Ieder liet zijne. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 86. DINSDAG 29 JANUARI 1929. 44e. Jaarg, J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. tot 5 regels 60 Cent; voor Groote letters worden naar ADVERTENT1ËN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. De kwestie in het Leger des Hei) s. In de rubriek „Een paar Noti ties" in de „Haagsche Post" als we ons niet vergissen van de hand van den heer S. F. van Oss zelf komt een beschou wing voor over de geweldige crisis, die het Leger des Heils op het oogenblik doormaakt en welker oplossing de geheele wereld door met belangstelling wordt tegemoet gezien. Want die oplossing zal van zeer grooten invloed zijn op den verderen gang van zaken in het Leger. Wij laten het stuk hier volgen „Op het sociale werk van het Leger des Heils hebben wij nooit aanmerking gemaakt integen deel, wij hebben het, met de 'rest van het menschdom, hooge- lijk bewonderd. Maar op zijn financiëele gestie, en vooral ook op zijn leiding hebben wij, gelijk de lezer zich ongetwijfeld nog wel herinnert, herhaaldelijk cri- tiek geoefend. Weinige jaren geleden lieten wij door een accountant onze bewe ring bevestigen dat van eiken gulden, dien het publiek aan het Leger geeft, slechts één stuiver terecht komt bij de armen wier lot het zich aantrekt. Er werd indertijd geprotesteerd tegen die bewering, doch zij werd onom- stootelijk vastgesteld, en daar mede het feit, dat de „a'gemeene onkosten" veel te hoog zijn. Wij spraken bij die gelegenheid de meening uit, dat een liefdadig heidsinstelling, die gestadig bij het publiek om geld aanklopt, moreel verplicht ,js van de ont vangen en uitgegeven gelden rekenschap en verantwoording te geven, hetgeen de Leiders van het Leger zoolang het bestaat, steeds hebben geweigerd. Dank zij de thans bij de opperste lei ding uitgebroken ruzie krijgen wij een soort aanwijzing van de reden die het Leger, wat zijn boek houding betreft, tot zulke terug houdendheid aanleiding gaven. Het Leger heeft een potje ge- (Duitsche vertaling). 5) Herbert Porter nam zijn pijp ran den schoorsteenmantel, stopte die op zijn gemak en stak ze aan. Daarop ging hy naar be neden, naar de leeszaal van het hotel. Op groote, met groen laken bekleede tafels lagen sta pels kranten in alle mogelijke talen. Een Engelschman vlijde zich behaaglijk in een diepe zachte clubfauteuil neer en verdiepte zich in de «Times.* Een poos later kwam de por tier. «Mr. Porter, er is een heer om U te spreken.* «Laat hem hier komen 1* De bezoeker kwam met haas tige, zenuwachtige schreden de leeszaal binnen. Zijn doodsbleek gezicht verried groote vrees, zyn oogen schitterden koortsachtig. Herbert Porter reikte hem de hand. »U hebt iets nieuws te ver tellen, meneer Michaëlis vroeg hy kalmeerend. »Ja( mr. Porter,De bezoeker maakt, en geen gering potje ook. „Generaal" Bramwell Booth is éénig Trustee van gelden en bezittingen ter waarde van niet minder dan 240 000.000 guldens. Elke bankrekening in het Brit- sche Rijk staat ten name van den„Generaal, die dus „op de duiten blijft zitten", ook al zet men hem af. Misnoegen met dezen toestand kon op den duur niet uitblijven, evenmin als mis noegen met de Booth-dynastie, die de macht deed overgaan van zijn vader-stichter eere zijn aandenken op de kinderen en van de kinderen op de klein kinderen. Men moet al heel sterk geloöven aan eugenica, mende- lisme en erfelijkheidstheorieën, om te kunnen aannemen, dat ideale bestuurders van het Leger alleen