Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee uw sell - V1 aan deren
De uiterste wil.
No. 87.
DINSDAG 4 FEBRUARI 1930.
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Graote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Eere-proinotie van Prinses
Juliana.
Ter gelegenheid van de plech
tige uitreiking van het eere
doctoraat in de Letteren en
Wijsbegeerte aan Prinses Juliana
verkeerde Leiden in feeststem
ming. Overal hingen in de bin
nenstad vlaggen en ook op straat
heerschte een ongewone leven
digheid.
Honderden hieven een luid
hoera aan, toen H.K.H. naar bui
ten trad en in het gereedstaande
open rijtuig stapte.
Aan het Academiegebouw werd
H.K.H. door twee harer vrien
dinnen naar de dameskamer ge
leid.
Inmiddels waren ook de Ko
ningin en de Koningin-Moeder,
zoomede Prins Hendrik met ge
volg in gesloten auto's uit Den
Haag gearriveerd.
Het hooge gezelschap werd
ontvangen door een commissie
uit den Academischen Senaat.
Aan de Koninginnen werden
bloemen aangeboden.
Voorafgegaan door de beide
pedellen begaf men zich naar de
Senaatskamer.
De rector-magnificus, prof. dr.
N. van Wijk, opende de verga
dering en hield daarop een rede,
waarop hij wees op de belang
rijkheid van dezen dag en gaf
het woord aan den promotor,
prof. dr. J. Huizinga.
De spreker verklaarde over
eenkomstig het besluit van den
Senaat van 26 November, Prinses
Juliana te bevorderen tot doctor
in de Letteren en Wijsbegeerte.
Spr. vervolgt dan De Leidsche
Universiteit bezegelt hier opnieuw
den ouden band met het Vorsten
huis, die haar kostbaar en dier
baar is, om daarmee te toonen
dat haar historie haar een levend
ding is, dat haar heroïsche oor
sprong uit Leiden's moed er»
Prins Willem's wijsheid nog
heden haar kan richten en bezie
len.
Zoo is de verleening van dit
doctoraat honoris causa niet in
de laatste plaats een symbolische
daad, maar enkel en alleen een
symbolische daad.
Het is ons bekend, dat gij
niets liever zoudt hebben be
geerd, dan een gezette studie
naar den gewonen regel te vol
brengen. Gij hebt er prijs op
gesteld, u te onderwerpen aan
een drietal ondervragingen, die
wij tentamina hebben genoemd.
Met blijdschap en voldoening zij
hier verklaard, dat de uitslagen
dier tentamina waarlijk niet eers-
halve in de dagbladen als „ge
slaagd zijn vermeld, maar dat zij
alle aanspraken had op hetprae-
dicaat voortreffelijk.
Nadat hierop de rector het
diploma had uitgereikt, sprak de
P.inses een woord van dank tot
den Senaat, waarop de rector
magnificus de plechtigheid sloot.
In het met vele Perzische
tapijten versierde Klein-Audito-
rium werd vervolgens door den
Senaat der Universiteit aan hen,
die bij de plechtigheid tegen
woordig waren geweest, een thé
aangeboden. De vorstelijke per
sonen onderhielden zich met ver
scheidene der aanwezigen.
Te half acht vond ten paleize
in het Noordeinde het promotie
diner plaats.
Aanbieding van een album.
Donderdag hebben de Leid
sche meisjesstudenten een sere
nade gebracht aan Prinses Juli
ana. Te half acht reden 350
leden van de V. V. S. L. per
tram naar Katwijk aan Zee, waar
een stoet werd gevormd, voorop
liep het muziekgezelschap, bege
leid door padvinders. Men wan
delde tot bij de villa van de
Prinses en ontstak toen de fak
kels, waarop de Prinses op het
bordes kwam.
Mej. A. A. P. Couvée sprak
de Prinses toe als volgt
Waren onze lustrumdagen voor
ieder V. V. S. L.-lid van groote
beteekenis, voor jou moeten ze
toch wel een heel bijzondere
waarde gehad hebben, daar zij
de slotacte werden van je studie
jaren en waar wij allen op
dezen laatsten avond te Katwijk,
zoo graag afscheid van ons mede
lid wilden nemen en in onze
gedachten en woorden het lustrum
nog de overheerschende plaats
inneemt, zoo kan het niet anders,
of dit afscheid moest den vorm
van een serenade aannemen.
