Nieuws- en Advertentieblad
1 PM
voor Zeeuwseh- Vlaanderen
Hst Qsheim.
No. 40
DINSDAG 20 AUGUSTUS 1929.
45e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post l Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van l tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De Wereldconferentie.
De conferentie welke op het
oogenblik te 's-Gravenhage wordt
gehouden door de afgevaardigden
van de landen, welke deelnamen
aan, of direct betrokken waren
in den laatsten grooten Europee-
schen oorlog, deze conferentie is
een gebeurtenis, welke niet alleen
in het centrum staat van een be
langstelling, die door de geheele
wereld wordt getoond, maar zal
naar we hopen in de geschiede-
nis-annalen met gulden letteren
worden gegrift. Over den gang
van zaken in deze conferentie
valt natuurlijk nog bitter weinig
definitiefs te zeggen. Men is nog
slechts in een begin-stadium en
als nu in de „Matin", door een
invloedrijk Fransch blad wordt
gezegd, dat een goed ingelicht
diplomaat verklaarde, dat de con
ferentie waarschijnlijk wel tot het
einde van het jaar zal duren, dan
is het geen wonder, dat we ons
nog niet aan voorspellingen kun
nen wagen.
Maar om eenig inzicht te krij
gen in het doel en de beteekenis
der conferentie achten we het wel
noodig aan dit onderwerp eenige
regelen te wijden. Het is hoofd
zakelijk over het plan Young, dat
de mogendheden hier komen con-
fereeren. Velen onzer lezers nu
zullen misschien evenmin ooit
gehoord hebben van Young als
van zijn plan. We zullen daarom
trachten in korte trekken te be
lichten, wat dit plan omvat.
Het is bekend, dat het Vredes
verdrag van Versailles, waarbij
een eind kwam aan den militairen
oorlog (economisch is die nog
niet beëindigd) langs een een
zijdige procedure vaststelde, dat
de Centrale mogendheden, met
als hoofdaanstoker Duitschland,
schuldig waren aan de catastrophe
van 1914.
Volgens de oude principes werd
aan deze schuldigbevinding de
idee vastgekoppeld, dat de „mis
dadiger" (Duitschland) dan ook
de kosten van het herstel der
verwoeste gebieden en die, welke
zijn tegenstanders in den krijg
gemaakt hadden, zou hebben te
betalen. Als onderpand voor het
betalen van de tot aan razernij
grenzende hooge betalingen, be
zetten de geallieerden het Rijn
land, waardoor de kolen- en erts-
gebieden aan de Saar en de Ruhr,
onder contröle van de overwin
naars kwamen.
Het zou te ver voeren, wanneer
we een verklaring zouden gaan
geven, hoe het tot de nog in een
overwinningsroes levende volke
ren langzamerhand (gelukkig)
doordrong dat het vasthouden
aan de eens gemaakte afsprakeu
de vernietiging zou beteekenen
van het Duitsche volk. Dit nu
was in hun oogen niet zoo ern
stig, doch wat tot meer nadenken
stemde, was het langzaam door
dringend besef, dat een om hals
brengen van Duitschland ook
zelfmoord van Europa zou be
teekenen.
Een stuwkracht in deze richting
was ook de groote schuldeischer
Amerika, die zich angstvallig
buiten de interne aangelegenheid
van Europa houdend, toch met
klem van redenen aandrong op
rentebetalingen en aflossing der
schulden. De desolate toestand
der diverse schatkisten maakte
een baseering van een schulden
regeling met Amerika op de
Duitsche betalingen noodzakelijk.
In deze periode bracht generaal
Dawes een -econoom van naam,
een project op het tapijt dat,
ofschoon er nog groote fouten
aankleefden, toch dit groote voor
deel had, dat het de worgende
bepalingen van het verdrag van
Versailles verzachtte, het het
leven van Duitschland althans
mogelijk maakte. Het bepaalde
o.m. een alleszins ver verwijderd
tijdstip, waarop het Rijnland ont
ruimd moest worden, doch de
grootte van het totaal schuldbe
drag van Duitschland behelsde
het niet.
Ook andere gebreken, welke
het aankleefden was men ge
dwongen op den koop toe te
nemen.
Hoe weldadig betrekkelijk
Wilt u me niet eer«i laten uitpra
ten majoor?
gesproken althans de invloed
van dit plan voor geheel Europa
ook geweest is, toch eischten de
meer aangehaalde fouten defini
tieve herziening.
