aan zoodanig onderwijs op het
platteland niet groot. Reeds het
onderwijs in de Vrije- en Orde
oefeningen is hier verre van po
pulair en tal van ouders verlan
gen voor hun kinderen vrijstel
ling van dit onderwijs.
Het Hoofd der Openbare School
(w.g.) D. A. VAN HOUTE.
Dhr. 't Gilde betreurde het, dat
we dit gezonde en nuttige on
derwijs hier moeten missen en
als hij zich bij het voorstel van
B. en W. neerlegt, is dat alleen
omdat geen der onderwijzers de
bevoegdheid heeft voor dat vak
ofschoon men kan leeren, wat
men niet weet. Ook met de
overige argumenten van het hoofd
der school was hij het niet eens
Het voorstel werd z.h.s. aan
genomen.
7. Verzoek Burgerwacht.
Daar gedurende de winter
maanden op de schietbaan geen
schietoefeningen kunnen worden
gehouden, is door den comman
dant dei burgerwacht „Axel" ge
vraagd om een lokaal, ten einde
die oefeningen binnenshuis te
houden, waarvoor door den Bonc
van Burgerwachten een marga-
geweer beschikbaar is gesteld.
B. en W. achtten het gymna
stieklokaal der openbare schoo
daarvoor het meest geschikt en
wilden dit daarvoor afstaan onder
voorwaarde, dat het onderwijs
er geen last van ondervindt en
event, beschadigingen komen
voor rekening van de burgerwacht
Dhr. 't Gilde was verwonderd
over dat verzoek. Niet alleen
omdat hij tegenstander van de
burgerwacht is, maar ook om de
symboliek van B. en W. Als ze
geen plaats hebben voor die
schieterij, welnu dat die revolu
tiebestormers dan ergens anders
onderkomen zoeken, b v. in de
bijzondere school. Waar toch
het gros dier menschen hun hart
verpand hebben aan die school
en daar als het ware voor de
burgerwacht zijn opgeleid, was
het 't best dat ze daar ook hun
talenten toonden.
Dhr. Dieleman kwam daar
tegen op. De burgerwacht is niet
een zaak van Axel alleen, maar
is over geheel ons land georga
niseerd. En als nu dhr- 't Gilde
meent, dat daarvoor de Chr.
school gebruikt moet worden,
dan zei spr. „dat is iets van dhr.
't Gilde". Want de burgerwacht
omvat menschen van allerlei ge
zindten en dus is het een zaak
voor de gemeente en niet voor
't schoolbestuur. Spr. geloofde
zelfs, dat het standpunt dat dhr.
't Giide gelieft in te nemen, hem
verbiedt om een dergelijke voor
stelling van zaken te geven.
Met op één na (van dhr. 'tGilde)
algem. stemmen werd het verzoek
ingewilligd.
8. Verzoek comité Ronjjnen-
tentoonstelling.
Door het comité van de
Konijnen- en Pluimveetentoon
stelling alhier was gevraagd een
of meer medailles beschikbaar te
stellen. Op grond daarvan dat
de Raad het standpunt deelt, dat
de veeteelt op elk gebied gesteund
moet worden, stelden 3. en W.
voor om twee zilveren medailles
aan die tentoonstelling te schenken.
Z. h. s. werd daartoe besloten
9. Steun voor emigratie.
De Voorz. deelde mede, dat
naar bekend is, (in het voorjaar
van 1926) verschillende personen
met voorschot van de gemeente,
naar Canada zijn gegaan, teneinde
aldaar hun positie te verbeteren.
Onder die personen behoort
J. A. van Hoorn, die zijne vrouw
en drie kinderen achterliet. Thans
is diens positie zoodanig, dat hij
gaarne zag, dat zijn gezin zich
mede aldaar vestigde.
Om dit te bewerkstelligen heeft
de Emigratie Centrale Holland de
noodige inlichtingen daarvoor in
gewonnen, welke zoodanig luiden,
dat voor dat gezin de reiskosten
f850 bedragen, waarvan f450
door het Rijk als voorschot wordt
gegeven, mits de gemeente dan
f400 ter leen verstrekt door
tusschenkomst van bovengenoem
de Emigratie Centrale.
