Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee n wsc li - V I aan deren
Wedergekeerd.
No. 58.
DINSDAG 22 OCTOBER 1929.
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVEJTTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Kameroverzicht.
De Tweede Kamer heeft hare
werkzaamheden hervat. Het be
gin was zeer gelukkig. Er lagen
reeds drie verzoeken om inter
pellaties te wachten, doch geen
van de drie zal worden gehou
den. De heer Duys had den
minister van Justitie willen inter-
pelleeren over de moordzaak te
Giessen-Nieuwkerk, maar bedacht
blijkbaar tijdig, dat de zaak even
goed bij de begrooting van Justi
tie kon worden behandeld en
trok daarom zijn aanvrage in. Hij
was verstandiger dan de heer
Wijnkoop, die wilde interpel-
leeren over de houding van bur
gemeesters en Rijkspolitie bij
eenige stakingen en over de ver
houding tusschen Nederland en
de Sovjet Unie. De Kamer was
van oordeel, dat ook deze twee
onderwerpen even goed bij de
Staatsbegrooting konden worden
besproken en weigerde op voor
stel van den Voorzitter het ver
lof met op twee na algemeene
stemmen.
De Kamer heeft verder het
grootste deel van de week be
steed aan de rechtspositie van
de ambtenaren. Zooals men weet,
behandelt dit wetsontwerp in
hoofdzaak alleen de wijze van
berechting van geschillen. De
ambtenaren krijgen nu een col
lege, waarbij zij indien zij grie
ven hebben, deze kunen inbren
gen. Heeft men, zoo is van ver
schillende zijden gevraagd, hier
aan veel, als niet eerst duidelijk
is aangegeven, welke rechten
men heeft Het antwoord op
deze vraag ligt nog in de toe
komst verborgen, maar niet kan
worden ontkend, dat het wets
ontwerp over het geheel zeer
gunstig is ontvangen.
Er komen dan Raden van
Beroep, die door Ged. Staten
zullen worden benoemd. De
heer Van Wijnbergen zou aan
vankelijk de voorkeur hebben
gegeven aan eene benoeming
door de rechterlijke macht, maar
lei zich tenslotte bij de meening
van den Minister neder. Van be
slissingen van deze Raden staat
beroep open op den Centra-
len Raad, doch alleen indien er
strijd is met de wettelijke voor
schriften. Van verschillende zijden
werd op verruiming van de
mogelijkheid van beroep aange
drongen. Deze en andere kwes
ties komen echter bij de behan
deling van de artikelen van zelf
weder aan de orde.
Dat de sociaal-democraten zich
met de groote beperkingen van
het wetsontwerp niet aanstonds
konden vereenigen, spreekt wel
haast van zelf. Maar felle oppo
sitie ging alleen uit van de zijde
van de communisten, die niet
nalieten weder te betoogen, hoe
veel beter de ambtenaren het
toch in hun heilstaat hebben.
Maar de heer Marchant vond dit
toch wat al te erg er. wees de
heeren op het feit, dat in Rus
land de ambtenaar, die zich
tegen de Regeering verzet, ter
dood wordt gebracht. Hierop
volgde natuurlijk een geweldig
rumoer met veel ontkenningen
en gescheld, doch het slot was
toch, dat de heer De Visser toe
gaf, dat in geval van contra-
revolutionnair verzet de dood
straf wordt toegepast. Hetgeen
nu niet bepaald is, zooals een
mensch zich een heilstaat denkt.
In artikel 1 van het wetsont
werp vindt men wie ambtenaar
is in den zin van deze wet. In
de eerste plaats deed zich hier
bij de vraag voor, of zij die,
zooals meer en meer gebruik
wordt, op arbeidscontract in
dienst zijn genomen, onder de
wet moesten vallen. Oorspron
kelijk waren zij geheel uitgeslo
ten maar minister Donner is aan
de hiertegen geopperde bezwa
ren tegemoet gekomen door eene
nieuwe slotbepaling, krachtens
welke bij of krachtens algem.
maatregel van bestuur zal woi-
den geregeld in welke gevallen
en onder welke voorwaarden dit
soort dienstverband geoorloofd
zal zijn.
