Bewop Huwelijksleven.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h- V1 a a n d ere n
No. 18.
VRIJDAG J JUNI 1927.
Bi] dit blad behoort een bijvoegsel.
Pinksterfeest.
FEUILLETON.
J. C. VINK - Axel.
Het noodweer.
hakpm pn lan§s de wesen
Uaiociii en te rijdenj al|e
„Geen goud zoo goed".
43e Jaarg.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent y franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
agegge** Wegens het Pinkster-
feest verschijnt aanst.
Dinsdagavond de AXELSCHE
COURANT niet.
Straks vieren we het Pinkster
feest, het Lentefeest inzonderheid,
als zij tenminste vergoedt, wat
wij tot heden aan lentedagen
misten. Want ofschoon de kalen
der reeds Juni aanwijst en dit
volgens de tijdrekening de maand
is, waarin we het tweede jaar
getijde, den zomer, inluiden,
schijnt de natuur zich daar weinig
aan te storen. We bemerken
althans wat de temperatuur be
treft, al even weinig van de
zomerwarmte, als we in Maart,
de lentemaand, van de zoele
voorjaarsdagen gewaar werden
Maar het geduld van den mensch
is klein. We willen maar steeds
vooruitloopen en indien we kon
den, zelf zon en wolken aan een
draadje trekken-of vieren, al naar
het ons behagen kan.
Naast ongeduld toonen we
bovendien ook ontevredenheid.
Want klagend over het koude
weer en weinig warmte, eten we
toch volop de voorjaarsgroenten,
die de zon rijpte zien we bloei
ende korenvelden, boomen met
vollen bladerentooi, weiden met
welig gras en bloemen getooid,
waarop het vee naar hartelust de
versche groenten verorberten
eindelijk tuinen met bloeiende
rozen en allerlei schakeering van
struiken en planten, die oog en
hart streelen, als men er gevoel
voor heeft. En dat alles is daar
immers alleen door de leven
wekkende zonnestralen gekomen?
Waarmee we maar zeggen willen,
dat die zon ons toch nog niet
zoo heel erg in den steek liet.
Ondanks het gemopper en ge-
murmureer zien we, dat toch alles
in vervulling komt zooals we het
verwachten mogen, kunnen en
moeten verwachten.
(80
Wij slaan nu een groote tijd
ruimte over in onze vertelling
twee jaren van ongestoord geluk
voor Katharina en haren echtge
noot en zien na verloop van
dezen tyd uit naar de andere
personen van ons verhaal. De
oude gravin was slechts eenigen
tijd op Stuzach teruggekeerd, maar
had zich onder de veranderde
omstandigheden zoo onbehagelijk
gevoeld, dat zij een blijvend op
onthoud aldaar niet verkoos en
met Snzanna weder in de resi
dentie woonde van het vermogen,
dat deze ten deel gevallen was
tengevolge van het testament van
haren oom. Felicita had gehoor
gegeven aan het verlangen, dat
in hare jeugd haar bezielde, en
was gegaan in het klooster van
de vrome zusters der UrsulineD,
ja, zjj had aliengskeDS geluisterd
naar de wenschen van haren
biechtvader, naar het sachte ver
langen der abdis en bereidde
Eieh voet tot een bindeDde ge
lofte- Barnrode zou niet verkocht
Eigenaardig toch, dat het
menschdom zoo hardleersch is.
Want hoe werd toch ook, ondanks
ongeduld en vertwijfeling van dc
apostelen, ook niet op tijd de
belofte ingelost van Pinkster
Allicht hooren we een onver
schillige zich afvragen „wat heeft
nu Pinkster met de natuur of het
weer te maken
En toch ligt in die vergelijking
o. i. zoo'n schoone moraal.
Beschouwen we het leven van
Jezus als de periode van Lente,
waarin hij de akkers voorbereidde
op het kiemen van het zaad, dan
kunnen we in de apostelen zien
de zaaiers, die op Pinksteren door
de uitstorting van den Heiligen
Geest werden gemachtigd en op
gedragen en daar voor kracht en
geest ontvingen, om dat zaad te
verspreiden, opdat het in den
zomer rijpen zou, evenals ook in
de tijdrekening het Pinksterfeest
den zomer voorafgaat.
