Nieuws- en Advertentieblad SJUL voor Zeeuwsch -Vlaanderen No. 56. VRIJDAG 12 OCTOBER 1928. 44e Jaafg. J. C, VINK - Axel. Huwelijksgoederenrecht. FEUILLETON. Gevlucht. Binnenland. "33* Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentfën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. 36 Zooals ik hem evenwel direct voorspeld had, voelde hij zich daar niet gelukkig. De familie mengde zich overal in, men hitste zyn vrouw tegen hem op en hij had zelfs niet den geringsten invloed by de opvoeding van zijn eenig kind. Oho Liet hg zich dat welge vallen Jammer genoeg, jaren lang. Tot het hem eindelyk toch te bont werd en hij het er niet langer kon uithouden. Stilletjes verkocht hij zijn zaak en keerde met het kind naar Amerika terug. Zyn vrouw liet hij bij de familie aehter. Brave De kleine Serena was des tijds 12 jaar oud Serena wat een typische naam. Dien heb ik mijn leven lang nog niet gehoord. De moeder was er op gesteld. My'n broer, die haar Maggy had willen noemen, was er dikwijls boos «ver. Toen hij weer hier was kocht hij een apotheek in Chicago en begon een proces tot echtichei- In de Troonrede hebben we kunnen lezen, dat onder de nieuwe wetsontwerpen welke de Regeering aan het oordeel der Kamers wenschte te onderwerpen, ook behoorde dat tot wijziging van het huwelijksgoederenrecht. Velen hebben waarschijnlijk niet begrepen, wat dit woord, dat een heele mondvol is, eigenlijk beteekent. Het is begrijpelijk, dat als jongelui trouwen gaan, men over van alles spreekt, behalve over wetten. Wel wordt misschien eens over geldzaken voorzichtig gefluisterd, maar liefst laat men dat potje gedekt en praat men over het costuum, de meubels, de woning, enz. Men kan toch ook niet ver langen, dat een gewoon verliefd mensch, als hij trouwplannen heeft, het Burgerlijk Wetboek neemt en dan gaat lezen, wat daarin over huwelijksgoederen recht staat. Laat staan nog dat hij er misschien niets van be grijpen zou, want de Nederland- sche wetgever verstaat uitstekend de kunst om iets zóó neer te schrijven, dat men het wel lezen maar niet snappen kan. Zoo ook in dit geval. En toch is het een eenvoudige zaak, die men het best begrijpt, als men enkele voorbeelden voor oogen stelt. Zij komt neer op den materiee- len zin van de spreuk, die ge liefden in de wittebroodsweken vooral in toepassing brengen, nl. „uw hart is mijn hart", waarvoor men dan kan zeggen „uw geld is mijn geld" en „mijn schulden zijn ook uw schulden". De „Haag- sche Post" gaf er eens den vol genden uitleg van De kern van ons huwelijks goederenrecht zit verscholen on der een massa artikelen over allerlei bijzaken. Laten wij be ginnen met het eenvoudigste ge val, de iz.g. algeheele gemeen schap van goederen. Als twee menschen trouwen, ontstaat die gemeenschap als het ware auto matisch op het moment van het sluiten van het huwelijk. Als de ambtenaar van den Burgerlijken Stand zegt: „Ik verbind u in den echt", dan worden plotseling de beide vermogens tot één. Over het beheer van dat vermogen en over het recht om daarover te beschikken moet hij maar geen woord zeggen, want dan zou de jonge mevrouw wel eens een lipje kunnen trekkende wetgever heeft hier nl. aan de vrouw al een heel erg ondergeschikte rol toebedeeld. Maar dat is toch ook weer niet zoo erg ais het lijkt, want als bij het huwelijk alles in orde is, heeft men met die wetsbepalingen niet veel te maken en als er geen harmonie heerscht zullen mooie wetsbepa lingen de vrouw niet altijd vol doende beschermen. Maar