Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
De kracht m het voorbeeld.
De uiterste wil.
No. 84.
VRIJDAG 24 JANUARI 1930
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
FEUILLETON.
Een Prov. Brandweerbond.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Sommigen van ons hebben
wel een zeker vaag begrip ervan,
dat op hen de plicht rust. het
kind, het opkomend geslacht
goed op te voeden, zoodanig,
dat de maatschappij, die door
dat nieuwe geslacht zal worden
gevormd te zijner tijd, weer
beter en rechtvaardiger zal zijn
dan de onze kon zijn. Zij weten
ook wel, dat zij daartoe het
kind diverse goede begrippen
als naastenliefde, verdraagzaam
heid, voorkomendheidheid, hulp
vaardigheid en samenwerking
hebben bij te brengen en goed
daarvan te doordringen. Maar zij
zoeken dat nog dikwijls uitslui
tend te bereiken metwoorden,
zonder zelf het voorbeeld bij
alle voorkomende gelegenheden
in de naaste omgeving van het
kindhet gezin, te geven. En
dat, terwijl het kind in de eerste
plaats juist zoo gevoelig is
doordat het kind scherp opmerkt
voor daden en voorbeeld en
in de laatste pas voor woorden.
Maar dat is voor sommigen te
lastig. Zij willen met rust gela
ten worden met hun oude ma
nier van zijn en doen, en wil
len niet meewerken aan de ver
betering van het eigen ik, tot
voorbeeld van het opgroeiende
kind. Vooial voor de wat rijper
wordende jeugd is dit voorbeeld
van zoo buitengewoon groot be
lang. Omdat het hun leven voor
zeer langen tijd richting kan
geven.
Het kan moeilijk zijn om in
dezen tijd van haasten en jach
ten, om in het gezin een atmos
feer te bewaren, die een ster
kende kracht in het leven der
opgroeiende kinderen kan zijn.
En toch 'is, zooals Charlotte
Hunt Gaylord het stelde, geen
invloed tegelijkertijd zoo teer en
machtig, als de geest van een
mooi gezinsleven. Indien daar
ware onzelfzuchtige liefde is,
vertrouwen en hoop voor de
toekomst, indien er vertrouwen
in de macht van het goede is,
indien er de bedoeling heerscht
2)
Dat is waar, maar in dit geval,
dierbare vriendin, geldt het een liefde
van geheel anderen aardeen liefde,
die zoo geheel verschilt van die tus-
schen bloedverwanten en vrienden.
Een smartelijke trek kwam op Hed-
wigs bleek gelaat, toen zij deze woor
den sprak.
Wat doet het er toe I zei Leor.-
tine op een toon, die meer vertrouwen
dan verwondering en twijfel verried.
Welke beteekenis heeft het ondei-
scheid, dat de menschen in liefde ma
ken, voor mij, daar zij zeggen dat reeds
morgen mijn aardsche leven zal geëin
digd zijn
Hoe wilt ge dan nog zoo'n
dwazen wensch voeden, lieve vrien
din Hoe kunt ge dan aan zoo iets
denken
Dat kunt gij niet begrijpen
antwoordde Lecntine met zwakke stem,
en dat kan niemand begrijpen be
halve ik. Zie, ik heb hem bemind
van af het oogenblik, dat ik hem voor
het eerst zag, van dag tot dag kreeg
ik hem meer lief en nu wilde ik zijn
naam dragen vóór dat ik sterf. Ik
zou willen dat de menschen aan mij
denken als |aan Leontine S e e w a 1 d,
niet aan Leontine Harders,
Als de dood mij komt opei3chen,
Wil ik Bertrams hand in de mijne
nebben, hem in de oogen blikken,
Sijn hoofd aan zijn borst vleien,
»n Ml ik ruit vinden. Ach, Hed*
aan het werk van de wereld
deel te nemen dan is dat de
goede uitrusting, waarmee onze
kinderen het leven zullen tege
moet treden. Dit mooie gezins
leven is niet afhankelijk van
veel gemak, noch van weelde of
rijkdom het komt voort uit de
gedachten der menschen, die
binnen de muren van het huis
wonen. Niets is sterker prikke
lend voor het ontwikkelen van
karakter, dan de noodzakelijk
heid om met de kinderen te
groeien, Dag in dag uit moeten
we in praktijk brengen al de
leeringen, die we aan onze kin
deren bijbrengen. Dag in dag
uit zullen we dan ondervinden,
dat we inderdaad in elk opzicht
beter wordenWe zeggen
tegen de kinderen „Vrees niet,
want vrees verlamt alle kracht",
en we moeten dan dadelijk uit
onze levens al die kleine soor
ten van vrees bannen, die ons
vrije handelen belemmeren. We
zeggen hun ook „Liefde is de
sleutel, die de schatten des
levens ontsluit", maar dan moeten
ook meieen alle harde oordeelen
en liefdelooze houdingen uit onze
gedachten verbannen worden. We
kunnen niet afwijkend spreken
van hetgeen we zijn En dat
schept de atmosfeer van kracht.
