Bewogen Huwelijksleven. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch - Vlaanderen. No. 63. VRIJDAG 12 N O V E M B ER 926. 42e Jaar«r. FEUILLETON. Buitenland. J. C. VINK - Axel. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. Zichzelf «Verlossen. De grondgedachten van den modernen cultuurmenscli, hij moge zich dan materialist, theo soof, spiritist, of vrijzinnig chris ten noemen, is zoo schrijft terecht de „N. Leidsche Ct." deze De mensch moet zijn ver lossing niet verwachten van iets, dat buiten hem is, hij moet zichzelven verlossen. Hij kan dit ook. Hij moet alles ver wachten van zijn dieper Zelf. De mensch maakt een deel uit van de Godheid, is zelf God. Om dit te bewijzen, haalt het blad een pasage aan uit een toe spraak van den heer (Ds.) H. G. van Wijngaarden, voorganger der Vrije Gemeente te Amsterdam, en wel deze „Vertrouw op uzelf als gij een zuivere mensch zijt, want de zui vere mensch weet wat hij kan Hij heeft niets te doen dan te luisteren naar zijn hoogere in stincten. De neigingen openbaren zich, laat hij ze volgen. De uit spraken des harten komen, laat hij ze gehoorzamen. Als uw hart u dringt te geven, verstik deze stem niet. Als de barmhartigheid u tegenstaat, beoefen haar niet, Gij zijt er nog niet rijp voor. „Vertrouw echter ook op uzel- ven, al zijt gij een onzuivere, on zekere mensch. Deze moet be- beproeven. Omdat het innerlijk geluid niet meer zuiver klinkt te zwak of te grof is, moet hij zorg vuldig luisteren. Hij zal te hoog grijpen, meer willen doen dan hij kan dat hij door de misluk king niet vertwijfeld. Of hij zal zijn doel te laag stellen dat hij dan niet te spoedig tevreden zij. Hij zal in het duister rondtasten. Maar laat hij nooit door zijn mis lukkingen het vertrouwen verlie zen. W-ie dat ontbreekt, lijdt on berekenbare schade. „Waarom zal het hem ook ont zinken? De ziel die dwaalt, blijft toch de ziel, die zoekt? De ziel, die zoekt, zal eens vinden. „Vertrouw op uzelf, onvoor waardelijk". Na dit citaat wijst hït blad er (28 Toen Kurt deze bemoeiingen opmerkte, werd hy eigenzinnig eu wantrouwend en er begon een bedenkelijkelijke vervreem ding te ontstaan tusschen de broe ders, dat den oudste nochtans niet verhinderde, graaf Gustaaf vaak ter hulpe te komen met aanzien lijke vrijwillige toelagen. Want deze gebruikte veel, veel meer dan zijn inkomsten, en de rijke geschenken zijns broeders dieDden bij aya matige inkomsten en zijn traktement als ofticier vaak alleeD daartoe, om oogenblikkelyke ver legenheden te dekken, od had niet de gedachte hem getroost, dat zjjn broeder als oude vryer zou sterven, dan zou in het eind zijn bezorgdheid grooter geworden zy d, dan zjjn lichtzinnigheid. En inder daad scheen Kurt noch liefde te gevoelen, noch die in te boeze men, want hij bleef de vrouwen zoo verre, dat zy geen gelegenheid' hadden te zien, hoe in dat erustige, niet 8choone gelaat een paar oogen •baalden, zoo goed en trouw, zoo op, dat wel in vervulling komt het Woord Gods „Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de ge zonde leer niet zullen verdragen maar kittelachtig zijnde van ge hoor zullen zij zich zeiven leeraars vergaderen naar hun eigene be geerlijkheden. En zullen (hun) gehoor van de waarheid afwen den, en zullen zich keeren tot fabelen". Het huwelijk van den Kroonprins Woensdag heeft de kerkelijke huwelijksinzegening van Kroon prins Leopold van België met Prinses Astrid te Brussel plaats gehad. Te ruim half elf vertrok de stoet van het Koninklijk Paleis. Langs de Rue Royale en Rue de Ligne werd naar de St. Michiel- et-Gudule gereden. In de eerste auto zaten de Koning van Denemarken en de