de wetgever had wel een beetje coulanter tegenover de vrouw kunnen zijn. Bij het huwelijk vloeien als het ware de beide vermogens ineen. Wat de echtgenooten op dat moment bezitten wordt „gemeen schappelijk" en evenzoo wat ze gedurende het huwelijk zullen verkrijgen. Een vermogen bestaat uit actief en passief. Eigenlijk hebben we hier dus te maken met een eenvoudige optelsom. Heeft h ij een huis, dat f 10.000 waard is, effecten tot een bedrag van f5000, f 1000 contanten en eén schuld van f2000 dan is zijn vermogen totaal f 14 000. Heeft z ij meubels ter waarde van f 2000 en effecten tot een bedrag van f 4000 dan is haar vermogen f6000. Bij hun huwelijk ontstaat nu één vermogen van f 14000 f 6000 f 20.000. Trouwt een meisje met f3000 vermogen met een jongen man, die f 4000 schul den heeft, dan begint het huwelijk alvast met f 1000 schuld en als de schuldeischers van den man het vermogen van de vrouw over schatten, staat misschien de eerste week de bel niet stil, want de schulden kunnen op de gemeen schap worden verhaald. Als de gravin op rijperen leeftijd dweept met haar chauffeur, waarvan het ding. Mijn schoonzuster, die in Amerika niet wilde wonen, had er niets op tegen, doch wilde het kind behouden. Daarop ging mijn broer onder geen omstandig heden in, want Serena was zijn oogappel. Vier jaar duurde het proces en het zou misschien nu nog niet ten einde zyn, wanneer myn broer niet, op aanraden van zijn advokaat, een vergelijk had getrotten. Daarbij kreeg de moe der het reeht Serena elk jaar twee maanden by zich te hebben, doch alleen op Amerikaansch gebied. Was zy achttien jaar oud gewor den, dan liep deze overeenkomst af. Wist de moeder baar dochter te bewegen uit zichzelve mee naar Duitschland te gaan, dan wareD de rechten van haar vader als afge daan te beschouwen. Aha nu begrijp ik. De vrouw heeft Zij heeft Serena listig, onder voorwendsel van een pleizier- tochtje, naar Boston gelokt, zich daar met haar op een Canard boot ingescheept, zender dat Serena maar in 't minst vermoedde, waar heen het schip ging en haar dan zoo lang gesmeekt en gedreigd, dat het arme meisje, in doodsangst dat haar moeder voor haar oogen in zee zou springen, zwijgend gevolg kan zijn dat ze ten slotte van de auto in het huwelijks bootje stappen, is het niet on mogelijk dat die optelsom er heel vreemd uitziet. Heeft zij f 1.000000 en hij f 50 spaarduiten dan ont staat er een vermogen van f 1.000.050. En als een Fraulein met bekoorlijke eigenschappen maar met een vermogen van nihil het hart van den aheenstaanden ouden jongeheer weet te ver murwen, is de gemeenschap pre cies even groot als het vermogen van den gelukkigen man. Want f 200.000 (ik stel, dat hij f 200 000 vermogen bezit) en nihil blijft f 200.000. Maar op dien wettelijken regel bestaan uitzonderingen. De aan staande echtgenooten kunnen nl. van die regeling afwijken door het maken van zg. „huwelijksche voorwaarden". Ze moeten dan vóór hun huwelijk naar een no taris gaan die kan dan een acte opmaken, waarbij ze kunnen af wijken van die algeheele gemeen schap van goederen. Maar (en hierop mag wel eens met grooten nadruk worden gewezen), zoo een acte kan alleen worden ge maakt vóór het sluiten van het huwelijk. Wie dat vergeet en later tot zoo iets zou willen over gaan, zal tot de ontdekking ko men, dat het te laat is. En het is altijd beter dat men vóór het huwelijk „wijs" is dan dat men dat later wordt „door schade en schande". Bij die huwelijksche voorwaarden kan