Toeval of VoorbescliikkiDg
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - Vlaanderen.
No. 6
VRIJDAG 23 APRIL 1926.
42e Ja ar <r
J. C. VINK - Axel.
Raads verslag.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
AdVertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Vergadering van 20 April 1926.
Toen de Voorzitter, burge
meester Blok, de zitting om 2
uur opende, verwachtten we, ge
zien de agenda, dat we vrij
spoedig naar huis zouden kunnen,
want van de 10 punten waren er
slechts een paar die, naar we
vermoeden konden, eenige dis
cussie zouden uitlokken. We
hadden echter mis geraden. Be
houdens een intermezzo van een
kwartiertje, dat we onze stoelen
moesten ruimen, wegens een ver
zoek om de deuren te sluiten,
hebben we er tot half zes onaf
gebroken zitten luisteren en
schrijven.
Hoofdzakelijk was het weer
dhr. 't Gilde, die de spanning
erin hield. Het begon reeds bij
de notulen.
1. Notulen.
Dhr. 't Gilde maakte daarop
aanmerking en zeide, naar aan
leiding van het onderwijs „ver
goeding voor emigranten" niet
gezegd te hebben, dat hij „een
particulier" kende, die er f 100
voor over had, dat de menschen
naar Canada konden, maar dat
het een der emigranten was, die
dat geld er voor over had.
De Voorz. zei toe, dit te laten
wijzigen.
Daarna sprak dhr. 't Gilde er
zijn verwondering over uit, dat
in de notulen bij de bespreking
der electrificatie niet voorkomt
de berekening of het rapport van
den Directeur der gasfabriek, den
heer Wiechman, maar wel dat
van den Directeur der P. Z. E. M.,
den heer Streefkerk. Toen aan
B. en W. is opgedragen om een
onderzoek in de stellen naar de
mogelijkheid van zelf-exploitatie
heeft dit college zich eerst ge
wend tot dhr. Wiechman, die een
nauwkeurige berekening heeft
gemaakt. Het spijt spr. dat die
berekening niet genotuleerd is.
Voor degenen, die later deze no
tulen zouden lezen, is het nu
niet mogelijk om een zuiver over-
in.
(4
>Zoo heb ik toeh goed gezien !-
riep de graaf uit, »mijn majoor,
myn dappere majoor Hoe alles
in my herleeft 1 Ik werp die on
gelukkige dertien jaren van my
at ik ben weer de vroolyke
laneier van vroeger 1 Leve Ponia-
towski, leve de Kei
»Om Gods wil, graatviel hem
de vreemdeling in de rede, »be-
denk toch waar ge zijt En waar
om die schimmen teruggeroepen
Ze zyn verdwenen met hun tyd
laat de dooden rusten
»Rusten antwoordde de graaf,
»dat is het juist wat mij onmo
gelijk is o, dat ook ik by gindsche
dooden rustteHoe zacbt, hoe
zalig zou mijn rust zijn Ze
slapen, myn dappere PoleD, en
geen stem, hoe krachtig ook, zou
ze kunnen doen ontwaken. Waar
om mag ik alleen niet rusten
Een donker rusteloos vuur
brandde in de oogen van den
schoonen man; smartelyk drukte
hij de lippen op elkander. Zyn
vriend beschouwde hem met zorg'
zicht te krijgen van den stand
van zaken.
De Voorz. zegt dit niet opge
merkt te hebben en begrijpt ook
niet, wat de oorzaak daarvan zijn
kan. (Naar de verslaggevers me
dedeelden had dit rapport niet
bij de ingekomen stukken gele
gen). Hij zal echter het rapport
alsnog aan de notulen doen toe
voegen.
(We komen hier nader op terug.
Red.)
2. Ingekomen Stukken.
Verschillende missives van Ged.
Staten en andere stukken, waarop
we reeds in ons vorig nummer
wezen werden voorgelezen en
voor kennisgeving aangenomen.
