Nieuws- en Advertentieblad 1 PM voor Zeeuwseh- Vlaanderen Hst Qsheim. No. 40 DINSDAG 20 AUGUSTUS 1929. 45e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post l Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van l tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. De Wereldconferentie. De conferentie welke op het oogenblik te 's-Gravenhage wordt gehouden door de afgevaardigden van de landen, welke deelnamen aan, of direct betrokken waren in den laatsten grooten Europee- schen oorlog, deze conferentie is een gebeurtenis, welke niet alleen in het centrum staat van een be langstelling, die door de geheele wereld wordt getoond, maar zal naar we hopen in de geschiede- nis-annalen met gulden letteren worden gegrift. Over den gang van zaken in deze conferentie valt natuurlijk nog bitter weinig definitiefs te zeggen. Men is nog slechts in een begin-stadium en als nu in de „Matin", door een invloedrijk Fransch blad wordt gezegd, dat een goed ingelicht diplomaat verklaarde, dat de con ferentie waarschijnlijk wel tot het einde van het jaar zal duren, dan is het geen wonder, dat we ons nog niet aan voorspellingen kun nen wagen. Maar om eenig inzicht te krij gen in het doel en de beteekenis der conferentie achten we het wel noodig aan dit onderwerp eenige regelen te wijden. Het is hoofd zakelijk over het plan Young, dat de mogendheden hier komen con- fereeren. Velen onzer lezers nu zullen misschien evenmin ooit gehoord hebben van Young als van zijn plan. We zullen daarom trachten in korte trekken te be lichten, wat dit plan omvat. Het is bekend, dat het Vredes verdrag van Versailles, waarbij een eind kwam aan den militairen oorlog (economisch is die nog niet beëindigd) langs een een zijdige procedure vaststelde, dat de Centrale mogendheden, met als hoofdaanstoker Duitschland, schuldig waren aan de catastrophe van 1914. Volgens de oude principes werd aan deze schuldigbevinding de idee vastgekoppeld, dat de „mis dadiger" (Duitschland) dan ook de kosten van het herstel der verwoeste gebieden en die, welke zijn tegenstanders in den krijg gemaakt hadden, zou hebben te betalen. Als onderpand voor het betalen van de tot aan razernij grenzende hooge betalingen, be zetten de geallieerden het Rijn land, waardoor de kolen- en erts- gebieden aan de Saar en de Ruhr, onder contröle van de overwin naars kwamen. Het zou te ver voeren, wanneer we een verklaring zouden gaan geven, hoe het tot de nog in een overwinningsroes levende volke ren langzamerhand (gelukkig) doordrong dat het vasthouden aan de eens gemaakte afsprakeu de vernietiging zou beteekenen van het Duitsche volk. Dit nu was in hun oogen niet zoo ern stig, doch wat tot meer nadenken stemde, was het langzaam door dringend besef, dat een om hals brengen van Duitschland ook zelfmoord van Europa zou be teekenen. Een stuwkracht in deze richting was ook de groote schuldeischer Amerika, die zich angstvallig buiten de interne aangelegenheid van Europa houdend, toch met klem van redenen aandrong op rentebetalingen en aflossing der schulden. De desolate toestand der diverse schatkisten maakte een baseering van een schulden regeling met Amerika op de Duitsche betalingen noodzakelijk. In deze periode bracht generaal Dawes een -econoom van naam, een project op het tapijt dat, ofschoon er nog groote fouten aankleefden, toch dit groote voor deel had, dat het de worgende bepalingen van het verdrag van Versailles verzachtte, het het leven van Duitschland althans mogelijk maakte. Het bepaalde o.m. een alleszins ver verwijderd tijdstip, waarop het Rijnland ont ruimd moest worden, doch de grootte van het totaal schuldbe drag van Duitschland behelsde het niet. Ook andere gebreken, welke het aankleefden was men ge dwongen op den koop toe te nemen. Hoe weldadig betrekkelijk Wilt u me niet eer«i laten