Groothertog van Luxemburg. In de vijf volgende auto's zaten de overige gasten, die bij de huwe lijksplechtigheid tegenwoordig zouden zijn. Daarna volgden drie galakoet sen. In de eerste zaten de gravin de Robiano, graaf de Merode, diens adjudant generaal Jungbluth en graaf de Lannoy. De volgende koets, met zes paarden bespannen, werd ingenomen door Koning Albert, Koningin Elisabeth en kroonprins Leopold. In de derde koets reden de bruid en haar ouders. Langs den geheelen weg stond een groote menigte, die de vor stelijke personen, vooral Prinses Astrid, enthousiast toejuichte. Aan den ingang der St. Gudule werden de vorstelijke personen ontvangen door den aartsbisschop van Mechelen, Mgr. van Rooy, met staf en mijter, die vergezeld was van den bisschop van Luik, Mgr. Rutten, den bisschop van Namen, Mgr. Heylen, en andere kerkelijke hoogwaardigheidsbe- kleeders. Ook de getuigen waren aan den ingang aanwezig. Toen de bruid en bruidegom met de ouders en getuigen plaats verstandig en levendig, dat men geloovea kon, wat zij verhaalden van de schatten, die daar verbor gen lagen diep in ziju geest en :n zyn hart. Eenmaal, toen Kurt laDgen tijd op reis was, drong een gerucht tot Gustaaf door, dat zjjn broeder verloofd was met de seboone doch ter van een opperhoutvester, die hem nog beter bevallen was, dan al de bloemen, die hy zijn ganscbe leven verzameld had in het woud. Maar nog eer de verschrikte Gus- taat den tijd had, dit gerucht na te vorschen, kwam Kurt terug, ernstiger, zwijgender nog dan te voren en de vraag zjjus broeders wees hij onvriendelijk at. Een zekere treurigheid lag verspreid over zijn gelaat, geheel in tegen spraak met de huwelijksgeruch ten en zyn energie week nu eens voor een stille onverschilligheid, die Gustaaf zich wist ten nutte te maken, dan weder voor een rustelooze gejaagdheid, die hem dreef van de eene plaats naar de andere. Een onbedwingbaar ver- iangeu dreef hein opnieuw weg de wereld in hy wilde zich ver zadigen aan de onuitputtelijke broD van schoonheid en wijsheid, waaraan de natuur de dorstigen laaft, die den twijfelaar* geloof, j DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postbus No. 6. namen, liet het koor het „Deus Abraham" van Dubois liooren. De aartsbisschop van Mechelen, Mgr. van Rooy, verrichtte daarop de huwelijksinzegening en zegende de jonggehuwden. De aartsbisschop geleidde hen, terwijl de Triomphmarsch ten gehoore werd gebracht, naar den uitgang. Naar het Paleis terugrijdende zaten in de eerste galakoets Kroon prins Leopold en zijn echtgenoote, in de tweede Koning Albeit, Ko ningin Elisabeth, Prins Karei en zijn echtgenoote. Op den terugweg naar het Ko ninklijk Paleis werd gereden langs Treurenberg en Rue Royale, Om 1 uur werd in het Paleis een dejeuner gebruikt. Na de ontvangst ten stadhuize en het galadiner in het paleis te Brussel, ontving prins Leopold in particuliere receptie zijn vrien den. Ook hadden prins Leopold en prinses Astrid een delegatie van de Belgische kolonie te Parijs te ontvangen, die gekomen was om aan het vorstelijk paar als geschenk een oud exemplaar aan te bieden van de Fables van La Fontaine. De militaire relletjes in de Kamer Na de beantwoording door den Minister van de heeren De Visser en Ter Laan aangaande hun inter pellaties over de militaire onge regeldheden te Assen en Ede repliceerden bovengenoemde hee ren weer in de zitting van Dinsdag. De heer de Visser ontkende, dat er een complot bestond, die de relletjes voorbereid had, maar wenschte wel de tijd daarvoor gekomen, dan kunnen, zoo zei hij, de soldaten optreden tegen de onverantwoordelijke creaturen van officieren. De communisten