zijn te vinden in de Booth- familie en niet buiten haar. En om maar rondweg te zeggen waar het op staat, het wordt ten hoogste tijd dat het op zichzelf zoo bewonderenswaardige en prijzenswaardige Leger wordt ge zuiverd van de beide smetten, die het in den loop der jaren zijn gaan aankleven. Het moet ophouden een familiezaakje te zijn. Het moet worden beheerd door een behoorlijk geconstitu- eerden raad. Zijn bezittingen mogen niet langer op naam staan van één enkelen man, die niet rekenplichtig is, en boven alle controle staat. En het moet geregeld rekening en verant woording doen van de ont vangsten en uitgaven. Blijft het het op deze punten in gebreke, dan is het alleen maar een kwes tie van tijd dat de mooie en nuttige instelling ondergaat. Het geen meer dan jammer zoude zijn". Voor velen zal het boven staande nieuw zijn, voor anderen niet. Men herinnert zich mis schien, dat een aantal jaren ge leden in de „groene Amsterdam mer" een artikelenreeks heeft gestaan van den heer Hessel Jongsma, waarin ook een ge duchte aanval werd gedaan op de manier, waarop de zaken liet zich, half onbewust, in een stoel neervallen. «Neemt U my oiet kwalijk*, zei hij vermoeid, «maar ik heb 't gevoel of ik niet op mijn beenen kan blijven staan.* »U hoett U niet te excuseeren*, zei de detective vriendelijk. Hij liet een vluggen blik door de leeszaal gaan. «We zjjn hier ongestoord. Vertelt U nu maar eens rustig wat U op het hart bebt. En deuk er aan de dingen zyn Dooit zoo erg als ze op het eerste gezieht schjjnen.* «Wat ik U nu te vertellen heb*, begon de beeldhouwer na een lange panze, «is wel het meest onverklaarbare van de heele geschiedenis. Ik vertelde U dat ik, om met mjjD vrouw naar de bioscoop te kunnen gaan, werk, waar haast by was. moest laten liggende zes bestelde jnweelenkistjes van den juwe lier Steven brink. Als ik van nacht tot een uur of 2 had kunnen doorwerken, was ik er mee klaar gekomen, zooals ik ook had afgesproken. Door de koppigheid van mijn vrouw kon ik ze dus niet zooals ik beloofd had, vanochtend om 8 nnr, af leveren. Om half negen itaat meneer van hoogerhand, toen nog de oude generaal Booth, werden bestuurd, ook financiëel. Tegen dien aanval is wel opgekomen, maar de beschuldigingen, in den geest van het bovenstaande, maar nog veel heftiger en uitvoeriger, werden allesbehalve voldoende weerlegd. De financiëele behandeling van de Legerzaken moet o.i. geheel anders worden aangepakt, wil het Leger het vertrouwen blijven genieten, dat het tot nu toe bij zoovelen genoot, blijkend uit de enorme sommen, in den loop der jaren binnengekomen. De nu heerschende tweespalt en de daarmee samengaande strijd om de macht, gepaard aan dien om het beheer van de geldmiddelen, zullen toch al geen goed hebben gedaan, vooral als er eens. als nu weer, een kijkje achter de schermen kan worden genomen. Men mag benieuwd zijn hoe de kwestie zal worden opgelost. De Engelsche rechter Eve zeide alvorens zijn beslissing in kort geding over het ontslag aan generaal Booth te ver schuiven, dat hij dit uitstel nogmaals wilde verleenen, in de hoop, dat beide partijen het in- tusschen eens zouden kunnen worden en geen verdere rech terlijke beslissing over het ge wraakte punt zouden inroepen. Voor een zedelijk en godsdien stig genootschap als het Leger behoorde een rechtstrijd om de macht tot de minst sympathieke verschijnselen en wanneer spr. als mensch dezen goeden raad gaf, hoopte hij, dat partijen bij hem als rechter niet meer zullen