Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh- Vlaanderen
No. 53.
VRIJDAG 7 OCTOBER 1927.
43e Jaarg.
r
J. C. VINK - Axel.
Het zout des levens.
FEUILLETON.
„Uit" en „Thuis" niet dezelfde.
Afe
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
tot 5 regels 60 Centvoor
Groote letters worden naar
ADVERTENT1ËN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Het is zoo'n nietig ding niet
waar, dat zout. En hoe goedkoop
is het niet. Slechts luttele centen
en een heel pond, waarmee we
aan groote hoeveelheden spijzen
smaak geven, onze maaltijden
smakelijk maken. Zoo goedkoop
is het, dat witte, mooie zout, dat
men het, bij wijze van spreken,
voor niets krijgt. Maar hoe ge
ring het ook geschat wordt, hoe
waardeloos het ten opzichte van
andere stoffen ook moge zijn,
missen kunnen we het veel min
der dan andere dingen. Ons eten
zou smakeloos worden, zonder
fut, laf en flauw, ongenietbaar.
Hoe weinig er ook van het zout
in elke spijs bijna noodig is,
missen kunnen we het toch niet.
Er zijn in de menschelijke er
varing, die men gewoonlijk het
dagelijksch leven noemt, ook van
die korreltjes zout te vinden, die
het leven van alle dag zoo aan
genaam en „smakelijk" kunnen
maken, die kleur en schijn geven
aan een oogenschijnlijk kleurloos
bestaan. Wij slaan er dikwijls
geen acht op, omdat we het zulke
onbenullige kleinigheden vinden.
Maar juist die kleinigheden,
kunnen voor een ander zoo be
langrijk zijn. Kijk, een enkel
vriendelijk woord, een kleine daad
van beleefdheid of welwillendheid
een vroolijk gezicht en een be
moedigende lach, kunnen heel
dikwijls zoo'n vriendelijk prettig
gevoel wakker roepen bij de
menschen die we ontmoeten. En
wie weet, hoe zeer die juist op
dat oogenblik een vriendelijk
woord noodig hadden En het
kost ons immers zoo weinig.
Net als het zout.
Het kost bijna niets, maar het
geeft smaak aan het leven het
is zoo'n nietig iets, en er is maar
zoo weinig van noodig, bij elke
daad, maar missen kunne we
het toch niet.
Want het is het zout des levens.
En het is merkwaardig, hoe
weinig er maar van noodig is,
om de spijs van het dagelijksch
-n-
Jane, verslagen en vermoeid,
ging rusten in een lunchroom.
Zij overwoog de vraag,
of ze nog verder zou gaan.
Daai was nog William Ramsey,
eigenaar van de glasblazerij. Hij
had 't te New-York heel druk
gehad met zyn zaken, maar toch
tijd gevonden vooreen bezoek aan
zjjn »lieveJauec die hy als school
meisje had gekend en tegen wie
hij dus wel een tamiliaar vader
lijken toon mocht aanslaaD, Hij
zou haar nu ook wel vaderlijk
ontvangen.
't Kwam heel anders uit. Ze
kreeg hem niet eens te zien de
knecht die haar kaartje had over
gebracht, kwam terug met de
boodschap, dat meneer 't erg druk
had, en ot de dame een anderen
keer wou terugkomen.
Tenslotte begaf de jonge vrouw
zich naar 't kantoor van Samuel
Grimes, het hoofd van een groote
dames-modezaak, die vele meisjes
in dienst had. Hjj was een wel
gedaan en zelfvoldaan heertje, dat
erg voornaam deed,
leven kostelijk van smaak te
maken.
Zooals het zout, in een hoe
veelheid van slechts enkele kor
rels aan de heele spijs smaak
geeft, zoo doet een weinig gist,
de gansche massa deeg rijzen.
