Mysterie.
Nieuws- en Advertentieblad
mm.
voor Zee u w s c li - V1 a a n d e r e n
No. 15.
DINSDAG 26 MEI 1925.
41e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
ADVERTEMT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Pet us CanBius heilig verklaard.
Donderdagochtend had in de
basiliek van 't Vaticaan de plech
tige heiligverklaring plaats van
den gelukzaligen Petrus Canisius
(geboren te Nijmegen in 1524,
overleden in het Jezuieten-college
te Freiburg in Zwitserland in
1507). De paus trad de basiliek
binnen omringd van kardinalen,
hoogwaardigheidsbekleeders en
het gansche pauselijke Hof, ge
kleed in ceremonieel gewaad.
De basiliek was gevuld met een
menigte pelgrims, waaronder
velen uit Nederland, Frankrijk,
Amerika en Oostenrijk, die den
Paus bij zijn voortschrijden door
de basiliek toejuichten Op spe
ciale tribunes hadden plaats ge
nomen hertog Philip van Wurt-
temberg, prins George van Bei
eren, prinses Immaculata, van
Saxen, de aartshertoginnen As-
somption en Margaretha, de
Duitsche oud-kanselier Marx, enz.
De basiliek, die schitterend was
verlicht, bood een indrukwekkend
schouwspel. Tijdens de plech
tigheid voerde het zangkoor der
Sixtijnsche kapel gewijde muziek
uit. De plechtigheid was te on
geveer twee uur 's middags ge
ëindigd.
Geen vrouwen in het
Hoogerhuis.
Het Engelsche Hoogerhuis heeft
het voorstel van lord Astor om
ook vrouwen als lid van het
Huis toe te laten, bij tweede
lezing verworpen met 80 tegen
78 stemmen.
Lord French overleden.
Veldmaarschalk graaf van Ype-
ren is Vrijdagavond overleden.
Hij had den leeftijd van 72 jaren
bereikt. Steeds zal hij herdacht
worden als de man, die de Brit-
sche strijdkrachten heeft aange
voerd tegen den Duitschen inval
in België en Frankrijk in 1914.
Hij was toen veldmaarschalk sir
John French. De titel van graaf
van Yperen, dien hij aannam,
nadat hij tot peer was verheven
wegens de door hem bewezen
diensten, zai hem steeds verbin
den met zijn dappere verdediging
van Yperen.
Vijftien jaren vroeger onder
scheidde hij zich zeer in den
Boerenoorlog.
Het verkeersprobleem te Lonien
Men meldt uit Londen
Onmiddellijk zullen maatrege
len worden genomen, om het
verkeersprobleem van Londen te
regelen. Door eene verkeerscom-
missie wordt een onderzoek ge
houden naar het voorstel, drie
nieuwe ondergrondsche spoorwe-
hen aan te leggen naar het Noor
den en het Oosten der city.
Van de bestaande ondergrond
sche Spoorwegen wordt weinig
winst verkregen, en men gelooft,
dat de aanleg van nieuwe Staats
hulp zal vereischen. De verkeers-
commissie heeft reeds plannen
overwogen, die de uitgaven van
meer dan 6 millioen pond staats
geld met zich zouden brengen
voor de verbetering van het
transport. Een daarvan is de
aanleg van een tunnel onder de
Theems ten Oosten van Dartford,
om het verkeer tusschen het
Noorden en het Zuiden buiten
Londen te doen vallen. Deze
tunnel zou drie millioen kosten.
Aardbeving in Japan.
De Japansche steden Osaka en
Kobe zijn wederom geteisterd
door eene aardbeving, welke zich
deed gevoelen in de geheele pro
vincie Tajima en in de kust
streken.
In Toyooka zijn tweehonderd
huizen ingestort, waarna brand
uitbrak.
De aangerichte verwoesting is
nog niet geheel te overzien, doch
vast staat dat groote schade is
aangericht.
