Bewogen Huwelijksleven.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - VI aan deren
No. 78.
DINSDAG 4 JANUARI 11)27.
42e Jaarg.
Binnenland.
FEUILLETON.
J. C. VINK - Axel.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
Nederland in 1926.
In onderstaand overzicht willen
we in beknopten vorm even
memoreeren, wat 1926 voor ons
land bracht.
Ir. Januari werd het Oosten en
midden van ons land op hevige
wijze door den Watersnood
geteisterd, waarvan de gevolgen
nog lang niet zijn verdwenen,
niettegenstaande van alle kanten
op de meest royale wijze hulp
werd geboden. Dat het dijk
wezen, vooral wat het onderhoud
der dijken betreft, heel wat te
wenschen liet, is daarbij ook wel
gebleken.
Januari gaf ons ook het on
verkwikkelijke schouwspel der
Synode van Assen, waar
christelijke broederliefde ver te
zoeken was en harde dogmatiek
den scepter voerde. De sym
pathieke en zeer geziene ds. De
Moor stierf, vóór de Synode
met haar werk op gang was.
Half Februari hadden we de
beruchte zaak D a m m e, die
bij de Posterijen alles in rep en
roer bracht en waarbij de toen
malige minister Bongaerts een bij
velen niet sympathieke rol speelde.
In Februari werd het zilveren
huwelijksfeest der Ko
ningin gevierd, op uitdrukkelijk
verlangen van H. M. op heel
eenvoudige wijze.
I n d i kreeg dit jaar een
nieuwen .Onderkoning". Mr. Fock
had op hoog verzoek het ambt
al een paar jaar langer bekleed
dan hij voornemens was en ver
langde eindelijk naar rust. Of de
afgetreden Landvoogd, die een
zeer werkzaam leven achter zich
heeft, nog weer aan het politieke
leven zal deelnemen, staat nog
niet vast. Wie met onbevoor-
oordeelden geest het werk van
mr. Fock beschouwt, zal moeten
toegeven dat hij met vaste hand,
langs vaste lijn het bewind heeft
gevoerd. Indië stond er slecht
voor in financieel opzicht. De
vette jaren waren door magere
gevolgd de financiën moesten
(41
De opperhoutvester zelf nam
het op zich, den laatste te schrij
ven en hy kon zioh van een
zekere onrust niet vrijmaken, als
hij daaraan dacht, hoe deze man
zieh wellicht bedrogen zou zien
in zyn verwachting, evenals hij
zelf in een meer dan dubbelzinnig
lieht voor hem zou staan. Het
antwoord uit de residentie liet
niet lang op zich wachten, ofschoon
het ook een audere tijding bracht,
dan men had vermoed. Graai Gus-
taai kon de teraardebestelling
niet bijwoneD, hij zelf lag hope
loos ter neder in een heete zenuw
koorts en daarom verscheen ook
zijn zoon niet op Stnrzach, want
hy wilde zijn vader niet verlateD,
maar de brief bevatte het bevel,
met de opening van het testament,
als er een aanwezig was, te wach
ten, tot de graaf in staat zou zjjn,
hierbij tegenwoordig te wezen.
Zoo had hij het gewild, maar
God wilde het anders. Graaf
Gustaaf zou geen heer van Stur-
■acb worden en weinige weken
worden gesaneerd dat is altijd
een onaangenaam werk als er
geen geld in kas is en wie het
moet doen, heeft geen kans op
dankbaarheid bij hen die er het
slachtoffer van worden. Maar
men vergeet daarbij dikwijls, dat
zonder die harde maatregelen de
boel heelemaal in het honderd
zou zijn geloopen, en er nog veel
en veel meer slachtoffers waren
gevallen.
Mr. Fock heeft zich aan geen
heftige aanvallen gestoord, maar
zijn werk volgens plicht en ge
weten ten einde gebracht. En
i Indië's financiën zijn weer in
orde. Jhr. De Graeff kon dus
beginnen met een schoone lei
we mogen hopen dat hij er in
zal slagen zijn bestuur op vaste
basis te grondvesten. Zijn weg
ging al spoedig niet langs rozen
we vermoeden dat hij, óók een
vaste hand wel noodig zal achten.
