N9
GEZOCHT EN GEVONDEN.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
No. 48.
DINSDAG 22 SEPTEMBER 1925.
41e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
net Mekka ran den vrede.
Het werk in de smidse van
Europa, den Volkenbond, gaat
voort. Zooals telken jare na de
instelling van het instituut Vol
kenbond, worden thans langs den
weg van internationale bespreking
tal van kwesties opgelost. Niet
voor niets heeft Genève daarom
den weisprekenden naam van
„het Mekka van den Vrede"
gekregen. Elk jaar trekken de
gedelegeerden als zoovele pel
grims naar dat oord van den
vrede. En dit jaar gingen er
eenigen met looden schoenen,
aldus schrijft dr. F. C. in de Avp."
Omdat ze moesten komen be
kennen, dat hun enthousiaste
plannen, belichaamd in het zoo
bekende protocol van Genève,
dat vrede en veiligheid zou
waarborgen en den oorlog uit
bannen als een misdadiger, ge
faald hadden. Ofschoon het kort
geleden ontworpen garantiepact
niet officieel op de agenda der
besprekingen staat, staan toch
alle discussies in het teeken van
het pact, daar men gelooft, dat
men langs den omweg die ga
rantiepact heet, ten slotte het
doel van het Geneefsche protocol
zal bereiken. Het protocol is
dood, leve het protocol, zoo
redeneert men in leidende Fran-
sche kringen, terwijl men er de
aandacht op vestigt, dat de naam
„garantiepact" feitelijk een andere
naam is voor „protocol". Tot
op zekere hoogte is dit waar.
Het pact heeft inderdaad eenige
van de goede eigenschappen van
het protocol, terwijl het de voet
angels en klemmen vermijdt.
Maar wat er ten slotte van deze
nieuwe poging om den oorlog te
brandmerken zal terecht komen,
is op het oogenblik, nu we pas
in het eerste stadium der onder
handelingen verkeeren, niet te
voorspellen. De huidige bijeen
komst van den Volkenbond kan
daar slechts eer zijdelings iets
toe bijdragen, en 'wel door de
omstandigheid, dat de kopstukken
O*
»Mr. Blank, ecu lid ran de
rechtbank, woont hier maar een
paar deuren vandaan,* aai Mr«.
Bairri. »Zullen we hem laten halen,
als hat van zooveel belang is
»De vryheid en het laven van
•en menseh hangen er vao af,<
zai Eustace Bramlaj. >Om 's he
mels wil, laat hem dadelijk komen.
De dood wacht niet.*
Mr. Blank was tkuis en bevond
zich weldra in tegenwoordigheid
van den zieke.
»Ongeveer vier jaren geleden,*
zoo begon de stervende zijn ver-
haai, »wae ik secretaris by een
ryk Amerikaan, Silas E. Venner
genaamd. Hij was een zonderling
en wij waren bijoa altijd op reis,
terwijl we nooit langer dan een
paar dagen achtereen op dezelfde
plaats vertoefden. In Noorwegen
maakte mijn heer kennis met
Pnilip Sherwood, een jong dokter
die juist van een expeditie naar
de Poolstreken was teruggekeerd.
Daar zyn gezondheid te wenschen
pverliet, haalde Mr. Venner zyn
der Europeesche diplomatie, de
voornaamste pelgrims naar het
Mekka van den vrede, elkaar
ontmoeten en in de gelegenheid
zijn, op ongedwongen wijze met
elkaar van gedachten te wisselen
over deze brandende kwestie.
Even tevoren waren de juristen
van Engeland, Frankrijk en
Duitschland te Londen bij elkaar
geweest. En na enkele dagen
van geanimeerde besprekingen
ging men voldaan uiteen. Een
gunstig teeken is, dat men in
ex-geallieerde kringen er zeer
nauwkeurig voor waakt, dat bij
Duitschland niet de indruk wordt
gewekt, dat men het een tekst
voor een pact voorlegt, zooals
men het in 1918 over het prikkel
draad der draadversperringen heen
den tekst van het vredesverdrag
voorlegde aannemen of-anders....
