verklaren, hoe zij zóó onbezonnen
had kunnen handelen. Wat haar toen
zoo schoon had toegeschenen, kwam
haar nu ongerijmd en slecht voor
zij had immers verlangd, dat een
jongeling, die niet haar, maar een
ander meisje beminde, haar huwde.
Ja, in de verbittering tegen zichzel-
ven, kwam de gedachte bij haar op,
dat men haar kon verdenken, dat zij
bedrog had gepleegd en zich het
voorkomen van een stervende had
gegeven om een geliefden Jongeling
te gemakkelijker voor zich te winnen
en op bedriegelijke wijze aan zieh te
ketenen,
Die gedachte maakte haar schier
waanzinnig,
(Wordt vervolgd).
AXELSCHE
af COURANT