Het Reuter-telegram spreekt
niet van verliezen aan menschen-
levens.
Dranksmokkelarty
In regeeringskringen te Londen
wordt verklaard, dat informaties
zijn ontvangen welke er op wij
zen, dat een Duitsch stoomschip
zal trachten een groote lading
whiskey te lossen te New York,
vermomd als aardewerk. Deze
lading zou het eigendom zijn van
Sir Broderick Hartwell's smokkel-
maatschappij. Het Duitsch stoom
schip is 16.000 ton groot. Het
schip heeft 15 000 kisten aan
bïord, waarvan 2700 inderdaad
aardewerk bevatten. De rest be
vat elk 25 flesschen whiskey,
5000 kisten whiskey zijn bestemd
voor Baltimore, de rest blijft in
New-York.
Vernomen wordt, dat orders ge
geven zijn om den kapitein en
de bemanning te arresteeren. De
whiskey is van Duitsche en
Tsjechische origine, doch er staat
een Schotsche firmanaam op.
De Pooltocht van Amundsen
Volgens een radiotelegram uit
Oslo is Amundsen de Noordpool
overgevlogen en heeft hij het
door hem waargenomen gebied
om de Noordpool naar den ko
ning van Noorwegen genoemd.
De strijd in Marokko.
Zware gevechten worden ge
meld van het strijdtooneel in
Eransch Marokko.
Volgens berichten uitFransche
bron voerden die tot een volledig
succes, terwijl de Riffs ernstige
verliezen leden.
Door een hondenbeet verraden.
Wij lezen in het „Hdbl. van
Antwerpen"
De rechterlijke dienst van het
parket te Antwerpen heeft een
belangrijke aanhouding gedaan en
wel van een bende beruchte
brandkastinbrekers, die in de Hol-
landsche plaatsen Eindhoven en
's-Hertogenbosch aan het werk is
geweest. Deze dienst had van de
Hollandsche politie mededeeling
gekregen, dat de brandkastdieven
eerst in de stad Eindhoven een
brandkast hadden opengebroken
en den volgenden dag in de stad
's-Hertogenbosch. In deze laatste
plaats hadden ze hun werk niet
kunnen voleinden, daar ze dooi
den huisbewaarder waren verrast.
Deze, vergezeld van een flinken
waakhond, had de stoutmoedige
schelmen op de vlucht gedreven,
en de vlucht was zoo overhaast,
dat ze al hun materieel ter plaatse
moesten achterlaten.
Een der agenten van den rech
terlijken dienst het feit vernemen
de, herinnerde zich, drie beruchte j
brandkastinbrekers te zamen te
hebben gezien. Zij hadden hun
rijwiel bij zicit en trokken de Mid
denstatie binnen Het spoor werd
gevolgd en vastgesteld werd dat
ze naar Limburg waren vertrok
ken.
De geheele brigade werd op
zoek gezonden en aile drie wer
den aangehouden. Het waren A
wonende te Si. Mariaburg, L.,
woonachtig te Burgerhout, en Van
L., die daarenboven in oanbreuk
van bewaakzaamheid verkeerde.
Natuurlijk beweerden ze, zooals
alle boeven van beroep, van niets
te weten en loochenden hardnek
kig elke plechtigheid.
In Holland werden in een statie
de briefjes weergevonden van hun
rijwielen, die ze er ter bewaring
hadden gegeven en waarvan de
nummers geheel uitkwamen met
de nummers hunner rijwielen. Dit
was voor de kerels~nog niet vol
doende om de feiten te bekennen,
doch Dinsdagmorgen zijn andere
bewijsstukken voor den. dag ge
komen, heel ongewone, doch die
doorslaand waren.
Door de Hollandsche justitie
waren namelijk bijzonderheden
medegedeeld over den inüraakte
's-Hertogenbosch. De hond van
den portier, die een kranige waak
hond moet zijn, heeft nogal wat
spel aan de inbrekers geleverd.
