Iel fortuin van een Fluitist.
FEUILLETON.
Binnenland.
Z.hs. wordt besloten naar aan
leiding hiervan art. 7 te schrappen.
Dat artikel luidt: „Het bedrag
bedoeld bij letter f der „baten"
in artikel 6, wordt uit buitenge
wone middelen der gemeente
gekweten. De schuld van het
bedrijf wordt met dit bedrag
verhoogd."
i. Een schrijven van het Z.
VI. Waterleidingcomité wordt
aangehouden, als te laat ingekomen
3. Vwrzoek subsidie Biblio
theek „Patrimonium".
De Voorz. zegt, dat bekend is,
dat van de afdeeling Axel van
het Nederiandsch Werkliedenver
bond „Patrimonium' subsidie
gevraagd is ten behoeve van hare
bibliotheek, voor 1925, en had
den B. en W. daaromtrent voor
gesteld om f 100 subsidie te ver-
leenen, onder voorwaarde, dat
een commissie van 3 personen
door den Raad werd benoemd,
die bereid wordt gevonden om
toezicht te houden op de boeken,
welke ter lezing verstrekt worden.
Over dit voorstel staakten de
stemmen, zoodat dit opnieuw in
stemming komt.
Dhr. Oggel wil nog opmerken,
dat hij gedacht had, dat dit be
middelingsvoorstel met beide
handen aangegrepen zou worden,
maar nu hij bemerkt, dat om
trent dit punt de Raad zoo ver
deeld is, zal hij tegen stemmen.
Vóór stemmen de h.h. Koster,
Baert, Weijns, P. de Feijter, en
't Gilde tegen de h.h. Kruijsse,
J. de Feijter, Dieleman, Van de
Casteel en Oggel. Daar de stem
men weer staken, wordt het voor
stel als verworpen beschouwd.
4. Verzoeken aankoop bouw
grond.
Van G. van Kampen, Hilver
sum, M. de Keizer, Jac. Houg,
Corn. Deij en A. de Visser, allen
te Axel, is een verzoek ingeko
men tot aankoop van een per
ceel bouwgrond, dat wordt toe
gestemd.
Dhr. 't Gilde heeft gezien, dat
Keiser ontheffing vraagt van den
aankoop van een gedeelte van
het perceel, dat hem is toege
wezen en vraagt of daarmee zijn
verzoek staat of valt.
De Voorz. antwoordt, dat die
ontheffing niet wordt toegestaan,
daar anders de gemeente met een
gedeelte blijft zitten. Keiser moet
dat stukje er bij nemen anders
kan hij het niet koopen.
Dhr. 't Gilde kan zich daarmede
vereenigen en zou ook willen,
jdat op het reclamebord van het
bouwterrein volledig met rood
werd aangegeven, het reeds ver
kochte gedeelte.
Van L. P. Ortelee en A. Oppe
was eveneens verzoek tot aankoop
van grond ingekomen, n.l. achter
hunne woningen, doch hierom
trent wordt afwijzend beschikt,
aangezien dit gedeelte in de
2)
toekomst benoodigd kan zijn voor
den aanleg van een nieuwe straat
naar het geprojecteerde bouw
terrein.
Dhr. 't Gilde juicht het toe, dat
B. en W. nu ook dat gedeelte
willen exploiteeren. Er is vooral
nog veel gebrek aan arbeiders
woningen en daarom verzoekt hij
vriendelijk, doch dringend, om
ook dat gedeelte in de oude stad
spoedig ter hand te nemen.
De Voorz. zegt juist na afloop
dezer vergadering nog te willen
vergaderen met de Wethouders,
ten einde te spreken over het
egaliseeren van de wal, waarbij
dan dii punt vanzelf ook ter
sprake komt.
Dhr. 't GildeIn dat geval
heeft het wel geen zin om dien
grond nog als tuingrond te ver
huren Spr. had toch gehoord,
dat de huurders dat weer van
plan waren.
De Voorz. antwoordt, dat ge
tracht zal worden om die men-
schen zooveel mogelijk ter wille
te zijn.
Dhr. Kruijsse had ook willen
vragen wat dhr. 't Gilde hier
vroeg. Alleen zou hij het ver
zoek niet afwijzen, maar aan
houden, dan wordt er zeker aan
gedacht en kan een ander hun
niet voor zijn.
De Voorz. heeft daar geen be
zwaar tegen.
Dhr. Van de Casteel wil er in
dat verband nog op wijzen, dat
het ook goed was om de boomen,
die er staan maar te rooien en
verkoopen.
De Voorz.Dat is ook het
plan.
