De uiterste wil.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
No. 93.
DINSDAG 35 FEBRUARI 1930.
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNF. MENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Graote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
AdvertentiÉn worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Frankrijk.
Bij den plotselingen val van
het kabinet-Tardisu, doen zich
enkele omstandigheden voor,
welke een nadere beschouwing
overwaard zijn. In de eerste
plaats behoort daartoe de aan
den dag getreden verscherping
der scheidingslijn tusschen de
politieke groepen. Sinds het op
treden toch van het kabinet-
Tardieu in Nov. j.l. werd een
soort politiek bestand gesloten,
nadat de regeering onder eenc
lawine van interpellatie-aanvra
gen werd bedolven en vandaar
met veel talent onderuit was
gekropen, zonder merkbare kwet
suren te hebben opgeloopen. Bij
de stemmingen verkreeg en be
hield het 'n voldoende meerderheid
om daarop voort te kunnen
bouwen, ook wat betreft de be
langrijke besprekingen op inter
nationaal gebied als de voor de
deur staande Haagsche confe
rentie en de vlootconferentie te
Londen. Bij elk dier conferen
ties toonde de nieuwe minister
president, in samenwerking met
Briand e. a., dat de Fransche
belangen bij hem in goede han
den waren, zoodat zijn aanhang
en invloed zich in stijgende lijn
bewogen. Teneinde zijne positie
nog meer te versterken, besloot
hij toen de fractieleiders der
regeeringsgroepen uit het parle
ment aan te sporen tot het hand
haven eener ijzeren discipline in
ruil voor een krachtigen electo-
ralen steun. Maar tegenover dit
regeeringsblok kwamen de linker-
groepen in beweging. De grens
lijn werd scherper getrokken en
wat in de nabijheid daarvan
balanceerde, voelde zich weg
getrokkennaar links. Vandaar
dat op een oogenblik, waarop
de minister-president door ziekte
verhinderd was in de Kamer aan
wezig te zijn om de balanceerende
broeders te bewerken en in zijn
richting te trekken, de mogelijk
heid ontstond tot omwerking der
regeeringsmeerderheid, met het
bekende gevolg. Het was een
10)
Mijnheer Boden, vervolgde zij tol
dezen, ge hebt verre reizen gemaak',
en veel ondervonden, vertel ons
eens iets van de grootste merkwaardig
heid, die u op uw reizen is voorge
komen.
Boden, die gedurende een jaar bij
de marine was geplaatst geweest en
een reis om de wereld had meege
maakt, ontwaakte door de vraag van
Leontine uit het gepeins waarin hij
zeer tegen zijn gewoonte was ver
diept. Hij had sinds eenige minuten
Hedwig aandachtig gadegeslagen en
dacht er over na, wat de rede kon
zijn dat de vroegere opgeruimde uit
drukking van haar gelaat verdwenen
was en een schaduw van leed over
hare trekken lag uitgespreid.
Dat is een zonderling verlangen,
mevrouw, antwoordde hij, zich tot
Leontine wendend.
Maar toch billijk, merkte deze op.
Wie, zooals u, een reis om de wereld
heeft gemaakt, moet ons, die dat
voorrecht niet mochten genieten,
schatting betalen. Ik herhaal mijn
verzoek, dat ge ons eens iets bui*
tengewoon merkwaardigs laat hooren.
Ik heb inderdaad veel merkwaardigs
gezien, onder anderen een bron van
kokend water, een vulkaan, een zee,
waarvan het water van kleur veran
derd, mahr al die bijzonderheden zulleh
U waarschijnlijk weinig belang inboeze*
tnen, mevrouw, ze zijn niet wonderlijk
manoeuvre, waarvan de conse
quenties sterk uiteenloopen.
Het was eerst niet mogelijk zich
eenige opinie te vormen over
de kansen der onderscheiden
partijen met betrekking tot de
vorming eener nieuwe regeering.
In parlementaire kringen werd
hier en daar gesproken over de
mogelijkheid van een terugkeer
van Poincaré, doch anderen ver
klaarden, dat zijn gezondheid nog
veel te wenschen overliet. Een
linksche regeering scheen uitge
sloten, doch volgens sommigen
zou wel rekening kunnen ge
houden worden met de totstand
koming eener concentratie-regee-
ring.