In April mocht men consta
teeren, dat de M i d d e 1 e n de
eerste drie maanden bijna 9
millioen meer hadden opgeleverd
dan in dezelfde periode van 1925.
De maand zelf bracht dit bedrag
op 14 millioen. En zoo is het
gelukkig doorgegaan.
Op 14 Mei werd een der uit-
nemendste figuren in ons politieke
leven, mr. P. W. A. Cort van
der Linden, 80 jaar. Bij deze
gelegenheid ontving hij het groot
kruis van den Ned. Leeuw, een
onderscheiding welke hij slechts
met een paar Nederlanders deelt
de heeren Fock en Idenburg.
Den titel van minister van Staat
ontving hij tijdens de mobilisatie,
in 1915, toen hij 70 jaar was
geworden, waarbij H. M. de
Koningin hem persoonlijk te zijnen
huize kwam gelukwenschen. Wie
zich herinnert wat mr. Cort van
der Linden in dien tijd voor
Nederland is geweest, zal beide
onderscheidingen meer dan ver
diend achten, al is de grijsaard
op dit oogenblik staatsman in
ruste.
Mei schonk ons ook het schouw
spel van^ het Communis
tisch Co n g r e s te Amster
dam, dat voornamelijk uit heftige
later riep de dood hem tot zich.
Hij was een lichtzinnig, eigenlijk
harteloos mensch geweest, alleen
ééo gevoel, dat den mensch ver
heft boven de laagheid van zelf
zucht en eigenbelang, dat hem
veredelt en verhoogt, was hem
bijgeblevende liefde tot zijn
kinderen. die hem diep en oprecht
beweenden. Instinctmatig had hij
voor zyn volwassen zoon alles
bedekt, wat niet den schyn had
van volkomen eerbaarheid en adel
in woord en daad, hij legde tegen
over hem een veel grootere streng
heid van zeden en grondstellingen
aan den dag, dan hem ernst was
en wist zelfs de lichtzinnigheid,
waarmede hij zijn geldelijke aan
gelegenheden bestuurde, zoo goed
voor den jongen man te verbergen,
dat deze geen vermoeden had van
de menigte en den aard der schul
den, die zyn vader naliet. Eerst
toen hij den dood met zekerheid
voelde naderen, maakte hy Leo
bekend met den stand der zaken
en vermaande hem dringend,
eenige aanzienlijke posten, die hij
op zyn woord van eer by den
dood van Kurt zou betalen, zoo
spoedig mogelyk af te lossen. Het
gelukkige vermoeden, dat hij nu
toch nog als heer van Sturzach
stierf en dat hy zijn familie in
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
scheldpartijen bestond en waar
dr. Van Ravesleyn en Van Burink
werden geroyeerd en de heer
Lou de Visser het hoogste woorc
voerde op commando van
Moskou vermoedelijk.
Juni en Juli brachten ons de
hevige aardbeving, waar
door Sumatra werd geteisterd en
waarbij een groot aantal menschen
levens verloren gingen. De mild
heid, door onze landgenooten in
Januari betoond ten bate van de
slachtsoffers der overstrooming,
verloochende zich ook nu niet.
Er viel ook heel wat te lenigen
de schade werd op ca. elf millioen
geschat.
In Juli kregen we de benoeming
eener Commissie die een
onderzoek zou instellen naar de
mogelijkheid om op het onderwijs
te bezuinigen met blijvende vol
komen geiijksteliing van openbaar
en bijzonder onderwijs. Het rap
port der commissie moet nog
worden afgewacht; jammer dat
zij ons de veie verkwiste milli
oenen die vaak geheel onnoodig
aan vele sectescholen en -school
tjes zijn uitgegeven, niet weer
kan teruggeven.
De herhalingsoefenin
gen in Augustus—September
liggen nog te versch in het ge
heugen dan dat wij over de goede
en slechte resultaten zouden be
hoeven uit te wijden. Slechte in
Limburg en Amersfoortgoede
in Harderwijk, dank zij het tact
vol optreden o.a. van kolonel
Wagner en kapitein Storm van
's-Gravensande.
Onze spoorwegen waren
de laatste maanden ook niet ge
lukkig. Eerst het droevig ongeluk,
waarvan het echtpaar Lobo
Braakensiek en een paar uit
nemende spoorwegmannen het
slachtoffer werden, en daarna een
aantal andere van meer of minder
ernstigen aard.