Zelfs eeuwen geleden reeds
werd door het voorgeslacht het
Pinksterfeest gevierd als lente
feest, het feest der hope.
Men tooide zich met bloemen,
vuren werden ontstoken en schal
meien klonken door de dalen,
als hulde en dank en aanbidding
voor de goden, die den winter
hadden verdreven en den zonne
wagen nader deden komen, den
mensch tot zegen en welvaart.
Dat was het Pinksterfeest van
degenen, die leefden vöör Christus.
En nu we zoo'n paar duizend
jaren in ontwikkeling en bescha
ving vooruit zijn gegaan; hoe
wordt nu het Pinksterfeest gevierd
door ons, Christenen
Och, meestal al niet veel anders!
En dat geeft ook niet, als het
maar binnen de perken der wel
voeglijkheid gaat. Laat ons
volop genieten, blijde en verheugd
zijn over Pinksteren. Maken we
muziek en dansen we desnoods,
of wandelt en reist, méar.... laat
ons Christenen blijven en geen
heidenen worden. Het moet zijn
Pinksteren vieren op Christelijke
wijze.
worden, maar als een gift het
klooster ten deel vallen en de
wettige bekrachtiging hiervan
wachtte alleen op de meerderjarig
heid der schoone jonge schenkster.
Katharina zag zij weinigniet
dat haar nieuw leven vol liefde
haar vervreemd had van hare
vriendin, maar men zag in het
klooster het bezoek der jonge
vrouw, welke Felicita steeds op
nieuw herinnerde aan de ver
gankelijke vreugd der aarde, die
ook gelegen is in de smart om
verwelkte liefde, niet al te gaarne.
Felicita mocht niet de ontgoo
cheling beweeuen, maar de dwa
lingen van baar eigen hart, dat in
zondig verlangen had liefgehad,
daar, waar de kerk geen zegen
meer schenkt; zjj moest vergeten
en onverschillig worden voor het
kloppen en verlangen van haar
jong hart, zij moest het beeld
begraven, dat zich drong tusschen
haar en haar gebed. Onwillekeu
rig werd de verhouding tusschen
de beide vriendinnen vreemder
en koeler, hoe strenger en afge-
trokkener Felicita werd en po
gingen deed, om daaraan te ge-
looven, dat de liefde harer jengd
eene zonde, dat de ontrouw van
Alxander de straf was geweest.
Tevergeefs gebruikte Katharina
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
We bekennen, dat niet allen
dat op dezelfde wijze kunnen.
De jeugd zal dat anders doen
dan de rijperen in leeftijd en
dezen weer anders dan de ouderen
van dagen, doch niettemin kan
het voegzaam zijn.
Pinksterfeest is het feest, waar
bij we herdenken de uitstorting
van den Heiligen Geest op de
discipelen des Heeren tijdens het
oogstfeest der Israëlieten. En nu
is het waar, dat Gods Geest nóg
wordt uitgestort. Maar niet alleen
op le Pinksterdag en ook niet
op allen. En zij, die dat voor
recht nu nog niet beleefden, mogen
niettemin zich verheugen in
het feit, dat het ook hun kan ten
deel vallen en daarom blijde
zijn en genieten op allerlei wijze,
maar in geen geval op ont-
eerende wijze, doch steeds her
denkend, dat het is hulde bren
gend aan Hem, die ons in het
Pinksterfeest bracht den bloeitijd
der eeuwige Lente, waar nimmer
storm zal loeien, noch eenige
wanklank te hooren zal zijn.
Het was Dinsdag den geheelen
dag drukkend en onweer zou wel
niet uitblijven, zoo dacht men.
Tegen 5 uur pakten de wolken
zich samen en alras zag men,
zooals gewoon in alle windrich
tingen de voorteekenen van een
donderbui. Doch meer en meer
kleurde de lucht naar den gelen
"kant en zag men in de wolken
meer werking. En hoe verlangend
men was, dat de bui los zou
barsten en gulle regen de lande
rijen zou besproeien en de dak
goten het water in de regenbak
ken zou verzamelen, toch bleef
de vrees niet uit, dat het wel eens
op sohade kon uitloopen, want
zooals nu had men de lucht nog
nimmer gezien.
