terzijde stellen van alle normen,
waaruit anarchie voortvloeit.
Twee dagei heeft de Kamer
over deze zaak gedebatteerd, doch
zonder resultaat, want het be
sluit blijft gehandhaald.
Daarna heeft de Kamer nog
een reeks kleine wetsontwerpen
afgedaan.
Het wetsontwerp betreffende
de ruilverkaveling werd aange
nomen behoudens de eindstem
ming. De weinige amendemen
ten, die in stemming kwamen,
werden verworpen.
Nadat ten slotte nog wat ge
vochten was over het niet-ver-
leenen van subsidi* voor eenige
Roomsche scholen, welke waren
opgericht na het verstrijken van
de wet, die subsidie onthield en
vóórdat deze wet, die te laat
werd verlengd, nog van toepas
sing werd verklaard, ging de
vergadering uiteeen.
De Eerste Kamer heeft weer
een gedeelte van haar begrootings-
arbeid afgedaan door de Water-
staatsbegrooting aan te nemen,
't Qaat daarbij meestal en ook
ditmaal voor een groot deel over
plaatselijke belangen. Vooral de
haven van Vlissingen stond in
het middelpunt van de belang
stelling. Reeds eenige jaren ge
leden werd tot verbetering van
die haven besloten maar de Re
geering had daaraan nog steeds
geen uitvoering gegeven. Nu
verklaarde Minister van Swaay
ronduit, dat hij van deze haven
zeer weinig verwacht en zich
daarom niet verantwoord acht er
in den tegenwoordigen tijd een
zeer belangrijk bedrag voor be
schikbaar te stellen. 'De Eerste
Kamer had weinig tijd voor re
plieken, maar men mag aanne
men, dat zoowel de Eerste als de
Tweede Kamer op deze aange
legenheid nog wel eens zullen
terugkomen. Voor het overige
was er bij deze begrooting weinig
belangwekkends. De beruchte wis
selkwestie, waarover zooveel te
doen is geweest, werd zelfs met
geen woord aangeroerd.
Vervolgens heeft de Eerste
Kamer het wetsontwerp goedge
keurd tot het invoeren van eene
belasting op de rijwielen. Ook
hier stemden alleen de sociaal
democraten tegen.
De begrootingen van Suriname
en van Curogao ontmoetten
scherpe critiek van den heer van
Kol, maar werden ten slotte zon
der hoofdelijke stemming aange
nomen.
Van belang was voorts nog de
interpellatie van den zelfden af
gevaardigde, waarbij hij ertegen
op kwam dat ons land Indische
gelden besteedt ten behoeve van
de Nederlandsche marine. Hij
meent, dat dit ongeoorloofd is
en noemde het zelfs het toppunt
van financieele immoraliteit.
Geen enkele andere koloniale
mogendheid heeft ooit zijn Kolo
niën gedwongen, zoo iets te doen.
Ook met de oorlogsbegrooting
is nog een aanvang gemaakt.
Het debat onderscheidt zich wei
nig van de andere. Mevrouw
Pothuis Smit verklaarde haar
hoop gevestigd te hebben op eene
massale dienstweigering. Maar
dit middel zal toch alleen een
oorlog kunnen voorkomen, als
het internationaal wordt toege
past.
België en Nederland.
De Koningin n ar België
Volgens een Antwerpsche cor
respondent van de „Avp." loopt
er onder Belgische hofkringen
een gerucht van een aanstaand
bezoek van Koningin Wilhelmina
aan Brussel en een tegenbezoek
van Koning Albert aan Amster
dam. Na den oorlog werden
daar reeds bijna alle bevriende
Staatshoofden ontvangen en velen
vooral in het Vlaamsche lands
gedeelte betreuren het, dat
zij de gelegenheid nog niet
hadden, Nederland in de per
soon van zijn hoogstaande
Vorstin toe te juichen voor al
hetgeen het aan de tallooze Bel
gische vluchtelingen bewees ge
durende de droeve oorlogsjaren.
Opvallend zijn wel de pogin
gen, die den laatsten tijd in Bel
gië worden getoond om tot meer-
dere toenadering te komen. Zulks
kan niet dan met instemming on
zerzijds worden begroet.
Het bezoek van een paar Ne
derlandsche torpedojagers bij de
jongste watersportfeesten te
Oostende moet ook geen louter
toeval geweest zijn en de har
telijke houding van den Belgi
schen Kroonprins jegens de Ne
derlandsche officieren en over
winnaars werd algemeen opge
merkt.
Sinds den oorlog was het de
eerste maal, dat Nederlandsche
oorlogsbodems een Belgische
haven aandeden.
Bovendien is het altijd een
groote zeldzaamheid geweest,
dat Nederlandsche oorlogschepen
in onze wateren kwamen. Deze
verbetering in de betrekkingen
tusschen beide landen w,ordt door
sommige personen toegeschreven
aan het feit, dat er een oplossing
is bereikt inzake den loodsdienst
op de Schelde. Deze oplossing
werd ongeveer twaalf jaren geleden
reeds door commandant De Gerla-
che den beroemden Zuidpoolvaar-
der, aangeprezen, doch door de
achtereen volgende regeeringen
niet aanvaard.