De opening der Kamers, ook
nu door H. M. de Koningin,
schoon nog niet geheel hersteld
van haar ziekte tijdens haar reis
in Zwitserland, onderscheidde zich
ditmaal door de aanwezigheid
van de Soc. Dem. Kamerleden,
een schitterenden, door velen be
nijdden toestand achterliet, maakte
hem het scheiden licht.
Zoodra graat Gustaat begraven
was en de eerste smart der familie
bedaard, trok zyn zoon naar
S'urzach, om daar de aaagelegen-
heden der erfenis in orde te
breDgen. Ebd testament werd
gevonden en geopend in Leo's
tegenwoordigheid 'twas het
zelfde, dat de opperhoutvester
Heik gelezen had. 't Is moeilyk
te zeggen, wie het smartelijkst
getroffen was, de erfgename of
de onterfde. Leo's inwendige ont
roering, zijn verachting van deze
vermeende onderkruiping kende
geen woorden, hij hield zich
waardig en stil, by wilde de
nieuwe bezitster van Sturzach
niet eens zien, haar, van wier
gunst zyn lot zon afhangen. Maar
als hij dan dacht aan de ontzag
lijke schuldenmassa van zijn va
der, niet te dekken met het kleine
wettige deel der nalatenschap, dat
hem toekwam, dan brak hem het
angstzweet uit, dan verscheen het
eerewoord, aan zijn vader verpand,
als een dreigend spook voor zyn
geest. En in de woning van den
opperhoutvester beerschte een niet
minder gedrukte stemming; Ka-
tharina weende heete bittere
tot 5 regels 60 Cent; voor
Groote letters worden naar
ADVERTENTIËN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag lf ure.
die eindelijk waren heengestapt
over hun bezwaren om ook deze
plechtigheid bij te wonen.
Den Zondag te voren hadden
we ontwapeningsbijeen-
komst der S. D. A. F. die wel
wat stof heeft opgewaaid, maar
toch uitstekend slaagde.
Nederland werd in Sep
tember ook niet-permament lid
van den Volkenbond met
als vertegenwoordiger jhr. van
Karnebeek.
Typhus en roodvonk teisterden
ons in September en begin Octo
ber èen heftige storm eischte
in October vele slachtoffers.
De Regeering heeft bij
haar optreden in de Kamers op
succes kunnen bogen, vooral
minister De Geer, die zich een
krachtige figuur toonde.
Eigenaardig is het, dat 1927,
evenals 1926 ingaat met een
brandende kwestie. Het vorige
jaar was dat de Ministercrisis,
die eerst in Maart werd opgelost,
thans is het het Ned. Belgisch
Verdrag, waarvoor men zeer in
spanning leeft. Hopen we dat
de slag die eerstdaags vallen zal,
niet ten gunste van het Verdrag
zal zijn, al missen we ook on
gaarne het beleid van jhr. Van
Karnebeek in ons Ministerie. Het
zou de tweede staatsman zijn,
die heenging in deze vier-jarige
periode. Prof. Van Royen legde
reeds eind April zijn ambt neer,
als Minister van Oorlog, om plaats
te maken voor Minister Lambooy,
die zich reeds een waardige plaats
in het Kabinet heeft veroverd.
Moge het ons Ministerie gelukken,
om nog veel tot stand te brengen
ten bate der algemeene welvaart
en tot heil van Land en Koningin
Het Nederl.-Belg. Verdrag.
Nog altijd heet het Verdrag
officieel Nederlandsch-Belgisch,
maar we gelooven, als men te
genwoordig spreekt van „Het
Verdrag' dan wel iedereen weet
wat bedoeld wordt. Het is berucht
genoeg en in elk geval komt het
ons voor, dat men het woord
„Nederlandsch" wel heelemaal
uit den titel kon laten, en alleen
tranen om de erfenis, wier goud
hareD naam een zoo twijfelach-
tigen glans verleende en de opper
houtvester was zoo heftig, zoo
opvliegend bij iedere gelegenheid,
dia hem er aan herinnerde, dat
zijn gade zich verschrikt en
schuchter terugtrok. Leo ging
terug naar de residentie en de
zaak rustte voorloopig de jonge
man wilde zyn moeder persoon
lijk voorbereiden op den harden
slag, die haar dreigde, hy wilde
het aan hare beslissing overlaten,
hoe in dezen te handelen. De
hartstochtelijke en hoogmoedige
vrouw nam de työing op met al
de heftigheid van haar karakter.