Zoo kan een handjevol menschen,
geleid en geinspireerd door een
waarlijk goede gedachte, onze
gansche menschenmaatschappij
doen „rijzen" en om hoog voeren
naar hooger ideaal. Niet met ge
weld, doch door het goede voor
beeld, door werking van de goede
gedachte, van het „gist".Zoo
danig is bijvoorbeeld te beschou
wen een beweging als de Rotary,
die als motto „ik dien" in haar
vaandel voert. Een beweging in
ons vaderland nog slechts enkele
honderden leden omvattend, over
de geheele wereld echter een
kleine 130 000, verdeeld over 40
landen, die groote zakenlieden,
leiders van wereldbedrijven, tot
zijn leden telt, zoowel als kleinere
zakentnenschen, doch die allen
gedreven worden door dezelfde
gedachte, hetzelfde motief: in
hun zaken en bedrijven slechts
een middel te willen zien om het
algemeen belang te dienen. Werd
op het jongste congres in den
Haag niet verklaard, dat Rotary
zich onthoudt van alle stroo
mingen en conflicten op religieus
en politiek gebied, dat zij beide
erkent en ieders overtuiging eer
biedigt en zich bij de beoordee
ling van maatschappelijke toe
standen en het uitwerken van
plannen, uitsluitend laat leiden
door het algemeen belang Heei
treffend komt de waarlijk ethische
strekking van deze beweging, die
een gistkiem wil zijn in het maat
schappelijk leven, tot uitdrukking
in 't zesde deel van Rotary, voor
de verwezenlijking waarvan dezen
zomer te Ostende een internatio
nale Rotary-conferentie met 8200
deelnemers uit verschillende lan
den plaats vond, n.l.de bevor
dering van internationale waar
deering, verdraagzaamheid en
vrede door 'n wereldorganisatie
van mannen uit verschillende
bedrijven en beroepen, vereenigd
ToeD zjj haar boodschap had
gedaan, had hij al evenveel be
zwaren als de anderen en van 't
zelfde kaliber: commercieele en
moreele. Maar hij waagde 't, haar
voorstellen te doen, die zy ver
ontwaardigd van de hand wees.
Lusteloos wandelde zij in de
heete straat, verzonken in sombere
gedachten. Zjj merkte niet eeD8,
dat een jonge wan haastig naar
haar toe kwam, eer hjj vlak voor
baar stond met toegestoken band.
Hè, Toby Coswell 1 riep zij
verrastwaar kom jij van
daan
Ik heb veertien dagen vacan-
tie. En jij Hoe raak je hier zoo
verdwaald Ik dacht, dat New-
Yoik je voor goed vast had.
Dat niet. Ik ben hier by
myu zuster te logeereu, maar ik
wou, dat ik weer ginds was
Toby merkte, dat haar stem
ming zeer gedrukt was, doch dit
schrikte hem niet af. Hij noodigde
baar uit, met hem jjs te gaan
eten in den koelen tuin van een
restaurant.
Ze zaten daar heel rustig op
dit uur van den dag. Toby sprak
over haar kunsthij had met be
langstelling haar succes vernomen
uit de kranten, hare portretten
geiien, en syn oogen zegden haar
door het ideaal der dienstvaardig
heid.
Zout en gist, gist en zout. Het
zijn zulke nietige, kleine dingen.
Maar een korrel zout maakt een
heelen schotel smakelijk en een
klontje gist doet 'n heeien deeg
klomp rijzen.
Kamer van Koophandel.
i 11
Door het Comité van Actie tot
bestrijding van verkoop met ca-
deaux wordt een vergadering aan
I gekondigd, waarin rapport zal
worden uitgebracht van wat ge
daan en bereikt is, maar waarin
ook zal worden beslist, of de
actie zal worden voortgezet, of
naar wettelijke maatregelen zal
woiden getracht, dan wel of de
actie zai worden stopgezet. Het
Bureau wenscht in deze een af
wachtende houding aan te nemen,
ook nadat nog door het geweste
lijk comité van actie, zetel Sas
van Gent, is gevraagd om gel-
delijken steun ten bedrage van
f400, gegrond op het feit, dat
verschillende vereenigingen in
deze streek de overige f400 in
brengen, om de begrooting van
f800 aan uitgaven voor propa
ganda, enz. kloppend te maken.
Dhr. Oggel zou de actie willen
steunen met f 100, doch de secre
taris wees erop, dat nog geener
lei resultaat door het landelijk
comité is bereikt en als straks
mocht blijken, dat de actie op
een fiasco uitloopt, heeft het geen
zin om subsidie te geven, afge
zien nog van de vraag of zulks
op den weg van de Kamer zou
liggen.
