Voor scMd verkocht. No. 1 Ci. VKIJDAG 25 MEI 1928. 44e Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse li - V la a n deren J. C. VINK - Axel. FEUILLETON. Het Eeuwfeest van de Prov. Stoombootdienst. Een voorproef. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Wegens het Pinkster feest zal het eerstvol gend nummer van dit blad in plaats van Dinsdagavond op Woensdagavond ver schijnen. Hoe verschrikkelijk een gas- oorlog wel moet zijn, en welk een ramp het menschdom zou zijn te wachten, als men bij een eventueelen oorlog zich van der gelijke middels moest bedienen, is eenigszins denkbaar geworden, nu een deel der bevolking van Hamburg als proefkonijn gediend heeft bij de gascatastrophe, waar van de bladen melding maken. Het blijkt, dat in het dichtbe volkte havengebied aldaar eene hoeveelheid phosgeengas der fir ma Hugo Stolzenberg in tanks was opgeslagen en vermoedelijk was de afsluiting van een dezer tanks ondeugdelijk, althans, het gas ontsnapte en een wolk van dit hoogst gevaarlijke gas ver breidde zich door de straten, drong in de huizen en vergiftigde de bevolking op zoo snelle en afdoende wijze, dat de voorstan ders van het vergassingssysteem in oorlogstijd alle reden tot te vredenheid kunnen hebben. On danks het onmiddellijk ingrijpen van brandweer en politie, vielen honderden mcnschen als slacht offer van dit chemisch oorlogs wapen, een tiental moest deze gebeurtenis reeds met den dood bekoopen, terwijl de ziekenhuizen weldra overvol waren met patiën ten die door inademing van het phosgeengas ziek werden. En het is wel opmerkelijk, dat tal van gevallen, aanvankelijk als niet ernstig beschouwd, na verloop van uren plotseling verergerden zóó hevig, dat onmiddellijk le vensgevaar intrad. Hieruit toch blijkt, hoe moeilijk de uitwerking van dit beschavingsproduct te beoordeelen is, vooral wat het toekomstig lichamelijk welzijn der in het leven gebleven aangetasten betreft. In het onderhavige geval waren de omstandigheden voor Een oud verhaal door P. Louwerse. 13) Een dokter is een geseten man, die zieh tot deugden moet schik ken Op bepaalden tijd op, op vaste uren naar de kooiNiet meer uitgaan als men er last in heeft, stemmig en deftig gekleed gaan Deftige visites maken by de élite van het dorp, een »bos« met beide handen aangrypen om in de praktyk te komen, eene vrouw nemen om in het ver trouwen der dames te kannen deelen... Brrr, wat al ellendeWat 'n dooie boel 1 Ja behalve zoo'n vrouwtje, weet-je Onderwijl hy zoo 't verleden de revue liet passeeren en de toekomst tegemoet ging, had hy langzamerhand den gewiehtigen arbeid van het inpakken gestaakt, en thans stond hy met de armen over elkander geslaeen by de twee halt gevolde koffers. »Maar wat dnivel, wat haal ik my °u toeh al muizenissen in het hoofd I Deze week heb ik de Hamburgers nog gunstigbij andere windrichting zouden de gevolgen onafwendbaar veel en veel ernstiger zijn geweest. Voor het oogenblik kan het gevaar als geweken worden beschouwd, me de tengevolge van 'n plasregen, welke de doodelijke werking in het gas neutraliseerde. Toch doen zich nog steeds opnieuw gevallen van vergiftiging voor, wijl een deel van het gas de huizen is binnengedrongen en daar zijn on heilvolle taak voortzet onder de zich van niets bewust zijnde bewoners. Volgens de verklaring van den fabrikant, dr. Hugo Stolzenberg, is dit gas nog overgebleven uit den oorlogstijd en een deel was sedert uitgevoerd naar Noo<-d- Amerika, terwijl ook leverings