m
rwr\
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li - Vlaanderen.
No. 57.
VRIJDAG 21 OCTOBER 1927.
43e Jaarg.
<2p3
J. C. VINK - Axel.
Veelheid van woorden.
FEÜILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Victor Hugo bespreekt in zijn
Notre Dame" de vraag, waarom
de nieuwere tijd zoo arm is aan
werkelijk monumentale bouw
werken. Ik geloof dat we die
vraag, al is er sedert een heelen
tijd voorbijgegaan, ook nu nog
wel kunnen herhalen. Er is veel
gebouwd, ook wel groote werken,
maar waar zijn de gebouwen van
zulk een kunstwaarde dat ge
slachten van eeuwen later ze nog
met de diepste bewondering zul
len aanschouwen en ze bewaren
zullen en restaureeren als heilig
bezit? De kerken van tegenwoor
dig tellen zeker niet mee, ook
niet de nieuwe Roomsche kerken,
al zijn die meest monumentaler
dan de Protestantsche. Maar ik
zou ook verder niets weten te
noemen. Uit Den Haag zou zeker
het Vredespaleis het meest in
aanmerking komen. Maar niemand
kari in ernst volhouden dat dit
gebouw na duizend jaar, als het
dan nog bestaat, eenige bijzon
dere aandacht zal trekken. Het
mag een mooi, forsch gebouw
zijn, vergelijk het eens even met
b.v. den Dom te Utrecht en men
voelt terstond dat het niet zulk
een machtige taal spreekt, dat zij
na eeuwen nog gehoord zal wor
den, terwijl men den Dom niet
zien kan zonder telkens weer een
diepen indruk te ontvangen.
Waaraan ligt dat
Victor Hugo beantwoordt die
vraag aldus. Het bouwwerk der
oudheid was het eene, machtige
woord, waardoor een heel volk
soms in meerdere geslachten zich
uitsprak. Sedert de uitvinding der
boekdrukkunst echter spreekt een
volk zich niet meer op die wijze
uit. Het Woord is door de boek
drukkunst verveelvoudigd en. ver
kleind, men heeft niet meer de
eene, machtige uiting.
Dat deze verklaring afdoende
is, zal ik niet zeggen. Men had
in ieder geval in de oudheid naast
het bouwwerk, waarin men zich
uitsprak, ook het geschreven
woord. Het is dus niet juist, dat
hetgeen wij nu, dank zij de uit-
»Nu, daarvoor weet ik e»»n mid
del.» Ze zocht iets in haar groote
tasch en haalde er een stak pa
pier uit. »Hier meneer. Koopt U
maar een lot van me. Het kost
maar ééu Mark.»
Zij keek mjj vragend aan en
drukte mjj het papier in de hand.
Ik schudde het hoofd.
»Neen vrouwtje, voor zulke
diDgen heb ik geen geld.»
»Hebt U wel eens in deloterjj
gespeeld vroeg ze.
»Nog nooit», antwoordde ik
glimlachend.
«Nu ziet U wel. En dan ver
wondert U zieh er nog over, dat
het U niet goed gaat.»
Ze greep mijn hand vast.
»Ziet U, het is de gelukslijn,» zei
se nadenkend, terwjjl ze de palm
van mijn hand onderzocht. »Neem
een lot zeg ik U en U zult vast
wat trekken. Het staat duideljjk
in Uw band».
Ongeduldig wendde ik my van
haar af«Laat mij met rust met
Uw onzin,
vinding der boekdrukkunst, in
een veelheid van literaire vormen
tot uiting brengen, toen zich con
centreerde in het bouwwerk. Toch
zal ieder terstond toegeven, dat
in deze verklaring een element
van groote waarheid ligt. Dit is
de waarheid die erin ligt, dat
onze tijd die zoo licht groot en
geweldig genoemd wordt, zich in
het algemeen veel minder uit in
het eene en groote. Op elk gebied
zoeken wij het in het vele, zoo
dat als iemand-de grootheid en
het geweldige van onzen tijd zal
gaan aantoonen, hij onwillekeurig
gaat werken met getallen. Het
vele, het massale, het groote ge
tal, daarin uit zich de geest onzer
eeuw, wat zeker de vrucht is van
een uitvinding ais de boekdruk
kunst, maar tevens van duizend
uitvindingen meer. De heele mo
derne wetenschap en ontwikkeling
heeft ons gevoerd in die richting.
