Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaanderen
No. 62.
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1928
44e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
BOUWSTEENEN.
FEUILLETON.
Gevlucht.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
Het is opmerkelijk, hoe in den
laatsten tijd in enkele groote
steden van verschillende nationa
liteit groote gebouwen tijdens
den bouw of kort na hunne vol
tooiing ineen storten, helaas niet
zonder menschelijke slachtoffers
te maken. Bij onderzoek is ge
bleken, dat de oorzaak van die
ineenstorting voornamelijk schuilt
in de slechte bouwwijze, slechte
materialen, misschien ook slechte
bouwsteenen, die gemakkelijk
scheuren of barsten en alzoo de
zwaarte van het gebouw niet
kunnen dragen.
Zoo ongemerkt komt men bij
overdrachtelijken zin ook te den
ken aan den bouw van zijn eigen
leven en dan weten we, dat er
in het Groote Boek ook van
bouwsteenen en hoeksteenen
wordt gesproken, die aan ons
leven een sterke draagkracht
geven en zien we ook om ons
heen en misschien ook bij ons
zeiven, dat slechte steenen het
gebouw bouwvallig maken.
Ongetwijfeld heeft Longfellow
daaraan eveneens gedacht, toen
hij een gedicht schreef, dat in
onze taal overgebracht een mooi
beeld geeft van fijn doordachte
levenswijsheid.
De bekende Engelsche dichter
zegt daarin ongeveerhetvolgende:
Wij zijn allen bouwers van het
Lot, werkende op muren van den
tijd, sommigen met massieve en
groote daden, sommigen met de
sierselen der poëzie. Voor het
gebouw, dat we oprichten, is de
tijd met bouwstoffen vervuld.
Onze hedens en onze gisterens
zijn de blokken, waarmee we
bouwen. Geef aan deze blokken
goede, juiste vormen, Iaat er geen
gapende ruimten tusschen denk
niet, omdat niemand het ziet, dat
zulke dingen ongezien blijven.
Anders zijn onze levens onvol
ledig, vinden we, als we op deze
muren van den tijd staan, ge
broken trappen, waar de voet
struikelt, wanneer wij pogen te
klimmen.
42)
Notaris Qainz wie ik tegelijk
schryf, zal u de sleutels ran
de brandkast geven, waarin de
papieren zich bevindeD, eD getuige
van de opening zijn. U knnt blin
delings vertrouwen op hetgeen by
n raden zal.
Tenslotte, mevrouw, verzoek ik
u nog, onze lieve Serena vaB*haar
ouden »oom« hartelijk te groeten.
Ik verblijf enz."
Spannberg liet den brief met
een dof steunen op tafel zinken,
Hij weet nog niet eens, dat
zij dood is.
Neen, vreemd genoeg schijnt
hij ook niet te weten, dat graaf
Andreas geen natuurlijken dood
stierf wat uit het doodsbericht
ook niet te lezen was Waarschijn
lijk schreef hij dezen brief direct
na zijn terugkomst, toen hij de
doodsberichten vond zonder een
eonrant gelezen te hebben.
En nu
Nu moeten wij naar notaris
Qainz naar Markbrunn. Wan
neer u het goed vindt, Richart,
{temen wij een rijtuig en
Dit is een wonderlijk mooi
beeld, dat Longfellow geeft van
het leven. Hoe alles in het leven,
al onze ervaringen, al onze daden,
al onze handelingen, bouwsteenen
zijn voor de muren van den tijd.
Met onze daden en gedachten
bouwen wij ons leven op. Zeker,
wij allen willen mooie gebouwen
maken, hoog-torenende burchten,
blanke kasteelen, van geluk, voor
spoed, harmonie, en goeden wil
om ons heen. Wij willen allen
mooie levens bouwen. Maar we
vergeten daarbij soms één ding:
dat we de bouwsteenen daarvoor
niet ergens kunnen opdiepen, niet
kunnen leenen of stelen. Dat we
de bouwsteenen voor onze levens
slechts kunnen vinden in onze eigen
gedachten, in onze eigen erva
ringen, onze eigen daden. Wilt
ge mooie levensburchten bouwen?
