wanneer men vertrok, maar niet
hoe lang de reis zou duren.
Als een staaltje diene, dat de
trein die 's middags om 12,09 u.
uit St. Nicolaas vertrekt, eerst
's avonds ongeveer 8 uur hier
arriveerde en des nachts om half
drie met nog 7 reizigers te Ter
Neuzen aankwam.
Tot heden is nog geen geregeld
verkeer op de lijnen Terneuzen-
Mechelen en Gent gaande. De
Zeeuwsch-Vlaamsche tram houdt
zich kranig. Wel is hier en daar
storing geweest, maar het is zeer
vlug hersteld op alle lijnen.
Van ongelukken hoorden we
gelukkig niet. De menschen van
buiten doen het hoofdzakelijk te
voet en een geneesheer ter plaatse,
die zijn patiënten niet kon be
reiken, denkt erover, om het be
zoek te paard af te leggen.
Afgezien van de koude, de
wind blijft ook nog steeds fel en
snijdend, is de lucht helder, zoo
dat het zonnetje de kristallen als
in goud zet, zoodat de natuur
zich weer prachtig vertoont en
het nu degenen die tijd hebben,
een lust is om nu op begaanbare
wegen een flinke marsch te maken.
Afscheid.
Het was in de kringen van
bestuur en personeel der Nat.
Chr. School in de Nieuwstraat
alhier bekend, dat de dag naderde,
waarop de heer F. ten Kaate,
onderwijzer aan die school, zijn
werkkring wegens gevorderden
leeftijd zou neerleggen. En het
moet ook bekend zijn geweest,
dat hij dit ongaarne
deed, althans, dat het
afscheid hem moeilijk zou vallen,
want van verschillende zijden
werden maatregelen getroffen, om
dien dag en dat afscheid zoo
min mogelijk pijnlijk te doen zijn,
opdat meester Ten Kaate steeds
met welgevallen zou terugdenken
aan den dag, dat zijn jongens en
meisjes, zijn superieuren en col
lega's hem de hand zouden rei
ken en het afscheid slechts zon
gelden zijn taak als onderwijzer
doch men als vriend geen af
scheid kende, zoolang men hem
zou otnmoeten. „Moge dat dan
vele jaren zijn," zoo was aller
wensch.
Reeds op 19 December onder
vond de heer Ten Kaate bij zijn
65sten verjaardag de bewijzen
daarvan in den vorm van veler
lei belangstelling en het was op
dien dag ook dat het schoolbe
stuur bij de felicitatie als blijk
van erkentelijkheid en waardee
ring voor zijn diensten, den schei
denden onderwijzer te midden
van de kring zijner huisgenooten
een fraai dressoir aanbood, waar
voor deze met gemengde gevoe
lens dankte. Eenerzijdsch met
tegenzin, omdat meester in zich
gevoelde slechts zijn plicht te
hebben gedaan, anderzijdsch be
wogen, tot dankbaarheid omdat
hij het als een blijk van groote
waardeering beschouwde, dat een
plaats in zijn kamer, maar ook
in zijn hart zou krijgen.
Wie vaak zagen, hoe de kin
deren als aan zijn handen kleef
den bij den gang naar school en
naar huis, zullen begrijpen, dat
die gang Vrijdag een met looden
schoenen was voor den heer Ten
Kaate, want als zijn krachten zoo
sterk waren als zijn liefde voor
de school, voorzeker zou de
grijsaard dan daar nog jaren zijn
arbeid hebben voortgezet. Daar
van zijn overtuigd de kinderen,
hun ouders en het hoofd der
school en de onderwijzers. Van
daar ook dat zij dien dag maak
ten tot een onvergetelijke voor de
familie Ten Kaate.
's Middags werden de leerlin
gen en leerkrachten in de be
stuurskamer verzameld, waarna
de tamilie Ten Kaate eveneens
werd binnengeleid en was het
Jaantje Hoebé Jd., die den heer
Ten Kaate in een toespraak
dank bracht voor zijn arbeid en
hem nog vele gelukkige jaren
toewenschte, terwijl ze hem na
mens haar medeleerlingen een
boekenkast aanbood en deze ge
zamenlijk hun onderwijzer toe
zongen De Heer zal U steeds
gadeslaan.
