In 't kleine restaurant No. 84 DINSDAG 27 JANUARI 1925. 40e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56 - Postbus No. 6. tot 5 regels 60 Centvoor Greote letters worden naar ADVERTENTIËN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure. De Vcreenigée Staten en Europa. De Vereenigde Staten van Amerika blijven de sfinx voor Europa. Onmiddellijk na het sluiten van de als op rolletjes vlot verloopen financieele confe rentie te Parijs is bericht, dat de Unie welke voortaan meedoet aan de pot-verdeeling van Dawes- en Ruhr inkomsten een wat mildere houding zou aannemen tegenover de Oude Wereld en Europa in het bijzonder. Maar aanstonds heeft Hughes, die nog tot 4 Maart minister van Buiten- landsche Zaken van Dollarike is, laten weten, dat hij niets moet hebben van een dergelijke koers verandering. Niet voor niets heeft hij, meestal onder democratische Presidenten, bijna een kwart eeuw gediend in hooge staats ambten en het kan dus niemand verwonderen, dat hij vasthoudt aan zijn conservatisme èn de Monroeleer. De zoogenaamd on verzoenlijke senatoren, die de politiek van Hughes de eenig juiste vinden, zijn inmiddels on der leiding van Borah den nieuwen leider der senaatscom missie voor de buitenlandsche aangelegenheden en van zijn collega Johnson een actie be gonnen voor een nieuwe procla matie van de Monroe-politiek. We hebben dus een gloednieuwe uiteenzetting te verwachten van de Monroe leer, welke dateert van 1823. En het Amerikaansche Departement van Buitenlandsche Zaken heeft zoo officieus moge lijk laten verklaren, dat de tot dusver gevolgde politiek onver anderd blijft. Met dat al heeft de Senaat zonder discussie en zonder stem ming aangenomen een amende ment op de Marinebegrooting, dat den President machtigt en uitnoo- digt (in concurrentie met den Vol kenbond) wederom te Washington een conferentie te beleggen van gedelegeerden der Staten waar mee Amerika in politieke betrek king staat dus ook Duitsch- land om te geraken tot een internationale overeenkomst, wel ke de bewapeningen te land, ter zee en in de lucht in het belang van de wereldvrede metterdaad vermindert en beperkt en alle volken bevrijdt van den last van noodelooze uitgaven voor wape ning en oorlogsvoorbereiding. De chauvinisten en de belang hebbenden bij en bevorderaars van oorlogsindustrieën mogen dus welhaast uitzien naar een ander middel om den lieven zak te spekken ten koste van hun medemenschen. Amerika heeft nóg een goed werk gedaan door in de plaats van de verwarring van het verle den te stellen de zekerheid in de toekomst. Gilbert op en top Ameri- kaansch zakenman de agent- generaal voor de Duitsche her stel-betalingen heeft ook een rapport uitgebracht over de wer king van het Dawes plan en ver klaard, dat de resultaten sedert het van kracht worden in de ver loopen vier maanden een groo- ter succes zijn geworden dan zelfs de grootste optimisten aan vankelijk hebben mogelijk geacht. Er is, zoo verklaarde hij, de bestdenkbare samenwerking tus- schen de verschillende organisa ties, welke noodig zijn voor het tot uitvoering brengen van het plan en vooral ook van Duitsche zijde wordt blijk gegeven van eerlijke samenwerking. Hoe de jongste Parijsche con ferentie de te vorderen bedragea heeft verdeeld over de daarop rechthebbenden is bekend, maar heel belangwekkend is ook het geen Gilbert zoo tusschen neus en lippen heeft verklapt over de wijze waarop vóór de jongste regeling riemen zijn gesneden 3) Ik aam het nummer