uitpra ten majoor? gesproken althans de invloed van dit plan voor geheel Europa ook geweest is, toch eischten de meer aangehaalde fouten defini tieve herziening. En weer is het een plan van een Amerikaan, Owen Young, dat nu aan de Haagsche conferentie ter goedkeuring voorgelegd wordt en dat zal pogen een punt te zetten achter de rekening in het Europeesche grootboek dat: „Wereldoorlog" heet. Het be paalt het totale bedrag dat Duitschland aan de geallieerden heeft te betalen, het regelt de onderlinge verdeeling tusschen hen van de periodiek te betalen bedragen, het stelt den datum vast, waarop het Rijnland ont ruimd zal zijn. Kortom na aan vaarding van het project zal een ieder weten, waaraan hij zich te houden heeft. Een van de essen- tiëele punten van het plan-Young is de oprichting van een Herstel- bank, een lichaam, waarlangs alle betalingen zullen plaats vinden en dat met een vrij uitgebreide macht t.o.v. de onderteekenaars van het pact, toegerust zal worden. Met weglating van vele onder deden en zondereenigeaanspraak op volledigheid te kunnen maken, hebben we getracht, hierboven een uiteenzetting te geven v^n de portée van het plan-Young. Uit de berichten welke we de laatste dagen lazen, hebben we reeds kennis genomen van het feit, dat diverse landen o m. Duitschland en de kleinere bond- genooten, van de geallieerden niet erg te spreken zijn over de grootte der voorgestelde bedragen, en ook andere punten hun niet ten volle kunnen voldoen. Zekere groepen zullen dan ook wel trachten wijzigingen aan te bren gen. Waar één wijziging echter reeds 'n ware orkaan van ver zoeken tot verandering van andere bepalingen zou ontketenen, daar gelooven we, dat de kopstukken dezer conferentie dergelijke po gingen reeds in de kiem zullen smoren. Want Amerika dat weet, dat Europa snakt naar rust en herstel, wijst erop, dat mislukking De majoor veegde Verlegen met de hand over 't voorhoofd» van de conferentie gelijk zou staan met hernieuwde conflicten zonder tal. Laten we daarom de Voorzie nigheid bidden, dat aan het hoofd van onderscheiden landen regee ringen staan, die een open oog hebben voor de nooden van Europa en den wil hebben ten koste van opofferingen ten bate van het algemeen herstel te ar beiden. Tot heden is echter nog niet gebleken, dat de diplomaten van voldoende vredelievende gevoe lens zijn vervuld om zonder ernstige geschillen aan de zaken hun loop te kunr.en geven. De een zegt het kort en bondig, de ander meer diplomatiek met lange tirade's, maar duidelijk is reeds gebleken, hoe ver-uiteen loopend het Engelsche standpunt en dat der Fransche groep is. Tusschen deze beide partijen in staat de Duitsche delegatie. Deze heeft slechts in twee onder deden van het plan van Owen Young interesse. De grootte der totaalschuld de jaarlijks te stor ten bedragen en de ontruiming van het Rijnla id. In zooverre was Stresemann dan ook buiten concours toen Snowden reeds in de tweede plenaire zitting ver klaarde dat het plan zooals het daar ligt onaannemelijk voor Engeland is, dat het gegaran deerd percentage dat John Buil volgens de verdeeling Young ontvangt zooveel afwijkt van de vastgestelde portée volgens Da wes, dat het een te groote opof fering voor den Engelschen be lastingbetaler zou beteekenen. Ietwat stroef en onverzoenlijk klonk Snowden's geluid toen hij releveerde dat aanvaarding van het project een verlies van 2.400.000 pond sterling zou be teekenen. Hij verzweeg, dat het voor Frankrijk, Italië en België zeer makkelijk was om voorstander van voetstootsche aanvaarding te zijn, daar hun gegarandeerde uit- keeringen hooger zijn dan die van het Dawesplan, doch tus- schen de regels door viel zulks duidelijk waar te nemen. In het kort komt Snowden's standpunt dus hierop neer, dat hij le. de voorgestelde splitsing in gegarandeerde en