Het dier is herhaaldelijk op de
schelmen toegesprongen en op
zeker oogenblik moet een hunner
een flinken knauw hebben gekre
gen in zijn „achterwerk".
De drie schelmen werden voor
den dag gehaald en met afge
stroopte broek moesten ze voor
de wetsdokters visiet passeeren
de uitslag was doorslaande: Bij
A. werd op het gedeelte van zijn
lichaam, waar de rug zijn naam
verandert, de schoonste afdruk
gevonden van een hondenbeet,
die men maar denken kan. Zou
dit bewijsstuk nu ook voor de
rechtbank moeten gebracht wor
den
De rechterlijke brigade, aange
moedigd door dit buitengewoon
succes, zet haar opzoekingen
voort.
Oneerlyk ambtenaar.
Met algemeene stemmen, werd
Vrijdag te Bergen op Zoom door
den gemeenteraad een voorstel
van B. en W. aangenomen, waarin
o.a. geconstateerd werd
dat de secretaris over de jaren
'21, '22 en '23 een bedrag aan
leges van ruim f6000 niet aan
c^en ontvanger heeft afgedragen
dat de secretaris den ontvanger
behulpzaam is geweest bij het
opvoeren en gefingeerde posten
op den kas-staat f 11.000 als
voorschot aan een bouwvereeni-
ging, en f 12000 als invordering
op de gemeentebedrijven);
dat de secretaris voorts van
een aan hem ondergeschikte amb
tenaar der secretarie f4000 aan
effecten ter leen gevraagd en
ontvangen heeft.
Om die redenen besloot de
Raad om Chr. J. A. v. L. te ont
slaan als gemeente-secretaris.
Volgens de Avondster is het
rapport der accountants nog niet
klaar, maar zou gebleken zijn
dat het tekort minstens f 50 000
bedraagt.
De Zemertyd.
De minister van binnenlandsche
zaken en landbouw heeft aan de
gemeentebesturen verzocht toe te
zien, dat de tijdsaanwijzing op
de openbare, door hen beheerde
klokken gedurende den zomer
tijd in overeenstemming zijn met
de tijdsvervroeging.
Werkgelegenheid.
Door hetipwerking stellen van de
mijn „Maurits" kunnen de Staats
mijnen in Heerlen een groot aan
tal ongeschoolde arbeiders gebrui
ken voor de mijnen „Hendriks" en
„Emma". De leeftijd van deze men
schen moet zijn 18 tot 30 jaar,
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
»oi<r
0
Vroeger was hij anders. In de Ko
ningin van het Oosten, in het schoone
Batavia, kuste hij, als jong luitenant,
alles wat hem voor de knevels kwam,
hetzij Europeesche of Indische dames,
hetzij witte, gele, bruine of zwaite
schoonheden. Ja, in den ijver van het
gevecht zelfs de preutsche Javaansche,
die voor een behaarden mond een
religieusen afschuw heeft, en af en toe
ook het tropisch getinte bakvischje niet
de muziekportefeuille, dat nog, (zooals
Ibsen zegt) over het wonderbare van
een kus van mannenlippen nadenkt.
Hij heette Ament en bewees dus, w.,t
zijn karakter betrof, dat wij geen on
gelijk hadden met dien naam als Amant
uit te spreken.
Maar sedert hij met verlof in Holland
was geweest en daar op gewone wijze,
dat wil zeggen met al de verleidelijke
tooneelspeelkunst van zijn rekbaar ge
weten, eenige liefdesidylles had in
scène gezet men sprak zelfs van
een tragédie met gebroken hart en
sterfbed en plotseling, vóór omme
komst van zijn verlof naar Indtë terug
gekeerd was, had hij iets sombers over
zich gekregen. Dat las ik terstond in
zijne matte trekken, toen ik hem in
het krijgsgewoel te Atjeh weervond,
dat zelde mij ook zijn langen, stommen
handdruk, het eenige teeken dat hij
mij herkend had.