De heer Ten Kaate voelde zich
gelukkig en was verheugd zoo
veel blijken van liefde te ontvan
gen. Het was hem steeds een
vreugde geweest de kinderen tot
Jezus te brengenwelnn, dat
deze in Hem leeren kennen den
grooten Leermeester, dan is zijn
wensch vervuld.
De kinderen werden hierna
getracteerd op een sruk choco
lade als versnapering en een
tekst, als blijvend aandenken.
De heer Coumou achtte nu den
tijd gekomen om als hoofd der
school ook namens het personeel
te herinneren aan den hartelijken
omgang, dien zij steeds van hun
collega Ten Kaate ondervonden.
Hij zal zeker langen tijd gemist
worden zegt spr., maar de wensch
is dan, dat we nog vele jaren
den heer Ten Kaate mogen zien
genieten van zijn rust, niet als
een droomer thuiszittend maar
wandelend, voor zoover hem de
krachten dat toelaten. Als steun
daarvoor werd hem een fraaie
wandelstok met zilveren knop
aangeboden en voor de rustige
uren. die hij thuis zal doorbren
gen een rooktafeltje, waardoor
hij uit en thuis aan zijn vrienden
zal herinnerd worden
De heer Ten Kaate stond hier
bij eenigszins af. Het was hem
te veel en te officieel, waarom
hij de schenkers noodigde om
ten zijnent nog eens den dank
te aanvaarden en het schoolleven
te memoreeren.
Nadat de kinderen en de familie
Ten Kate zich huiswaarts hadden
begeven, werd van de uitnoodi
ging een dankbaaar gebruik ge
maakt.
Ook te Spui heeft een derge
lijke plechtigheid plaats gehad.
Men schrijft ons daarvan het
'volgende
Het waren twee belangrijke
avonden hier op ons gehucht, 22
en 23 December. Donderdag
avond reeds werd onder groote
belangstelling het Kerstfeest ge
vierd op school. Nadat Juffr.
Jansen 's middags afscheid ge
nomen had van hare klas en haar
kleutertjes had getracteerd, ont
ving zij als blijk van waardeering
voor haar arbeid een prachtige
kapstok met een daarbij passend
kleed. Het viel haar niet ge
makkelijk afscheid te nemen van
een werkkring, waaraan zij ruim
vijf jaar haar beste krachten had
ten koste gelegd.
En ook de heer Van Es, het
hoofd der school, nam afscheid
van zijn leerlingen. Deze om als
zoodanig elders zijn arbeid weder
voort te zetten, en ook hij ont
ving een prachtig cadeau, in de
electrische schemerlamp.
Dat dit afscheid zoowel voor
de kleine als ook voor de groo
teren niet gemakkelijk was ge
vallen, kon schrijver dezes het
best bemerken als hij er met de
leerlingen over sprak.
Maar meer belangrijk nog was
de avond van 23 Dec. Dat was
inderdaad een afscheidsavond.
Het schoolbestuur had alle ouders
der schoolgaande kinderen en
verder alle leden der schoolver-
eeniging uitgenoodigd om bij het
afscheid van den meester en de
juffrouw tegenwoordig te zijn.
De school behoort aan de ouders,
zegt men wel eens en dit wordt
op ons gehucht terdege gevoeld.
De school was dan ook reeds
een half uur tevoren flink gevuld.
De voorzitter, de heer J. Weijns,
opende de samenkomst met gebed
en heette alle aanwezigen hartelijk
welkom, liet daarna zingen van
Ps. 65 1, en las Psalm [98.
Hierna richtte dhr. Weijns zich
tot de genoodigden en zeide, dat
hij wel eenige vrees gekoesterd
had, toen de heer v. Es hier zijn
werk begon. Immers hij was op
volger van een uitnemend hoofd,
den heer de Koning, maar die
vrees is beschaamd geworden,
want dhr. van Es is niet alleen
een waardig opvolger geweest,
maar heeft zelfs door onvermoei
de toewijding de school tot meer
deren bloei gebracht, zoodat onze
school, volgens deskundigen op
dit gebied een der beste scholen
is in onze omgeving. Voor dezen
onvermoeiden arbeid, alsmede
voor den vriendelijken omgang
met het bestuur brengt spreker
den dank over van het bestuur
en oolc yan de schoolvereniging
aan den heer v. Es Ook de heer
J. de Visser en J. W. Bakker
spraken een woord van dank.
