Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse li-Vlaanderen No. 62. VRIJDAG 2 NOVEMBER 1928 44e Jaarg. J. C. VINK - Axel. BOUWSTEENEN. FEUILLETON. Gevlucht. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. Het is opmerkelijk, hoe in den laatsten tijd in enkele groote steden van verschillende nationa liteit groote gebouwen tijdens den bouw of kort na hunne vol tooiing ineen storten, helaas niet zonder menschelijke slachtoffers te maken. Bij onderzoek is ge bleken, dat de oorzaak van die ineenstorting voornamelijk schuilt in de slechte bouwwijze, slechte materialen, misschien ook slechte bouwsteenen, die gemakkelijk scheuren of barsten en alzoo de zwaarte van het gebouw niet kunnen dragen. Zoo ongemerkt komt men bij overdrachtelijken zin ook te den ken aan den bouw van zijn eigen leven en dan weten we, dat er in het Groote Boek ook van bouwsteenen en hoeksteenen wordt gesproken, die aan ons leven een sterke draagkracht geven en zien we ook om ons heen en misschien ook bij ons zeiven, dat slechte steenen het gebouw bouwvallig maken. Ongetwijfeld heeft Longfellow daaraan eveneens gedacht, toen hij een gedicht schreef, dat in onze taal overgebracht een mooi beeld geeft van fijn doordachte levenswijsheid. De bekende Engelsche dichter zegt daarin ongeveerhetvolgende: Wij zijn allen bouwers van het Lot, werkende op muren van den tijd, sommigen met massieve en groote daden, sommigen met de sierselen der poëzie. Voor het gebouw, dat we oprichten, is de tijd met bouwstoffen vervuld. Onze hedens en onze gisterens zijn de blokken, waarmee we bouwen. Geef aan deze blokken goede, juiste vormen, Iaat er geen gapende ruimten tusschen denk niet, omdat niemand het ziet, dat zulke dingen ongezien blijven. Anders zijn onze levens onvol ledig, vinden we, als we op deze muren van den tijd staan, ge broken trappen, waar de voet struikelt, wanneer wij pogen te klimmen. 42) Notaris Qainz wie ik tegelijk schryf, zal u de sleutels ran de brandkast geven, waarin de papieren zich bevindeD, eD getuige van de opening zijn. U knnt blin delings vertrouwen op hetgeen by n raden zal. Tenslotte, mevrouw, verzoek ik u nog, onze lieve Serena vaB*haar ouden »oom« hartelijk te groeten. Ik verblijf enz." Spannberg liet den brief met een dof steunen op tafel zinken, Hij weet nog niet eens, dat zij dood is. Neen, vreemd genoeg schijnt hij ook niet te weten, dat graaf Andreas geen natuurlijken dood stierf wat uit het doodsbericht ook niet te lezen was Waarschijn lijk schreef hij dezen brief direct na zijn terugkomst, toen hij de doodsberichten vond zonder een eonrant gelezen te hebben. En nu Nu moeten wij naar notaris Qainz naar Markbrunn. Wan neer u het goed vindt, Richart, {temen wij een rijtuig en Dit is een wonderlijk mooi beeld, dat Longfellow geeft van het leven. Hoe alles in het leven, al onze ervaringen, al onze daden, al onze handelingen, bouwsteenen zijn voor de muren van den tijd. Met onze daden en gedachten bouwen wij ons leven op. Zeker, wij allen willen mooie gebouwen maken, hoog-torenende burchten, blanke kasteelen, van geluk, voor spoed, harmonie, en goeden wil om ons heen. Wij willen allen mooie levens bouwen. Maar we vergeten daarbij soms één ding: dat we de bouwsteenen daarvoor niet ergens kunnen opdiepen, niet kunnen leenen of stelen. Dat we de bouwsteenen voor onze levens slechts kunnen vinden in onze eigen gedachten, in onze eigen erva ringen, onze eigen daden. Wilt ge mooie levensburchten bouwen? Goed, maar dan moet