ZWARE OFFERS. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeiiwsch - Vlaanderen No. 39. DINSDAG 19 AUGUSTUS 1924. 40e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Kamer van Koophandel en Fabrieken ïoor Zeeuwsch-Ylaanderen. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Pef 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. i. We ontvingen van bovenge noemde Kamer het jaarverslag over 1923, inhoudende de han delingen dier Kamer en een over zicht van den toestand in dat tijdvak, van handel, nijverheid en scheepvaart in haar gebied; voorzoover daaromtrent gegevens werden verstrekt. Geconstateerd wordt reeds in het voorbericht, dat bij een grooten kring der middenstanders lusteloosheid heerschte, wegens den hopeloo- zen strijd, dien zij te voeren hadden met de steeds dalende vreemde valuta, ofschoon daarin langzamerhand verbetering komt, naar gelang er stijging van vreemde geldkoersen is waar te nemen. Het is een lijvig verslag, dat verdeeld is in 5 hoofdstukken, welke resp. handelen over: le Samenstelling der Kamer, 2e Han delingen der Kamer, 3e Het Han delsregister, 4e Rekening van ontvangsten en uitgaven en 5e Algemeene beschouwingen. Verder een statistiek van de bevolking der gemeenten, op somming van scholen, fabrieken, scheepvaartsrapport, loodsgelden, bankzaken, verkeersmiddelen en postdiensten. Het is niet doenlijk om van alle gegevens uit het verslag melding te maken. We zullen er daarom eenige grepen uit nemen, die we van belang achten voor on zen lezerskring en voorzoover deze betrekking hebben op onze plaatselijke belangen. De Vlasindustrie. Het rapport van de commissie in zake de belangen der vlasin dustrie in £eeuwsch-Vlaander n kwam in behandeling. In het verslag over 1922 zijn uitvoerige ihededeelingen gedaan over de beteekenis dier industrie voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Naar aanleiding van het rap port der commissie besloot de Kamer dit en de door de com missie verzamelde gegevens ter kennis te brengen van den Mi nister van Arbeid, Handel en Nijverheid, met een uitvoerige beschouwing, waarin de Kamer er bij vernieuwing op aandrong, deze kwestie in ernstige over weging te willen nemen en de noodzakelijke maatregelen te wil len treffen, om de vlasindustrie in Zeeuwsch-Vlaanderen van al- geheelen ondergang te willen redden, opdat de grondstof, op Nederlandschen bodem geteeld, ook op Nederlandschen bodem kan worden bewerkt en de voor- deelen daarvan aan het eigen land en hare industrie ten goede kan komen. Tevens werd er de aandacht op gevestigd, dat het behoud dezer industrie in ons land ook in het voordeel is van den Ne derlandschen landbouwer, daar deze, indien de industrie in het eigen land geheel verdwenen is, evenals voor den oorlog, is over geleverd aan de Belgische koop lieden, die dan zonder eenig gevaar voor concurrentie voor het product kunnen bieden wat hun goeddunkt. Gewezen werd op de ongun stiger condities waaronder onze vlasfabrieken moeten werken te genover de Belgische concurren ten. Zij hebben veel duurdere productiekosten, als een gevolg van onze Arbeidswetgeving. De fabrieken moeten aan hoogere eischen voldoen dan in België, de Belgen kennen geen premie betaling voor invaliditeitsrente en de bepalingen omtrent den ar beidsduur worden daar milder toegepast. Ook in andere opzichten ver- keeren de Nederlandsche fabri kanten in ongunstiger conditie dan hun concurrenten ten Zuiden der grens. Deze toch komen somtijds reeds vroegtijdig in ons land vlas koopen en bieden hooge prijzen, welke de Neder landsche fabrikanten alsdan ook moeten betalen indien ze over vlas wenschen te beschikken. Niet zelden is het evenwel voor- gekomen, dat de kooper van over de grens den landbouwer met zijn verkocht vlas liet zitten en het niet afhaalde, wegens da ling van prijzen of der valuta. Op den buitenlandschen koop man is alsdan zoo goed als geen verhaal, terwijl de Nederlandsche koopman, zelfs als hij dat zou willen, zich aan zijn aangegane verplichtingen niet