Vrijdag kwam echter een einde
aan de voorspellingen en kans
rekening, want 's avonds werd
per bulletin medegedeeld, dat
het ministerie als volgt was sa
mengesteld
Minister-president en Binnen-
landsche ZakenChautenips
Buitenland: Briand; Justitie:
Steeg OorlogRené Besnard
Marine Albert Sarraud Finan
ciën Charles DumontOnder
wijs Jean DurandHandel:
George Bonnet; Openbare wer
ken DaladierLandbouw Queil-
le; Koloniën: Lamoureux; Ar
beid Loucheur Handelsmarine
DanielouPosterijen Julien Du-
rand LuchtvaartLaurent Eynac
Pensioenen Gallet.
In zeer korten tijd is Chau-
temps erin geslaagd het kabinet
samen te stellen, dat berust op
de beginselen der linkerpartijen.
En voor de zooveelste maal
treedt Briand op als minister
van Buitenlandsche Zaken, zoo
dat de tot dusver gevolgde richt
lijnen voor de buitenlandsche
politiek ook in de naaste toekomst
met geen of weinig verandering
van kracht zullen blijven.
lntusschen zal in verband met
de Londensche vlootconferentie
het optreden der pasgevormde
regeering van zeer groot belang
zijn. Immers mag op goede gron
den de verwachting worden ge
koesterd, dat de nieuwe delegatie,
waarvan uiteraard ook Biiand
genoeg.
O neen, antwoordde Leontine haas
tig, de meeste reizigers weten van
dergelijke zaken te vertellen. Ik
wil iets werkelijk wonderlijks hooren.
Welnu, dan zal ik u iets wonder
lijks mededeelen, sprak Hugo. Ik
heb het echter niet zelf gezien en het
ook hooren vertellen.
Er zijn, zooals ge weet, zoogenaam
de vleeschetende plantende voor
naamste daarvan is voorzeker de
menschenetende boom op het eiland
Madagaskar. Wist ge reeds dat de boom
bestond
Neen, zei Leontine. Hoort ge,
dat, Bertram Een menschenetende
boom!
Als kind heb ik zonderlinge ge
dachten omtrent boomen gehad, ging
Boden voort. Ik meende dat de zielen
uit den ouden tijd daarin voortleefden
en geen rust konden vinden. Het
steunen en kraken der boomen, het
suisen en ritselen der bladeren, het
slaan der takken tegen elkander, dat
alles had voor mij iets menschelijks,
maar tevens iets geheimzinnigs en
monsterachtigs. Op deze voorstelling
uit mijne kinderjaren gelijkt het won
derlijke natuurverschijnsel waarvan ik
u nu iets zal mededeelen. Ik herhaa',
dar ik dit natuurverschijnsel niet zelf
heb gezien. Een vriend met wien ik
eens over de inbeeldingen mijner kir.*
derjaren sprak, deelde het mij mede,
en later heb ik het ook gelezen in
berichten van geloofwaardige reb
tigers.
Op het eiland Madagaskar leeft een
menschenras, de Mokdas genaamd.
Ze ziin klein van gestalte en vereeren
den door hèn als heilig beschouwdert
menschenetenden boom. aan welken zij
deel zal uitmaken, zich wel wat
soepeler zal betoonen dan haar
voorgangster ten aanzien van de
vraagstukken, welker oplossing
tot nog toe in niet geringe mate
werd vertraagd door de strakke
houding der Franschen.
Over het algemeen kent men,
gelet op de uitingen in de Fran
sche pers, het kabinet-Chautemps
geen lang leven toe. De moei
lijkheden, waarmede het te kam
pen zal hebben, zijn vele en van
niet geringen omvang. En het
dient erkend, dat zelfs bij eene
algemeene aansluiting derlinker-
groepen, de oppositie nog zeer
sterk zal staan. Diensvolgens zijn
het ook hier de middenpartijen,
wier stem de beslissing zal geven
in alle gevallen, waarbij het leven
der regeering in gevaar wordt ge
bracht. Eenzelfde toestand ont
stond bij het optreden van het
afgetreden kabinet-Tardieu, dat
in den aanvalligen leeftijd van
drie maanden bezweek, ofschoon
het stellig goed werk had gele
verd gedurende den korten tijd
van zijn bestaan.
Duitschland.
Het wil blijkbaar nog niet
vlotten met de onderhandelingen
tusschen de partijen in Duitsch
land over de regeling van de
begrooting en de vastlegging van
de directieven voor de finan
cieels hervormingen, noodig voor
de uitvoering van het plan-
Young, welke regeling het cen
trum althans in hoofdlijnen vast
gesteld wil zien, alvorens deze
partij haar stem geeft aan de
derde lezing van het plan
Young, zonder welke stem dit
niet geratificeerd kan worden.