ge zor gen mooie steenen daartoe te ge bruiken, goede gedachten, goede, eerlijke daden, die door waarheid en liefde gevormd worden tot zuivere, gladde blokken, waar- tusschen geen open hoeken en gaten blijven gapen. Zoo bou wend, bouwen we goed en stevig. We denken soms wel eens, dat we er een slechten steen tus- schendoor kunnen smokkelen. Niemand zal het zien. Nu niet, misschien. Maar het zal zeker ontdekt worden, o zeker. Zoo'n slechte Steen is de een of andere slechte daad, als gevolg van een slechte eigenschap, van oneer lijkheid bijvoorbeeld, of jaloezie, of haat. Als we daarop voort bouwen in ons leven, is de bouw niet hecht, blijft er een leelijke zwakke plek in, één van die gapende ruimten, die, als we verder willen, hooger willen bou wen, de muren doen scheuren misschien het gebouw wel ineen doen storten. Er zijn er ook onder ons, die de gewoonte hebben, bij hun bouwsteenen neer te zitten. Bij die slechte bouwsteenen dan, die verkeerde daden en gedachten, die fouten die ze maakten. Zelfs wanneer ze deze bouwsteenen Het binnentreden van Tine deed haar zwijgen. Notaris Quinz laat vragen, of u hem ontvangen kunt, me vrouw zeide zij. Natuurlijk, antwoordde me vrouw Maiianne verrast, laat maar binnen, Tmé. Quinz was iemand op leeftijd, die weinig woorden placht te gebruiken. Hij had vanmorgen tegelyk met mevrouw Hellkreut een brief uit Dar-es-Salam gekre gen en het voor het beste gehou den, direct persoonlyk te komen. Gewend door niets in verbazing te komen, nam hij de opdracht van zijn cbëot op, zooals ieder andere, die hij precies volgens deD letter uit te voeren had. Tegen Spannberg's aanwezigheid hoe wel niet voorzien bad by niets in te brengen, toen hij hoorde, dat de jonge man Serena's verloot- de was geweest. Met hun drieën reden ze daarop in de auto, die Quinz naar Losen- atein had gebracht, naar het idyl lisch in een groot park gelegen slot Markbrunn. Quinz, die tydens de afwezig heid van den jonkheer het hoofd toezicht had over bet slot en de sleutels had van alle vertrekken, die niet uitsluitend voor bewoning „goede, juiste vormen gegeven hebben", door die gemaakte fou ten recht te zetten, de gevolgen ervan zoo mogelijk uit te wis- schen en het voornemen, voortaan die fout niet meer te maken zelfs dan, terwijl de bouwsteen nu mooi en gaaf is geworden, zitten ze erbij neer en weeklagen en piekeren erover, dat die eene bouwsteen zoo slecht... is ge weest. Terwijl hij het nu toch niet meer is. Het is wel duide lijk, dat men aldus niet erg hard opschiet bij den bouw aan de muren van den Tijd. Ook de vrees, dat wij morgen misschien niet de goede steenen voor ons werk zuilen vinden, doet som migen van ons in arren moede terneer zitten en piekeren, steeds maar piekeren, over wat nog niet eens aan de orde is. Zeer juist zegt daarom de opvoedkundige Knox: „Laat niet de fouten van gisteren, noch de vrees voor morgen, uw heden bederven." Het heden.. Juist, laten we het werk doen, dat voor de hand ligt. En dat goed doen. Dan zullen we morgen zeker de goe de, volmaakte steenen vinden, om onzen blanken levensburcht op te trekken, steeds hooger, tot ijle, klare hoogten. Gr. Een bclangrtyk wetsentwerp. Er is over de financiëele ver houding tusschen Rijk en Ge meenten al heel wat te doen ge weest en in zooverre was men het met elkaar eens, dat men al gemeen toegaf, dat de tegen woordige regeling niet kon wor den gehandhaafd. Deze toch dateert reeds van 1897 en is door de gewijzigde omstandigheden in vele