BewogeD Huwelijksleven. Nieuws- en A dvertentieb 1 ad y o o r Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 47. VRIJDAG 17 SEPTEMBER 1926. 42e Jaarg. Bij dit blad behoort een bijvoegsel. Medezeggenschap. FEUILLETON. Buitenland. J. C. VINK - Axel. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. In Duitschland heeft men thans eenige ervaring op het gebied van „medezeggenschap'. Bij de wet van 4 Februari 1920. het z.g. „Betriebsrate gesetz", werd de oprichting van onder nemingsraden verplichtend gesteld voor alle bedrijven van eenigen omvang. Leest men den tekst van de wet, dan kan men niet anders verklaren dan dat inder daad aan de ondernemingsraden een groote mate van medezeg genschap is gegeven. En men was in 1920 in vakvereenigings- kringen wat blij met de invoe ring van den nieuwen vorm van industriëele democratie. Dit was het begin redeneerde men, nu kon constructieven arbeid ver richt worden. Ook de delegatie van S D.A.P. en N.V.V., die in verband met het vraagstuk van medezeggenschap een studiereis naar Duitschland maakte, moest in haar rapport vaststellen, dat een groote stap in de goede richting was gedaan, een stap, waarvan vooral de indirecte ge volgen van onschatbare beteeke- nis zullen blijken te zijn. Wij troffen thans in een Duitsch klad, straks zullen wij den naam er van noemen, een uitvoerige bespreking van de werking der ondernemingsraden aan. Wij ver talen uit deze beschouwing den volgenden zin „Hij die eens de taak op zich zal nemen de geschiedenis te schrijven van de arbeidersbewe ging in Duitschland, zal zich af vragen, hoe het mogelijk is ge weest, dat zoo veel kostbare tijd verspild werd, zulke dwaas heden uitgekraamd, waarvan door vrijwel niemand eenige waarde werd gehecht." Dit is geen malsch oordeel van de... „Deutsehe Gewerkschaft- zeitung", het vakblad van socia listische vakbeweging in Duitsch land Wij zullen aan het artikel niet meer ontleenen, want de hier- (15 Maar hare trekken, die sinds een jaar een aanmerkelijk vasteren vorm hadden aangenomen, had den vaak een uitdrukking van de koudste zelfzucht en den meest kwetsenden hoogmoed, wat zij ten minste voor Felicita niet altijd vermocht te verbergen. Felicita gevoelde iets daarvaD, zelfs in den kus dien hare zuster haar gaf. Maai dit wekte oiet zooals eer tijds een bitter gevoel in haar op, zy wendde zich tot baren vader, zij overlaadde hem met tcederheid, zonder te letten op de verbazing harer moeder, het was, als wilde zy in deze eene ure al de ver zuimde liefde inhalen van vroe gere jaren. En het gelukte haar, nooit nog had zij hem zoo vrooüjk, zoo stralend van geluk, zoo spraak zaam gezien. Marie's kwade luim nam intusscben toe, te meer, daar zij niemand vond, waarop zy die met grond kon botvieren, en toen er een oogenblik stilte in de ka mer heerscbte, zoodat z(j door al len gehoord werd, zeide zy tot de boven aangehaalde zin geeft on dubbelzinnig de strekking van het geheele betoog weer. In Duitschland is gebleken, dat medezeggenschap in de prak tijk voor de revolutionairé vak beweging nul en van geener waarde is, wanneer hare leiders niet de baas in de raden zijn. MerkwaardigIn Engeland heeft men de vrijwillige „Whitley Counciles". Zij zijn, enkele uit zonderingen daargelaten, mislukt. Het laatste officieele rapport over de werking van deze counsiles is inderdaad bedroevend. Duitsch land kent gedwongen medezeg genschap. Ook hier mislukking. Het schijnt dan toch, dat Lenin het bij het rechte eind had, toen hij in 1919 decreteerde, dat de productie alleen behoorlijk op gevoerd kan worden indien de fabrieksleider