De uiterste wil.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li - Vlaander en
No. 88.
VRIJDAG 7 FEBRUARI 1930
4óe Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Renteloos kapitaal.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Wij woekeren met geld en
werken om het te verdubbelen.
Wij zwoegen om den buit te
vergrooten en het leven heeft
naar ons begrip eigenlijk alleen
maar eenige beteekenis door dat
verlangen naar: meer.
Meer geld. Meer eer. Meer
vreugde. Meer gemak. Meer
weelde.
Iedere stap is eigenlijk een slap,
bedoeld in die richting. En als
het niet vlug genoeg gaat, worden
we ontevreden. We hebben haast,
want de tijd is kort. En we
willen zoo heel graag nog heel
veel genieten. Ons doel bereiken.
En de dagen rijgen zich tot weken,
maanden, jaren, totdat we eindelijk
wijs worden en terug ziende be
grijpen, dat het alles om niets is
geweest.
Op dat oogenblik komt deze
vermaning: verzuim de gave niet
die in U is. Ieder mensch heeft
zoo een gave. Ieder mensch is
s«hatrijk binnen in zich. Rijk aan
toewijding, rijk aan ondernemings
geest, rijk aan alles wat ons leven
op een hooger plan zou kunnen
zetten. En dat kapitaal laten we
renteloos
Onze toewijding verspillen we
aan onnutte dingen onze energie
putten we uit aan beuzelarijonze
ondernemingsgeest raakt alleen
maar ons eigen voordeel. Als
we het eens anders gingen ge
bruiken. Onze gave niet ver
zuimen onze talenten goed be
steden en onzen tijd uitkoopen.
Hoe Zie om u heen. Daar
is een mensch vlak in uw nabij
heid die uw steun noodig heeft.
Neenniet uw ge'd, niet uwe
relaties, niet uw invloed, maar
uw steun. Gij hebt gave in u,
waarvoor ge hem of haar omhoog
kunt krijgen. Uwe toewijding.
Uwe liefde. Uw zorg. Uw per
soonlijk woord. Uw hand. Uw
troost.
Er gaat kracht van uit. In uwe
omgeving. Thuis. Op kantoor.
In de werkplaats. Verzuim uwe
gave niet. Let op daar zijn er
die u noodig hebben. Loop ze
niet voorbij in uw drukke werk
en bezigheid. Misschien is een
verzuimde dag van u zelf een
Levens-dag van hem of haar die
op u wacht. Misschien kunt ge
dooreven tijd te hebben voor
een ander, honderd procent rente
maken van uw geestelijk kapitaal.
Misschien var.daag reeds. Mis
schien nu direct. Als het goed
is mag er geen dag voorbij gaan
waarop ge in den avond niet uw
dividend ontvangen kunt, uw
couponnetje knipt: lk heb een
mensch geholpen.
Leekebroeder.
Indische begrooting.
Verschenen is de Memorie van
Antwoord op het V. V. der
Tweede Kamer nopens de be
grooting van Nederlandsch-Indië
voor het dienstjaar 1930.
Hieraan wordt het volgende
ontleend
Met betrekking tot het optreden
tegen de volksbeweging betoogt
de minister, dat niet in een wij
ziging der algemeene gedragslijn
van den Landvoogd met betrek
king tot de volksbeweging in
Indië en hetgeen daarmede samen
hangt, ook niet in reactionnaire
invloeden in de omgeving van
den Landvoogd, rpaar in de
houding van verschillende leiders
van die volksbeweging zelve en
daarin alleen de oorzaak is te
zoeken van de overheidsmaat
regelen.
Door de welwillende en tege
moetkomende houding van Regee-
ringszijde betoond, heeft het
moderne vereenigingsleven onder
de inheemsche bevolking zich
krachtig kunnen ontwikkelen.
Onder de organisaties neemt
de Parta, Nasional Indonesia
(Indische Nationale Partij) een
belangrijke plaats in. Vooral in
het afgeloopen jaar heeft die
partij actieve propaganda ge
voerd en dit op een wijze, die
in sommige streken al meer het
karakter aannam van revolution-
naire agitatie.
In het Westen begon de pro
paganda zich allengs ook tot de
politie en tot het leger uit te
strekken, met het kennelijk oog
merk bij de volksleiders, om ook
deze gezagsmiddelen in hun actie
te betrekken en aldus de positie
van het Bestuur te verzwakken.
Op grond van deze omstandig
heid heeft de Gouverneur van
West Java het lidmaatschap van
de genoemde partij voor de
politiedienaren in zijn ressort
verboden.
