Bewogen Huwelijksleren.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee uw scli - Vlaanderen.
No. 64
DINSDAG 16 NOVEMBER 1926.
42e Jaarg.
Binnenland.
FEUILLETON.
J. C. VINK - Axel.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
Kameroverzicht.
Het Tractaat.
Een drukke week heeft de
Tweede Kamer achter zich. Na
tuurlijk vorderde de behandeling
van het verdrag met België nog
het grootste gedeelte van den tijd.
Want de beraadslagingen hebben
veel langer geduurd dan aanvan
kelijk was vermoed, ook de re
en duplieken namen nog gerui-
men tijd in beslag. Tot op het
laatste oogenblik bleef de uitslag
onzeker en al kwam er geleide
lijk aan eenige teekening in de
houding der Kamerleden, doordat
eenige groepen verdeeld waren,
kon men niet vooruit weten, hoe-
velen van deze en dat wel de
grootste groepen, t.w. de Roomsch
Katholiehen en de Sociaal-De
mocraten zich voor of wel
tegen het verdrag zouden ver
klaren. En dat, terwijl ten slotte
enkele weinige stemmen den
doorslag konden geven en ook
inderdaad gaven.
Wij kregen niet den indruk,
dat de fraaie rede, weikedeheer
Van Karnebeek de vorige week
had gehouden, velen had over
tuigd. Trouwens de rede bevatte
daardoor ook naar onze meening
te weinig positiefs, te weinig za
kelijke argumenten. En den eer
sten dag, Dinsdag, waren zes
sprekers aan het woord die allen
zich tegen het verdrag verklaar
den en mededeelden, dat de Mi
nister hen niet had kunnen over
tuigen. Trouwens den indruk, die
Z.Exc. wellicht op enkele opper-
vlakkigen had kunnen maken met
zijn tegen de gemeente Rotter
dam en de Kamer van Koophan
del aldaar gerichte argumenten
was reeds door het daarop per
omgaande gegeven antwoord,
grootendeels verloren gegaan.
Men had zich volgens den heer
Van Karnebeek blijkbaar van die
zijde reeds tegen het kanaal naar
den Moerdijk moeten verzetten
toen nog geenszins vast stond
dat dit en nog minder op
welke wijze, zou worden aan
gelegd. En ook de wijze, waarop
Z.Exc. met de hem van ambte-
lijke zijde verstrekte adviezen
I omsprong, van welke de weinige,
die ten voordeele van het kanaal
luidden, werden voorgelezen,
doch de andere als beslist ge
heim werden achtergehouden,
kon moeilijk een gunstigen indruk
achterlaten.
En wat beteekende voorts de
schrikaanjaging-methode van Z.
Exc. Waarom verklaarde hij
te huiveren bij de gedachte aan
hetgeen zou geschieden als het
tractaat werd verworpen De
Minister had reeds verklaard, dat
er geen internationale pressie
was uitgeoefend, dus hadden wij
alleen maar met België zelf te
doen. En is Z.Exc. nu zoo be
angst voor de wraak, welke van
die zijde zou worden genomen
Dan was het inderdaad wel een
vriendschappelijke atmosfeer,
waarin dit Verdrag tot stand
kwam en belooft het wel op zeer
vreemdsoortige wijze den weg te
effenen tot betere verhoudingen
Maar is dit een teeken van het
goede vertrouwen, dat wij in
onze Zuidelijke buren moeten
stellen
Zoo was er veel op de rede
van Minister van Karnebeek af
te dingen. En de den Minister
toch zeker niet onwelwillend ge
zinde heer Lovink verklaarde
nadrukkelijk, dat Z.Exc. geen
enkel redelijk motief had aan
gevoerd om in het Verdrag te
bewilligen. De heer Knotten
belt wees nog eens op de
dingen, welke onvoldoende zijn
geregeld, zooals de arbitrage en
inzonderheid de kwestie van de
Belgische oorlogschepen op de
Schelde, waarvan wij het juiste
nog steeds niet weten. En juist
in dit ongeregeld zijn ligt een
groot gevaar voor conflicten.