Wij allen weten hoe je met
hart en ziel met ons meisjes
studente en V. V. S. L.- lid bent
geweest. Hoe ook jij je innig
verbonden voelde aan onze club
en waar het je in de toekomst
door drukke bezigheden waar
schijnlijk niet zoo gemakkelijk
valt telkens weder een kijkje op
de club te komen nemen, meen
den wij heden je geen grooter
genoegen te kunnen doen, dan
je als blijvende herinnering aan
de jaren, die je in ons midden
doorbracht, een album met af
beeldingen van de belangrijkste
gebeurtenissen uit je studiejaren
aan te bieden. In dit album zal
je verzameld vinden de portretten
van de mannen der wetenschap,
wier colleges je volgde, alsmede
afbeeldingen der universiteit en
van het studentenleven, dat je
hebt meegemaakt. Lieve Jula, ik
hoop, dat je dit geschenk en de
serenade zult willen aanvaarden
als een spontane uiting van de
hartelijke genegenheid, die je
medeleden je toedragen en uit
dit omvangrijke boekwerk nog
vaak de herinneringen zult mogen
putten aan je gelukkige studie
jaren."
De Prinses dankte hartelijk voor
het fraaie geschenk, en noodde
de studenten te haren huize. In
groepjes van "25 begaven de
meisjes-studenten zich vervolgens
naar binnen, waar alle leden der
vereeniging gelegenheid kregen
persoonlijk afscheid van de Prin
ses te nemen, waarna verver-
schingen werden aangeboden.
Iityksbegrootlng roor 1930.
Aan het Voorloopig Verslag
omtrent de algemeene beschou
wingen in de afdeelingen der
Eerste Kamer over de Rijksbe-
grooting voor 1930 is het vol
gende ontleend
Van verschillende zijden werd
ter zake van den uitslag der ver
kiezingen de opmerking gemaakt,
dat als het meest kenmerkende
daarvan moet worden beschouwd
de zeer geringe verandering in
den stand der onderscheiden po
litieke partijen.
Een aantal leden begreep niet,
waarom het vorige Kabinet niet
heeft kunnen aanblijven of terug
komen.
Men meende voorts critiek te
moeten oefenen over de wijze,
waarop dit ministerie is gevormd
en was van oordeel, dat de Ka
binetsformateur ten deze te over
haast is te werk gegaan.
Sommige leden wenschten er
nog eens uitdrukkelijk op te wij
zen, dat het niet tot stand komen
van een parlementair Kabinet in
strijd was met 's Lands belang,
omdat alleen van een zoodanig
Kabinet die krachtige leiding kan
uitgaan, welke in dezen moeilijken
tijd zoo noodzakelijk is.
Eenige leden waren niet gerust
ten aanzien van het buitenlandsch
beleid der regeering. Zij erken
den gaarne, dat de door het dep.
van Buitenlandsche Zaken opge
stelde nota's in zake de geschil
punten met België van goede
hoedanigheid waren, maar zagen
met leedwezen, dat in de regeling
van de Nederlandsch-Belgische
quaestie geen voortgang komt en
klaagden over de weinige voor
lichting van volk en volksver
tegenwoordiging.
Men betreurde, dat blijkens het
eerste optreden van min. Deckers
eer eene meer dan eene mindere
militairistische richting wordt ge
volgd.
Sommige leden protesteerden
tegen het optreden van den heer
De Graaff als min. van Koloniën,
die voordien aan zoo felle critiek
van alle kanten had blootgestaan.
Wat in de laatste weken in indië
is gebeurd, wijst op een politiek,
die dezen leden verderfelijk voor
komt.
Daarentegen hadden andere
leden met vertrouwen het weder
in functie treden van dezen min.
gezien.
Met niet geringe verwondering
had men gezien, dat aan den
onlangs afgetreden gouverneur
van Curasao eervol ontslag was
verleend met dankbetuiging.
Eenige leden meenden, dat
sinds 1923 de opeenvolgende
regeeringen ten opzichte der
financiën een zeer vreemde po
litiek hebben gevolgd, en wezen
tot staving daarvan op eenige
cijfers, door den heer Vliegen in
de vergadering van de Tweede
Kamer van 6 Nov. 1.1. tegenover
elkander gesteld. Met die cijfers
voor oogen en wanneer men daar
bij bedenkt, dat drukkende lasten
werden opgelegd, zooals de ver
hooging van het invoerrecht op
thee en de Rijwielbelasting, komt
het financieël beleid volgens deze
leden in een zeer vreemd dag
licht te staan.