in het bedrijf de baas was. Zij trad toen welis waar wat bruut op, door eiken vorm van medezeggenschap uit te schakelen, maar dat was nood zakelijk vanwege de janboel, die overal heerschte. Het is een lastig vraagstuk, dat van de medezeggenschap, of zoo men wil van industrieële democratie. Men kan bij meer derheid van stemmen in een par lement uitmaken, of de een of andere wet al dan niet zal wor den uitgevoerd, maar het schijnt toch niet mogelijk om met praat en stemcolleges een industrieel bedrijf te „regeeren". Nu dit in Rusland en Duitsch land gebleken is, zal men het in ons land nog eens onderzoeken Wel neenWij praten alleen maar wat over medezeggenschap. Spanje. Al wederom staat Zuid-Europa in het teeken der algemeene be langstelling en wel iedereen is het er over eens, dat de censors in Spanje, Italië en Griekenland wedijveren in de lang niet ge makkelijke kunst, de berichten op te vangen en niets door te laten hetgeen niet hyper-officieus, zoo gouvernante, die intusschen tot haren arbeid was wedergekeerd «Augusta, gij kunt het kleed me de naar uw kamer nemen, ik denk dat vader en Felicita het weder zien even gaarne zonder getuigen zullen vieren.* «Vergeef mij,» zeide Augusta, ik zelve heb daaraan gedacht, maar gij hebt vooruit gezegd, dat ik het kleed hier moest garneeren en ik waagde het Diet eeD pauze in mijn arbeid te makeD, daar er oog veel aan te doen is.« De heer Gerland wierp zijn dochter een donkeren afkeurenden blik toe en ditmaal was zelfs zijn vrouw, die in den grond een veel beter hart bezat dan Marie, op zijne zijde. Ofschoon ook zij het vreemde jonge meisje vaak be- leedigde door onachtzaamheid, zoo kwam het haar toch nooil in de gedachte haar opzettelijk te kren ken. Daarom wendde zij zich met bestrsffenden ernst tot hare doch ter «Foei, Marie, hoe onaardig zyt gy, wat komt u toch in het hoofd Als uw vader en Felicita alleen wilden zyD, waren zy heen gegaan. Is men zoo jegens zijn gasten, die ons bovendien met zoo veel beminnenswaardigheid be hulpzaam zijn Neen, ik bid u, juffrouw Sehuster, blyf, ge eoudt DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postbus No. 6. niet geheid-officieel en dus heel anders dan de waarheid is. In Spanje hebben we maar eventjes een regelrecht verzet gehad van het geheele officierkorps der artillerie behalve dan die in Marokko een 1800 man, die wegens hun insubordinatie te zamen en in vereeniging zou den zijn gecasseerd, oneervol ontslagen, en zouden zijn vervan gen door reservisten. Niemand heeft het geloofd en heel spoedig is dan ook officieus gemeld, dat er amnestie zou ko- men. Men berooft 'n vooral tech- j nisch wapen, als de artillerie is, i maar niet zóó van zijn officieren allen nog wel. Intusschen schijnt de regeering beter haar plicht gedaan te heb ben, steviger te zijn opgetreden dan bij de zoogenaamde samen zwering van maarschalk Weyler en generaal Aguilesa, in Juni 1926, en hierdoor de rust in het land bewaard te hebben. Wel zeer teekenend is het, dat terwijl de regeering worstelde om de macht te Pampelona heeft wel degelijk bloed gevloeid bij het tot reden brengen van de muitende artillerie het volk naar de arena's stroomde om de stierengevechten bij te wonen Een alleszeggend bewijs voor de Spaansche mentaliteit. Intusschen zijn er teekenen, welke er op wijzen, dat het weldra gedaan zal zijn met de dictatuur van Primo de Rivera. De dictatuur heeft ontegenzeg gelijk goede vruchten afgeworpen voor Spanje, doch is door haar draconische maatregelen tegen „verdachten" een ernstige bedrei ging geworden voor de binnen- landsche rust. Daarbij