Is het alleen mijn toevallige
ervaring, dat ik de veelheid van
woorden, zoowel gedrukt als ge
sproken, ga zien als een ziekte
verschijnsel van angstwekkenden
omvang? Als ik even mijn be
perkten kring rond zie, dan tref
ik tal van'voorbeelden, dat men-
schen hun gedachten uiten in of
liever begraven onder een vloed
van woorden. Enkele gevallen ken
ik, waarin het bepaald uitgegroeid
is tot een duidelijk ziektever
schijnsel, dat ieder opvalt. Ik ken
iemand, die geen oogenblik rust
in zijn verhaal en telkens door
een nieuw woord op een nieuwe
gedachte gebracht wordt en dan
op eens hijgend ophoudt om den
verloren draad te hervatten en
opnieuw door te hollen. Het
kostte mij eens een paar uren
van geduldig luisteren, om te
weten te komen van dezen patient,
wat ik in vijf minuten gemakkelijk
had kunnen vernemen. Dat is een
geval van praatzucht, waarvan
ieder het ziekelijke direct gevoelt.
Maar let eens nauwkeurig op de.
gesprekken, ook van vele nor
male menschen. Ze kunnen zoo
moeilijk van de dingen afkomen,
wat heel gauw beslist is wordt
telkens herhaald en opnieuw
»En ik zeg U, meneer U moet
spelen», hield ze vol. »Wie niet
waagt wie niet wint. Kijkt U
eens
Ze draaide het lot om en liet
mjj den anderen kant zien. «Kijkt
U eens wat een prachtige dingen
U winnen kunt.... allee voor
één enkele mark. U moet name
lijk weteu, het is geen gewone
loterjj, met geldprijzen het is
een kunstloterjj
«Ook dat nog,» bromde ik,
want ik raakte uit mijn humeur.
»Ja zeker, maai geen plaat
werken, zooals U misschien denkt.
Neen, waardevolle kunstvoorwer
pen. De eerste prjjs is een gou
den beeldje, de tweede een met
briljanten bezette snuifdoos, de
derde prijs een gouden horloge
enzoovoorts Hoe kunt U toch
zoo treuzelen Ik merk wel, me
neer, U kunt niet gauw beslissen
Toen ging zjj naar de tafel,
waar wat geld lag, dat ik juist
in mijn portemonnnaie wilde
doen toen zjj kwam.
«Hier, houdt U het lot. Ik neem
een mark, hoort U Over drie
dagen zult U mij dankbaar zijn,
dat ik U gedwongen heb Uw ge
luk te beproeven!»
Toen stapte zjj naar de deur,
«Een oogenblik», riep ik haar
overwogen redevoeringen wor
den in het oneindige gerektwat
door een ander gezegd of mis
schien al herhaald is wordt nog
eens herhaald. Het wordt een spel
met het woord, maar niet een
echt spel vol geest en leven. Het
is eentonige, zenuwachtige her
haling, zonder geest.
Als Jezus het heeft over het
gebed zegt hij„gebruikt niet een
ijdel verhaal van woorden als de
heidenen, die meenen dat ze door
de veelheid van woorden zullen
gehoord worden." Wij zullen goed
doen dit ter harte te nemen, niet
slechts in ons spreken tot God,
maar ook in ons spreken en
schrijven voor elkaar. Het woord
is een heerlijke uiting van den
geest, maar de echte geest heeft
altijd eenige moeite om zich te
uiten, hij zoekt naar vormen en
zijn zoeken is dikwijls worstelen.
Daarom zal het stroeve woord
dat zich niet herhaalt vaak van
grooter kracht zijn dan de veel
heid van woorden. De veelheid
yan woorden mag bedwelmen,
doordringen doet zij niet. Meent
niet dat gij door een veelheid
van woorden zult verhoord en
zult gehoord worden
Dr. v. D.
De opheffing van den Indirecten
vaccinatie-dwang.