Uit het proces-verbaal van
kasopname bij den gemeente
ontvanger dd. 25 Maart jl. bleek
dat in kas was f 1877,55® aan
baten, f 8565,94 aan gekwiteerde
voorschotten, f 12.762 42 aan sal
do der postrekening, aan te goed
van het gasbedrijf f4 136.79, van
firma Van Waesberghe-Janssens
f 13000 en van firma Van Heel
f7000, is totaal f47.342.70'. Te
verminderen inet een verschul
digd bedrag aan de Vereen, tot
verbetering van Volkshuisvesting
ad. f7.653.35, maakt dit een
saldo van f 39.688.85', overeen
komende met hetgeen volgens de
bescheiden in kas moest zijn.
Aangaande het antwoord van
B. en W. aan dhr. Van de Cas-
teel, dat zij geen vrijheid vinden
om aan Drieschouwen tusschen
Van de Bilt en Van Rumste een
lantaarn te plaatsen zei dhr. Van
de Casteel, dat dit hem speet,
want dat dit hard noodig was
Spr. heeft meer dan eens gezien,
dat de toestand bij nat weer daar
verschrikkelijk is en daarom zal
hij aan den Raad voorstellen om
er een lantaarn te plaatsen. Die
menschen zijn ook belasting
betalers en ik meen, dat we
wel degelijk verplicht zijn
om daar licht te maken, want
zoolang de tram er staat, is er
licht, maar is die weg dan gaat
het licht uit
De VoorzWanneer het een
volle deelneming. Hij zag in hem
niet meer den vroolyken, moedi
gen joDgelmg, zooals hy hem
gezien had aan het hoofd van het
regiment in de dagen de» geluk»
de vertrouwelijke, innemende
glimlach, die hem eertijds zoo
aantrekkelijk maakte, was gewe
ken voor een toornigen bitteren
trek. Het oog, dat voorheen vol
trotsch zelfvertrouwen, vol vroo
lyken moed, vrij en open om zich
heen blikte, scheen wantrouwend
ieder voorwerp te willen onder
zoeken en doorboren. Het matte
rood, dat zijD waDgen kleurde,
was slechts de weerschijn van
dien bloei zijner jeugd, die hem
in de Parijsche salons den naam
van den schoonen Pool had doen
verwerven. En nogthans, zelfs bij
de groote verandering, door tyd
en smart teweeggebracht, moest
men toestemmen, dat prinses
Sophie zeer goed te verontschul
digen was.
»Ge ziet mij aan, majoor!» zei
Zronievsky na een poos. »Ge be
schouwt my, als wildet ge de
dagen van weleer in mijn trekken
wedervinden. Doe geen vergeef-
sche moeite 1 Er is zooveel ver
anderd zou dan de mensch niet
veranderen met zijn lot?»
»Ik vind u niet erg veranderd,»
openbare weg gold zouden B. en
W. ook niet aarzelen om er een i
lantaarn te plaatsen, maar enkel
en alleen om van den een naar
den ander te gaan en den open
baren weg over te steken kan
men daar toch geen lantaarn gaan
plaatsen?
Dhr. Oggel merkte ook op dat
dhr. Van de Casteel verkeerde
gronden aanvoerde voor zijn ver
zoek. Het is hoofdzakelijk de
bedoeling om het wegje, dat
langs de tramlijn naar Van Rumste
loopt te verlichten, maar dat is
terrein van de Tramweg—Maat
schappij en daarom is ook die
Maatschappij verplicht om daar
voor verlichting te zorgen ter-
wille van haar passagiers en per
soneel.
Dhr. van de Casteel zou het
toch een kleintje vinden om er
een lantaarn te .plaatsen. Hij weet,
dat dhr. P. de Feijter er ook ge
weest is en gezien heeft dat het
noodig was en hoe kort de gas
buizen er bij liggen.
Dhr. P. de Feijter bevestigde,
dat hij er een onderzoek inge
steld heeft, maar, zoo vroeg hij,
wanneer moet die lantaarn bran
den Dat zou wel een nacht
lantaarn moeten zijn, want den
geheelen avond tot half elf rijden
er trammen en is er licht? En
daarom vond hij ook, dat het
verzoek wel een beetje overbodig
was, temeer waar, zooals hier
gezegd wordt, het op particulier
terrein aankomt.
Dhr. Van de Casteel hand
haafde zijn voorstel, dat echter
alleen door dhr. 't Gilde werd
ondersteund en daarom niet in
stemming kwam.
