ZWAM OM.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - Vlaanderen.
No. 41.
DINSDAG 26 AUGUSTUS 1S24.
40e Juurg.
J. C. VINK - Axel.
Kamer ?an Koophandel en Fabrieken
ïoor Zeenwsch-Ylaanderen.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
in.
Stoombootdienst
V 1 i s s i n g e nT erneuzen.
De Kamer te Middelburg vroeg
het oordeel dezer Kamer over de
verbindingen tusschen Vlissingen
en Tt;r Neuzen, per provinciale
stoombootdienst op de Wester-
Schelde, aangezien de laatste
reisgelegenheid van Ter Neuzen
naar Vlissingen reeds 2.30 nam.
is en het in het belang zou zijn
der zakenmenschen, indien er te 5
uur nog een boot van Ter Neu
zen naar Vlissingen vertrok.
Het staat buiten twijfel, dat de
rechtstreeksche verbindingen tus
schen Vlissingen—Terneuzen v.v.
voor verbetering vatbaar zijn.
Vroeger waren er per dag 5 ver
bindingen, thans 3. Meer nog
dan aan een latere reis in den
namiddag van Ter Neuzen naar
Vlissingen, aldus was het stand
punt der Kamer, is er behoefte
aan den dienst des morgens 6.30
uit Vlissingen, aankomst te Ter
Neuzen 8 uur, voornamelijk met
het oog op de belangen van het
postvervoer (de eerste dienst ge
schiedt thans 9.10 aankomst om
streeks 10.40 te Ter Neuzen).
De overweging echter dat de
stoombootdienst in de laatste
oorlogsjaren en volgende, nog
méér beperkt was, in verband
met de zeer groote tekorten, en
dat de tegenwoordige regeling is
verkregen met steun van de re
geering, die de verbinding van
Zeeuwsch-Vlaanderen met het
overig deel van Nederland een
rijksbelang acht, dat voorts voor
vermeerderen van het aantal
vaarten het inleggen eener nieuw,
boot zou noodig zijn, waarvoor
de jaarlijksche kosten naar dc
Kamer werd verzekerd f 60.000
a f70.000 zouden beloopen, deden
zoowel de Kamer als andere be
langhebbende colleges afzien van
een daartoe strekkend verzoek.
De stoombootdienst voert ech
ter ook per dag 3 diensten uit
van Ter Neuzen naar Hoedekens-
kerke en Hanswecrt, om te Goes
of Vlake aansluiting te geven aan
het Staatsspoor. Vroeger moest
daarvoor steeds naar Vlissingen
worden gereisd. Deze nieuwe
dienst, in 1916 aangenomen,
bracht een verkorting met 36
K.M. van de reis naar Holland,
zoodat men nu, aangezien de
drie diensten op goede treinaan
sluitingen zijn gericht, de reis
van Ter Neuzen naar Rotterdam
kan maken in 4 uur, naar Am
sterdam in 6 uur, ook in de om
gekeerde riching.
Aangezien uit den aard der
zaak de meeste reizen naar Hol
land gemaakt worden, wordt
deze dienst zeer gewaardeerd.
Deze schept bovendien gele
genheid, om ook nog des nam.
3.39 of 5.50 via Hoedekenskerke
Goes te reizen naar Middelburg
en Vlissingen, evenals zij voor
reizigers uit Ter Neuzen en om
geving de gelegenheid schept
om omstreeks 6 uur of half acht
des avonds uit Middelburg via
Goes-Hoedekenskerke huiswaarts
te k'eeren.
Ook voor de postverbindingen
zijn deze 3 kortste diensten per
dag met Holland van groote
waarde. De toch al langdurige
reis naar Holland duurt indien
de omweg over Vlissingen moet
gemaakt worden, minstens 1 uur
langer.
In de laatste jaren werd deze
dienst evenwel meermalen door
leden van openbare bestuurscol
leges op Walcheren, met name
te Middelburg en Vlissingen aan
gevochten. Het voor wat de ver
keersmiddelen betreft zoo ruim
schoots bedeelde Walcheren, acht
zich voor wat betreft de verbin
dingen tusschen Vlissingen en
Ter Neuzen, misdeeld, en wenscht
ten believe van een kleine groep
kooplieden die vrij regelmatig
Zeeuwsch-Vlaanderen bezoeken
vermeerdering, ten koste van de
weinige goede verbindingen tus
schen Ter Neuzen en Holland.
Men voert aan, dat het wel een
bezwaar is voor de belangheb-
genden uit Walcheren om voor
de reis naar Middelburg of Vlis-
singen een kleine omweg te
maken over Goes, maar meent
dat het voor de reizigers uit Ter
Neuzen en omgeving geen be
zwaar is, de reis naar Holland
met nog een uur te verlengen en
36 K.M. omweg te maken, of,
indien men dat niet verkiest de
de reis te maken per tram over
Walsoorden, hetgeen ook een lang
duriger en duurdere reis wordt,
per en niet op snelverkeer in
gerichte tram.
