terzijde stellen van alle normen, waaruit anarchie voortvloeit. Twee dagei heeft de Kamer over deze zaak gedebatteerd, doch zonder resultaat, want het be sluit blijft gehandhaald. Daarna heeft de Kamer nog een reeks kleine wetsontwerpen afgedaan. Het wetsontwerp betreffende de ruilverkaveling werd aange nomen behoudens de eindstem ming. De weinige amendemen ten, die in stemming kwamen, werden verworpen. Nadat ten slotte nog wat ge vochten was over het niet-ver- leenen van subsidi* voor eenige Roomsche scholen, welke waren opgericht na het verstrijken van de wet, die subsidie onthield en vóórdat deze wet, die te laat werd verlengd, nog van toepas sing werd verklaard, ging de vergadering uiteeen. De Eerste Kamer heeft weer een gedeelte van haar begrootings- arbeid afgedaan door de Water- staatsbegrooting aan te nemen, 't Qaat daarbij meestal en ook ditmaal voor een groot deel over plaatselijke belangen. Vooral de haven van Vlissingen stond in het middelpunt van de belang stelling. Reeds eenige jaren ge leden werd tot verbetering van die haven besloten maar de Re geering had daaraan nog steeds geen uitvoering gegeven. Nu verklaarde Minister van Swaay ronduit, dat hij van deze haven zeer weinig verwacht en zich daarom niet verantwoord acht er in den tegenwoordigen tijd een zeer belangrijk bedrag voor be schikbaar te stellen. 'De Eerste Kamer had weinig tijd voor re plieken, maar men mag aanne men, dat zoowel de Eerste als de Tweede Kamer op deze aange legenheid nog wel eens zullen terugkomen. Voor het overige was er bij deze begrooting weinig belangwekkends. De beruchte wis selkwestie, waarover zooveel te doen is geweest, werd zelfs met geen woord aangeroerd. Vervolgens heeft de Eerste Kamer het wetsontwerp goedge keurd tot het invoeren van eene belasting op de rijwielen. Ook hier stemden alleen de sociaal democraten tegen. De begrootingen van Suriname en van Curogao ontmoetten scherpe critiek van den heer van Kol, maar werden ten slotte zon der hoofdelijke stemming aange nomen. Van belang was voorts nog de interpellatie van den zelfden af gevaardigde, waarbij hij ertegen op kwam dat ons land Indische gelden besteedt ten behoeve van de Nederlandsche marine. Hij meent, dat dit ongeoorloofd is en noemde het zelfs het toppunt van financieele immoraliteit. Geen enkele andere koloniale mogendheid heeft ooit zijn Kolo niën gedwongen, zoo iets te doen. Ook met de oorlogsbegrooting is nog een aanvang gemaakt. Het debat onderscheidt zich wei nig van de andere. Mevrouw Pothuis Smit verklaarde haar hoop gevestigd te hebben op eene massale dienstweigering. Maar dit middel zal toch alleen een oorlog kunnen voorkomen, als het internationaal wordt toege past. België en Nederland. De Koningin n ar België Volgens een Antwerpsche cor respondent van de „Avp." loopt er onder Belgische hofkringen een gerucht van een aanstaand bezoek van Koningin Wilhelmina aan Brussel en een tegenbezoek van Koning Albert aan Amster dam. Na den oorlog werden daar reeds bijna alle bevriende Staatshoofden ontvangen en velen vooral in het Vlaamsche lands gedeelte betreuren het, dat zij de gelegenheid nog niet hadden, Nederland in de per soon van zijn hoogstaande Vorstin toe te juichen voor al hetgeen het aan de tallooze Bel gische vluchtelingen bewees ge durende de droeve oorlogsjaren. Opvallend zijn wel de pogin gen, die den laatsten tijd in Bel gië worden getoond om tot meer- dere toenadering te komen. Zulks kan niet dan met instemming on zerzijds worden begroet. Het bezoek van een paar Ne derlandsche torpedojagers bij de jongste watersportfeesten te Oostende moet ook geen louter toeval geweest zijn en de har telijke houding van den Belgi schen Kroonprins jegens de Ne derlandsche officieren en over winnaars werd algemeen opge merkt. Sinds den oorlog was het de eerste maal, dat Nederlandsche oorlogsbodems een Belgische haven aandeden. Bovendien is het altijd een groote zeldzaamheid geweest, dat Nederlandsche oorlogschepen in onze wateren kwamen. Deze verbetering in de betrekkingen tusschen beide landen w,ordt door sommige personen toegeschreven aan het feit, dat er een oplossing is