De Liefde, die twijfelt. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch - Vlaanderen No. 92 VRIJDAG 24 FEBRUARI 1928. 4Be Jaarg. J. C. VINK - Axel. FEUILLETON. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Wat is de lectuur van den modernen mensch Wat, hoe en wanneer leest men in den tegen- woordigen tijd We bedoelen dan met lezen strikt genomen de ware beteekenis van dat woord, d.w.z. hetgeen men leest tot zich door laten dringen, er zich mede verrijken, er geestelijk zijn voor deel mee doen en vooral er over nadenken, het onthouden. En als we dan het antwoord zelf mogen invullen, dan is dat teleur stellend, want dat soort van lezen wordt bitter weinig meer ten uit voer gebracht. Soms ja blijft een bijzondere manier van zeggen, een origineele uitdrukking of een opzienbarend gebeuren uit een roman ons nog even bij, maar al spoedig is die indruk vervlogen en denken we aan al hetgeen onze gedachten vasthoudt, zooals zaken, sport, uitgaan, huishouding, kennissen, enz. Maar hoofdzakelijk worden de boeken doorgevlogen om spoedig de intrige van het ver haal de eindoplossing te weten. Al de genoegens, verplichtingen van het gezelschapsleven, uitnoo- digingen tot feesten, vergaderingen en partijen, waaraan men gevolg moet geven, zijn oorzaak, dat er heel weinig tijd overblijft tot ver rijking van onzen geest. De plaatjeslectuur in de geïllustreer de tijdschriften en nieuwsbladen, welke sterk toeneemt, stelt de genen, die weinig tijd hebben tot lezen, in de gelegenheid om op de hoogte van hun tijd te blijven. Want de moderne mensch wil en moet op de hoogte blijven en kan dit daarom zonder moeite, nu de dagbladen het wereldge beuren als om strijd in beeldvorm vertoonen. Vluchtig en opper vlakkig is het geestelijk voedsel, dat men alzoo tot zich neemt ir. die plaatjeslectuur", doch het is nog beter, dan dat men zich doodelijk verveelt achter een litterair werk, dat men meent gelezen te moeten hebben, om erover mee. te kunnen praten in Duitsche Vertaling. (24 •Inhalen Te gelijk 1« herhaalde Fels het bevel. Hij gloeide ran opwinding. Weer een itak »Nog een centimeter!* schreeuw de de stuurman van den sloep •Zullen we het met de machi ne probeeren, kapitein, vroeg Fels. »Verder breng ik hem, ge loof ik, niet!* •Ja antwoordde de comman dant. »Maar we moeten den kabel kappen, als het schip los komt, anders zit die ons in de schroeven I* Zeker!* antwoordde de eerste officier. »Beleg de takels Stevig Bootsman Luitenant •Twee kapbjjlen klaarVoor leder van ons •Ja Luitenantantwoordde de bootsman, die in lichaams grootte en kraeht voor zijn meer dere weinig onderdeed, Alle bens vrij van de l\jn op de reeling I Sloep Spiegel vrij, de club of op de sociteit voor der. vorm dus. Dat zulk lezen niet de minste waarde heeft, zal iedereen be grijpen, die iets voor literatuur voelt. Hoe zou men hart en geest kunnen verrijken, wanneer die lectuur daar niet kan binnen dringen, onvoorbereid als ze zijn voor ernstige indrukken En zoo leest men oppervlakkig, onder den schijn van algemeene ontwikkeling, die men tegenwoor dig zoo gaarne aanneemt. Over allerlei schrijvers weet men mee te praten, terwijl men hen soms alleen kent aan de titels hunner boeken, 't Klinkt immers goed, achtereenvolgens eenige titels te noemen en er zoo en passant een oordeel over te vellen Hoogstens heeft men één werk gelezen van een bepaalden schrijver en tracht men daarnaar diens literaire pro ducten te beoordeelen, wat dan menigmaal mislukt of op dom heden uitloopt. Want niet zelden gebeurt het, dat ieder boekwerk een afzonderlijken indruk geeft van denzelfden schrijver, en soms zeer uiteenloopend, zoodat we het karakter van den auteur of zijn waarde als letterkundige niet altijd naar een of enkele zijner werken kunnen typeeren. Immers, naar mate de geest van den schrijver rijper wordt, zal hij in zijn ziel dieper indrukken krijgen en* daaruit schatten opgraven, vaak verschillende van die, welke hij in zijn vroegere werken legde. Maar over dat alles wordt niet nagedacht. Men heeft dit of dat verhaal van deze of gene schrij ver of schrijfster gelezen en men vindt het mdoi of leelijk al naar de uitslag van de feiten en de smaak van den lezer is. En zoo worden tientallen van boeken verslonden, waartoe de bibliothe ken en leeskringen het hunne bijdragen. Nietwaar, men mag het boek slechts een of twee weken houden. Een tijd, die veel te lang duurt voor degenen, die hun zorgen tot boeken lezen in hoofdzaak be palen. Zij kunnen en wilden wel iederen dag een ander boek heb- we gaan achteruit!