Voorgesteld werd, om dit be
drag pp voorschot te verstrekken,
teneinde dit gezin naar Canada
te doen reizen.
Dhr. Kruijsse had in het
schrijven der Emigratie Centrale
gelezen, dat zij alleen tusschen
komst verleent, als de informatie's
gunstig zijn, en vroeg daarom
of in omgekeerd geval die steun
ook vervalt.
De Voorz. antwoordde daarop,
dat als geen gunstig bericht komt
het Rijk ook geen steun verleent
en nu is de bedoeling van B
en W., dat ook alleen geholpen
wordt, als het Rijk vóórgaat.
Dhr. Dieleman wilde geen aan
merking maken op het voorstel
maar vroeg, of daarmee wordt
voortgegaan, als er soms meer
deren in dat geval verkeeren.
De Voorz.B. en W. hebben
dit besproken. Maar toch maakt
het eenig verschil, omdat deze
man reeds in Canada is. En als
we hem nu niet helpen, dan staan
we er toch -voor om de vrouw
met haar kinderen te helpen.
Dhr. Dieleman vond het goed,
dat B. en W. helpen om dat gezin
weer bijeen te brengen het be
hoort ook zoo, maar hij zou het
jammer vinden, als er straks
anderen zijn, die naar Canada
willen en dan niet geholpen
werden.
De Voorz.We leggen ons
niet vast, maar als steun nood
zakelijk is, zullen B. en W. die
evenzeer verleenen.
Dhr. 't Gilde wees erop, dat
het hier een moreele plicht was
van B. en W. en dat men niet
moest spreken van „willen".
Van Hoorn is naar Canada gegaan,
omdat hem daar wellicht een
beter lot wachtte. Niettegen
staande hij hier vast werk had,
hebben B. en W. hem weg ge
holpen, terwijl zijn vrouw en
kinderen hier bleven. Het is
thans maar plicht, dat B. en W
nu het overig deel van dat gezin
ook weg helpen.
Z. h. s. werd daartoe besloten.
(Wordt vervolgd
A.XEL, 10 December 1926.
Naar we vernemen hebben de
buitenwijken in de afgeloopen
week ongestoord geprofiteerd van
het electrisch licht. Er zijn daar
nu 72 perceelen aangesloten en
meerdere wachten nog op instal
latie.
Dat een en ander ook buiten
de kom zoo vlug van stapel ging
is, naar we vernemen, mede te
danken aan de krachtige mede
werking van verschillende land
bouwers. Naar verluidt moet ook
financieel het gebruik nogal mee
vallen.
Aan de beurt is nu de gasuit-
breiding en ook op die afdeeling
wordt met spoed gewerkt om aan
sluitingen zoowel voor licht als
voor verwarming tot stand te
brengen. Vooral op de Sassing
weert men -zich dapper.
Kostelooze RQwIelplaatjes.
In het tijdvak van 13 December
1926 tot en met 8 Januari 1927
zal in deze gemeente gedurende
twee avonden per week, n.l.
des Dinsdagsavonds van 61/*—
8Vj uur en des Vrijdagsavonds
van 57»77s uur ten kantore van
den Ontvanger der Directe Belas
tingen, enz. gelegenheid worden
gegeven voor de behandeling van
aanvragen, ter verkrijging van
kostelooze rijwielbelastingmerken
voor het jaar 1927.
De korenmolen te Groenen
dijk is thans definitief door het
Rijk overgenomen voor de som
f 2000. Daarmede is de histo
rische molen, die van de ach-
tiende eeuw dateert, behouden.
„M. Crt."
Het zeilschip Terneuzen 26,
schipper Hokken, met zand naar
België bestemd, is Woensdagnacht
op de Schelde nabij Antwerpen
door een zeeboot aangevaren en
gezonken. De schipper en zijn
medevarende zoon en dochter zijn
gered.
Maandag 1.1. is door tot nog
toe onbekende oorzaak brand ont
staan in het hotel van de wed.
M. te Philippine. De brand is
ontstaan op een zolderkamertje
dat gedeeltelijk werd vernield.
