De Liefde, die twijfelt.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li -Vlaanderen.
No. 72.
DINSDAG 13 DECEMBER 1927.
43e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
tot 5 regels 60 Centvoor
Groote letters worden naar
ADVERTENT1ËN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Vergadering van 6 December '27.
De Voorz., de heer F. Blok,
burgemeester, opent om 10 uur
de vergadering, die door alle
leden wordt bijgewoond, en stelt
de agenda aan de orde.
1. Notulen.
Deze zijn nog niet gereed en
kunnen alzoo niet worden be
handeld.
2. Ingekomen stukken, enz
a. Bericht van Ged. Staten,
dat geen termen aanwezig zijn
om den Prov. weg langs de
woningen aan den Nieuwendijk
(Westzijde) te verbreeden. De
breedte (5 M.) wordt voldoende
geacht en in verband met het
wegenplan ingevolge de wegen
belasting dienen partieele ver
beteringen achterwege te blijven.
Dhr. Van de Bilt merkt op, dat
de menschen daar intusschen bij
nat '"weer in den modder blijven
zitten, doch de Voorz. zegt toe
er nog eens met den ingenieur
over te zullen spreken.
b. Goedkeuring door Ged.
Staten van de gewijzigde be
grooting 1927.
c. Afschrift van een schrijven
van de „Kaha" aan den Minister
van Waterstaat, waarin het wordt
betreurd, dat de Minister vast
houdt aan het beginsel, dat voor
het graven van het kanaal een
bijdrage uit de streek (gemeente
en polderbesturen) gewenscht is.
Gevraagd wordt of daartoe dan
een bedrag van 10 */o voldoende
zou zijn, gesteld dat de kosten
twee millioen zouden bedragen.
Het bestuur stelt zich voor om
die (f 200,000) dan te vragen van
de gemeenten, de polderbesturen
en de provincie Zeeland.
Ten slotte wordt in dit schrijven
nog gewezen op het feit, dat de
stichting van groot belang zou
zijn voor de voorziening in de
werkloosheid ten plattelande.
Dhr. 't Gilde spreekt over den
gang van zaken zijn teleurstelling
uit en zag liever meer aan
drang en activiteit van de zijde
Duitsche
Vertaling.
der „Kaha". Hij wijst erop, dat
deze streek stiefmoederlijk door
de Regeering wordt behandeld en
vroeg zich af, of als dit gedeelte
bij België mocht behoóren, spr.
is niet zoo'n harde nationalist
men niet meer aandacht aan de
welvaart hier zou schenken.
De Voorz. antwoordt, dat uit
de gemelde stukken toch blijkt,
dat de Kaha de zaken met klem
behandelt en ook is bij een
audiëntie en onlangs nog te Ter
Neuzen breedvoerig over de ka
naalplannen met den Minister
gesproken.
Dhr. Oggel bevestigt dat en
merkt tevens op aangaande de
Belgische belangen, dat men de
menschen die* over de grens
wonen, maar moet hooren klagen
over de Belgische regeeringsmaat-
regelen, om te weten hoeveel
gunsten ze genieten.
d. Schrijven van P. A. Butler,
dat hij de benoeming als klok
kenist der gemeente aanneemt.
e. Mededeeling van den Voorz.
dat Burgemeester en Wethouders,
ingevolge art. 179 der Gemeente
wet aan de Zuid-Nederlandsche
Radio - distributie Maatschappij
voor den tijd van 5 jaren ver
gunning hebben verleend om over
den openbaren weg draden te
spannen, ten behoeve van radio
distributie, op voorwaarde
le dat binnen 6 maanden na
de vergunning van het Ministerie
alle perceelen aangesloten kun
nen worden.
2e de draden minstens 41/, M.
boven den grond hangen.
3e daarvoor geen palen worden
geplant.
4e vergunninghoudster zich on
derwerpt aan de beslissing van
B. en W. bij geschillen tusschen
hem en den gem. opzichter om
trent de bevestiging der draden.
5e beschadiging van gemeente
gebouwen voor rekening van de
verg. wordt hersteld.
6e de installatie beveiligd is
voor bliksemgevaar.
7e een jaarlijksche bijdrage
wordt verleend van f 2 per aan
sluiting.