* riep Fels en toen het bevel uitgevoerd wap, stelden de beide mannen zich met hoog opgeheven byl naast de staalkabels. Wat ze daar ondernamen was ren waagstuk op leven en dood Als bet hun niet gelukte, met den eersten slag de lynen zoo ver door te houwen, dat ze sprongen als het schip van hit rif loskwam, dan zouden ze on getwijfeld de ijzeren belegstuk ken breken en zijzelf door den doorschietenden lijn overboord gesleurd worden, daar het onmo gelijk was de machine onmid dellijk te stopp n en het schip, als het al gelukte, met een vretBelijken ruk zou vrijkomen. De oogen van de geheele be manning volgden den comman dant, toen hij de voorste com mandobrug opging om de machine het bevel tot aanslaan te geven. Toen wendden ze zich naar de beide gestalten aan den spiegel. •Jonge, jonge, dat is niet mis Ik zou daar niet willen staan 1* fluisterde Asmussen zijn vriend Petersen toe. Dat gaat erop of eronder!* zei deze even zacht terug. Daar schrikte de macbinetele- graaf, en met donderend geraas ben. Maar voor een zakenman, of huismoeder, die naast de zorgen voor gezin en huishouding ook wel eens een mooi boek lezen wil, is die tijd te kort. Toch moet het boek „uit" zijn op het eind van de week en die vriend of deze vriendin had het ook nog zoo gaarne gelezen, dus maar gauw doorlezen „Die natuur beschrijving Ja, het zal daar wel mooi zijn, maar hoe is 't nu met die man, zijn ze nog ge scheiden of heeft dat meisje dien jongen nog gekregen Dat is de gedachtengang en voort holt het naar de Jaatste bladzijde. Tal van verhalen gaan zoo door het brein en in dat licht bekeken, ja, dan is het maar goed, dat de inhoud van de meeste onzer ro mans en van reislectuur niet te lang blijft hangen en onthouden wordt, want het zou als een vormlooze massa in onze hersens dwarrelen van allerlei toestanden en gebeurtenissen. Hoe geheel anders doet een lezer, die zich een mooi en de gelijk boek koopt met waarde- vollen inhoud, waardoor de goede smaak ontwikkeld wordt en de zin voor het goede en reine wordt aangekweekt. Zulk een lezer, als hij werkelijk in zich opneemt, wat er gedrukt staat, als hij voelt, dat de schrijver tot hem spreekt, en de zinnen weerklank vinden in zijn hart, zulk een lezer her leest zijn boek, herleest bladzij den, die hij aanstipt, omdat ze levenswoorden bevatten, en hij beschouwt het boek als zijn vriend, dien hij een eereplaats geeft bij andere vrienden, hij krijgt alzoo een met zorg gekozen boekenverzameling, die hij van tijd tot tijd opzoekt als zoovele vrienden, om een hunner ter hand te nemen en in een stil uurtje met hem te genieten van de schoonheid en innige gevoelens, die zijn woorden bij hem op wekken. Dat is lezen en helaas, zóó lezen er maar weinigen en gestamp werkten de schroeven achterwaarts. Pas op, bootsman!* riep Fels. Seconden van bange verwach ting verliepen Daar Hij komt!* Gillend klonk de roep van voren. Kap!* riep Fels met donde rende stem Als neerschietende bliksemstralen suisden de fonke lende bjjlen omlaag. Een kraken Een geknarsen toen de »Pin- guin* tuimelend achterwaarts vloog het diepe water in, schoot het eind van den doorgekapten staalkabel sissend door de kluis gaten in de diepte. De bemanning brak uit in een jubelend hoera en zwaaide met de petten, maar het bevel van den eersten officier«Kalmte aan dek!* bracht hen snel weer tot de orde. Nog wss de »Pin- guin* niet heelemaal veilig Het rifanker, dat 's nachts uitgewor pen was, hield hen vaatmaar zonder nadenken greep Karl Fels de tweede byl de eerste was door den reusachtigen slag ge heel in splinters en sloeg met een tweede slag ook deze belem mering door. De ankers gingen weliswaar verloren, maar dat beteekende niets in vergelijking met het vrijkomen van het schip I Protestantsch Chr. Arbeiders- Internationale. Vastgesteld is, dat op 10 April (3e Paaschdag) te Dusseldorp in Duitschland een samenkomst zal worden gehouden van prote stantsch christelijke arbeidersver- eenigingen uit Duitschland, Neder land, Zwitserland en Polen, om tot stichting over te gaan van een protestantsch-christ. arbeiders-in ternationale. Minister Slotemaker de Bruine heeft zich bereid verklaard, op dit congres als spreker op te treden met het onderwerpDe noodzakelijkheid en de taak der Protestantsch-Christelijke arbei ders-internationale. Het economisch-wetenschappe- lijk instituut der kerken te Genève, het Internationaal Arbeidsbureau en het Internationaal Christelijk Vakverbond zullen, benevens en kele andere corporaties en per sonen, uitgenoodigd worden, op dit congres als gast aanwezig te zijn. Ook uit