open wierp even eeo blik in bet portaal. Het roek er kwalyk in het huif hoor de men allerlei geruchten. Een gedachte verichrikte mij sou zij daar wonen met hem Ik durfde niet toeren, nog veel minder een der in- en uitgaanden ondervragen. Voor detective heb ik niet het minste talent. Dan maar liever wachten, of hy weer verscheen in het restau rant. Barker wachtte ik ook over enkele dagen in Naw-York terug. De vervallen vertehijning zag ik niet weer in het restaurant, 't Was ook eigenlijk geen plaats voor hem. Barker kwam mij verrassan ia da woning, dia ik had gehuurd. Hy was lang weg geweest, had goede zaken gedaan en scheen buitengewoon opgewekt. Al spoe dig begon hij over Nora Cartwright. Hij wilde en zou haar vinden hij bad geld en behoefde geen kosten te sparen. »Heb je nooit iets van haar vernomen, en ook niet van dien zwarten bandiet Ik vertelde hem myn ontmoe ting eenige dagen geladen, Hij knikte gaedkeurend. Ik had goed gedaan met den man niet ai te schrikken. Hij was de eenige, die ons op 't spoor kon brengen. Datihij arm was des te boter. Voor geld kreeg men veel gedaan. »En als hij weigerachtig blyft, zal ik wel andere middelen weten te vinden,verzekerde Barker. »Zeg, vind ja 't goea, dat wy mor gen in de oude gelegenheid gaan lunchen Zoo geschiedde. Met een extra maal vierden wy ons wederzien. Het eten was uitmuntend. En er wachtte ons nog een verrassing. Een dame, iD wit linnen zomer- costuum, kwam door de zaal Daar ons toe. Barker veerde op uit zijn •toel, en een oogenblik bestond er vrees, dat hij latei en al om gooide. Zy zag er zoo bekoorlijk uit, en Barker als een uitgehon gerde, die eindelijk voedsel ziet. Zy vertelde, dat ze ook bijna een jaar niet in New-York was geweest en pas den vorigen dag terug. >Deze tafel lykt groote aan trekkingskracht te bezitten,* merkte Barker op. »Ze brengt ons allen weer bijeen.* De opgewekte toon vond echter geen weerklank bij de jonge vrouw, die zeer ernstig gestemd leek. Zy vertelde ons, dat zij naar een van de zuidelijke staten was geweestdaar wa» een bloedver van andermans leer, met vereende krachten en oader het motto „de Boche zal betalen" door de hooge oome's is geleefd van den Imo gen boom. In de vier maanden waarover Gilbert's verslag loopt, bedroegen de kosten van de Commissie van herstel rond 2.941.000, die van de Rijnland-commissie 4 583.000, die van de militaire controle commissie 4 666.000 die van de 30 September opgeheven mari tieme controle-commissie 70.000 en die V2n het bureau voor de herstel-betalingen 641.000 mark; let welgoudmarken en in vier maanden en nog ongerekend de bezettingskosten. De financieele conferentie heeft, op advies van Dawes, Gilbert en andere Amerikaansche business men, een einde gemaakt aan dit smijten met geld, dit verkwisten van millioenen en het den «hooge heeren" duidelijk gemaakt, dat die millioenen wel degelijk een rol spelen, óók in vergelijking met de vele milliarden, die men hoopt te innen. Voor het komende jaar moeten de commissiën het stellen met heel wat minder, en in volgende jaren krijgen ze nóg minder. Ze zullen de tering naar de nering moeten zetten en in het alge meen belang heel wat zuini ger huishouden moeten voeren, ofschoon men niet kan zeggen, dat ze zich bepaald moeten be krimpen of bij de eene of andere commissie voor Maatschappelijk hulpbetoon zich behoeven aan te melden. Jtusland. De langdurige en soms zeer heftig gevoerde strijd tusschen de beide oud-vleugeladjudanten van Lenin, namelijk Stalin, den werkelijken heer en meester in A sowjet-unie, en Trotzky is geëin digd in het nadeel van laatsge- noemde. Met 50 tegen 2 stem men is hij door het Centrale want gestorven, die haar ee» vry groot fortuin had nagelaten. Zy behoefde nu niet meer voor den koit te werken. Dat vond zij natuurlijk prettig waar ze bad du eigenlijk ever neer geld te beschikken dan ze gebruikeD kon. >Had ik 't verleden jaar maar gehad!