Nieu ws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li - Vlaanderen.
No. (SO.
DINSDAG 29 OCTOBER 1929.
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Wedergekeerd.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De aanslag te Brussel.
Onmiddellijk nadat het bericht
van den aanslag op den Italiaan-
schen kroonprins Umberto bekend
werd, begaven koning Albert en
zijn dochter prinses Marie José
zich naar de italiaansche ambas
sade om prins Umberto geluk te
wenschen, dat hij aan den aanslag
is ontkomen. De koning betuigde
prins Umberto zijn leedwezen met
het gebeurde.
Tijdens het verhoor door den
rechter van instructie verklaarde
de dader, dat hij zijn daad in
geenen deele betreurde. Hij
voegde er aan toe, dat hij eerst
voornemens was geweest zijn
daad ten uitvoer te brengen aan
het „Gare du Nord", doch daar
was hij van teruggekomen, daar
hij dan hoogst waarschijnlijk ook
een lid van de Belgische Konink
lijke Familie zou hebben getroffen,
tegen wie hij geen kwade bedoe
lingen had. Hij had gezworen
den Italiaanschen koning, of den
kroonprins of Mussolini te dooden
daar zij de Italiaansche constitutie
verraden hadden.
Het bericht over den aanslag
op kroonprins Umberto arriveerde
te Rome onmiddellijk na de offi-
cieële bekendmaking van zijn ver
loving, en wekte een enorme
sensatie. Van alle ramen werden
vlaggen uitgestoken. Het publiek
vormde demonstraties ten bewijze
van zijn aanhankelijkheid aan het
Kon. Huis.
Mussolini was de eerste die
het bericht ontving. Zijn eerste
zorg was den koning door middel
van den telefoon op de hoogte
te brengen. Vervolgens beva' hij,
dat de vlaggen op alle openbare
gebouwen uitgestoken moesten
worden, waar het publiek zich
over het algemeen bij aansloot.
Mussolini gaf de politie hierna
opdracht de menigte te surveil-
leeren, opdat deze niet in opge
wondenheid tot excessen zou
overgaan.
De paus was door het bericht
ten zeerste getroffen. Hij heeft
onmiddellijk in het Quirinaal doen
Duitsche vertaling.
16)
Maar de vervulling van zijn steeds
dringender wordende wenschen hier
omtrent, liet op zich wachten. Wei-
ringer zoowel als Hansjörgs moeder
hadden vast geloofd, dat bij een
dageiijkschen omgang tusschen de
jongelui, zij wel van elkaar zouden
gaan houden, want niets bevordert
immers meer een wederzijdsche nei
ging tusschen jongeman en jonge-
dochter. Maar Hansjörg toonde ook
na een maandenlange verblijf op de
boerderij van neef in zijn houding
geen spoor, dat er op wees dat hij
zich voor zijn nicht Henriëtte inte
resseerde, wier uiterlijk ook niet mee
werkte, om vlammende hartstocht in
de borst van den jongen man te
ontsteken. Van groote, hoekige ge
stalte, blondharig met een altijd rood
gezicht, waaruit twee waterig-blauwe
oogen blikten, maakte Henriëtte den
indruk van een plomp manwijf, een
indruk, die deed denken aan de bas
stem van een sergeant-majoor. Hoe
wel ze goediger was dan Hansjörgs
moeder had het jonge meisje in haar
geheele wezen toch iets beslists en
gebiedends, zonder een zweem van
die vrouwelijkP zachtheid en liefe
lijkheid, die den jongen thuis zoowel
bij Anne Margreet als bij zijn Paulien,
zoo in verrukking hadden gebracht.
Bovendien was Henriëtte een paar
mededeelen, dat hij de daad ten
zeerste afkeurde. Tevens liet hij
zijn gelukwenschen aanbieden
voor het gelukkig afwenden van
het gevaar.
De Nederlandsche gezant te
Rome heeft opdracht ontvangen,
tegenover de Italiaansche regee
ring uiting te geven aan de ge
voelens van sympathie der Neder
landsche regeering naar aanlei
ding van den aanslag op den
Italiaanschen kroonprins.
In een kruitfabriek te Markano,
op 12 kilometer van Bologna ge
legen, had een ernstige ontploffing
plaats. De slag was zoo hevig,
dat de bevolking van Bologna
aan een aardbeving dacht. Tot
nu toe zijn 7 dooden en 16 ge
wonden geborgen. De oorzaak
van de ontploffing is onbekend.
Huizen werden zwaar bescha
digd. Gelukkig waren op het
oogenblik van de ontploffing
slechts 30 van de 86 arbeiders
werkzaam. Troepen en brand
weer uit Bologna begonnen on
middellijk met de opruimings
werkzaamheden. Men gelooft dat
nog meer slachtoffers onder de
puinhoopen liggen.