men allerlei regelingen maken. De wet is op dit punt nog al liberaal. Maar men kan na het sluiten van het huwelijk in die regeling geen verandering brengen. Daarom is hier overleg met een vakman, die de noodige inlichtingen kan geven, uiterst gewenscht. Men kan b.v. bij die huwelijksche voorwaarden bepalen, dat ieder zijn eigen vermogen behoudt. In ons geval bleef dan de bekeerde vrijgezel eigenaar van een vermogen van f200.000, terwijl het bekoorlijke Duitsche meisje „nihiliste" bleef. Men kan daarbij verder een re- overal in toestemde. Een neite moeder, dat moet ik zeggen. Niet waar? Daar komt nog by, dat Serena in Chicago met een braven jongen man, een inge nieur, Stone geheeten, verloofd was. De jonge man was niet te troosten, kon haar cehter niet volgen, daar hij contractueel ver bonden was by een brugbouw. Mijn arme broeder kon evenmin zijn zaak in den steek laten. Eo toen ging n daar ginds heen Ja. Maar u begrijptwette lijk was er niets meer aan te doen. Ik moest Serena heimelyk ont- voeien. Zij ging gaarne met mij mee, want alles trok haar uaar haar ware vaderland en dat het haar moeder met de zelfmoord dreigementen geen ernst was, had ze intusschen ook ingazieD. Wy moesten niettemin voorzichtig syn. Met de Duitsehe wetten valt niet te spotten, en tot Serena 's meerderjarigheid heeft de moeder het recht, haar op te eischen. Wy besloten daarom, dat Serena tijdens den overtocht, mannenkleeren zou aantrekken en reisden onder aan genomen naam. Dat was een goed idee, lachte Mick Orady, in wiens argeloos geling maken over de „verkrij gingen" gedurende het huwelijk. Een van de meest bekende re gelingen is de zg. gemeenschap van winst en verlies. Erft hier een van de echtgenooten iets gedurende het huwelijk, dan valt dat niet in de gemeenschap maar bespaard salaris wordt wel ge meenschappelijk. In zoo een huwelijk bestaan dus twee privé- vermogens naast het gemeen schappelijk vermogen. De algeheele gemeenschap van goederen kan in sommige geval len heel noodlottig worden omdat alle schulden op die gemeenschap kunnen worden verhaald. Heeft b.v. de man „pech" met zijn zaken dan kunnen de schuldeischers hun verhaalsrecht op de geheele gemeenschap uitoefenen. Had daarentegen elk zijn eigen ver mogen behouden door een rege ling bij huwelijksche voorwaarden, dan konden de schuldeischers in ons geval zich niet verhalen op het privé-vermogen van de vrouw, waardoor de totale ruïne was voorkomen. Met het oog op het huwelijk wordt wel eens tot onze jongelingen er. jongedochters ge zegd „Bezint eer gij begint". Diezelfde waarschuwing geldt ook ten opzichte van het huwelijks vermogensrecht en die waarschu wing mag hier ook nog wel eens worden herhaald. Inlichtingen na het sluiten van het huwelijk heb ben soms weinig zin, omdat men huwelijksche voorwaarden alleen vóór het sluiten van het huwelijk kan maken. De wet geeft regels over het huwelijksgoederenrecht en die kunnen in het algemeen gedurende het huwelijk niet wor den veranderd. Trouwt men dus zonder huwelijksche voorwaarden dan is men „gehuwd in gemeen schap van goederen". Trouwt men met huwelijksche voorwaar den dan blijven die onveranderd bestaan zoolang het huwelijk duurt. Daar zit iets onbillijks in die wet en we zullen afwachten, wat de Minister er aan verbeteren wil. gemoed niet de minste twijfel aan de waarheid dezer fantastische geschiedenis opkwam. U mag echter nog wel opletten, meneer, de moeder kan uw spoor toch nog ontdekt hebben en u door het Duitsche consulaat