De Legercommandant heeft een
soortgelijke maatregel voor het
personeel, ressorteerende onder
zijn departement, getroffen. Uit
deze uiteenzetting volgt, dat de
maatregelen niet zijn getroffen
buiten den G.-G. om.
Of bedoeld verbod tot andere
politieke vereenigingen zal wor
den uitgebreid, kan de Minister
niet verklaren. Het komt hem
intusschen voor, dat zoodanige
uitbreiding stellig geboden zou
zijn, wanneer en zoodra de leiders
van andere vereenigingen op
soortgelijke wijze propaganda
mochten voeren.
De Minister meent niet te
behoeven in te gaan op de op
merking van enkele leden over
de afwezigheid, wegens een
dienstreis naar Sumatra van den
G.-G., bij de Jan Pietersz. Coen-
herdenking te Batavia. Dat aan
die afwezigheid een minder
vriendelijke uitlegging is gegeven,
was, voor zoover hem bekend,
ongemotiveerd. Het door slechts
enkele leden uitgesproken oor
deel, dat opheffing van den
staatkundigen band tusschen
Nederland en Indië onmiddellijk
zou moeten plaats hebben, wordt
door den minister al dadelijk ter
zijde gesteld.
Een „liquidatiepolitiek" in het
algemeen is de slechtste regee-
ringspolitiek, die zich laat den
ken gericht op geen ander
doel dan stelselmatige verbre
king van den staatkundigen band
tusschen Nederland en Indië en
ADVERTENTIÈN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
zou allerminst bij den Minister
steun knnnen vinden.
Evenmin echter zon hij zich
voorstander kunnen verklaren van
een „consoiidatiepolitiek", indien
men daaronder zou moeten be
grijpen, een streven om het
practisch Regeeringsbeleid ten
eenenmale ondergeschikt te ma
ken aan de gedachte van eene
voortdurende bestendiging in den
huidigen vorm van de staatkun
dige verhouding tusschen Neder
land en Indië. Naar zijn overtui
ging zal men, om in waarheid
de toekomst van Nederland en
Indië beide te dienen, niet zich
een „streven", hetzij naar con
solidatie, hetzij naar toekomstige
verbreking van den staatkundigen
band als doelwit voor oogen
moeten stellen, maar de geeste
lijke en stoffelijke ontwikkeling
van land en volk, in den ruim-
sten zin van die woorden. Van
die voortschrijdende ontwikke
ling zal het verloop van de
staatkundige verhouding de ge
trouwe afspiegeling moeten zijn.
Niet dus op vervorming van de
staatkundige verhouding als do-
mineerende factor, maar op de
geestelijke, materieële en politieke
ontwikkeling, waarop die verhou
ding moet steunen, zal de aan
dacht in de eerste plaats zich
moeten concentreeren.
De in het Voorloopig Verslag
tot uiting gekomen zienswijze, dat
het noodig zou zijn het centraal
vertegenwoordigend lichaam, den
Volksraad, uit te bouwen en den
invloed van de bevolking op de
samenstelling te vergrooten, geeft
den Minister dan ook aanleiding
om op te merken, dat aan uit
breiding van politieke rechten zal
moeten voorafgaan de volksont
wikkeling.
Thans is allereerst noodig een
tijdvak van assimilatie, van rustig
bezinken, dat toelaat de nieuwe,
aan het Westen ontleende vormen,
het geestelijk eigendom te doen
worden van de Oostersche samen
leving en daarmede de rechtvaar
diging te brengen van het ver
trouwen, dat door den wetgever
in die samenleving werd gesteld.
Mevrouw Harders boog il«h
Nopens zijn inzichten met be
trekking tot de verdere doorvoe
ring van de bestuursherziening in
Ned.-Indië, staat de minister op
het standpunt, dat de doorvoering
der bestuurshervorming in de
Buitengewesten, zooveel mogelijk
zal moeten steunen op de in de
inheemsche maatschappij levende
of (weder) tot het leven te wek
ken gemeenschappen. De tot
standkoming, in het bijzonder op
Sumatra, welk eiland voor ver
dere doorvoering der bestuurs
hervorming thans het eerst in
aanmerking komt, van eene we
zenlijke inheemsche autonomie in
de sfeer, onmiddellijk boven die
der inheemsche gemeente, zal
eene taak van langen duur zijn,
die ook, naar te verwachten is,
niet in alle deelen van het eiland
gelijktijdig tot bepaalde resultaten
zal kunnen leiden.