Door spoedig optreden kon erger
worden voorkomen.
Naar „Zei." verneemt, za
zich dezer dagen als advocaat te
Hulst vestigen mr. Lambooy,
thans advocaat en procureur té
Den Haag, zoon van den tegen-
woordigen Minister van Oorlog
Door de vereeniging „Groe
ne Kruis" te Breskens is een actie
op touw gezet om meerdere leden
en inkomsten te verkrijgen ten
einde' een zuster alleen voor
Breskens te verkrijgen. Deze
actie heeft zulke gunstige gevol
gen gehad, dat aanstelling van
een tweede zuster daardoor een
feit is geworden. Br. Crt.
„Zei." verneemt uit betrouw
bare bron, dat men voornemens
is, ten behoeve der douane te
Selzaete een gfenskantoor te bou
wen aan de Westzijde van het
kanaal GentTerneuzen, naast
het café van den heer S. de Noc-
ker, dus ongeveer op 20 Meter
afstand der Hollandsche grens
De stand van het oude kantoor
(aan de haven) heeft voor de
douaneformaliteiten te land reeds
verschillende moeilijkheden op
geleverd, welke nu worden on
dervangen.
Ingezonden Mededeelingen
Verstopping
of moeiiyke en onregelmatige stoel
gang regelt men vlug zonder kramp
of pijn met
Mtynhardt's Laxeertabletten
Bij Apothekers en Drogisten. Doos
60 cent.
Raad van St. Janstcen.
(Slot).
In besloten zitting werd over
gegaan tot het aangaan van een
geldleening groot f32.700 met
40-jarigen aflos. De Boerenleen
bank kon deze leening niet plaat
sen, weshalve naar particuliere
banken werd omgezien.
Daar geen geld meer mag
worden uitgegeven voor zgn.
herhalingsscholen en B. en W.
toch op prijs stellen, dat na het
verlaten der lagere school nog
gelegenheid bestaat om onderwijs
te ontvangen op die school,
hebben deze een regeling ont
worpen voor de inrichting van
cursussen voor voortgezet lager
onderwijs en de vergoeding daar
voor aan de onderwijzers.
In 't kort komt deze hier op
neer
le. Er moeten minstens 15
leerlingen zijn voor iederen cursus.
2e. De cursus loopt over 2
jaar, is verdeeld in 2 viermaan-
deiijksche klassen en wordt ge
houden van 1 November tot 31
Maart, gedurende 150 uren.
3e. Het onderwijs omvat de
vakken lezen, rekenen, Nederl.
taal, aardrijkskunde en natuur
kunde.
4e. Minstens 8 dagen tevoren
wordt kennis gegeven van het
houden eener cursus met mede-
deeling van leerplan, rooster en
lijst der leerlingen.
5e. De vergoeding bestaat in:
f 1 per lesuur, met maximum
f 1.50 f25 voor licht en vuur en
f 15 voor het hoofd van den cursus.
6e. De leerlingen moeten daar
voor bijdragen 5 cents per lesuur,
dat ten goede komt aan de onder
wijzers, die dat desgewenscht per
avond kunnen innen. Ze zijn
ook bevoegd om leerlingen daar
van vrij te stellen.
7e. Bij onwettig verzuim van
3 achtereenvolgende schooltijden
wordt een leerling geschrapt.
8e. Na afloop van een cursus
wordt door het hoofd rapport
uitgebracht bij B. en W.
In verband met dit ontwerp
was door de schoolhoofden een
rapport ingezonden aan den Raad,
waarin werd geadviseerd om
In art. 1 het minimum leer
lingen op 10 te brengen.
Artt. 2, 3 en 4 kunnen onver
anderd blijven.
In art. 5 de vergoedingen te
brengen op f 1.25 per lesuur,
max. f 187.50, ten einde het te
hooge schoolgeld te verminderen
35 te geven voor vuur en licht
en f25 voor het hoofd.
Het schoolgeld te bepalen op
25 cent per week, armlastigen
uitgezonderd-
De inning van schoolgeld door
de onderwijzers is af te keuren
le. omdat deze niet kunnen
vaststellen wie meer of minder
zullen betalen
2e. omdat zij geen bevoegdheic
hebben slechte betalers tot be
taling te dwingen.