nog moeilijk heden bereiden. Dat is juist, waarvoor ik bang werd. Door het ongeluk, de »Queen Maryt overkomen, wordt de aardacht op alle passagiers gevestigd. De heele wereld zal zich met de geredden bezig hon den, men zal vragen stelten naar dingen waarom zich anders geen mensch bekommert, en hoe zal ik dan mijn incognito handhaven Ik ban toch heen offiiceele per sonen om den tnin leiden Ja, dat is zeker een drommel- sche boel. Wat wilt u beginnen Munk antwoordde niet direct op deze vraag. Als in diep nadeukeu staarde by voor zich uit. Einde lijk zeide by Het zou anders worden, als men in 't geheel niet vernam, dat wy gered waren. Ik zou mijn broer en Stone dan op de hoogte kunnen brengen de jongelui zouden spoedig trouwen en de moeder heeft haar rechten dan verspeelt. Maar dat kan zeker biet U most beslist aaBgeveD, j De Seheldekwestie. In de buiten- en binnenland- sche pers wordt zoo zachtjes aan jn climax weer geschreven over de Schelde en het verdrag met België. Zoo is dezer dagen weer een rapport verschenen, waarin vol gens de N. Rott. Crt. wordt ge wezen op het groote belang, dat de scheepvaart heeft bij de be staande waterverbinding, omdat een „open, onbelemmerde, door de natuur geschonken vaarweg, waar rtiet onbeperkte snelheid kan worden gevaren, onbetwist bare voordeelen aanbiedt, zooals Rijn en Waal bewijzen". De schrijver erkent, dat op de Zeeuw- sche stroomen met meer voor zorg moet worden gevaren dan op een kanaal, maar wijt vele ongevallen aan zorgeloosheid en meent ook, dat er dikwijls door assuradeuren schadevergoeding gegeven wordt, die inderdaad niet verschuldigd was. Dit rapport somt duidelijk de werkelijke bezwaren op, die ver bonden zijn aan den bestaanden waterweg AntwerpenDordrecht en dringt daarom aan op lo. Behoorlijke reglementee ring op het in- en uitvaren van het kanaal door Zuid-Beveland 2o. Verbreeding van dit kanaal met 25 meter; 3o. Verhooging van de spoor brug bij Vlake 4o. Het inordemaken van de derde siuis te Hansweert; 5o. Uitdieping van de „Schaar van de Middenplaat". Welk een groote verbetering dit thans veel gesmade kanaal Wemeldinge Hansweert in 1867 gebracht heeft in den toestand, zooals deze bij het opmaken van de tractaten van 1839 was, blijkt ten overvloede uit dit geschrift. Een eeuw geleden moesten de schepen gebruik maken van het Kreekrak, dat slechts bevaarbaar was een tweetal uren vóór en na hoog water, en van de Eendracht, waar in het diepste gedeelte bij laag water slechts 2 d.M. water dat u ons gered hebt, schipper? Vragend zocht hij naar Mick Orady's eerlijk gezicht, dat van verlegenheid rood werd Ik moet het doen. Wanneer ik het echter om u eu het jonge meisje, waarmee ik hartelijk madeiijden heb, liet - dan zijn er nog de dooden en de boot. Wat moet men daarmee beginnen Zou men den doode, ik bedoel, als Warren werkelijk sterft, vóór wy Lowry bereiken, niet een zeemansgraf bunnen geven, zooals wij met de anderen deden Het zou toch zijn lot geweest zijn, als de »Little Bessiet ons niet opgepikt hadDe boot zou men onderste boven kunneD laten drijven. Hm, dat zou wel kunnen. Maar dan zyn er nog lni hier aan boord wat moet ik hun zeggeD Da waarheid. Het zijn toch allemaal Amerikanen Allen. Dan zullen zy toch geëfi Duitsche helpen tegenover een landgenoot? Overigens zijn het arme drommels en ik denk niet, dat zij zullen weigeren deu moDd te houder», wanneer ik ieder twin» tig pond geef? AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1928 | | pagina 1