m Mysterie. Nieuws- en Advertentieblad voor Zee uwsch - V1 aan deren No. 27. VRIJDAG 10 JULI 1925. 41e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Binnenland. FEUILLETON. Provinciale Staten van Zeeland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postbus No. 6. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Het ongeval run de Koningin. Zooals bekend is Zaterdag middag de Koninklijke familie weer goad en wel thuis gekomen en door zeer velen in de Resi dentie verwelkomd. Wat opviel is, dat H. M. de hand nog in een gaasverband had. Het ongeval moet zich dus wel ernstiger hebben toegedragen dan men zich voorstelde. Er gingen trouwens verschillende lezingen over. Het best was daarom even te vernemen bij ooggetuigen. Dit dacht ook een correspondent van de .Maasbode" die het onder staande te hooren kreeg van den adjudant der Koningin, die zeker wel als een onverdacht getuige kan beschouwd worden. De Koningin was uitgereden, om op een der fraaiste plekjes in de onmiddellijke nabijheid van Chamonix, aan den voet van den Glacier des Bossons, wat te gaan zitten schilderen. Daar de Prins een tweedaagsch uitstapje per auto naar Montreux maakte, zat een andere dan de gewone chauf feur op den auto. De tocht ging tot het station Les Bossons en daarna zacht stijgend, iets naar boven tot aan den rand van het bosch waar de weg nog iets steiler werd en aan beide zijden door een bergweide was omgeven. Daar wenschte de Koningin uit te stappen. De auto hield stil, de dienaar stapte uit, om het portier voor H. M. en de haar begeleidende hofdame te openen, deze laatste stapte eveneens uit om H. M. bij het uitstijgen be hulpzaam te zijn, toen plotseling de auto, juist toen ook de Ko ningin hem verlaten wilde, weder in beweging kwam en op het glooiende terrein (de stijging van den weg bedroeg ongeveer 12 pCt.) naar beneden rolde. Niets zou toen gebeurd zijn, indien de chauffeur op den auto gebleven was. Hij had haar dan weder tot stilstand kunnen brengen. Doch de chauffeur had de fout begaan gelijktijdig met den die naar uit te stappen, zoodat de (SÏolT" (13 Vooral dit laatita doed mij her ademen, maar aok een besluit ntmen. Voor geen schatten ter wereld had ik my langer aan den invload der mij omgevende schrik beelden blootgesteld de grond brandde mij andar de voeten au ik haastte nij dus met eunige vluchtige bemerkingen orer het late uur eu eigen vermoeienis, at&heid te nemen. Met een spoed, alsof de schimmen der beide dooöe vrouwen my op de hielen zaten, (jlde ik door de donkere korridors naar buiten. Ik gunde mij nauwe lijks deu tijd in 't voorbijgaan de vriendelijke buurvrouw door haar bedienden te doen waarschuwer, dat hare hulp misschien noodig kon zijn in 't eenzame huis, en keek niet om voor dat ik goed en wei tus8chen mijn eigen muren zat. Eerst toen kon ik eenigszins bedaard over het voorgevallene nadenken, maar uit welk oogpunt ik de sombere gebeurtenissen van dien dag ook beschouwde ze bleven duister voor me Niet zon der geheime angst dacht ik aan auto toen zonder beheerder was. Hoe het kwam dat de auto in beweging geraakte, is niet geheel opgehelderd. Hoe 't zij, de auto, waarin alléén de Koningin zich nog bevond, die toen in den auto viel, waarbij H. M. haar drie vingers van de rechterhand kneusde (vermoedelijk door het onverhoedsch toeslaan van het portier, hetgeen H. M. zich zelf echter, begrijpelijkerwijze, niet meer nauwkeurig herinnerde) ging tot grooten schrik