Bewogen Huwelijksleven.
No. co;
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h- VI a a ii der en
DINSDAG 2 NOVEMBER i 9:20.
42e Jaarg.
Binnenland.
FEUILLETON.
J. C. VINK - Axel.
3«j pfl
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
Parlementair Weekoverzicht.
De Wegenbelasting.
Voordat de Tweede Kaïner
overging tot de behandeling van
het Belgische verdrag heeft zij
de Wegenbelasting genomen. Be
doeling is, zooals wel algemeen
bekend mag worden geacht, om
door 't heffen van eene vrij hooge
belasting op alle motorvoertuigen
te komen tot de vorming van
een Wegenfonds, waarin dan te
vens de opbrengst van de rij
wielbelasting zal worden gestort.
Dit Wegenfonds is noodig, wil
men ooit tot verbetering van onze
belangrijkste verbindingen te land
kunnen geraken. De hiervoor
benoodigde bedragen zullen, in
verband met den geheel onvol
doenden toestand, waarin onze'
groote wegen zich bevinden, zóó
hoog zijn, dat zij onmogelijk uit
de gewone begrooting kunnen
worden bestreden. Over het ge
heel bestond dan ook tegen de
vorming van een Wegenfonds
geen bezwaar. Alleen dhr. Braat
scheen van oordeel te zijn, dat
onze wegen niet zoo slecht zijn
en gaf de schuld aan de chauf
feurs, die naar zijn begrip veel
te hard rijden. En ook met de
heffing van een weggeld kon men
zich over het algemeen wel ver
eenigen. Maar over de vragen,
wie voor betaling in aanmerking
komen en welke bedragen zij
moeten storten, bestond natuurlijk
veel verschil van gevoelen. Wij
noemden hierboven reeds de Rij
wielbelasting. En nu greep de
heer Hieinstra de gelegenheid
aan, eene motie in te dienen tot
afschaffing van die belasting.
Welke motie, natuurlijk na ern
stige bestrijding van de Regee-
ringstafel, met 47 tegen 28 stem
men werd verworpen.
Ten aanzien van het voor auto
mobielen te treffen tarief bleek
de Regeering meer tot toegeven
bereid. Inzonderheid dat voor
de vrachtauto's werd aanmerkelijk
verlaagd. Maar van het scheppen
(25
»Ach, er is wat te bruiloften,»
zei het meisje bijna boos, »vraag
mij liever, ot' ik van den arbeid
uitgeslapen ben, want verder heelt
men van den dag niet veel ge
merkt,» dan verdubbelden last
»Nu, ik dacht, dat toch niemand
te klagen had,» meende de be
diende, »zoo goed en rijkelijk ia
stellig sedert menschenheugenis
niet gekookt op Sturzacb en de
wyn heeft letterlijk gevloeid
Altijd eten en drinken,» zei
het meisje, »aan iets andere denkt
gy mannen niet. Wie spreekt er
van eten Een fatsoenleken dans
hadden ze moeten geven, zooals
dat op een behoorlijke bruiloft
pastgisteren zij, beden wij dan
wist men nog, waarvoor men
zooveel moeite had gedaaD. De
boel is het onderst boven gekeerd,
geveegd, gepoetst, gekookt en
gebraden, eerepoorten en kransen
gemaakt, drie dagen en drie
n&chteD, en waarom Alleen
opdat de beeren en dames na het
(rouwen aan de tafel zouden ga&D
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Eelef. 56. - Postbus No. 6.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
van algemeene uitzonderingen ten
behoeve van bepaalde groepen
van gebruikers wilde jhr. de Geer
niets weten. De Regeering be
schouwt het motorverkeer als één
geheel en vreest, dat, als met
uitzonderingen wordt begonnen,
deze al te talrijk zullen worden.
Zij wees daarom het amendement
van den heer Knottenbelt om
vrijstelling te verleenen voor hen,
die niet op Rijkswegen komen,
ten sterkste af, zoodat dit werd
verworpen. Ook het voorstel van
den heer Van der Waerden om
autobussen vrij te stellen, welke
rijden op wegen, waarop tol wordt
geheven, kon geen genade vinden.