De heer Marchant, die zooals
men weet niets liever zou willen
dan een goede verstandhouding
met de Belgen, doch die het ver
drag al te ongunstig acht, trachtte
de situatie te redden door het
indienen van een motie, waarin
deze wensch op den voorgrond
(29
De lieden voegden zich stil
zwijgend eo onderworpen naai
de nieuwe heerschappij en de
nieuwe orde. Graaf Gustaaf liet
hen geen keus en nam door zijn
beslist optredeD iedere verant
woordelijkheid van hen af.
En nu begon in die oude stille
vertrekken een schitterend leven
er werd gelucht en gestoft, ge
schilderd en met tapijten belegd,
de oude meubels moesten wyken
voor nieuwe kostbare inrichting,
bezoeken werden afgelegd en ont
vangen, diners en landelijke fees
ten losten elkander af, en het slot
weergalmde van het gejubel der
ongewone genietingen.
De graven Stnrzach waren de
rykste grondbezitters uit den
omtrek, en van Kurt hadden de
armen dit meer ondervonden dan
de naburige landeigenaars, want
hij leefde zeer stil. Gustaaf echter
desd het jaist omgekeerd, zijn
schitterend hoi* werd spoedig ge
zocht en geprezen, men achtte
gich gelukkig, in den nieuwen
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels GO Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
landheer, zooals men hem noemde,
een zoo beminnenswaardig gast
vrij mensch, een zoo vroolyk be
schaafd man te vindeD, en Gustaaf
en zijn gade achtten zich te ge
lukkig, hot middelpunt te zijn der
gezelligheid, de meest geziene eD
gezochte persoonlijkheden van
den omtrek, dan dat zij zich ooit
de vraag zouden hebben gedaan,
in hoeverre zij gerechtigd waren
deze rol te speleD. Hoe eigen
machtig hy nu ook gehandeld had
met de schikkingen, in het slot
gedaan, hoeveel ook veranderd
was en vernieuwd, 100 had hij
toch in het eerst vermeden, iets
san te raken of te veranderen in
de kamers die Kurt bewoond had,
ja, hij had zelfs geschuwd ze
binnen te treden. Maar toen hij
den volgenden zomerwederkeerde,
toen hij steeds zekerder de ge
dachte en de trotsche verbeelding
voedde, dat hij hier meester was,
toen verdween zyn laatste beden
king. Den verloopen winter hadden
zoovele kennissen voor den vol
genden zomer een bezoek aange
kondigd, dat de gravin er ernstig
aan dacht, hare logeerkamers te
vermeerderen en haar echtgenoot
had zoo lang gezocht naar een
ruimte,geschikt voor biljartkamer,
dat men overeengekomen was,
werd gesteld doch verder de
verschillende hoofdbezwaren te
gen 't Verdrag in het kort wer
den opgesomd en ten slotte op
een voortgezet overleg werd aan
gedrongen. Maar deze poging
viel niet overal in goede aarde
en eenige leden wilden liever
onmiddellijke verwerping van het
verdrag, waardoor men voor ver
dere onderhandelingen vrij zou
komen te staan.
Tot degenen, die zich spoedig
vóór het verdrag verklaarden, be
hoorden de heeren Heemskerk en
Albarda. Dat hierdoor de kansen
op aanneming* van het Verdrag
aanmerkelijk stegen spreekt van
zelf. De eerstgenoemde vond het
goed, het voorbeeld vanjhr. Van
Karnebeek te volgen en verklaarde
zich ten slotte vóór het verdrag
op grond van allerlei niet vast
staande gegevens. Hij ging 'zelfs
zoo ver om aan te nemen, dat er
ten stotte maar één kanaal zou
komen en dat men niet aan de
geweldige afmetingen van het
Moerdijk-kanaa! zou vast houden
Dat de oppositie tegenover eene
dergelijke wijze van argumentee
ren machteloos stond, spreekt
vanzelf. Ook de heer Albarda
begaf zich op dezen weg door
bij de beoordeeling van het Ver
drag rekening te houden met din
gen, die daar niet in staan.
Hoeveel krachtiger en op hoe
veel steviger basis stonden dan
de bestrijders. Zoo de heer dr.
De Visser, voor wien het kanaal
van Antwerpen naar den Moer
dijk het hoofdbeletsel vormt.
Welk doel kan dit kanaal anders
hebben, vroeg hij, dan den han
del en het verkeer van Rotterdam
weg te lokken naar Antwerpen.