De Kamer gaf te kennen, wel
mede te willen werken voor het
verkrijgen van meerdere verbin
dingen tusschen Vlissingen en
Ter Neuzen v.v., doch dat zij
zich op het standpunt stelde dat
die verbeteringen niet zouden
mogen gaan ten koste van ver
mindering van het aantal vaarten
Ter NeuzenHoedekenskerke
Hansweert.
Zij deed daarvan ook mede-
deeling van de Provinciale Staten.
Tot haai spijt moest zij erva
ren, dat de Kamer te Middelburg
zich op het egoistisch standpunt
stelde, dat deze aan de Staten
verzocht ter wille van die door
haar gewenschte latere avondver
binding Ter Neuzen-Vlissingen
den dienst Ter Neuzen-Hoede-
kenskerke-Hansweert geheel te
laten vervallen.
De Middelburgsche Kamer
voerde daarbij ook een bezuini
gingsmotie terecht aan, doch zag
over het hoofd, dat, indien de
twee in de vaart zijnde stoom-
booten alleen gebruikt werden
tusschen VlissingenTer Neuzen
het tekort van de beide diensten
geheel ten Jaste van die vaart
komen terwijj er minder passa
giers zouden worden vervoerd,
dan thans op den dienst in twee
richtingen. Bovendien gaf zij in
overweging in Zeeuwsch-Vlaan
deren als equivalent bijzondere
tramdiensten naar Walsoorden in
te richten, hetgeen duizenden
guldens subsidie van de provin
cie zou vergen, en waarin door
den Staat niet zou worden bij
gedragen.
Ook ziet de Middelburgsche
Kamer voorbij, dat door het ver
vallen van den dienst Ter Neuzen
Hoedekenskerke *de kortste ver
binding tusschen Zeeuwsch-
Vlaanderen en Zuid- en Noord-
Beveland en Schouwen zou ver
broken worden, en zulks dus ook
niet in het belang van de eilan
den der Middelburgsche Kamer
zou zijn-
Deze kwestie kwam in de
Provinciale Staten nog tot geen
beslissing.
Zij zal dezerzijds aan de Staten
nog nader worden toegelicht.
We kunnen hier niet nalaten
om deze beschouwing als eenzij
dig te betitelen en we weten
ook niet of de Kamer te Middel
burg dit alles onbestreden liet.
Trouwens dit is een zaak tusschen
de beide Kamers. Maar ons geeft
deze bepleiting niet de overtui
ging, dat een of twee diensten
tusschen Vlis'singen euTerneuzen
meer, minder nuttig en duurder
zouden zijn, dan de exploitatie
van een dienst Neuzen—Hans-
weert. Als men de kaart beziet
met de tramlijn naar Walsoorden
en de boot Walsoorden—Hans-
weert, dan moet er we! een zeer
druk verkeer naar Hansweert zijn
om een tweede bootveer naar
die plaats als noodzakelijk te
verdedigen. Bij velen wil er dit
niet in. Er gaan te veel briefjes
van duizend mee gepaard, terwijl
de provincie er nog veel meer
te kort komt. We wenschen er
evenwel geen polemiek over te
openen, omdat we daar geen
vrucht van verwachten.
Arbeidswet.
Naar aanleiding van een door
de Tilburgsche Kamer aan den
Minister van Arbeid, Handel en
Nijverheid gericht adres betref
fende de arbeidswet, besloot de
Kamer aan te dringen op ver
ruiming en herziening der wette
lijke bepalingen.
Postgiro.
Met betrekking tot het stop
zetten van den postchèque- en
girodienst wendde de Kamer
zich tot den Minister van Wa
terstaat, met het verzoek den ge-
decentraliseerden dienst weer te
herstellen, als zijnde het meest
in het belang van het publiek
verkeer.
Op billijkheidsgronden paarde
onze Kamer haar verzoek aan
dat van anderen om voor de
gelden van rekeninghouders die
bij den dienst te goed geschre
ven waren sinds het tijdstip der
stopzetting een rente te willen
vergoeden overeenkomstig den
geldenden rente-standaard, aan
gezien het onbillijk moet geacht
worden de rekeninghouders, die
reeds schade en ongemak lijden
door- stopzetting van den dienst,
nog het nadeel van rente-derving
te doen lijden gedurende den
tijd dat ze niet over hun tegoed
konden beschikken.
Vlissingen Bresken s.