Voorts worden voor de toe
passing van den tweeden titel
van het wetsontwerp niet als
ambtenaar beschouwdde mi
nisters, de leden van den Raad
van State, de voor hun leven
benoemde ambtenaren en de mi
litairen. De Minister nam een
amendement-Tilanus over, waar
door ook het materieele recht niet
op de eerste drie groepen van
toepassing zal zijn. Dit bleek
inderdaad zeer gewenscht, men
zóu anders bijv. een geschil kun
nen krijgen over het wachtgeld
van een minister. Langer is er
gesproken over de vraag, of ook
de militairen onder deze wet moe
ten vallen. Zooals men weet, heeft
de minister van Defensie reeds
eene bijzondere regeling voor de
militairen toegezegd.
De heer J. ter Laan stelde voor
om ook de marechaussées onder
de wet te brengen. Verder ging
de heer Marchant met zijn amen
dement tot opneming van alle
militairen. Hij wenschte de be
slissing van geschillen, betreffende
militairen aan het militair gezag
te onttrekken. Waarom de recht
spraak ten aanzien van militairen
een eigen karakter moet behouden
werd niet duidelijk. Maar de
meerderheid van de Kamer wilde
het zoo met den Minister en ver
wierp het amendement-Marchant
met 53 tegen 29 stemmen.
Omtrent de wijze van benoe
ming van de recht sprekende
colleges bestond al zeer weinig
overeenstemming. De voorge
stelde benoeming van de leden
door Ged. Staten kon geen groote
instemming vinden. De heer J.
ter Laan wilde voor de helft
van de leden een voordracht van
de Centrale commissie voor ge
organiseerd overleg in ambte
naarszaken. De heer Boon wil
de iets minder ver gaan en stel
de voor de Centrale Commis
sie de bevoegdheid te geven om
bepaalde personen aan te beve
len. De bedoeling was kenne
lijk de ambtenaren op desamen-
stelling van de commissie invloed
te doen uitoefenen. Is dit echter
wel gewenscht? Zelfs de heer
Schaper ontkende dit, omdat de
onpartijdigheid daardoor niet zou
Duitsche vertaling.
14)
Met al zyn krachten en eeD
onverwoestbare werklust had
Koenraad zich op die moeilijke
taak geworpen vaD den vreegen
morgen tot den laten avond zag
men hem met den ouden knecht
aan het werk, tot het hem gelukt
was, alles weer in het rechte spoor
te brengen.
Daarby verzuimde hij niet aan
de beloften, die h(j zijn gesneu
velden vriend gegeven had, te
denken al dien tijd was hij er
op bedacht geweest, bewijzen te
zoeken voor de rechtmatigheid
van Hendrik Schillings aanspra
ken op de erfenis van z(jo vader.
Nog tweemaal had hij Daar Ame
rika naar Christiaan Euler ge-
EchreveD, zonder een antwoord
of eeD levensteeken te hebben
ontvangen, In de geboorteplaats
van den ouden Schilling, waar
Koenraad op twee vrije dagen
was heengereisd, was ook niet
bekend geweest of de toenmalige
getuige in Amerika nog leefde.
Po baljuw en da klerk ie Kat-
zenellenbogen hadden hem ten
slotte op zijn herhaald verzoek
om de oude stukken nog eens
Da te kijken, te kennen gegeven,
dat hjj hen maar met rust moest
laten zooals aan den gesneuvel
den Hendrik Schilling zelf was
meegedeeld, had een brand, die
17 jaar geleden in het archief
was uitgebroken, de akten, die
op het geval betrekking hadden,
waarschijnlijk vernietigd er was
geen sprake van, dat zonder de
schaduw van eeD bewjjs een
proces tegeu de hoog in aanzien
staande eigenares van de Rode
berger-hoeve kon worden aan
gegaan. Ontmoedigd moest Koen
raad het tenslotte aan het toeval
overlaten, om het recht van
Anne Margreet en haar kind aan
het daglicht te brengeD, nadat
hij ook bjj den molenaar in bet
Jammerdal niets naders over d-i
aangelegenheid was te weten
gekomeD. De molenaar was na
melijk toen de oude Schilling
nog leefde eerste knecht op de
Rodeberger-hoeve geweest en had
daar een soort vertrouwenspost
bekleedtoen hy zich dit herin
nerde, was Koenraad Zondags
in de vroegte op stap gegaan om
den ouden man op te zoeken
en bij bevond aioh nu weer
worden bevorderd. Meer succes
had de heer Schouten, die ge
steund door mr. Marchant verde
digde, dat de benoeming het
best zal kunnen geschieden door
den minister van Justitie, Dit
voorstel werd, nadat het amen
dement-Ter Laan was terugge
nomen en het door dezen over
genomen amendement-Boon was
verworpen zonder hoofdelijke
stemming aangenomen. Men vleit
zich nu met de gedachte, dat
bij benoeming door den Minister
de Staten-Generaal kritiek kun
nen uitoefenen.