ongedekte percentages niet kan aanvaarden en 2e. ernstig bezwaar maakt tegen de wijziging der vastge stelde percentages. Chéron, de Fransche diplo maat, verzachtte de door Snowden aangehaalde cijfers wel eenigs- zins, doch weerspreken kon hij ze niet. Het is duidelijk, dat men Frankrijks toestemming voor een versnelde ontruiming van het Rijnland en een economische vrij geving van het Saargebied slechts heeft weten te koopen door een verhoogde financiëele uitkeering. Mocht men hieraan gaan tornen en het is duidelijk dat men hiertoe zal moeten overgaan dan zal de Fransche delegatie automatisch haar soepele houding t.o.v. de Rijnland-ontruiming ver starren. Het blijft echter eisch, dat de bezettingstroepen moeten verhui zen, daar Duitschland zonder Saargebied zich niet bij machte acht om aan zijn verplichtingen te voldoen. Bovendien ook de souvereiniteit van den Duitschen staat dient eens definitief erkend te worden. Er zijn thans drie plannen aan de orde, n.l. le. Het Fransche plan tot het instellen van vaststellings- en verzoeningscommissies 2e. het instellen van een per manente verzoeningscommissie in overeenstemming met het Fransch- Duitsche arbitrageverdrag, toege voegd aan het Verdrag van Lo carno 3e. het instellen van een sub commissie van den Volkenbond. Maar terwijl de onderhande lingen daarover nog nauwelijks zijn geopend is tusschen Enge land en Frankrijk zoo'n spannend verschil van meening ontstaan, dat de conferentie dreigde uiteen te barsten. Het is echter nog tijdig gesust daar het geschil bleek te zijn Bladvulling. AXELSCHE COURANT 46j Mevrouw hield verschrikt op. Ze kende zichzelf plotseling niet meer en ze begreep niet, waarvandaan ze den moed had gehaald, tegen haar man in opstand te komen. Angstig keek ze hem aan. Ze verwachtte dat er een vreeselijke orkaan losbarsten zou. Het bleef echter stilDe majoor staarde zijn vrouw zwijgend aan, als had zich plotseling aan hem het achtste wereldwonder vertoond. Er werd gebeld. Men hoorde gestommel in de kamer vóór. Een dienstmeisje trad binnan en ovei- handigde den majoor een visite kaartje Silas Hempel, detective." Het eerst liet de majoor zich ont vallen: „Dien ken ik niet", maar zijn herinnering schoot hem te hulp. „O ja, dat is die man, dien ze, r.a Eisler's arrestatie, om hulp vroeg". „Stuur hem weg. Ikben nietthuis", riep hij toornig. Vóór het dienstmeisje het bevel nog kon uitvoeren, werd een deur geopend en Silas Hempel trad met een gemoedelijken glimlach binnen. Zóó gaat dat niet, majoor. Wanneer men wil doen, alsof men niet thuis is, moet men niet zoo hard praten. Overigens Meneer, u waagt »- Overigens kom ik namens uw ëeïhter *- ging Hempel kalm voort, en wanneer u me niet wil aan- hooren, zal ik hel nieuws meedeelen aan uw vrouw. Onbeschaamd I Ik heb uw nieuws niet noodig Mevrouw zei Silas zich tot deze wendend voor alles moet ik u de hartelijkste groeten van uw dochter overbrengen. En voorts het be richt, dat zij zich gister officieel verloofd heeft Mevrouw von Brankow was opge sprongen. Met Felix Eisler riep ze buiten adem. is hij vrij Is zijn onschuld be wezen Ja. Men heeft den werkelijken dader gevat en hij heeft een volledige bekentenis afgelegd. Het was de hier in uw huis gewoond hebbende dr. Rich ter of beter gezegd Filix von La- vandal Dr. Richter? Werkelijk En Me- litta Haar engagement met Felix stond nu niets meer in den weg. Ze willen, naar ik meen, over een maand reeds trouwen en Oho, mengde de majoor zich weer in 't gesprek, purperrood van toorn. Dat duld ik niet. Ik ben de vader. Deze baron van Haber- nichts die armzalige schoolvos wat verbeeldt hij zich wel Hoe wil hij bovendien trouwen Benoe* men zullen ze dezen vrijgesproken moordenaar toch niet meer. Ik heb ook een woordje mee te praten. Melitta is gelukkig nog niet meerder jarig I Met stil