Inmiddels kan op Sumatra reeds
aanstonds een aanvang worden
gemaakt met de voorbereiding
der instelling van autonome res
sorten van hoogeren aard.
Steun voor Russische vluchte
lingen.
Het Hollandsch Doopsgezind
Emigranten Bureau dat sinds
eenigen tijd bezig is gelden in
te zamelen voor de ondersteuning
der uit Rusland uitgeweken boe
ren, heeft de eerste vijftigduizend
gulden bereikt. Van dit geld is
reeds een deel gebruikt en be
stemd voor bijzondere gevallen
van vluchtingen (ook voor niet-
Doopsgezinde), die door de Duit-
sche steunverleening niet gehol
pen konden worden terwijl een
aanzienlijk bedrag wordt gereser
veerd voor de weldra aanvan
gende vestiging in Brazilië. De
inzameling wordt met kracht
voortgezet.
Rheumatiekbestrfyding.
In de Algemeene Haagsche
Polikliniek is een afdeeling voor
rheumatiekbestrijding geopend
met als behandelend geneesheer
dr. J. H. O. Reijs.
De voorzitier, mr. M. Polak,
bracht dank aan het gemeente
bestuur voor de ondervonden
Het lieve meisje gehoorzaamde zwij«
gend,
(Wordt vervolgd).
AXELSC
ÏÏj
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
Verzuim de gave niet die
in U is.
6)
Hedwig schoof de gordijnen terug
en liet de lamp wegbrengen.
De eerste stralen der zon gleden als
den lach eens engels over het gelaat
der slapende.
De vogels kweelden luider hun
lied.
In de verte zong de leeuwerik zijn
greet aan den liefelijken dag. Een
heerlijken zomermorgen was aange
broken die de harten der schepselen
met nieuwen levenslust en nieuwe hoop
vervulde.
Toen de dienstbode weer binnenkwam
en Leontines gelaat aandachtig had be
schouwd wendde zij zich tot den heer
Harders.
Er is een groote verandering in de
ziekte gekomen, zeide zij. Er zijn al
lerlei kenteekenen, dat zij den dood
overwonnen heeft.
Zoudt gij niet dadelijk naar den dok
ter zenden, opdat deze zich overtuige
van den stand der ziekte en daarna
handele I
De bankier knikte toestemmend en
verliet haastig de kamer.
De raad der oude Geertuida was
goed) door zijn geestverdooving, die
hem tot denken onbekwaam had ge
maakt. was hij zelf niet op de gedachte
gekomen.
't Was aandoenlijk te zien hoe de
dienstboden met een blijmoedig ge»
laat scheneh geluk te wenschen en in
gijn trekken de bevestiging wilde lezen
van het gerucht dat hen zoozeer ver
heugde.
Toen de zon in haar volle pracht aan
den hemel stond, ontwaakte Leontines
moeder.
Zij waagde het niet de vraag
te doen, die haar op de lippen
zweefde.
Toen men haar echter had mede
gedeeld dat haar dochter den vorigen
avond was gehuwd en hoeveel ver
betering er sedert in den toestand
der zieke was gekomen, stortte zij
tranen van moederlijke vreugde en
dankte Bertram innig en hartelijk.
Weldra verscheen de professor,
die den vorigen dag had ver
klaard dat Leontine zal in 't leven
blijven.
Zij is niet meer mejuffrouw Leontine,
maar mevrouw Seewald, merkte haar
vader aan, en hij vertelde den professor
de zonderlinge geschiedenis van het
huwelijk.
De professor luisterde aandachtig I
daarna speelde een klein lachje om
zijn lippen en hij knikte veelbeteeke-
nend.
Nu is alles zeer verklaarbaar voor
mij, zeide hij. Ik heb meermalen van
dergelijke gevallen gehoord. Dat hu
welijk heeft haar leven gered. Ik
had mijn uitspraak op de ziektever
schijnselen gegrond, maar het gezegde
„dwalen is menschelijk", is op ons,
geneesheeren, evenzeer toepasselijk als
op andere menschen.
En kunt ge ons nu hoop geven op
haar volkomen herstel vroeg mevrouw
Harders angstig.
De professor ging naar het bed en
beschouwde de zieke met de meeste
aandacht de oogen der aan
wezigen waren in de grootste spanning
op hem gevestigdalleen Bertram be
woog zich niet.
Ja, antwoordde de professor, ik heb
alle hoop dat uw dochter in het leven
zal blijven.