Evenmin kon de onderwijzer
Boer nalaten om namens het
schoolpersoneel in welgekozen
woorden te vertolken, wat in hen
omging, nu zij den heer van Es
zagen heengaan.
Alle sprekers wenschten hem
des Heeren zegen toe in zijn
nieuwe standplaats.
Ook wijdde de voorzitter een
woord van afscheid aan Juffr.
Jansen en noemde haar de tweede
moeder aan wier zorgen de kin
deren van Spui waren toever
trouwd geweest.
Aan den heer van Es werd
namens het schoolbestuur als
cadeau overhandigd„de ver
klaring* van den Catechismus"
door Dr. A. Kuyper Sr.
Hierna nam de heer van Es het
woord en herinnerde aan zijn
komst op Spui en zijn werk in
de school. Hij dankte inzonder
heid het bestuur voor de aange
name wijze van samenwerking,
die hij steeds had ondervonden
en beval zijn opvolger in de
zelfde wefwillendheid aan.
Ook Juffr. Jansen sprak een
kort maar gevoelvol woord tot
afscheid. Het was haar niet ge
makkelijk deze bladzijde in haar
leven om te slaan, maar zij hoopte,
dat, waar zij aan een nieuwe
bladzjjde hoopte te beginnen,
God met haar zou wezen.
Het was een ware verrassing,
toen twee meisjes en een jongen
een afscheidsliedje begonnen te
zingen, een gewijd aan den heer
v. Es, op de wijze van het Wil
helmus, en het tweede aan Juffr.
Jansen, wijze „O dierbaar plekje
grond".
Beide versjes waren gemaakt
door een eenvoudig, doch dich
terlijk aangelegd arbeider. Een
daverend applaus volge op deze
attentie.
Daarna werd gezoegen Ps. 72
vs. 11, waarna dezan onvergete-
lijken avond door den heer v. Es
met dankzegging werd geëindigd.
Zanguitvoering.
Getrouw aan haar gewoonte
heeft de Chr. Zangvereeniging
„Asaf" alhier weer een uitvoering
gegeven in de Geref. Kerk.
Weer werd een oratorium op
gevoerd, n.l, „Simson", een com
positie van Handel waarin wordt
bezongen het lijden van Simson
tijdens zijn gevangenschap in
handen der Filistijnen. Het is
voor een zangvereeniging, die het
aandurft en over de noodige
krachten kan beschikken, een
prachtnummer, maar daarin is
veel gezegd. Want niet alleen de
directeur moet durven, maar ook
de zangers en nu meenen we na
deze uitvoering, dat beide facto
ren elkaar hebben overschat en
te veel vertrouwen hebben gesteld
in elkanders krachten. Het kwam
ons voor, dat het koor nu veel
minder sterk stond, want na het
geen we vroeger van „Asaf" te
hooren kregen, hadden we deze
uitvoering eveneens aangedurfd.
De koren lieten zich echter nu
en dan veel te zwak hooren en
dat is jammer, want de koren in
dit nummer leenen er zich juist
zoo uitstekend toe om te doen
hooren wat men kan. Er zat nu
en dan eenige weifeling in. Wat
de solo's betreft, die waren wel
een beetje te vrij met hun tempo.
De recitatieven werden machi
naal gezongen, wel zuiver, maar
zonder eenige voordrach t; aan dit
euvel leed ook soms het muzi
kaal gedeelte,
Men houde ons deze critiek
ten goede, want we schreven dit
in de hoop, dat men er zijn
voordeel mee zal doen. Meerma
len was het een lust „Asaf" te
hooren zingen en ook nu, en
juist daarom zou het ons spijten,
dat men ging verwateren en met
minder ernst de zaak aanpakte.
Trouwens velen, zeer velen zijn
weer voldaan geweest, want men
moet niet vergeten, dat we met
„ongeschoolde" krachter. te doen
hebben en het huren van solisten
veel te duur zou zijn.
