Nieuws- en Advertentieblad voor Zee uvvsch - Vlaanderen. De lastige tweelingen Een gas-electrobedrijf stroomafname ïan de P.Z.E.M. No. 96. VRIJDAG 12 MAART 1926. 41e Jaarg. J. C. VINK - Axel. In eigen bodem. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postbus No. 6. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tof Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Wonderlijk zooals het gevoel van in eigen bodem te zijn den mensch aangrijpt. Ik zeg met opzet in eigen bodem en niet op. Ook dat laatste geeft geen ge ringe beteekenis. Het duurt een poos eer men aan een nieuwe woonplaats gewend is, eenvoudig omdat de boomen er anders zijn en de grond anders en alles an ders is ingedeeld. Behalve dat is er echter een bodem, waarin men staat, waarin men geworteld is. Dit zijn de natuurlijke ver houdingen, de stand waarin men leeft, de vrienden die men van ouds heeft. Deze dingen vormen voor den mensch een levensbo dem, waarin hij thuis is. Hij is er in geboren en opgegroeid en blijft er met heel zijn ziel in ge worteld. Het is er mee als met de plant, die slechts goed tiert in eigen bodem. Het zal telkens voorkomen, dat menschen uit den eigen bodem worden overgeplant in een an deren. De wees, die elders on dergebracht wordt, het kind dat een tweeden vader of moeder ontvangt, zijn zoo overgeplant. Het is best mogelijk, dat zij ble ven wonen in de oude omgeving, maar dan is door de intrede van nieuwe elementen of door het verdwijnen van de oude zulk een ingrijpende verandering gekomen, dat het alles is als een nieuwe bodem. Hoe komt het, dat de stiefmoeder zoo'n slechten naam heeft Waarom zou zij slechter zijn dan andere vrouwen 't Is niet anders dan dat zij te doen heeft met een plantje, dat niet meer in eigen bodem staat en zich nu niet thuis gevoelt. In de laatste jaren is men een soort gelijke verplanting zelfs'op vrij groote schaal en systematisch gaan uitvoeren. Wij hebben de kinderwetten, die het mogelijk maken ouders uit de ouderlijke macht te ontslaan en de kinderen onder voogdij van anderen te brengen. Zulke kinderen krijgen een nieuwen vader en moeder. (Engelsche schets). (4 (Slot) »Neen, meneer. Meneer Edward maakte dezeltde bepaling, toen hy my opdroeg, om plaats voor hem te nemen op de boot.* Ik staarde den man aan. «Gaathy ook weg «Ja, meneer. «Dat is curieus.* Ik voelde behoefte mijn hart eens uit te storten. >Er moest toch eenmaal een eind komen aan dien toestand, Jenkins. Ik dacht 't wel. Daarom heb ik er ook geen drukte over gemaakt, geen andere menschen om raad gevraagd ot gezeurd.* »Neen, mynheer.* Ik liet Jenkins aan syu over peinzingen over. Dien Zaterdag was het mij een heele opluchting, alleen te zyn in myn rustige woning. Charley en Eddy waren elk aizoDderlyk ver trokken, weggeslopen als't ware, dadelyk na het ontbijt, Eddy naar het Waterloo St< j. SCHMiN, de garage:' „lioD, Charley naar ü\j zou met mijn *ut° Dikwijls worden de pleegouders zoo genoemd. Zoo zijn er over geplante kinderen bij duizendtal len. Toen de oorlog uitbrak was de overplanting in vollen gang, sedert is zij wat beperkt, maar het is toch zoo, dat er gemeen ten zijn, waar zij zich bij tien tallen, soms zelfs bij honderd tallen bevinden. Voor scholen is het een middel geweest om zich uit te breiden en zoo een hoogere trede te bereiken op de subsidieladder. Er ligt een mooie gedachte ten grondslag aan deze ontzettings actie. 