Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwseh- Vlaanderen No. 53. VRIJDAG 7 OCTOBER 1927. 43e Jaarg. r J. C. VINK - Axel. Het zout des levens. FEUILLETON. „Uit" en „Thuis" niet dezelfde. Afe Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. tot 5 regels 60 Centvoor Groote letters worden naar ADVERTENT1ËN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Het is zoo'n nietig ding niet waar, dat zout. En hoe goedkoop is het niet. Slechts luttele centen en een heel pond, waarmee we aan groote hoeveelheden spijzen smaak geven, onze maaltijden smakelijk maken. Zoo goedkoop is het, dat witte, mooie zout, dat men het, bij wijze van spreken, voor niets krijgt. Maar hoe ge ring het ook geschat wordt, hoe waardeloos het ten opzichte van andere stoffen ook moge zijn, missen kunnen we het veel min der dan andere dingen. Ons eten zou smakeloos worden, zonder fut, laf en flauw, ongenietbaar. Hoe weinig er ook van het zout in elke spijs bijna noodig is, missen kunnen we het toch niet. Er zijn in de menschelijke er varing, die men gewoonlijk het dagelijksch leven noemt, ook van die korreltjes zout te vinden, die het leven van alle dag zoo aan genaam en „smakelijk" kunnen maken, die kleur en schijn geven aan een oogenschijnlijk kleurloos bestaan. Wij slaan er dikwijls geen acht op, omdat we het zulke onbenullige kleinigheden vinden. Maar juist die kleinigheden, kunnen voor een ander zoo be langrijk zijn. Kijk, een enkel vriendelijk woord, een kleine daad van beleefdheid of welwillendheid een vroolijk gezicht en een be moedigende lach, kunnen heel dikwijls zoo'n vriendelijk prettig gevoel wakker roepen bij de menschen die we ontmoeten. En wie weet, hoe zeer die juist op dat oogenblik een vriendelijk woord noodig hadden En het kost ons immers zoo weinig. Net als het zout. Het kost bijna niets, maar het geeft smaak aan het leven het is zoo'n nietig iets, en er is maar zoo weinig van noodig, bij elke daad, maar missen kunne we het toch niet. Want het is het zout des levens. En het is merkwaardig, hoe weinig er maar van noodig is, om de spijs van het dagelijksch -n- Jane, verslagen en vermoeid, ging rusten in een lunchroom. Zij overwoog de vraag, of ze nog verder zou gaan. Daai was nog William Ramsey, eigenaar van de glasblazerij. Hij had 't te New-York heel druk gehad met zyn zaken, maar toch tijd gevonden vooreen bezoek aan zjjn »lieveJauec die hy als school meisje had gekend en tegen wie hij dus wel een tamiliaar vader lijken toon mocht aanslaaD, Hij zou haar nu ook wel vaderlijk ontvangen. 't Kwam heel anders uit. Ze kreeg hem niet eens te zien de knecht die haar kaartje had over gebracht, kwam terug met de boodschap, dat meneer 't erg druk had, en ot de dame een anderen keer wou terugkomen. Tenslotte begaf de jonge vrouw zich naar 't kantoor van Samuel Grimes, het hoofd van een groote dames-modezaak, die vele meisjes in dienst had. Hjj was een wel gedaan en zelfvoldaan heertje, dat erg voornaam deed, leven kostelijk van smaak te maken. Zooals het zout, in een hoe veelheid van slechts enkele kor rels aan de heele spijs smaak geeft, zoo doet een weinig gist, de gansche massa deeg rijzen. Zoo kan een handjevol menschen, geleid en geinspireerd door een waarlijk goede gedachte, onze gansche menschenmaatschappij doen „rijzen" en om hoog voeren naar hooger ideaal. Niet met ge weld, doch door het goede voor beeld, door werking van de goede gedachte, van het „gist".Zoo danig is bijvoorbeeld te beschou wen een beweging als de Rotary, die als motto „ik dien" in haar