der aanwezigen naar beneden. De chauffeur trachtte zijn fout goed te maken, door achter den auto om te (oopen en de rem in beweging te zetten, doch geraakte daardoor met zijn voet zelf onder den auto, met het gevolg, dat hij thans neg niet tot loopen in staat is. Gelukkig maakte de auto een kleinen draai, geraakte daardoor in het zachte, haar vaart brekende gras van de bergweide, die boven dien minder glooiend was, stuitte tegen een daar liggenden boom stam en kwam zoo weder tot stilstand. Het incident is daar door heel wat beter afgeloopen dan wellicht het geval had kunnen zijn, indien de auto. dalend, nog langer op den harden weg was gebleven. Hoewel de blessuur, welke de Koningin bekwam, eerst nog al pijnlijk was, hield H. M. zich goed. Thans gaat alles naar wensch, zoodat het ongeval geen verdere gevolgen zal hebben. Wat men onder .neutraal" verstaat. We lezen in de ,Avp." De onderwijzers in Indië, of beter het N.l. Ond. Genootschap, noemt zich .neutraalBooze tongen beweren wel, dat de kleur van dit gezelschap het roode zeer nabij komt, maar in de gebruike lijke taal is neutraal en rood nagenoeg hetzelfde. De onderwijzers in Indië hebben ook een orgaan, genaamd ,De School" en in een der laatste afleveringen van dat orgaan nu, lezen wij, dat het hoofdbestuur van het N.i.O.G. een telegram hetgeen nu vorder sou plaats heb- beD, want dat ik den armen kerel niat aan zich zeiven kon overla ten, nu het raadselachtigs drama ten sinde lisp, was buiten allen twijfel. De dag die dsarop volgde was een Zondag. Het was sen morgen zoe dauwfrisch en stralend, zoo eigenaardig vreedzaam, zoo plech tig en doordrongen van de t stee kenis van deu zevenden dag,dat de ziel door een «eldzame huive ring bevangen werd. Met de won deren der schepping veor oogen en met de gedachte aan de duur zame onveranderlijke wetten door walke zij onderhouden worden, kwamen my de spookachtige in drukken van den vorigen dag bij na kinderachtig voor en scheen mij den omgang met geesten, waaraan mijn ongelukkige kame raad zich overgat, de armzaligste beuzelarij toe, waarmede een mensch zich kan bezighouden. In deze zelfgenoegzame en ver hevene stemming begaf ik mij op weg, doch nauwelijks had ik het oude huis in het oog gekregen ol het begon weer zijn heimelyken invloed te doen gelden, deze keer nog versterkt door de vreemde omstandigheid dat de vensters alle open stonden en my met heeft gezonden aan den Land voogd, om te protesteeren tegen de op handen zijnde benoeming tot inspecteur van het Mulo- onderwijs van den heer K. van Dijk, hoofd eener Christelijke Vfuloschool te Batavia, omdat daardoor de .neutraliteit" van het onderwijs in gevaar zou kunnen worden gebracht. Geeft datzelfde N.I.O.G. ook zijn diepe afkeuring te kennen, wanneer weder een of meer socialistische of, erger, commu nistische onderwijzers worden uitgezonden Het zou waardiger zijn, indien dan werd geprotes teerd, dan wanneer een door iedereen als bekwaam en hoog staand persoon aangemerkt man in een leidende functie wordt benoemd. Een ander staaltje van neutrali teit, ons ter oore gekomen. Óp een mailschip, naar Indië varende, wordt een feest gevierd. Het gezelschap bestaat, behalve uit Hollanders, uit Engelschen, Franschen, Amerikanen en Duit- schers. Tijdens het feest wordt het Nederlandsche volkslied gespeeld op een min of meer plechtig moment. Iedereen staat op, ook alle vreemdelingen. Alleen drie onderwijzers blijven ostentatief zitten. Nu wilde