't Is de benijding van vele arme kinderen. Men heeft beseft wat de bodem, waarin iemand opgroeit voor invloed heeft op den groei en andere toestanden voor zulke kinderen geschapen. Natuurlijk heeft men daarbij ook gedacht aan het bezwaar, dat de kinderen niet meer in eigen bodem waren. Vandaar dat men gaarne verborgen houdt, dat het voog dijkinderen zijn. Men laat ze liefst vader en moeder zeggen en de meheer die nu en dan komt is een goede oom. Maar zou men recht begrepen hebben welk een magische invloed er zit in het eigene, dat aldus ont komen wordt. Juist als men gaat namaken steekt het namaaksel zoo licht scherp af tegen het oorspronkelijke. Er zijn pleeg ouders, die de illusie volkomen willen maken en de kinderen adopteeren. Dan wordt alles ge daan om den indruk van echt heid te geven. Er wordt lang zamerhand aanspraak gemaakt op de echte liefde. Denkt ge dat die komt, juist in zulke ge vallen De ziel is halsstarrig. Tegen alle werkelijkheid in houdt zij vast aan het ideëele. Door de poging om den „eigen bodem" na te maken gaat de ziel van zulke kinderen den eigen bodem idealiseeren. Dat was het echte 1 Dat is ontroofdAls donkere wolk hangt dit boven het verle den van deze kinderen. De ma gie van den eigen bodem Als de menschen dat voelen willen zij er aan gaan verwrin- uaar Southampton rijden ik had dat aangebodendan omliepen ze de kans, elkaar aan 't station te ontmoeten en misschien weer van meening te veranderen. Ik lag op de caoapé, genietend van myn vrijheid. Daar kwam Jenkins met een brief. «Gebracht door een loopjongen, meneer.* Goede Hemel, wat mocht dat weer zyn Zenuwachtig scheurde ik het couvert open. Er viel een biljet van rijt poDd uit. De trie! was met potlood gekrabbeld Beste Jack. Wil dat aan je knecht ter hand stellen en hem zeggen, dat 't mij spyt hem niet meer te kunnen geven. Hij heeft my 't leven gered, 't Is de eerste gelukkige dag, die ik iD een week heb gehad. M. W.« Jenkius had bet bankbijjet van den grond opgeraapt. »Houd 't maar,* zei ik »'t is voor jou.* »MeDter »Ik zeg, dat die vijf poBd voor jou zijn. Juffrouw Wardstuurthet.* «Heel vriendeiyk van haar, me neer.* gered gen. Het is zoo te begrijpen. De eigen ouders hebben het kind verwaarloosd, de pleeg ouders hebben er zich belange loos geheel en al aan gegeven. Zij hebben recht op de liefde, die de eerste ouders verbeurd hebben. En dan te zien, dat die liefde ja wel gegeven wordt, maar dat het hart toch ook met won dere kracht getrokken wordt naar het geheimzinnige andere, naar het echte. Dat wekt het verwijt van ondank. De verleiding wordt groot, om nu dat „echte" eens in zijn droeve werkelijkheid te laten zien en daar tegenover den hemel van het tegenwoordige leven te schilderen. Deze po gingen nu zijn gedoemd tot mis lukking, juist bij de beste kin deren. De magie van den eigen bodem is zoo sterk, dat men ze door afgrijselijke teekening eer versterkt. De gruwelijke teeke ning van het gedrag van de moe der, die zoo'n slons en van den vader die zoo'n dronkaard was, wekt vanzelf de gedachte, dat vader en moeder dan ook we heel ongelukkig zullen geweest zijn en veel verdriet gehad heb ben en het eigenlijk niet helpen konden. Wie de kracht van den eigen bodem aldus wil tegengaan, versterkt haar. Zelfs al zijn de verhoudingen minder ernstig dan is het geval der voogdij, al is er slechts sprake van een op voeding elders, heeft men te re kenen met den ideëelen achter grond van het eigene, dat ont beerd wordt. Voor opvoeders is dit een bekend feit. De kost school mag nog zoo goed zijn, zij heeft een kwaden concurrent in het eigen thuis, al staat dat misschien in tal van opzichten bij de kostschool achter. Ik noem deze dingen slechts als voorbeelden. Moest ik een paedagogischen raad geven, ik zou zeggen plaats u in ernst op het standpunt van het kind. 