Dhr. Oggel had dit in principe
willen zien uitgemaakt en meende,
dat de groote meerderheid er wel
vóór is.
Dhr. Van Melle was het ermee
eens, dat een principiëele uit
spraak van nut kan zijn, maar
toch acht hij de kwestie moeilijk
De een huldigt het stelsel en de
ander verwerpt het. Het publiek
blijkt toch bedrogen te willen
worden en om nu de actie daar
tegen te steunen is moeilijk, want
zijn bewondering voor het levende
beeld. Hjj vertelde haar, dat hy
nu redacteur was van een plaat
selijk blad te Murphyburg, maar
dat zijn harteweusch was, ook te
New-York te komen.
Tusschen zeventien jaar en een-
en-twintig ligt een alstand, die
een eeuwigheid lyktmaar het
weerzien met haar opgewekteD,
fris8chen vriend overbrugde spoe
dig dien afstand. En in de be-
hoelte bare gedachten te uiten,
vertelde zij den ouden makker
van haar wedervaren in haar ge
boorteplaats.
Hij luisterde met ongeveinsde
belangstelling.
Arm kind zei hy en wie
waren die wakkere helden van
het fatsoen
Zij noemde de namen.
Huichelaars 1 Allemaal ge
trouwd en strevende naar achtens
waardigheid. Alleen die Grimes
is nog vrij.
Toen zy alles verteld hsd, wat
haar hart bedrukte, zei Coswell
Als ik 't dus goed begrepen
heb, is 't enkel je verlangen, een
beetje geld te verdienen Ik
heb een idee I Kom met my mee
naar 't bureau maar geen
woord van al wat je my verteld
hebt, boor t Je bent enkel maar
i gesteld, dat een ander comité,
dat vóór het stelsel is, ook eens
steun vroeg Daarom acht hij
financiëele steun buiten het ge
bied der Kamer ofschoon hij per
soonlijk tegen het stelsel is. De
Handel zelve dient een en ander
te bekostigen.
Dhr. de Feijter beaamde ditde
Kamer krijgt zijn financiën uit
handel en industrie, waarin voor-
en tegenstanders zitten.
Dhr. Oggel trok zijn voorstel
in, waarop de Kamer zich met
het voorstel van het Bureau ver-
eenigde.
Een zeer gewichtig punt vorm
de het adres V2n de Kamers in
Noord-Brabant en Limburg aan
den Ministerraad in zake de tot
heden gevolgde handelspo
litiek, die vrijhandel heet en
waartegen men liever bescher
mende maatregelen zag geplaatst
in het belang van den natiortalen
arbeid, die thans gedrukt wordt
door abnormale mededinging van
het buitenland. Gevraagd wordt
om dubbel tarief van invoer
rechten.
Het Bureau stelt voor om de
Regeering te vragen, de argu
menten in dat adres in ernstige
overweging te willen nemen, op
grond van toestanden, die ook in
deze streek zijn ontstaan en waar
van gedrukte nijverheid met werk
loosheid het gevolg zijn.
Dhr. Van Melle kan de geop
perde bezwaren tegen vrijhandel
onder de tegenwoordige omstan
digheden volkomen onderschrij
ven.
Dhr. Oggel meent, dat daarop
in de Troonrede reeds gewezen
is en dus steun van de Kamer
wellicht overbodig is, doch de
voorz. meent, dat zulks den Mi
nister slechts zou steunen in zijn
voornemens.
De secretaris wees er in dat
verband op, dat het wel eigen
aardig is, dat de Minister bij ge
dane verzoeken zich nogal eens
vastklampte aan onmacht, tenge
volge van bestaande wettelijke
bepalingen, waar deze blijkbaar
geen beletsel waren in het steu
nen van den handel op Rotter-
een oude keDnis van mij, die
zoekt naar eeD baantje, waarby
zij genoeg geld kan verdienen
voor de terugreis naar New-York.
Id 't Zaterdagnummer van de
Murphyburg Gazette< verseheen
het volgende entrefi et, dat zeker
enkele notabelen der stad sterk
interesseerde
»Miss Jane Crosby, die zich
hier ter stede bevindt, na vier
jaren van overweldigend succes
te New-York, beeft zich bereid
verklaard, een serie arcikeleD te
schrijven over haar ervaringen als
artiste in een Braodway-theater.