Het was weer een mooie zang
uitvoering, en jammer was het,
dat het weer zoo slecht mee
werkte zoodat vele liefhebbers
achterwege moesten blijven, en
anderen slechts kwamen voor
„onderdak". Niemand zal zich
dezen avond beklaagd hebben,
maar integendeel een herhaling
gaarne tegemoet zien,
Kerstfeestviering.
Dinsdagavond werd in de Ned.
Herv. kerk alhier het Kerstfeest
op de gebruikelijke wijze gevierd
door de kinderen van de Herv.
Zondagschool, die volop genoten
van den inooien electrisch ver
lichten Kerstboom. Behalve deze
waren ook nog tal van ouders
en belangstellenden opgekomen,
om getuige te zijn van dit kinder
feest.
Ds. Ruysch van Dugteren heette
allen welkom en stelde den
leerlingen verschillende vragen
uit welker beantwoording bleek,
dat de kinderen de Zondagschool
niet tevergeefs bezoeken, maar
zich daar nuttig en leerzaam ver-
poozen.
Ter afwisseling werden door
de leerlingen en een paar jonge
dames eenige Kerstliederen ge
zongen, waarna mej. Van Looy
de aanwezigen op een aardige
Kerstvertelling vergastte, die ook
door de ouders met groote aan
dacht werd gevolgd.
Hierna werden de Kerstge
schenken uitgereikt, wat onder
de kleinen, die zich den geheelen
avond voorbeeldig gedroegen,
natuurlijk een heele drukte teweeg
bracht.
Nadat zij hun boekjes, teksten
en versnaperingen ontvangen
hadden, dankte ds. Ruysch van
Dugteren allen, die op eenigerlei
wijze hunne medewerking aan het
Kerstfeest hadden verleend.
Voorzeker kan het bestuur der
Zondagschool weer met welge
vallen terugzien op dit goedge
slaagde Kerstfeest, waarvan niet
alleen de kinderen, maar ook vele
ouders en belangstellenden geno
ten hebben.
Ook op de Fröbelschool van
dhr. J. A. van Hoeve is het
Kerstfeest weer zoodanig gevierd,
dat de leiders, zoowel als de
helpsters van jong en oud slechts
oogen vol dankbaarheid mochten
ontmoeten voor al wat aan dezen
te genieten was gegeven.
Tot Rijksveldwachterte Kijk
uit is benoemd de heer J. van de
Velde, marechaussee alhier.
Ingezonden Mededeelingen
PUROL bij
Gesprongen Handen
Springende Lippen
Winterhanden
Wintervoeten
Ruwe Huid
Doos 30 cent.
Bij Apoth. en Drogisten.
De Kon^nententoonstelling.
Zaterdagochtend vereenigden
zich het bestuur van „Ter Ver
betering", het Dag. Bestuur, en
genoodigden in de Zondagsschool
ter bijwoning van de offleiëele
opening der tentoonstelling. De
burgemeester, de heer F. Blok,
nam om 10 uur het woord en
zeide dat by het als een groote
eer baa beschouwd als eere
voorzitter dezer vereeniging te
zijn benoemd. Het is nog slechts
de derde tentoonstelling, die door
deze vereeniging op touw is ge
zet en zonder vooruit te loopen
op het ingezondene, kan gezegd
worden, dat zij er mag zijn en
dat de vereeniging iets, ja veel
presteert. Het is hem daarom
aangenaam genoodigd te zyu om
deze tentoonstelling te openen,
en gaarne volstaat hij daarom.
Spr. wensebt, dat de vereeniging
op den ingeslagen weg wil voort
gaan, dat ook deze expositie veel
succes zal afwerpen en moge
dienen tot leering van leeken
en lokkers, opdat het algemeen
welzijn ermee gediend zij.
In ons vorig nummer wezen
we reeds op het groote getal in
zendingen en de goede kwaliteit,
zoodat we slechts in herhaling
zouden treden als we daarover
nog gingen schrijven. We willen
echter thans nog wijzen op de
organisatie, vooral wat de voor
bereiding betrett en die feitelijk
slechts in een paar handen be
rust. We weten wei, dat de
leiders verschillehde tentoonstel
lingen bezochten, maar een feit
is dan toch, dat ze daar hun
oogen den kost hebben gegeven
en gezien hebben hoe zö wel en
niet moesten doen. Want het is
toch altijd een verantwoordelijke
taak, als men zooveel dieren die
voor ieder eigenaar zijn bijzon
dere waarde hebben, moet ver
zorgen en verzenden, zoodanig,
dat ze iu conditie blijven.
