De Liefde, die twijfelt.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen
No. 70.
DINSDAG 6 DECEMBER 1927.
43e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Kameroverzicht.
De nieuwe minister van Bui-
tenlandsche Zaken heeft het de
vorige week niet moeilijk gehad.
Natuurlijk werd de verhouding
tot België ter sprake gebracht,
maar het is bekend, dat men
bezig is een nieuwe, laten we
hopen voor beide partijen be
vredigende oplossing te zoeken.
Zoolang dit nog niet is gelukt,
zal de Minister niets kunnen
zeggen.
Ook ten aanzien van de Vol-
kenbondspolitiek kon Z.E. weinig
nieuws brengen. Slechts bleek,
dat hij er wel iets voor zou ge
voelen, ook aan Ned. Indië een
plaats toe te kennen in onze
legatie tc Genève. De Minister
eindigde met zijn beste wenschen
uit te spreken voor het welslagen
van de werkzaamheden van de
Ontwapenings - conferentie, die
thans te Genève bijeen is.
Door drie gereformeerde pre
dikanten werd een motie inge
diend, waarin werd besproken,
dat het behoud van het instituut
van den pauselijken internuntius
bij ons hof ongewenscht is en
waarin de Regeering werd ver
zocht, daaraan een einde te doen
maken. De Paus heeft van de
mogendheden het recht gekregen
om gezanten te benoemen en nu
zou het al een zeer vijandig ka
rakter dragen, indien ons land
aan den Paus ging mededelen,
dat wij zijn vertegenwoordiger
niet meer wenschten te ontvangen.
De meerderheid van de Kamer
dacht er blijkbaar zoo over en
de motie werd met 49 tegen 3
stemmen verworpen.
De begrooting van Arbeid heeft
nog geruimen tijd in beslag ge
nomen. Het aantal sprekers nam
steeds toe en bij elke afdeeling
vingen nieuwe uitgebreide be
sprekingen aan. Bij de afdeeling
Arbeidsverzekering werden vele
nieuwe en niet altijd goedkoope
wenschen geuit. Die van den heer
Sannes tot vereeniging van de
kostelooze en vrijwillige ouder
domsrente en de invaliditeits-
Duitsehe Vertaling.
(3
Dus zullen we samen rijden»,
riep Karl Fels, terwyl hy het
jonge meisje de hand reikte, die
ze krachtig, drukte. »Eo hoe doller
hoe beter.»
»Top,« lachte Maria Magdalena.
»En fÜDk gauw
»Zoodrs we daar zijn,» ant
woordde Fels, »Hoe denkt u te
reizen, Mevrouw
Het bleek, dat alle drie de
zelfde route voor zich hadden
en ook met denzelfden trein van
New York naar San Francisco
wilden reizen, om daar van de
zelfde boot gebruik te maken.
Het kleine gezelschap zat toen
nog lang met elkaar te praten
en toen Karl Fels eindelijk in
zyn hut kwam, was hy met het
verloop van den dag en vooral van
den avond zeer tevreden. Van
sulke aangename reisgenooten
had hij waarlijk niet gedroomd 1
Toen hy nog erover nadacht,
begon hy op eem luid te la-
«hen De woerden Tan zyn ka*
rente, welke naar berekening het
Rijk jaarlijks omstreeks20 millioen
zou kosten, zal later aan de orde
worden gesteld. Maar ook verder
werd weder gepleit voor premie-
vrij staatspensioen, voor wedu-
wenrente krachtens vrijwillige
verzekering, voor uitbreiding van
de vrijwillige ouderdomsverzeke-
ring enz.
De woningpolitiek vormdeweer
een belangrijk onderwerp van
debat. Van sociaal-democratische
zijde werd opnieuw geprotesteerd
tegen intrekking van de huur
wetten. Zij betoogden, dat ver
hooging van huren daarvan reeds
thans het gevolg zou zijn, hetgeen
door Minister Slotemaker de
Bruine op grond van zijn ambte
lijke gegevens even beslist werd
ontkend. Z.E. lei er den nadruk
op, dat het bij het in werking
treden van de huurwetten steeds
de bedoeling is geweest, deze
wetten weder in te trekken, zoo
dra de toestanden weder normaal
zouden zijn geworden. Men mag
aannemen, dat dit thans het ge
val is, dat althans het tijdstip van
onredelijke huuropdrijving voor
bij is.