Dat haar zoon, haar eenige zoon,
zoo schitterend, zoo begaafd, zoo
geheel geroepen tot een hooge
positie, huwen zou met een hout
vestersdochter, in vergetelheid en
nederigheid geboren, die Doch
edele gevoelens, noch uiterlijke
vormen kon bezitten en.dat daaren
boven zulk een meisje het recht
zou hebben te beslissen over de
aannemelijkheid vbd dit voorstel,
ja, dat zy in overmoedige onbe
schaamdheid of onverzadelijke
hebzuchtigheid het wellicht zelfs
con .verwerpen, deze gedachte
bracht haar den waanzin mabij.
Maar er bleef nauwelijks een
spreken van „het Belgisch Ver
drag", want geen enkel Neder
lander heeft er om gevraagd en
het is in zijn karakter Belgisch
genoeg „Halen waterte halen is."
Het is te hopen, dat de Eerste
Kamer dat inziet en niet let op
de cijfers der handteekeningen
uit Zeeuwsch-Vlaanderen in ver
houding tot het aantal kiezers,
want dat is treurig. Of er ver
keerd gewerkt is, dan of nu wer
kelijk de onverschilligheid zoo
groot is en of er soms een po
litiek draadje door loopt weten
we niet, maar dat al degenen
die niet teekenden, vóór het ver
drag zouden zijn, betwijfelen we
toch in ernst.
Intusschen hebben politieke
rekenaars weer al de neuzen ge
teld in de Eerste Kamer en weet
men te voorspellen, dat het Verdrag
daar weinig kans zou hebben tot
slagen. We blijven hopen.
Ook in België is men niet een
parig voor het Verdrag. Dit blijkt
uit de volgende motie uit Vlaan
deren, die met toelichting aan de
Zuid- en Noord-Nederlandsche
pers ter opname toegezonden
werd.
De Oud-Hoogstudentenbond
van West-Vlaanderen, in zitting
van 19 December te Rousselaere,
na uitvoerige bespreking in zijn
vergaderingen van 24 Oct. te
Kortrijk, 21 Nov. te Iseghem en
19 Dec. te Rousselaere, bij een
parigheid
Gezien het Belgisch-Neder-
landsch Verdrag van 3 April 1925
en het Protocol van Parijs van 22
Mei 1926 tusschen België, Enge
land, Frankrijk en Nederland,
welke behelzen
1. politieke bepalingen w.o.
de opheffing van de neutraliteit
en van het verbod Antwerpen tot
oorlogshaven te maken
2. economische bepalingen
meest van localen aard
Overwegende dat deze politieke
bepalrfrgen voor gevolg zouden
hebben de definitieve vernietiging
van Vlaanderens internationalen
waarboig tegen Fransche over-
heersching, welke in de hand
keuze over, want daar waren in
de residentie reeds dnistere ge
ruchten doorgedrongen over het
zonderlinge testament en deze
hadden de schuldeischers onrustig
gemaakt en dringend. Een volle
dig bankroet stood voor de deur,
grsaf Gustaat's eereschulden ble
ven onbetaald en een onuitwiseh-
bare smet zou kleven op den
trotschen naam. En, wat zou de
familie beginnen na zulk een slag,
die haar beroofde van iederen
steun Leo was eerst sedert
korten tyd in staatsdienst getre
den, hij kreeg nog geen toelage
en zou de verzorger moeten wor-
deD van moeder en zuster. En
dit was wat hem het minste af
schrikte, hij dacht voortdurend aan
de schande, die zou rusten op
zyn naam, die hy niet zou kunnen
atwisechen. Eindelyk na lang
aarzelen en vergeetschfn stryd
vatte hy het besluit, zijn geluk
te verkoopen voor de eer z^jns
vaders en den opperhoutvester te
schrijven. Maar hy wilde eerlyk
te werk gaan, trotsch en open
hartig naar syn karakter.
Wordt vervolgd.)
In de donkerste lucht blijft nog
altyd een klein hoekje blauw,
f '4