bereikt inzake den loodsdienst op de Schelde. Deze oplossing werd ongeveer twaalf jaren geleden reeds door commandant De Gerla- che den beroemden Zuidpoolvaar- der, aangeprezen, doch door de achtereen volgende regeeringen niet aanvaard. Anderen zijn echter van mee ning, dat de huidige Belgische machthebbers bevreesd worden voor hun isolement op buiten- landsch gebied. Zij tasten naar een uitweg en komen eindelijk tot het besef, dat Nederland en België ten slotte in Europa de twee landen zijn, die zich het best kunnen verstaan, omdat zij geheel en al op elkaar zijn aan gewezen. Volgens geruchten zou men te Brussel de mogelijkheid overwe gen, buiten de groote mogend heden om, die feitelijk te Ver sailles België in den steek lieten, met Nedeiland over verschillende vraagstukken te onderhandelen. Komt het tusschen België en Nederland tot een overeenkomst, dan zullen Engeland en Frankrijk wel hun zegen daarop geven De Noerdsche reis ran de Koninklijke familie. Koning Gustaf heeft Zondag Koningin Wilhelmina der Neder landen, Prins Hendrik en Prinses Juliana aan het station Wagn haerad in de provincie Soderman- land verwelkomd. Na het noen maal is de Koningin om vier uur naar Uspala vertrokken, waar zij de kathedraal bezichtigde en in restaurant den maaltijd gebruikte, waarna zij de reis naar Lapland heeft voortgezet. Ingezonden Mededeelingen. MIJNHARDT's Staal-Tabietten 90ct Maag-Tabletten 75ct Zenuw-Tabletten 75ct Laxeer-Tabletten .-60ct Hoofdpijn-Tabletten ,60ct AXIL, 24 Juni 1924. Bij gunstig weer geeft .Con cordia" aanst. Woensdagavond 8Y8 ure concert op de Markt. Programma 1. Couronne de Hawaï, marsch 2. Faust, fantaisie 0. d. opera van Gounod. 3. Helena, mazurka. 4. Dichter und Bauer, grande ouverture van Suppé. 5. Les ailes (de gevleugelden), polka met koekoek en nach tegaal. 6. De lustige Boer, groote fan taisie 0. d. motieven der operette van Léo Fall. 7. Hulde aan den vrede, marsch,.. Op Zaterdag 28 Juni a.s. zal .Concordia" een bezoek brengen aan de Axelsche Sassing, terwijl vermoedelijk op 12 Juli e.k. een muzikale wandeling naar Spui zal worden gemaakt, een en ander als blijk van waardeering voor den steun, die door beide wijken aan onze Harmonie wordt verleend. Donderdag 11. werd alhier ten overstaan van notaris Dreg- mans verkocht ingevolge art. 1823 B. W., een woonhuisje, toebe- hoorende aan P. van Bendegem, zonder vaste woonplaats. Kooper werd dhr. J. van Ben degem voor f1650. - Bij het aan de Christelijke kweekschool te Middelburg ge houden schoolexamen, hetwelk de bevoegdheid geeft van de akte lager onderwijs, is op 19 dezer geslaagd de heer L. Hamelink te Axel. Ta bftkftTergnniifn?. Op verzoek willen we bij deze de houder» van een tabaks vergunning, verkregen ten kantore van den Ontvanger der directe belastingen, enz. herinneren aan hunne verplichting tot betaling van het vergunningsrecht ad. f 5.— vöör den laatsten van de loopende maand. Zonder die betaling wordt de vergunning ingetrokken. OntTangst H. M da Koningin We hadden niet misgeraden, toen we in ons vorig nummer de verwachting uitspraken, dat het weer een geanimeerde ver gadering zou zijn, als de burgerij onzer gemeente werd opgeroepen om H. M. de Koningin een waar dige ontvangst voor te bereiden. De vergadering werd gehou den onder leiding van den heer F. Blok, burgemeester, alhier. Bij de opening zeide deze, dat het hem aangenaam was te kun nen mededeelen, dat het officieel vast staat, dat H. M. de Konin gin op 8 Augustus aanstaande onze gemeente de eer van Haar bezoek zal vergunnen, doch tot heden is nog niet bekend op welk tijdstip H. M. hier za' komen en ook weten we niet, hoe lang onze Vorstin in deze gemeente zal vertoevenevenmin of de Prins en (of) de Prinses haar zullen vergezellen in Zeeuwsch- Vlaanderen, hoewel dit volgens de kranten wel zoo zijn zal en en wat we ook hopen. Een èn ander zal waarschijnlijk eerst be kend zijn, als de Commissaris der Koningin hier zal zijn ge weest, die aanst. Donderdag in verband met het Kon. bezoek hier wordt verwacht. Spr. had daarom de vergadering liever nog uitgesteld, doch nu'die was uitgescheven, kon dat bezwaarlijk. De vraag