Anti R-volotio aire party inr
P. Dieleman te Aliddelburg.
Scheelt te Terneuzen. S. van
Hoeve te Zaamslag. J. M. Oggel
te Axel. A. P. de Ruyter te Axel
Staatk. Gereformeerde party
D. Kodde te Zoutelande. L)
Joziasse te 's Gravenpolder. C
Boender te Tholen. J. I. van
Klinken te Nieuwerkerk. F Dek
ker te Teinnizen B.van Neerbos
te Terneuzen. J- van Bechove te
Aagtekerke. W. Timmerman te
Krabbendijke. A. van der Wek
ken te Noordgauwe. A. C- Hey-
beer te Oud-Vossemeer. W Jobse
te Vlissingen. H. Cysouwe te
Westkapelle. K. Geluk te Brui
nisse. J. de Waai te Bruinisse.
R K F. P. Fruytier te Hon-
tenisse. E. B. Dumoleyn te Hon
tenisse. J A. van Rompu te Ter
Neuzen. L. F. M. van Waesberghe
te Hulst. W. J. Vienings te Goes
E. Th. Lockefeer te Hulst. B. A.
Th. M. Truffino te Hulst M. F
F. J B van de Ven te Hulst.
Staatk. program onbekend
J. C. Coppenolle te St. Jansteen.
AXEL, 25 Februari 1927.
Pang zoo galmde het salvo
over het marktplein, en na het
„marsch" van den hopman trok
de Burgerwacht Woensdagavond
uit met den hoornblazer voorop,
om een velddienst te houden, die
dank zij da. goede voorbereiding
flink van stapel liep. De dienst
werd echter niet lang gerekt,
want men had nog iets in 'tvet.
Om 7 uur uitgetrokken en ver
spreid, klonk het om 9 uur ver
zamelen aan de school te Spui,
waar intusschen bestuur en enkele
genoodigden waren bijeengeko
men en in het lokaal dier school
een eenvoudige maaltijd wachtte,
die zich vooral bij de dienst-
doenden goed liet smaken, wat
trouwens ook een goed soldaat
past.
Omtrent het verder verloop
dier bijeenkomst schrijft men ons
van welwillende zijde het vol
gende
De voorzitter, de heer J. M.
Oggel, wees erop, dat de tijd om
de Burgerwacht op te doeken nog
niet gekomen fs. Wie de woe
lingen in verschillende Europee-
sche landen ziet, is gewaarschuwd.
Er moet ook hier z.i. een kern
blijven van goed-geoefende bur
gers, die zoo noodig eralles
voor over hebben, om het wettig
gezag te steunen en bereid zijn
elke misdadige poging om dat
gezag omver te gooien, met de
daad te onderdrukken. Spreker
hoopte echter, dat de Burgerwacht
alleen mobiel zou blijven, omdat
voorkomen beter is dan genezen.
De Burgemeester, de heer Blok,
sprak zijn dank uit aan de leden
voor hun opkomst en betoogde,
dat de Overheid er nog steeds
prijs op stelt dat de Burgerwach
ten in het leven blijven, èn dat
bode, dat de graaf den slottuin
was biunengereden om »ijn gade
af te haleu en Katharina nam
afscheid van hare vrienden. Over
de velden lag reeds de avondrust
gespreid toen zy heenreden hier
en daar verscheen reeds een ster
aau den helderen hemel, niet het
zachtste koeltje bewoog het loot
der boornen. Katharina gevoelde
zich wonderlijk te moede aan de
zijde van haren man, zij had er
iets voor gegeven, dat hij gespro
ken had, maar hij zweeg en keek
baar slechts nu en dan aan en
zy zelf kon ook geen woorden
vinden. Eu toch was het niet
juist haar wenscb, dat de rit ten
einde zou zijn, zy wenschte alleen
maar, dat haar hart minder snel
had geklopt en hare beklemdheid
ware achtergebleven. Toen zij
Siurzach reeds dichtbij waren ge
naderd, raed de graaf opeens
langzamer.