kan onttrek ken. Ondertusschen zijn dan door die praktijken de prijzen boven de handelswaarde omhoog gedreven. Van de zijde der fabrikanten is bescherming gevraagd in den vorm 'van een uitvoerverbod van stroovlas. Tegenover hen, die betoogen dat de producenten daarvan de dupe zouden worden, door het dalen van den vlasprijs, werd er op gewezen dat, zooals ook ten aanzien van andere landbouwproducten, die alleen binnenslands verkocht worden, ook inzake vlasstroo ctmcurrentie zal blijven bestaan tusschen de vlaskooplieden, terwijl ook ver schil in kwaliteit variatie zal brengen in de prijzen. Toch gingen ook in de Kamer stemmen op, die zich tegen een uitvoerverbod verklaarden, op grond van de overweging dat dit den prijs zou drukken en den producent zou belemmeren in den verkoop van zijn product. Niettemin waren deze leden over tuigd van de noodzakelijkheid van het steunen der vlasindustrie, als zijnde dit een middel tot be strijding der wekloosheid. Deze leden gaven echter de voorkeur aan het verleenen van steun door het geven van een toeslag op de loonen, -verlenging van den ar beidstijd, een uitvoerrecht op stroovlas, terwijl in verband met de inperking der credieten door de banken het verleenen van rentelooze credieten in sommige gevallen noodig zou kunnen blijken. Unaniem was de Kamer het eens, dat er iets behoorde ge daan te worden, in verband met het overwegend belang dat hierbij voor een groot deel der bevol- is betrokken. Voorts werd eene commissie uit de Kamer aangewezen, om deze zaak nader bij Zijne Exe- lentie te bepleiten. Teleurstel lend was het voor de Kamer, dat zij niettegenstaande herhaalde schriftelijke, ook telefonische ver zoeken om haar tijdstip te be palen, waarop Zijne Excellentie die commissie kon ontvangen, zelfs daarop geen antwoord ont ving, daar zulks naar hare mee ning ook het prestige der Kamers niet vehoogt. Iedere maatregel bleef achter wege en zoo goed als de geheele prachtige oogst van 1923 is de grens overgegaan, terwijl men tijdens den winter in verschillende gemeenten te kampen had met toenemende werkloosheid. Zul len maatregelen in deze doel treffend zijn, dan behooren zij reeds tijdens den zomer te wor den genomen of bekend gemaakt, daar de fabrikant er zich in den zomer op voorbereiden moet, om in den winter te kunnen be schikken over een voorraad ge root vlas ter bewerking. Kanaal Axe 1—H u 1 s t. Ter sprake kwamen de ver nieuwde pogingen die door de gemeente-besturen van Axel en Hulst worden aangewend voor het verkrijgen van doortrekking van het zijkanaal van de Axelsche Sassing tot Hulst. Reeds vroeger werd daarop bij de Regeering aangedrongen. Ongeveer 25 jaar geleden was daarvoor eene commissie werk zaam, die daarvoor een verzoek richtte tot de Regeeging en de Staten-Generaal. Er werd geen resultaat verkregen. Af en toe werd in betrokken bestuurscol lege deze wensch nog wel eens naar voren gebracht, doch daar bleef het bij. ln 1919, toen wegens de an nexatie stemmen uit het buiten land in Zeeuwsch-Vlaanderen een anti-annexatie comité was opge richt, kwamen de verschillende wenschen die in deze streek gekoesterd werden naar voren en werd ook het kanaalplan ge noemd. Er woei in die dagen uit de Regeeringsdepartementen in Den Haag een bijzonder gunstige wind voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Toezeggingen volgden en er is waargenomen dat door ambtena ren van den rijkswaterstaat op het terrein opmetingen zijn ge schied. Aan het gemeentebestuur van Axel is later op een informatie geantwoorddat de zaak in on derzoek was. De hiervoren gemelde nieuwe pogingen hadden ten doel, uit het stadium van onderzoek te komen tot voorbereiding en uit voering. Aangezien ieder communicatie middel de welvaart kan verhoo- gen, beschouwt de Kamer het aanleggen of doortrekken van een kanaal in het belang van de slreek die het zal doorsnijden, en was dus bereid, die pogingen te steunen. Zij wenschte dit echter niet te doen, zonder nader te zijn gedocumeerd en daar men in verband met