De heer Boon wilde daarna
eene bepaling, waarbij ambte
naren van het lidmaatschap van
de gerechten zouden worden
uitgesloten. De zaak bleek in
verband met uitzonderingen moei
lijk te formuleeren, weshalve het
voorstel werd ingetrokken. De
Minister verklaarde echter, dat
hij geen ambtenaren zal be
noemen, die in de beweging zijn.
Een amendement van den heer
J. ter Laan om hen, die minder
inkomen hebben dan f2000, van
het griffierecht vrij te stellen, werd
aangehouden.
De heer Wijnkoop hield ten
slotte eene interpellatie-aanvrage
betreffende de ongeregeldheden
te Maastricht.
De Radio verpolitiekt.
Het is bekend, dat de V.A.R.A.
een eigen zender heeft en aan
de Regeering heeft gevraagd om
een zendtijd en enkele dagen
geleden is-bekend geworden, dat
de beslissing is gevallen ten
gunste van de V.A R.A. Maar
die beslissing moet tevens voor
de Algemeene Vereeniging Radio
Omroep van zoo groote betee-
kenis zijn, dat ze vrijwel genekt
is. De heer W. Vogt, directeur
van de Avro, heeft hiertegen ge
protesteerd en jl. Zondag in een
redevoering per radio aan haar
luistervinken den toestand uiteen
gezet. Hij betoogde daarin, dat
de Avro de arbeiderspartij nooit
of nimmer vijandig gezind is
geweest en noemde het een
valsche leuze zoo iets te bewe-
op den terugweg naar Dorn-
schied.
Het was een vergeefeche tocht
geweest. De molenaar had op
alle vragen alleen een bedaard
»Och Dee«, of »Ooh ja* geant
woord tot een uitvoerig verhaal
was de oude man Diet te bren
gen geweest, zoodat hij naar
Koenraads meening óf werkeljjk
niets van het voorgevalleue op
de Rodeberger-hoeve wist óf uit
vrees voor de voorname eigena
res niets wilde zeggen.
Ootmoedigd trad de jonge man
de herberg den .Grauwen Kup«
binneD, om de eigenares mee te
deelen, dat zijn pogingen weer
eens op niets waren uitgeloopen.
Hij trot Anne Margreet alleen.
De joüge weduwe was sedert
dien treurigen dag, toen Koen
raad haar den iaatsten groet van
haar gesneuvelden tnaD over
bracht, beslist ic haar voordeel
veranderd. Het toen bleeke ge
zicht met de vertwijfelde oogen
toonden weliswaar nog steeds
een stillen ernst, maar er lag
na een lichte blos van gezond
heid en van levensmoed over,
en nit de blauwe oogen scheen
berusting in bet onveranderlijke
lot. De nauwkeurigheid, waar
mee se de glazen op het buffet
rangschikte, de weeke klauk van
haar stem, haar geheele beheer-
schend wezen deed blijken, dat
ze haar lot had aanvaard en nu
in de vervulling vaD haar plich
ten haar levenstaak zag. Ot
sprak er nit de warme blikken,
waarmee ze den binnenkomen
den Koenraad ontviDg, toch een
verlangen, een stille wensch naar
nieuw levensgeluk? Werd de
lichte blos op haar wangen niet
wat dieper, toen de jonge man
rn voor haar stond en zijn
biikkeo met een droomerige uit
drukking op haar liet gezicht liet
rusten
>Ik kan beginnen wat ik wil,
bet loopt alles op Diets uit D
begon Koenraad. »Deo marsch
Daar den molen was ook al tever-
geefscb. De molenaar weet nietsen
a's hij wat weet, dan houdt hij zjjn
mood It
»Geef je toch niet zooveel
moeite, KoeDraad, het is toch al
les tevergeelsch !t antwoordde
Anne Margreet. »Het is ook
tiet noodig I Te eten en te
drinken heb ik immers met m^n
Liesje, God zij dank Wat wil
ik nog meerP Het heeft zoo
moeten zijn. Ons goed recht
krijgen we toch niet 1 Het spijt
me alleen maar, dat jij je el
ren. En ofschoon nu door de
V.A.R A., zooals de heer Vogt
zeide, verzocht was aan den
Minister, om hem te verbieden
nogmaals tot de luistervinken
over die zaak te spreken, waagde
hij het er nog eens op en hield
gisteravond hetzelfde betoog.
