Bewogen Huwelijksleven.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vla a n deren.
Infltien^a
No. 81.
VRIJDAG 14 JANUARI 1927.
42e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Voor zieken.
Nu tal van menschen door de
griep zijn aangetast en ook de
winter toch al voor zoovele
zwakke gestellen een moeilijke
periode is, om door te komen,
voelen we het ons wel een groot
voorrecht gezond te zijn. Te
mogen loopen, huppelen, fietsen
en reizen waarheen we willen, te
mogen arbeiden, eten, drinken
en vroolijk zijn, alsof niets ons
deeren kan.
Wat een contrast vormt dat
alles met degenen, die aan het
ziekbed gekluisterd liggen. En
die zijn er toch zoovelen. Hoe
weinig wordt daaraan gedacht.
O ja, als het onze naaste ver
wanten zijn, of onze beste ken
nissen, dan willen we wel gaarne
een woord van troost brengen
maar de duizenden elders, och,
daar zijn we ongevoelig voor.
„Men kan zich niet alles aan
trekken". Neen, maar toch mogen
we in het gebed ook hen wel
herdenken, naast den dank, die
wij brengen voor onze eigen
gezondheid.
Nemen we maar buiten onze
omgeving eens de groote steden.
Bedenken we eens, dat in een
stad als Amsterdam b.v. in tal
van ziekenhuizen honderden en
duizenden de kange dagen en de
nog veel langer nachten slijten
in pijn en benauwdheidzeker,
wij denken er veel te weinig aan
en ik geloof, dat wij tot voeding
van onze dankbaarheid veel meer
aan die getroffen zijn. moesten
denken.
We werden tot deze gedachten
geleid door ds. J. W. P. Ie Roy,
Ned. Herv. Pred. te Sloterdijk,
die in „Ons Lampje" schreef over
een ziekenbezoek, dat hij bracht
in een gasthuis in de hoofdstad.
We geven hier zijn indruk
weer, toen hij de groote poort
binnenstapte en in de zaal kwam,
waar hij wezen moest.
„Voor de zooveelste maal werd
ik gegrepen door het leed, dat in
deze wereld huist. Ik stond daar
te midden van de bedden en zag
de stil-duldende oogen.
(44
Nooit was bare kinderlijke
reine schoonheid zoo overweldi
gend in het oog gevallen als heden
en Leo gevoelde een zekere ont
roering, toen hij eraan dacht, dat
dit jonge hulpelooze wezen heden
geduldig de verwachtingen harer
jeugd neerlegde als een offer op
het altaar, em esn onbekenden
en onbeminden man trouw te
zweren. Hij had ziuh niet geheel
kunnen onttrekken aan een over
tuigenden indruk bij de laatste
mededeelingen die de opperhout
vester hem gedaan had ten op
zichte van het testament en als
hy hieraan geloofde, dat Kathari-
na onschnldig was en nu haar
gelnk opofferde 70or het zijne,
dan vervulden medelijden en
dankbaarheid zyn hart.
Zelden is wel een bond gesloten
geworden, waarbij aR0 partijen
zoo onbevredigd waren en zoo vol
droeve vooruitzichten. Maar dit
gevoel van verwijdering werd
naast de heilige plichten, die Leo
op zich nam en die hem ernst
Hoe moet toch, als wij thuis
komen en de zon straalt in onze
huiskamer en de koffietafel staat
gereed, hoe moet dan toch het
loflied onze ziel overweldigen,
ons, die 'n oogenblik te voren
nog toefden daar, waar in alle
hoeken de dood te loeren ligt en
vaak verlossing, maar vaak ook
nog slechts het begin van ellende
brengt.
En toch, hoe zijn tal van zieken
toch vriendelijke menschen. Hoe
veel liefs en vriendelijks ik in
mijn leven al niet van zieken
ondervonden heb! Ik geloof dat
dit hieruit te verklaren is, wijl
God zelf zoo machtig in 't leven
van die menschen preekt. Ik
geloof dat dit komt, omdat God
in zulke gevallen klaarlijk toont
er zelf de hand aan te houden.
Ik had gesproken met hem, voor
wien ik gekomen was en nam
afscheid. Naast zijn bed stond
het bed van een jongmensch, met
veelzeggende oogen in zijn hoofd.