gemeenten geheel verouderd. Daardoor komt het, dat de eene gemeente per inwoner veel groo- ter bedrag van het Rijk ontvangt dan de andere en dat het juist niet de armste gemeenten zijn, die het meeste ontvangen. In plaats van een vaste onveran derlijke bijdrage, had men in dienden, bracht zijn begeleiders direct Daar de bibliotheek, waar de brandkast stond. De notaris verzocht hun plaats te nemen en zeide Ik moet een paar minuten geduld vragen. De brandkast, die het archief van Markbrunn bevat, werd vóór de afreis van meneer von Marko van een Dieu we constructie voorzien, die haar tegen inbraak verzekert. Ik ben daarmee nog niet geheel ver trouwd, doch hoop haar spoedig te bunnen openen. Hy kreeg verscheidene vreemd gevormde sleutels en begon daar mee voorzichtig te werkeD, terwyl Marianne, bleek van spanning, toezag. SpaDnberg daarentegen, wien de zaak doelloos voorkwam, wat lag hem er aan gelegen, wie Serena was daar zy toch niet meer onder de levendeD was zag als in een droom in de verte. Zijn onverschilligheid verdween niettemin, toen Quinz een paar minuten later een pakket op tafel legde, het zegel verbrak en ver scheidene documenten voor hen uitbreidde. Hier is een tronwacte, zeide hij daarbjj op zakelyken toon, opgemaakt in Londen op 18 Mei 1890 in do Westminster. Zy ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. 1897 een systeem moeten volgen, waarbij de uitkeeringen zich wij zigden naar de veranderde om standigheden. Thans wreekt zich deze fout door een algemeene ontevredenheid. Want terwijl vroeger de bezwaren in hoofd zaak kwamen uit de groote ste den, speciaal-uit Amsterdam en Rotterdam, beginnen in den laat sten tijd steeds meer plattelands gemeenten, die door verschillende oorzaken in moeilijke omstandig heden zijn gekomen, aan te drin gen op wetswijziging, waardoor zij een grootere Rijksuitkeering hopen te krijgen. Tot zoover is er dus weinig meningsverschil, doch wanneer men komt met denkbeelden over de wijze, waarop deze misstand kan worden weggenomen, dan loopt het dadelijk mis. Dan staan onmiddellijk de groote gemeenten tegenover de kleine. Dan be- toogen de groote steden, dat zij speciale uitgaven hebben, waar door zij op een groote uitkeering aanspraak kunnen maken, omdat die uitgaven ook aan de kleinere gemeenten ten goede komen, doch de inwoners tier kleinere gemeenten gevoelen weinig lust belasting te betalen, die moet dienen om de huishouding der groote steden te ontlasten, terwijl zij zelf nauwelijks kans zien de gemeentelijke begrooting sluitend te maken. Daar echter de vertegenwoor digers der groote steden steeds veel dichter bij het vuur zaten en een veel grooteren invloed hadden dan die van het platte land, hielden de voorstellen, die we tot nu toe hebben gehad, steeds veel meer rekening met de wenschen der groote stadsbe woners dan door de andere partij was te aanvaarden. Nog de voor stellen van de zeer eenzijdige samengestelde Staatscommissie, die het vorig jaar haar rapport publiceerde, leverde daarvan het duidelijkste bewijs; gelukkig zijn zij door de werking der critiek in de prullemand terecht gekomen. Thans is door de Ministers van Financiën en van Binnenlandsche bevestigt de wettelijk gesloten echtverbintenis wan graaf Leo von Losenegg met juffrouw Marion Leroy. Het tweede document vermeldt de dienzelfden dag in de Westminster kerk voltrokken kerkelyk inzegening. Hier heb ben wij het duplicaat van een geboortebewijs uit bet jaar 1892, opgemaakt in Broek, ten name