De Regeering is bereid den
woningbouw te blijven bevorde
ren, maar meent terecht, dat het
particulier initiatief moet voor
gaan. En de Minister weigert
beslist steun te verleenen voor
den bouw van woningen, welke
voor den normalen arbeider te
duur zouden zijn. Daarom heeft
de Regeering aan het verleenen
van bijdragen voor den woning
bouw voorwaarden verbonden.
De motie om wijziging te brengen
in de Regeeringspolitiek ten aan
zien van het woningvraagstuk
werd met 48 tegen 39 stemmen
verworpen.
Bij de bespreking van de werk
loosheidsverzekering en arbeids
bemiddeling kwam in behandeling
eene motie van de heeren van
den Tempel en Kuiper, waarin
werd verzocht eene wettelijke
regeling voor werkloosheidsver
zekering door daartoe strekkende
voorstellen voor te bereiden. Deze
motie werd door den Minister
meraad Hilgner vielen hem plot
seling in: »Verloof je niet, maar
kom gezond weerom 1»
Nu, zoo ver was het nog niet,
al kos of wilde hij niet verhelen,
dat Maria Magdalena hem met
haar frissche natuurlyke levendig
heid zeer goed beviel. Voorloopig
was hy niet eens verliefd op haar
en dat moest, volgens zijn over
tuiging, toch ongetwijfeld eerst
komen.
Den volgenden morgen was hy
oudergewoonte reeds vroeg op
dek en genoot weer van het kris
talheldere water van de Noord
zee, waarvan de helgroene, wit-
gekuifde golven, door een scherpe
Oostenwind gedreven, de voorty-
lende boot achternajoegen. Talrij
ke visschersschuiten, zeilschepen
en stoombooten verlevendigden
het wateroppervlak, en de mees
ten streken groetend de vlag, als
de kolossus >Kaiser Wilhelm II»
hun voorbysnoof.
Met welbehagen zoog Karl Fels
de frissche zeelucht in en liet
z\jn blikken rondom over de schit
terende, stralende zee gleden,
toen hy een vrooljjkestem hoorde,
die hem toeriep>Goeden morgen,
Mijnheer Fels
>Goeden morgen, juffrouw Hejt-
debfiugkantwoordde Fels, ter
bestreden. Hij acht aan de ge
vraagde regeling ernstige be
zwaren verbonden en meent dat
deze nog niet rijp zijn voor eene
oplossing. Ook is Z.E. van oor
deel, dat de ziektewet zal moeten
voorgaan. Maar de motie was
weinig zeggend, zij vroeg slechts
een onderzoek, gaf geen bepaald
stelsel aan en evenmin een tijd
stip, waarop de regeling zou
moeten worden ingevoerd. Dus
had Minister Slotemaker tenslotte
tegen de motie geen overwegend
bezwaar en nam de Kamer haar
zonder hoofdelijke stemming aan.
Hij de begrooting van Financiën
werd in de eerste plaats aange
drongen op verhooging van de
uitkeeringen aan de z.g.n. oud-
gepensionneerden. Wel is in deze
pensioenen eenige verbetering
gebracht, maar eene verhooging
van 40 pCt. boven de bedragen
van vóór de duurte kan nog niet
zoo heel royaal wonden genoemd.
Daarbij krijgen dan de allerarm
sten eene uitkeering, die het Rijk
jaarlijks f580.000 kost, maar die
voor de belanghebbenden nog
geenszins hoog is. De heer Oud
stelde voor de verhooging van de
pensioenen te brengen op 70 pCt.,
een percentage dat zeker niet
buitensporig is, doch dat van het
Rijk nog 3 millioen per jaar zal
vorderen.