5. Verzoek Hon. Deym
Van Hon. Duym was een ver
zoek ingekomen om het besluit,
waarbij een huisje van hem aan
de Kanaalkade A no. 106 onbe
woonbaar verklaard was in te
trekken.
Van de Gezondheidscommissie
was advies ingekomen om aan
dit verzoek te voldoen, daar bij
onderzoek is gebleken, dat de
noodige verbeteringen aan die
woning waren aangebracht.
Op grond daarvan stellen B.
en W. voor om gunstig op het ver
zoek te beschikken.
Dhr. 't Gilde was daar per
soonlijk niet voor, want zoo vraagt
hij, waar is het einde? Er staan
nog wel verscheidene van die
woningen, dat eigenlijk krotten
zijn, en op die manier komen
we daar nooit af. Spr. heeft het
huisje gezien en nu ja, het kan,
maar het is toch geen gezonde
woningpolitiek om dergelijke
huisjes weer opnieuw bewoon
baar te verklaren.
De Voorz.Het doet me ge
noegen, dat U het hebt gezien
en zelf erkent, dat het kan, zoo
dat U zich dan toch met het
voorstel kan vereenigen
Dhr. 't Gilde Bij hooge uit-
„Timoléon maakt zijn naam tot
schande. Hij mésallieert jsich met zijn
zondering zal ik dezen keer niet
tegen stemmen, doch met voor
behoud voor later.
De Voorz. merkt op, dat'de
Gezondheidscommissie toch gun
stig adviseert en we dus moeilijk
anders kunnen doen.
Dhr. Oggel zegt ook, dat men
er wel in moet toestemmen, we
kunnen niet anders.
Alzoo wordt z. h. s. besloten.
(Wordt vervolgd).
Ingezonden Mededeelingon
AlsUhoesfAMGü
l)e wreldo-belasting.
Naar het Correspondentie-bureau
verneemt, ligt het in de bedoeling
van den minister van financiën,
om tegelijk met het binnenkort in
te dienen wetsontwerp, tot heffing
van een weelde-belasting, de meer
dere door hem in het uitzicht ge
stelde wetsontwerpen tot verla
ging van sommige directe-belas-
tingen in te dienen.
Het Limburgsche kanaal.
Het in Limburg tusschen Maas-
brecht en Maastricht aan te leg
gen kanaal zal den naam van
julianakanaal dragen.
Heen P. T. T.-Bond.
De regeering heeft het con
tact met den Ctntralen Bond van
Nederiandsch post-, telegraaf-en
telefoonpersoneel verbroken, we
gens de houding van dien bond
inzake de voorgenomen reorgani
satie van den post- en telegraaf
dienst.
Buitcnlandsche reis vaa de
Koningia ea den Prlaa.
De Koningin en den Prins
hebben het voornemen, in de
maand Maart voor een veertien
dagen naar het buitenland te gaan.
Gastmaal tea Hora.
Woensdagavond had ten Konink
lijken paleize te 's-Gravenhage
het gastmaal plaats, dat door de
Koningin werd aangeboden aan
opper- en vlagofficieren in actieven
dienst van Land- en Zeemacht.
Aan dit diner werd, met Ko
ningin en Prins, deelgenomen
door Prinses Juliana.
De Olympiade tan 1928.
Naar gemeld wordt zal bij de
Staten Generaal worden ingediend
een wetsontwerp, waarbij de Re
geering een bedrag van maximaal
één millioen gulden aanvraagt
voor subsidie aan de Olympische
spelen te Amsterdam in 1928.
De toekenning der subsidie zal
over een termijn van 4 jaren
worden verdeeld van 1925 tot
en met 1928 wordt elk jaar een
post van f 250.000 uitgetrokken.
Men meldt, dat de geheele
Regeering, in de eerste plaats de
minister van Financiën, zich er
mede heeft vereenigd.
AXEL. Februari 1825.
De vergaderingen van gemeen
tewege gehouden, als propagan-
de voor de electriciteit, hebben
ook in de buitenwijken een gun
stig verloop gehad. Procentsge-
wijze was er meer belangstelling
voor deze zaak, dan in de kom.
Maar dat kan ook niet anders.