Aan dit standpunt houdt het
centrum hardnekkig vast, blijk
baar met de bedoeling om te
beletten, dat de coalitiepartijen
zich zouden onttrekken aan de
verantwoordelijkheid voor de
noodzakelijke financieele hervor
mingen, belastingverhoogingen en
bezuinigingen op velerlei gebied,
die niet iedereen naar den zin
zullen zijn.
Die hervormingen moeten om
offeranden brengen. Ik kan u den
boom niet volkomen beschrijven. De
stam is ongeveer twee en een halven
meter hoog en heeft een ruwe bast.
Uit den spits van den stam, of tronk,
ontspruiten acht bladeren, die buiten
gewoon lang en breed zijn. Die bla
deren, welke eenigzins met de punt
naar orniaag hellen, hebben den vorm
van een diepen schotel, en in die soort
van schotel is altijd een bedwelmende
vloeistof.
Qroote groene ranken en zes witte
voelhoorns, die tot twee meter lang
worden, staan opwaarts om de vocht
bevattende bladeren. De voelhorens
zijn onophoudelijk in beweging, alsof
zij aan alle zijden naar een prooi rond
tasten.
Dat is een verschrikkelijke boom 1
zei Leontine, die een lichte rilling
door haar leden voelde gaan. De
overigen van 't gezelschap luisterden
zwijgend toe.
De Mkodas, aldus ging Boden voort,
brengen, zooals ik reeds zeide, dien
boom offeranden, en wel van men-
schen. Ten tijde toen mijn vriend
het eiland bezocht werd juist een
vrouw geofferd. Met geweld werd
zij naar den boom gedreven en, in
weerwil van haar jammerkreten, bo
ven op den stam geplaatst. Daarna
werd haar gelast, van het in de bla
deren zijnde vocht te drinken. Zij
deed het, en in hetzelfde oogenblik
scheen de boom als bezield te worden.
De slanke voelhoorns slingerden zich
om haar armen en hals. De groene
ranken kronkelden zich als reusach»
tige slangen om haar lichaam. Ver
volgens bogen de ontzettende blade
ren zich toe en sloten zich over het
ongelukkige slachtoffer als het dek
te beginnen reeds tot uiting ko
men in de begrooting-1930,
welke weliswaar het voordeel
heeft van 700 millioen bezuini
ging op de herstelbetalingen
volgens het plan-Young, maar
desniettemin toch nog een tekort
moet wegwerken van ongeveer
700 millioen, we'k deficit voor
een groot deel voortvloeit uit de
rijksbijdragen aan het werkloo-
zenverzekeringsinstituut. Over de
vraag hoe dit instituut aan de
noodige gelden geholpen moet
worden gaat nu de groote
strijd tusschen de partijen. Minis
ter Moldenhauer wil het geld
niet door het rijk verstrekt zien,
maar door leeningen van de
rijke instituten der „Arbeiterin-
validenversicherung" en de „An-
gesteltenversicherung", waartegen
de vakvereenigingen zich echter
om verschillende redenen krach
tig verzetten. Deze strijd om de
arbeidsloonverzekering dreigt in
de coalitie tot ernstige moeilijk
heden te leiden. De „Vorwarts"
kwam reeds met een artikel, ge
titeld: „Afblijven van de werk-
loozenverzekering", welk artikel
in parlementaire kringen eerst
is opgevat als een oorlogsver
klaring aan de andere coalitie
partijen.
lntusschen is van soc.-dem.
zijde verklaard, dat met het ar
tikel niet bedoeld is scheuring
te brengen tusschen de coalitie
partijen zoodat op grond van
nadere soc. mededeelingen ge
hoopt wordt, dat men er ten
slotte toch nog in slagen zal
een compromis te bereiken in
deze voor de saneering der rijks
financiën zoo belangrijke quaestie
der werkloozenverzekering.
In den Rijksdag zijn de be
raadslagingen tusschen minister
Moldenhauer en minister Wissell
(arbeid) met de deskundigen van
de regeeringsparlijen over de re
geling van de werkloozenverze
kering in het kader der finan
cieele hervorming begonnen.
Ijsbergen.
De scheepvaart ondervindt
groote vertraging ten gevolge
sel van een doodskist.
De vrouw stierf een vreeselij-
ken dood, dien ik niet waag te be
schrijven.
Is dit een ware gescheidenis vroeg
Leontine angstig.
Volkomen waar althans naar alles
wat ik er van gehoord en gelezen heb,
antwo«rdde Boden.
Ik kan het niet gelooven, zei Leon
tine, 't is al te vreeselijk. Dat een
tijger een mensch verscheurt, dat een
haai hem verslindt begrijp ik, maar
dat een boom een menschetend mon
ster wordt, is mij een raadsel. Ik
ben bang dat ik van die verschrik
kelijke ranken en voelhorens zaldroo-
men.