het geval, dat er verscheidene officieren aan boord waren, die zich aan dit gedrag ergerden. Een hunner keek de heeren blijkbaar nog al beteeke- nisvol aan en toen het volkslied uit was, verzocht hij de muziek, het lied nog eens te spelen. De wenk was duidelijk genoeg, werd algemeen begrepen, ook door de drie voorgangers der jeugd, die nu wel ogstonden. Dit nu is een uiting van .neu traliteit", begrijpt u? En zulke heeren zendt het Gouvernement nog steeds uit, naar het schijnt. tfedenkteekeo C. S. Adama v. Scheltcina. Een comité heeft zich gevormd tot stichting van een gedenk- groote, holla oogen aanstaarden. H«t is moeielijk do buiveriug te bsschryvsn die mij overviel, toen ik daarbinnen oon witte ver schijning achtereenvolgen» aan de openstaande venster» voorby zag zwovBD. De nameiesze ontzetting die mij bevangen had, week cah ier in 't volgende oogeublik, toen ik ontdekte dat bet de vriendalyke buurvrouw wa», die zich met meer dan gewonen spoed, doer hot huis bewoeg. Overweldigd door eeD somber voorgevoel, y 1de ik naar binnen. De oude dame zelve ontving my hars oogen stonden vol traucD teen ze mij zwygend wenkte en my naar een der kamers voorging. Daar, op een grooten divan, lag eene beweeglooze gedaante, wier omtrekken zich duidelijk onder het witte doodslaken afteekenden. Mijn armesombere kameraad stond voor zijn R'chter, ver boven het schemerachtig oordeel dezer we reld, ver boven hare raadsels en onduidelijkheden. »0 hoe is dat gebeurd !c vroeg ik fluisterend. »God alleen weet hetant woordde zij snikkend. »Toen ik door u gewaarschuwd gisteren avond hier kwam, was by ven den ichok reed* geheel en el her teeken voor Carel Adama van Scheltema. Het zal opgesteld worden op een der kleinere pleinen van Amsterdam's nieuwe wijken. De hoofdstad is voor de vesti ging uitgekozen omdat de dichter zijn geboorteplaats boven alles liefhad en vereerde. Tegen de reralutie. Ingevolge besluit van de inter nationale conferentie, gehouden te Genève op 24, 25 en 26 Mei 1925, waaraan deelgenomen werd door delegaties van 21 landen, en welke tot doel had, de mid delen te beramen welke konden strekken tot verdediging tegen het gevaar dat Europa en de Euro- peesche beschaving bedreigt van wege de lilde Internationale, werd op 1 Juli 1925 aan alle regee ringen een memorandum over handigd. Het bestuur van den Nationalen Bond tegen Revolutie heeft zich belast met het aanbieden daarvan, voor zoover Nederland en Kolo niën betreft. In de Memorie wordt aan de regeeringen in Europa, de Ver- eenigde Staten van Amerika en Japan verzocht, ten spoedigste het initiatief te nemen voor een over eenkomst tusschen de regeerin gen, met het doel, samen te werken tegen de propaganda en actie van de lilde Internationale. Dinsdag werd de zomerverga dering gehouden onder voorzit terschap van den Commissaris der Koningin, jhr. ntr. Quarles van Ufford, die herinnerde aan het aftreden van den heer G. F. Lindeijer, als lid der Staten, we gens zijn benoeming tot lid der Eerste Kamer. Spr. wees erop, dat dhr. Lindeijer zich met groote toewijding in de aangelegenheden der Staten inwerkte en wenschte, dat dhr. Lindeijer zoowel voor ons vaderland als voor de pro vincie nog veel nuttig werk zal mogen verrichten. stsld en wilde van geen dokter of mediciju iets weten. Voorloopig gerustgestelsl eu mij niet willende opdringen, ging ik weer heen, doch eiet voordat ik de oude, van sehrik uog geheel ontdane Moenah belootd had, heden in de vroegte terug te komen. Ik vond ze ran morgen dan ook reeds in den tuin op mij wachten, heel gelukkig my te kunoen berichte», dat haar haer reeds was opgestaan en niets bijsonders merken liet. Ik was juist bij het zeester daar, dat op eeu kiertje stond, toen ik hem hoorde vragen, wie daar was en er op antwoordde. Terstond daar op ktonk een vreeselyke kreet en den val vbd een zwaar lichaam Dat moet het ongeluk geweest zijn waarop hem de beroerte trot.