komt, dat de buitenlandsche politiek van Primo vooral het Tanger vraag stuk en de Volkenbonds-quaestie één groote mislukking is ge bleken, hetgeen de positie van den dictator onhoudbaar heeft gemaakt. Italië. De vierde aanslag op Musso lini, Zaterdag gepleegd, heeft anders de zwakke moeder straffen in plaats van den wildzang, die zy zich boven het hoofd liet groeien* Marie zweeg, zij wierp het hoofd iD den nek en trommelde zacht op de vensterruiten. Maar de heer Gerland stond op, zijn gelaat nam een toornige uitdrukking aan en zyn stem beefde van ontroering, toen hy aaD Augusta vroeg «Het is dus Diet uw kleed, mijn kind, dat ge naait, men waagt het u de diensten eeDer kamenier te laten doen, in mijn huis in mijne tegen woordigheid neen dat is te veel «Maar mynheer Gerland,* zeide Augusta, «wat geeft dat? Ik heb dat altyd voor mij en mijn zus ters gedaan en zal het ook laten doen. Het doet mij zooveel ge noegen, iets voor juffrouw Marie te mogen doeD, ge zult mij dat toch niet ontnemen.* Maar de heer Gerland was niet zoo spoedig tot bedaren gebracht. iHoe komt ge er toe, Maiie?* vroeg hy gestreng aan zyu dochter «de betrekking die er bestaat tus- schen juffrouw Sehuster en u uit het oog te verliezen Ongeduldig wierp Marie het bootd in de hoogte. sMijo hemel, vader, ge maakt tot 5 regels 60 Cent; voor Groote letters worden naar ADVERTENT1ËN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Adverfentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. gelukkig geen letsel toegebraeht aan den Italiaanschen dictator; gelukkig, omdat hij inderdaad de „sterke man" is, dien Italië be hoeft. Men moge buiten Italië niet ingenomen zijn met zijn ora ties en zijn theatraal gedoe,'doch niet te ontkennen valt dat hij de psyche van de overgroote meer derheid des volks, waaruit hij is voortgekomen, door en door heeft begrepenheel wat beter dan zijn imitators links en rechts. Intusschen is het te betreuren, dat de ltal. pers ook dezen aan slag benut om stemming te maken tegen Frankrijk en, omdat het schuilplaats biedt aan anti-fas cisten, insinueert, dat het zijde lings verantwoordelijk is voor de daad van een warhoofd. Er is waarlijk reeds wrijving genoeg tusschen Itatië en Frank rijk dan dat de couranten het vuurtje nog behoeven aan te blazen, dat allicht kan oplaaien tot een uitslaanden brand. Met het oog op den financiee- len toestand des lands heeft de „duce" gedecreteerd, dat elke lire moet behouden blijven voor Itaiië en in verband daarmee is het optreden van Fransche artis- ten anderen geven niet zoo licht voorstellingen in Italië in het koninkrijk verboden. Te Milaan zou worden opgevoerd een revue, voor welke, behalve het ballet, de koren, het orkest, enz. 20 Fransche artisten waren geëngageerd, 200 schitterende costumes, prachtige decors, enz kant en klaar waren. De artisten, enz. staan nu op de keien en het geld is in het water gesmeten. Parijs bewijst nog alle eer aan de werken van ltal. auteurs, componisten en .musici, doch reeds vragen Parijsche bladen of het geen tijd wordt, représailles te nemen. Volkenbond. Voor den tijd van twee jaar werden tot lid van den Volken bondsraad gekozenNederland met 47 stemmen Columbia met 47 stemmen en China met 34 stemmen. De voorzitter van de beweging voor niets, Lizette is ziek geworden en daarom heb ik juf frouw Schuster verzocht mijn kleed in orde te brengen, ziedaar alles.