Engeland zal een afgevaardigde het congres bij wonen. De Indonesische studenten. Uit de nu gepubliceerde dag vaarding tegen de vier thans in Den Haag in voorloopige Hech tenis vertoevende Indonesische studenten, blijkt, dat ze moeten terecht staan wegens het opruien tot gewelddadig optreden tegen het Nederlandsch openbaar gezag in het orgaan van de Indonesi sche Vereeniging, waarvan zij de redactie voerden. In de dagvaarding worden een aantal zinnen uit die artikels aan gehaald, bijv. „Waar het aloud recht van massa-protest wordt ontnomen, kent ons volk slechts de gewa pende daad als aanklacht tegen den vreemden geweldenaar." „Het Indonesische volk kent slechts één ware verdediging, n.l. zijn verdediging als aangerande en overweldigende natie, de ver dediging der gewapende revolutie Zonder zich ook maar een seconde rust te gunnen, bracht Fels dat eerst weer in orde, en na urenlangen zwaren arbeid kon hij '8 avonds den comman dant melden *Het schip is weer zeeklaar!* Dank u antwoordde kapi tein Herbert slechts, en Fels had ook in 't geheel niets anders ver wacht. Hij bad alleen zyn pliebt gedaan, zooals het hoorde. Laat de bemanning achteruit komen voegde de commandant erbij, en toen de mannen aan getreden waren, luidde zjjn korte toespraak Jullie hebt goed en ijverig gewerkt, mannen! Ik had dat ook van jullie verwacht en ik verheug me erover, dat ik me niet vergist hebVoor den eers ten officier spreek ik hier voor de verzamelde bemanning nog mijn bijzondere waardeering uit voor zijn gedrag en de door hem bewe zen omzichtigheid Dat heeft hij ook verdiend bromde Petersen voor zich heen, Nou en ofvoelde Asmus sen zich verplicht erbij te voezen. Acht dagen later liep de »Pin- huin Sydney binnen om het dok op te zoekeD, Hallo!* riep de heer Heyds- tegenover de Nederlandsche over- heersching." Wel voldoende om die men- schen in de gaten te houden Het verkeer en de jeugd. Het bestuur der Vrijwillige Verkeers-Inspectie in Zeeland richt de volgende oproep aan ouders en onderwijzers der Zeeuwsche jeugd. De dagen beginnen gelukkig weder te lengen, en daarmede krijgt de schooljeugd weer ge legenheid om na de schooltijd buiten zijne ontspanning te zoe ken. Is het wonder, dat hunne levenskracht zich moet uiten, na dat zij den heelen langen winter zaten opgesloten Een deel van hen uit zich echter op een wijze, welke gevaar kan opleveren voor leven, lichaam en bezit van anderen, en wel door het gooien van allerlei voorwer pen, het in het wilde schieten met pijl en boog enz. enz. Als een auto passeert ontwaakt in velen van hen het jagersinstict en deze voortrijdende auto wordt dan het doelwit van hun kracht uitingen. De jeugd snapt niet met welk een kracht zulk een geworpen voorwerp de inzittenden of de auto moet treffen, door de snel heid van den auto, en aan welke gevaren de inzittenden worden blootgesteld. Hetzij zij zelve ge troffen worden, hetzij zij gewond worden door gebroken glas. Het is de plicht van ouders en opvoeders hun pupillen te wijzen op de gevaren die de kinderen in hunne onwetend- en onna denkendheid door hun gooien en schieten kunnen veroorzaken. Het Bestuur van de V. V. I. Z. doet dan ook een dringend en vriendelijk beroep op hen om medewerking in deze. De Bond van Bedrijfsautohou ders in Nederland heeft een adres aan den minister van Onderwijs gezonden, waarin in 't belang van de veiligheid van het Neder landsche volk dringend verzocht wordt te willen bevorderen, dat bringk plotseling by het door vliegen van zyn morgen kranten. Luister eens! Dat zal jallie ook interesseeren 1 Maria Magdalena en haar moe der hieven het hoofd op en zagen deD heer des huizes vol verwach ting aan 1 Duitsch oorlogschip in het dok 1* ging die voort 1 »Het Duit sche oorlogsschip Penguin* liep hedenavond laat de haven binnen en kon op verzoek van den kapi- teid onmiddellijk in het droog dok gaan, dat met groote bereid willigheid te zijner beschikking is gesteld. Onze havenautoriteiten wedijverden met elkander, om den wensch van den Duitseher te vervallen. In alleryl werd een groep arbeiders bij elkaar getrommeld en het dok klaarge maakt zoodat het Duitsebe schip reeds twee uur na zyn aankomst kon binnenloopen. By het schijn sel van de electrische lampen liep alles glad van stapel en de vreemde zeeofficieren waren vol lof over onze voortreffelijke in« richtingen. De kapitein, zijn naam is Herbert, moet gezegd hebben, dit een zoo snelle uit^ voering zelfs in Duitsehland niet mogelijk was, Wordt v&rvolffd,]

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1928 | | pagina 1