Door de Kamer werd de di
rectie van den Provincialen
Stoombootdienst op de Wester-
Schelde gewezen op het meer
malen missen van aansluiting op
de boot Vlissingen—Breskens
door met den trein aangevoerde
reizigers, bij eenige vertraging
van dat verkeersmiddel.
Door de directie werd naar
aanleiding hiervan een regeling
vastgesteld, dat de booten,' voor
zoover mogelijk, te Vlissingen
langer zullen wachten. Met name
is dit het geval bij de middag-
diensten de reis op Zondagna
middag naar Ter Neuzen.
Contributie.
Machtiging werd verleend tot
het vervolgen van ingeschrevenen
in het Handelsregister die niet
aan hun verplichtingen voldoen.
Boekhoudcursus.
De in den aanvang van het
jaar te Axel van wege'de Kamer
geopende cursus in enkelvoudig
boekhouden, ten bate van den
middenstand, werd aanvankelijk
door 24 personen, van 19 tot
53 jarigen leeftijd gevolgd. We
gens bijzondere omstandigheden
waren er, toen in Augustus de
(Uit het Duitsch.)
16)
Zij weerde af. Zij legde ook nog
de tweede hand op de stoelleuning en
kreeg daardoor blijkbaar meer vast
heid in haar houding. Ook haar stem
klonk vaster, toen zij vervolgde „Tot
mijn spijt zag ik mij heden gedwongen,
het onderhoud aan te hooren, dat u
met uw zuster had, graaf
„Ha."
Een donkere blos overtoogzijn gelaat.
„Ik was in de nevenkamer, waarheen
peen deur, doch slechts een gordijn
leidt."
„U zag zich dus gedwongen te
luisteren. Ik begrijp. En het spijt mij
slechts, dat het zoo weinig vroolijke
dingen waren, die in uw oor drongen.''
Zij keek hem zacht treurig aan.
„Graaf, ik kan toch niet aannemen,
dat u mij opzettelijk pijn wilt doen
Hij boog met een spottend lachje.
„O, zeker niet. Alleen mag u zich
niet verwonderen, dat ik in eert eenigs-
zins geprikkelde stemming verkeer."
„Ik begrijp deze stemming. Wel
zai het mijn armen vader zwaar vallen,
onder zulke omstandigheden zijn doel
te bereiken. Probeeren moet ik het
toch. En ik mag ook u wel verzoeken,
te trachten, mij bedaard aan te hooren...
Ik zei u, dat ik Ethel von Briickenau
heet. De Engcluche naam Ethel inah
vreemd klinken in verbinding met den
ouden adellijken naam, Mijn arme
overleden moeder, een Engelsche, heette
Ethel, en naar haar werd ik genoemd.
Mijn en mijns vaders recht, den naam
Briickenau te voeren, betwijfelt u
weliswaarv"
„Ik heb mij nog niet kunnen over
tuigen."
„Ik weet, mijn vader bezit natuurlijk
de noodige bewijzen, maar tegenover
uw afwijzende houding is hij te trotsch,
daarmee voor den dag te komen
Zij zweeg verschrikt. Haar oog had
het blinkende wapen op de tafel gezien.
Ijskoud ging het door haar leden.
Doch slechts een oogenblik liet zij
zich door den vreeselijken angst terneer
slaan. Daarna richtte zij zich hoog
op juist de aanblik van het dreigende
wapen gaf haar kracht, in het diepst
van haar hart bondgenooten aan te
werven, om niet anders dan als over-
winnares uit de sombere kamer heen
te gaan.
Een bekoorlijk smeekend lachje legde
zich om haar lippen. Zij knoopte aan
haar laatste woorden vast„Ik wil
echter vandaag niet voor mijn vader
spreken, doch voor mij zelve, ik zou
zoo gaarne willen, dat u in mij een
Briickenau zag. Het zou me dan
zooveel lichter worden op den weg,
dien ik wil gaan met u tot overeen
komst te. geraken. De heele wereld
as verbaasd over de gelijkenis tusschen
freule Adèle en mij, en de heele wereld
vindt deze gelijkenis in bepaalde fa
milietrekken. Uw oordeel daarover
vooral zou beslissend zijn. Wilt u mij
niet eens daarop aanzien
Er lag zooveel ernst, en toch ook
weer zooveel liefelijks in haar woorden,
dat graaf Adolf er zich onwillekeurig
door bedwongen gevoelde. Zijn bit
tere, hoonende stemming week
als een verlossing kwam he* over hem
in de nabijheid van de heerlijke ver
schijning. Zichzelf onbewust, verscheen
er een zacht lachen om zijn lippen
en een helderder licht straalde uit zijn
oogen. die hij nu in letterlijke gehoor
zaamheid als uitvorschend op het
schoone gelaat liet rusten.