de op verschillende tijdstippen aangewende pogingen vermeende, dat de noodige ge gevens daaromtrent zullen voor komen in de archieven van Axel en Hulst, werd aan de besturen dier gemeenten gevraagd, die ge gevens voor kennisneming ter beschikking der Kamer te stellen. Van het gemeentebestuur te Hulst werd bericht ontvangen, dat de stukken ter gelegenertijd ter beschikking van de Kamer zouden worden gesteld. Sedert is daaromtrent niets meer vernomen. Postverkeer A x el Westdorp e. Naar aanleiding van een inge komen verzoek, werd getracht tusschen Axel via Westdorpe naar Sas van Gent rechtstreeksch brie venvervoer te verkrijgen per tram. Dit geschtedt thans via Terneu- zen, waardoor wegens gemis aan directe correspondentie het ver voer wordt onderbroken. AXELSCHE COURANT Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postbus No. 6. (Uit het Duitsch.) 14) ln opdracht der freule moest mr. Greffkins alles doen, om de juiste toedracht te vernemen. Al spoedig kon hij haar mededeeien, dat zij inder daad de aanleiding tot het duel was geweest. De bankier was zoo onvoor zichtig geweest, te beweren, dat miss Amy uit bedenkelijken lust naar avon turen, het ouderlijk huis had verlaten, en toen had de vrijheer, die zich in het gezelschap bevond, hem terstond in de scherpste bewoordingen terecht gezet. Het was tot een heftige woorden wisseling gekomen, die nog steeds scherper werd, en eindelijk leidde tot een uitdaging. Toch kon de oom de nicht de geruststelling brengen, dat geen der heeren, hoewel zwaar gewond, gevaar liep. In de eerste opwelling wilde freule Adèle naar het ziekbed van den vrijheer snellen en hem persoonlijk bedanken voor zijn ridderlijk optreden voor haar eer. Doch op aanraden van Ethel besloot zij dat plan op te geven en den vrijheer schriftelijk te danken. Hij antwoordde terstond, en men kon het aan de weinige regels zien, dat zij onder pijnlijke inspanning waren geschreven. De zieke wees ieder woord van dank als onverdiend af en noemde zijn optreden plicht van ieder ridderlijk denkend man, Het slot van het schrijven luidde „Wil mij, freule, veroorloven, mij ook verder als trouw toegenegen vriend van uw huis en uw familie te be schouwen. Er zal steeds slechts één woord van u noodig zijn, en u zal mij bereid vinden al mijn krachten in uw dienst te stellen. En nooit zal er iets kunnen gebeuren, dat mij hiervan zal kunnen doen afwijken." Met ernstige oogen, waarin het warm lichtte, zag de freule op deze laatste regels neer. Zij maakten haar onwillekeurig trotsch en toch ook beklemd. Het was haar, alsof de vrijheer met zijn groote toegenegenheid, die de hoop niet liet varen, een kring om haar heen trok, waarbinnen zij tenslotte ook tegen haar wil zou worden vastgebanncn voor immer. Maar lachend wierp zij in hetzelfde oogenblik het hoofd achterover en rekte haar slanke gestalte. Zij kon rustig zijn. ln een gevangenschap, waarbij haar hart geen ja zei, geraakte zij stellig nooit. Met het ontluikende voorjaar vertrok de circus van Berlijn naar Weenen. Ate de Oostenrijksche keizerstad zich met het eerste lichte groen, met de teedere bloesems tooit, dan is zij in den krans harer bergen van overwel digende schoonheid. Adèle en Ethei, die beiden de le venslustige bekoorlijke stad nog niet kenden, gaven zich gewillig gevangen en genoten in volle teugen van haar betoovering. Er werd trouwens betoovering om betoovering gewisseld. Ook in Weenen behaalden de beide schoone school- r jdsters een snelle blijvende over- winning. De harten vlogen haar tegen, en zij moesten, in vereeniging met mr. Greffkins, zeer hooge muren om zich bouwen om de al te vurige bewonde raars met goed gevolg op een afstand te houden. ln Weenen ontving Adèle geheel onverwacht een bezoek van haar broeder. Zij was bezig met schrijven aan Ella Reinsberg, toen graaf Adolf, na kort kloppen, binnentrad. Hij deed blijkbaar moeite onbevangen en bedaard te schijnen, maar de blik der zuster merkte terstond, dat in hem de koorts der opwinding gloeide. Des te kalmer