Fürst von Biilow, die, zooals
bekend, te Rome verblijf houdt,
werd opnieuw door een beroerte
getroffen, die verlamming van
verschillende zijner organen ten
gevolge had.
Frankrijk.
Spoediger dan verwacht is, is
het kabinet-Briand afgetreden.
Reeds bij de eerste zitting na het
Kamerreces werd aan de regeering
eene nederlaag toegebracht, welke
tot aftreden noopte, ofschoon het
stemmenverschil slechts elf (288
tegen 277) bedroeg. Het was de
buitenlandsche politiek in het
algemeen en het resultaat der
Haagsche conferentie in het bij
zonder, waardoor de regeering
ten val werd gebracht. Als voor
naamste wrijvingspunt mag de
houding gelden van Briand, die
inmenging der Kamer tijdens het
voeren van onderhandelingen uit
den booze acht.
jaar ouder dan Hansjörg en had
dadelijk in het begin tegen hem, hoe
wel onbewust, een wat domineeren-
den toon aangeslagen die hem leven
dig aan zijn moeder herinnerde en
daarom niet geschikt was, hem deze
„gele vette koe", zooals hij de nicht
niet heel galant in zijn gedachten
noemde, bijzonder sympathiek te doen
voorkomen.
In zijn omgang met Henriëtte liet
hij daar echter niets van merken, in
tegendeel onderhield hij zich bij iede
re gelegenheid allervriendelijkst met
haar en onthaalde haar zelfs dikwijls
op zijn grappen en moppen, zonder
echter ooit te vervallen in een toon,
waaruit de bedoeling tot een intic-
meren omgang van zijn kant zou
kunnen worden afgeleid. Want meer
dere uitlatingen van neef hadden hem
tot nadenken gebracht, en instinctief
had hij gevoeld, dat er voor zijn
vrijheid vallen gezet werden. Dit
had er natuurlijk toe geleid, dat hij
bij zichzelf vergelijkingen ging maken
tusschen zijn nicht en Paulien van
den molenaar, waarbij de eerste het
er slecht afbracht en Paulien hem
meer begeerenswaard voorkwam dan
ze hem ooit geweest was. Zoo nam
de liefde voor het mooie meisje in
het Jammerdal in zijn hart vasteren
vorm aan, wat onder andere omstan
digheden misschien nooit gebeurd
Was, en meermalen reeds had hij
naar de pen gegrepen om op een
met vergeet-mij-nletjes beschilderd vel
papier ln stijve, onbeholpen letters zijn
liefdegevoelens aan zijn verre geliefde
mee te deelen.
En zoo verliepen de twee jaren,
die Hansjörg op de boerderij van zijn
neef zou doorbrengen, zonder dat de
De meerderheid der Kamer
leden is van meening, dat de
Kamer te allen tijde moet kunnen
ingrijpen en de onderhandelaars
ter verantwoording roepen. Over
dit principiëele vraagstuk is Bri
and gestruikeld, waarschijnlijk tot
verbazing van de Kamerleden zelf,
die naar het zich liet aanzien,
geenszins de bedoeling hadden
eene beslissing als thans gevallen
is, uit te lokken. Weliswaar wa
ren ernstige bedenkingen gerezen
tegen Briand's politiek, vooral wat
betreft de eenigszins dubbelzin
nige formule, waarop men ter
Haagsche conferentie tot een ac-
coord kwam.
Bovendien echter rees er heftig
verzet tegen de van geheimzinnig
heid niet vrij te pleiten wijze,
waarop de ontruiming van het
bezette gebied tot dusver ge
schiedde.
Een sterke groep was er voor
om de mogelijkheid van militairen
druk op de Duitschers zoolang
mogelijk in de hand te houden,
waartegenover naar het scheen de
regeering voornemens was de
ontruiming ook van de derde
zone voor 30 Juni tot een feit
te maken.
Inmiddels wordt door de hui
dige constellatie nog een bijzon
dere moeilijkheid geschapen en
wel met betrekking tot 't vervolg
der Haagsche conferentie. Na
tuurlijk zou het aanbeveling ver
dienen, ook de verdere afwikke
ling dezer aangelegenheid door
Briand te doen geschieden, waar
voor hij dan in het nieuw te
vormen kabinet als minister van
Buitenlandsche Zaken zou moeten
worden opgenomen. Naar ver
luidt, bestaat daarop echter weinig
kans.
De voorzitter van de Fransche
radicaal-socialistische partij, Da-
ladier, is Vrijdagochtend te elf
uur door president Doumergue
op het Elysée ontvangen, ter be
spreking van den politieken toe
stand. Na ongeveer drie kwar
tier verliet Daladier het Elysée
en verklaarde, dat de president
hem opgedragen heeft een nieuw
kabinet te vormen. Daladier heeft
afspraak tusschen de beide oudelui
het gewenschte gevolg had gehad.