En weer is het een plan van
een Amerikaan, Owen Young, dat
nu aan de Haagsche conferentie
ter goedkeuring voorgelegd wordt
en dat zal pogen een punt te
zetten achter de rekening in het
Europeesche grootboek dat:
„Wereldoorlog" heet. Het be
paalt het totale bedrag dat
Duitschland aan de geallieerden
heeft te betalen, het regelt de
onderlinge verdeeling tusschen
hen van de periodiek te betalen
bedragen, het stelt den datum
vast, waarop het Rijnland ont
ruimd zal zijn. Kortom na aan
vaarding van het project zal een
ieder weten, waaraan hij zich te
houden heeft. Een van de essen-
tiëele punten van het plan-Young
is de oprichting van een Herstel-
bank, een lichaam, waarlangs alle
betalingen zullen plaats vinden
en dat met een vrij uitgebreide
macht t.o.v. de onderteekenaars
van het pact, toegerust zal worden.
Met weglating van vele onder
deden en zondereenigeaanspraak
op volledigheid te kunnen maken,
hebben we getracht, hierboven
een uiteenzetting te geven v^n
de portée van het plan-Young.
Uit de berichten welke we de
laatste dagen lazen, hebben we
reeds kennis genomen van het
feit, dat diverse landen o m.
Duitschland en de kleinere bond-
genooten, van de geallieerden
niet erg te spreken zijn over de
grootte der voorgestelde bedragen,
en ook andere punten hun niet
ten volle kunnen voldoen. Zekere
groepen zullen dan ook wel
trachten wijzigingen aan te bren
gen. Waar één wijziging echter
reeds 'n ware orkaan van ver
zoeken tot verandering van andere
bepalingen zou ontketenen, daar
gelooven we, dat de kopstukken
dezer conferentie dergelijke po
gingen reeds in de kiem zullen
smoren. Want Amerika dat weet,
dat Europa snakt naar rust en
herstel, wijst erop, dat mislukking
De majoor veegde Verlegen met de
hand over 't voorhoofd»
van de conferentie gelijk zou
staan met hernieuwde conflicten
zonder tal.
Laten we daarom de Voorzie
nigheid bidden, dat aan het hoofd
van onderscheiden landen regee
ringen staan, die een open oog
hebben voor de nooden van
Europa en den wil hebben ten
koste van opofferingen ten bate
van het algemeen herstel te ar
beiden.
Tot heden is echter nog niet
gebleken, dat de diplomaten van
voldoende vredelievende gevoe
lens zijn vervuld om zonder
ernstige geschillen aan de zaken
hun loop te kunr.en geven. De
een zegt het kort en bondig, de
ander meer diplomatiek met
lange tirade's, maar duidelijk is
reeds gebleken, hoe ver-uiteen
loopend het Engelsche standpunt
en dat der Fransche groep is.
Tusschen deze beide partijen
in staat de Duitsche delegatie.
Deze heeft slechts in twee onder
deden van het plan van Owen
Young interesse. De grootte der
totaalschuld de jaarlijks te stor
ten bedragen en de ontruiming
van het Rijnla id. In zooverre
was Stresemann dan ook buiten
concours toen Snowden reeds in
de tweede plenaire zitting ver
klaarde dat het plan zooals het
daar ligt onaannemelijk voor
Engeland is, dat het gegaran
deerd percentage dat John Buil
volgens de verdeeling Young
ontvangt zooveel afwijkt van de
vastgestelde portée volgens Da
wes, dat het een te groote opof
fering voor den Engelschen be
lastingbetaler zou beteekenen.
Ietwat stroef en onverzoenlijk
klonk Snowden's geluid toen hij
releveerde dat aanvaarding van
het project een verlies van
2.400.000 pond sterling zou be
teekenen.
Hij verzweeg, dat het voor
Frankrijk, Italië en België zeer
makkelijk was om voorstander
van voetstootsche aanvaarding te
zijn, daar hun gegarandeerde uit-
keeringen hooger zijn dan die
van het Dawesplan, doch tus-
schen de regels door viel zulks
duidelijk waar te nemen.
In het kort komt Snowden's
standpunt dus hierop neer, dat
hij le. de voorgestelde splitsing
in gegarandeerde en ongedekte
percentages niet kan aanvaarden
en 2e. ernstig bezwaar maakt
tegen de wijziging der vastge
stelde percentages.
Chéron, de Fransche diplo
maat, verzachtte de door Snowden
aangehaalde cijfers wel eenigs-
zins, doch weerspreken kon hij
ze niet. Het is duidelijk, dat men
Frankrijks toestemming voor een
versnelde ontruiming van het
Rijnland en een economische vrij
geving van het Saargebied slechts
heeft weten te koopen door een
verhoogde financiëele uitkeering.