van den Burgemees ter of de Axelsche burgerij hare Vorstin feestelijk zou ontvangen werd algemeen bevestigend be antwoord, in zooverre nl., dat niemand erop antwoordde, want men beschouwde dit als een na tuurlijke zaak daarvoor was men immers reeds gekomen Een andere vraag was echter, waarin dat zou be*taanwilde men als de Koningin b.v. voor middags kwam, zoodra de Ko ninklijke stoet was vertrokken, maar eenvoudig naar huis gaan en den dagelijkschen arbeid voort zetten (Och, wat zouden er lange gezicht.en getrokken wor den, als dat waar "wasOf wilde men den verderen dag doorfeesten, d. w. z. op eenvou dige wijze den dag in amuse ment en volksvermaak doorbren gen en zoodanig van de gewone dagen onderscheiden, dat ze weer kan gevoegd worden bij de dagen die Axel in feestvreugde voor het Oranjehuis doorbracht Nie mand was er tegen. Rest dus de derde vraag Op welke wijze Hierop kan niet vooruit geloo- pen worden. Dat hangt in de eerste plaats af van het geld, dat er voor ingezameld wordt en daarvoor moet natuurlijk weer een corps vrijwilligers worden gekozen, die de feestcommissie zouden vormen. De voorzitter stelde voor, dat men daartoe 20 personen zou kiezen, die bij en kele stemming konden worden aangewezen, m. a, w., wie de meeste stemmen had, werd als gekozen beschouwd. Een der aanwezigen wenschte echter boven de commissie een eere-comité gesteld te zien en stelde voor bij aclamatie daartoe als eere-voorzitter te benoemen den Burgemeester en als eere leden, de heeren Raadsleden. Met applaus werd dit voorstel aangenomen en de Burgemeester nam dit in dank aan, wat hij ook wel verwachtte van de raads leden, in zoover deze tegen woordig waren. Hierna ving de stemming aan met het gevolg, dat gekozen werden de heeren F. J. Diele- man, Ch. Claessens, J. J. de Lo- zanne, J. C. Vink, J. Cornelisse, J. Visser-Koole, J. van Puyvelde, P. de Jonge, C. L. de Smidt, Ph. A. Knieriem, C. Smies Mz., J. E. Blansaart, J. K. Esselbrugge, D. van Cadsand. C. P. Provoost, P. Bakker Jr., J. Le Feber, B. J. Knie riem, A. de Kort en J' Reedijk. Allen namen de benoerriing aan, behalve dhr. De Kort, in wiens plaats opvolgde dhr. A. Antheunis De vergadering kon zich ver eenigen met het voorstel van den voorzitter, om aan deze com missie het vast stellen en uitvoe ren van verdere plannen over te laten. Daar niemand het woord ver der verlangde, sloot de voorzitter onder dankzegging voor de op komst en het aangename verloop der besprekingen, de openbare vergadering. Hierna werden de functies on der de commissieleden verdeeld. De eere-voorzitter nam de op dracht aan, om de geheele lei ding op zich te nemen, gesteund door den waarnemend voorzitter, den heer J. M Oggel. Als le en 2e secretaris werden aange wezen de heeren J. Le Feber en J. Cornelisse en als penning meester de heer Jos. van Puy velde. Staande de vergadering werd door de aanwezige eere- en com missie-leden (24 personen)reeds voor f 140 ingeschreven, hetgeen een bemoedigend voorteeken is. Wanneer de overige burgers naar vermogen, en in deze verhou ding, bijdragen, dan stellen we ons voor, dat onze Koningin op waardige wjjze door de Axelsche bevolking zal worden ontvangen en Axel in het betoonen van trouw en aanhankelijkheid aan Oranje niet voor de Zeeuwsche steden zal behoeven ond»r te doen. Morgen wordt met de collecte begonnen en de heeren hopen op een gunstig onthaal. Een begrafenis. Zaterdag had alhier een indruk wekkende plechtigheid plaats. De kerkklok luidde, een stroom van menschen schaarde zich langs den weg, een rouwkoets reed in zeer langzaam tempo, gevolgd door familie en vrienden, voorbi de Ned. Herv. Kerk, waar even werd getoefd ter herinnering aan den band, die tusschen die ge meente en den overledene be stond. Men kon het aanzien dat aan deze begrafenis een bijzon dere beteekenis werd gehecht. E11 niet zonder reden. Het gold wijlen den heer H. M. Verbrug- gen. Men bracht in hem wel geen leeraar naar de laatste rust plaats, maar het was toch dege ne, die ontelbare malen eveneens als een leeraar de godsdienst oefeningen had geleid. Een halve eeuw .lang had hij als voorlezer gefungeerd; en was het