Hierop deelde de Voorz. nog
aan dhr. Van de Casteel mede,
naar annleiding van diens klacht,
dat de lantaarn op de Sdssing
enkele avonden niet gebrand had,
dat de oorzaak daarvan was, dat
enkele onderdeelen stuk waren,
die van elders moesten komen.
Dhr. Van de Casteel verliet
hierna de vergadering.
Door Andr. Dieleman, bakker
en auto-ondernemer te Kijkuit
was verzocht om een jaarlijksche
hernam de vreemde, »ik herkende
u bij den eersten aanblik. Maar
één ding is niet meer als vroeger
uit uw oog is een zeker vertrouwen
geweken, een vertrouwen, dat my
voorheen zoo vaak gelukkig
maakte. Alexander Zronievsky
gchynt my niet meer te vertrou
wen. En toch,» voegde hy er
lachend by, »en toeh was myn
geest steeds by u, toch ken ik
de diepste diepten van uw hart.»
»Mijn arm hart,» hernam de
graaf weemoedig »nauwelyk»zou
ik weten, dat ik nog een hart
had, als het niet vaak trilde van
smartWat anders zoudt gij
gevonden hebben, dan onwankel
bare vriendschap voor u, majoor
Neem het mijn oog niet euvel,
dat het niet vroolijk meer rond
blikt, ik ben in myzelven ge
keerd, ik heb myn vertrouwen
gelegd in myn rechterhand, baar
druk zal het u zeggen, dat ik
nog steeds de oude ben.»
»Ik dank u. Maar hoe, ik zou
uw hart niet kennen Ge zegt,
dat het slechts trilt van smart j
Wat heeft dan zeker vorstenkind
gedaan, dat uw hart zoo droevig
doet kloppen
De graat verbleekte; hevig
drukte hij de hand van den vreem
deling, »Om Godswil, swyg
subsidie van 150 gulden, ten
einde een autodienst in te stellen,
telkens ingaande 1 September
tot en met 1 April voor de school
kinderen van Kijkuit, Watervliet
en Fort.
Aangezien al deze kinderen
vijf tot zeven kilonieter van de
school verwijderd zijn, en het in
dat jaargetijde haast niet doenlijk
is voor de kinderen ben ik zoo
vrij Uw medewerking te vragen.
Wanneer Uw college deze sub
sidie toekent, kan ik het tarief
zetten op 75 cent per week voor
een kind, f 1 per week voor
twee kinderen, op f 1.25 voor
drie kinderen, op f 1.50 per week
voor vier kinderen.
B. en W. wilden eerst nog
nadere gegevens hebben, alvorens
hieromtrent een voorstel le doen.
Dhr. Kruijsse vroeg met welke
auto die kinderen dan vervoerd
zullen worden, want nu rijdt die
man met een auto, waarin hij
iederen dag brood brengt bij zijn
klanten, maar als dan daarmee
eerst eenige kinderen naar school
zijn gebracht, dan is dat ten op
zichte van het brood vrij on
smakelijk.
De Voorz. kon mededeelen, dat
het voornemen was dan een andere
auto te gebruiken.
Dhr. Oggel meende, dat het
beoordeelen van die broodbezor
ging een zaak was voor de Waren
wet en niet voor den Raad.
Dhr. KruijsseJa, maar daar
zou toch mijn stem van afhangen.
Dhr. Van Dixhoorn vroeg of
dit verzoek ook verband houdt
met de wettelijke vergoeding voor
schoolkinderen, die verder dan
4 K.M. van de school wonen,
waarop de Voorz. bevestigend
antwoordde.
Dhr. Dieleman vroeg of het
toch de bedoeling is om gunstig
te beslissen, want in Groningen
hebben Ged. St. een gemeente
verplicht om er subsidie voor te
geven.
De Voorz. zeide, dat B. en W.
de menschen ter wille zullen zijn,
maar zij willen eerst een grondig
onderzoek instellen.
Dhr. Kruijsse merkte op, dat
Geen woord meer over dit punt
Ik weet, ik versta wat ge bedoelt,
ja ik wil zelfs toegeveD, dat ge
juist gezien hebt. De duivel heeft
uw oogen geschapen, majoor 1
Maar waarom vraag ik aan een
man van eer zooals gy, om te
zwjjgen Nog geen een van het
achtste regimeDt heeft zyn kame
raad verraden.»