vaandel voert. Een beweging in ons vaderland nog slechts enkele honderden leden omvattend, over de geheele wereld echter een kleine 130 000, verdeeld over 40 landen, die groote zakenlieden, leiders van wereldbedrijven, tot zijn leden telt, zoowel als kleinere zakentnenschen, doch die allen gedreven worden door dezelfde gedachte, hetzelfde motief: in hun zaken en bedrijven slechts een middel te willen zien om het algemeen belang te dienen. Werd op het jongste congres in den Haag niet verklaard, dat Rotary zich onthoudt van alle stroo mingen en conflicten op religieus en politiek gebied, dat zij beide erkent en ieders overtuiging eer biedigt en zich bij de beoordee ling van maatschappelijke toe standen en het uitwerken van plannen, uitsluitend laat leiden door het algemeen belang Heei treffend komt de waarlijk ethische strekking van deze beweging, die een gistkiem wil zijn in het maat schappelijk leven, tot uitdrukking in 't zesde deel van Rotary, voor de verwezenlijking waarvan dezen zomer te Ostende een internatio nale Rotary-conferentie met 8200 deelnemers uit verschillende lan den plaats vond, n.l.de bevor dering van internationale waar deering, verdraagzaamheid en vrede door 'n wereldorganisatie van mannen uit verschillende bedrijven en beroepen, vereenigd ToeD zjj haar boodschap had gedaan, had hij al evenveel be zwaren als de anderen en van 't zelfde kaliber: commercieele en moreele. Maar hij waagde 't, haar voorstellen te doen, die zy ver ontwaardigd van de hand wees. Lusteloos wandelde zij in de heete straat, verzonken in sombere gedachten. Zjj merkte niet eeD8, dat een jonge wan haastig naar haar toe kwam, eer hjj vlak voor baar stond met toegestoken band. Hè, Toby Coswell 1 riep zij verrastwaar kom jij van daan Ik heb veertien dagen vacan- tie. En jij Hoe raak je hier zoo verdwaald Ik dacht, dat New- Yoik je voor goed vast had. Dat niet. Ik ben hier by myu zuster te logeereu, maar ik wou, dat ik weer ginds was Toby merkte, dat haar stem ming zeer gedrukt was, doch dit schrikte hem niet af. Hij noodigde baar uit, met hem jjs te gaan eten in den koelen tuin van een restaurant. Ze zaten daar heel rustig op dit uur van den dag. Toby sprak over haar kunsthij had met be langstelling haar succes vernomen uit de kranten, hare portretten geiien, en syn oogen zegden haar door het ideaal der dienstvaardig heid. Zout en gist, gist en zout. Het zijn zulke nietige, kleine dingen. Maar een korrel zout maakt een heelen schotel smakelijk en een klontje gist doet 'n heeien deeg klomp rijzen. Kamer van Koophandel. i 11 Door het Comité van Actie tot bestrijding van verkoop met ca- deaux wordt een vergadering aan I gekondigd, waarin rapport zal worden uitgebracht van wat ge daan en bereikt is, maar waarin ook zal worden beslist, of de actie zal worden voortgezet, of naar wettelijke maatregelen zal woiden getracht, dan wel of de actie zai worden stopgezet. Het Bureau wenscht in deze een af wachtende houding aan te nemen, ook nadat nog door het geweste lijk comité van actie, zetel Sas van Gent, is gevraagd om gel- delijken steun ten bedrage van f400, gegrond op het feit, dat verschillende vereenigingen in deze streek de overige f400 in brengen, om de begrooting van f800 aan uitgaven voor propa ganda, enz. kloppend te maken. Dhr. Oggel zou de actie willen steunen met f 100, doch de secre taris wees erop, dat nog geener lei resultaat door het landelijk comité is bereikt en als straks mocht blijken, dat de actie op een fiasco uitloopt, heeft het geen zin om subsidie te