Hoofdpijn
Gemengd Nieuws.
het niet opgaat dat men daar
zijn hebben en houden voor
bloot moet leggen. Trouwens
de Feijter heeft ook niet betaald.
De Voorz: Dat is iets anders,
die man heeft een eigen riolee-
ring aangelegd.
Dhr. J. de Feijter: We schep
pen toch precedenten tegenover
anderen, als we hier toegeven.
Hgt is er een mooie verbetering
en het was een aanbod van de
gemeente, dat men met beide
handen zou hebben moeten aan
grijpen. Het is daarom jammer,
dat hier geen overeenkomst ver
k egt n wordt.
Dhr. Oggel zou willen toegeven
maar dan ook aan de anderen
het geld teruggeven. Het gaat
niet aan om uitzondering te
maken.
De Voorz.Maar als het nu
is, omdat dat mensch er niet zoo
goed bij zit?
Dhr. OggelDat is het juist,
wat ze niet verklaren wil. 't Is
net of men zeggen wilik kan
wel betalen, maar ik doe het niet.
Z h. s. wordt besloten om de
vrouw vrijstelling te geven.
In de tweede plaats vraagt dhr.
't Gilde of het tuig, dat voor het
hier meer besproken paard is
aangeschaft, ook een valutakoopje
is en in België is gekocht? Zoo
ja, dan zou hij willen vragen of
B. en W. ook niet van oordeel
zijn, dat de kleine middenstand
al een moeilijken tijd genoeg
doormaakt. Spr. vindt, dat het
niet op den weg ligt van B. en
W. om goederen voor de gemeente
elders aan te schaffen. Spr. komt
daar tegen op, ook al komt het
uit een andere gemeente, maar
hij gelooft beslist, dat het Belgisch
tuig is.
De Voorz. zegt dat bij B. en
W. niet voorzit om van de valuta
te profiteeren, maar waar het
tuig aangekocht is, kan hij niet
zeggen.
Dhr. Koster erkent dat het tuig
uit België afkomstig is, maar
dhr. 't Gilde zal toch wel weten,
dat hier verschillende winkeliers
zelf hun goed in België halen
Spr. wil verklaren, dat het tuig
in Axel geleverd is.
Dhr. 't GildeMag ik een
naam weten
Dhr. KosterBij J. Heijnsdijk,
aan het station.
Dhr. Van de Casteel meent,
dat er 3 personen zijn voor de
belasting van gebouwen, nl. Van
Luyk, Vercouteren en Van den
Bergen. De laatste heeft in 1922
zijn eed afgelegd en nog nimmer
een huis mogen schatten dat is
altijd van Luijk, hoe komt dat?
De Voorz.Dat doet het col
lege van zetters, die iemand aan
wijzen dat gaat van het Rijk uit,
dus buiten het gemeentebestuur
om.
Dhr. Van de Casteel vraagt of
er geen adres is van Baert voor
het plaatsen van rolluiken
De VoorzDaarvan is me
niets bekend.
Dhr. Dieleman wijst er op, dat
er vroeger een huis is aangekocht
bij Freekenhorst om meer ruimte
te hebben bij den draai, maar nu
staat daar weer een lantaarn, die
eveneens hindert. Was het niet
beter dien weg te nemen
De Voorz Dat is een tijdelijke
maatregel, omdat die lantaarn nu
in beide straten licht geeft. Als
de weg overgenomen is zal dat
veranderen.
Dhr. DielemanDan is be
sloten om f500 beschikbaar te
stellen voor een vuurwerk, dat
het gemeentebestuur zou aan
bieden aan de Z. L. M. ter ge
legenheid van de tentoonstelling.
Spr. vraagt was dat nu een vuur
werk van f 500 Mij dunkt, dat
het met f 100 voldoende betaald
was.
De Voorz.Neen, het vuurwerk
heeft f320 gekost, maar er was
meer geld noodig ook voor andere
dingen.
Dhr. Dieleman meent, dat men
daar toch niet mee uitpakken
moest.