was zij. Zij was werkelijk rustig in haar diepst innerlijk wezen. Zij had de voldoening zich uit eigen kracht een uitstekend bestaan te hebben geschapen, en dat gaf haar een sterk gevoel van zekerheid tegen over dez^n broeder, die waarschijnlijk nog altoos niet geleerd had, tegen de zwakheden van zijn natuur te strijden en het leven, dat hem wilde wegwerpen aan te pakken en te overmeesteren. Aan het pijnlijke begin van een gesprek maakte Adèle spoedig een einde. Zij zei op kalmen ernstigen toon „Ik kan niet denken dat je gekomen bent om een vriendschappelijk bezoek bij mij af te leggen. Er is een bepaalde reden, die je hierheen voert. Spreek dus." Graaf Adolf was bij deze woorden bloedrood geworden en antwoordde met een gedwongen lachje„Denk maar dat het de zorg om je bestaan is, die mij niet langer rustig te huis liet zijn. Ik heb je nu volop tijd ge laten, in te zien dat je in je trotsche stijfhoofdigheid een stap hebt gedaan, waarvan de onvermijdelijke ge olgenje stellig nu reeds meer dan genoeg drukken De zuster keek hem vast aan. „Daar dwaal je. Ik gevoel mij in het gekozen beroep zeer tevreden, En ik zal er eerst aan denken, het op te geven, als ik van mijn inkomen de som heb bespaard, die vroeger eenmaal mijn vermogen vormde." Nauwelijks waren de woorden ge sproken, of zij gevoelde de hardheid er van. Zij betwijfelde wel, dat de broeder werkelijk met welwillende bedoelingen was gekomen, zooals het naar zijn woorden scheen, maar zij kon zich tenslotte ook vergissen, en dan was het niet mooi, hem terstond met de herinnering aan datfeit te hebben gekrenkt, dat hem stellig zelf verwijt en verdriet genoeg had be rokkend. En toch vermocht zij het niet, den indruk van haar woorden door een vriendelijkheid te verzachten. Zij bleef ernstig en koel, toen zij ver volgde: „Ik verzoek je, ook de minste poging om mijn besluit te doen wan- kden, achterwege te laten. Het zou vruchteloos zijn." Graaf Adolf draaide zenuwachtig aan zijn knevel. „Dus zou ik moeten opstaan en heel netjes de kamer moeten verlaten?" „O, neen, ik verzoek je integendeel te blijven en een beetje van thuis te vertellen. Het spreekt toch vanzelf, d it ondanks alles mijn gedachten meer d tn eens naar het ouderlijk huis af- d valen." Zij keek hem vol verwachting aan. Hij echter zag haar voorbij en adem- d zwaar. Met een plotseling besluit s iet hij daarna uit„Je hebt me het v. achtwoord gegeven. Hoor dan dat o is geliefd tehuis werkelijk in gevaar i ir. De betreffende woorden in mijn b ieven waren geen valsche bedrei- 1 g ngen." Hij was opgestaan en achter zijn stoel getreden, waarvan hij de leuning krampachtig omvat hield. Tegenwer pingen der zuster sneed hij af meteen snelle hoofdbeweging en vervolgde: ,Laat mij eerst uitspreken. En laat mij wat uitvoerig zijn.., Ik zal mijn groote lichtzinnigheid met geen woord verontschuldigen. Ik heb onverant woordelijk gehandeld, ja. Erbarmelijk is, wat ik deed. Maar je kunt mij gelooven, dat in de laatste weken geen uur voorbij ging waarin ik niet mijzelf aanklaagde. Ik heb mij aan het gra? onzer ouders gedeemoedigd en mij hun verloren zoon genoemd. Je ziet, ik ben openhartig. Maar juist aan hun graf daalde ook een zachte troost in mijn hart. Ik heb mij opgericht en de mogelijkheid vaneen redding over wogen „Dat moest je ook," wrong het zich uit de borst der zuster. Graaf Adolf knikte en sprak verder „Spaar het mij, de sommen te noemen, die ik in het spel en in ongelukkige speculaties verloor Natuurlijk moest ik het goed daarmee beiasten, want je weet, dat onze ouders mij geen geld nalieten. Het aanwezige kapitaal was je moederlijk erfdeel. Ik heb je reeds bekend, dat ik tot misdadiger werd en je bestal. Zooals toen, zoo smeek ik je thans: vergeef... als je kunt." „Laat dat zeg, hoe het goed is te redden Een vale bleekheid vloog over zijn gelaat. Langzaam vroeg hij„Je kunt werkelijk niet denken?..." Zij bleef stom. Haar gelaat werd als van staal. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1924 | | pagina 1