Of het toevallig is, of opzet
telijk weten we niet, maar feit
is, dat toen de heer Vogt aan
zijn luistervinken zou raden, hoe
in deze te doen, wij plotseling
niets meer hoorden.
We vernamen, dat het bestuur
van de Avro tegen aanst. Don
derdag genoodigd is om hare
belangen tegenover den Radio-
Raad, naar aanleiding van een
ontwerp der zendtijdverdeeling,
dat door den Radio-Raad onder
geheimhouding is verzonden.
En waar het nu aan de V.A.
R.A. moeilijk bleek om daarover
te zwijgen, nu zij grootendeels
haar zin kreeg, zeide dhr. Vogt,
dat het aan hem (spr.) nog moei
lijker viel te zwijgen, nu de
Avro zoo beknot wordt. Spr.
gunt de V A R.A. gaarne zijn
zendtijd, maar niet, als het ten
koste van de Avro gaat en
daarom zal hij a s. Donderdag
zijn huid zoo daur mogelijk ver-
koopen. Spr. begrijpt, dat de
luistervinken hierin willen mee
werken, maar de tijd is te kort
voor or$aniseeren en het be
hoeft volgens hem ook geen
georganiseerd verzet te zijn. Het
eenige wat de luistervinken kun
nen doen is..,, (hier werd de
rede voor ons afgebroken).
We ontleenen die dan verder
aan „de Crt".
Het eenige wat de vertegen
woordigers van de A.V.R.O. bij
hun besprekingen in den Radio-
raad kan steunen is het helder
inzicht van dien raad omtrent
de gevoelens der tienduizenden
luisteraars in Nederland. Der
halve noodigt Willem Vogt de
Nederlandsche luisteraars, die het
werk der AV.R.O. steunen uit,
zonder verwijl een brief of brief
kaart te willen zenden aan het
adres van dien raad, Van Bleis
die jaren zooveel moeite gegeven
hebt, Koenraad, ik weet waarach
tig niet, hoe ik je daarvoor moet
danken
»Anne Margreet, praat me daar
niet van Je weet dat ik Hein
beloofd heb, je te helpen en al had
ik het niet beioofd, voor jou heb
ik alles graag gedaan, dat kun je
gelooven
Dat geloof ik, Koenraad 1 Be
halve mijn ondeD vader heb ik
geen mensch op de wereld, waar
op ik me zoo kan verlaten als
op jou Dat mijn herberg zoo
omhoog gekomen is, wien heb
ik het anders te danken, dan aan
jon, dien de jongelui overal na-
loopen 1 Wie heeft al die jaren
myn akker in orde gehouden
Jij alleeD, hoewel je zelf Diet
wist, boe ja thuis klaar moest
komen met al het werkEn
dat alles uit vriendschap 1 Koen
raad, ik dank je voor alles,
Ooze Lieve Heer moge het je
loonen l«
»Aune Margreet 1 Weet je
&oe zeker, dat ik alles alleen
uit vriendschap heb gedaan
vroeg Koenraad met bevende
stem.
(Wordt Vervolgd)t
AXELSCHE
COURANT
