Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. De kracht m het voorbeeld. De uiterste wil. No. 84. VRIJDAG 24 JANUARI 1930 45e Jaarg. J. C. VINK - Axel. FEUILLETON. Een Prov. Brandweerbond. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure. Sommigen van ons hebben wel een zeker vaag begrip ervan, dat op hen de plicht rust. het kind, het opkomend geslacht goed op te voeden, zoodanig, dat de maatschappij, die door dat nieuwe geslacht zal worden gevormd te zijner tijd, weer beter en rechtvaardiger zal zijn dan de onze kon zijn. Zij weten ook wel, dat zij daartoe het kind diverse goede begrippen als naastenliefde, verdraagzaam heid, voorkomendheidheid, hulp vaardigheid en samenwerking hebben bij te brengen en goed daarvan te doordringen. Maar zij zoeken dat nog dikwijls uitslui tend te bereiken metwoorden, zonder zelf het voorbeeld bij alle voorkomende gelegenheden in de naaste omgeving van het kindhet gezin, te geven. En dat, terwijl het kind in de eerste plaats juist zoo gevoelig is doordat het kind scherp opmerkt voor daden en voorbeeld en in de laatste pas voor woorden. Maar dat is voor sommigen te lastig. Zij willen met rust gela ten worden met hun oude ma nier van zijn en doen, en wil len niet meewerken aan de ver betering van het eigen ik, tot voorbeeld van het opgroeiende kind. Vooial voor de wat rijper wordende jeugd is dit voorbeeld van zoo buitengewoon groot be lang. Omdat het hun leven voor zeer langen tijd richting kan geven. Het kan moeilijk zijn om in dezen tijd van haasten en jach ten, om in het gezin een atmos feer te bewaren, die een ster kende kracht in het leven der opgroeiende kinderen kan zijn. En toch 'is, zooals Charlotte Hunt Gaylord het stelde, geen invloed tegelijkertijd zoo teer en machtig, als de geest van een mooi gezinsleven. Indien daar ware onzelfzuchtige liefde is, vertrouwen en hoop voor de toekomst, indien er vertrouwen in de macht van het goede is, indien er de bedoeling heerscht 2) Dat is waar, maar in dit geval, dierbare vriendin, geldt het een liefde van geheel anderen aardeen liefde, die zoo geheel verschilt van die tus- schen bloedverwanten en vrienden. Een smartelijke trek kwam op Hed- wigs bleek gelaat, toen zij deze woor den sprak. Wat doet het er toe I zei Leor.- tine op een toon, die meer vertrouwen dan verwondering en twijfel verried. Welke beteekenis heeft het ondei- scheid, dat de menschen in liefde ma ken, voor mij, daar zij zeggen dat reeds morgen mijn aardsche leven zal geëin digd zijn Hoe wilt ge dan nog zoo'n dwazen wensch voeden, lieve vrien din Hoe kunt ge dan aan zoo iets denken Dat kunt gij niet begrijpen antwoordde Lecntine met zwakke stem, en dat kan niemand begrijpen be halve ik. Zie, ik heb hem bemind van af het oogenblik, dat ik hem voor het eerst zag, van dag tot dag kreeg ik hem meer lief en nu wilde ik zijn naam dragen vóór dat ik sterf. Ik zou willen dat de menschen aan mij denken als |aan Leontine S e e w a 1 d, niet aan Leontine Harders, Als de dood mij komt opei3chen, Wil ik Bertrams hand in de mijne nebben, hem in de oogen blikken, Sijn hoofd aan zijn borst vleien, »n Ml ik ruit vinden. Ach, Hed* aan het werk van de wereld deel te nemen dan is dat de goede uitrusting, waarmee onze kinderen het leven zullen tege moet treden. Dit mooie gezins leven is niet afhankelijk van veel gemak, noch van weelde of rijkdom het komt voort uit de gedachten der menschen, die binnen de muren van het huis wonen. Niets is sterker prikke lend voor het ontwikkelen van karakter, dan de noodzakelijk heid om met de kinderen te groeien, Dag in dag uit moeten we in praktijk brengen al de leeringen, die we aan onze kin deren bijbrengen. Dag in dag uit zullen we dan ondervinden, dat we inderdaad in elk opzicht beter wordenWe zeggen tegen de kinderen „Vrees