* «prak zij met een zucht, >dq komt het te laat.* Deze woorden schenen een pyn- lijken indrnk te maken op Barker. Dat zag ik aaD zijn gezicht, en ik geloofde, dat zijn gedacüteu overeen kwamen met de mijne. Een jaar geleden zou dat geld baar misschien vrij gemaakt heb ben, vry tegenover den man, die baar meesleepte, mee naar omlaag trok. De gedachte, dat dis man nu arm en machteloos was, schonk mij ik wil het eerlijk bekennen, zekere voldoening. Ik geloof, dat wij alle drie met denseliden persoon bezig waren, daar ging de deur van het lokaal open en de man stond op den drempel 1 Vermoedelyk herkende hij ons niet terstondmaar hy schreed als 't ware machinaal naar den hoek, waar hij zoo dikwyls had gezeten. Hij leek vermoeid en suf. Juffrouw Cartwright zat met haar rug naar de deur gekeerd en bemerkte hem niet dadelyk. Ik was echter overtuigd, dat by. haar wèl kon ii«n, en h(j was comité aan den dijk gezet als minister van Landverdediging. Een hard gelag voor den organi sator van het Roode Leger, den overwinnaar der witte generaals, den schrik van alle „bourzouis" (bourgeois) en alle «sociaal-ver raders" (sociaal democraten), den toeverlaat voor de communisten in de geheele wereld. Natuurlijk hebben degenen,die hem tot voor kort het sterkst bewierookten en het hardst naliepen, thans slechts smaad en hoon voor hem over en is Stalin hun uitverkorene. Inderdaad heeft Stalin (eigen lijk Dsjoegasjwilli) zijn groote verdiensten, als daar zijn zijn groote bescheidenheid, zijn een voud, zijn volkomen negeeren van alle reclame, zijn soberheid, zijn zuiverheid in de Lennistische leer. Hij en niet Trotzky was de man, die Moskou redde toen Koltsjak, en later vooral Denikin, tot dicht bij de poorten dier stad oprukte. En «venals hij toen de feitelijke veldheer was ofschoon Trotzky (Braunstein) zich die eer liet aanleunen is de van alle druktemakerij vol komen warse Kaukasiër de man, die thans de Unie regeert, zon der nochtans een ambt te beklee- den. Zoolang zij hem blindelings gehoorzamen, mogen Kalinin, de President der Unie, en alle overige marionnetten in functie blijven. Als zijn taak op aarde beschouwt hij de stipte handhaving der leer stellingen van Lenin, al zou hij daarvoor de helft van de wereld moeten verwoesten en millioenen menschen moeten uitmoorden. Hij is de plaatsvervanger van Lenin op aarde en wee dengeen, die zich verzet tegen de geboden van Lenin en van zijn profeet. Salarissen ran hoofden «n onderwijzers. Bij Kon. besluit, ingaande 1 Januari j.l. zijn opnieuw regelen brutaal genoeg om zich niet te laten afschrikken. Dat zag men direct aan zyn gezicht. Barker eu ik hadden beiden strak de oogen op h«m gericht dit leek hem volstrekt niet te intimideerenhij glimlaehte «d vertooudegeen spoorvau aarzeling. Juffrouw Cartwright bespeurde nog niets. Ik boog mij haastig naar Barker toe en beet hem in 't oor »Iu Godsnaam, geen scène hier De dame keek toevallig op ran haar bord, en zij staarde in de oogeD van den man met den zwarten baard. Haar gezicht vertoonde aan stonds