»Gij hebt vandaag het schit
terend geluk der jeugd van zeer
naby aanschouwd,* zeide hy erns
tig. »ik kan my zeer goed ver
beelden, wat gij daarby gevoeld
hebt. Gy ke6rt terug in myn
vreugdeloos huis als een veroor
deelde, die men van verre de
lachende wereld getoond heeft in
eijn gevangenis. Een man mag
ze tóónen, dat ze leven. Op
voorstel van spreker werd staande
het Wilhelmus gezongen, een lied,
dat, tusschen twee haakjes, ook
hier meer volkslied bleek te zijn
dan het Wien Neerlandsch bloed.
Volkomen begrijpelijk trouwens.
De hopman, de heer Knieriem,
onder wiens leiding de oeienin
gehouden was, sprak de hoop uit,
dat deze met zooveel animo ge
houden oefening een piikkelzou
zijn om de geestdrift aan te wak
keren. Hij besprak verschillende
toekomstplannen.
Verder werd het woord ge
voerd door verschillende bestuurs
leden en gewone leden. Er ble
ken onder de Burgerwachters niet
alleen goede schutters (en goede
eters) te zitten, maar ook uit
muntende sprekers (Werd bij de
oefening met losse fladdérs g
schoten, aan den maaltijd deed
men het af en toe heel gezellig
met spek). Er waren ook goede
zwijgers. Maar 't waséén in
geest en streven. Den geheelen
avond, tijdens en na de oefening,
bleek, dat het probleem: tucht en
vrijheid, waarmee naar men zegt
de moderne paedagogen nog zitten
voor de Axelsche burgerwachters
geen probleem is Dat kan ook
niet bij vrijwilligershun vrije
wil belet dat. Zij zijn één in de
vastgewortelde overtuiging, dat
cultuur èn vrijheid verloren gaan
bij een Russisch of gelijksoortig
regiem.
En ai is men evenzeer wars
van militairisme, bloedvergieten
en welke ellende oorlog- of re-
vplutiebesirijding ook met zich
brengen, toch gevoelt men de
noodzakelijkheid van het zich
weerbaar maken en zijn. En het
is ook nu weer gebleken, dat
oefeningen en samenkomsten als
deze er de spirit in houden.
Laat daarom elke losse fladder
klinken als een waarschuwing,
dat men paraat is, om deze door
scherp te vervangen, wanneer
andere driften ons land en goed
in gevaar mochten willen bren
gen. Evenals leger en vloothoe
klein ook zal dan de Burger
wacht een factor zijn, waarmede
men rekening dient te houden,
wanneer men mocht trachten ge
zag of natie aan te vallen.
„Orelio".
Steeds is „Orelio" bereid bij
feestelijke gelegenheden mede
te werken, zoodat we meerma
len in een jaar in de gelegen
heid zijn om het koor te hooren,
maar dan is het in de buiten
lucht en het is bekend, dat is
voor zang niet je ware. Zang
moet binnenshuis klinken en
daarom wordt ook de j aarlij k-
sche uitvoering die de algemeene
zangvereeniging aan hare dona
teurs biedt, met verlangen te
gemoet gezien Geen won ier
was het dan ook. dat gisteravond
de gymnastiekzaal weer prop
vol zat, toen de voorzitter de
niet achter zich kijken, slechts
voorwaarts, immer voorwaarts en
daarom geef ik my niet over
aan het berouw, dat ik u w bloeiend
leven verbond aan het mijne.
Toen ik dat offer begeerde, toen
wist ik niet, hoe groot het was,
ik kende u nieten wat mij heden
als zelfzucht toeschynt, dat was
toen kinderlijk plichteevoel bij mij.
Nu heb ik slechts één levendige
wensch, slechts ééa doel, dat gij
n mijn hu s een tehuis zult vin
den
»Zeker, dat zal het worden,*
verzekerde Katharina hem aan
gedaan, »hoe zou ik vreemd en
ondankbaar kunnen blijven, waar
ik zooveel vriendelyke zorgen
vind.*
»Ge vindt meer, Katharina,
Z"ker, ge vindt meer,* fluisterde
hii haastig en greep hare hand.