al, dat men de laatste jaren vreesde te veel van zijn krachten te zullen vergen, onvermoeid volhardde hij. Het zou hem gespeten heb ben, als anderen zijn taak had den vervuld, 'terwijl hij er zelf voor in staat was. Hoe vreemd is de aanblik nu in de kerk, als daar aan de les senaar een ander dan de heer Verbruggen staat, hoe vreemd klinkt de toon, die nu van daar wordt gehoord. O, hij kon zoo zuiver de hoofd stukken lezen, de psalmverzen zeggen, om niet te spreken van de leerredenen, die hij met ta lent voorlas en de indrukwekken de wijze, waarop hij in gebed voorgingzonder praal van woorden, maar woorden uit het hart gegrepen, gedachtig aan de zonden onzer menschenkinderen, gedachtig aan het lijden onzer broeders en zusters. We herhalen het is niet zon der reden, dat de heer Verbrug gen met onderscheiding werd begraven. Maar ook als gewezen onder wijzer telde hij vele vrienden en teekenend is het zeker, dat tot heden nog de kinderen, ofschoon deze hem nooit in school zagen, hem ontmoetend zeiden„dag meester". 'Het was de eerbied die ouders en grootouders hun kinderen hadden ingeprent voor meester Verbruggen, in wien ze zich nog steeds den onderwijzer herinnerden, die niet alleen de vakken van het leerplan volgde bij zijn onderwijs, maar vooral ook dacht aan het „aanleeren van christelijke en maatschappe lijke deugden*. Ook als onder wijzer had hij een strenge op vatting van zijn plicht. Dank zij zijn hoogen ouderdom, heeft de heer Verbruggen mogen ondervinden, dat zijn werk ge waardeerd werd. Als onderwijzer is hij door zijn superieur en grootsten vriend, wijlen den heer Van Ruyven in kwaliteit van hoofd der school en directeur der Rijksnormaallessen bij zijn ontslagname gehuldigd. En als voorlezer heeft men hem namens het kerkbestuur met bloe men overladen, en is hij door (de geheele gemeente toegezongen als bewijs van hoogachting. Dit zijn gelukkige dagen voor hem geweest en voorzeker zou het hem innig bewogen, hebben, indien hij had kunnen weten hoe hem met diepen eenvoud, en met ieders beste wenschen voor het volgend leven, thans vaarwel werd gewenscht. Want in grooten getale ston den menschen van allerlei geloof en richting rond de groeve, toqn de baar door de kerkeraadsle- den werd grafwaarts gedragen en- de kist werd neergelaten. Het was geen gemakkelijke taak voor den predikant, den weleerw. heer Ruijsch van Dug- teren, om de gevoelens van zoo- velen te vertolken en ook hij herinnerde zich als oud-leerling, nog de wijze lessen, die meester Verbruggen zijn leerlingen mee gaf de echt vriendschappelijke wijze, waarop hij met zijn jon gens omging, maar die hij niet spaarde, als ze de roede ver dienden. En dat juist typeerde hem, dat ofschoon hij streng kon zijn, de leerlingen toch aan zijn- jas hingen. Maar ook de mees ter vergat zijn leerlingen niet, want voor allen had hij een woord' van vriendschap, als hij ze ont moette op zijn wandelingen. Vervolgens wees spr.' op zijn taak als voorlezer. Ook daardoor heeft de heer Verbruggen veler hart gewonnen en velen gesticht door het eeuwige woord en een voorbeeldig leven. Doch hoe schoon ook, er is niets bestendig hier op aard, zegt spr. Niets is hier blijvend Niets js hier blijvend Alles, hoe schoon ook, zal [eenmaal vergaan Maar wat gedaan werd uit [liefde tot Jezus, Dat houdt zijn waard' en zal [blijven bestaan. Spr. ziet rond zich en roept' de aanwezigheid van zoovelen tot getuige, dat men den heer Verbruggen noode ziet heengaan, doch nu hij geroepen is, men met dankbaarheid in het hart afscheid neemt. Hierna trad de heer F. Dek ker Pz. naar voren, die zeide, dat men aan dit graf blijde mag wezen. Blijde, dat pas op zoo'11 hoogen leeftijd een zoo trouw dienaar van de kerk wordt ter aarde besteldblijde, dat men zooveel jaren van zijn voortref felijke deugden heeft mogen pro- fiteeren. En we kunnen ons voor stellen, dat ook de ontslapene weer gedacht zal hebben aan de- woorden, die hij op zijn 80 sten' jaardag door zijn gemeente liet zingen, nl. uit Psalm 122 Ik ben altijd verblijd, wanneer [mep mij Bij Apoth. en Drogisten.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1924 | | pagina 2