(5
Dat sou haar toch niet aange
naam geweest zijn, hoewel ze zyn
omstandigheden kende en hij haar
zelf gisterenavond zeer goed be
vallen was. Een tweede blik op
het volkomen onbevangen, glim
lachende gezicht van den jongen
man gaf haar gedachten echter
snel een andere richting en toen
Magda nn riep >Neen, Mama, het
is heelemaal geen klein, maar zelfs
een heel groot verschil van mee
ning, en we hebben al flink ge
kibbeld laehte ze en zei»Kin
deren, dat komt' omdat jullie nog
altijd niet ontbeten hebt 1 Och,
neemt u mij deze familiariteit niet
kwalijk, Mynheer Fels! Het viel
me zoo uit den mond 1 riep ze toen
echter verschrikt.
»Maar, Mevrouw, daarover hoeft
u zich toch niet te verontschuldi
gen antwoordde Karl Fels, »lk
verheug me er integendeel over,
dat u my niet heelemaal als een
vreemde beschouwt, en uw dochter
beeft me ook al verlof gegeven)
om haar zooals al haar vrienden
juffrouw Msgda te noemen 1*
>Dat is uitstekend 1< prees Me
vrouw Heydebringk. »Ik hoop, dat
u uw vriendschap voor myn man
ook op moeder en dochter zult
overdragen, Mijneer Fels
«Dat spreekt vanzelf 1* haastte
deze zich te antwoorden en bood
haar zyn arm, om haar naar bene
den in de eetzaal te geleiden, ter
wijl Maria Magdalena achter hen
aan slenterde en daaibij met hei-
rnelyk welgevallen de hunnenge
stalte van den Duitsehen zeeofficier
monsterde.
«Aau boord en in bet buiten
land is men ook niet zoo zwaar
op de hand wat betreft het kennis
aanknoopen als in ons lieve oude
Duitschland,* babbelde Mevrouw
Heydebringk verder. Als ik eraan
denk, hoe ik myn man twintig
jaar geleden leerde kennen, dat
was ook op een stoomboot 1 Wi
hadden elkaar nooit eerder gezien
en stegen toch als gelukkig ver
loofd paar te Sydney aan land. Het
was, zooals men dat noemt liefde
op het eerste gezicht I*
Dit thema werd toen aan de
ontbyttafel verder tusschen hen
beiden afgewerkt, en Karl Fels
vertelde voorbeelden van kame
raden dien het zoo gegaan was
8e dat de vergunning is ver
vallen indien 6 maanden na de
vergunning van het Departement
niet is begonnen met de distri
butie.
9e dat de verg. verplicht is
alle werken uit te voeren, die B.
en W. noodig acht in het belang
van de veiligheid en ter voorko
ming van ontsiering.
Dhr. van Dixhoorn acht een
hoogte van 4.50 M. veel te laag.
Een voer stroo of vlas meet min
stens 3.90 M., zoodat 5 M nog
wel te laag zou zijn. In verband
met de nieuwe uitvindingen op
gebied van machinerie enz. zou
een hoogte van minstens 6 M.
gevraagd moeten worden.
Dhr. Van de Bilt meent, dat
het toch geen raadsbesluit is om
die hoogte op 4.50 M. te houden.
De Voorz. zegt, dat B. en W.
hebben besloten om de vergun
ning te verleenen, daar dat alles
toch in overleg met B. en W.
moet geregeld worden.
Dhr. van Dixhoorn vindt dat
dan toch zou moeten besloten
worden om de hoogte op min
stens 6 M. te houden.
Dhr. Kruysse zegt, dat het
maar dunne draden zijn, zoodat
de ondernemers wel zullen zor
gen, dat ze hoog genoeg komen,
anders breken ze telkens af.
De Voorz. zegt dat B. en W.
met art. 9 van de voorwaarden
alles in handen hebben, zoodat
het niet nooodig is om die thans
te wijzigen.
f. Inzake het verzoek om riolee-
leering van de sloot aan den Bui
tenweg wordt medegedeeld, dat
ingevolge den wensch in de vo
rige vergadering geuit, nogmaals
met dhr. W. Koster is geconfe
reerd met inachtneming van de
houding, die door het Bestuur
van den Polder Beoostenblij Be
noorden is bepaald ten opzichte
van de rioleering. Aan adressant
is medegedeeld, dat B. en W.,
gehoord de besprekingen in de
vorige vergadering, bereid waren
in dezen toestand verbetering te
brengen, en den Raad voor te
stellen om zooals gebruikelijk is
bij verbeteringen van rioleeringen
Vergeefs echter trachtte hij Magda
aau het gesprek te doeD deelne
men. Ze luisterde schijnbaar in
het geheel niet en antwoordde ten
slotte op een directe vraag slechts
kort
>Daar weet ik niets vanaf
Daarna stond ze op en ging heeD.