Andere leden sloten zich hier
bij aan en zouden gaarne wor
den ingelicht, hoe het komt, dat
de elkander opvolgende regee
ringen een zoo weinig juiste
voorstelling van zaken hebben
gegeven.
Weder andere leden juichten
het voorzichtig beleid van den
tegenwoordigen minister van Fi
nanciën toe.
Andere leden, die de voorzich
tige politiek van dezen minister
op prijs stelden en met genoe
gen hadden gezien de automa
tische extra schulddelging, welke
door de groote batige saldi over
de laatste jaren mogelijk was
gemaakt, meenden toch, dat er
naar moet worden gestreefd, het
tegenwoordige geslacht niet al
te zwaar te belasten ten gunste
van latere jaren.
Eenige leden, die overtuigd
waren, dat de financieele toestand
geen verhooging van lasten ge
doogt, wenschen in het bijzonder
de aandacht te vestigen op de
groote uitgaven, welke noodig
zullen zijn voor de droogmaking
der Zuiderzee. Zij vroegen zich
ernstig af, of de lasten, welke
(wordt vervelid^
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
5)
Lieve Bertram, geef mij uw hard.
Dierbare vader, ik gevoel me zoo ge
lukkig.
De oude man boog zich over zijn
kind en kuste haar hartelijk.
Hij moest al zijn krachten inspannen,
om bedaard te blijven en 't kostte
hem ontzaglijk veel moeite, niet
in luide jammerklachten uit te barsten.
Bertram stond oogenschijnlijk kalm
en rustig aan het ziekbed.
Leontine werd een weinig hooger
gelegdHedwig ondersteunde haar
en streek het haar van haar voor
hoofd.
O, ik ben zoo gelukkig, herhaalde
de zieke.
Bertram alleen bespeurde dat zijn
geliefde Hedwig met moeilijk ver
borgen zielskwelling het gelaat af
wendde.
Het was een plechtig oogenbiik, en
de woorden van den geestelijke had
den, zoo in het aangezicht des doods,
nog hooger beteekenis.
Zij vielen op het hart der arme
Hedwig als droppelen gesmolten
lood.
Dit huwelijk zou reeds na eenlge
Uren door den dood weer ontbon
den worden, het werd slechts ge
sloten om een stervende te bevre
digen, en toch werd de goede Hedwig
door grievend leed gefolterd.
Geen enkele maal sloeg zij gedurende
Öe plechtigheid de oogen op het gelaat
van haar geliefde.
Toen toevallig zijn hand de hare
aanraakte, voelde zij dat deze koud
was als ijs, en aan den klank zijner
stem bemerkte zij dat hij zwaar leed
die stem klonk heesch en hol, zoo
geheel ant'ers dan gewoonlijk. Het
zweet parelde hem op het voorhoofd,
toen hij de woorden sprak, die hem
voor enkele uren slechts aan
het stervende meisje zouden ver
binden.
Totdat de dood ïr scheidt, sprak
de geestelijke. Nauwelijks hoorbaar
klonk Leontine's „Ja I"halfgesmoord
en dof klonk het van Bertrams
lippen.
Hij en zij waren nu man en
vrouw, totdat de dood hen zou schei
den.
Slechts voor enkele uren.
Nog vóórdat de zon nogmaals zou
zijn ondergegaan, zou de band weer
verbroken zijn, dat was de eenige
troost voor de twee jongelieden,
die hun zoet geheim hier zorg
vuldig in hun boezem moesten ver
bergen.
Voor de derde maal herhaalde Leon
tine de woorden Ik ben gelukkig I
en zonk toen afgemat in de kussens
terug.
IV.
HET ONVERWACHTE GEBEURT I
De geestelijke verwijderde zich, na
den bankier eenige woorden van
troost te hebben toegesproken hij zag
toch dat het einde der pasgehuwde
naderde.
Bertram ondersteunde met zijn ster
ken arm de iwakke gestalteLeontine
hield haar met beide handen omvatt ter
wijl haar vader met angstvolle blikken
haar gelaat en haar bewegingen 'gade
sloeg.
Zacht ruischte de avondwind door de
dennenboomen in den tuin, die het huis
omgaf.
Leontine fluisterde, nu eens dui
delijk dan weer onverstaanbaar, maar
zoo verward, dat men kon be
speuren dat haar geest rusteloos bezig
was.