Zoo dikwijls in stille uren, de
Schimmen dier dagen aan mijn geest
voorbijtrekken, doemt zijn figuur voor
mij op, als een beeld van volslagen
menschelijke afzondering, en zie ik
hem weer, hoe hij gelaten op zijn
levenspad verder schreed, zwijgend
en in zich zelf gekeerd, gesloten en
vereenzaamd, te midden van vijftien
duizend menschen.
Sedert dien was hij altijd te velde
geweest. Waar slechts de achterladers
knetterden en ergens knetterden
ze altijd was hij er bij. Waar slechts
van een schitterende krijgsverrichting
gesproken werd en dat geschiedde
dikwijls in die dagen hoorde men
zijn naam noemen. Dapper als Ajax,
maar van een dapperheid die naar de
roekeloosheid zweemde van den levens
moeden, die vergetelheid zoekt tot
eiken prijs, had hij reeds een periode
vol gevaren en avonturen achter zich,
toen hij zich plotseling, tot ons aller
verwondering, als kapitein liet pensio
neeren. Het was om kool te planten,
zei hij, en wat hij daaronder erstond,
werd ons weldra duidelijk toen wij
hoorden dat hij een schoon Indisch
meisje getrouwd had, en te Batavia in
stille afzondering leefde. Maar het
noodlot, dat hij in zoo menig doods
gevaar straffeloos getart had, scheen
den armen kerel hardnekkig te ver
volgen daar waar het zijn levensgeluk
gold ook de goedgemeende liefdes
idylle eindigde in eefi tragédie met
een sterfbed, en hij stond weer alleen.
Eenzamer dan ooit te voren, want men
zei zelfs dat hij menschenschuw was
geworden.
Dit was nagenoeg alles wat ik van
hem wist, toen ik, te Batavia komende,
hem een kort briefje zond, als aankon
diging van mijn bezoek.
Reeds den volgenden dag stond ik
voor een verroest ijzeren hek, dat
melankoiiek op zijn hengels piepte,
toen ik er met den voet tegen aan
schopte. Het gaf toegang tot een vei-
waarloosde, donkere laan, overwelfd
door huoge kokospalmen en zoo vt 1-
gegroeid met onkruid en heesters, dat
van de huisfacade aan het einde daar
van nauwelijks een witte vlek zicht
baar blee'. Alles bleef stil, niets bewoog
zich hier dan de wind en de schaduwen.
Alleen het geknister der droge bladeren
onder mijn voeten verbrak het zwijgen,
toen ik mij door de wildernis van
bloemen en struiken een weg baande.
Een verre herinnering aan het bv-
tooverde kasteel en de schoone slaap
ster in het bosch, zwe;fde mij voorhij
toen ik aan het einde der donkere
allée een sierlijk, piviljoenachtig g -
bouw voor mij zag, dat met zij
groene omgeving den indruk maak".'
van een klein jachtslot. Het was een
zeer oud huis van één verdiepin
opgetrokken in den bekenden, door
onze voorouders zelfs in Indië gevol -
den Rococostijl. Hoe fraai en solid.:
het eens geweest moest zijn, thans
was het een toonbeeld van verval, een
sierlijke ruïne, die nauwelijks me^r
bewoonbaar scheen. Het houtwerk aa t
deuren en kozijnen, dat nog de sporen
van schoon snij- en beeldhouwwe k
vertoonde, schilferde langzaam weg
onder den rottenden invloed van f t
klimaat, de verweerde, in alle kleur, i
van den regenboog spelende venster-,
waren geheel ondoorzichtig geworden,
de laatste kalklaag was lang afgevall a
van de muren die met een groen u
slijmerigen uitslag bedekt waren en
zelfs het dak, welks nok een beden
kelijke inzakking vertoonde, was m t
een fijn grijs mos overtrokken, dat er
tegen opkroop gelijk ouderdom en dood.