contracten zijn afgesloten met Tsjecho-Slowakije. Ook aan Rus land zijn aanzienlijke hoeveel heden gassen geleverd voor mili taire doeleinden en dit geeft er zelfs toe geleid dat te Trozk bij Sahara eene gifgassenfabriek werd opgericht, om de productie op peil te kunnen houden. Wat de leveringen aan Rusland betreft is nu ook uitgekomen, dat tijdens de verscheping van phos geengas in 1924 per Russisch stoomschip op de Oostzee gas- ontsnapping plaats had, waardoor de geheele bemanning werd ge dood. Als een willooze prooi van wind en golven zwalkte het doodenschip rond, door de ge vaarlijke lading onbereikbaar voor anderen. Tenslotte is men er in geslaagd onder inachtneming der grootste voorzichtigheid, het stoomschip te doen zinken op een plaats, waar het geen gevaar voor de scheepvaart opleverde. Deze dagen zijn bezwangerd met oorlogsgeruchten en we weten, welk lot ons dan treffen kan uitgegast als ratten, zal de be volking van welke stad of welk dorp ook, in een miriimum van tijd zijn uitgeroeid, de vreedzame burger zoo goed als vrouwen en kinderen. Niet langer is de oorlog eene kwestie van militairen onder ling, maar juist de burgerbevol- immers nog iederen dag eD iede- reu avond jool 1 Vooruit!" Met ijvpr hervatte hy zijn arbeid en daar deze beter vlotte, als er een liedje by gezongen werd, zoo zocht hy in zijn geheugen naar een dier aardige volkslie deren uit zijn studententijd en be gon te neuriëa. Eu onderwijl hy zoo voortzoDg, hoorde hij niet, dat er een de trappen opgeklommen was en de deur reeds geopend had tot by even ophield en terstond eene volle basstem achter zich hoorde instemmen met zijn vroolijkheid. Hij keek heel vreemd op, zoodra hy ondekte, dat die vroo- lijke zanger niemand aDders was dan Van BergeD. «Wat duivel, Van Bergen, jjj hier >Ja, Wiel, zooals je ziet in levenden lijve «Maar wat drijft jou hierheen »Ik hoorde dat je thuis was en toen dacht ik, nu kon ik mijn boodschappen wel eens doen.« «Boodschappen «Ja, boodschappen.* Maar welke dan toch «Drie, en ze zyn deze Voor eerst van harte geluk met je promotie. Ik meen wat ik zeg. Dan het>-je hier honderd pop king zal den tol moeten betalen met de gruwelijke pasmunt, waar voor hunne vertrokken en var- wrongen doode lichamen het materiaal leveren. Etische beginselen nog buiten beschouwing latende, dringt zich bij deze afschuwwekkende voor uitzichten de vraag naar voren, of niet ieder zonder uitzondering en zonder dralen de hand aan den ploeg heeft te slaan om te ijveren voor den vrede En daar hierop geen ander dan een be vestigend antwoord kan worden gegeven, is het dure plicht voor allen, mannen en vrouwen, zich onmiddellijk aan te sluiten bij een of andere actie welke tracht oorlog te voorkomen en ijvert voor het behoud van den vrede. Als men nagaat, hoe de Stoom bootdiensten, welke over de Zeeuwsche wateren de verbinding levendig houden tusschen de eilanden en het vaste land onder ling, steeds een voortdurende zorg hebben gevraagd van ons Pro vinciaal besturend College, dan is het te begrijpen, dat Gedepu teerde Staten reden vonden om te herdenken het feit, dat op 22 Mei 1828, dus Dinsdag j.l. precies honderd jaar geleden de eerste veerdienst werd geopend tusschen Vlissingen en Breskens. Deze dienst was dan nog niet provin ciaal, want zij was in het leven geroepen door eenige Middel- burgsche handelshuizen, die het er op waagden om dat veer te exploiteeren. Op 1 April 1866 werd de dienst door de Provincie in beheer