geven, afge zien nog van de vraag of zulks op den weg van de Kamer zou liggen. Dhr. Oggel had dit in principe willen zien uitgemaakt en meende, dat de groote meerderheid er wel vóór is. Dhr. Van Melle was het ermee eens, dat een principiëele uit spraak van nut kan zijn, maar toch acht hij de kwestie moeilijk De een huldigt het stelsel en de ander verwerpt het. Het publiek blijkt toch bedrogen te willen worden en om nu de actie daar tegen te steunen is moeilijk, want zijn bewondering voor het levende beeld. Hjj vertelde haar, dat hy nu redacteur was van een plaat selijk blad te Murphyburg, maar dat zijn harteweusch was, ook te New-York te komen. Tusschen zeventien jaar en een- en-twintig ligt een alstand, die een eeuwigheid lyktmaar het weerzien met haar opgewekteD, fris8chen vriend overbrugde spoe dig dien afstand. En in de be- hoelte bare gedachten te uiten, vertelde zij den ouden makker van haar wedervaren in haar ge boorteplaats. Hij luisterde met ongeveinsde belangstelling. Arm kind zei hy en wie waren die wakkere helden van het fatsoen Zij noemde de namen. Huichelaars 1 Allemaal ge trouwd en strevende naar achtens waardigheid. Alleen die Grimes is nog vrij. Toen zy alles verteld hsd, wat haar hart bedrukte, zei Coswell Als ik 't dus goed begrepen heb, is 't enkel je verlangen, een beetje geld te verdienen Ik heb een idee I Kom met my mee naar 't bureau maar geen woord van al wat je my verteld hebt, boor t Je bent enkel maar i gesteld, dat een ander comité, dat vóór het stelsel is, ook eens steun vroeg Daarom acht hij financiëele steun buiten het ge bied der Kamer ofschoon hij per soonlijk tegen het stelsel is. De Handel zelve dient een en ander te bekostigen. Dhr. de Feijter beaamde ditde Kamer krijgt zijn financiën uit handel en industrie, waarin voor- en tegenstanders zitten. Dhr. Oggel trok zijn voorstel in, waarop de Kamer zich met het voorstel van het Bureau ver- eenigde. Een zeer gewichtig punt vorm de het adres V2n de Kamers in Noord-Brabant en Limburg aan den Ministerraad in zake de tot heden gevolgde handelspo litiek, die vrijhandel heet en waartegen men liever bescher mende maatregelen zag geplaatst in het belang van den natiortalen arbeid, die thans gedrukt wordt door abnormale mededinging van het buitenland. Gevraagd wordt om dubbel tarief van invoer rechten. Het Bureau stelt voor om de Regeering te vragen, de argu menten in dat adres in ernstige overweging te willen nemen, op grond van toestanden, die ook in deze streek zijn ontstaan en waar van gedrukte nijverheid met werk loosheid het gevolg zijn. Dhr. Van Melle kan de geop perde bezwaren tegen vrijhandel onder de tegenwoordige omstan digheden volkomen onderschrij ven. Dhr. Oggel meent, dat daarop in de Troonrede reeds gewezen is en dus steun van de Kamer wellicht overbodig is, doch de voorz. meent, dat zulks den Mi nister slechts zou steunen in zijn voornemens. De secretaris wees er in dat verband op, dat het wel eigen aardig is, dat de Minister bij ge dane verzoeken zich nogal eens vastklampte aan onmacht, tenge volge van bestaande wettelijke bepalingen, waar deze blijkbaar geen beletsel waren in het steu nen van den handel op Rotter- een oude keDnis van mij, die zoekt naar eeD baantje, waarby zij genoeg geld kan verdienen voor de terugreis naar New-York. Id 't Zaterdagnummer van de Murphyburg Gazette< verseheen het volgende entrefi et, dat zeker enkele notabelen der stad sterk interesseerde »Miss Jane Crosby, die zich hier ter stede bevindt, na vier jaren van overweldigend succes te New-York, beeft zich bereid verklaard, een serie arcikeleD te schrijven over haar ervaringen als artiste in een Braodway-theater. Zij zal verschillende bijzonder heden mededeelen ten bate van jongedames, die er naar verlan gen, voor het voetlicht te komen. Haar eerste artikel verschy'Dt mor genochtend. Slaat bet niet over.