Ik kon niet aan zijn bed voorbij
komen en zoo bleef ik staan,
bukte mij voorover en fluisterde
even over God en Zijn heil, terwijl
ik hem de hand gaf. Minuten
lang hield hij mijn hand vast en
terwijl hij mijn hand hield en ik
hem tegenfluisterde van redding
en vrede en leven in Christus,
vulden heel langzaam zijn oogen
zich met tranen en schreide hij
zacht. Geen woord kwam er
over zijn lippen, geen woord,
integendeel hij beduidde mij, dat
ik nu heen moest gaan.en
ik ging. Zijn oogen hielden mijn
oogen vast en mijn oogen zijn
oogen, tot ik den deurknop van
de ziekenkamer in mijn hand had.
Hij zei mij wel tienmaal goeden
dag en ik hem wel tienmaal.
Even stond ik in de deur en het
laatste wat ik van hem zag, was
een glimlach, welke glimlach.als
een zomerzonnetje zijn tranen
droogde, ik wist zijn naam niet,
niet waar hij woonde, niet wat
hij deed, niet of hij geloofde,
maar twee harten hadden elkander
aangeraakt en toen ik buiten was,
kon ik God zoo echt danken,
want heel sterk woonde het besef
waren by zyn eergevoel, een band
die hem licht aan bet schoone
meisje verbond. Toen de plech
tigheid was afgeloopen, toen zij
vriendelijk an vol vertrouwen de
hand hem reikte, als wilde zy
zeggen »Ik wil ze houden, die
belofte, waartoe men my gedwon
gen heeft*, toen drukte hy een
kus, den eersten, op die zachte
hand, welke nu de zijne was.
Het bruiloftsmaal, waartoe een
groot aantal gasten waren uitge-
noodigd, had plaats in het kasteel.
Uit de residentie was niemand
uitgenoodigd, daar de bruid, naar
de oude gravin zich uitdrukte,
niet presentabel was. Het gezel
schap bestond uit de diohtstbij-
wonencie grondeigenaars met hun
families en de groote fabrikanten,
die reeds vele jaren geledeD,
oDder Gustaaf's beheer, hier gast
vrij ontvangen waren en ook de
bruid kenden sedert hare kinds
heid. Met dit groote bruiloftsmaal
was tegelijkertijd voldaan aan de
openbare nieuwsgierigheid, die
tot dusverre tevergeefs beproefd
had, het bruidspaar bij elkander
te zien, over welks onderlinge
verhouding de wonderlijkste ge
ruchten in omloop waren. De lie
den woonden intusschen geen in
het oog loopende scène bjj j de
in mij, dat, waar ik gedacht had
voor mijn vriend naar 't ziekenhuis
te moeten gaan, ik in werkelijk
heid voor een van Gods vrienden
er heen moest".
„Nu is 't mogelijk, dat de een
of andere zieke dit verhaaltje in
handen krijgt en daarom kom ik
in den geest, waar gij nu ook
ligt, thuis in 't kleine kamertje
of in de groote ziekenzaal, bij u
staan en zet 't kruis van mijn
Heer op uw ziekentafel en fluister
u toe en tegen, dat gij veel moet
luisteren en schouwen naar 't
kruis, want dat doende, wordt 't
door de genade des Eeuwigen
van binnen vrede".
Het Belgisch Verdrag.
In geen tijden hebben we iets
gehad, dat zóó de gemoederen
in beweging heeft gebracht, en
nog altijd houdt, als dit uiterst
belangrijk vraagstuk, belangrijk
niet alleen voor den tijdgenoot,
maar ook voor den nazaat. Fel
is de strijd geweest, die er is
gevoerd, tel zal de eindkamp
wezen, welke ons binnenkort staat
te wachten. Voor den strijd in
de Tweede Kamer was de be
langstelling grootvoor dien in
de Eerste Kamer zal dat niet
minder zijn. Want men weet:
dan gaat het „er op of er onder I"
Een middenweg is er niet en dat
de Koningin in hoogste instantie,
gesteld dat ook de Eerste Kamer
het Verdrag goedkeurde, zou wei
geren het te bekrachtigen, is iets
wat we niet mogen aannemen.