Dhr. Oggel zegt, dat hier vroe
ger veel mooie vuurwerken zijn
afgestoken toen ze uit Antwerpen
kwamen, maar nu hebben B. en
W. juist met het oog op de va
luta niet in België willen koopen
en de Nederiandsche industrie
willen bevoordeelen. Men heeft
er ons mee in de kou laten staan
Als we het in België gekocht
hadden, hadden we zeker voor
het zelfde geld een veel mooier
en grooter vuurwerk gehad. We
hadden nu een adres van een
nieuwe fabriek, die om reclame
te maken eens een exceptioneel
mooi vuurwerk zou leveren, doch
het was exceptioneel mooi in
ongunstigen zin.
De Voorz. sluit hierna de ver
gadering met dankzegging.
Binnenland.
Onherstelbaar.
In de vergadering van de Ne
deriandsche Maatschappij voo
Nijverheid en Handel te Utrecht,
ter bespreking van het concept
Ned. Belgisch verdrag, werden
uitvoerige beschouwingen gele
verd. Aan het slot verklaarde de
voorzitter van het hoofdbestuur,
dat hij, na alles wat hij gehoord
en gelezen heeft, moet zeggen
„Ik weet het niet". Een openhar
tige verklaring van den oud
minister Posthuma. Hij waar
schuwde tegen stemmen voor
een motie, welke de Tweede
Kamer uitnoodigde het verdrag
te verwerpen. Ten slotte werd
een motie aangenomen van het
departement Deventer, waarbij
de regeering werd verzocht de
onderhandelingen te heropenen
Van de 36 departementen der Mij
waren er 26 vertegenwoordigd,
waarvan er 25 voor stemden en
1 blanco. Door deze motie wordt
erkend, dat regeling der verhou
ding tussciien beide landen wen-
schelijk is, dat het onderhavige
verdrag echter de levensbelangen
van Nederland onherstelbaar zou
schaden.
Ingezonden Mededeelingen
AXEL, 20 Juli 1926.
Gisterennacht ongeveer half
twee werden de inwoners onzer
gemeente gewekt door het ge
dreun van ramen wegens den
rollenden donder. Uit alle rich
tingen sloegen felle stralen van
het hemelvuur door de lucht, doch
het was gelukkig op verren af
stand, want het onweer op zich-
zelve was niet zwaar, ofschoon
wei dreunend.
Zooals gebruikelijk begaven
zich velen bij het overgaan der
bui naar buiten en voorzoover
men dan een ruim uitzicht heeft
is het eerste wat men doet, kijken
of er oo'k ergens brand is. Het
gebeurt nl. al heel zelden, dat
men hier in het centrum van een
groot rayon na een onweer niet
hier of daar rood verlichte
plekken in de donkere ruimte
ontwaart. Dezen keer was het in
Zuid-Oostelijke richting, dat men
den rook zag stijgen, vermoedelijk
van een of andere landbouw-
schuur.
Gebleken is, dat het was op
de hofstede van de weduwe P.
A. van Vooren, in de Klapstraat
onder de gemeente Koewacht.
Schuur, varkenshok en wagenhuis
werden met inhoud de vlammen
ten prooi. Door verzekering zal
de schade vergoed worden.
Ook te St. Jansteen sloeg het
onweer in een stalletje, dat met
wat stroo afbrandde.
Ten overstaan van Burge
meester en Wethouders werd hier
hedenmorgen aanbesteed het
schilderen van enkele lokalen
in de Openbare School. Inge
schreven werd als volgtW. A.
de Jonge f 535, H. J. Harte f 532,
W. M. Visscher f 398, C. B. An-
theunis f363, H. J. Hoebé f324
en 1. J. Brakman f 294. Gegund
aan laatstgenoemde.
De heer W. P. de Jonge,
rijksklerk bij de dir. belastingen
te Terneuzen, vroeger te Axel, is
verplaatst naar Dordrecht.
Voor het eindexamen aan
de Middelbaar Techn. school voor
Bouwkunde te Den Haag slaagde
o.m de heer B. Huizinga van Ter
Neuzen.
Het Festival te Zaamslag.