Plotseling boog hij diep en zei op
den ridderlijksten toon „Niet omdat
u het wenscht, maar uit volle over
tuiging begroet ik u ais een gravin
Briickenau."
Een heerlijk rozerood kleurde de
trekken der overwinnares. Zij lachte
zacht en gelukkig. „O, hoe ik u dank
voor dit woord 1 Maar de begroeting
is mij desniettegenstaande te koel.
Niet genoeg als familie!"
Toen boog hij zich over haar hand
en wilde die kussen. Zij verhinderde
den kus en omsloot, zoo goed als het
ging, met haar teere vingers zijn
rechterhand in warmen druk. Hij stond
een oogenblik als in stille betoovering.
Daarna trad hij snel terug en fluisterde
-lk heb zooveel reine goedheid niet
verdiend."
„Wil u wel pruttelde zii lachend,
„mijn beetjefamiliezin nietzoo'n hoogen
eeretitel geven
„Familiezin 1welk schoon woord 1"
Doch plotseling kwam het weer als
bitter ontwaken, dat hem terugschrikte
in de troostelooze schaduw van door
eigen schuld opgeroepen noodlot. Zijn
gelaat betrok weer. En nu kwam hem
ook eerst volkomen heel de vreemde
toestand tot bewustzijn. De betoove
ring week steeds meer. Hij voelde
plotseling nog slechts dat het schoone
wezen vóór hem zijn grenzenlooze
lichtzinnigheid, zijn onmannelijke zwak
heid kende, en hij gevoelde brandende,
diepe schaamte. Muren en wallen had
hij tusschen hen willen opwerpen.
Ethel merkte de verandering, die bij
den graaf plaats greep, zij begreep
ook wel de oorzaak en ging hem, die
zich terugtrok, met snelle, vlugge
stappen na.
„Niet weer zoo somber kijken," zeide
zij met de oude, bedwingende vrien
delijkheid. „U verzwaart me daarmee
mijn voornemen... en dat wilt u toch
niet."
Stom reikte hij haar de hand.
„Allereerst," voegde zij nu snel haar
verzoek er aan toe, „wii ik vragen, om
niet langer boos op uw zuster te zijn.
Zij bemint den vrijheer niet
Ongeduldig wierp hij er tusschen:
„O, de meeste huwelijken worden niet
uit overmatige liefde gesloten. De
overeenstemming van omstandigheden
is een veel solieder grondslag. Adèle
zal niet weer zoo'n schitterende partij
kunnen doen."
„Dat weet ik niet," antwoordde Ethel.
Zacht met de zeldzaamste welluidend
heid in haar stem vervolgde zij„Ik
weet alleen, dat voor mij slechts de
allergrootste liefde moest komen, om
mij te kunnen bewegen, de vrouw van
een man te worden. En zoo denkt
Adèle zeker eveneens Daarom kan
zij u met helpen, al bloedt haar ook
het hart
„Daaraan twijfel ik," riep hij hard,
„haar ontbreekt stellig datgene, waar
van u straks sprak de familiezin."
Onwillekeurig gebruikte hij het door
haar gesproken woord.
Snel aandringend viel zij in„En
gelooft u, dat ik dien bezit?"
Graaf Adolf keek haar onzeker aan
en ontweek het antwoord: „Ik begrijp
niet, hoe dat hier bij behoort
Opnieuw zacht en toch sterk en
vroolijk, zei ze: „Geloof aan mijn
familiezin 1 Het is de reden, dat ik in
dn uur voor u sta ik had dat anders
stellig nimmer gewaagd. En nu wil
ik eindelijk ook zonder verdere aarze
ling uitspreken, wat mij tot u voert.
U moet mijde verwante, veroor
loven, te helpen
Hij wilde opstuiven, zij legde de hand
op zijn arm.
„Is het voor de eerste maal, dat
verwanten elkander helpen vroeg zij.
„Toch zeker niet
„O, dat is hier iets geheel anders."
„Het is niets anders."
„U wilt mij deemoedigen. U, een
jong meisje, komt, om mij te helpen
„Ik ben geen jong meisje in de
gewone beteekenis van het woord. Ik
sta sedert langen tijd reeds midden
in den levensstrijd en ben daardoor
zelfstandig geworden, vrije mees
teres over mijn doen en laten.
U moet mij als een goede ka
meraad beschouwen. Een kameraad
moet moet den ander heipen
Ik heb het geld, dat u noodig
hebt. Mijn moederlijk erfdeel en
mijn eigen spaarpenningen zijn juist
voldoende."
„Naar wat u bespaard hebt, zou
ik de hand uitstrekken riep hij
op een toon, die verwijt en aan
doening verried. „O, hoe kon u
toch dat woord uitspreken 1"
Zij bleef rustig.
(Wordt vervolgd.)