plezier zag Hempel den Ma joor aan, Mijnentwege, maar u kon u deze moeite ook besparen, Het is juist, dat de verloofde van uw dochter niet meer in de ge legenheid zal komen, zijn beroep als schoolmeester uit te oefenen. Zijn toestand is zeer veranderd I Hij heeft nu aanspraak op een vaderlijk erfgoed, dat ruim veertig duizend kronen rente per jaar op levert Meneer, wilt u me voor den gek houden Zoo iets zou ik me nooit durven veroorloven! Bovendien is uw schoon zoon Ik protesteer tegen deze betite ling. Is uw schoonzoon de drager van een anderen naam veel ouder dan de naam Brankow, nl. een Sen- kenberg. Sen ken berg? Ja. Ik zie. dat u dien naam kent. Felix is de eenige zoon van het te genwoordige hoofd dezer familie. Hij werd door vrouw Eisler opgevoed, maar was niet in 't minste aan haar verwant. Hij vertoeft op het oogenblik op het slot zijner voor vaderen, op Senkenberg en Melitta is als gast op een naburig landgoed, Mauerberg geheeten bij barones Lau- tenbach. Hempel maakte, den krachteloozen op een stoel gezonken mejoor bekend met al de gebeurtenissen, die wij nu kennen. Ik hoop, dat u, onder deze omstan digheden, wel geen bezwaar meer zult hebben tegen dit huwelijk, lachte Hempel. Neen, natuurlijk I Dat spreekt van zelf. Hm, een Senkenberg zeer merkwaardig, Inderdaad. Men kan zich vergissen in de menschen stiet hij verlegen en bij brokstukken uit. Hij stond op en liep weer met groote stappen de kamer op en neer. U wilt hem dit wel zeggen, hé meneer Hempel? Het spijt ons zeer ik zal dat wel goed maken ik ben blij, dat mijn dochter zulk een juist iit^inct had Ik veronderstel antwoordde Hem pel, dat het .het beste is, dat u hem dit alles zoo spoedig mogelijk zelf zegt, majoor. Hij kan voorloopig natuurlijk zijn vader niet in den steek ■laten, doch barones Lautenbach heeft me opgedragen, u en uw vrouw te vragen, op Mauerberg te komen logee- ren. Uw dochter hoopt u daar reeds ^.morgen te kunnen ontvangen. Onmogelijk I Naar vreemden ga ik niet En ik vertrek morgen met den eersten trein, verklaarde zijn vrouw met groote beslistheid. Ik wil mijn lief kind in mijn armen sluiten. Jij wilt zonder mij tegen mijn wil Beste man, viel zijn moedig ge worden vrouw hem in de rede, het is niet mijn schuld dat ik naar vreemden moet, om mijn kind terug te krijgen. Had jij haar door jou heftigheid niet uit ons huis gejaagd, dan maar ik wil je geen verwijten maken. Ieder mensch kan zich ver gissen ook jij, zooals je nu wel zult moeten toegeven. Bovendien ben je een veel te goed vader en te ver standig mensch, om nu nog door eigenzinnigheid Melltta's geluk In gevaar te brengen. Morgen ga je met mij mee naar Mauerberg. De majoor slikte deze biltere pil en zei- de, om er zich zoo goed mogelijk doorte slaan Natuurlijk ga ik met je mee. Ik zei het maar met het oog op jou ik weet immers, dat jij niet veel met vreemden op hebt maar als jij zoo vastbeslo ten bent, dan gjan we zoo spoedig mogelijk. 'Silas Hempel was weer in zijn „Home Nooit had hij zaliger gevoel dan thans. Hij had zijn huishoudster zoo juist opgetogen gemaakt door de verklaring - Kook en braad nu maar naar harte lust, ik blijf voorloopig thuis, om uit te rustin. EINDE. Vaders en moeders oefenen op de welvaart der maatschappij een veel grooteren invloed uit, dan staatsleden en wetgevers. o Als ge een glas kwast wilt makeni laat dan den citroen voor ge hem uit knijpt, flink heet worden. Ge krijgt er dan veel meer sap uit dan wanneer ge de vrucht gewoon uitknijpt. Motoriljder en automobilist. Rijd niet hard en rijd niet onvoor1 zichtig. Gij hebt anderer recht op veiligheid te eerbiedigen. Denk nim mer, dat gij door een signaal te geven, geheel uw plicht hebt gedaan; uitkija ken en voorjichtig rijden, blijven toch geboden,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1929 | | pagina 1