Een droeve morgen maakt een
blijden dag. Dit spreekwoord is
ook hier bewaarheid. Niet dat
de ochtend van 17 Juli onheil
spellend was, o neen, heerlijk
scheen de zon aan de kim en
alzoo mocht men een prachtge
dag verwachten, zooals men zich
maar voor een festival wenschen
kan. De droeve morgen ziet
echter hier op de voorbereiding.
Een muziekvereeniging, die
veertig jaren bestaat, wil natuur
lijk -zoo'n feit herdenken en dus
had het bestuur van het Zaam
slagsche muziekcorps, dat met
alle recht haar naam „De Vol
harding" mag dragen, plannen
beraamd om een muziekfeest
geven, aan welke plannen de
burgerij goeden steun had ver
leend. Dit had ten gevolge, dat
men met gerustheid de zuster
vereenigingen uit Zeeuwsch-
Vlaanderen kon noodigen en ont
vangen. Met reden mocht van
die zusters ook verwacht worden
dat zij zoo'n feest met genoegen
allen zouden opluisteren en
zelfs is het eenigszins een moteele
plicht bij een zoo zeldzame ge
beurtenis getuigenis af te leggen
van deelname in de vreugde
Dit mocht helaas niet zoo zijn
Slechts een viertal corpsen lieten
zich inschrijven, wat bedroevend
stemde. Toch zou men „vol
harden" en zette men door.
Zaterdagmorgen werden de
vlaggen uitgestoken en ongeveer
10 uur maakte het jubileerende
corps een marsch door het dorp
en gaf vervolgens een mooi con
cert op de versierde tribune, die
als in een park verscholen staat
tusschen groen en bloemen op
het terrein achter het gemeente
huis.
Na den middag kwamen de
deelnemende gezelschappen per
tram of auto aan en na eenigen
tijd geduld te hebben geoefend
Kloosterzande liet op zich
wachten trok men met ont
plooide banieren door de straten
en straatjes. Het was een heele
marsch en door de kleine deel
name hadden de muzikanten ook
met het warme weer en de stof-
fiige straten een dubbel zware
taak [want ze kwamen nu vlug
aan de beurt voor hun pas-re-
doublé's. Toch en dit zij
met eere gezegd viel hun die
taak niet zwaar, want ze speel
den er dapper op los en dank
zij de maatregelen, die de politie
nam, ging het in vlug tempo en
onder groote belangstelling van
het publiek. Geen huisje pas
seerde men, of men zag er de
deur geopend en een of meer
der bewoners groetend buiten
komen om de stoet gade te slaan.
Toen men weer voor het Ge
meentehuis was gekomen, werd
halt gehouden en stapten de be
sturen met hunne directeuren de
trappen op naar de Raadszaal,
waar de officiëele ontvangst plaats
had. De stoet werd toen ont
bonden en de manschappen kre
gen gelegenheid een welverdiende
verversching te nemen.
Toen de genoodigden gezeten
waren, heette de voorzitter van
het feestvierend corps, de heer
Stolk, allen hartelijk welkom
en wees erop, dat men in het
veertig-jarig bestaan aanleiding
had gevonden om een festival te
geven. Spr. zou niet alle lief en
leed mededeelen, wat in dat tijd
perk door de betrokkenen is
medegemaakt, maar achtte het
toch wel vermeldingswaardig,
dat „De Volharding" nog één
persoon telt, die van af de op
richting als werkend lid heeft
medegewerkt. Spr. feliciteerde
den heer A. C. Rouw, die op de
zaai tegenwoordig was, en bood
hem een fraaie herinneringsme
daille aan. De heer Rouw, zeer
voelig voor dit bewijs van
waardeering, dankte voor de eer
j en sprak de hoop uit lid te mogen
i blijven, zoo lang hij leeft.
Vervolgens deelde de voorz.
mede, dat verschillende oorzaken
hadden meegewerkt, dat de deel
name niet grooter was. Vooral
van de vereenigingen, welke men
stellig had verwacht, speet het
hem, dat zij Zaamslag in den
steek hebben gelaten.
Daarna geeft hij het woord
aan den burgemeester, den heer
Joh. de Feijter, die het eere-voor-
zitterschap van de vereeniging
heeft aanvaard en gaarne bereid
was om hier officiéél de besturen
der deelnemende vereenigingen
te ontvangen.