moeten z.i. het leger zooveel mo gelijk ondermijnen, dan zullen de soldaten, die tot moord worden aangezet, niet meer schieten op de sterren in de lucht, maar op de sterren op de kragen van die officieren. Hij stelde een motie den droeven vreugde, den ruste loozen vrede schenkt. Verre vreemde landen wilde hy zien in hun pracht en in hun schoonheid, de plaatsen, waar eens trotsche geslachten geheerscht hadden en toen verdwenen waren, waar slechts overblijfselen van een lang vervlogen tijd tot ons spreken van die dageD. Hy wilde navorschen en verzamelen, eD de eindelooze macht, die werelden schept en vernietigt, die macht zou zyn gëest onderwerping leeren, aan zyd hart vrede, schenken. Nadat de toebereidselen ge maakt waren voor een langdurige afwezigheid, ging Kurt, na eer. kort afscheid van ziju broeder ge nomen te hebben, op reis. Hy doorreisde Griekenland en eing naar Egypte eD vandaar kreeg Gustaaf berichthij ontving ook de tijding, dat Kurt zich ander half jaar later naar Zuid-Amerika had ingescheept, dat een jaar nog kon verstrijken of wellicht nog langer, eer hy aan terugkeeren dachtmaar deze korte berichten en de regelmatige voldoening van zijn wissels waren de eemige tee kenen van leven die hij gaf. En piotseliDg verstomde ook dateen jaar ging voorbij en nog een en nog een, de korte berichten bieren tot 5 regels 60 Cent; voor Groote letters worden naar ADVERTENT1ËN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. voor, waarin werd afgekeurd het optreden van den Commandant van het Veldleger, den heer Aiuiler Massis en andere officieren, en verzocht werd afschaffing van herhalingsoefeningen, opheffing van politietroepen en invrijheid stelling der gestraften, tengevolge van de incidenten. De heer K. ter Laan zei, dat de S. D. A. P. haar menschen niet zal aanraden op de officieren te schieten, maar wil op andere wijze ontwapening bevorderen. Spr. meende, dat de officiëele rapporten over het gebeurde te Assen en Ede niet juist waren. Hij diende een motie in, tot in stelling van een commissie, ten einde op onpartijdige wijze een nieuw onderzoek in te stellen naar de ongeregeldheden bij de troepen in 1926. De heer Van Rappard stelde de socialisten indirect verantwoor delijk voor het gebeurde te Assen. In het leger moet de orde gehand haafd worden, anders wordt het een janboel en gevaarlijk voor de maatschappij. Dhr. Deckers wees op den tue- nemenden invloed var, hen, die onregelmatigheden wenschen. Men moet daarbij met vee! tact optre den. Velen zien niet meer in het nut van een leger en dit nu is de bestrijders van het militairisme niet genoeg en daarom maken zij de soldaten afkeerig van den dienst. Dhr. de Visser (c.-h.) kwam op tegen de minachtende wijze waar op in de Kamer over de officieren gesproken werd - en bracht hun integendeel hulde. Het standje te Assen is door één persoon ver wekt, die misbruik maakte van de goede bedoeling van zijn offi cier. De communisten zijn direct, de socialisten indirect verant woordelijk, maar ook de leger leiding gaat niet vrij uit. Dhr. Albarda wees op de zware marschen. Dhr. Marchant wenschte, dat als er klachten waren, die bij de volksvertegenwoordigers werden ingediend. Hij achtte ook de marschen te zwaar en kan zich uit, de wissels werden niet meer geïncasseerd eu Gustaaf maakte «ieh vertrouwd met de gebachte, dat Kurt niet zou wederkeeren en dat hij zichzelven nu ging be schouwen als de eigenaar van Sturzach. Hij had zijn broeder zoo verre gestaan, ja in den laatsten tijd bijna vijaudelijk tegenover hem, zoodat deze gedachte hem volstrekt niet kon bedroeven. Sedert Kurt's vertrek was hij va der