Op de vragen van den heer
Krijger, lid der Tweede Kamer,
heeft de minister van arbeid,
handel en nijverheid, geantwoord:
1. Na 22 Augustus, toen met
de verstrekking van neuro-vaccine
een aanvang is gemaakt, zijn aan
de inspectie van de Volksgezond
heid drie gevallen van de in deze
vraag bedoelde aandoeningen be
kend geworden, waarvan bij on
derzoek één waarschijnlijk en
twee zeker bleken encephalitis
postvaccinalis te zijn. Men be
denke hierbij, dat sinds den ge
noemden datum ruim 40 000doses
neuro-vaccine zijn afgeleverd, die
zeker grootendeels gebruikt zullen
zijn. Er wordt op gewezen, dat
op naar schatting 550.000 en-
na. «Vertel eens, wat is het ei-
geulyk voor een lot? Hoe heet
die loterij
«Het staat er allemaal op, myn
heer», antwoordde ze ongeduldig.
«Leest Umaar!» Ik nam het lang
werpige stuk papier van de tafel
en vouwde het open. «Groote
Mannheimer KuDst-loterij», las ik
hardop. Zij knikte.
»U zult den naam van deze
loterij wel kennen, meneer. Ze
bestaat al vijfenzeventig jaar»
Ik haalde de schouders op.
«Ook al goed. Maar ik geloof,
dat het geld weggesmeten is
En dan Wie bent U eigen
lijk Hoe hoor ik of ik iets heb
gewonnen
Zij lachte en nam een kaartje
uit haar groote tasch.
«Hier hebt U mjjn adres, me
neer».
Toen kwam ze een paar schre
den terug in de kamer en gooide
het kaartje op de tafel. Daarop
vertrok zij.
Uit mijn humeur pakte ik het
kaartje op en las
«Frau Johanna Nordenfeldt,
Steineicherstrasse 102.
Berlin N.«
Drie dagen geleden, toen ik 's
avonds thuis kwam, kwam myn
hospita by me binnen. Meneer
tingen met de sinds 1924, doch
vóór 22 Augustus 1927 verstrekte
dermo-vaccine, 118 gevallen van
aandoening van het centraal ze
nuwstelsel zijn waargenomen, d.i.
0.21 per duizend.
2. Reeds na het eerste geval
heeft de Gezondheidsraad ver
gaderd. Aangezien in het toen
uitgebrachte rapport nog niet kon
worden gerekend met de twee
sindsdien opgetreden positieve
gevallen, heeft ondergeteekende
een nader rapport verzocht, dat
hem 17 October bereikt heeft,
daartoe strekkende, dat, met be
houd overigens van de bestaande
voorschriften, aan de regeering
de bevoegdheid worde verleend
om de betrokken voorschriften
tijdelijk buiten werking te stellen
subsidiair om indien de voor
schriften niet gehandhaafd wor
den de mogelijkheid van bij
zondere voorzorgsmaatregelen te
openen.
Bovendien heeft het hoofdbe
stuur van de Nederlandsche Maat
schappij tot bevordering der Ge
neeskunst onder dagteekening van
14 dezer ondergeteekende in over
weging gegeven den indirecten
vaccinatie-dwang tijdelijk op te
heffen.
3. Ondergeteekende bevordert,
dat een ontwerp tot herziening
der wettelijke bepalingen in zake
den indirecten vaccinatie-dwang
deze week het departement zal
verlaten.
De postvlucht uit O. Indië.
Het Haagsche Anetakantoor
meldt, dat blijkens telegrafisch
bericht uit Bangkok de Postduif
aldaar is aangekomen en een
goede landing maakte. Toen het
toestel naar de loods gerold werd,
zakte het in den zachten grond.
Bij het vrijmaken kreeg het aan
een der wielsteunen een lichte
averij, waarvan de reparatie een
oponthoud van vermoedelijk twee
dagen zal veroorzaken.
Het gevaar yan uitlaatgas-en
van auto's.
Dezer dagen heeft op de Di
rectie van den Arbeid een bijeen
komst plaats gehad van vertegen-
Dellin, zei ze, er is al tweemaal
een brievenbesteller geweest met
een aangoteekenden brief voor U.
Ik begreep er «iets van. Want
die loterij, dat was het laatste,
waaraan ik dacht. «Ja», zei ze
verder, «hij zou nog eens weer
komen, ik heb hem gezegd, dat
U om 8 uur thuis was.»