Als we ons gesukkel herinneren
met de petroleumlampen en de
looplampjes, waarvan nu. eens
het glas breekt, dan weer het
katoen te kort is of scheef brandt,
de olie op is, juist ais men de
lamp wou gaan vullen en wat
men nog meer kon tegenkomen,
dan kunnen we ons voorstellen,
dat die menschen snakken naar
ander licht, dat beter, gemakke
lijker, zindelijker, misschien ook
goedkooper is. Geen wonder dan
ook, dat slechts bij uitzondering
iemand den vinger opstak, toen
de burgemeester vroeg, „wie sluit
nu niet aan, of is tegen de elec
triciteit Aan de kombewoners
werd die vraag natuurlijk niet
gesteld, daar de behoefte aan
goed licht er eigenlijk niet is,
het zou wel schande zijn, als we
onze gafabriek gingen verlooche
nen En daarom willen hier de
menschen eerst de concurrentie
tusschen gas en electriciteit af
wachten, wat kosten en kwali
teit betreft. En toch verwachten
we, dat nog verscheidene licht
punten ook binnen de gemeente
zullen worden aangelegd. Men
wil nu eenmaal met zijn tijd mede.
Herv. Zondagschool.
Woensdagavond hield de Her
vormde Zondagschoolvereeniging
alhier jaarvergadering in haar
schoollokaal.
Na de gewone plichtplegingen
kwam aan de orde het verslag
van den secretaris H. Smies Cz.,
die daarin herdacht het succes
behaald met de gehouden Bazar,
die na aftrek der onkosten f 630,75
opbracht. Ook het Kerstfeest is
weer naar wensch geslaagd. Over
het personeel der Zondagschool
werd een woord van lof gehoord,
daar het met ijver en liefde haar
werk verricht, wat ten zeerste
wordt gewaardeerd. Het aantal
schoolgaande kinderen bedraagt
230, terwijl er 7 leerkrachten
werkzaam zijn. Het aantal leden,
dat 294 bedraagt, werd niet groot
genoemd, in verhouding tot het
aantal zielen onzer gemeente.
Het financiëel verslag uitge
bracht door den penningmeester
Matth. Loof, was eveneens gunstig.
De rekening sloot met een ont
vangst van f 1483,07 bij een uit
gaaf van f 874,40, zoodat er een
batig saldo was van f 608,67.
Na goedkeuring dezer rekening
Eleonore hief haar mooie oogen tot
de bezoekers op en ie! op vriendeüjken
door de vergadering volgde be
stuursverkiezing. De heeren M.
Loof en F. Dekker Pz. werden
resp. met 25 en 29 van de 45
uitgebrachte stemmen herkozen.
De overige stemmen waren ver
deeld over verschillende personen.
Hierna was een belangrijk punt
aan de orde, n.l. het uitbreiden
en verbouwen van het schoolge
bouw. Reeds te lang is gewoekerd
met de ruimte en niet alleen voor
de leerlingen, maar zelfs voor het
personeel is het lokaal veel te
klein geworden. Achter het be
staande gebouw heeft de ver-
eeniging nog een flink terrein,
zoodat de ruimte er is voor een
betrekkelijk groote school, welke
plaats biedt aan 400 kinderen.
Bereids waren hiervoor plan en
teekening gemaakt en de raming
berekend ap f2500.
De meerdere schoolmeubelen
konden gevonden worden in het
kassaldo, dat na aflossing der
nog loopende aandeelen ongeveer
f300 bedraagt.
Na deze toelichting van dhr.
F. Dekker vnd was de vergade
ring het roerend eens over de
noodzakelijkheid van den bouw,
doch niet over de wijze hoe het
geld te vinden. Besloten werd
het kapitaal te leenen in aandeelen
van 5, 10, 25, 50, 100 guldenen
hooger, tegen 4 rente. Ver
schillende leden zullen die door
huisbezoek trachten te plaatsen.
Bij de omvraag kwam ter sprake
het toelaten van kinderen, wier
ouders geen lid der vereeniging
waren, wat in strijd is met het
reglement. Besloten werd na
eenige discussie, dat voortaan
hierop streng zal gelet worden
en bij weigering der ouders ook
de kinderen zullen geweigerd
worden.
Hierop werd de vergadering
gesloten.
SteHnt Elkander.
Bij dhr. Koole te Axel werd
Woensdagavond 1.1. de jaarlijk-
sche algemeene vergadering van
de vereeniging „Steunt Elkander"
gehouden.
Uit de rekening en verant
woording van den len penning
meester bleek, dat in het afge-
loopen vereenigingsjaarde inkom-
'sten hebben bedragen f2296,39
en de uitgaven f2522,97 (w.o.
f2476,50 aan ziekengeld), zoodat
er een nadeelig slot is van
f226,58. Het kapitaal der ver
eeniging bedraagt thans f 2756,60.
Hiervan staat op een boekje van
de Rijkspostspaarbank ingeschre
ven f 1397,50, op een Staats
schuldboekje f 1500 met een
reëele waarde van f 1020, en is
in kas f339,10.