overgenomen, doch dat neemt niet weg, dat ook van den beginne af de Provincie nauw bij den dienst betrokken was door het verleenen van concessie, als anderszins. En dat het idee, om dat hon derdjarig bestaan van den veer dienst te vieren, instemming vond bij de Zeeuwsche bevolking en wie er verder mede in betrekking van Gerrit Phrase terug In dank kan ik niet zeggen, want ik heb hem een blauw oog gegeven - Ten derde, ik ben uit het vaan del geloopen en 'k ga in de rechten studeeren «Maar daar begrijp ik niemen dal van 1 Wat is er dan toch gebeurd «Heb je je madera nog niet iogepakt en nog een paar losse sigaren «Natuurlyk heb ik die nog.* «Mooi, laat me dan nog eens een halt uur met je praten, net zoo fideel als vroeger.* »Van Bergen ging hierop zit ten en Frits volgde, na voor madera en sigaren te hebben ge zorgd, zyn voorbeeld. >Je moet dan weten, dat ik al sedert oen paar weken gedob berd heb tusschen den By bel en het Code Napoleon. Ik gevoelde maar al te wel, dat ik voor mo dern te orthodox en voor ortho dox te modern was. Zoo ik dus dominee werd dan moeit ik zoo'n middelman worden en kon ik me iederen dag doodergeren aan De Genestets stekelige woorden «Zoo'n middelman, Wat heb-je er an Gisteren heb ik van mij n »ouwe* vergunning gekregen hier staan, bleek wel daaruit, dat j Dinsdag slechts enkelen van de vele genoodigden waren thuis gebleven, terwijl goed beschouwd het deelnemen aan die viering eigenlijk een opoffering was. Zij bestond nl. in een boottocht op de Schelde en een bezoek aan de havens der aanlegplaatsen, terwijl het koud en regenachtig weer was. Om elf uur moest men te Vlis singen aan boord zijn, zoodat velen reeds vroegtijdig op reis waren gegaan, om op dien tijd van uit de uithoeken der Provincie en ook van uit Den Haag, enz., de tweede hoofdstad van Zeeland te kunnen bereiken. Met regen trok men uit en met regen zou men terugkeeren, terwijl geen mi nuut de hoop werd verwezenlijkt, dat het eens zou ophouden Dat was wel jammer. Wat een heer lijke boottocht had het kunnen zijn, in de dagen van Mei met zonnig weer langs de boorden van Zeeuwsch - Vlaanderen en Zuid-Beveland te mogen scheren, die als een groenen zoom met kleurenschakeering van hemels blauw en bladerentooi van allerlei boomen zoo'n prachtig gezicht kunnen geven ter weerszijden van het groene sop en de spelende golven der Schelde, waardoor dan statig en trotsch de nieuwe veer boot, de gesmaade Ferryboot of liever gezegd de keurig ingerichte, geschilderde en gestoffeerde „Ko ningin Wilhelmina" zich een weg zou hebben gebaand met achter zich, als in den ouden tijd de dames der aristocratie, een lange witte sleep, gedragen misschien door nimfen onder de wateren. Maar het schoone was er af Pluvius stoorde zich nergens aan en we moesten ons tevreden stellen met het nieuwe van de boot en overigens ons de reis maar zoo gezellig mogelijk zien te maken door met kennissen te keuvelen of nieuwe kennissen aan te kweeken. Zoo ging men dan onder de toonen van het Wien Neerlandsch bloed" door eenige muzikanten aan boord, nadat in een der hallen te blijven en in de recht h te gaan studeeren. Na wist ik, dat Gerrit Phrase het zevende beroep, dat hy ontving, had aan genomen en ik wilde hem gaan telicueereD, daar hy vandaag weer zyn intrek op zijne kast genomen had, om hier geduren de een paar dagen afseheids- visites te maketi. Ik trof hem thais en al dadelijk begon hij mij te vertellen, dat bij toch o, zoo'n lieve gemeente had gekre gen, dat