Mocht men hieraan gaan tornen
en het is duidelijk dat men
hiertoe zal moeten overgaan
dan zal de Fransche delegatie
automatisch haar soepele houding
t.o.v. de Rijnland-ontruiming ver
starren.
Het blijft echter eisch, dat de
bezettingstroepen moeten verhui
zen, daar Duitschland zonder
Saargebied zich niet bij machte
acht om aan zijn verplichtingen
te voldoen. Bovendien ook de
souvereiniteit van den Duitschen
staat dient eens definitief erkend
te worden.
Er zijn thans drie plannen aan
de orde, n.l.
le. Het Fransche plan tot het
instellen van vaststellings- en
verzoeningscommissies
2e. het instellen van een per
manente verzoeningscommissie in
overeenstemming met het Fransch-
Duitsche arbitrageverdrag, toege
voegd aan het Verdrag van Lo
carno
3e. het instellen van een sub
commissie van den Volkenbond.
Maar terwijl de onderhande
lingen daarover nog nauwelijks
zijn geopend is tusschen Enge
land en Frankrijk zoo'n spannend
verschil van meening ontstaan,
dat de conferentie dreigde uiteen
te barsten.
Het is echter nog tijdig gesust
daar het geschil bleek te zijn
Bladvulling.
AXELSCHE
COURANT
46j
Mevrouw hield verschrikt op. Ze
kende zichzelf plotseling niet meer en
ze begreep niet, waarvandaan ze den
moed had gehaald, tegen haar man
in opstand te komen. Angstig keek
ze hem aan. Ze verwachtte dat er
een vreeselijke orkaan losbarsten zou.
Het bleef echter stilDe majoor
staarde zijn vrouw zwijgend aan,
als had zich plotseling aan hem het
achtste wereldwonder vertoond.
Er werd gebeld. Men hoorde
gestommel in de kamer vóór. Een
dienstmeisje trad binnan en ovei-
handigde den majoor een visite
kaartje
Silas Hempel, detective."
Het eerst liet de majoor zich ont
vallen: „Dien ken ik niet", maar
zijn herinnering schoot hem te hulp.
„O ja, dat is die man, dien
ze, r.a Eisler's arrestatie, om hulp
vroeg".
„Stuur hem weg. Ikben nietthuis",
riep hij toornig.
Vóór het dienstmeisje het bevel
nog kon uitvoeren, werd een deur
geopend en Silas Hempel trad met een
gemoedelijken glimlach binnen.
Zóó gaat dat niet, majoor.
Wanneer men wil doen, alsof men
niet thuis is, moet men niet zoo hard
praten. Overigens
Meneer, u waagt
»- Overigens kom ik namens uw
ëeïhter *- ging Hempel kalm voort,
en wanneer u me niet wil aan-
hooren, zal ik hel nieuws meedeelen
aan uw vrouw.
Onbeschaamd I Ik heb uw nieuws
niet noodig
Mevrouw zei Silas zich tot
deze wendend voor alles moet ik
u de hartelijkste groeten van uw
dochter overbrengen. En voorts het be
richt, dat zij zich gister officieel verloofd
heeft
Mevrouw von Brankow was opge
sprongen.
Met Felix Eisler riep ze buiten
adem. is hij vrij Is zijn onschuld be
wezen
Ja. Men heeft den werkelijken
dader gevat en hij heeft een volledige
bekentenis afgelegd. Het was de hier in
uw huis gewoond hebbende dr. Rich
ter of beter gezegd Filix von La-
vandal
Dr. Richter? Werkelijk En Me-
litta
Haar engagement met Felix
stond nu niets meer in den weg. Ze
willen, naar ik meen, over een maand
reeds trouwen en
Oho, mengde de majoor zich
weer in 't gesprek, purperrood van
toorn. Dat duld ik niet. Ik ben
de vader. Deze baron van Haber-
nichts die armzalige schoolvos
wat verbeeldt hij zich wel Hoe
wil hij bovendien trouwen Benoe*
men zullen ze dezen vrijgesproken
moordenaar toch niet meer. Ik heb
ook een woordje mee te praten.
Melitta is gelukkig nog niet meerder
jarig I
Met stil plezier zag Hempel den Ma
joor aan,
Mijnentwege, maar u kon u deze
moeite ook besparen,
Het is juist, dat de verloofde
van uw dochter niet meer in de ge
legenheid zal komen, zijn beroep
als schoolmeester uit te oefenen.