Toen hielden zij stil voor het j
hooge portaal, de bedienden yldeD
met licht toe en toen de graaf
zijn vrouw uit het rytuig hief,
rustte zy een oogenblik langer
n zij a annea ea aan zijn hart, j
dan wel noodig zon geweest zijn i
Hy begaf zich, zonder nog bij
zyn moeder aan te gaan, naar
zijn kamer, nadat hy aarzelend
Katharina voor de hare goeden
naoht had gewenscht. Maar aac j
heer J. H Esselbrugge in zijn
openingswoord de hoop uitsprak,
dat de avond die voor heden
den belangstellenden was be
reid, amusant zou zijn
Op dat „bereid" willen we
even de aandacht vestigen, want
dat is geen kleinigheid geweest
Fe zaal, die ook innerlijk voor
heen meer op een schuur ge
leek, was geheel en al met eigen
krachten in vrije uren opge
schilderd, met groen en bloemen
versierd, een buffet en vergroot
tooneel met de noodige decors
aangebracht, kortom, het was
een feestzaal geworden Dan de
zangnummers ook daarvoor had
de Directeur weer heel wat op
te kn ippen gehad, om van het
noodige werk voor de operette
maar niet te spreken, want dat
is alleen voor der zake kundi-
gen te begrijpen.
Het programma was drieledig
Eerst enkele zangnummers, die
goed werden gezongen. Komisch
klonk de „Jansen cantate", die
in een „Dekker" cantate was om
gezet Vermoedelijk omdat veel
„Dekkers" in onze streek wonen.
Of er echter zooveel Dekkers zijn
als er in het lied met verschei
denheid van vorm aard en kleur
werden bezong n weten we niet.
Na een tweetal voordrachten
volgde een operette Het wordt
langzamerhand traditie, dat
„Orelio" haar uitvoering daar
mee gepaard laat gaan. En met
succes, want ook dat is een
reden, dat velen gaarne die uit
voeringbij wonen.
Het gold dezen keer een zang
spel in 3 bedrijven, getiteld
„Hooger op". Het is een
Vlaamsch stukje en niet alleen
het dialect, maar ook de gewoon
ten en de figuren werkten voort
durend op de lachspieren
Het hoofdthema was, dat een
niet rijke, doch welvarende boer
Ivo Verwinde zijn zoon Karei
liever op de Hoogeschool zag
dan in zijn bedrijf doch de zoon,
die een vroolijk stadsleven leidde
koste den man zooveel dat de
studie opgegeven werd en hij
den zin van zijn oudere zuster
Ida volgde en Karei huwde met
zijn vroeger zoo geliefd buur
meisje Lena
We kunnen niet zeggen, welke
van deze hoofdrollen het best
vertolkt werd. zoodat het geheel
uitstekend tot zijn recht kwam
dank zy kleedij en verdere attri
buten. dat alles om te goed ver
zorgd was, onder leiding van dhr.
Blansaart Vooral het viertal,
bestaande uit de dames Koos
van 't Ho ff, Adr, Brakman en
de heeren Adr. van Hoeve en
J. H. Esselbrugge, komt een
welverdiend pluimpje toe On-
noodig, dat meermalen gehaald
moest worden voor een hartelijk
gemeend applaus
Eenige liederen van het koor
vormden het sloc en waar in
het laatste nummer gezongen
slapen viel nog niet te denken,
by vond het verstikkend heet in
de hooge kamer, ofschoon, naar
de bediende bem verzekerde, de
vensters den geheelen avond open
geweest waren. Groote onrust
dreef hem heen en weder, het
alleen zijn was hein on verdrage
lij k en toch verlangde hij niet,
zijn moeder of znster nog te zien.
Tevergeefs hoopte hij, dat Katha
rina nog piano zou spelen, daar
boven bleef alles stil. Vermoeid
wierp hij zich emdelijk op zijn
leger neder en ten laatste kwam
de slaap, een vriendelijk beeld
toog voorbij zijn zie], een liefelijk
beeld groette hem met een barte-
lijken blik, eeu zachte stem zeiae
wederDat is myD man, en
Leo lachte en fluisterdeKatha
rina I
Eenige weken waren verloopen
de lente met haar bloesems en
liederen was voorbijgetogen, de
zomer neigde reeds ten einde,
't was frisch en dauwaohtig ge
worden des morgens en des avonds
in weerwil van de gloeiende Au
gustuszon, die des daags scheen
over veld «d weide.