Nu en dan viel zij in een lichte
sluimering, waaruit zij met een zach-
ten kreet ontwaakte. Maar altijd hield
zij Bertrams hand omvat, en haar hoofd
rustte op zijn borst.
Lieve Bertram I hoorde Hedwig haar
fluisteren.
Anders niets: de stilte des doods.
Middernacht was reeds voorbij, en
nog hadden de drie wakenden zich niet
van hun plaats bewogen.
In de aangrenzende kamer zat Leor.-
tines min en verpleegster, de goede
Qeertruida, steeds gereed om op heteer-
ste geroep te verschijnen en hulp te
verleenen.
Tegen twee uur bewoog Leontine
zich stuiptrekkend, zij woelde onrus
tig en liet Bertrams hand los. Haar
vader slaakte een kreet van vertwijfe
ling Qeertruida kwam dadelijk de ka
mer binnen.
Zij ging naar het bed beschouwde
de zieke en werd bitter bedroefd.
Geen enkel woord verbrak de stilte des
doods.
Spreek tot haar, 2el na een lange
pauze Hedwig tot haar minnaar.
Hij boog zich over de zieke en riep
haar bij haar naam, eerst zacht
dan luider, en toen hij haar de der
de maal geroéfjen had, opende zij de
oogen.
Gij hebt mij teruggeroepen I mompel
de zij.
Mijn ziel wilde reeds het lichaam ont
vluchten 1
Geertruida goot een versteifrende
medicijn op een zilveren lepel en drop
pelde die tusschen de lippen der
zieke.
't Was slechts een onmacht, zei
Bertram zacht tot den bankier.
God zij gedankt I gaf deze even zacht
ten antwoord.
Zie toch eens mijnheer, fluisterde
de oude min en wees op Leon-
tines gelaat waarvan op dit ooger-
blik de doodelijke bleekheid was ge
weken.
Bijf bij mij, Bertram! bad Leontine
met zwakke maar duidelijke stem Ik
ben zoo vermoeid.
De jonge man bleef bij haar zitten,
en Leontine viei aan zijn borst in een
gerusten slaap.
Na eenigen tijd ging Geertruida
weder naar het bed en zag naar de
sluimerende. Zij bespeurde kleine
zweetdroppels op haar voorhoofd en
diep geroerd riep zij uit
Ha, dat is een teeken van weder
keerend leven 1 Ik geloof dat de dok
ters zich allen vergist hebben. Mijnheer
Harders, uw dochter zal weer gezond
worden I
In den toestand der zieke is groote
verbetering gekomen.
Deze woorden, aanvankelijk slechts
zacht en twijfelend geuit, werden weldra
op vaster toon verbreid en werkten
door het geheele huis als een macht
spreuk.
Alle dienstboden voedden de hoop
dat het gevaar voor het leven van
het geliefde meisje geweken was i men
zag vrooiijke ge»ieht«n, ro«n
levendig gefluister en een blij moedigen
lach.
Het leven had op den dood gezege
vierd.
De aan Leontines ziekbed wakenden
spraken slechts weinig.
Wat Bertram ook gevoelen of den
ken nv-cht, hij liet er niets van blij
ken, Hij had over de zieke niet
zorgvuldiger kunnen waken, als zij zijn
zuster of werkelijk zijn vurig beminde
gade was geweest. Hij trok zijn arm
niet terug, hij liet zijn hand geduldig
in de hare.
Hoe vermoeiend zijn houding ook
was, hij hield moedig vol, om door
geen enkele beweging de sluimerende
te storen.
De bankier beschouwde hem met
diepe aandoening en innig genoegen,
Indien zij geneest, hebben we het
naast God aan u te danken fluisterde hij
hem tor, en drukte zenuwachtig zijn
arm.
Doch de jonge man vertrok geen spier
van zijn gelaat.
Hedwie lag bij het bed geknield en
verborg het gelaat in haar handen.
Zij bidt om de genezing haref
vriendin, dacht de oude Geertruida
en gevoelde zich daardoor diep ge
roerd.
Leontine sliep gerust j nu en dan
werd zij even wakker, en als dan
haar blik op Bertram viel, sloot zij
de oogen weder en mompelde woorden,
die te kenren gaven hoe gelukkig en
tevreden zij zich gevoelde.
Zoo ging de nacht voorbij.
Het morgenlicht begon door de gor
dijnen te drlngeP) en van de takkeri
der boomen weerklonk het zoet gekweel
der ontwakende vogels.