En ja, in de verte zag men het
al striemen in de lucht, tot de
wind opstak tot storm en een ge
raas iedereen naar binnen deed
gaan. Degenen, die buiten waren
en nog meenden hun thuis te
bereiken, repten zich zooveel ze
al de overreding van haren hel
deren geest, om Felicita van die
droeve voorstellingen tebevrjjden,
de arme klemde er zich aan vast
met des te meer hevigheid, boe
minder zij inwendig eraan geloof
de, hoe meer baar angstig, door
duizend twijfelingen vaneenge-
reten hart een steun noodig had.
Ook iu haar onderlijk huis en
by Alexander was het geluk, dat
eenmaal heenging, niet wederge
keerd. De heer Gerland had zieb
niet weder kunnen herstellen na
den slag, hem getroffen in zijn
beide kinderen, hij was oud ge
worden en op eenmaal, ziekelijk
eD vaak lastig. De gouden tijd
van mevrouw Amalia was voorbij
Het eenige waarover hare ydel-
heid zich verheugde en waaraan
zy zich koesterde, was de glans
van de hooge sferen waarin Marie
zich bewoog, waarvoor baar moe
derhart zoo lichtzinnige offers
bracht. Nadat de wereld eerst
gefluisterd, toen luide gesproken
had over de geheime geschiedenis
der gezusters Gerland, nadat Maiie
overal berispt en vervloekt, ja
zelfs hier en daar met koelheid
behandeld was, had de zaak uit
gebloed als zoo duizend andere.
Er was niets meer over te praten,
nauwelijks lots meer te verzinnen
konden, en alles zocht een goed
heenkomen.
Weldra vielen zware druppels,
flauw zag men het lichten, gevolgd
door een rommelend onweer.
Doch dit scheen het sein tot den
aanval want onmiddellijk daarop
kletterde en timmerde het op rui
ten en blinden en daken en pan
nen, met een oorverdoovend ge
weld van storm en hagelslag, dat
hooren en zien verging.
Wie nog overmoedig buiten
was blijven staan, vluchtte ook
nu naar binnen en in de buiten
wijken zochten de menschen
schuilplaats achter boomen of in
sloten, als tenminste geen hof
stede of woning direct nabij was.
IHnnctor Hoe heerlijk om
mUUblCl- met mooi weer
f|p FipfQPr beslommeringen
UC I IGIÖGI te vergeten en
te genieten van de mooie natuur
en de gezonde buitenlucht. Maar
elke medaille heeft zijn keerzijde.
Velen hebben last van zadelpijn
en stijve spieren Wist U niet,
dat Kloosterbalsem' ook daarvoor
prachtig en afdoende helpt? Neem
een pot Akker's Kloosterbalsem
(60 cent) mee in Uw zadeltaschje
en Uw fietstocht wordt een on
gestoord genot. En als ge het
ongeluk hebt U te bezeerenofte
verwonden, doe er dan dadelijk
wat Kloosterbalsem op, die de
wond zuivert en geneest. Dan
zult gij begrijpen, waarom men
van Kloosterbaisem reeds jaren
lang zegt
Het duurde plaatselijk gelukkig
slechts enkele minuten, doch in
de omgeving moet het wel een
kwartier geweest zijn. Maar hoe
kort dan ook, het waren
benauwde oogenblikken.
Hier en daar vlogen de ruiten
aan stukken, pannen en goten
van de daken en men wist niet
meer wat er verder gebeuren
zou, terwijl het water naar binnen
stroomde en vloeren en zolders
blank zette. Buitengewoon groote
hagelsteenen werden door den
zwiependen storm neergeslagen
en de meeste ruiten, die op het
Westen stonden, konden geen
weerstand bieden aan den zwaren
hagel, zoodat zelfs verscheidene
menschen nog binnenshuis be
schutting moesten zoeken.
Zoodra de storm over was,
ging men naar buiten om te ver
nemen, wat er gebeurd was, want
dat bij dit barre weer
ongelukken niet uitgesloten
waren, daarvan was ieder over
tuigd.