Zijn toestand is zeer veranderd I
Hij heeft nu aanspraak op een
vaderlijk erfgoed, dat ruim veertig
duizend kronen rente per jaar op
levert
Meneer, wilt u me voor den gek
houden
Zoo iets zou ik me nooit durven
veroorloven! Bovendien is uw schoon
zoon
Ik protesteer tegen deze betite
ling.
Is uw schoonzoon de drager
van een anderen naam veel ouder
dan de naam Brankow, nl. een Sen-
kenberg.
Sen ken berg?
Ja. Ik zie. dat u dien naam kent.
Felix is de eenige zoon van het te
genwoordige hoofd dezer familie. Hij
werd door vrouw Eisler opgevoed,
maar was niet in 't minste aan
haar verwant. Hij vertoeft op het
oogenblik op het slot zijner voor
vaderen, op Senkenberg en Melitta
is als gast op een naburig landgoed,
Mauerberg geheeten bij barones Lau-
tenbach.
Hempel maakte, den krachteloozen
op een stoel gezonken mejoor bekend
met al de gebeurtenissen, die wij nu
kennen.
Ik hoop, dat u, onder deze omstan
digheden, wel geen bezwaar meer zult
hebben tegen dit huwelijk, lachte
Hempel.
Neen, natuurlijk I Dat spreekt
van zelf. Hm, een Senkenberg
zeer merkwaardig, Inderdaad. Men
kan zich vergissen in de menschen
stiet hij verlegen en bij brokstukken
uit.
Hij stond op en liep weer met groote
stappen de kamer op en neer.
U wilt hem dit wel zeggen,
hé meneer Hempel? Het spijt ons
zeer ik zal dat wel goed maken
ik ben blij, dat mijn dochter zulk een
juist iit^inct had
Ik veronderstel antwoordde Hem
pel, dat het .het beste is, dat u hem
dit alles zoo spoedig mogelijk zelf
zegt, majoor. Hij kan voorloopig
natuurlijk zijn vader niet in den steek
■laten, doch barones Lautenbach heeft
me opgedragen, u en uw vrouw te
vragen, op Mauerberg te komen logee-
ren. Uw dochter hoopt u daar reeds
^.morgen te kunnen ontvangen.
Onmogelijk I Naar vreemden ga ik
niet
En ik vertrek morgen met den
eersten trein, verklaarde zijn vrouw
met groote beslistheid. Ik wil mijn
lief kind in mijn armen sluiten.
Jij wilt zonder mij tegen mijn
wil
Beste man, viel zijn moedig ge
worden vrouw hem in de rede,
het is niet mijn schuld dat ik naar
vreemden moet, om mijn kind terug
te krijgen. Had jij haar door jou
heftigheid niet uit ons huis gejaagd,
dan maar ik wil je geen verwijten
maken. Ieder mensch kan zich ver
gissen ook jij, zooals je nu wel
zult moeten toegeven. Bovendien ben
je een veel te goed vader en te ver
standig mensch, om nu nog door
eigenzinnigheid Melltta's geluk In gevaar
te brengen. Morgen ga je met mij mee
naar Mauerberg.
De majoor slikte deze biltere pil en zei-
de, om er zich zoo goed mogelijk doorte
slaan
Natuurlijk ga ik met je mee. Ik zei
het maar met het oog op jou ik weet
immers, dat jij niet veel met vreemden
op hebt maar als jij zoo vastbeslo
ten bent, dan gjan we zoo spoedig
mogelijk.
'Silas Hempel was weer in zijn
„Home Nooit had hij zaliger gevoel
dan thans. Hij had zijn huishoudster
zoo juist opgetogen gemaakt door de
verklaring
- Kook en braad nu maar naar harte
lust, ik blijf voorloopig thuis, om uit
te rustin.
EINDE.
Vaders en moeders oefenen op de
welvaart der maatschappij een veel
grooteren invloed uit, dan staatsleden
en wetgevers.
o
Als ge een glas kwast wilt makeni
laat dan den citroen voor ge hem uit
knijpt, flink heet worden. Ge krijgt er
dan veel meer sap uit dan wanneer
ge de vrucht gewoon uitknijpt.
Motoriljder en automobilist.
Rijd niet hard en rijd niet onvoor1
zichtig. Gij hebt anderer recht op
veiligheid te eerbiedigen. Denk nim
mer, dat gij door een signaal te geven,
geheel uw plicht hebt gedaan; uitkija
ken en voorjichtig rijden, blijven toch
geboden,