De Vorstin heeft zich gewoon
als Zij is in haar besluiten den
constimtioneelen weg met de
uiterste zorgvuldigheid te bewan
delen nimmer öf op de eene,
óf op de andere wijze over het
vraagstuk uitgelaten, en men mag
met volkomen zekerheid vertrou
wen, dat Zij ook nu den wil der
Volksvertegenwoordiging zal eer
biedigen.
Der Volks vertegenwoor
diging want we mogen
gerust zeggen het V o 1 k over
het algemeen wensciU het Verdrag
jonge vrouw was weliswaar bleek
en een weinig stil, maar bemin
nenswaardig en vriendelijk en
haar echtgenoot was opmerkzaam
en onderhield zich vaak met haar,
olschoon zyn gesprekken en zjju
gedrag kalm waren en zonder de
minste inmenging van teeder-
heid. Intusschen werd bij de pracht
een zeker styt ceremonieel onder
houden, dat de gravin bij de be
staande verhoudingen en het, naar
hare begrippen, gemengde gezel
schap uoodig achtte, masr dat
echter alle behagelykheid en ge
noegens uitsloot.
Voor het vermaak der dorps
bewoners of der bedienden was
in 't geheel niet gezorgd, men had
den predikant wel een aanzien
lijke som geschonken voor de
armen der gemeente, maar die
eerwaarde heer was geen vriend
van feestelijkheden. Naar zijn
meening moesten de armen bidden,
werken en eten en in de ver-
naindeting hunner ellende reeds
genoegzame aanleiding vinden tot
vreugde en genoegen. Ook in
het kasteel werd het spoedig stil
te acht ure verwijderden zich de
gaston, de opperhoutvester en zijn
gade waren de laatsten. Geen
wonder, dat aan Katharina de
moed ontzonk, toen zij van haar
niet. Men is hier absoluut niet
Belgisch gezind. Zekerde heftige
verontwaardiging en verbittering
welke kort na het beëindigen van
den oorlog in Nederland hebben
geheerscht tegen de grenzenlooze
ondankbaarheid, hebzucht en bru
taliteit onzer zuidelijke naburen,
is goeddeels geluwd, de tijd heelt
alle wonden. Maar dat men er
zich zonder meer bij zou neer
leggen, dat België alle voor-
deelen zal opstrijken van een
verdrag zooals het nu luidt, dat
niet 1 Want al is de v e r b i 11 e-
r i n g verdwenen, voor een vriend
schappelijk gevoelen heeft zij
zeker geen plaats gemaakt. Waar
om zouden wij voor de belangen
der Belgen wat moeten doen
is de vraag, en volkomen terecht.
Alle mooie voorstellingen van
minister Van Karnebeek en de
voorstanders in de Tweede Kamer
ten spijt; wij zullen het gelag
betalen als het Verdrag er komt.
W ij draaien voor een goed deel
voor de kosten op en de funeste
gevolgen van het Antwerpen—
Moerdijk-kanaal zullen in econo-
mischen zin even ellendig voor
ons zijn, als het nieuwe Schelde-
regiem, bij een eventueelen oorlog.
Bovendieneen verdrag van die
onvoorzienbaar vérstrekkende ge
volgen als dit, kan niet als door
de Volksvertegenwoor
diging aangenomen worden
beschouwd, wanneer deze het met
3 zegge drie stenfmen
moeder het laatst »vaarwel» hoor
de en hare ouders, nu deze heen
gingen, haar achterlieten by de
vreemde menschen voor immer
en altyd. Maar zij had een
sterken geestde bestendige om
gang met haren gestorven vriend
bad dien krachtig gemaakt en
doen rijpen. Weldra overwon
zy hare zwakheid en liet het
hoofd niet hangen,
Zij was nu alleen met haren
man en zijn familiede beide
dames deden geen poging, een
huiselijk gevoel op te wekken in
de jonge vrouw, die vreemd en
verlaten by hen in de groote salon
zat. De gravin sprak over dingen,
bij Katharina onbekend, het waren
gesprekken, die betrekkinghadden
op de residentie en baar bewoners
en waaraan SuzanDa met ijver
deelnam. Alleen de graaf schonk
haar eenige opmerkzaamheid,
maar de toestand was zoo eigen
aardig en vreemd, dat men niet
kwam tot een recht onderhoud.