Het was dus meer dan nieuws
gierigheid dat men spoedig wilde
vernemen, waar en hoeveel ver
woesting er zou aangericht zijn.
Nu het was niet zoo weinig. In
de Noordstraat was behalve ver
scheidene andere met minder,
een perceel met 19 gebroken
ruiten en in de Juiianastraat werd
het bij honderdtallen geteld men
sprak van ruim 400. Bij een
barbier, die tevens sigaren ver
koopt, was het zoo erg, dat de
man zijn voorraad maar aan de
buitenwacht ten prooi gaf, daar
de kistjes met inhoud zoodanig
aan den regen waren blootge
steld, dat hij ze maar liever niet
meer aanschouwde. Op de mu
ziektent lagen de lessenaars als
lucifers in een aschbakje en op
verschillende plaatsen waren
boomen ontworteld, takken en
pannen weggerukt, zoodat de
straat als bezaaid lag met blade
ren en stukken steen.
Dit alles was echter r.iet te
vergelijken met wat er buiten de
kom was voorgevallen. We hoor
den van akkers als ijsvelden, en
als een loopend vuurtje ging
het bericht, dat op de Sassing
bij den landbouwer Jac. Dekker de
schuur ingestort
was terwijl 6 menschen en een
jongetje er onder schuilden. Twee
waren er onder gebleven. Nader
informeerende, hoorden we dat in
derdaad de arbeiders H. van de
Vijver en Jac. Wolfert zich niet
tijdig hadden kunnen redden en
werden neergedrukt onder het
en nieuwe gebeurtenissen ver
slonden in het gedrang des levens
de een de ander, als de golven
van de zee en verrezen en wer
den opnieuw vergeten. Dat
het huwelyk van Marie geen ge
lukkig was, lag wel in de omstan
digheden opgesloten, dat het ech
ter zoo ledig zich vertoonde, als
wy zien na deze twee jaren, dat
was haar eigeD schuld. Van den
beginne af aan had het berouw,
dat Alexander onbewimpeld toon
de, de diepe zij het ook stomme
smart van zyn hart haar ge
kwetst en in plaats van hem op
te richten, iu plaats van hem te
winnen door eeu zachtmoedig ge
duldig wachten, had zij hem een
luimig koket pruilen getoond, dat
in deze omstandigheden meer dan
terugstootend op hem werkte. I
Evenwel behandelde hij haar met
opmerkzaamheid en verschooning,
hy beproetde baar hart te vor
men naar het ideaal dat hij in
bare zuster had liefgehad, hij
wachtte een meer innige toena
dering, als zy hem het kind zou
geschonken hebben, dat zooveel
tranen gevorderd had nog eer 't
daglicht had aanschouwd. Maar
zyn hoop werd niet vervuld. Marie
bracht een dood kind ter wereld
en de band die opnieuw hem
aan het leven zou binden, was
vaneengereten nog eer hij was
gelegd. Marie wjjdde aan de her
stelling harer krachten alle be
denkelijke zorg eu in korten tyd
was zy opnieuw bereid, in gezel
schap te schitteren. JJog eens be
proetde Alexander zyn kracüten,
om haar te boeien aan de rust
zijner huiselijkbeid, met manne
lijke standvastigheid bestreed hij
verdriet en vruchteloos berouw
zij moest vreugde vinden by hem
eu tevredenheid, ditmaal ten min
ste wilde hy zijn belofte vervul
len, maar tevergeefs. Marie was
niet geschapen voor stil genoegeD,
voor bedaarde huiselijkheid hare
dwaze moeder had haar zoo geheel
opgevoed voor den glans en den
schijn ven de groote wereld, hare
ijdetheid vond zoo weinig bevre
diging in de dankbaarheid van
haar man, als zy zieh voegde
naar zijn wenschen, dat het haar
onmogelyk was, zich de triomfen
te ontzeggen, welke haar leven
dige geest daar vond. En nu
had waarlijk mevrouw Amalia
met de hand gehad in dit huwe
lijk, dat dagelijks nog klachten en
verwijten in het leven riep, opdat
haar lieveling ongezien en on be
wonderd verwelkt zou zyn 1
Wordt vervolgd,}
AXELSCHE
COURANT
M