Ik keek rond. De gansche open
ruimte die het huis omringde en die
eens een weionderhouden tuin geweest
moest zijn, was in overeenstemming
met de ruïne, was één woestenij van
onkruid en struiken. Het geheel ademde
in zijn stille verlatenheid, zoovetl on
verschilligheid en verdriet, zooveel on
beschrijfelijke levensmoeheid en me-
lankolie, dat het hart mij beklemd
raakte.
Nog was ik in deze gedachten ver
diept toen eensklaps een witte kabaai
voor mij opdoemde. Ik had zoo weinig
aan de tegenwoordigheid van eei
menschelijk wezen in deze eenzaamheid
gedacht, dat de vrouwelijke gestalt.
die mij op een der overwoekerde pa
den naderde, mij onwillekeurig deen
schrikken. Het was een bejaarde dame-
in Indisch morgentoilef, die mij met
een bloemruiker in de hand lachend
aankeek.
„Bezoek voor onzen armen Ament,
niet waar?" vroeg ze vriendelijk, ter
wijl ze mij met een vluggen blik
monsterde. „Zeker, u is een vriend van
hem, een kameraad zelfs die van het
oorlogstooneel kom', dat zie ik dui
delijk, trotsch uw hurgerkleeding."
„Mevrouw, ik acht mij gelukkig a'
dadelijk een zoo lieve vriendin van—"
„Het is zeer galant van u," onder
brak ze mij, „dat u een oude vrouw
iets aangenaams wilt zeggen, maar
nog meer genoegen doet het mij fe
zien dat u den armen eenzamen niet
vergeet. Wij, zijn buren, zijn innig
met hem begaan en zonden dit oo
zijn, al waren wij niet tevens do
adoptivouders zijner gestorven vrouw.
Maar mijn man is overdag voor zijn
zaken In de stad en wat kan een
vrouw alieen doen tegenover een on
gelukkige die zich met zulk een akelige
geheimzinnigheid van de wereld af
sluit. O, het is zoo griezelig 1'
antwoord op mijn vragenden bi.
deelde ze mij al huiverend en op
fluisterenden toon mede, dat die ge
heimzinnigheid van af het oogenblik
had bestaan, dat hij haaradoptivdoch-
ter, een beeldschoone Kreoiin had ge
trouwd. Ik hoorde verder dat het jonge
paar, dat aanvankelijk zeer gelukkig
scheen, zich plotseling van alle verkeer
had teruggetrokken. De oorzaak kende
men niet, evenmin als men iets wist
van hetgeen er in liet oude huis was
omgegaan, hetzij vóór of na dt-n dood
der jonge viouw. Na het treurig sterf
geval, dat ook veel raadselachtigs aan
zich had, en zelfs tot twijfel aan de
identiteit van het lijk aanleiding gaf,
hadden zij en haar man al het mogelijke
gedaan om het harde lot van den
eenzamer, door hartelijke deelname
en tegemoetkoming te verlichten.
Maar zij waren daarmede op zooveel
indolentie en tegenzin gestooten, dat
men zich reeds gelukkig rekenen mocht,
als hij af en toe de oude Moenah
zijn eenige bediende toestond een
navraag te beantwoorden of een ruiker
van zijn lievelingsbloemen in ontvangst
te nemen. „Maar ik heb u met mijn ge
praat nu lang genoeg opgehouden,"
voegde ze er haastig aan toe. „Wilt u
zich met de bezorging der bloemen be
lasten Zeg maar dat ze van zijn buur
vrouw komen, dan zal hij mij wei aan u
voorstellen, want zelf heb ik daartoe
heusch geen tijd meer 1"
Voor ik had kunnen antwoorden w«9
ïe met een bevallige neiging en een
vriendelijk lachje verdwenen.
(Wordt vervolgd,)