De heer De Feijter dan zeide,
dat het hem aangenaam was hier
het woord te mogen voeren en
herinnerde eraan, dat hij over 15
jaren dit eveneens maar toen
voor de eerste maal had ge
daan en daarom was deze dag
ook voor hem een blijde
Steeds heeft hij met genoegen
deze vereeniging gesteund en spr.
hoopt dat nog vele jaren te mo
gen voortzetten. Zelf liefhebber
van muziek en zang, erkent hij
dat die in oogenblikken van blijd
schap veel bijdragen tot verhoo
ging van een feest en dat zulke
oogenblikken er zijn is ook goed
voor opleving van den mensch
uit den dagelijkschen druk. Het
speet hem ook, dat niet meer ver
eenigingen aan dit feest hebben
medegewerkt en reden gaven tot
teleurstelling. Met te meer na
druk wenschte hij daarom dat de
aanwezigen een genotvollen dag
op Zaamslag zullen doorbrengen.
Tevens wenschte hij de „Volhar
ding" geluk met het jubileum en
hoopte, dat het nu het haar 25- en
40-jarig feest vierde, men ook zoo
mogelijk in tegenwoordigheid van
dezelfde heeren het gouden feest
zal vieren. Moge de vereeniging
daartoe in groei en bloei toene
men.
Met applaus werd deze toe
spraak beantwoord. Intusschen
hadden een 7-tal jonge dames
met druivennat gevulde glazen
rondgediend en werd als bewijs
van instemming gezamelijk ge
dronken op het welzijn van „De
Volharding".
In welgekozen woorden reikte
de heer Stolk hierna de herinne
ringsmedailles uit.
Het spreekwoord „weinig volk
lekker eten" was ook hier van
toepassing, want waar in den
regel, wegens de vele voorzitters,
weinig en dan nog vormelijk ge
sproken wordt, was hier gelegen
heid voor elk der deelnemers om
het woord te voeren en nog wei
nig festivals zullen er geweest zijn
waar dat gebeurde als hier, nu
het geen bloote vorm was, maar
de woorden uit het hart kwamen.
Het werd gevoeld, dat Zaamslag
van sommige zijden onrecht was
aangedaan en daarom werd het
uitgesproken, dat het een plicht is,
dat naburige zusterverenigingen
elkaar steunen in hun festivals,
omdat deze onderlinge vriend
schap en welvaart bevorderen en
alzoo naastenliefde kweeken.
De heer Stolk dankte voor den
toegezegden steun en beloofde
ook zijnerzijdsch en voorzoover
dat mogelijk was, medewerking
aan de openbare feesten. Tevens
deelde hij mede, dat de uitgeloof
de prijzen nog iets verhoogd
waren, waarna tot loting der
premiën werd overgegaan, met
den volgenden uitslag Ie premie
40 „St. Cecilia" van Stoppeldijk,
2e f30 „St. Cecilia" van Kloos
terzande, 3e f 20 „Concordia" van
Axel en 4e f 15 „Elk naar
krachten" van Hoek.
Aan alles komt een einde en
dus ook aan dit recht gezellig
samenzijn. De concerten waren
begonnen en alzoo werd afscheid
genomen. Buiten bleek, dat er al
aardig wat volk op de been was
en vooral rond de tribune stond
een dichte massa te luisteren naar
de verschillende muzieknummers
die met zorg en attentie werden
uitgevoerd.
De voorzitter van De Volhar
ding verzocht zijn medebestuur
ders echter nog een korte wijle
te blijven, omdat op hem, naar
hij zeide, nog een kleine plicht
rustte.
Deze bestond daarin, dat suc
cessievelijk de bestuursleden van
het muziekgezelschap, de jonge
dames, de pers en de politie een
woord van dank in ontvangst
hadden te nemen voor hunne
medewerking. Met erkentelijkheid
werd dit aanvaard van hem, die
de geheele leiding van het feest
tot heden in handen had en reeds
15 jaar als voorzitter van „De
Volharding" steeds voor die ver
eeniging in de bres had gestaan.