niet, want vrees verlamt alle kracht", en we moeten dan dadelijk uit onze levens al die kleine soor ten van vrees bannen, die ons vrije handelen belemmeren. We zeggen hun ook „Liefde is de sleutel, die de schatten des levens ontsluit", maar dan moeten ook meieen alle harde oordeelen en liefdelooze houdingen uit onze gedachten verbannen worden. We kunnen niet afwijkend spreken van hetgeen we zijn En dat schept de atmosfeer van kracht. Zonder deze staan onze kinde ren verbijsterd en twijfelend te midden van een onzekere, weife lende wereld. Maar met deze atmosfeer kunnen ze alle dingen overwinnen die op hun weg komen. Dit alles komt dus neer op het geven van het goede juiste voorbeeld bij al wat we doen, ten einde met de daad te illu- streeren, wat we met woorden zeggen. En dat vereischt dus van ons groote waakzaamheid, en ook toewijding en liefde. Ook en vooral liefde tot den naaste. Want, zooals Norah Sterry zegt, slechts wanneer we onze mede- menschen leeren lief te hebben kunnen we werkelijk de waarde van het geluk en van het leven kennen. Slechts als we in liefde geven, kunnen we iets van wer- wig, bedenk hoe spoedig ik sterven zal en hoe jong! Mag mijn einde dan niet zacht zijn De herinnering aan mijn dood zou voor u geen aan gename herinnering kunnen zijn, in dien ge tot u zelve moest zeggtn dat mijn laatste wensch door uwe schuld onvervuld was gebleven, Hedwig hij kan immers vervuld worden? Maar hoe vroeg Hedwig met klanklooze stem. Zeg mij wat ik doen moet. Hij is hier in huis, ik weet het, fluisterde Leontine in koortsachtige opgewondenheid. Ik hoorde zijn voet stappen, toen hij de deur voorbijging ik kan ze van alle andere onderschei den. Mijn hart ontroerde bij dat ge luid. Hij is hier gekonun om mijn armen vader te troosten; hij was altijd zoo vriendelijk voor ons. Ja, hij is hier, mompelde Hedwig hevig ontroerd. Ga tot hem, lieve 1 Spreek met hem 1 Zeg hem wat mijn laatste wensch, mijn laatste bede op aarde is; hij zal die niet weigeren. Het moet zoo zijn 1 Zeg hem, dat ik dan kalmer sterven rustiger slapen zal. Zeg hem Ach, Hedwig, gij kunt oneindig beter daarover met hem spreken dan ik. Ga, en haast u. Zend mijn vader hier, ik moet hem er ook over spreken. Met een plotselinge hevige gemoeds aandoening richtte Leontine zich half overeind, De uitdrukking van haar gelaat ver® schrikte Hedwig, Indien Bertram niet komen wil, sprak zij, als hij weigert, laat dan niemand bij me toe) dan wil ik een* zaam sterven. Maar hij zal het doen, en Ik gal zijn gade zijn, Ik bid u, ga toch. kelijke waarde bijdragen aan de gemeenschap. En liefde heeft geen eindeWe kunnen geen scheidingslijn trekken om eenig levend wezen kind of hond, man of paard uit te sluiten en dan nog met recht te zeggen, dat we onzen naaste liefhebben. De kinderen te leeren de dieren lief te hebben is een onafschei delijk deel van het leeren om hun medemenschen lief te heb ben en omdat dieren zoo af hankelijk zijn van menschen, wat vriendelijkheid betreft, is het een heel hoog soort van liefde om voor ze te zorgen We ontvingen een afschrift van een circulaire van het op 8 Janari 11. te Middelburg ge vormde Comité van voorberei ding tot stichting van een Pro vincialen Brandweerbond naar aanleiding van den grooten brand, welke op 7 Dec. te Middelburg plaats greep, welke circulaire gezonden is aan de colleges van Burg. en Weth. in de gemeenten in Zeeland. Zooals reeds door ons is gemeld, nam de Com missaris der Koningin daartoe het initiatief, na een bespreking met den Voorz. der Kon. Ned. Brandweervereeniging, den heer mr. J. Dijckmeester, burgemees ter van Zutphen. In deze circu laire wordt gewezen op het nut van een gewestelijken bond, waar door groote rampen zullen kun nen worden vermeden, althans tot den minst mogelijken omvang beperkt worden. Omtrent