Wel gaf de Regeering toe, dat
de tollen zoo spoedig mogelijk
geheel moeten verdwijnen, maar
dit ontwerp heeft daarmede niets
te maken en de weggeldheffing
mag daarvoor in geen geval wijken
Men bracht het niet verder dan dat
eene bepaling werd opgenomen,
waarbij aan de Kroon de be
voegdheid werd gegeven om in
bijzondere gevallen geheele of
gedeeltelijke vrijstelling van de
belasting te verleenen.
Zij, die klaagden, dat deze
heffingen alleen zullen dienen
voor de belangrijke verkeerswe
gen, zoodat het platteland daar
van weinig zal profiteeren, kre
gen van.Minister Van der Vegte
de toezegging, dat ook zoo spoe
dig mogelijk tot verbetering van
de tertiaire wegen zal overge
gaan.
In één opzicht hadden vele
leden veder willen gaan dan de
Regeering, n.l. in zooverre dat
zij niet slechts motorrijtuigen
maar ook door paarden getrok
ken wagens, in de balast, hadden
willen doen deelen. De bestrij
ding van dit denkbeeld door
Minister van der Vegte was niet
zeer sterk. Dat Z.E. zich tegen
de instelling van een wegenraad
verzette, achtten wij meer begrij
pelijk. Deze aangelegenheid is
waarlijk niet van zoo moeilijken
aard, dat deze niet door den ge
wonen Waterstaatsdienst zou kun
nen worden ter hand genomen.
Er komt nu in de eerste plaats
zitten en eten en drinkeD. Nau
welijks heeft men de bruid orden
telijk kunnen zien en om acht uur
was alles voorbij, om tien uur
was het reeds stikdonker in het
gansche slot en zoo stil, als ware
er in 't geheel geen bruiloft ge
weest.»
»Ja, Lena, vrij zullen het wel
eens anders doen,» zei de bediende
lachend en gat haar een lichten
duw in de zijde.
Het meisje wendde zich half
pruilend, maar met landelijke
ccquetterie af.
>Laat toch die dwaasheid, het
ontbreekt er nog maar aan, dat
de jonge gravin uit het venster
zag, zij zou raar opkijken, die
maakt met haar man nog geen
gekheid.»
De bediende zag haar verbluft
aan. »Dat geloof ik niet Lena,
waarom zou zij hem dan geno
men hebben
»Ja, wie kan dat weten,» her
nam het meisje, »maar waar is
het toch, dat zij doeD, alsof zij
elkander niet aangingen. De nieu
we kamenier heeft zelve aan
vrouw Grimpel verteld, dat de
graaf na de plechtigheid de gravin
de hand gekust heeft en daarmee
basta. Is dat dan een bruiloft,
voor eeD jonje vrouw,* zjj
een Rijkswegennet, waarin de
belangrijkste groote verkeerswe
gen worden opgenomen en voorts
zal elke provincie een provinciaal
wegennet van secundaire wegen
moeten vast stellen. Uit de be
dragen, welke zoowel aan het
Rijk als aan de verschillende
provinciën uit het wegenfonds
zullen worden uitgekeerd, zal elk
de verbetering van zijne wegen
moeten betalen.
Ten slotte hadden de pogingen
om de Rijwielbelasting te verla
gen toch nog een betrekkelijk
succes. De heer Ebels deed
allereerst nog het voorstel om
deze belasting niet meer te be
schouwen als inkomst voor het
wegenfonds. De bedoeling hier
van was, dat de Rijwielbelasting
indertijd is voorgesteld als een
tijdelijke maatregel. Voor 1 Jan.
1930 zou opnieuw over het be
staan daarvan moeten worden
beslist. En als zij nu werd op
genomen als één van de voor
naamste bronnen voor het nieuwe
fonds, voorzagen de voorstanders
van het amendement Ebels, dat
zij nooit weer zou verdwijnen.
Het werd echter met 67 tegen 17
stemmen verworpen. Doch hier
mede was het niet gedaan. De
heer Hiemstra diende een motie
in om de rijwielbelasting te ver
lagen van f3 op f150. Deze
motie werd ingetrokken na de
toezegging van Minister de Geer,
dat de belasting tot f2 zal wor
den verlaagd, zoodra de midde
len van het fonds dit zullen toe
laten en dat de vrijstellingen zul
len worden uitgebreid.
Eene beslissing over het we
genfonds kon nog niet worden
genomen, doordat de Tweede
Kamer, Donderdag niet met deze
wet gereed is gekomen.