Goed, maar dan moet ge zor
gen mooie steenen daartoe te ge
bruiken, goede gedachten, goede,
eerlijke daden, die door waarheid
en liefde gevormd worden tot
zuivere, gladde blokken, waar-
tusschen geen open hoeken en
gaten blijven gapen. Zoo bou
wend, bouwen we goed en stevig.
We denken soms wel eens, dat
we er een slechten steen tus-
schendoor kunnen smokkelen.
Niemand zal het zien. Nu niet,
misschien. Maar het zal zeker
ontdekt worden, o zeker. Zoo'n
slechte Steen is de een of andere
slechte daad, als gevolg van een
slechte eigenschap, van oneer
lijkheid bijvoorbeeld, of jaloezie,
of haat. Als we daarop voort
bouwen in ons leven, is de bouw
niet hecht, blijft er een leelijke
zwakke plek in, één van die
gapende ruimten, die, als we
verder willen, hooger willen bou
wen, de muren doen scheuren
misschien het gebouw wel ineen
doen storten.
Er zijn er ook onder ons, die
de gewoonte hebben, bij hun
bouwsteenen neer te zitten. Bij
die slechte bouwsteenen dan, die
verkeerde daden en gedachten,
die fouten die ze maakten. Zelfs
wanneer ze deze bouwsteenen
Het binnentreden van Tine deed
haar zwijgen.
Notaris Quinz laat vragen,
of u hem ontvangen kunt, me
vrouw zeide zij.
Natuurlijk, antwoordde me
vrouw Maiianne verrast, laat
maar binnen, Tmé.
Quinz was iemand op leeftijd,
die weinig woorden placht te
gebruiken. Hij had vanmorgen
tegelyk met mevrouw Hellkreut
een brief uit Dar-es-Salam gekre
gen en het voor het beste gehou
den, direct persoonlyk te komen.
Gewend door niets in verbazing
te komen, nam hij de opdracht
van zijn cbëot op, zooals ieder
andere, die hij precies volgens deD
letter uit te voeren had. Tegen
Spannberg's aanwezigheid hoe
wel niet voorzien bad by niets
in te brengen, toen hij hoorde,
dat de jonge man Serena's verloot-
de was geweest.
Met hun drieën reden ze daarop
in de auto, die Quinz naar Losen-
atein had gebracht, naar het idyl
lisch in een groot park gelegen slot
Markbrunn.
Quinz, die tydens de afwezig
heid van den jonkheer het hoofd
toezicht had over bet slot en de
sleutels had van alle vertrekken,
die niet uitsluitend voor bewoning
„goede, juiste vormen gegeven
hebben", door die gemaakte fou
ten recht te zetten, de gevolgen
ervan zoo mogelijk uit te wis-
schen en het voornemen, voortaan
die fout niet meer te maken
zelfs dan, terwijl de bouwsteen
nu mooi en gaaf is geworden,
zitten ze erbij neer en weeklagen
en piekeren erover, dat die eene
bouwsteen zoo slecht... is ge
weest. Terwijl hij het nu toch
niet meer is. Het is wel duide
lijk, dat men aldus niet erg hard
opschiet bij den bouw aan de
muren van den Tijd. Ook de
vrees, dat wij morgen misschien
niet de goede steenen voor ons
werk zuilen vinden, doet som
migen van ons in arren moede
terneer zitten en piekeren, steeds
maar piekeren, over wat nog niet
eens aan de orde is. Zeer juist
zegt daarom de opvoedkundige
Knox: „Laat niet de fouten van
gisteren, noch de vrees voor
morgen, uw heden bederven."
Het heden.. Juist, laten we
het werk doen, dat voor de hand
ligt. En dat goed doen. Dan
zullen we morgen zeker de goe
de, volmaakte steenen vinden,
om onzen blanken levensburcht
op te trekken, steeds hooger, tot
ijle, klare hoogten. Gr.
Een bclangrtyk wetsentwerp.
Er is over de financiëele ver
houding tusschen Rijk en Ge
meenten al heel wat te doen ge
weest en in zooverre was men
het met elkaar eens, dat men al
gemeen toegaf, dat de tegen
woordige regeling niet kon wor
den gehandhaafd. Deze toch
dateert reeds van 1897 en is door
de gewijzigde omstandigheden in
vele gemeenten geheel verouderd.