de wijze, waarop deze bond zal worden ingericht, wordt niet vooruitgeloopen, al acht men het niet van nut ontbloot om een uittreksel te geven van een ontwerp statuten, zooals dit werd toegezonden door de Kon. Ned. Brandweervereeniging, waarvan dan de Zeeuwsche bond even tueel een afdeeling zal vormen. Doel en grondslagen daarin zul len kunnen dienen tot de vor ming van een prov. reglement. De bond heeft volgens art. 3 In de grootste ontroering en ver warring verliet Hedwig de kamer. II. EEN DUBBEL OFFER. De bankier Harders liep nog on afgebroken den langen gang op en neer. Toen hij Hedwig met doodsbleek gelaat de kamer zag verlaten, slaakte hij een kreet van vertwijfeling. Neen oom, 't is zoo ver nog niet, zei Hedwig, Leontine verlangt naar u. Zij weet, dat ze sterven zal, de professor heeft gezegd, dat zij nog slechts weinige uren kan leven. Maar zij heeft zich iets zeer vreemds in 't hoofd gezet, en toch moet het haar worden ingewilligd. Ga tot haar, oom, en denk er vooral aan, dat zij kalm en tevreden moet stervenwat zij ook verlange, het moet haar toegestaan worden. Ja,* ja, het zal gebeuren, wat het ook zij, antwoordde de bankier, en snelde heen. Aan de deur der zieken kamer keerde hij zich nog even om en zeide Wees toch voor u zelve een weinig bezorgd, lieVe Hedwig, gij ziet er zoo bleek uit. Hedwig bleef een paar minuten in diep gepeins op dezelfde plaats staan t toen streek ze met haar hand over het voorhoofd. 't Is me alsof ik droom, sprak zij tot zich zelve, 't Is een zoo wonder» lijk verlangen, en zij vermoedt niet wat het mij kost, het hem te doen kennen, ik heb hem immers bekend dat ik voor eeuwig hem wil toebe- hooren. Hoe kan ik 't hem dan zeggen En toch ik kan me er niet aan onttrekken» ten doel, in samenwerking met de Kon. Ned Brandweervereeni ging, het bestuur der Provincie en de Gemeentebesturen in het gewest a. het behartigen der belangen en het verhoogen van het peil van het brandwezen b. het verstrekken van voor lichting en medewerking bij het oprichten of reorganiseeren van brandweerorganisaties c. het vormen van brandweer leiders en brandweerlieden d. het ontwerpen van rege lingen tot onderlinge hulpver leening en samenwerking van brandweren e. het bevorderen van de invoering van maatregelen ter voorkoming van brand f. het versterken van den band tusschen brandweerkameraden g. het verleenen van mede werking aan de uitvoering van de door de Kon. Ned. Brand weervereeniging in het belang van het brandwezen genomen besluiten. De contributie zou bedragen voor gemeenten beneden 1000 inwoners f 6, van 1000 2000 inw. f 8 2000 5000 10 5000 10000 12 10000 20000 16 20000 50000 24 50000 100000 40 100000 en meer „50 Het comité kan nog geen na dere mededeelingen doen omtrent werkwijze en inrichting van den Bond, doch stelt zich voor, dat gezien de eigenaardige samen stelling onzer Provincie met hare waterwegen verschillende groe pen zullen gevormd worden, die elk haar eigen bestuur behooren te hebben. Het comité vertrouwt dat de colleges met haar oveituigd zul len zijn van het groote belang dezer zaak en dringen aan tot medewerking tot vorming van den Bond. Tevens wordt in een afzonder lijk schrijven van den Commis saris der Koningin in deze Pro vincie op het groote belang dezer Maar wat maakt het ook uit, zij is immers haar einde nabij. Ik heb niet de minste gedachte gehad dat zij hem zoo innig beminde. Zij klom de breede trap op. De diepste stilte heerschte in het ge- heele huis. Er was gezorgd dat niet het minste gedruisch het oor der zieke kon be reiken. Allen liepen op de teenen en overal waren tapijten gelegd, om de voetstappen onhoorbaar te maken. Hedwig wist dat zij Bertram alleen zou vinden. Zacht oper.de zij de kamer waarin hij was. Hij verschrikten toen hij haar zag, want zij was ontzettend