3e. zij niet vrij staan tegenover
de leerlingen, wat het prestige
kan schaden.
Het stelsel niet komen, niet
betalen, werkt achterblijvers in
de hand.
De inning der schoolgelden
dient van gemeentewege te ge
schieden.
De Voorz. zeide, dat B. en W.
niet van hun ontwerp wenschten
af te wijken, daar dit h. i. aan
redelijke eischen voldoet.
Dhr. Vergauwe Er wordt dus
voorgesteld een vergoeding van
f 1.05, terwijl de onderwijzers
f 1.50 vragen? Is het schoolgeld
voor ieder gelijk Spr. meent
dat er weinig animo voor dat
onderwijs bestaat.
De Voorz. antwoordt, dat arm-
lastingen vrijgesteld kunnen wor
den. Wat die 5 cent betreft, dat
is een deel van het inkomen der
onderwijzers en is expres zóó
geregeld, omdat nu leerling en
onderwijzer beiden belang hebben
bij een goed bezochten cursus.
De deelname zal nu wel toene
men er zijn te Heikant reeds 16
en op het dorp 12 leerlingen. Te
Clinge zijn er wel 40.
De regeling van B. en W. wordt
hierna z. h. s. goedgekeurd.
Aan Th. de Meester en J.
Danckaart wordt ontheffing ver
leend van schoolgeld van af 1
Mei jl.
Bij de omvraag vroeg dhr.
Vergauwe, of het nu eindelijk
geen tijd werd, dat het zgn.
Rospad, waarover hij al meer
geklaagd heeft, eens verbeterd
werd. Er moeten daar menschen
van 80 jaar en ouder passeeren
om ter kerk te komen en het is
onbegaanbaar, zoodat als de men
schen thuis komen, ze wel een
bad zouden moeten nemen om
weer schoon te worden, tenzij
ze over het geploegde of met
knollen begroeide land hun weg
zoeken, wat natuurlijk ook
bezwaarlijk is zoowel voor voet
gangers als voor de eigenaars of
pachters dier gronden. Postboden,
geestelijken en politie (als die er
komt) gaan er met levensgevaar
door en het is een wonder, dat
er nog geen ongelukken gebeurd
zijn. Spr. zou eens willen uitge
maakt zien wie daar onderhouds
plichtige is. Er zijn ongeveer 40
menschen, die daar geregeld moe
ten passeeren en 5% rente op
brengen van f3000 kapitaal aan
het Kerkbestuur. Het zou dus niets
te veel zijn, als dat ook eens een
handje toestak, om die stumpers
te helpen. Spr. heeft medelijden
met die menschen, die met zoo
veel moeite hun kerkelijke en
burgerlijke plichten vervullen.
Als omgekeerd het gemeentebe
stuur of de leden van het kerk
bestuur er toe genoopt werden,
gelooft spr., dat deze zouden
zeggenik dank je, ik ga niet
ter kerke. Spr. zou gaarne zien,
dat aan dien toestand spoedig een
einde kwam.
De Voorz. zegt toe, dat B. en
W. zullen trachten het te ver
beteren.
Dhr. Vael acht dat ook zeer
wenschelijk, het is een ellendig
pad en de sintels zijn toch zoo
duur niet'.
Op de vraag van dhr. de Potter,
wie onderhoudsplichtige is ant
woordde de Voorz., dat hij ver
moedt de aanpalende eigenaren.
Spr. zegt, dat bij opname der
voetpaden het pad in voldoenden
staat was.
Dhr. Vergauwe Komt de vuils-
kar daar wel eens
De Voorz. gelooft van wel,
maar er zijn altijd menschen, die
zich daaraan niet storen en alles
maar neergooien.
Dhr. VergauweDan moet de
politie optreden. Ook het brugje
evert gevaar op en was beter te
maken met steenen palen en
ijzeren leuning.
De Voorz.: Dit is al herhaal
delijk gemaakt, doch wordt door
kwaadwilligen gebroken.