't Is hem niet slechts te vergeven, dat hij het eigene idealiseert, in den grond der zaak heeft hij gelijk. Er zijn werkelijke banden des bloeds, er is een eigen bo- Jenkio* glimlachte vriendelijk. Zij overschat mijn diensteD, meneer.* «Welke diensten »Ocb, in de zaak van die hee- ren. Ik had gehoopt, dat zij er niet van cou reppen want u zult mij misschien te vrijpostig vinden.* «Wat bedoel je toch?* »Ik was toevallig iD de kamer, toen juffrouw Ward zich bij n beklaagde. En ik veroorloofde mij een kleine list om haar van hun attenties te bevrydeD.* »Wat deed je dan >Ik dacht zooals de dame aan de beide heeren elk afzon derlijk vertelde, dat zij een enga gement voor Afrika had aange nomen en nog deze week vertrok, dit wel de gewenschte uitwerking zou hebben. En 'tsehynt, dat ik goed geraden had.* »Jenkins,« riep ik uit, »je bent een kraan Maar daar bedacht ik in eens »Als ze op de boot komen en merken dat zy er niet is, zullen ze dan niet terug komen »Ik had dat voorzien, meneer. Op myn voorstel deelde de dame mede, aat zy over land reisd'. tot Madeira en daar eerst op de boot sou 'komen.* »Eu als ze nu te Madeita dem en deze is de beste bodem. Andere omstandigheden mogen overplanting noodig gemaakt hebben, de overplaatsing blijft geweldadig. Waarom niet wat meegeidealiseerd met het kind over den eigen bodem en de fouten van dien bodem meer be klaagd dan gelaakt? Dat is het middel waardoor ten slotte tot verbazing der betrokkenen de wortels zich geleidelijk gaan hechten in den nieuwen bodem. Maar ik gaf slechts voorbeelden. Mijn eigenlijke doel is erop te wijzen, dat het Christelijk geloof op merkwaardige wijze aanknoopt aan deze gehechtheid van eigen bodem. Dit geloof leert ons Goc als Vader kennen. De hoofdge dachte die daarin ligt is de ge dachte aan de teere liefde en zorg die God voor ons heeft. Zoo wordt het dan ook meest geteekend. Maar voeg nu daarbi het element van den „eigen bo dem" in dezen zin dat wie God kent en in God leeft bij hem thuis is, zooais het kind in het echte ouderlijke huis. Dat maakt de geloofsbelijdenis van God als onzen Vader zooveel dieper en teerder. En het dringt de men schen veel meer om toch hun leven naar God te voegen. Wij zijn niet werkelijk in den bodem, waarrin wij hooren, als wij bui ten God leven. Daarom tieren we ook niet goed buiten God. In God hebben we onzen eigen bodem Daar ontwikkelen zich ten voile de krachten, die in ons liggen Daar wordt het menschen leven eerst recht schoon, zooals de plant nergens anders haar volle kracht en schoonheid be reikt dan in den eigen bodem. Dr. v. D. of Dinsdagavond werd alhier op de bovenzaal van mej. de Wed Gilijamse de aangekondigde open bare vergadering gehouden door het protest-comité, waarin een merken, dat zij er niet is, zullen ze dan niet »Terug reizen, bedoelt u Ik vermoed, dat de eontanteD huD daartoe zullen «Dtbreken.* »Hm deed ik. «Misschien,* riskeerde JenkiDs, »zullen de heeren ook tot andere gedachten komen, als ze op de boot weer met elkaar praten »De boot is groot genoeg om elkaar te ontwijken, Jenkins.