Overbodig te melden, dat ook
hem woorden van lof werden
toegezwaaid.
Het officiëele van de plechtig
heid was hiermee afgedaan en
nog vele uren werd de feestelijk
heid in de beste orde voortgezet,
lti de avonduren nam hetvreem-
delingenbezoek nog toe, dank zij
de heerlijke temperatuur, die er
toen heerschte.
De laatste gelegenheden wer
den afgewacht om huiswaarts te
keeren. Een bewijs, dat men zich
goed amuseerde.
Geslaagd voor het eind
examen H. B. S. (College St.
Wiliebrord) te Katwijk a.d. Rijn,
de heer P. van Waesberghe te
Hulst.
Gisterenmiddag zijn bij het
zwemmen in de Wester-Schelde
onder de gemeente Clinge twee
jongens, resp. 15 en 17 jaar oud,
woonachtig te Nieuw-Namen, ver
dronken. Hun lijken zijn later
opgehaald.
Sportnieuws.
Zondag speelde Axel I voor
de bekerwedstrijden van H V. V.
te Hulst tegen Blauw-Wit van
Antwerpen, een 2e klasser van
den Belg. Voetbalbond.
Niettegenstaande de warmte
werd door beide elftallen direct
flink aangepakt, waarbij Blauw-
Wit al spoedig doelpuntte. Uit
een strafschop maakte Axel toen
gelijk, om voor de rust nog met
een schitterend schot de leiding
te nemen.
In de tweede helft golfde het
spel van doel tot doel, waarbij
de Axelsche aanvallen echter
gevaarlijker bleken. De scheids
rechter, die niet voof zijn taak
berekend was, besliste echter
bijna zonder uitzondering in het
nadeel van Axel, hetwelk een
geprikkelde stemming bij spelers
en publiek veroorzaakte. Uiteen
hoekschop wist Blauw-Wit ten
slotte gelijk te maken (2—2).
De Oranjemannen zetten er toen
nog eens alles op en maakten kort
voor het einde het winnende punt,
dat echter, waarschijnlijk wegens
een vermeende overtreding, niet
werd toegekend.
Na eenige beraadslagingen werd
tenslotte geloot, waarbij Blauw-
Wit de gelukkige bleek, doch de
algemeene indruk was, dat Axel
slechts op papier verloren, doch
op het veld gewonnen had.
Te Heinkenszand geraakten
Donderdagmorgen 3 tweejarige
paarden, die aan elkaar waren
gekoppeld om naar de weide te
worden gebracht, te water. Daar
de dieren niet spoedig genoeg
overeind konden komen, verdron
ken twee van de drie. De derde
kon men nog intijds op het droge
brengen.
Tengevolge van een dui
zeling kwam de vrouw van P.
te Schore te vallen op een bran
dend petroleumstel, zoodat haar
kleeren vlam vatten. De buren
merkten het en schoten te hulp.
De inmiddels ontboden genees
heer had zware uitwendige brand
wonden te verbinden.
Een kanjer van 300 kilo.
Woensdagmorgen aldus
schrjjft men uit Zwolle aan de
N. R. Crt." ontdekte een
visscher in het biezenland aan
de Zuiderzeekust tusschen het
Ganzendiep en het Zwolsche diep
een grooten visch, die telkens
met zijn rugvin boven water
kwam. Toen deze er des mid
dags nog bleek te zijn trokken
4 visschers uit Genemuiden er
met vier booten op af. Direct
werd er jacht op gemaakt en
getracht werd het dier naar wier
plaatsen te drjjven, waarin 't zich
minder goed zou kunnen bewe
gen. De visschers hadden geen
andere wapens dan de vaarboo-
men en een staak met een stompe
ijzeren punt. Hiermee werd het
dier bewerkt, maar het scheen
zie h er weinig van aan te trek
ken. Na drie uur hard werken,
overwogen de mannen den rijd
op te geven, De kleinste boot
bedaart spoedie door gebruik van een
paar Mjjnhardt's Hoofdpijntabletten
Buisje 60 ct.
zijn