Hij zag dat de moeder aan het bed
van haar kind knielde en dankend
den blik naar boven sloeghij zag
dat de bankier zich over zijn vrouw
boog en haar kuste, maar den
hartstochtelijken en tevens smarte-
lijken blik, die Bertram en Hedwig
met elkander wisselden, merkte hij niet
op.
Zij is neg geenszins buiten gevaar,
voegde hij er bijzij moet met de
grootste voorzichtigheid behandeld
worden.
Maar alles geeft gegronde hoop
dat zij langzamerhand volkomen zal
herstellen. Ik wensch u van harte geluk
met die onverwachte wending in de
ziekte.
't Was alsof een zware zwarte wolk
over de hoofden der familie Hardere
was voorbijgetrokken.
Een nieuw leven scheen de ou
ders te bezielen, die geen ander kind
hadden dan de zoo innig beminde Leon
tine.
Gaarne zouden zij al hun schatten
gegeven hebber, als zij daarvoor het
behoud hunner dochter hadden kun
nen koopen, Nu was hun dochter
gered en zij waren onuitsprekelflk ge
lukkig.
Toen ze eenigszins bedaard waren,
bespeurden zij hoe vermoeid Bertram
er uitzag,
't Is waarlijk niet te verwondereh,
tei mevrouw Harders, „die heeft den
geheelen nacht gewaakt en niets ge
bruikt dan een kopje thee. Hij moet nq
wat rust nemen. Die goede Bertram 1"
Bij de poging om zijn hand uit die
van Leontine los te maken, ontwaakte
zij.
Eerst zag zij verwonderd om zich
heen, toen scheen zij zich alles te her
inneren, en liefdevol zag zij Bertram
aan.
Heb ik gedroomd of is het waar?
vroeg zij. Ben ik werkelijk gehuwd?
Het is geen droom, maar de werkt-
lijkheid, mijn kind, gaf mevrouw Har
ders ten antwoord. Gisteren verkeer-
det ge in groot gevaar, maar sinds
ge met Bertram zijt gehuwd heeft
uw ziekte een gelukkige wending
genomen, en nu zult ge met Gods
zegen weer gtzond worden.
Een zachte blos kwam op Lecotines
gelaat, en in haar oogen kwamen weer
gloed en leven.
Is het wel zeker, mama? vroig zij
zacht. Ik kon niet denken dat ik in
het leven zou blijven, 't Komt me
alles zoo vreemd voor. En zal ik
Bertram nu niet meer moeten missen,
mama
Hoe komt ge daaraan, mijn lieveling
Neen, ge zult hem niet meer moeten
missen, ge behoort elkander voor eeuwig
toe.
Dit zeggende zag mevrouw Harders
den jongen man zoo smeekend aan, dat
deze zich genoopt gevoelde, zijn bruid
te kussen.
Die kus scheen nieuw leven in de
aderen der zieke te stortende blos
op haar gelaat werd sterker, het licht
harer oogen helderden
Beschroomd zag zij hem aan,
doüh had den moed niet rechtstreeks
het Woord tot hem te richten.
C), rnama, riep zij* ik ben éoo ge*
haar, liefkoosde haar en zeide
Mijn kind, nu moet ge mij Ber
tram's plaats bij u laten innemen
hij is vermoeid want hij heeft den
geheelen nacht bij u gewaakt, hij
moet nu wat gaan rusten en iets ge
bruiken.
Leontine knikte toestemmend.
Zult ge spoedig terugkomen, Ber
tram, vroeg zij bedeesd. Ik gevoel me
zoo wel en zoo vergenoegd als ge bij mij
zijt.
Ik zat niet lang wegblijven, Leontine,
antwoordde hij.
En als ge niet bij mij zijt, zal 't u
dan niet spijten dat ik uw vrouw ben
vroeg rij aarzelend en verlegen.
Wat had hij kunnen antwoorden?
Zijn hart werd door grievend wee
als vaneen gereten, en toch kon hij
jegens het lieftallige, onschuldige meis
je niet koel of wrevelig zijn.
Hij boog zich over haar en kuste
haar op het voorhoofd.
Geef u nu aan vroolijke gedachten
over, opdat ge weer gezond en sterk
wordt, zeide hij.
Ik kom spoedig terug.
Toen hij op het punt was dekamef
te verlaten, wendde mevrouw Harders
zich tot hare nicht.
Hedwig, sprak zij, zoudt ge niet
met Bertram meegaan en zorgen dat
hij de zoo noodige ververschingen be*
komt I