Uit het jaarverslag bleek, dat
de vereeniging 252 gewone en
43 buitengewone leden telt.
In de vergadering van bestuurs
leden en buitengewone leden werd
gekozen als vice-voorzitter dhr.
Uit het Fransch
van
TANAIDE MARTEL.
Toen Timoléon zeventien was ge
worden, weigerde hij echter beslist
rechten te gaan studceren, want,
merkte hij vroolijk op, het was be
lachelijk, dat iemand zich het recht
kon aanmatigen over een ander recht
te spreken.
„Wie zou zijn zoon toch zoo ver
anderd hebben," zuchtte de moeder.
Of de oude pastoor op vaderlijke wijze
tusschenbeiden kwam en zijn leerling
flink onder handen nam, het hielp
allemaal niets. Het bloed van zijn
voorvaderen, die tot den boerenstand
hadden behoord, verloochende zich
niet. Timoléon wilde als een vrij man
leven in het volle zonlicht en alleen
het eere-ambt van luitenant der vossen
jacht trok hem aan. De jacht werd
hem alleshij bleef soms dagen van
huis om te samen met iandjonkers van
zijn leeftijd de wolven op te sporen
in de bergen van Trévaresse, of d<
vossen na te rennen langs de heuvels
van den Sambue. Als hij dan eindelijk
kwam opdagen, kleurde een blos zijn
wangen, rammelde zijn maag van
honger en dacht hij nog minder dar.
anders aan het rustige, vreedzame
beroep van president of bisschop.
Was eenmaal de tijd van het binnen
halen van den oogst aangebroken,
dan geneerde de jeugdige ridder
tot groote ergernis van zijn moeder
en den pastoor, niet om zijn jachtbuis
uit te trekken en met het personeel
liet hooi tot bundels te garen of den
wijn te helpen persen. Hij dronk zelfs
mee uit dezelfde veldflesch en onder
hield zich met de knechts in hun
zangerig, welluidend dialect om tegen
klokke twaalf de „maissonnière" alle
eer aan te doen, de traditioneele ragout,
die in groote aarden schotels werd
oogediend door de lieve, kleine Baket
Brunache, de kleindochter van den
pachter Simon, die reeds lang grooten
invloed op zijn hart had gehad.
Timoléon'.-> vader had korten tijd in
Aix in garnizoen geleden, juist tijdens
zijn huwelijk met Claire de la Tour
u'Equille, die tot den ouden adel van
het land behoorde. Geen wonder dus
dat de hoofdplaats van Provence zich
interesseerde voor het lot der douarière
en voor den zoon van Anaclet Pèbre.
Een procureur-generaal, ondanks zijn
zestig jaren, nog trouwlustig als een
jongeling, had den pastoor doen weten,
dat hij hei weeuwtje wel tot vrouw
wilde en Lereid was zijn positie aan
Timoléon in ruil af te staan. Claire
Aldegonde weigerde zoo'n belofte had
in haar oog veel van een aalmoes en
van dit oogenblik af werd zij in laster
praatjes voor een preutsche zottin ver
sleten. Alleen de vriendschap van den
land-adel, die zich niet met dien
stadslaster inliet, verbeurde zij niet,
terwijl met uitzondering der nichtjes
voor den jeugdigen Timoléon bijna
geen notitie werd genomen.
„Hoe gaai het toch met ridder Pèbre,
markies?" vroeg soms de kleine baron
van Mariguane aan jonker de Pélis-
sane.
iiiiiiii»iiiiiimiiiiiHiiiiiii_j^^*^^®<r*
herders en olijven-persers. Laatst nog
verraste ik hem toen hij rondsprong
inet een ganzenhoedster."
„Wat min 1 Alsof enze koning zijn
adel niet noodig heeft om zich dien
van Pruisen van het lijf te houden 1"
Baron de Mariguane was kort te
voren tot onder-luitenant der gendarmen
van den Dauphin aangesteld.
„In uw plaats, markies, zou ik mij
niet langer met dien ridder willen ver-
toonen, hij doet zijn stand oneer aan."
Markies van Pélissane dacht een
oogenblik na.
,Ge hebt gelijk, Mariguane."
Hij nam afscheid van den jeugdigen
officier, die met rinkelende sporen en
klappen met zijn zweep de oimenlaan
insloeg.
De moeder van Timoléon zag zich
dus wel in haar verwachtingen teleur
gesteld. Trouwens, haar gansche leven
waren zulke teleurstellingen haar niet
bespaard. Hoe vaak was haar echt
genoot haar niet ontrouw geweest en
had haar illusies onvervuld gelaten.