Helaas, ook in andere plaatsen dan
Madagaskar worden menschen ge
offerd, voegde Bertram Hedwig toe.
Toen ik er in 't eerst van hoerde,
hernam Boden, dacht ik, terwijl de
voorstelling me weder voor den geest
kwam. dat ik me als kind van de
boomen had gemaakt, welk een af
schuwelijk monster in dien boom op
Madagaskar moet gebannen zijn, als
het vermelde waar isIn elk geval
echter kan men vragen van waar het
wonderlijke instinkt, dat den boom
zoo afgrijselijk doet handelen, als een
menschelijk wezen zijn bladeren aan
raakt? Hoe komt het dat zijn ranken,
voelhoorns en bladeren een doodskist
worden, als een mensch in hun tereik
komt?
Qe hebt me waarlijk bang gemaakt,
mijnheer sprak Leontine. Ik zal me
n"g gaan verbeelden dat de reus
achtige voelhoorns me omklemmen.
Mama, laat de lampen aansteken, de
dtiisternis jaagt me nahethoorenvandie
verschrikkelijke geschieden!* vree* aan-
van het verschijnen van ijsbergen
in verschillende gedeelten van
den Atlantischen Oceaan. De
Amerikaansche kustwacht heeft
den Kruiser „Tampa" uitgezonden
naar de omgeving der groote
banken, teneinde van daar uit
de ontwikkeling gade te slaan
en de scheepvaart draadloos op
de hoogte te houden. Daar ge
woonlijk om dezen tijd van het
jaar nog geen ijsbergen opdui
ken, moeten op het oogenblik
overal de schepen op hun hoede
zijn.
Kameroverzicht.
Dat welk standpunt men ove
rigens ook innam, de belangstel
ling in Indische aangelegenheden
in ons Parlement zeer groot is
en steeds toeneemt, hebben de
debatten over de Indische be
grooting dit jaar zeker meer dan
afdoende bewezen. En als de
heeren Wijnkoop en L. de Visser
klagen over gebrek aan belang
stelling, kan dit moeilijk anders
worden verklaard dan uit de om
standigheid, dat die belangstelling
niet genoeg in de door hen ge-
wenschte richting gaat.
Dat voor deze beide commu
nisten alle anderen, ook de so
ciaal-democraten, met één kapi
talistisch sopje zijn overgoten, is
duidelijk. De leuze „Indië los
van Holland" en dat wel onmid
dellijk en onvoorwaardelijk wordt
toch slechts door de aanhangers
van het sovjet-bewind aange
heven. Dat de inlandsche be
volking nog in geenen deele op
eigen beetien kan staan en dat
de aangeheven leuze juist tegen
over haar in de eerste plaats be-
driegelijk en misdadig is, aange
zien de inlanders na het vertrek
van de Hollanders met hun vrij
heid geen raad zouden weten en
economisch en geestelijk op ern
stige wijze zouden achteruitgaan,
deert de beide aanhangers van
de revolutie niet. Deze vertegen
woordigers van de partij der Rus
sische propaganda, die trachten
Zij hoorde het niet dat Bertram
tot Hedwig mompelde; Wat betee-
kende de snelle dood der aan dien
boom geofferden in vergelijking met
de kwellingen van twee van uur
tot uur meer gefolterde menschen»
harten
VIII.
NIETS MEER AAN TE DOEN.
Bertram had in zijn vertwijfeling
een beroemden advokaat em raad ge
vraagd.
De lang verwachte brief met diens
antwoord kwam eindelijk. Bertram ont
ving hem juist toen hij met de familie
koffie zat te drinken.
Dat couvert ziet er vreeselük amb
telijk uit, merkte de bankier schert
send op, zonder echter te vermoeden
welke gewichtige zaak in den brief werd
behandeld.
Bertram deed z(jn best een onver
schillig gelaat te toonen hij was echter
zeer opgewonden.
De brief is van mijn zaakwaarne
mer, antwoordde hij zoo kalm hem
mogelijk was en stak hem In den
borstzak van zijn jas; hij had den
moed niet, hem in tegenwoordigheid
van getuigen te openen en te lezea.
De Bankier vond dit eenigszins
vreemd, daar hij, hoewel Bertram
sinds eenigen tijd niet meer onder
zijn voogdij stond, hem als een lid
van zijn gezin beschouwde; hij wil»
de echter geen onbescheiden vragen
doen.
Wat zal de brief behelzen dicht
Bertram»
(Wordt vervolgd^
AXELSCHE
COURANT