Zonder deze staan onze kinde
ren verbijsterd en twijfelend te
midden van een onzekere, weife
lende wereld. Maar met deze
atmosfeer kunnen ze alle dingen
overwinnen die op hun weg
komen.
Dit alles komt dus neer op
het geven van het goede juiste
voorbeeld bij al wat we doen,
ten einde met de daad te illu-
streeren, wat we met woorden
zeggen. En dat vereischt dus
van ons groote waakzaamheid,
en ook toewijding en liefde. Ook
en vooral liefde tot den naaste.
Want, zooals Norah Sterry zegt,
slechts wanneer we onze mede-
menschen leeren lief te hebben
kunnen we werkelijk de waarde
van het geluk en van het leven
kennen. Slechts als we in liefde
geven, kunnen we iets van wer-
wig, bedenk hoe spoedig ik sterven
zal en hoe jong! Mag mijn einde
dan niet zacht zijn De herinnering
aan mijn dood zou voor u geen aan
gename herinnering kunnen zijn, in
dien ge tot u zelve moest zeggtn dat
mijn laatste wensch door uwe schuld
onvervuld was gebleven, Hedwig hij
kan immers vervuld worden?
Maar hoe vroeg Hedwig met
klanklooze stem. Zeg mij wat ik doen
moet.
Hij is hier in huis, ik weet het,
fluisterde Leontine in koortsachtige
opgewondenheid. Ik hoorde zijn voet
stappen, toen hij de deur voorbijging
ik kan ze van alle andere onderschei
den. Mijn hart ontroerde bij dat ge
luid. Hij is hier gekonun om mijn
armen vader te troosten; hij was altijd
zoo vriendelijk voor ons.
Ja, hij is hier, mompelde Hedwig
hevig ontroerd.
Ga tot hem, lieve 1 Spreek met
hem 1 Zeg hem wat mijn laatste
wensch, mijn laatste bede op aarde
is; hij zal die niet weigeren. Het
moet zoo zijn 1 Zeg hem, dat ik dan
kalmer sterven rustiger slapen zal.
Zeg hem Ach, Hedwig, gij kunt
oneindig beter daarover met hem
spreken dan ik. Ga, en haast u. Zend
mijn vader hier, ik moet hem er ook
over spreken.
Met een plotselinge hevige gemoeds
aandoening richtte Leontine zich half
overeind,
De uitdrukking van haar gelaat ver®
schrikte Hedwig,
Indien Bertram niet komen wil,
sprak zij, als hij weigert, laat dan
niemand bij me toe) dan wil ik een*
zaam sterven. Maar hij zal het doen,
en Ik gal zijn gade zijn, Ik bid u, ga toch.
kelijke waarde bijdragen aan de
gemeenschap. En liefde heeft
geen eindeWe kunnen geen
scheidingslijn trekken om eenig
levend wezen kind of hond,
man of paard uit te sluiten
en dan nog met recht te zeggen,
dat we onzen naaste liefhebben.
De kinderen te leeren de dieren
lief te hebben is een onafschei
delijk deel van het leeren om
hun medemenschen lief te heb
ben en omdat dieren zoo af
hankelijk zijn van menschen, wat
vriendelijkheid betreft, is het een
heel hoog soort van liefde om
voor ze te zorgen
We ontvingen een afschrift
van een circulaire van het op
8 Janari 11. te Middelburg ge
vormde Comité van voorberei
ding tot stichting van een Pro
vincialen Brandweerbond naar
aanleiding van den grooten brand,
welke op 7 Dec. te Middelburg
plaats greep, welke circulaire
gezonden is aan de colleges van
Burg. en Weth. in de gemeenten
in Zeeland. Zooals reeds door
ons is gemeld, nam de Com
missaris der Koningin daartoe
het initiatief, na een bespreking
met den Voorz. der Kon. Ned.
Brandweervereeniging, den heer
mr. J. Dijckmeester, burgemees
ter van Zutphen. In deze circu
laire wordt gewezen op het nut
van een gewestelijken bond, waar
door groote rampen zullen kun
nen worden vermeden, althans
tot den minst mogelijken omvang
beperkt worden.