Toch was zij dankbaar dat" haar zoon
physiek op zijn vader geleek, vooral
toen zij haar einde voelde naderen en
wist welk een schat een goede gezond
heid en een sterk gestel voor een mensch
zijn. Hoewel Timoléon veel van zijn
moeder hield, was zijn smart niet
bovenmate groot, toen zij hem na een
kort lijden alleen achterliet. Zijn natuur
was op gevoels-excessen niet berekend.
De pastoor beproefde zijn leerling na
de begrafenis voor te houden, welk
een eer de familie te beurt zou vallen,
wanneer Timoléon zijn naam en stand
door het kiezen van een edel beroep
hoog hield. De jeugdige ridder ant
woordde niet.
Kort daarop huwelijkte de barones
de la Tour d'Equilles haar oudste
dochter Hortense uit aan een rijk
magistraat uit Aix, den graaf de Gar-
danue Maubourquet, die, hoewel van
lioogen leeftijd, een schitterende positie
aan het hof van Versailles bekleedde.
Timoléon voelde bij dit bericht wel
eenigen spijt, als hij bedacht, hoe hij
met de twee zusters in het mooie park
van het kasteel d'Equilles gespeeld had.
Nu de oudste eenmaal getrouwd was,
deden zich pretendenten voor de jong
ste te kust en te keur voor. De meeste
moeite gaf zich een militair, een zekere
vicomte de la Croix d'Asgeyrolles.
Ook hij stond te Versailles zeer goed
aangeschreven, evenals aan het minis
terie van Oorlog. Dit bleef voor Timo
léon natuurlijk niet verborgen en daar
hij van zijn twee nichtjes nog het
meest op Eleonore gesteld was, besloot
hij, niettegenstaande zijn genegenheid
voor Babet Brunache, zijn familie te
Equities te gaan opzoeken- Hij werd
zeer hartelijk ontvangen door de baro
nes, die niet van plan was haar jongste
dochter een echtgenoot tegen haar zin
op te dringen. Bovendien had Pèbre
zijn nichtje inderdaad een mooie ver
zameling torren en vlinders ten ge
schenke gegeven, waaruit zij meende
te mogen opmaken, dat zij hem niet
geheel en al onverschillig was.
Toen de kleinzoon van den fluitist
den salon binnentrad, was de ba ones
bezig een beurs te berduren voor haar
schoonzoon.
Mile d'Equilles bladerde in „La Thé
orie de la Nature" van mr. de Buffon.
Timoléon wist niets anders over het
boek te xeggen, dan dat hij htt bandje
heel mooi vond.
„Een juweel, die band, en wat een
mooie gouden letters 1"
toon„Wat zien wij u hier zelden,
waarde neef."
„Wat leest u bij voorkeur?" vroeg
de barones eenigszins gemelijk.
Daar Timoléon met zijn antwoord
verlegen scheen, kwam Eleonore hem
te hulp.
„Gjj mannen hebt altijd eens'reepje
voor.' Wij mogen slechts Racine en
Corneillï lezen en als het mooi is de
lotgevallen van papegaai „Vert-Vert",
doch ik maak mij sterk dat gij het pas
verscheren werk van mr. de Voltaire
„Candide" reeds kent."
„Ik heb dat boek in de bibliotheek
van vat er nooit gezien."
„Natuurlijk niet," merkt Mme
d'Equilles spottend op. „Toen je vader
in '45 het leven verloor, moest „Can-
dide" nog geschreven worden."
Bij zich zelf mompelde zij„Wat
een ezel en welk een verschil met
den vicomte 1"
Ook Timoléon voelde zich beleedigd
en niettegenstaande de sympathie die
Eleonore voor hem aan den dag legde,
zeide hij tot zijn spijt niet te kunnen
blijven dineeren. De vicomte d'Argey-
rolles, die inmiddels ook binnengeko
men was, nam echter gretig de uit-
noodiging aan. Me,rrouw d'Equilles
verwaardigde zich niet eens hen aan
elkaar voor te stellen. Timoléon steeg
daarop te paard en vermeed voortaan
elk bezoek aan het kasteel. Een blik
van Babet troostte hem over alles en
zonder veel spijt vernam hij een maand
liter dat Eleonore op het punt stond
vicomtesse te worden. Kort na haar
huwelijk werd haar echtgenoot tot
kolonel der gendarmen van den Dauphin
aangesteld, die te Versailles en Parijs
in garnizoen lagen.
(Wordt vervolgd.)