»Ge hebt gelijk, geen woord
meer daarover! Slechts dit ééne
nogvan het achtste verraadt
geen een zyn makker; maar de
goede makker verraadt die zich-
zelve niet
»Kom hier op dezen trap,» fluis
terde de graaf, »want er komen
menschen aan Jezus Maria, zou
buiten ons Dog iemand iets ver
moeden
»Als gij vertrouwen voor ver
trouwen geven wilt, welaan, dan
zal ik biechten.»
>0 majoor, folter my niet! Ik
zal a naderhand alles zeggen, wat
ge weten wilt, maar nu spoedig,
is er niemand behalze gy
»En majoor Von Larun ver
haalde, dat hij heden in de stad
wa» gekomen, dat zjjne depêches
by den gezant spoedig in orde
waren, dat men hem medegeno
men had naar de opera, en dat
beu daar, terwijl bij met ver
in Groningen het verzoek werd
gedaan door de ouders, maar hier
wordt het gevraagd door den
ondernemer, dat is een andere
zaak. Misschien zijn er wel men
schen, die liever de vergoeding
voor schoeisel ontvangen, dan
dat ze de kinderen met de autobus
meegeven zonder vergoeding.
De Voorz.Daar heb ik ook
al iets van gehoord, daarom is
het beter eerst de zaak te onder
zoeken.
Alzoo werd besloten.
Dhr. 't Gilde wenschte nog wel
even te spreken over het schrijven
van Ged. St. omtrent de garantie
voor electriciteitslevering. Spr.
zeide, dat door hem wel eens
het verwijt was gericht aan B. en
W., dat ze zoo geheim kunnen
doen en ook nu is dat weer ge
bleken. Zooals bekend, zijn de
heeren onlangs op een Vrijdag
naar Middelburg geweest om over
de electriciteitskwestie te spreken
en reeds Zaterdag's, den volgen
den dag dus, wist Jan Publiek
te vertellen, dat Ged. St. het
garantie-aanbod van Axel ver
wierpen. Toen ik dat hoorde, belde
ik den burgemeester op en kreeg
ten antwoord, dat er wel wat in
de maling was, maar dat nog
„niet voor publiciteit vatbaar was."
Terwijl dus, zei spr., het publiek
het op straat vertelde, mochten
wij raadsleden tenminste ik
er nog niets van weten. En op
denzelfden dag was door een der
leden van het college verteld aan
iemand die buiten den Raad stond,
dat de zaak van de baan was
door de verwerping van het
Axelsche voorstel door Ged. St.
Spr. maakt er den Voorzitter
een grief van, dat er bij hem
zulke opvattingen heerschen om
trent het niet geschikt zijn voor
publiciteit", 's Maandagsavonds
stonds in de Terneuzensche Cou
rant al, dat het voorstel van de
baan was. Spr. acht het heele-
maal niet in orde, dat zaken, die
hij niet weten mag, aan anderen
buiten den Raad om worden ver
teld.
De Voorz. antwoordde, dat
Vrijdags, toen B en W. uit Mid-
rukking de prinses uit de verte
aanstaarde, de vrouw vaD den
gezant gezegd had, dat Sophie
kennis had gemaakt beneden
haren stand. Gij traadt de vorste
lijke loge binnen één enkele
blik overtuigde mij, dat gij en
Diemand anders den geliefde
kondet zyn
»En de vrouw van den gezant
vroeg de graaf met bevende stem.
»Zjj heeft het bevestigd. Al»
ik mij niet vergis, sprak zy ook
van de vtouw van een opper
maarschalk waarvan zij dit ge
boord had.»
De graaf zweeg eenige minuteo,
terwijl hy voor zich keek. Hij
scheen met zichzelven te rade te
gaan, hij keek den vreemdeling
nu en dan schuw van ter zijde
aan »Majoor sprak hy ein
delijk met klaDklooze doffe stem,
»kunt ge mij honderd Napoleon»
leenen
De majoor was verrast door deze
vraag; hij had verwacht, dat zijn
vriend zou gaan jammeren over
zyn ongeluk, zooals dat b(j soort
gelijke tooueelen gebruikelijk
isdaarom kou hy deze vraag
niet dadelyk begrijpen en keek
hy den graaf verwonderd aan.
Wordt ven olgd),
AXELSCHE
COURANT.