Dhr. de Potter vindt het wel
noodig, dat nu de wegenwet er
is, een oogje in 't zeil wordt
gehouden, en te vernemen waar
en welke wegen worden aange
legd en of die in 't belang zijn
van de streek, want mogelijk
worden weer groote kosten ge
maakt voor wegen, waarvan
zoowat niemand nut heeft. Wel
licht, dat de burgemeester zulks
in een vergadering met zijn
collega's ter sprake kan brengen.
De Voorz. antwoordde dat van
het gesprokene nota zal worden
genomen.
Dhr. Vergauwe wenschte er dan
nog op te wijzen, dat het loon
van den gemeentewerkman ad
f 2.50 per dag maar weinig is.
Beter vond hij f3 te geven en
dan den man te belasten met
kleine verbeteringen en herstel
lingen aan de wegen tevens zou
hij de bevoegdheid moeten hebben
als onbezoldigd Rijksveldwachter,
om proces-verbaal op te maken,
als de wegen worden stuk gereden
of overbelast zijn.
Dhr. de Potter heeft daar ook
al eens over gedacht en zou den
man in dat geval f 24 per week
willen geven. Dat heeft men
voor een gezin met kinderen
noodig.
Dhr. Vael wilde niet over het
dagloon spreken, maar het idee
om den weg zelf te repareeren
kan hij niet steunen. Dat is een
afzonderlijk vak, dat men geleerd
moet hebben en anders doet men
meer kwaad dan goed aan de
wegen.
Dhr. Plasschaert bevestigde dit
en zei ook in zoo'n geval onder
vonden te hebben, dat er meer
stuk dan heel gemaakt werd,
waarmede ook dhr. Vonck het
eens was.
Dhr. de Potter zeide, dat het
verschil geeft, met welke men
schen men te doen heeft, maar
de hier bedoelde Rottier, dat best
zou leeren.
Dhr. Vergauwe acht hem ook
een vernuftig man, die dat best
zou kunnen. Hij stelde voor hem
f 3 per dag te geven.
De Voorz. was daar tegen. In
't particulier bedrijf wordt lang
geen f 2.50 loon betaald. Het is
voldoende en ook heeft de man
zelf er nooit over geklaagd.
Dhr. Potter vond f3 een mini
mum loondat is absoluut geen
cent te veel. Maar het is tegen
woordig zoo gesteld Wie weinig
doet krijgt veel en wie veel doet
krijgt weinig.
Dhr. Vergauwe: Juist, die den
haver verdienen, krijgen ze niet.
Voor baantjesjagers met licht
werk worden duizenden betaald
en de verhoogingen van salaris
voorgeschreven en bij de werk-
menschen steekt het op 2 kwartjes.
De Voorz. achtte een dagloon
van f 2 50 volgens den eisch van
den tijd.
Dhr. de PotterEen gezin van
een man kan misschien met
f 1 per week toekomen, maar hoe
de werkmenschen er komen tegen
woordig, dat begrijp ik niet.
Men zegt wel eens ze leven toch,
maar spr. weet niet of men dat
leven kan noemen. Wat is er
niet noodig, als er ziekte of be
valling komt in een werkmans
gezin. Hoeveel komt men er
niet te kort? Het loon is beslist
te weinig, burgemeester. Denkt
U den toestand van zulke men
schen maar eens in of gaat er
eens zien, wat ze eten, hoe ze
wonen en slapen.
Dhr. Vergauwe: Zoo'n werkman
heeft toch ook nooit eens een
appeltje voor den dorst of buiten
kansje Dat is altijd hetzelfde,
want hij staat in dienst van de
gemeente en moet dus steeds
beschikbaar zijn.
De Voorz. ontkende, dat de
man aan willekeur van het ge
meentebestuur onderworpen is.
Hij staat ook in dienst van
polderbesturen en boert nog in
t klein in zijn vrijen tijd. Hij
behoeft dus niet van dat dagloon
alleen te leven en trouwens klaagt
de man ook niet.
Dhr. de Potter besprak nog
maals den toestand der arbeiders
tegenover de werkgevers en als
hij dan op zich zelf keek, met
een redelijk salaris, dan kon hij
niet anders zeggen, dan dat d^