Daardoor komt het, dat de eene
gemeente per inwoner veel groo-
ter bedrag van het Rijk ontvangt
dan de andere en dat het juist
niet de armste gemeenten zijn,
die het meeste ontvangen. In
plaats van een vaste onveran
derlijke bijdrage, had men in
dienden, bracht zijn begeleiders
direct Daar de bibliotheek, waar
de brandkast stond.
De notaris verzocht hun plaats
te nemen en zeide
Ik moet een paar minuten
geduld vragen. De brandkast,
die het archief van Markbrunn
bevat, werd vóór de afreis van
meneer von Marko van een Dieu we
constructie voorzien, die haar
tegen inbraak verzekert. Ik ben
daarmee nog niet geheel ver
trouwd, doch hoop haar spoedig te
bunnen openen.
Hy kreeg verscheidene vreemd
gevormde sleutels en begon daar
mee voorzichtig te werkeD, terwyl
Marianne, bleek van spanning,
toezag. SpaDnberg daarentegen,
wien de zaak doelloos voorkwam,
wat lag hem er aan gelegen,
wie Serena was daar zy toch niet
meer onder de levendeD was
zag als in een droom in de verte.
Zijn onverschilligheid verdween
niettemin, toen Quinz een paar
minuten later een pakket op tafel
legde, het zegel verbrak en ver
scheidene documenten voor hen
uitbreidde.
Hier is een tronwacte, zeide
hij daarbjj op zakelyken toon,
opgemaakt in Londen op 18 Mei
1890 in do Westminster. Zy
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
1897 een systeem moeten volgen,
waarbij de uitkeeringen zich wij
zigden naar de veranderde om
standigheden. Thans wreekt zich
deze fout door een algemeene
ontevredenheid. Want terwijl
vroeger de bezwaren in hoofd
zaak kwamen uit de groote ste
den, speciaal-uit Amsterdam en
Rotterdam, beginnen in den laat
sten tijd steeds meer plattelands
gemeenten, die door verschillende
oorzaken in moeilijke omstandig
heden zijn gekomen, aan te drin
gen op wetswijziging, waardoor
zij een grootere Rijksuitkeering
hopen te krijgen.
Tot zoover is er dus weinig
meningsverschil, doch wanneer
men komt met denkbeelden over
de wijze, waarop deze misstand
kan worden weggenomen, dan
loopt het dadelijk mis. Dan staan
onmiddellijk de groote gemeenten
tegenover de kleine. Dan be-
toogen de groote steden, dat zij
speciale uitgaven hebben, waar
door zij op een groote uitkeering
aanspraak kunnen maken, omdat
die uitgaven ook aan de kleinere
gemeenten ten goede komen,
doch de inwoners tier kleinere
gemeenten gevoelen weinig lust
belasting te betalen, die moet
dienen om de huishouding der
groote steden te ontlasten, terwijl
zij zelf nauwelijks kans zien de
gemeentelijke begrooting sluitend
te maken.
Daar echter de vertegenwoor
digers der groote steden steeds
veel dichter bij het vuur zaten
en een veel grooteren invloed
hadden dan die van het platte
land, hielden de voorstellen, die
we tot nu toe hebben gehad,
steeds veel meer rekening met
de wenschen der groote stadsbe
woners dan door de andere partij
was te aanvaarden. Nog de voor
stellen van de zeer eenzijdige
samengestelde Staatscommissie,
die het vorig jaar haar rapport
publiceerde, leverde daarvan het
duidelijkste bewijs; gelukkig zijn
zij door de werking der critiek
in de prullemand terecht gekomen.
Thans is door de Ministers van
Financiën en van Binnenlandsche
bevestigt de wettelijk gesloten
echtverbintenis wan graaf Leo von
Losenegg met juffrouw Marion
Leroy. Het tweede document
vermeldt de dienzelfden dag in de
Westminster kerk voltrokken
kerkelyk inzegening. Hier heb
ben wij het duplicaat van een
geboortebewijs uit bet jaar 1892,
opgemaakt in Broek, ten name
van Ulrika. Marion L°onore Serena
von Losenegg, wetelyke dochter
van graaf Leo von Losenegg
Leroy
Maar danf is Serena een
kleindochter van den vermoorden
graaf andreas, viel mevrouw
Hellkreut vol verbazing den nota-
ris in de rede.