En moeten wij nu daartoe onze
medewerking verleenen Of de
heer Marchant, voor wien het
allergrootste tyezwaar het nieuwe
regime over de Schelde is? Hoe
overtuigend zette hij uiteen, dat
men na aile redevoeringen en
onderhandelingen absoluut niet
weet, waar men aan toe is, doch
alleen dat men in geval van een
internationaal conflict in de groot
ste moeilijkheden zal geraken.
Kurt's kamers niet langer te
kunnen missen. Niet de minste
eerbied hield hem meer terug,
toeu hij de vertrekken betrad,
waarin zijn broeder eenzaam ge
leefd had en bijna vergeten. Daar
lag nog alles zooals hij het ver
laten had, ofschoon ook jaren wa
ren voorbijgegaan de zorgende
hand van den ouden bediende,
door een zachter gevoel geleid
dau de bloedverwanten van hem
die verre was, had alles gehouden
in denzelfden toestaud. De wapens
en antiquiteiten, de zeldzaamhe
den en kunstvoorwerpen, die aan
muren hingen en cp tafels en
boorden stondeD, waren zuiver en
blank, alsof hen geen enkelen dag
eeD zorgende hand ontbroken had
op de schrijftafel lag nog het vel
papier, waarop graaf Kurt den
laatsten morgen een vluchtige
aanteekening had geschreven, de
met leder bekleede armstoel stond
nog voor de tafel, waarop kruiden
en stukken steen lagen, zoo, als
was de bezitter zoo juist in zyn
arbeid gestoord, 't Was een ge
noegen geweest voor den ouden
bediende, dat alles zoo te houden,
▼oor hem was zijn heer niet dood,
hij kon dit niet gelooven, ais hij
zuo midden in die kamers stond,
waar alles van hem sprak en op
Dat deze argumenten voor de
principieele voorstanders van het
verdrag, zooals de heer Vliegen,
die dit is met volle overtuiging
of de heer Nolens, die het op
kalmere wijze is, niets beteeke-
nen, spreekt vanzelf. De heer
Vliegen ging zelfs over tot een
krachtigen aanval tegen de tegen
het verdrag gevoerde actie, welke
hij als een nationalistische Hetze
beschouwt. Voor hem is alles
in het tractaat even mooi en na
tuurlijk.
Dr. Nolens bepaalde zich tot
korte kalme redevoeringen zonder
groote overtuiging, inaar waarin
alle bezwaren tot zoo klein mo
gelijke afmetingen werden terug
gebracht. Wist hij reeds vooraf
dat de overgroote meerderheid
van zijn groep hem toch wel
zou volgen?
Maar de houding van deze
principieele voorstanders v/as
toch oneindig sympathieker dan
die van degenen, die blijkens hun
eerste redevoeringen de gevaar
lijke punten van het Verdrag er
kennen, die ook op wijziging
daarvan en op het voeren van
nieuwe onderhandelingen hebben
aangedrongen en die ten slotte
aan de motie-Marchant, die het
zelfde inhield, hun stem onthiel
den om deze ten slotte aan 't
gewraakte verdrag te geven, in
dit verband denken wij in de
allereerste plaats aan den Sociaal-
Democratischen leider, ir. Albarda,
wiens houding men gerust zon
derling mag noemen. Want de
uitstel-motie-AAachant was juist,
wat de heer Albarda wenschte,
waarop hij zelf aanvankelijk aan
drong. Ook bij zijn repliek achtte
hij nieuwe onderhandelingen nog
gewenscht en hij zou eene motie
hebben aanvaard, indien deze
door alle fractieleiders was in
gediend. Maar nu dit laatste niet
mogelijk was gebleken, was hij
er tegen. Evenwel, ook de heer
Heemskerk had nadere bespre
kingen gewenscht geacht; de
andere leiders, behalve de heer
Nolens, gaven aan de motie hun
stem. Zoodat de eenige oplos
sing van dit raadsel is, dat de
hem wachtte. Nu zou hier echter
»opgeruimd« worden, zooals graaf
Gustaaf het noemde, en metstom-
me smart, maar vochtige oogen,
gehoorzaamde de oude Gottlieb
aan het bevel.