bleek en ze nuwachtig. Is het met haar afgeloopen vroeg hij aarzelend. Neenzij leeft nog. Maar wat ziet gij er zwak en ziek uit, Hedwig I Ge offert u zelve op. Ach, wat beeft ge, en wat zijn uw handen koud! Gij moet u meer in acht nemen, mijn kind, niet al leen om uwentwil, maar ook om mijnen twille. Hedwig maakte een afwerend ge baar. Bertram schoof haar een leuning stoel toe. Rust een weinig, smeekte hij, ik zal een glas wijn voor u halen. Het verwonderde hem intusschen dat «ij, die hem toch zoo lief had, zijn liefkozingen ontweek. Hij nam haar handen in de zijneen kuste ze. Met een lichte huivering trok zij ze terug. Hij zag hair met nog groote; Verwondering aan. gen uitdrukking vah é'ep leedweiett aangelegenheid gewezen, daar het ook hem voorkomt, dat de vor ming van een dergelijken bond een zaak van groote urgentie is. Z.Exc. meent daarom te mogen verwachten, dat het college van Burgemeester en Wethouders het noodige zal doen, om de totstand koming eener Provinciale Orga nisatie op het gebied van het brandwezen te bevorderen en zal het op prijs stellen wanneer aan den Raad van zijne zienswijze wordt kennis gegeven. Het meergenoemde comité van voorbereiding bestaat uit de hee- ren G. A Hajenius, burgemee ster van Goes, Voorzitter, J. C. A. Bannink, burgemeester van Zierikzee, Jhr. P. J. Boogaert, voorzitter van het bestuur der brandweer te Middelburg, P. Eras mus, burgemeester van Oostburg, J. Huizinga, burgemeester van Ter Neuzen, H. P. Kleppe, burge meester van St. Phiiipsland, P.J. Wemelsfelder, oud-Commandant der brandweer te Vlissingen. Telegram van de Koningin. H. M. de Koningin heeft het volgende telegram gezonden aan den heer Jaspar president van de Internationale Conferentie van 's-Gravenhage „Z.Exc. den heer Jaspar, pre sident van de Internationale Con ferentie 's-Gravenhage. Uwe Excellentie dank zeggende voor de uitdrukking der gevoe lens, welke Gij mij wel hebt willen mededeelen uit naam van de gedelegeerden, ter conferentie bijeen, verzoek ik U mijne op rechte gelukwenschen te aanvaar den op het oogenblik, waarop de werkzaamheden van de Con ferentie tot een zoo gelukkig re sultaat hebben geleid." (w.g.) WILHELMINA. Vergoeding aan Eerste Kamerleden. Ingediend is een wetsontwerp tot wijziging van de wet van 26 April 1918 tot regeling der reis kosten van de leden der Staten- lag op haar gelaat en in den dwalenden blik harer oogen. Ernstige gedachten hielden haar geest bezig. Mocht zij nijdig zijn, omdat een ander meisje bij den over gang naar het dosdenrijk naar den steunenden arm verlangde, welks aanraking haar zelve zoo gelukkig maakte Zou zij zich door deze ijverzucht zoozeer laten beheerschen, om niet te kunnen verdragen dat een stervende in een zonderlinge luim een weinig verlangde van de liefde, die in een niet ver verwijderd tijdstip haar eigen hartewensch zou bevredigen Plotseling hief zij haar hoofd ophet scheen haar minnaar toe als door een heerlijk licht bestraald. Bertram, sprak zij, ik heb u iets zonderlings mede te deelen, iets dat voorwaar niemand had kun nen verwachten. Weet ge dat ge door de arme Leontine wordt be mind Dat is wel mogelijk, zij bemint ons allen. Zij is een zoo zacht en liefderijk meisje, 't Is al te treurig dat zij sterven moet. Is er geen hoop meer voor haar, Hedwig Neen de dokters hebben allen verklaard dat zij sterven moet. Nog voor dat morgen de zon is onderge gaan zal zij niet meer in leven zijn, Ik heb de doodstrekken reeds op haar gelaat gezien. Arm meisje, zeide de jongeling smartelijk bewogen. Dat arme meisje, ging Hedwig voort, berhint u, Bertram! Zij bemint u meer dan iemand anders op de wereld, meer dan haar leven. Dit aüii haar eigen weerden. (Wordt vervolgd^ AXELSCHE f$| COURANT.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1930 | | pagina 1