Omtrent de wijze, waarop deze
bond zal worden ingericht, wordt
niet vooruitgeloopen, al acht men
het niet van nut ontbloot om
een uittreksel te geven van een
ontwerp statuten, zooals dit werd
toegezonden door de Kon. Ned.
Brandweervereeniging, waarvan
dan de Zeeuwsche bond even
tueel een afdeeling zal vormen.
Doel en grondslagen daarin zul
len kunnen dienen tot de vor
ming van een prov. reglement.
De bond heeft volgens art. 3
In de grootste ontroering en ver
warring verliet Hedwig de kamer.
II.
EEN DUBBEL OFFER.
De bankier Harders liep nog on
afgebroken den langen gang op en
neer.
Toen hij Hedwig met doodsbleek
gelaat de kamer zag verlaten, slaakte
hij een kreet van vertwijfeling.
Neen oom, 't is zoo ver nog
niet, zei Hedwig, Leontine verlangt
naar u.
Zij weet, dat ze sterven zal, de
professor heeft gezegd, dat zij nog
slechts weinige uren kan leven.
Maar zij heeft zich iets zeer vreemds
in 't hoofd gezet, en toch moet het
haar worden ingewilligd.
Ga tot haar, oom, en denk er vooral
aan, dat zij kalm en tevreden moet
stervenwat zij ook verlange, het moet
haar toegestaan worden.
Ja,* ja, het zal gebeuren, wat het
ook zij, antwoordde de bankier, en
snelde heen. Aan de deur der zieken
kamer keerde hij zich nog even om
en zeide Wees toch voor u zelve een
weinig bezorgd, lieVe Hedwig, gij ziet
er zoo bleek uit.
Hedwig bleef een paar minuten in
diep gepeins op dezelfde plaats staan t
toen streek ze met haar hand over het
voorhoofd.
't Is me alsof ik droom, sprak zij
tot zich zelve, 't Is een zoo wonder»
lijk verlangen, en zij vermoedt niet
wat het mij kost, het hem te doen
kennen, ik heb hem immers bekend
dat ik voor eeuwig hem wil toebe-
hooren. Hoe kan ik 't hem dan zeggen
En toch ik kan me er niet aan
onttrekken»
ten doel, in samenwerking met
de Kon. Ned Brandweervereeni
ging, het bestuur der Provincie
en de Gemeentebesturen in het
gewest
a. het behartigen der belangen
en het verhoogen van het peil
van het brandwezen
b. het verstrekken van voor
lichting en medewerking bij het
oprichten of reorganiseeren van
brandweerorganisaties
c. het vormen van brandweer
leiders en brandweerlieden
d. het ontwerpen van rege
lingen tot onderlinge hulpver
leening en samenwerking van
brandweren
e. het bevorderen van de
invoering van maatregelen ter
voorkoming van brand
f. het versterken van den band
tusschen brandweerkameraden
g. het verleenen van mede
werking aan de uitvoering van
de door de Kon. Ned. Brand
weervereeniging in het belang
van het brandwezen genomen
besluiten.
De contributie zou bedragen
voor gemeenten beneden 1000
inwoners f 6,
van 1000 2000 inw. f 8
2000 5000 10
5000 10000 12
10000 20000 16
20000 50000 24
50000 100000 40
100000 en meer „50
Het comité kan nog geen na
dere mededeelingen doen omtrent
werkwijze en inrichting van den
Bond, doch stelt zich voor, dat
gezien de eigenaardige samen
stelling onzer Provincie met hare
waterwegen verschillende groe
pen zullen gevormd worden, die
elk haar eigen bestuur behooren
te hebben.
Het comité vertrouwt dat de
colleges met haar oveituigd zul
len zijn van het groote belang
dezer zaak en dringen aan tot
medewerking tot vorming van den
Bond.
Tevens wordt in een afzonder
lijk schrijven van den Commis
saris der Koningin in deze Pro
vincie op het groote belang dezer
Maar wat maakt het ook uit, zij is
immers haar einde nabij. Ik heb niet
de minste gedachte gehad dat zij hem
zoo innig beminde.
Zij klom de breede trap op.
De diepste stilte heerschte in het ge-
heele huis.
Er was gezorgd dat niet het minste
gedruisch het oor der zieke kon be
reiken. Allen liepen op de teenen
en overal waren tapijten gelegd,
om de voetstappen onhoorbaar te
maken.
Hedwig wist dat zij Bertram alleen
zou vinden.
Zacht oper.de zij de kamer waarin hij
was.
Hij verschrikten toen hij haar zag,
want zij was ontzettend bleek en ze
nuwachtig.