Hat was daarom goed, dat hy
nog een wandeling voorsloeg door
het park en Katharina nam dit
ainbod vriendelijk en ongekun
steld aan. 't Was een heerlyke
avond, kalm en zacht als een kas
der liefde, geen blad verroerde
z;eb, maar in de bloeiende bon-h-
meerderheid goedkeurt. Men zou
eens zien wat er zou gebeuren
als dit evenals bijv. in Zwit
serland bij referendum plaats
had. Wij hebben de vaste over
tuiging, dat het met een zeer
sterke meerderheid werd afge
wezen. Jammer genoeg vooral
in d i t geval zouden we zeggen,
hebben we hier zooiets niet.
Zeeland heeft nu eenigen tijd ge
leden wel bewezen welk een
groote meerderheid er van het
verdrag niets moet hebben.
Ofschoon die meerderheid op
papier lang niet beantwoordt aan
de werkelijke gemoedsstemming
onder de Zeeuwen. Behalve de
vrouwen, die slechts bij uitzon
dering teekenen op een adres
tenzij het tegen een schuurverbod
gaat bij vriezend weer waren
daar honderden, ja duizenden
mannen, die deels niet bereikt
werden, deels hun naam niet op
het adres wilden zetten, gedreven
door lauwheid, politiek inzicht,
handelsrelatie en wieweet uit welke
oorzaken nog, maar in geen ge
val omdat ze vóór het Verdrag
waren. Dat zouden uitzonderingen
zijn, die geen tientallen beliepen
over geheel onze Provincie. We
mogen gerust zeggen in principe
zijn allen tegen het Verdrag,
die zich Nederlander noemen.
De strijd duurt intusschen voort.
Maar zooals de zaak er op het
oogenblik voor staat, meenen wij
wel te durven voorspellen, dat
de kans op aanneming door ons
Hoogerhuis niet groot is. Minis
ter Van Karnebeek welk een
eminente figuur overigens ook
heeft in deze uiterst belangrijke
zaak nog eens weer de echte
ouderwetsche geheime politiek ge
voerd met al de noodlottige ge
volgen daarvan. Vooral het intel
lect is in de laatste maanden op
de been gekomen om zich tegen
het Verdrag te verzetten en die
actie kan als „opgezweepte harts
tocht" op zij worden geschoven.
Wij zouden geneigd zijn te zeggen,
dat het geheim gedoe met het
advies van Prov. Staten van Zee
land de kroon gezet heeft op al de
geheime politiek in dezen gevoerd.
jet sloegen de nachtegalen zoo
zoet en verlokkend en zongen een
wondervol lied van verlangen en
geluk. Beide echtgeoooten gingen
bedaard naast elkanderbemin
nenswaardig en natuurlijk beant
woordde Katharina zijn vragen.
Er lag eeD kuische bekoorlijkheid
iD hare frissche ongedwongenheid,
waaraan de man van de wereld
zich niet geheel onttrekken kon.
Toen haar voet in een laan tegen
pen wortel stiet, stond de graat
bezorgd stil.
»Mag ik niet het voorrecht
hebben u te leiden vroeg hij
beleefd.
De jonge vrouw lachte, dankend
boog zy het hoofd en legde haren
arm in den zyne. Ed deze arm,
door geen mantel bedekt, was
van onberispelijken vorm en
blankheid, hy was zacht en warm,
dacht Leo, die er telkens opnieuw
naar keek en geheel verstrooid
werd. Katharina evenwel ver
moedde niet, op welk veld zyn
gedachten zich begeven hadden
toen hy zweeg, meende zy', dat
by wenschte naar hni» terug te
keeren en zij verzocht hem met
haar terng te gaan.
Wordt vervolgd,)
of griep begint meestal met pijn in
de lendenen en hoofdpijn. Sla deze
waarschuwingen niet in den wind.
maar ga naar bed met een kruik,
dek U warm toe en laat dadelijk
een flesch Abdijsiroop halen. Abdij
siroop kan dien schorren hoest losser
maken, dat rauwe gevoel in de keel
en op de borst verzachten en Uw
genezing bespoedigen. Ook bij bron
chitis. kinkhoest, asthma, verkoud
heid. hoest en keelpijn is Akker's
Abdijsiroop een prachtig middel.
Per flesch van 230 er. f 1.30; 350 tr. f 2.75-