«Is juffrouw Magda nerveus?*
vroeg Karl Fels aan haar moeder.
>Daar ziet ze er eigenlijk niet naar
uit lc
«Gelukkig niet!* antwoordde
Mevrouw Heydebringk lachend.
«Magda is integendeel kerngezond
en absoluut Duitsch Al spreekt
ze natuurlijk ook vlot Engelsch,
toch beschouwt ze het Duitsch als
haar moedertaal, want mijn man,
noch ik hebben ons ooit vernederd,
ou8 Duitscherachap te verloochenen
en de Eugelsche taal en gewoonten
aan te nemen. Waarover hebt u
beiden toch vanmorgen ai gekib
beld, zooals Magda zegt?<
Karl Fels, die van plaats ver
wisseld had en Magda's stoel had
inbeslaggenomen, vertelde aan de
moeder het gesprek.
«Daar ziet u het echte Duitsehe
bloed 1* riep Mevrouw Heyden-
brink. «Ondanks alle levendigheid
en energie, die in haar zit, kan
ze soms urenlang voor zich heen
zitten droomen. Roep je haar
waarbij de gemeente eenig belang
heeft, 7s in de kosten te betalen
en de rest voor rekening van dhr.
Koster te laten.
Op dit voorstel wenscht deze
echter niet in te gaanin het
uiterste geval wensent hij 7» ge
deelte in de kosten bij te dragen.
En waar nimmer van de ge
woonte is afgeweken, om van
Gemeentewege niet meer dan 7s
gedeelte der kosten voor rekening
der gemeente te nemen, meenen
B. en W. ook in dit geval geen
ander standpunt te moeten inne
men. Te meer waar in de eerste
plaats hier eigen belang op den
voorgrond staat en als deze toe
stand (door hem, den eigenaar
van die perceelen) wordt ver
slecht, de gemeente daar part,
noch deel aan heeft en de last,
welke eventueel mocht ontstaan
door de Gemeente zal voorkomen
worden door het ter plaatse met
selen van een rioolput.
B. en W. stellen dus nogmaals
voor, om het verzoek tot riolee
ring, onder de door dhr. Koster
gemaakte voorwaarden, af te wij
zen.
Dhr. Van de Bilt kan de mee
ning niet deelen, dat door de
gemeente nimmer is afgeweken
van de gewoonte om niet meer dan
7» bij te dragen voor rioleering.*
Hij meent te weten, dat de ge
meente op sommige plaatsen,
eveneens ter wille van belang
hebbenden, de rioleering heele
maal voor haar rekening nam.
Dhr. 't Gilde zegt, dat het een
gewoonte is, dat polders niet te
vinden zijn om in dergelijke za
ken mede te werken. Hij zal het
voorstel niet steunen, daar hij
liever een radicale oplossing zag
gevonden.
De Voorz. zegt dat zulks heel
goed kan, als de gemeente maar
betalen wil, maar we moeten
rekening houden met bezuiniging.
Dhr. Oggel gelooft, dat de zaak
voornamelijk stuit op de onder
handeling. Het is gebleken, dat
Koster van zijn kant voor die
zaak niets doen wil, terwijl het
toch uitsluitend in zijn belang is,
want zijn perceel zou door de
dan, dan zet ze een paar oogen
op, alsof ze uit een heel andere
wereld terugkomt. Maar op alle
vragen, antwoordt ze alleen
«Laat me maar 1 Ik weet niet,
waar ik was 1 en er is niets uit
baar te krijgen
Nadenkend keek Karl Fels
voor zich uit, en toen hij zich de
gestalte, het gezicht en de blauwe
oogen voorstelde, kwam de wensch
in hem op, zelf eens zoo'n vraag
aan het jonge meisje te stelleD.