Naar men ons van zeer goed
ingelichte diplomatieke zijde
mededeelt, was de Duitsche jurist,
dr. Gaus, vrij ingenomen met den
tekst van het ontworpen garantie
pact, al waren er enkele belang
rijke punten, waartegen hij be
denkingen opperde. En er is
nu juist één van die punten, dat
de ministers van buitenlandsche
zaken (Painlevé en Briand be
zochten immers tijdens de Volken
bondsvergadering met Chamber
lain den vacantie-houdenden
Baldwin te Aix) zoo levendig
bezighoudt. Dat punt is Duitsch-
land's standpunt, dat zelfs een
z.g. „flagrante" overtreding van
de bepalingen der gedemilitairi-
seerde zone, krachtens artikel 44
niet automatisch tot oorlog zou
mogen leiden, doch aan het
oordeel van den Volkenbond zou
onderworpen worden. Of en wat
er van het pact terecht zal komen,
kunnen 'we pas weten, als de
ministersconferentie, die waar
schijnlijk tusschen 10 en 15
October gehouden wordt, tot een
definitief resultaat zal hebben
geleid. Te dien opzichte is men
in welingelichte politieke kringen
vrij optimistisch gestemd. Het
valt nl. niet te ontkennen, dat er
in Duitschland, ondanks het feit
dat Hindenburg president is en
nieuwen vriend over hem tegen
t^n bahoorlyke vergoeding al*
lijfarts op zijn reiian vergezellen.
De Amerikaan wai erg opvlie
gend vin sard en hit zich dik
wijl» giheel door zijn drift be-
heenehen. Wi bevonden en» te
Vera-Crua in Mexico, teen hy op
zikeren dag oui eeu nietige reden
twi»t kreeg met dokter Sherwiod
en hem woordin toivoegde, welke
deze begrijpelykerwyze ten hoog-
ite kwalijk aam. Van woorden
kwam het tot daden ze werden
handgemeen en sleeht» met moeite
gelukte het my en een paar be
dienden ben te «cheiden.
Ikzelf bevond mij de»tijd» in
eeD allerbenauwsten toestand. Ik
had gespeeld en verloren en een
aanzienlijke som, welkemijn mees
ter mij had gegeven voor het be
talen van rekenmgen, gebruikt
om mijn schulden te betalen. Mr.
Venner had op den dag van zijn
twist met dokter Sherwood den
diefstal ontdekt, en dreigde mij
met vervolging. Ik was wanhopig.
Dien avond, terwyl Mr. Sherwood
uit was, sloop ik Daar zyu kamer,
en nam uit de medicijnkist, welke
hy op rei» altijd bij zich had, een
kleine hoeveelheid sterk werkend
vergitt, Dit mengde ik in het
geneesmiddel hetwelk mijn rnees-
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
de nationalisten veel macht in
handen hebben, een sterke stroc-
ming bestaat in de richting van
het pact en den Volkenbond. En
al bestaat er nog verschil van
inzicht op fundamenteeie punten
tusschen Duitschland en zijn ex-
vijanden, een feit is toch, dat de
Duitschers ingenomen zijn met
de omstandigheid, dat hun plan
van een garantiepact op de hoofd
punten intact is gebleven. Wel
valt Duitschland nog over art. 16
van het Volkenbondsverdrag en
wordt daarom zijn toetreding tot
den bond vertraagd. Maar het
viaagt thans niet meer absolute
vrijstelling van het artikel, slechts
de verzekering op een of
andere wijze vastgelegd dat
er in geval van toepassing van
art. 16 met Duitschland's uitzon
deringspositie ten voile rekening
zal worden gehouden. Indien
men in dit opzicht tot een com
promis kan komen, zai daarmee
de tegenkanting der nationalisten
ten aanzien van toetreding tot
den Bond,grootendeelsontzenuwd
zijn. De vooruitzichten voor het
pact en daarmede voor den
vrede zijn gunstig. Alleen
wanneer de ex-geailieerden zou
den volharden bij een te eenzijdige
interpretatie van het pact, zou
men nog op ernstigen Duitschen
tegenstand stuiten. De weg naar
den vrede is dus nog open.
Engeland spelbreker.
De commissie van juristen uit
de Volkenbondsvergadering heeft
een motie aangenomen, betref
fende de verplichte arbitrage door
het Permanente Hof van Inter
nationale Justitie in Den Haag.