De sociaal democraten waren
met de eischen van Mr. Oud nog
niet tevreden. De heer Van Braam
beek sprak als zijne meening uit,
dat |de oude gepensionneerden
moeten worden gelijk gesteld met
hen, die hunne uitkeering ont
vangen krachtens de nieuwe pen
sioenwet en de heer K. ter Laan
kwam met eene motie om de
pensioenen van de oud-gepen-
sionneerden en hunne weduwen
en weezen te herzien en ook de
weduwen van vóór 1909 gepen
sionneerden in de wet op te
nemen. Ook van Christelijk-histo-
rische zijde werd op verhooging
van pensioenen aangedrongen en
dhr. Langman vroeg verhooging
van den weistandsgrens tot f 2000,
waardoor meer menschen van
de toelagen zouden genieten. De
wijl hij zich vlug omkeerde, en
stak Maria Magdalena de hand
toe »Goed uitgeslapen
»lk sta heel vroeg op,« ant
woordde het jonge meisje, »Ik
vind, de dag 's morgens het mooist
is, en de paarden zyn dan het
monterst. Ook de menschen be
vallen me 's morgens beter dan
's avonds, als ze van den arbeid
en de vermoeieuissen van den
dag moe en afgewerkt zijn Ik
heb altijd het gevoel, dat ieder
mensch 's morgens met een of
andere onbestemde hoop ontwaakt
op iets goeds, dat hem de dag
zal brengen. Het komt wel niet
altyd uit, maar de hoop is er
toch, en daarom ziet iedereen er
's morgens vroeg vergenoegder
uit, terwyl ze 's avonds een brom
mig gezicht zetten, omdat het weer
niets was.»
Verwonderd keek Karl Fels
de spreekster aan. Zulke gedach
ten had hy achter het klare wit
te voorhoofd niet vermoed.
»Het zou zeker heel mooi en
het leven veel beter te verdra
gen zijn, als u geljjk had met
nw veronderstelling,zei hy dan
nadenkend. >Mgar gelooft u wer-
kelyk, dat er by de duizenden
en millioenen van arbeiders, wier
dagwerk dag in, dag uit binnen
heeren waren het dus niet eens
en de motie-Oud zal onder deze
omstandigheid weinig kans op
aannemen hebben. Hetgeen voor
de Regeering dan aanleiding zal
zijn om niets te doen.
De heer Oud bracht voorts nog
eene motie aan de orde tot af
schaffing van de accijns op het
geslacht. Hij meende, dat hiertoe
onmiddellijk moet worden over
gegaan, aangezien er thans geld
is en dit, nadat tot verlaging van
de Inkomstenbelasting zal zijn
besloten, wellicht niet meer het
geval zal zijn. De motie zal wor
den behandeld tegelijk met het
wetsontwerp tot verlaging van
de Inkomstenbelasting. De heer
J. ter Laan zal er dan mede op
aandringen, dat de belasting op
de thee zal worden verlaagd.
In de avondvergadering van
Donderdag, werd de begrooting
van Justitie aan de orde gesteld.
Dat de jeugdige anti-revolutionaire
Minister komt met een plan tot
herziening van ons strafstelsel
vond algemeenen bijval. Ook
herziening van ons huwelijksrecht
staat op het programma. Ook zijn
wetsontwerpen tot regeling van
den rechtstoestand van de ambte
naren en aangaande de ouderlijke
macht en de voogdij bij den Raad
van State aanhangig gemaakt.
De beroering in Oost-Indië.
We willen nogmaals terugko
men op hetgeen mr. Treub over
de Indische toestanden in zijn
brochure schreef en wel ten aan
zien van het communisme en
nationalisme ten opzichte van
Indië Hij schrijft o.a.
„Voor zelfregeering is Indië
nog niet rijp en zal het, zelfs
wat betreft zijn meest ontwikkelde
deelen, in afzienbaren tijd niet
rijp worden. Men kan dit met
zooveel stelligheid constateeren,
omdat de economische voorwaar
den voor zelfstandigheid er ont
breken.
Een volk, dat niet in staat is,
de resultaten van de technische
wetenschappen en van de moder
ne leer der bedrijfsorganisatie
heel beperkte grenzen opgesloten
is en in een eentonigheid ver
loopt en verloopen moet, die op
zichzelf al vermoeiend is, voor
zulk een onuitgesproken of laten
we liever zeggen instin-ktieve
hoopvolle vreugde nog plaats is
iZeker is ze erriep Maria
Magdalena. »De menschen weten
het alleen maai niet 1»
»Hoe zou dat echter mogelijk
zijn ging Fels voort.