Het was zulk eeD heldere koele
Augustusmorgen beueden in het
del zweefden nog de nevelen,
werd: „de krant zendt de leu
gens in 't land", daar zal zeker
niemand dit durven bevestigen
als we melden, dat de uitvoering
welgeslaagd is.
Na afloop werd door de jeugd
nog een uurtje gedanst en pret
gemaakt, tot de slaap haar
eischen stelde.
We meenen de tolk te zijn
der aanwezigen, als we Orelio
dank zeggen voor den genot
vollen avond.
Reken er maar op
Vaa alle kanten wordt gevoeld
de behoefte aan een veretmigings-
gebouw, zoo werd door de V. V. V.
gezegd en dus zullen we trachten
zoo'n gebouw te krijgen. Goed,
maar daarmee is het er nog niet.
En nu heeft Orelio met veel
woekeren nog' net ruimte (of
schoon onvoldoende) gehad om
haar menschen te bergen, maar
nu komt straks „Concordia".
Het is bekend, dat die
veel meer leden telt en dus
het bezoek nog veel grooter zal
zijn, als ze uitvoering geeft. Het
vorig jaar werd een balkon ge
maakt, doch niet zonder gevaar,
zoodat die proef niet herhaald
wordt. Het bestuur zit er nu
mee; v/at nu? Ter voorberei
ding melden we daarom, dat ons
bij gerucht bekend werd, dat de
uitvoering op twee avonden zal
gegeven worden en alzoo er zoo'n
beetje op gerekend wordt, dat
niet allen de eerste uitvoering
kunnen bijwonen, maar ook niet
allen mogen wachten tot de
tweede. Och, met een beetje
medewerking van het publiek zal
dit o. i. wel te schipperen zijn,
vooral als we weten, dat ook het
Bestuur van zijn kant ieder zoo
veel mogelijk tevreden wil stellen.
Met ingang van 15 Maart
aanst. is door Burg. en Weth.
dezer gemeente benoemd tot
gedipl. ambtenaar ter secretarie
de heer M. H. van Duijn, thans
tijdelijk als zoodanig werkzaam
te Zoetermeer (Z -11.)
Vermoedelijk door verwee
ring van de kachelpijpen geraakte
Dinsdagavond in de voormalige
Normaalschool alhier de zoldering
in brand. Gelukkig werd er juist
les gegeven, zoodat het onheil
spoedig bemerkt en het zaakje
gebluscht werd met een paar
emmers water.
Hoog bezoek.
Woensdagavond kwam de
Minister van Waterstaat te Middel
burg aan en nam zijn intrek bij
den Commissaris der Koningin.
Den volgenden ochtend ver
trokken deze autoriteiten in ge
zelschap van leden van Cied.
Staten en de Hoofdingenieurs van
Rijks- en Prov. Waterstaat per
próv. boot naar Terneuzen, waar
enkele zee- en havenwerken
werden bezichtigd. Ten stad-
huize verleende Z.Exc. audiëntie
aan het Gemeentebestuur, het
maar hierboveD op Sturzach, daar
schitterden reedt de zonnestralen,
daar drongen zij reeds heen door
het loot der hooge lindeboomeo,
die in den slottuin stonden, daar
spiegelden zy zich in duizeLd en
nogmaals duizend dauwpareleD,
die wiegelden op de grassprietjes
en verguldden eindelijk met
helderen glans de vensters van
den oostelijken slotvleugel. Die
verblindende glans moest deD be-
woDer van dieu vleugel gewekt
hebben, want terwijl alles in
huis nog stil was, werd de kleine
deur in den hoektoren geopend
en Leo trad Daar buiten. Een
oogenblik zweefde zijn oog ver
heugd over het uitgestrekte laud-
schap, dat voor bem lag, schit
terend in den zonneschijn, toen
hing hij het geweer over den
schouder, en bleef luisterend staan.
Het huilen en blaffen van een
hond weerklonk hem onduidelijk
in de ooren en eenige minuten
later kwam een jager door de
geopende hekdeur van den tuin
öu trad, reeds van verre zyo
muts afnemend, op den heer toe.
Hy leidde een dashond aan een
touw, die zyn vreugde uitdrukte
ia alle mogelyke toonaarden en
in zyn onstuimigheid zijn geleider
byna op hQt grasperk getrokken
Bureau der Kamer van Koop
handel en enkele particulieren.