van Ulrika. Marion L°onore Serena von Losenegg, wetelyke dochter van graaf Leo von Losenegg Leroy Maar danf is Serena een kleindochter van den vermoorden graaf andreas, viel mevrouw Hellkreut vol verbazing den nota- ris in de rede. Quinz knikte. Zeker. Daarover kan geeu twijiel bestaan. Het is zeer vreemd, dat men dit tot nu toe geheim hield. Blykbaar waren er gewich tige redenen om die te verzwijgen Niets kaD dit geheimhouden rechtvaardigen of verontschuldi gen, viel Spannberg hem met fonkelende oogen in de rede. Dat alleen is de schuld van Serena's vroegtydigen dood. Had men bij tijds gesproken, daD zou veel misschien alles anders geloopen zijn Kalmeerend legde mevrouw Zaken en Landbouw een wets ontwerp ingediend, waarvan de bewindslieden hopen, dat het nog in het loopende zittingsjaar zal kunnen worden behandeld. Of dit mogelijk zal zijn is moeilijk te beoordeelenhet ontwerp is echter zeer ingrijpend en haalt veel overhoop daardoor worden zijn kansen op een spoedige be handeling natuurlijk niet grooter. Dat ook dit wetsontwerp, in verband met de opgedane erva ring, door de kleinere gemeenten met eenig wantrouwen dient te voorden bekeken, spreekt vanzelf. Zij zullen goed doen eens een potlood en een vel papier te nemen, om precies uit te rekenen welke de gevolgen van deze min of meer ingewikkelde voorstellen zullen zijn. Al dadelijk valt het op, dat de forensenbelasting zal worden af geschaft, wat zeer zeker algemeen zal worden toegejuicht. Daar staat tegenover, dat de afschaffing der grondbelasting op de ongebouwde eigendommen veel minder kans zal krijgen. Verder zijn er allerlei vragen van algemeenen aard om trent de beperking der bewegings vrijheid der gemeenten en om trent moeilijkheden bij de invoe ring van gemeentelijke verterings belastingen, om maar een paar voorbeelden te noemen. Hoofdzaak blijft echter de finan ciëele uitkomst en vooral ook of men genoegen kan nemen met de in art. 4 der wet opgenomen formule, volgens welke de in het gemeentefonds gestorte gelden zullen worden verdeeld. De groote gemeenten zijn reeds met de becijfering begonnende kleinere zullen dit voorbeeld zoo spoedig mogelijk dienen te volgen. Emigratie naar Frankrijk. Vanwege den Rijksdienst der werkloosheidsverzekering en ar beidsbemiddeling is aan de di recteuren der districtsarbeids beurzen een circulaire gezonden, waarin in aansluiting aan vroe gere mededeelingen over deze aangelegenheid de aandacht erop wordt gevestigd, dat zij, die in Marianne den arm op den zijnen. Eerst afwachten, alvorens te veroerdeelen, Richard. Schieef jonkheer von Marko riet, dat hij en mijn man volgens den wil van Serena's moeder zwijgen moesten en dat haar dagboek daarvoor de reden opgeeft Hier is het dagboek, zeide Quinz, een afgesloten zwartlede ren schrijfboek aanwijzend. Ook een hrief van haar aan meneer von Marko is er nog bij. Marianne had het boek reeds opgeslagen en begon halfluid te lezen, terwyl Spannberg en Quinz haar over den schouder zagen en meelazen. Hoe langer ie echter las, des te zachter eD bewogener werd Mari anne's stem, des te milder Spann berg's blik. Wat hier aan het papier was prijs gegeven was de ontroerende geschiedenis van een oprechte, groote liefde, eindigend in smart en dood. Zij begoD den dag, dat de knappe Marion Leroy Leo ven Losenegg voor do eerste maat zag, en eindigde ver van hem in Zelf gekozen verbanning, kort ns de geboorte v»d haar kind. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1928 | | pagina 1