Wanneer dat gebeuren zou, wist
hy niet. Maar aan het strand
moest het zyn, waar hij met
Maria Magdalena alleen was.
Onwillekeurig vlogen zyn ge
dachten het schip, dat hen beiden
droeg, ver vooruit 1 Daar in het
zuiden, aan de kust van Australië
bleven ze rusten en blykbaar
zag hij de plaats duidelijk voor
zich 1 Een klip stak ver naar
voren in do zee, die in onophou
delijk schuimen en ruischen er
tegen sloeg. Een smal strand
slingerde zich aan den rechter
kant in groote bogen, omlijst door
donkergroene wouden 1 Op de
smalle zandstreep kwam een paar
geloopen I Hij en zy 1 En op de
klip namen ze plaats, dicht tegen
elkaar gedrukt en toen I
Hy snhrok op keek am 1
rioleering veel verbeteren. Nu wil
de gemeente een put laten met
selen, en dan zal de stank even
goed weg zijn en komt er niets
dan zuiver water in de sloot. Dat
is op 't oogenblik de beste op
lossing. En wat de polder betreft,
deze heeft er totaal geen belang
bij, dus kunnen we niet eischen,
dat die erin zal bijdragen.
De Voorz. meent, dat de polder
liever heeft, dat er niet gerioleerd
wordt.
Dhr. van Dixhoorn meent, dat
het hier meer gaat om het prin
cipe dan om de kosten. Als het
waar is, wat dhr. Van de Bilt
zegt, dat de gemeente bij de een
de rioleering voor haar rekening
neemt en bij den ander niet, dan
zou dat een beschuldiging zijn
aan het adres van B. en W., als
zou dit college in het praead-
vies ons leugens wijsmaken.
En aangaande het polderbestuur
bestaat er een verkeerd idee. Een
polder is niet als een gemeente,
die voor het algemeen belang
zorgt, maar een polderbestuur
zorgt alleen voor de belangen
des polders en als nu de ge
meente in dit geval toegaf, zou
men een gevaarlijk precedent
scheppen, want dan kon iedereen
op zijn terrein rioleering vragen.
Dhr. J. de Feijter meent, dat
Koster het voorstel van B. en W.
met beide handen moest aan
grijpen.
Dhr. Kruysse wijst erop, dat
het hier niet gaat over een ge
meentebelang maar een particulier
belang, al vindt spr. het ook
wenschelijk, dat die toestand
verandert. Maar het is wel eigen
aardig, dat adressant er vroeger
nooit over geklaagd heeft, maar
nu hij het aangrenzend perceel
heeft gekocht, zoodat de sloot op
zijn eigendom ligt, nu vraagt hij
pas om rioleering, waardoor hij
natuurlijk terrein wint.
Dhr. van de Bilt zegt verheugd
te zijn, dat hij hoort, dat ook de
voorzitter van de Qezondheids-
commissie erkent, dat die toestand
verbetering vraagt. kNu komt het
wel goed.
Dhr. Kruysse zegt, dat de functie
Een hand had zich op zyn aroi
gelegd en de stem van Mevrouw
Heydebringk klonk in zijn oor:
«Wat scheelt eraan, Mijnheer
Fels? Ik heb u al driemaal het
zelfde gevraagd, zonder dat u
antwoordt
«Neem u mij Diet kwalijk, Me
vrouw 1* stamelde hy verward.
«Ik dacht
«Ja, u zag eruit, alsof u een
visioen had riep Mevrouw Hey
debringk lachend. «Bent u ook
zoo'n Duitsehen droomer Dat
past toch eigeDlyk niet voor een
zeeofficier
In plaats van te antwoorden
stond Karl Fels op en vroeg
«Willen we naar boven gaan
Hij moest Magda vragen, of
ze hetzelfde gedacht had
Daar voor, heelemaal voor aan
deD boeg bemerkte hy een slanke,
hoogopgerichte gestalte, die, met
de handen licht steunend op de
reeling, als in droomen verzon
ken met wijdgeopende oogen in
de verte staarde.
Heel zacht kwam h(j naast haaf
eu riep haar naam «Juffrouw
Magda I
(Wordt, vervolgd.)
Het zachte woord maakt vaker weekc
hanen, dan de strenge tucht.
AXELSCHE
AlVA' V üéfe-.
fj
COURANT.