Zij zal verschillende bijzonder
heden mededeelen ten bate van
jongedames, die er naar verlan
gen, voor het voetlicht te komen.
Haar eerste artikel verschy'Dt mor
genochtend. Slaat bet niet over.*
De laatste aanmaning was over
bodig voor vijf notabele heeren.
Zenuwachtig grepeo zjj allen naar
bet gedeelte van het Zondagoch
tend blad, dat zy gewoon waren
als »dameslectuur« op zy te
schuiven.
Het eerste artikel ging verge
zeld van een geslaagd portret in
costuum van een harer sucoesroN
len in een operette.
Het opschrift in vette letters
luidde i
dam en diensvolgens de vracht
auto's aldaar voor 2/s ontlastte
van de wegenbelasting. Spr.
meende, dat men met dit feit ook
in deze streek zijn voordeel zou
kunnen doen.
De voorz. kondigde als gevolg
van een actie van het bureau het
bezoek aan van den Minister van
Arbeid en van Financiën, waar
schijnlijk tusschen 12 en 20 Oct.
en gaf in overweging om tegen
dien tijd de noodige gegevens te
verzamelen, om daardoor op zijn
qui vive te zijn bij het bepleiten
van persoonlijke, plaatselijke en
streekbelangen. De leden zullen
tijdig van die komst verwittigd
worden.
Met spanning werd hiervan
nota genomen, en het vond bij
val, dat dhr. Wind van Merken-
steijn het Bureau complimenteerde
voor dit bewijs van activiteit.
Dhr. Risseeuw gelooft, dat ook
het bezoek van Minister Kan aan
Zeeuwsch-Vlaanderen hieraan niet
vreemd zal zijn, waar deze zeide,
dat dit deel van Nederland nog
ontdekt moest worden.
Besloten werd om te steunen
a. een adres van de Kamer te
Venlo om houders van motorrij
tuigen uit en in den vreemde
(met name België en Frankrijk)
wederkeerig vrij te stellen van
wegbelasting, om dubbele beta
ling te voorkomen
b. van de Kamer te Arnhem, om
te komen tot vereenvoudigde ge
rechtelijke incasseering van kleine
vorderingen
c van de Kamer te Vlaardin-
gen om verlaging van den accijns
op het gedistilleerd.
In zake het voor-ontwerp win
kelsluiting zal de Kamer vragen
om die wet niet toepasselijk te
verklaren voor gemeenten of kom
men met minder dan 10 000 in
woners op een straal van 15 K M.
uit de grens. (Hierin is geheel
Zeeuwsch-Vlaanderen begrepen).
Aangaande het Rijks wegen
plan bestond er verschil van
meening onder de leden. Het
Bureau meende, dat er geen be
denking bestond tegen het Rijks-
en Prov. wegenplan, doch dhr.
»Jane Crosby vertelt van haar
vreugde bij ae ontmoeting van
menschen uit bare vaderstad.*
Zonder namen te noemen be
gon zij 't verhaal der eerste ont
moeting met een Murpbysburger,
die »voor zaken te New-York
zijnde*, haar de eer aandeed van
de daarop gevolgde invitaties en
een en al bewondering was
voor haar kunst. Zij besloot
»Het was een heel aangename
ervaring voor my. Ik had dien
man thuis gekend by reputa
tie, met persoonlijk en natuur
lijk beteekende het veel voor mij,
een operettedanseres, die nog hard
moest werken om er te komen,
dat een oDzer werkeljjk groote
mannen mij behandelde als zjjDs
gelijke, zells er op aandrong, dat
ik hem by zjjn voornaam zou
aanspreken, 't Bewees my, dat
de kunst dwaze maatschappelijke
slagboomen doet vallen »dit
schonk mij zelfvertrouwen en
moed bij mjjn werk.
Ko dit wil ik Eeggen tot alle
meisjes, die er over denken, aan
het tooneel te gaan stelt uw werk
bovenal als ge wilt slagen.
Wordt vervolgd
Voor hem, die alles op den juistett
tijd verricht, geldt een dag voor drie.