terugkomen. Frankrijk. Stof te over biedt Frankrijk dezer dagen voor eene beschou wing. Hebben we niet het sui kerschandaal, dat kolommen in de nieuwsbladen opeischt? Of de zaak-Kiotz of één der talrijke geruchtmakende moordprocessen, waarmee de Fransche rechtspraak wordt overladen Sla een Fransch SteveDbrink al voor myn neus. In eigen persoon. Hij was een beetje boos. Ik vond het na tuurlijk nogal vervelend. Ik liet hem in de woonkamer en ver zekerde hem, dat hij vanavocd om 7 uur ze alle zes in huis had. Om hem te laten zieo dat er niet veel werk meer aan was, haalde ik de vyt kistjes, die klaar zijn. Een ervan mBak ik open en merk zoo op, hoe schit terend juweelen tegen het don kere hout moeten uitkomen. Ik kom op den inval het halssnoer van mijn vrouw het ding dat ze gisteravond om had uit haar toilettafel te balen. Ik legde het in het kistje Stevenbrink kykt en kftkt en zyn verbazing neemt steeds toe. «Meneer Miohaëlis, hoe komt U hieraan «Het doet me genoegen, me neer StevenbriDk*, zeg ik, «dat U het aardig schijnt te vindeD maar U ziet natuurljjk ook wel direct dat het niet echt is mijn vrouw heeft het voor twaalf mark van een marskramer ge kocht.* Nog steeds stom verbaast kijkt mijn klant me aan. «Mag ik even zegt hij en neemt de ganger in eijn band. Bij haalt blad op en ge ziet de verslagen elkaar opvolgen in welhaast on onderbroken reeks, verhalen vol gruwel soms of omgeven met een waas van geheimzinnigheid, door de journalistieke pen hier en daar nog een beetje aangedikt om de interesse der lezers zoo mogelijk nog te verhoogen. En dan de politiek! Juist is de Kamer aangevangen met de behandeling der interpellaties om trent de Elzas en we krijgen uit de debatten sterk den indruk, dat de Fransche oorlogswinst, bekend onder den naam Elzas-Lotharin- gen, niet louter vreugde in de staatshuishouding heeft gebracht. Voor een groot deel achten de Elzassers het niet bepaald een zegen, dat sinds 1918 het Duit sche bewind heeft plaats gemaakt voor het Fransche, waarop ze van alles en nog wat hebben aan te merken. Daaruit mag echter niet de gevolgtrekking worden gemaakt, dat ze o, zoo graag en liefst onmiddellijk onder de vleu gels van den Duitschen adelaar zouden terugkeeren. Verre van dat zelfs en eigenlijk komt het er op neer, dat ze niet goed weten wat ze willen. Want de meeningen zijn zeer verdeeld onder Elzasser politicide één wil terug bij Duitschland, de ander wenscht zelfbestuur, een derde acht samenwerking met de regeering te Parijs het juiste mid del om het geluk van den Elzas en zijn bewoners te verzekeren. Maar in één opzicht trekken ze allen één lijn: ze zijn allemaal ontevreden en bij monde van hun vertegenwoordigers in de Kamer steken ze dat niet onder stoelen of banken. Poincaré, de Minister-President werpt zich in den woordenstrijd, en neemt het woord om de hee- ren van repliek te dienen. In heerlijke kleuren schildert hij den rooskleurigen toestand van den Elzas, sinds het Fransche bewind daar de teugels in handen nam. In gloedvolle woorden betoogt hij, dat sommige Elzassers het vele goede, dat Frankrijk voor de Elzassers heeft gedaan, met een loupe nit zyn zak en laat het sieraad langzaam door zijn vingers glijden. Nadat hij eiken steen goed bekeken had, keerde hy zich naar my toe en zei «Die haDger is niet valscb, meneer Michaëlis, daar is geen sprake vaD. En niet allnen dat de steenen echt zyn, ze zyn van een zeldzame zuiverheid Wat zei U ook weer dat U er voor betaald hebt «Twaalf