Om 8 uur werd er geklopt;
bet was de postbode, «Meneer
Dellin Ik heb hier eeD brief
met aangegeven waarde van vier
duizend mark. Wilt U even tee
kenen
Verbaasd en met trillende vin
gers teeken ik het repu en ont-
vaDg een groot wit dik couvert,
waarin een étui of iets dergelijks
moet zitten.
Hjj was nog niet buiten of ik
trok het couvert open. Een lang
werpig doosje was er in. Ik maak
het touwtje losin het donkere
fluweel ligt een gouden snuifdoos,
pracht met edelsteenen bezet. Ik
opeD de doos. Een briefje lag
er in
«Wij hebben de eer U hier
bij den tweeden prjjs van unza
laatste trekking te zenden.
De Directie van de Mann
heimer Kunstloterij.»
Besluiteloos staar ik op het
prachtstuk,, dat voor mj| het ge-
woordigers van vereenigingen op
automobielgebied onder leiding
van den Directeur-Generaal van
den Arbeid, waarin de medische
adviseur bij de Arbeidsinspectie,
dr. W. R. H. Kranenburg een
uiteenzetting gaf van de gevaren,
waaraan in steeds sterker mate
de chauffeurs, de automobiel- en
autobuspassagiers en het publiek
zijn blootgesteld door de zwaar
giftige eigenschappen van kool-
oxyde, dat in de uitlaatgassen van
de automobielmotoren voorkomt
tot een gehalte van 13 pet. en
zelfs hooger.
Wel trekt het af en toe even
de aandacht, dat een monteur of
chauffeur in de garage dood of
bijna half dood, somtijds in den
toestand van absolute machteloos
heid bij vol bewustzijn, wordt
gevonden (toediening en voort
gezette toediening van zuurstof
met 5 pet. koolzuur is het beste
en snelst werkende redmiddel) of
dat een passagier hetzelfde lot
ondergaat (eenige maanden ge
leden een jongen in een dichte
vrachtauto op weg van Rotterdam
naar Zoetermeer), maar veel te
weinig is het bekend, dat tal van
gevallen niet herkend worden en
de slachtoffers hetzij chronisch
lijden aan hoofdpijnen, zenuw-,
bloed- en spijsverteringsziekten
of bij het besturen van de auto
suf en slaperig worden, hun
oriënteeringsvermogen kwijtraken
en zoodoende aanleiding worden
tot een verkeersongeval, waarvan
de oorzaak „onbekend" is.
Het Jaten draaien van een motor
in de garage, wanneer niet buiten
gewoon sterk geventileerd wordt,
levert zoo ernstig gevaar op, dat
reeds in een enkele buitenland-
sche stad is ^voorgeschreven in
de garage geen motor te laten
werken, tenzij de uitlaat is aan
gesloten op een afvoerleiding naar
de buitenlucht.
Veel omvangrijker zijn de ge
volgen van het giftige uitlaatgas
bij de auto's op den weg. Het
gas komt door pedaal-openingen
en kieren in den vloer in den
wagen en vergiftigt acuut of chro
nisch de inzittenden.
luk beteekende, want het leven
heeft mij niet verwend, mr. Por
ter. Jarenlang heett het ongeluk
mij vervolgd als een onbarmhar
tige vijand. Zou, het einde nu
nabij zyn Was dat het keerpunt
van het noodlot
Dat wat ik in mijn bevende vin
gers hield, beteekende voor mjj
nieuw leven. Vier jaar geleden
beb ik myn studie moeten opge
ven ik studeerde in de lette-
ren toen myn vader door een
ongeluk bet leven verloor en ons
zonder iets achterliet. Toen was
i* blij, dat ik na vele pogingen
een betrekkinkje bij een advokaat
kreeg. En nu zou dat alles voor
bij zyn? Deze gouden doos be
teekende voor mij meer dan geld
alleen. Zij beteekende terngkeer
iu een menschwaardig bestaan.
Zjj beteekende de mogeljjkheid
myn studie te voltooien en m(j
een goede, misschien ook winst
gevende positie te verwerven.»
De bezoeker keek langs zich hoen
caar omlaag.»
WorcU vervolgd.)
Wat God in het kind gelegd heeft
tot volle en harmonische ontwikkeling
te brengen, dat is de taak der on*
voeding,