Het Ned.-Belg. Verdrag.
Vrijdag is een aanvang gemaakt
met de behandeling van het Ne-
derlandsch-Belgisch Verdrag. Dat
de belangstelling hiervoor groot
was, spreekt vanzelf. In de Kamer
ontbraken slechts betrekkelijk
zweeg', want iu de openstaande
zijdeur 7an het kasteel verscheen
een bejaarde vrouw met een open,
maar goedig gelaat, wier gewich
tige sleutelring haar aanwees als
huishoudster en deze wenkte het
meisje zich te haasten Zij vulde
snel haar kruik eu ijlde heen,
den bediende overlatend aan zyn
beschouwingen over de vreemde
maniereD der voornameD.
Intusschen was de zon hooger
gestegen, zy speelde op het groene
loof, dat de hooge vensters vau
het kasteel omkranste en sloop
zachtkens door de plooien der
ryke gordijnen toi aan het leger,
waarop een jonge vrouw diep en
zoet lag te sluimeren. Schitter nde
bruine lokken omlijstten het zachte
ovaal van een kinderlijk schoon
gezichtje eD de half geopende
roode lippen lieteD een ry schoone
witte kleine tandem zien. De ver
blindende zonnestraal wekte de
slaapsterzij richtte zich overeind
en keek een oogeDblik met hare
vriendelijke bruine oogen als ver
wonderd in het rijke vertrek rond.
Het was een hoekbamer, hoog en
vriendelijk, zy het dan ook niet
groot, met het uitzicht op den tuin
en in het dal en ingericht met
smaakvolle weelde. De zware
damasten gordyoen waren dicht-
weinig leden en bij den aanvang
van de vergadering waren reeds
14 sprekers ingeschreven.
De beraadslagingen in eersten
termijn zullen zeker eenige dagen
in beslag nemen, en nadat Mi
nister van Karnebeek het woord
zal hebben gevoerd zal de be
raadslaging één of twee dagen
worden geschorscht om den leden
gelegenheid te geven de minis-
terieele rede kalm na te lezen
en nog eens te overwegen. Deze
maatregel bewijst wel, hoezeer
het zal spannen. Zal de heer
Van Karnebeek nog iets nieuw
kunnen mededeelen Tot voor
kort waren er velen, die het ge
loofden en meenden dat op grond
vair datgene, wat men thans nog
niet weet, eene kleine meerder
heid van de Kamer het verdrag
zou aanvaarden. Maar de ge
weldige actie, die in de laatste
weken tegen het verdrag is ge
voerd, heeft ook in deze mee
ning verandering gebracht en
men begint algemeen over te
bellen tot de meening, dat het
verdrag er niet zal komen. Ot
hierbij wellicht de wensch de
vader van de gedachte is, zullen
wij moeten afwachten.
De eerste spr. over en tegen
het verdrag was de heer Knot
tenbelt. Van dezen Rotterdam-
schen advocaat mocht niet anders
worden verwacht. Maar het was
niet alleen cp grond van econo
mische en Rotterdam rakende be
langen, dat mr. Knottenbelt het
verdrag bestreed. Terecht zette
hij op den voorgrond, dat, zoo
als later op den middag ook nog
eens door den heer Krijger werd
uiteengezet, het hoofdbezwaar
tegen het verdrag is, dat wij een
gedeelte van onze Souvereiniteit
op de Wester-Schelde verliezen.
En dat is geen theoretisch be
zwaar, doch zou voor ons onder
zekere omstandigheden bijv. bij
een nieuwen Europeeschen oor
log, waarbij wij niet, doch België
wél zou zijn betrokken, tot on
berekenbare moeilijkheden kun
nen of zelfs moeten leiden.
De heer Knottenbelt behandel
de nog de vraag, hoe de Minis-
gesehoveD, om het daglicht te
weren, maar toch was het over
winnend binnengedrongr-D en
verlichtte de muren, de met zijde
bekleede meubels, de rijke toilet
tafel, schitterend van zilver en
kristal. Als men rondkeek in deze
kleine ruimte, dan wist men niet,
of alleen de rykdom ot ook de
liefde haar versierd had, zoo zorg
vuldig was gedacht aan iedere
behoefte, aan ieder klein gemak.