mark* siamelde ik. «Voor dit sieraad* zei hy ter wijl hij my strak aankeek* be taal ik direct bonderdzestig dui zend Mark 1* Verschrikt ga ik een paar passen achteruit en terwyl ik het gezicht van miju bezoeker, die my voortdurend strak blijft aaDkyken, goed zie, kom ik plotseÜDg tot de conclusie dat Ij verdenking tegen my koestert. Het is alsof myn bloed in de aderen blijft stilstaan ik begin over myn heele lichaam te beven. Ik moet my aan de stoelleuning vasthouden om niet te vallen Vertelt U mij in Godsnaam, mr. Porter, wat beteekent dat allemaal Ik kan er geen touw meer aan vast maken. Hoe komt die marskramers aan een sieraad dat een vermogen waard is fjn kwaad vergelden. En de Elzassers blijven onte vreden. Italië Door het Italiaansche gouver nement is 20 millioen lire toege staan voor de exploitatie en de ontwikkeling van de Albaneesche olievelden, volgens een bericht in het officieel ltaliaansch blad. Er wordt hier zeer veel gewicht aan gehecht, aangezien Italië geen minerale rijkdommen heeft, ter wijl bekend is dat de rijkdom van de Albaneesche velden aanzien lijk is, hoewel nog onontwikkeld. Er zijn reeds aanzienlijke sommen door de Italiaansche regeering besteed aan de ontwikkeling dezer velden. De Italianen hebben wat genoemd wordt een Albaneesche Economische Ontwikkelings Maat schappij geruggesteund door lta liaansch kapitaal voor de exploi tatie van Albanië, waarmede Italië een nauwe militaire alliantie heeft gesloten. Te Rome zijn vier effectenhan delaars gestraft met straffen van een jaar tot 4 maanden voor het verspreiden van alarmeerende be richten op de effectenbeurs. Zij hadden op de beurs verteld, dat de prijzen der Italiaansche obli gaties het huidig niveau niet zou den kunnen handhaven, dat sig- nor. Turati uit de gunst van Mus solini was en dat het nieuws agentschap Stefani de berichten omtrent de financieele welvaart overdreef. Het O. M. noemde deze opmerkingen schadelijk voor de financieele integriteit van den staat en anti-patriottisch. Verder werd aangetoond, dat overeen stemming was tusschen variaties in de noteering der effecten en het rondstrooien dezer berichten. Mllllocnenzwendel. Thans is het gelukt om eenigs- zins een overzicht te krijgen van den omvang der zaak van de valsche wissels, die door dr. Lewin c. s. zijn in omloop ge bracht, meldt Wolff. Het defini tieve bedrag is nog niet bekend, omdat men niet weet hoeveel valsche wissels zich in Nederland waarom verkoopt hy het voor een paar Mark? Wist by dat het ecbt was? Spreekt de ju we-1 lier de waarheid Vergist bij zich misschien Al deze vragen schieten my door het hoofd, terwyl ik zie dat de argwaan van myn bezoeker toeneemt. Ik voel dat ik iets ter ophel dering moet zeggeD, hy mag niet weggaan met zoon vreese- lijk vermoeden, oi misschien wel op het iedie komen om de politie te waarschuwen. Ik pjjüig myn hersens en het lukt me ten slotte wat te vinden. Met een poging tot een grapje zeg ik«Ik wilde alleen maar op de proef stel len, meneer Stevenbrink. Natuur lijk weet ik evengoed als U dat het echt is Het is van Goud stikker in Pariis en ik moet er een bijpassend étui voor maken voor een HollaDdscheD bankier.* Meneer Stevenbrink knikt glim. lachend. Toch zag ik, toen hy weg?iDg, dat zyD wantrouwen nog niet heeleaiaal geweken was, Het eerste wat ik deed was U opbellen. In Godsnaam, Mr. Porter, geef U my raad, helpt my.< {Wordt vervolgd^ AXELSCHE a COURANT.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1929 | | pagina 1