De jonge man was vier weken gele
den op de Rodeberger-hoeve turug-
gekeerd en had zich daar zelf tot de
onaangename verrassing van zijn
moeder vrijheden veroorloofd, die de
heerschzuchtige vrouw niet in het
minst van hem had verwacht, maar
nog minder was ze van plan, zoolang
zij aan het roer stond, zooiets te
dulden. Dat Hansjörg zonder meer
een der paardenknechts ontsloeg,
omdat die na zijn terugkeer overbodig
was geworden, had de boerin in ieder
geval nog kunnen billijken, want de
ontslagene was een ruwe, aan den
brandewijn verslaafde jonge kerel, ai
zat het haar ook dwars, dat haar
zoon hiervoor niet eerst haar uitdruk
kelijke toestemming gevraagd had,
dat hij zich vermat, den metselaar van
het dorp te bestellen voor enkele
noodzakelijke reparaties aan de stallen,
zonder er haar van te voren over te
spreken, dat maakte haar zoo woe.
dend, dat zich dadelijk in de eerste
acht dagen een hevige scènetusschen
moeder en zoon afspeelde. Als vrouw
Schilling echter gemeend had, in den
terruggekeerde den vroegeren, slaafsch
gedweeë, die ieder van haar woorden
willoos opvolgde, weer te vinden,
dan was ze diep teleurgesteld ge
worden. De oude barsche toon hielp
niet meer, en wat de heerschzuch'
tige vrouw het meest opwond, was
de omstandigheid, dat haar zoon
tegenover haar ontketenden toorn de
grootste kalmte stelde, haar zakelijk
het nut van zijn regeling uitlegde en
haar onomwonden te kennen gaf, dat
de tijd van haar onbestreden heem
BÊhappij en zijn vroegere wllleoae volg*
president Doumergue verzocht
hem tijd te laten om overleg te
plegen met zijn politieke vrienden.
Kameroverzicht.
Nog twee dagen heeft de
Tweede Kamer noodig gehad om
de Ambtenarenwet verder te be
handelen en om zich door den
stroom van amendementen, die
inzonderheid van sociaal-demo
cratische zijde waren ingediend,
heen te werken. Het eerste amen
dement betrof de betaling van de
griffierechten ten bedrage van
f 5.voor de behandeling van
het gewone gerecht en f 10.
voor die bij den Centralen Raad.
Hierbij was bepaald, dat onver-
mogenden waren vrijgesteld, en
dat geheele of gedeeltelijke resti
tutie zou plaats hebben, indien
de klager geheel of ten deele in
het gelijk werd gesteld. Dit ging
den heer J. ter Laan niet ver ge
noeg. Hij wilde alle klagers met
een inkomen beneden f 2000 zien
vrijgesteld. Maar de Minister
wenschte de rem tegen al te veel
klachten te behouden. Het amen
dement werd verworpen met 66
tegen 20 stemmen.
Van meer belang was 't debat
over de gevallen, waarin beroep
is toegelaten. De wet wil dit
recht slechts geven tegen beslui
ten, welke in strijd zijn met de
voorschriften. De heer Beumer
wilde eene scherpere omschrij
ving. Het amendement sprak van
het kennelijk een ander gebruik
maken van de bevoegdheid dan
tot de doeleinden, waarvoor die
bevoegdheid werd gegeven. Mi
nister Donner had tegen deze
omschrijving geen bezwaar.
Ook de kwestie van het beslag
op het salaris gaf aanleiding tot
eenige gedachtenwisseling. Het
wetsontwerp laat beslag of kor
ting toe voor de eerste f 2000
salaris tot 1/i gedeelte, voor de
rest tot 7s- De heer J. ter Laan
trachtte hier eene wijziging te
verkrijgen door voor te stellen
beslag tot 1/i tot een salaris van
zaamheid eens en voor altijd voorbij
waren.
Boos had vrouw Schilling meer
dere dagen rondgeloopen, zonder een
woord met hem te wisselen, welke
demonstratie echter niet den minsten
indruk op den weerspannige scheen
te maken want gelaten werkte hij in
huis en hof als vroeger, steeds een
tot vroolijkheid neigende gemoeds
stemming ten toon spreidend, waar
door hij zich spoedig weer de aige-
meene genegenheid van het perso
neel had veroverd. Vergeefs brak de
boerin zich het hoofd, hoe het moge
lijk kon zijn, dat in den korten tijd
van twee jaren het karakter van haar
zoon zoo buitengewoon veranderd
was en ze had er bitter berouw over,
dat zij zelf het geweest was. die zijn
heengaan had bewerkt, des te meer,
waar van het beoogde huwelijk blijk
baar nooit in der eeuwigheid iets zou
komen. Ze moest aan den gevangen
vogel denken, die, eenmaal los gelaten,
zich nooit meer achter de tralies van de
kooi laat sluiten.