Is het met haar afgeloopen vroeg
hij aarzelend.
Neenzij leeft nog.
Maar wat ziet gij er zwak en
ziek uit, Hedwig I Ge offert u zelve
op. Ach, wat beeft ge, en wat zijn
uw handen koud! Gij moet u meer
in acht nemen, mijn kind, niet al
leen om uwentwil, maar ook om mijnen
twille.
Hedwig maakte een afwerend ge
baar. Bertram schoof haar een leuning
stoel toe.
Rust een weinig, smeekte hij, ik zal
een glas wijn voor u halen.
Het verwonderde hem intusschen
dat «ij, die hem toch zoo lief had, zijn
liefkozingen ontweek.
Hij nam haar handen in de zijneen
kuste ze.
Met een lichte huivering trok zij ze
terug. Hij zag hair met nog groote;
Verwondering aan.
gen uitdrukking vah é'ep leedweiett
aangelegenheid gewezen, daar het
ook hem voorkomt, dat de vor
ming van een dergelijken bond
een zaak van groote urgentie is.
Z.Exc. meent daarom te mogen
verwachten, dat het college van
Burgemeester en Wethouders het
noodige zal doen, om de totstand
koming eener Provinciale Orga
nisatie op het gebied van het
brandwezen te bevorderen en zal
het op prijs stellen wanneer aan
den Raad van zijne zienswijze
wordt kennis gegeven.
Het meergenoemde comité van
voorbereiding bestaat uit de hee-
ren G. A Hajenius, burgemee
ster van Goes, Voorzitter, J. C.
A. Bannink, burgemeester van
Zierikzee, Jhr. P. J. Boogaert,
voorzitter van het bestuur der
brandweer te Middelburg, P. Eras
mus, burgemeester van Oostburg,
J. Huizinga, burgemeester van Ter
Neuzen, H. P. Kleppe, burge
meester van St. Phiiipsland, P.J.
Wemelsfelder, oud-Commandant
der brandweer te Vlissingen.
Telegram van de Koningin.
H. M. de Koningin heeft het
volgende telegram gezonden aan
den heer Jaspar president van de
Internationale Conferentie van
's-Gravenhage
„Z.Exc. den heer Jaspar, pre
sident van de Internationale Con
ferentie 's-Gravenhage.
Uwe Excellentie dank zeggende
voor de uitdrukking der gevoe
lens, welke Gij mij wel hebt
willen mededeelen uit naam van
de gedelegeerden, ter conferentie
bijeen, verzoek ik U mijne op
rechte gelukwenschen te aanvaar
den op het oogenblik, waarop
de werkzaamheden van de Con
ferentie tot een zoo gelukkig re
sultaat hebben geleid."
(w.g.) WILHELMINA.
Vergoeding aan Eerste
Kamerleden.
Ingediend is een wetsontwerp
tot wijziging van de wet van 26
April 1918 tot regeling der reis
kosten van de leden der Staten-
lag op haar gelaat en in den dwalenden
blik harer oogen.
Ernstige gedachten hielden haar
geest bezig. Mocht zij nijdig zijn,
omdat een ander meisje bij den over
gang naar het dosdenrijk naar den
steunenden arm verlangde, welks
aanraking haar zelve zoo gelukkig
maakte
Zou zij zich door deze ijverzucht
zoozeer laten beheerschen, om niet te
kunnen verdragen dat een stervende
in een zonderlinge luim een weinig
verlangde van de liefde, die in een
niet ver verwijderd tijdstip haar eigen
hartewensch zou bevredigen
Plotseling hief zij haar hoofd ophet
scheen haar minnaar toe als door een
heerlijk licht bestraald.
Bertram, sprak zij, ik heb u
iets zonderlings mede te deelen,
iets dat voorwaar niemand had kun
nen verwachten. Weet ge dat ge
door de arme Leontine wordt be
mind
Dat is wel mogelijk, zij bemint
ons allen. Zij is een zoo zacht
en liefderijk meisje, 't Is al te treurig
dat zij sterven moet. Is er geen hoop
meer voor haar, Hedwig
Neen de dokters hebben allen
verklaard dat zij sterven moet. Nog
voor dat morgen de zon is onderge
gaan zal zij niet meer in leven zijn,
Ik heb de doodstrekken reeds op haar
gelaat gezien.
Arm meisje, zeide de jongeling
smartelijk bewogen.
Dat arme meisje, ging Hedwig
voort, berhint u, Bertram! Zij bemint
u meer dan iemand anders op de
wereld, meer dan haar leven. Dit aüii
haar eigen weerden.
(Wordt vervolgd^
AXELSCHE f$| COURANT.