Oppervlakkig zijn natuurlijk
wel eenige leemten aan te wijzen,
maar het is altijd gemakkelijk
als stuurman aan den wal te
staan, en bovendien zijn daar de
tekortkomingen om ze te ver
beteren. Het grootste bezwaar
zal wel zijn om een grooter en
geschikt lokaal te krijgen *oor
de toekomst, want naast de in
zendingen is nu algebleken.dat
er ook meer stands voor reclame
te wachten zijn. En geen wonder,
wam de heeren Wondergem en
Misseghers maakten er voor
hunne artikelen een schitterend
figuur, al vroeg ook Sluis'vogel-
voer hier en daar de aandacht.
Wat de prijzen betrett, ver
melden we, dat dhr. Abr. Loof
het mooiste stuk pluimvee had
in no. 229, oude, witte Leghoru-
haan en dhr. Em. Misseghers met
no. 256, de mooiste Leghorn-hen
1927. Het hoogste aantal punten
in één klas en één kleur kreeg
de Holl. Patrijshen (272) van dhr.
A. van Hoeve Pz. en de mooiste
haan had dhr. Abr. Loof in no.
229 vnd.
Voor de konynen werd de
bekerprys gewonnen door dhr.
C. M. van Tatenhove, met een
Blac and Tans, voedster.
Voort» werden tal van pryzen
toegekend.
Het aantal bezoekers is, gezien
heT ongunstige weer veel mee
gevallen er waren er 881. Win
ner van de gans werd alzoo
degene, die dit op 850 had ge
schat (C. Lippens), terwijl de
taart ten deel viel aan J. den
Hamer, die 263 boonen in de
flesch raadde. De uitslag der ver
loting zal nader worden be
kend gemaakt.
Gisteren is alles weer inge
pakt. Het bestuur kan zeker met
genoegen aan deze dagen terug
denken, en in 't bijzonder ver
dient dhr. E. van Rjjn in dezen
een woord van lof voor al het
werkj den tijd en de zorg, die
bij zich heeft getroost.
Hulst.
In de Zaterdag gehouden
Raadszitting was alleen de heet
Fricot absent.
Eervol ontslag werd verleend
aan den werkman G. de Koning,
onder toekenning van een week
geld van f 12 boven het ouder
domspensioen.
Besloten werd o. m. ontheffing
te verleenen van hondenbelasting.
De aftredende leden der Com
missie van toezicht op de Ar
beidsbemiddeling, de heeren C.
J. Burm, J. Lefever, J. B de
Bruyö, A. J. Blommaert 6n C. J.
Strydonk werden herbenoemd.
Als leden van het Burgerlijk
Armbestuur werden herkozen
de heeren H. J. Baert en C. J.
van de Walle.
Goedgekeurd werd een wijzi
ging Jd het regelement van het
Burgerlijk Armbestuur, alsmede
de verpachting der weegbrug
aan den heer J E Fricot voor
t 1000 's jaars.
Werkkring enz. voor de ge
meentelijke vroedvrouw, werd
gerenvoyeerd naar B. en W.
Een voorstel om 250 subsi
die te verleenen aan de Commis
sie voor Zuigelingenbescherming
werd z. b. st. aangenomen.
De gewijzigde verordening op
het beheer der Gasfabriek werd
vastgesteld, evenzoo de begroo
ting van het Gasbedryf voor 1928.
Besloten werd adhaesie te be
tuigen aan het bekende adres
van Axel inzake verbetering van
het postverkeer en aan dat in
zake het Rijkswegenplan.
Naar aanleiding van een adres
van herbergiers om in de poli
tieverordening art. 103, waarbjj
verboden is in voor het publiek
toegankelijke lokalen te kaarten
voor geld, te schrappen, werd,
na discussie, op voorstel van den
heer Van Lierop besloten, het
artikel zoo te wijzigen, dat B. en