Toch zou de vrede met den tjjd
wel eenigzins hersteld zijn, daar de
oude vrouw zelf wel Inzag, dat de
houding van Hansjörg in zekeren zin
gerechtigd was toen het toeval
wilde, dat de boodschapster, die da
gelijks naar Katzenellenbogen ging,
op een Zondagmiddag op de boerderij
kwam en de eigenares vertelde, dat
ze den jongen boer al meermalen
's avonds by den molen in het Jam»
merdal gezien had. Met hamerende
polsen en ingehouden adem, hoorde
vrouw Schilling deze tijding aan,
hoeWel ze deed, alsof het haar be
kend was, dat Hansjörg vaak 's avonds
naar den molen ging en soq hoorde se
ten hoogste f 3000 en voor de
rest 7j, doch zijn amendement
werd vetworpen.
De vierde titel van de wet is
gewijd aan eenig materieel recht.
In de eerste plaats wordt hier
gezegd, wat bij algemeenen maat
regel van bestuur moet worden
geregeld. Dit zijn de aanstelling,
schorsing, ontslag, bezoldiging,
wachtgeld, diensttijden, verlof,
vacantie, aanspraken, in geval van
ziekte, overige rechten en ver
plichtingen van de ambtenaren,
disciplinaire straffen, administra
tieve instanties en de wijze, waar
op aan vereenigingen van ambte
naren de gelegenheid zal worden
gegeven van haar gevoelen te
doen kennen.
Tevens wordt aan de gemeen
ten, provinciën en waterschappen
de verplichting opgelegd, om voor
hun ambtenaren voorschriften be
treffende dezelfde punten vast te
stellen. Dat dit art. voor de soc.-
democraten een prachtige gelegen
heid was tot het indienen van
amendementen spreekt van zelf.
Zij wilden mede geregeld hebben
bevordering, vergoeding van over
werk, arbeidstijden, vacantietoe-
slag. En tevens imperatief om
schrijven een minimum vacantie
van 12 werkdagen en een jaar
vol salaris bij ziekte. Tevens
eischten zij van de andere pu
bliekrechtelijke lichamen, dat deze
de voorschriften voor de Rijks
ambtenaren als minima zouden
aanvaarden, dus wel meer, niet
minder zouden mogen geven.
De geweldige uitbreiding van
de voorstellen, door de sociaal
democraten geëischt, kon slechts
weinig instemming vinden. Bo
vendien werd er op gewezen,
dat de Regeering steeds bevoegd
is in hare bestuursmaatregelen
meer op te nemen. En wat be
treft het denkbeeld dat andere
lichamen de voorschriften als
minima moesten aanvaarden,
wees men op de groote inbreuk,
die dan op de autonomie van
die lichamen zou worden ge
maakt en op het daaruit van
zelf voortvloeiende gevolg, dat
dat de Rijksambtenaren tot mini-
de praatzieke oude uit, die vertelde dat
Paulien van den molenaar Hansjörgs
meisje was.
Nu ging de boerin een licht op,
waarom haar zoon 's avonds altijd
urenlang verdween en ook Zondags
middags nergens te zien was. Daar
om had hij geen moeite gedaan voor
nicht Henriëtte, daarvoor had hij die
rijke partij laten schieten, om een
meisje na te loopen, wier familie tot
de minste in den omtrek behoorde.
Nu, dat daar niets ernstigs van zou
komen, daarvoor zou zij wel zorgen
dat zou wat moois zijn, als op de
Rodeberger-hoeve, op haar boerderij,
de dochter van den vroegeren meester
knecht als boerin kwam.
Onder het een of ander voorwendsel
liet ze de vrouw vertrekken en riep haar
zoon. t
Hansjörg was niet thuis.
Door een van de knechts was hij ge
zien, toen hij dadelijk na het middageten
den weg naar den Qalgenkop was in
geslagen.
Nu wist vrouw Schilling genoeg.
De weg naar den molen voerde over
den Qalgenkop. Bevend van woedde
en opwinding, ijlde de boerin naar
haar slaapkamer, nam een omslag
doek uit de kleerenkast en verliet
het erf, nadat ze aan den ouden
Kaspar op het hart gedrukt had,
goed op het huis te passen, omdat
ze een gewichtige boodschap moest
doen,
(Wordt vervolgd)
Voof hen, die goed voor mij zijn,
ben ik goed en voor hen, die niet
goed voor mij zijn, ben ik óók
goed en aldus zullen allen goed wop
den, Lao-tse,
COURANT.