* De laatste aanmaning was over bodig voor vijf notabele heeren. Zenuwachtig grepeo zjj allen naar bet gedeelte van het Zondagoch tend blad, dat zy gewoon waren als »dameslectuur« op zy te schuiven. Het eerste artikel ging verge zeld van een geslaagd portret in costuum van een harer sucoesroN len in een operette. Het opschrift in vette letters luidde i dam en diensvolgens de vracht auto's aldaar voor 2/s ontlastte van de wegenbelasting. Spr. meende, dat men met dit feit ook in deze streek zijn voordeel zou kunnen doen. De voorz. kondigde als gevolg van een actie van het bureau het bezoek aan van den Minister van Arbeid en van Financiën, waar schijnlijk tusschen 12 en 20 Oct. en gaf in overweging om tegen dien tijd de noodige gegevens te verzamelen, om daardoor op zijn qui vive te zijn bij het bepleiten van persoonlijke, plaatselijke en streekbelangen. De leden zullen tijdig van die komst verwittigd worden. Met spanning werd hiervan nota genomen, en het vond bij val, dat dhr. Wind van Merken- steijn het Bureau complimenteerde voor dit bewijs van activiteit. Dhr. Risseeuw gelooft, dat ook het bezoek van Minister Kan aan Zeeuwsch-Vlaanderen hieraan niet vreemd zal zijn, waar deze zeide, dat dit deel van Nederland nog ontdekt moest worden. Besloten werd om te steunen a. een adres van de Kamer te Venlo om houders van motorrij tuigen uit en in den vreemde (met name België en Frankrijk) wederkeerig vrij te stellen van wegbelasting, om dubbele beta ling te voorkomen b. van de Kamer te Arnhem, om te komen tot vereenvoudigde ge rechtelijke incasseering van kleine vorderingen c van de Kamer te Vlaardin- gen om verlaging van den accijns op het gedistilleerd. In zake het voor-ontwerp win kelsluiting zal de Kamer vragen om die wet niet toepasselijk te verklaren voor gemeenten of kom men met minder dan 10 000 in woners op een straal van 15 K M. uit de grens. (Hierin is geheel Zeeuwsch-Vlaanderen begrepen). Aangaande het Rijks wegen plan bestond er verschil van meening onder de leden. Het Bureau meende, dat er geen be denking bestond tegen het Rijks- en Prov. wegenplan, doch dhr. »Jane Crosby vertelt van haar vreugde bij ae ontmoeting van menschen uit bare vaderstad.* Zonder namen te noemen be gon zij 't verhaal der eerste ont moeting met een Murpbysburger, die »voor zaken te New-York zijnde*, haar de eer aandeed van de daarop gevolgde invitaties en een en al bewondering was voor haar kunst. Zij besloot »Het was een heel aangename ervaring voor my. Ik had dien man thuis gekend by reputa tie, met persoonlijk en natuur lijk beteekende het veel voor mij, een operettedanseres, die nog hard moest werken om er te komen, dat een oDzer werkeljjk groote mannen mij behandelde als zjjDs gelijke, zells er op aandrong, dat ik hem by zjjn voornaam zou aanspreken, 't Bewees my, dat de kunst dwaze maatschappelijke slagboomen doet vallen »dit schonk mij zelfvertrouwen en moed bij mjjn werk. Ko dit wil ik Eeggen tot alle meisjes, die er over denken, aan het tooneel te gaan stelt uw werk bovenal als ge wilt slagen. Wordt vervolgd Voor hem, die alles op den juistett tijd verricht, geldt een dag voor drie.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1927 | | pagina 1