* De trouwe glimlachte, »Maar de hut niet, meneer? Ik heb beide plaatsen genomen in dezelfde cabiDe,* Ongeregeld goed. Uil gebluft. Pieterse heeft zyn neef John Pyterson uit Ame rika over en hy laat hem Amster dam zien. Bij het Paleis op deD Dam vraagt John Pyterson, wat dat voor een gebouw is en Pieterse zegt: »Dat is het paleis.* Neef uit Amerika vraagt hoe lang daar over gebouwd is en Pieterse ant woordt dat het in twee en vijftig jaar heelemaal af was. Neet uit Amerika: »Bouwen ze bij ons in één jaar.* Bij de Beurs vraagt John PytersoD wederom hoe lang daarover gebouwd werd en waD- technische uiteenzetting werd ge geven over de mogelijkheid van zelf exploitatie van electriciieit door middel van de gasfabriek en uit welke uiteenzetting tevens zou moeten blijken, dat diezelf- exploitatie voor de gemeente zeer winstgevend is, in tegenstelling met een dure afname van elec- trische stroom door de gemeente van de Prov. Zeeuwsche Electr. Maatschappij, waarop Gedepu teerde Staten aandringen. De voorzitter deelde mede, dat daartoe was uitgenoodigd de heer G- J Duetz, gep. majoor der genie en technisch-econoom te Utrecht. Om echter niet beschul digd te worden van eenzijdigheid, was ook uitgenoodigd de heer H. Streefkerk, directeur der P. Z. E. M., te Middelburg, of een vertegenwoordiger dier Maat schappij, ten einde zijn stand punt uiteen te zetten ten opzichte van de gemeente en zoo moge lijk aan te toonen, dat de ge meente voordeeliger kon aanslui- bij de centrale te Westdorpe. Van den heer Streefkerk was echter bericht gekomen, dat hij verhinderd was en ook al was hij niet verhinderd, het toch de vraag was, of hij nu hij op het oogenblik over aansluiting in on derhandeling was met het ge meentebestuur, op de uitnoodi- ging zou ingaan. De heer Duetz het woord krij gend, zegt gaarne aan de oproe ping te hebben voldaan, omdat men hier werkt voor de waarheid. Spr. beseft de groote verantwoor ding voor zich om in een vrede lievende gemeente, waar enkele menschen in opstand komen tegen een besluit van de overheid, om daar de bevolking te overtuigen van het goed recht van die men schen, maar spr. kan dat met een gerust geweten doen, le omdat hij geheel belangeloos tegenover de kwestie staat. Noch persoonlijk, noch financieel heeft hij iets met de kwestie te maken. Spr. doet het alleen, omdat hij een fout ziet in de oeconomie, dat men het eene bedrijf verwaarloost te genover het andere, terwijl ze neer Pieterse »een paar jaar* mompelt, zegt Pyterson «Bouwen ze bij ons in zes maanden.* Nu komen zij langs de Bijen korf en wanneer de man uit Ame rika weer vraagt, wat dat voor een gebouw is, antwoordt Pieterse Dat kan ik je niet zeggen, dat stond er gisteren nog niet. Huismiddels. Met behulp van citroensap kunt u nagenoeg alle vlekken uit uw koperen voorwerpen verwijderen. Glazen karaften, die door 't wa ter aangeslagen zyn, kunt u heel schoon krijgen, door er aardappel schillen in koud water in te doen. Daarna flink schudden, dan ver- awyut de aanslag. Die leelyke wynvlekken in uw tafellinnen krygt u er best uit, wanneer de vlek in kokende inelk gehouden wordt. Ais uw kousen nat zyn, hetzy van wasschen hetzij door een pias regen, iiaug ze dan met te drogen met de leenen naar beneden, doch haDg ze aan de teenen op. Dat verlengt hun levensduur. AXELSCHE I f COURANT.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1926 | | pagina 1