Da omgang werd in grooten
haast gedaan eenige oude kost
baarheden, edelgesteenten, uit
ivoor gesneden voorwerpen en
soortgelijke, achtte de gravin
waardig om haar boudoir te sieren,
maar dè aanzienlijke verzamelin
gen van Abyssinische merkwaar
digheden, door graat Kurt in de
laatste tien jaar verkregen met
moeite en vlyt en aanzienlyke
geldoffers, de kostbare hand
schriften op de weliswaar onaan
zienlijke perkamentrollen, welke
de laden vuldeD, werden zonder
omslag en zonder dat men de
minste zorg droeg voor het over
brengen, gebannen naar een der
hoekkamertjes, waarin men alle
overtollige rommel gewoon was
te bewaren. De geplunderde ka
mers werden zoo keurig mogelyk
ingericht en die hoekhamer door
allen vergeten, behalve door den
ouden Gottlieb en de kinderen
▼an den graaf, voor wie ze een
wonderbaar geheimnisvolle be
koorlijkheid had. Vooral de zes*
jarige levendige Leo stond hier
heer Albarda hier den heer No
lens blindelings wilde volgen.
Waarom echter? Hechtte hij aan
de stem van Mgr. Nolens zooveel
waarde of vond hij, dat hij zich
om andere redenen tegen diens
wil niet mocht verzetten De
heer Schaper toonde zich over
de houding van zijn partijgenoot
dan ook vrij duidelijk ontstemd.
Tot de bekeerden behoorde ver
der Mr. Kortenhorst, die ook vele
bezwaren had, maar ten slotte
op niet zeer duidelijke gronden
toch zijn stem aan het verdrag
gaf. Alleen de heer Van Vuuren
en vier andere partijgenooten van
dr. Nolens durfden hun stem
tegen het ontwerp uitbrengen.
Verder verklaarde de heer Heems
kerk, gevolgd door de groote
meerderheid van zijn partij, zich
vóór het ontwerp. En als laatste
kwam nog de heer Braat verkla
ren, dat hij er zijn stem aan zou
geven.
De dupliek van Minister Van
Karnebeek kon bezwaarlijk veel
nieuws bevatten. Wat heeft men
aan verklaringen van een Minis
ter, dat onze souvereiniteitsrech-
ten op de Schelde niet worden
aangetast, tegenover 'n zinsnede
in de Toelichting tot het Verdrag,
waaruit 'blijkt, dat de Belgen de
vrije doorvaart van oorlogssche
pen kunnen verlangen. Trouwens
ook de loodsregeling is van dien
aard, dat wij de volle vrijheid
van beschikking over de Schelde
verliezen. Het groote kanaal acht
de Minister voor Antwerpen noo-
dig en zij, die zich daartegen nu
zoo sterk verzetten, hadden naar
zijne meening, van hunne bezwa
ren vroeger moeien doen blijken.
Ten slotte lei de Minister nog
maals de verklaring af, dat hij
geen nieuwe onderhandelingen
zal voeren, in de eerste plaats,
omdat hij ze niet noodig achten
in de tweede plaats, omdat hij
het resultaat daarvan niet kan
voorzien. Moet dit laatste weer
als eene stille bedreiging wor
den opgevat?
De uitslag van de stemming
is onzen lezers bekend. Nadat de
motie-Marchant was verworpen
in stomme verbazing en onuit
puttelijke nieuwsgierigheid tus-
schen die wonderbare dingen,die
noch schoon waren, noch schitte
rend, wier gebruik noch bestem
ming hij weliswaar kende, maar
waarvan de oude Gottlieb hem
echter vertelde, dat koningen ze
in hun paleizen hadden gehad,
dat ze tempels hadden gesierd en
graveD en meer dan.duizend jaar
oud waren.
Zoo was de lente voorbijgegaan
en de zomer verschenen, 't Was
een warme Augustus, op weide
en veld prykte alles in vollen
tooi, in zwellende rypheid, in
gezegende vrucht. Op Sturzach
vierde men den geboortedag der
gravin, een groot en schitterend
gezelschap verstrooide zich na
tafel in het park, om verkoeling
te zoekeu in de schaduwryke
dreven en een klein aantal heeren
begaf zich Daar de biljartkamer,
om zich daar te onttrekken aan
deD dwaDg der etiquette, bun
opgelegd door de tegenwoordigheid
der dames en die huu na de
tafelvreugde dubbel lastig toe
scheen.
Wordt vervolgd
Verlies u zelf niet, dan blyft
gij b(j elk verlies ryk genoeg,
AXELSCHE
COURANT.