een uitdrukking van hevige ontsteltenis. Ik was in doodsangst, dat Barker iets onberaden zou doen en greep hem waariehuwend bij den arm. Gelukkig gebeurde er niets, dat de aandaebt der andere aanwe zigen kon wekken. Wij waren allen in de hoogste spanning, voorvoelend, dat er iets gebeuren ging de ontmoeting, waarop wij allen, meer ot minder bewust ot onbewust, hadden gewaakt. »Ik geloof, dat wij elkaar al meer hebben ontmoet,* zei de mao, en zy antwoordde: »Och, dat is waar ook Hoe dom, dat ik 't mij niet herinnerde 1* Hij nam plaats als vierde m*n aan onze tatel er wa* geen andere pleats in de buurt vry - vastgesteld voor de bezoldiging van de hoofden en de onder wijzers aan de scholen voor ge woon, uitgebreid en meer uitge breid lager onderwijs. Daaraan ontleenen wij Art. 1. De jaarwedde van den onderwijzer bedraagt f 1300, na 2 en 4 dienstjafea te verhoogen telkens met f200, en na 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20 en 22 dienstjaren te verhoogen telkens met f 100. Art. 2. De jaarwedde van den onderwijzer die de akte als hoofd onderwijzer bezit, bedraagt f 1500, na 2, 4, 6, 8 en 10 dienstjaren te verhoogen telkens met '200, en na 12, 14, 16, 18, 20 en 22 dienstjaren te verhoogen telkens met f 100. Art. 3. 1. Onverminderd het bepaalde in art. 1 derde lid en art. 26, eerste lid, van het Be zoldigingsbesluit Burgerlijke Rijks ambtenaren 1925 komt als dienst tijd in aanmerking de tijd, vóór en na de inwerkingtreding der L. O.-wet 1920 doorgebracht in dienst zoowel aan openbare als aan- bijzondere lagere scholen, als hoofd en als onderwijzer. 2. Mede wordt als diensttijd aangemerkt de tijd na 1 Aug. 1914 en vóór 1 Jan. 1925 in ver plichten krijgsdienst doorgebracht voor zoover die tijd met bijtel ling van verplichten diensttijd vóór 1 Aug. 1914 81 /g maand te boven gaat. 3. Diensttijd, die reeds met pensioen wordt vergolden, als mede diensttijd in betrekkingen, waarvoor verlofs- of nonactivi- teitstractement wordt genoten komt niet in aanmerking. Art. 4. De jaarwedde wordt verhoogd voor L. O. in Fransche, Duitsche en Engelsche taal, of wiskunde met f50. Art. 5. De jaarwedde van het hoofd eener U. L. O. of M. U. L. O. school, alsmede de jaar wedde van den onderwijzer eener school voor U. L. O. óf van de en bestelde een biefstuk. Hij zag er nog steeds uitgehongerd uit. Het was een allerzonderlingste setparty. De man eu het meisje wisselden natuurlijk enkele nood zakelijke woordeü ik kon zien, hoe haar hand beefde, als zij het wijnglas aan haar lippen bracht. Barker zag bleek van woede, eu hy kou nauwelijks het eten dat voor hem stond, door de keel krijgen. Er werd flauw en oppervlakkig wat gepraat over het weer en onverschillige onderwerpen. Op mij rustte hoofdzakelijk de taak, het gesprek gaande te houden. Ik had zelf het akelige gevoel, dat niemand luisterde en dat ik een gek figuur maakte. Eindelyk waren wy drieën klaar en konden met goed fatsoen opstaan. Barker, die met alle geweld gastheer had willen syn, betaalde behalve voor Nora Cartwright, die dit volstrekt niet wild# hebben. Wy verlieten met haar het restaurant doch buiten gekomen, nam zij afscheid van ons. Barker wilde daarvan niet weteD, doch hy moest er in berusten. Zij liet zich even wel overhalen, baar adres te geven. Meer mocht hy op dit oogenblik niet verlangen 't stelde hem althans in staat, met haar in contact te blijven. (Wordt vervolgd)»

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1925 | | pagina 1