* «Maar de wijze waarop ge dat doet is beleedigend,* zei de heer Gerland, «juffrouw Schuster kan er slechts om lachen, maar mij, uwen vader, krenkt ze diep. Ik verbied dat de juffrouw er ver der aan werkt en ik verzoek u dringend, Marie, het kleed heden avond niet te dragen, het zou mij voortdurend herinneren aau dit onaangename tooneel eu mij den avond bederven; ik wil n met vreugd aanzieD, niet met schaamte.* «Zij zou dat kleed niet dragen viel mevrouw Gerland in, «mijD besie man, dat gaat niet, nu gaat ge te ver, het is opzettelijk aan geschaft, zooals ik u nog altyd ge zegd heb. Het staat haar bekoor lijk en ik wilde u op uwen ge boortedag het genoegen doen, haar schoon te zien. Het kleed is als het ware een geschenk voor u voor het feest, dat kunt gy niet tegen spreken.* «Ik wil het niet onder myn oogen zien 1* riep de heer Gerland toornig uit, maar hield plotseling op toen hij zag dat Augusta weende. Hij gat haar de hand en nu yat- Volkenbondsvergadering deelde daarop mede, dat de drie andere staten België, Tsjecho-Slowakije en San Salvador voor den tijd van 1 jaar zitting in den Volken bondsraad zullen hebben. Daarna had de stemming plaats over het voorstel Polen na drie jaar her kiesbaar te stellen. Met 30 van de 49 stemmen werd dit voorstel aangenomen. Valuta-concurrentie. In de Dinsdag te Bergen op Zoom gehouden alg. vergadering van de Hanze in het Bisdom Breda is ook de valuta-concurrentie be sproken. De Voorzitter, de heer Lockefeer uit Hulst, herinnerde aan de cir culaire, die het H. B. dezer dagen verzonden heeft om op deze zaak de aandacht te vestigen. Daarin was o.m. gewezen op het belang van vergelijkende omzetcijfers. De afd. Sas van Gent is van meening, dat daaraan niet zoo gemakkelijk zal zijn te komen, omdat niet iedere zakenman be reid is zijn omzetcijfer bekend te maken. Toch weet spreker, dat vele zaken hun omzetcijfer tot op een vierde hebben zien dalen. Een middel om het euvel der valutaconcurrentie te overzien, is de beoordeeling van het cijfer der invoerrechten, dat sinds 1923 verdubbeld is. Spreker raadt aan, dat aan de grenzen meer verifi cateurs worden geplaatst, en dat ook van particulieren overlegging van de factuurs wordt vereischt en dat de openstelling van de douane-kantoren worde beperkt verder invoering van een wet als het zgn. „schoenenwetje" en be werking van de pers. De voorzitter onderschrijft, dat de toestand van den middenstand in Zeeuwsch-Vlaanderen zeer treurig is door de valuta-concur rentie hij weet dit uit eigen aanschouwing. In stabilisatie ge looft spr. vooralsnog niet. Er moeten maatregelen van de re geering komen, maar welke Ver hoogde invoerrechten kunnen niet te zij moed om te sprekeD. «Ach, beste heer Gerland,* zeide zij weenend, «wanneer gij wist hoe pijnlijk dit tooneel voor my is, een tooneel, dat ik heb veroor zaakt, zij het dan ook buiten mijn schuld; als gij wist hoe drukkend het voor mij is in mijne positie, dat ik de oorzaak ben van oneenig- beden in een familie, van wier goedheid en welwillendheid ik voor het oogenblik afhang, dan zondtgij medelijden met mij heb ben en deze zaak laten rusten. Als juffrouw Marie, die er zich op verheugd heeft, u in dit kleed te bevallen, heden avond in een ander verscheen, dan zou dit een verwijt voor mij zijn, dat mij geen oogenblik van vreugde zou kun- uen doen genieten.* De heer Gerland kuste haar op het voorhoofd. «Ga zyt een goed lief kind, men moet doeD wat gij wilt, men kan niet anders.* Marie bad geen woord gezegd, maar zy wierp Augusta eeu don keren blik toe, toen deze de ka mer verliet. «Vraag uwen vader toch om ver giffenis, Marie,* zei mevronw Ger land vermanend. Maar Gerland werd opnieuw on' geduldig. Wordt vervolgdJ, AXEL

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1926 | | pagina 1