hy geëngageerd was en denkelyk nog in deze maand zou trouwen. Met dat trouwen maak te hij niet zoo'n haast en het was tegen zyn zinmaar zijn meisje zette er zoo'n vaart ach ter. Toen begon hy over die en die en eiudelyk over jou Ja, Wiel, over jon, en.... ik hoorde hem aan; want ik was nydigop je, omdat je me een goede maand geleden de waarheid zoo gezegd hebt. Eindeiyk zei hy«Apropos, dat 's waar ook, hij krygt altyd nog honderd pop van me, die hy my, als heel voornaam heer, met eene goede dosis onbeleefdheden er b|j te leen gegeven heeft. Wil jy die hem eens bezorgen «Jy geld van hem geleend, van ém riep ik, »Noa ja, wilt son dat? AU je van het station de genoodigden aan elkaar waren voorgesteld. Behalve dan de leden der Staten bemerkten we onder hen ver scheidene autoriteiten, o.a- in de eerste plaats de Commissaris der Koningin en de Oud-commissaris, mr. Dijckmeester, een vertegen woordiger van den Minister van Waterstaat, de regeeringscommis- saris, de oud-griffier van Zeeland, den heer Hartman, ingenieurs, ambtenaren ter griffie, den direc teur en verder personeel van den bootdienst, verschillende oud-ge- dienden van de booten, oud-leden der Staten, colleges van B. en W. uit de gemeenten Vlissingen, Terneuzen en Breskens, enz. enz., terwijl ook de Zeeuwsche pers ruim was vertegenwoordigd. De tocht ging eerst langs de westkust van Walcheren, vanwaar de boot naar Breskens draaide, waar de aanlegplaats en voor namelijk de toestellen voor het meeren van „De Koningin Wil helmina" werden bezichtigd. Voor velen was deze boot nog nieuw en kon men de tocht alzoo ook beschouwen, als een demonstratie van de Ferryboot. We achten het echter overbodig daarvan nog een beschrijving te geven. Voor de gewone passa giers biedt ze al wat gemak en gezelligheid eischen, terwijl ze nu de zee uiterst kalm was, heel stil lag op het water, zoodat men niet kon bemerken, of de boot al of niet varende was, niettegen staande ze toch een aardig gan getje had. Te Breskens was het voorzich tig te zijn. De beide paalhoofden waartusschen de boot binnen de haven moet aanleggen staan zeer kort bij elkaar en rakelings gaat de boot er langs. Ligt ze stil, dan wordt van af de ponton de begane vloer zóóver neergelaten, of opgetrokken, tot ze gelijk komt met het benedendek van de boot. Intusschen wordt dan ook de verschansing, die draaibaar ge maakt is, opgetrokken, zoodat men ongemerkt van de boot op de ponton of omgekeerd komt. Een eigenaardig gezicht levert in den knoei zit, dan...* Meer koe hy Diet zeggen want dat was 't gemeene tot het uiterste gedreven. Ik stond op en zei: «bonjour schoeljegaf 'm tegelijk een muilpeer, die klonk als een klok, en de twee muntjes van 50 nemende, ging ik heen En hier ben ik nouNeem je me weer in genade aan «Dat was kostslyk, Berg, dat was kostelijkKom, drink je glas leeg. En.ja, je zeide, dat hij trouwen ging, zeker wel met een freule ot baronts!* «Neen, niets van dat alWat drommel, hoe heet zyne aanstaan de nu ook weer Ze woont in LinthuizeD en heet.... hoe weerga heet ze na ook Frits werd beurtelings rood en bleek en zei zoo tamelyk ont stemd «Toch niet Bsrtba Trom- meling «Juist, juist, zoo heet zei Ken« jij ze ook >0, zoo'n schoeljeZoo'n Jan Rap 1 Zoo'n fielt riep Frits en smeet zyn glas riDkinkelend op den grond, «Maar mijn hemel, Wiel, word- je.gekl Wat scheel-je?* {Woréi vervolgd.) AXELSCHEfffi COURANT i *s5r 'W

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1928 | | pagina 1