De motie luidt
„De vergadering van den Vol
kenbond noodigt den secretaris
generaal van den Volkenbond uit,
die Staten, die zich voor een
zekere periode hebben onder
worpen aan de verplichte arbi
trage van het Permanente Inter
nationale Gerechtshof, welke pe
riode eerlang afloopt, en die ge
neigd zijn, die verplichting ook
verder op zich te nemen, op die
ter gewoon wa« avond» na het
diner in te nemen. Dokter Sher
wood gaf den patiënt op den be
stemden tijd zijn draokje in
twintig aainateo later wa» de
Amerikaan ean lijk. Het geneei-
middel werd onderzocht an het
vergift gevonden, hetwelk overeen
kwam met dat, wat er nog in een
fle»eh in dokter Sherwood's me
dicijnkist aanwezig was. Het wat
bekend, dat hij hooge woorden
had gehad met Silas Vomer. Mij
verdacht niemand.
Sherwood werd beschuldigd van
moerd en ter dood veroordeeld.
Om mijn oneerlijkheid te bedekken
had ik een moord gepleegd en du
zou een ander de schuld van mijn
tweede misdaad boeten. Dat wat
al te verschrikkelijk. Door om-
kooperij wist ik te bewerken, dat
Pnilip Sherwood op het laatsto
oogenblik uit de gevangenis kon
ontvlechten. Hy verliet Mexico
en wat er verder van hem ge
worden is kau ik niet- zeggen.
Ik kon Sherwood's onschuld
slechts aan het licht brengen door
mijn eigen misdaad te bekennen.
Daar miste ik den moed toe. Ik
keerde naar Engeland terug, ziek
naar lichaam en geest, onophou
delijk gemarteld door de herin
nering aan het verleden, Aan my u
maatregelen te wijzen, die voor
het vernieuwen van die verplich
ting bevorderlijk zijn."
Donderdag zijn in de derde
commissie van de Volkenbonds
vergadering de belangrijke dis
cussies over het Spaansche en
het Nederlandsche voorstel be
treffende de voorbereiding der
ontwapeningsconferentie voortge
zet. Het scheen dat het Neder
landsche voorstel om terstond
met de technische voorbereiding
te beginnen eenstemmig zou wor
den aangenomen, evenals een
belangrijke wijziging van de zoo
genaamde coördinatie-commissie,
welk gewijzigd lichaam dan de
voorbereiding ter hand zou nemen.
Na de belangrijke redevoeringen
van Loudon en den Noor Lange
waren nog vele sprekers hun in
stemming met deze denkbeelden
komen betuigen, waaronder de
Deensche oud-minisfer van Oor
log, Munch en de Zweedsche
socialistische afgevaardigde Eng-
berg, maar ook de afgevaardigden
van Polen en Japan. In de vorige
vergadering had reeds de Fransch-
man de Jouvenel van zijn in
stemming blijk gegeven. Groot
was de verrassing toen plotseling
de Engelschman Hurst bezwaar
ging maken. Had de Jouvenel
alleen de voorwaarde gesteld, dat
de conferentie zelf pas bijeen zou
komen als de veiligheid verzekerd
zou zijn. Hurst ging verder ên
verklaarde zich niet te kunnen
vereenigen met een voorstel, dat
nu reeds den onmiddellijken aan
vang der voorbereidingen als ver
plicht zou vaststellen. Hij zeide
ten hoogste tot een compromis
bereid te zijn om den Raad vrij
heid te laten liet juiste oogenblik
voor dien aanvang vast te stellen.
In de tweede commissie uit de
Volkenbondsvergadering, onder
voorzitterschap van prof. Van
Eysinga deelde prof. Francois
bij de behandeling van het vraag
stuk van de intellectueele samen
werking mede, dat de Neder
landsche delegatie bericht van
de Nederlandsche regeering ont
vangen had, dat deze regeering,
-die tot dusver vertrouwd had,
moidir «liaan openbaarde ik mijn
geheim.
Ik ben haar eenige zoon en ze
smeekte en ij, mij niet man het
gerecht over te geveD, zooals ik
dikwijls voornemens was, als mijn
geweten my geen rust liet. Nu
echter is mijn einda daar en ik
moet sprekeD. Ik verklaar plech
tig, dat Philip Sherwood onschul
dig is aan de misdaad, welke
bem is jen la*te gelegd.*
Frances hield haar gelaat in de
handen en liet aan haar tranen
den vrijen loop gedurende deze
bekentenis.