>Laten we b.v. een opperman,
een kolentremmer nemen ot een
anderen arbeider, die dagelyks
voor een heel nauwkeurig vast-
gestelden prijs zijn stuk dagwerk
te verrichten heeft, waarop zou
die moeten hopen Misschien
daarop, dat zyu werkgever in een
plotselinge bevlieging van groot
moedigheid zijn loon verhoogt?
Of dat hy beter betaald werk
vindt Of dat de postbode hem
de tyding brengt van de erfenis
van een rijken oom uit Amerika
»U hoeft me heelemaal niet te
bespotten riep Maria Magdalena
een beetje ontstemd en klemde
haar onderlip tusschen de witte
tanden. »Ik bedoel ook niet, dat
er bij die hoop alleen maar sprake
zou z^n van geld of geldswaarde,
maar het kan evengoed een of
andera innerlijke vreagda z^n,
zoodanig in toepassing te bren
gen, dat het aan de natuurkrachten
althans niet aanmerkelijk minder
ontwringt dan de Westerlingen
doen, mist den economischen
ondergrond, dien het voor zelf
regeering behoeft. Wie zijn land
onafhankelijk wil maken, moet
beginnen met te toonen, dat het
in staat is tot economische self-
help.
Hieraan ontbreekt in Indië vri^
wel alles. De inlander verbouwt
zijn rijst en enkeie andere voe-
dings- of handelsgewassen, maar
zelfs dien oogst, voor zoover hij
dien niet voor eigen gebruik be
hoeft, kan hij niet beheeren. Zijn
nog te veld staand gewas is in
den regel verpand aan Chineesche
of andere voorschotgevers, die
hem de vruchten van zijn arbeid
grootendeels onttrekken. De Ja-
vaansche boer is bijna zonder
uitzondering voortdurend in
schuld. Eigen verkoop van zijn
product kent hij nagenoeg niet.
De Chineesche opkooper, in den
regel voorschotgever tevens, neemt
hem zijn oogst at.
De geheele tusschenhandel is,
vooral op Java, in handen van
de Chineesche bevolking. De
groothandel gaat nog meer buiten
den inlander om. Voor een deel
wordt ook deze gedreven door
Chineesche kooplieden en voor
het overige is hij in handen van
Europeesche handelshuizen. Met
den handel in geïmporteerde goe
deren, die voor inheemsch ge
bruik of verbruik bestemd zijn,
is het niet anders gesteld."
En verder:
„De bevolking is niet alleen
bij lange na nog niet rijp voor
zelfbestuur, maar ook niet voor
het leven in het politieke huis,
dat met haastigen spoed voor
haar werd opgetrokken. Sloopen
kan men dit niet; op zijn best
zal men enkele der al te weinig
Oostersche stukken kunnen om
bouwen. Intusschen zal men er
zich op moeten toeleggen, de
bevolking eerst op te voeden tot
een behoorlijk gebruik van de
politieke woning, waarmede men
haar met de beste bedoelingen
die deu betrokkene ten deel valt.
Ik kan dat in woorden niet zoo
precies uitdrukken, zooals ik het
me voorstel, maar het is er wel,
dat geloof, neen, dat weet ik heel
zeker.»
»Het kwam niet in me op, n
te willen bespotten, juffrouw
Heydebnngk I» antwoordde Karl
Fels. »Ik vrees alleen, dat u de
menschen te optimistisch be
schouwt, als met te veel aanleg
voor het hoogere Dat hebben ze
niet 1 Integendeel I Met weinig
uitzonderingen o verheerscht overal
de realiteit vau het leven bij ge
dachten 4en dadenGeld verdie
nen voor het levensonderhoud,
dat staat vooraan en is trouwens
ook niet andera denkbaar Is dat
voor elkaar en blyft er dan nog
wat over, dan gaat het op aan
extra-genoegena, ais de vrouw er
niet voor zorgt, dat er een appeltje
voor den dorst wordt weggelegd.
Dat die lederen morgen ont
waakt met de hoop, dat haar man
minder voor zichzelf zal gebrui
ken en meer geld mee naar hnil
brengen, dat wil ik graag toe
geven 1 Maar wat den man be
treft vergist u zieh, geloof ik!t
(Wordt vervolgd,)
AXEL