Daarna werd het Directiegebouw
bezocht van de Zeeuwsch-Viaam-
sche tram en van de zeevaart
onderneming van de firma Nolson
het s s „Scheldepas" bezichtigd.
Na in „Des Pays Bas" geluncht
te hebben, vertrok het hooge ge
zelschap via Philippine naar
Vlissingen. Deze route werd
genomen in verband met een
tramverbinding tusschen Hoofd
plaat en Brgskens.
Ook voor Vlissingen stond een
bezoek aan de havenwerken op
het programma.
Hedenochtend is Z.Exc. weer
naar de residentie teruggekeerd.
De gemeenteraad van Hulst
heeft besloten om het maximum
der uitkeeringen voor werk
lozen te verhoogen van 65 op
80 pet. der gemiddelde verdienste.
Aan den autobusdienst Man-
naert-Geers werd f 150 subsidie
gegeven.
Na lange discussies werd aan
genomen een voorstel van B. en
W. vastellend het aantal ambte
naren ter secretarie, waarbij de
volontair Maertens tot3den amb
tenaar wordt gepromoveerd
Met 5—4 stemmen werd f 1000
subsidie toegezegd aan de land
bouwtentoonstelling.
Een motie van de R.-K. Werk-
liedenvereeniging naar aanleiding
van het stemmen door een ge
deelte van de raadsleden tegen
de subsidies aan de R.-K. inrich
tingen van onderwijs, w rd becriti
seerd door de i heer Poppe, omdat
daarin dingerf voorkomen, die in
flagramen strijd zijn met de wer
kelijkheid. Het stemmen van zijn
fractie tegen de subsidies, gaat
niet tegen de R.K. bijz. scholen,
maar wel omdat de gemeentekas
dergelijke groote subsidies niet
kan lijden. Hij las dan ook aan
halingen voor uit notulen van
vorige raadsvergaderingen, waar
uit het tegendeel zou blijken.
De motie werd voor kennis
geving aangenomen.
Fröbel-onderwys.
Gaarne vestigen wij de aan
dacht op achterstaandeadvertentie,
waarbij kennis gegeven wordt,
dat de Cursus ter Opleiding van
Fröbelonderwijzeressen te Vlis
singen, thans weer nieuwe leer
lingen kan opnemen. Wij doen
dit in de vaste overtuiging, dat
deze Cursus een instelling is, die
alle aanbeveling verdient. Hij
biedt een zeer gunstige gelegen
heid om voor het Bewaarschool-
onderwijs opgeleid te worden.
Tot voor enkele jaren was die
gelegenheid er niet en werd het
nog zeer jeugdige kind opgeleid
of liever „bewaard" naar eigen
opvatting van degene, die ermee
omging. Thans is ook dit ten
gunste gekeerd en wordt gelukkig
ook in de bewaarschool geëischt
methodische opvoeding. En dat
dit voor kinderen van 3 tot 6 jaar
even noodzakelijk is, als voor
grooteren, behoeft wel geen be
toog. Het gevolg daarvan is, dat
er behoefte ontstaat ^an gediplo-
had, dat volstrekt niet betreden
mocht worden.
De graal beantwoordde den
eerbiedigen groet van den jager
met een hoofdknik.
Wat moet er met den hond,
Arnold, meenemen kan ik hem
niet, ge h&dt er voor moeten zor-
geD, dat hij geen lucht van de
jacht kreeg, nu klaagt hy ver-
schiikkelijk
»Ja waarlijk, heer graaf, ik
heb niets gedaan dan mijn slob
kousen uit den hondsnstal gehaald
waar ze aan den muur hingen, en
meteen begon het spektakel*.
»Alsof dat niet genoeg ware,*
antwoordde de graat en bukte
zich diep om deD gladden kop
van deu hond te streelen, die
dezen ter zijde nijgend vol ver
wachting tot zijn heer ophief.
iMaar ik kan je niet medane-
inen, myn goede oude Bargmann,
ik kan je niet medenemen, anders
zendt de opperhoutvester ons
beiden naar huis, ofschoon gy
meer jachtgerechtigd zijt san me
nigeen die daar hedeo komt met
het geweer op den schouder.*
Wordt vervolgd.)