Than» wi»t zij, waarom Philip
Sherwood zich op zulk een on
verklaarbare wijze schuilhield.
Hij, het slachtoffer eener rechter
lijke dwaling een ontsnapte
misdadiger, ten minste naar het
oordeel der wereld, had zich niet
dnrven vertoonen, om zijn erfenis
te aanvaarden. Vroeg in den
ochtend stierf Eustace Bramley.
Frances had juist de oneelukkige
moeder verlaten, toen Mrs. Baird
haar kwam zeggeD, dat er iemand
in de gang wachtte, die een ge
wichtige mededeeling te doen had.
Beneden gekomeD, zag Frances
Andrew Pryce, op wieDs gelaat
zyu inwendige zelfvoldoening te
lezen stond,
dat ook zonder eenige bemoeiing
harerzijds voldoende onderricht
op de scholen over het bestaan
en het werk van den Volkenbond
zou worden gegeven, thans be
sloten heeft, eenige maatregelen
te nemen om te verzekeren dat
inderdaad op de scholen vol
doende aandacht zal worden be
steed aan het verstrekken van
kennis omtrent den Volkenbond.
Deze mededeeling werd met lui
den bijval begroet.
De moord op de Tsaren-familie.
In een door de sowjet uitge
geven volkskalender voor 1926
wordt onder het hoofd„De
executie van Nicolaas 11" mede-
gedeeld
„Nicolaas en zijn gezin werden
door de tijdelijke regeering ge
arresteerd en te Zarskoje Selo in
huisarrest gezet. Later werden
zij' diep in 't land naar de ge
boorteplaats van hun ouden vriend
Raspoetin gebracht. Op 4 Aug.
1917 bracht een extra-trein het
gezin van den Tsaar en zijn ge
zelschap naar Toeman, waarna
een stoomschip hen naar Tobolsk
voerde. Hier leefde Nicolaas met
zijn familie met gevoelens van
wraak jegens de boeren en ar
beiders van Rusland en maakte hij
ook de October-revolutie mede.
In den herfst begonnen zich daar
om den Tsaar contra-revolution-
naire elementen te verzamelen.
Er kwamen berichten van een
samenzwering, aan het hoofd
waarvan de bekende reactionnaire
bisschop Hermogeen- stond. De
districts-sowjet van Oeralsk be
sloot in Februari 1918 de Roma-
nofs naar Jekaterinen'ourg te bren
gen, waarvoor het al-Russische
executieve comité toestemming
verleende.
„Door het groeien van de
contra-revolutionnaire beweging
vreesde men, dat Jekaterinenburg
door de contra-revolutionnairen
zou worden ingenomen Ook
merkte men, dat van alle kanten
leidende personen in de contra-
revolutionnaire beweging naar de
stad kwamen. Men wilde den
Tsaar bevrijden, vóór de stad door
de witten zou zijn ingenomen.
»Wel?* vroeg ze, terwijl haar
hart sneller begoD te kloppen.
>Miss Hamilton, ik heb den dok
ter* gevonden,* zei P/yce.
Dokter Smythe bewoonde in
Shadwell een eenvoudig huis in
net midden vau een volkrijke,
onaanzienlijke buurt. Eiken dag
was op zekere uren zijn wacht
kamer vol werklieden, vrouwen
met bleeke, afgetobde gezichten
en ziekeiyke kinderen, allerlei
patiënten uit de arbeidende klasse.
Herhaaldelijk gedurende de laatste
dagen had de dokter onder zijn
bezoekers een oudachtig, fatsoen
lijk gekleed man opgemerkt, die
beweerde erg door de jicht gekweld
te worden.
Er was geen spoor van die kwaal
by hem te ontdekkeD, en toch
vermoedde dokter Smythe, ot lie
ver Philip Sherwood, geen be
drieger in hem. Andiew Pryce
had aldus, met zich als ziek voor
te doeD, gelegenheid gehad meer
omtrent dokter Sherwood gewaar
te wordeD, dan hem op andere
wijze mogeiyk zou geweest zijn.
Onder andere had hij ook opge
merkt, hoe dikwijls de schoone
Mrs. Devereux hem bezocht.
Wordt vervolgd.)
AXELSC