* »Wat antwoorddet gij dan op zyne vraag »Ik riep Ik hen hetik heb belootd te komen Eene koude rilling liep mij door de ledeD. Dat waren niet alleen de spookachtige woorden die den ongelukkige voortdurend vervolgd hadden, maar ook de woorden waarmee ik mijzelf, nu twee da gen geleden, bij hem aangediend had, eveneens zonder het minste vermoeden te hebben van hunne vreeielyke werking. Ook de heer mr. H. F. Lants- heer heeft ontslag genomen als lid der Staten en ook hij had zitting van af 1919. Als goed Zeeuw werd zijn oordeel steeds op prijs gesteld. Als opvolger van den heer Lindeijer werd de heer A. C. de Baare geïnstalleerd. Opvolger van den heer Lantsheer wordt de heer C. de Jonge te lerseke. Alvorens de agenda verder af te werken sprak de voorzitter eenige woorden van hulde tot den heer J. A. van Rompu, die op 3 Juli sedert 30 jaren lid van het Dag. Bestuur der provincie was, wat spr. een zeldzaam feit noemde. Hij wenschte hem har telijk geluk met dit jubileum. Spr. acht het ondoenlijk op te sommen wat in die 30 jaren is tot stand gekomen met medewerking Van den jubilaris en wijst op den prov. stoombootdienst, waarvan hij ook 30 jaren voorz. was in de commissie van toezicht. Spr. wenschte dat de heer Van Rompu nog vele jaren voor de provincie zal mogen arbeiden. Als oudste lid sloot de heer Dumoleijn zich bij het gesprokene aan en roemde de stuwkracht waarmede de heer Van Rompu de communicatie-middelen te wa ter heeft geleid. De heer Van Rompu dankte voor de tot hem gerichte woorden. Lief en leed werden hem die 30 jaren niet gespaard. Spr. bracht dank aan degenen, die hem die jaren het vertrouwen schonken en herdacht ook degenen, die niet meer in leven zijn. Hij hoopte dat God hem kracht zal geven, zoolang de Provincie dit van hem eischte, om zijn taak behoorlijk te vervullen. Na de verschillende toespraken werd door verscheidene leden geapplaudisseerd. Hierna werd weer de agenda gevolgd. De voorz. stelde voor om een mededeeling aangaande den Zon dagsdienst voor de booten voor kennisgeving aan te nemen, doch dhr. Onderdijk wilde behandeling door de afdeelingen. Hat was alsef iets onzichtbaars mij aaDgraep, dat mijDe ziel niet ODverklaarbaran schrik vervulde. Het scheen op de geheime dingen te wijzen die er tusschen hemel au aard* bestaan, inrlaedan au kraebtau waar ODze schoolwijsheid Diet ran droomt en waarover naar de dichters zeggen zelfs de engelen in stille uren zitten peinzen. Ik geloofde thans aan da spoken die mijn arme vriend geziea had, wantik geloofde aan de macht van een misdryt om een zondigen na tuurgenoot tc vervolgen tot aan zyn dood. Maar verder niet geloofd *y God's Barmhartigheid 1 BLADVULLING. Vergelijking, »Getrouwde mannen zyn net al* sigaren.* Hoezoo »Ze zyn nooit meer zoo goed al* je ze uit laat gaaD.< Een mensch doet niet graag al leen een dwaasheid, maar als an deren meedoen, is hij tot alle dwaasheid in staat. tanrillardi AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1925 | | pagina 1