De jonge vrouw stond op en
deed de kleine pantoffels aan, die
voor het bed stonden, trok een
licht ochtenögewaau aan eu ging
n&ar het venster, om de gordijnen
open te schuiven. De schoonste
lentemorgen schitterde haar tege
moet en duizend jubelende vogel-
kelen zongen een lied van geluk
voor haar lag het dal, de rijke
vlakte met haar groen van weiden
en wouden, met haar bloeiende
dorpen en deD vloed, wiens golven
als zilver schitterden. De nevel
was opgetrokken. Een heldere
zonneschijn overstroomde de aarde
daar beneden eu sierde de schit
terende dauwdroppelen, die zich
wiegden op de grashalmpjes, met
een duizeodkleurig licht, 't Was
verrukkend schoon hierboven en
ofschoon Catbarina dit reeds hon
derdmaal had aanschouwd, nitn-
ter op de vernederende eischen
heeft kunnen ingaan. En hij gaf
het antwoord dat lang algemeen
is gegeven, doch .door den Mi
nister is tegengesproken en ook
van de andere zijde uitdrukkelijk
is ontkent, dat Z.E. zou zijn ge
zwicht uit vrees voor België, dat
den steun van Frankrijk achter
zich gevoelde. Is dit antwoord
juist? Het zal zeker algemeen
op prijs worden gesteld, als wij
hierop een beslist antwoord mo
gen vernemen. Maar als de op
lossing van mr. Knottenbelt niet
de juiste mocht zijn, dan zou
niets anders overblijven dan de
verklaring, dat de Belgische Mi
nister Hijmans onzen heer Van
Karnebeek te slim af is geweest.
Minder afwijzend dan mr. Knot
tenbelt en dan zijn partijgenoot
de heer Krijger bleek de heer
Lovink tegenover het verdrag te
staan. Ook hij nam aan, dat het
verdrag ons door de groote mo
gendheden is opgedrongen en
ook hij kon niet ontkennen, dat
de Nederiandsche belangen on
dergeschikt zijn gemaakt aan die
van België Maar hij wilde het
tractaat toch niet beslist afwijzen,
doch eerst nadere mededeelingen
van den Minister afwachten. En
wellicht zal hij daarna behooren
tot hen, die op wijziging of uit
stel zullen aandringen.
De vierde spreker, de heer
Brautigam, verklaarde zich weder
beslist tegen het tractaat. Hij
sprak echter niet namens alle
sociaal-democraten, maar voor
een deel van hen, zoodat deze
groep evenals vele anderen bij
de stemming verdeeld zal zijn,
hetgeen deze stemming tot het
laatste oogenblik onzeker houdt.
Hij protesteerde krachtig tegen
den geestestoestand van de Bel
gen, die een dergelijk tractaat
willen afdwingen. Voor hem is
voorts het kanaal van Antwerpen
naar de Moerdijk, dat België in
het geheel niet noodig heeft om
dat Antwerpen ook zonder dat
kanaal tot een van de machtigste
havens van het vasteland is ge
worden, de grootste grief.
mer nog had zij het zoo diep
gevoeld als heden. Zij opende
het venster, opdat de frissche
morgenwind hasr verhitte slapen
zou verkoelen en drukte in stomme
ontroering de handen op haar
kloppend hart, bewogen door zoo
vele aandoeningen van allerlei
aaid.
»Mijc God Myo God riep
zij hartstochtelijk, »daar breekt
de dag aan, helder en schitterend,
vol gouden gloed en al wat leeft
juicht hem tegemoet en m ij n
dag is reeds verdwenen, eer ik
nog de zon heb aanschouwd 1
Den morgen na myu bruiloft
hoe anders heb ik eens die gedacht
in mijn kinderlijk hart, hoe sierde
mijn lantazie hem vol blijden lust
en hoe anders is het nu 1 Ik be
hoor aau iemand en toch aan
niemand, ben geketend en toch
vry, ik heb trouw weggeschonken
en geen liefde
Daar luidde ten tweeden male
het kloosterklokje daar boven
sis een zacht woord van troost
klonk de klank en zij verstond
dien.
Wordt vervolgd).
't Hoogst in 't leven staat hy,
die 't verst gevorderd is met het
maken van ik tot n i e t-i k,
I
A l