gewordeD, zijn vrouw had hem kort achter elkander een zoon en een dochter geschonken en deze gebeurtenissen die hij na een vijf jarige echtverbintenis nauwelijks meer gewacht had, diende alleen daartoe, om zjjn hevig verlangen naar bezittingen eD aanzien te dosn toenemen. Tot zyn eigen gerust stelling liet hy nasporingen Daar zijn broeder doen en verzuimde niat, toen die zonder gevolg bleven, overal het stellige vermoeden te verspreiden, dat Kurt dood was. Het werd hoog tijd, dat dit gerucht zijn crediet, nu ook geruimen tjjd niet meer door zyn broeder onder steund, weder herstelde. Den nieuwen grondbezitter, den rijken erfgenaam, wiens schooqe bezitting nog onbelast wss, stroomde kapi taal toe zooveel bij maar noodig bad, en verwierp ook het gerecht voorstellen, dat soldaten weigeren te schieten op hun kameraden. Verschillende sprekers voerden nog het woord over die kwestie. Typisch was het antwoord van den Minister, die op de tekort komingen wees van de legerlei ding der socialisten, bij de demon stratie in Den Haag, toen kinderen tot in den nacht werden meege sleept, de menschen bij bosjes flauw vielen van de warmte en er duizenden achterblijvers waren. ZExc. deed een beroep op alle partijen tot samenwerking om de rust in de kazernes te behouden. De beide moties werden met groote meerderheid verworden. Het Verdrag met België. Dinsdag zijn de debatten in de Tweede Kamer weer begonnen over het veelbesproken Verdrag en blijkens de Kamerverslagen zijn de tegenstanders door de rede van den Minister niet overtuigd van de wensclrelijkheid, noch van de noodzakelijkheid, al zijn ver schillende bezwaren weggenomen of vervaagd. Door den heer Marchant is Woensdag in samenwerking met andere Kamerleden een motie samengesteld en onderteekend. De motie werd echter niet inge diend, voor de Minister de spre kers van Woensdag zal hebben beantwoord. Zij luidt aldus De Kamer overwegende, dat Nederland eene onderlinge vriendschappelijke regeling met België van de hangende vraag stukken op den hoogsten prijs stelt en vertrouwt, dat eene voor beide partijen aannemelijke ge meenschappelijke formuleering der grondslagen is te vinden dat tegen het thans aan de Kamer voorgelegde tractaat van 3 April 1925 ernstige bezwaren zijn gerezen, hoofdzakelijk hierin bestaande dat le. het standpunt van Neder land in zake zijn bevoegdheid om in tijd van oorlogsgevaar en van oorjog het watergebied van de Westerschelde voor oorlogs- verkeer te sluiten niet uitdrukke lijk door België is erkend de doodsverklaring "au graaf Kurt, door Gustaaf verspreid, op een be sliste wijze, zoo werd dit toch slechts als een vorm beschouwd, waaraan voldaan moest worden, zonder dat men twytelde aan den dood van den vroegeren bezitter. Gustaaf leende aanzienlijke som men, deels om oude drukkende schulden te voldoen, deels om zich op een meer schitterenden voet in te richten. Drie jaren waren verloopen, sedert hij op Sturzach geweest was, en du nadat Kurt sedert drie jaar reeds geheel ver dwenen was, bes'ooi Gustaaf er den zomer door te breDgen. Zyn ver schijning daar verwekte by het geringe aantal bedieudeD, die nog op Sturzach wareD, meer verwar ring en pyolijke vei wachting, dan vreugde. Was hij de heer, of was hü het niet? Moesten zij Kurt ge hoorzamen of Gurtaaf, eu wie was het meest te vreezeD, als de eerste toch eens wederkwam Dit waren de vragen, die de hooiden der goede lieden beangstigden eD ver warden, welke Gustaaf toch een voudig hierdoor oploste, door op te treden als onbeperkt beer en gebieder. {Wordt rcvolgd), AXELSCHE (V) COURANT.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1926 | | pagina 1