Quinz knikte.
Zeker. Daarover kan geeu
twijiel bestaan. Het is zeer vreemd,
dat men dit tot nu toe geheim
hield. Blykbaar waren er gewich
tige redenen om die te verzwijgen
Niets kaD dit geheimhouden
rechtvaardigen of verontschuldi
gen, viel Spannberg hem met
fonkelende oogen in de rede. Dat
alleen is de schuld van Serena's
vroegtydigen dood. Had men bij
tijds gesproken, daD zou veel
misschien alles anders geloopen
zijn
Kalmeerend legde mevrouw
Zaken en Landbouw een wets
ontwerp ingediend, waarvan de
bewindslieden hopen, dat het nog
in het loopende zittingsjaar zal
kunnen worden behandeld. Of
dit mogelijk zal zijn is moeilijk
te beoordeelenhet ontwerp is
echter zeer ingrijpend en haalt
veel overhoop daardoor worden
zijn kansen op een spoedige be
handeling natuurlijk niet grooter.
Dat ook dit wetsontwerp, in
verband met de opgedane erva
ring, door de kleinere gemeenten
met eenig wantrouwen dient te
voorden bekeken, spreekt vanzelf.
Zij zullen goed doen eens een
potlood en een vel papier te
nemen, om precies uit te rekenen
welke de gevolgen van deze min
of meer ingewikkelde voorstellen
zullen zijn.
Al dadelijk valt het op, dat de
forensenbelasting zal worden af
geschaft, wat zeer zeker algemeen
zal worden toegejuicht. Daar staat
tegenover, dat de afschaffing der
grondbelasting op de ongebouwde
eigendommen veel minder kans
zal krijgen. Verder zijn er allerlei
vragen van algemeenen aard om
trent de beperking der bewegings
vrijheid der gemeenten en om
trent moeilijkheden bij de invoe
ring van gemeentelijke verterings
belastingen, om maar een paar
voorbeelden te noemen.
Hoofdzaak blijft echter de finan
ciëele uitkomst en vooral ook of
men genoegen kan nemen met
de in art. 4 der wet opgenomen
formule, volgens welke de in het
gemeentefonds gestorte gelden
zullen worden verdeeld.
De groote gemeenten zijn reeds
met de becijfering begonnende
kleinere zullen dit voorbeeld zoo
spoedig mogelijk dienen te volgen.
Emigratie naar Frankrijk.
Vanwege den Rijksdienst der
werkloosheidsverzekering en ar
beidsbemiddeling is aan de di
recteuren der districtsarbeids
beurzen een circulaire gezonden,
waarin in aansluiting aan vroe
gere mededeelingen over deze
aangelegenheid de aandacht erop
wordt gevestigd, dat zij, die in
Marianne den arm op den zijnen.
Eerst afwachten, alvorens te
veroerdeelen, Richard. Schieef
jonkheer von Marko riet, dat hij
en mijn man volgens den wil van
Serena's moeder zwijgen moesten
en dat haar dagboek daarvoor de
reden opgeeft
Hier is het dagboek, zeide
Quinz, een afgesloten zwartlede
ren schrijfboek aanwijzend. Ook
een hrief van haar aan meneer
von Marko is er nog bij.
Marianne had het boek reeds
opgeslagen en begon halfluid te
lezen, terwyl Spannberg en Quinz
haar over den schouder zagen en
meelazen.
Hoe langer ie echter las, des te
zachter eD bewogener werd Mari
anne's stem, des te milder Spann
berg's blik.
Wat hier aan het papier was
prijs gegeven was de ontroerende
geschiedenis van een oprechte,
groote liefde, eindigend in smart
en dood. Zij begoD den dag, dat
de knappe Marion Leroy Leo ven
Losenegg voor do eerste maat
zag, en eindigde ver van hem in
Zelf gekozen verbanning, kort ns
de geboorte v»d haar kind.
Wordt vervolgd).