Anderen zijn echter van mee
ning, dat de huidige Belgische
machthebbers bevreesd worden
voor hun isolement op buiten-
landsch gebied. Zij tasten naar
een uitweg en komen eindelijk
tot het besef, dat Nederland en
België ten slotte in Europa de
twee landen zijn, die zich het
best kunnen verstaan, omdat zij
geheel en al op elkaar zijn aan
gewezen.
Volgens geruchten zou men te
Brussel de mogelijkheid overwe
gen, buiten de groote mogend
heden om, die feitelijk te Ver
sailles België in den steek lieten,
met Nedeiland over verschillende
vraagstukken te onderhandelen.
Komt het tusschen België en
Nederland tot een overeenkomst,
dan zullen Engeland en Frankrijk
wel hun zegen daarop geven
De Noerdsche reis ran de
Koninklijke familie.
Koning Gustaf heeft Zondag
Koningin Wilhelmina der Neder
landen, Prins Hendrik en Prinses
Juliana aan het station Wagn
haerad in de provincie Soderman-
land verwelkomd. Na het noen
maal is de Koningin om vier uur
naar Uspala vertrokken, waar zij
de kathedraal bezichtigde en in
restaurant den maaltijd gebruikte,
waarna zij de reis naar Lapland
heeft voortgezet.
Ingezonden Mededeelingen.
MIJNHARDT's
Staal-Tabietten 90ct
Maag-Tabletten 75ct
Zenuw-Tabletten 75ct
Laxeer-Tabletten .-60ct
Hoofdpijn-Tabletten ,60ct
AXIL, 24 Juni 1924.
Bij gunstig weer geeft .Con
cordia" aanst. Woensdagavond
8Y8 ure concert op de Markt.
Programma
1. Couronne de Hawaï, marsch
2. Faust, fantaisie 0. d. opera
van Gounod.
3. Helena, mazurka.
4. Dichter und Bauer, grande
ouverture van Suppé.
5. Les ailes (de gevleugelden),
polka met koekoek en nach
tegaal.
6. De lustige Boer, groote fan
taisie 0. d. motieven der
operette van Léo Fall.
7. Hulde aan den vrede, marsch,..
Op Zaterdag 28 Juni a.s. zal
.Concordia" een bezoek brengen
aan de Axelsche Sassing, terwijl
vermoedelijk op 12 Juli e.k. een
muzikale wandeling naar Spui
zal worden gemaakt, een en ander
als blijk van waardeering voor
den steun, die door beide wijken
aan onze Harmonie wordt verleend.
Donderdag 11. werd alhier
ten overstaan van notaris Dreg-
mans verkocht ingevolge art. 1823
B. W., een woonhuisje, toebe-
hoorende aan P. van Bendegem,
zonder vaste woonplaats.
Kooper werd dhr. J. van Ben
degem voor f1650.
- Bij het aan de Christelijke
kweekschool te Middelburg ge
houden schoolexamen, hetwelk
de bevoegdheid geeft van de akte
lager onderwijs, is op 19 dezer
geslaagd de heer L. Hamelink
te Axel.
Ta bftkftTergnniifn?.
Op verzoek willen we bij
deze de houder» van een tabaks
vergunning, verkregen ten kantore
van den Ontvanger der directe
belastingen, enz. herinneren aan
hunne verplichting tot betaling
van het vergunningsrecht ad. f 5.—
vöör den laatsten van de loopende
maand.
Zonder die betaling wordt de
vergunning ingetrokken.
OntTangst H. M da Koningin
We hadden niet misgeraden,
toen we in ons vorig nummer
de verwachting uitspraken, dat
het weer een geanimeerde ver
gadering zou zijn, als de burgerij
onzer gemeente werd opgeroepen
om H. M. de Koningin een waar
dige ontvangst voor te bereiden.
De vergadering werd gehou
den onder leiding van den heer
F. Blok, burgemeester, alhier.
Bij de opening zeide deze, dat
het hem aangenaam was te kun
nen mededeelen, dat het officieel
vast staat, dat H. M. de Konin
gin op 8 Augustus aanstaande
onze gemeente de eer van Haar
bezoek zal vergunnen, doch tot
heden is nog niet bekend op
welk tijdstip H. M. hier za' komen
en ook weten we niet, hoe lang
onze Vorstin in deze gemeente
zal vertoevenevenmin of de
Prins en (of) de Prinses haar
zullen vergezellen in Zeeuwsch-
Vlaanderen, hoewel dit volgens
de kranten wel zoo zijn zal en
en wat we ook hopen. Een èn
ander zal waarschijnlijk eerst be
kend zijn, als de Commissaris
der Koningin hier zal zijn ge
weest, die aanst. Donderdag in
verband met het Kon. bezoek
hier wordt verwacht. Spr. had
daarom de vergadering liever
nog uitgesteld, doch nu'die was
uitgescheven, kon dat bezwaarlijk.
De vraag van den Burgemees
ter of de Axelsche burgerij hare
Vorstin feestelijk zou ontvangen
werd algemeen bevestigend be
antwoord, in zooverre nl., dat
niemand erop antwoordde, want
men beschouwde dit als een na
tuurlijke zaak daarvoor was men
immers reeds gekomen
Een andere vraag was echter,
waarin dat zou be*taanwilde
men als de Koningin b.v. voor
middags kwam, zoodra de Ko
ninklijke stoet was vertrokken,
maar eenvoudig naar huis gaan
en den dagelijkschen arbeid voort
zetten (Och, wat zouden er
lange gezicht.en getrokken wor
den, als dat waar "wasOf
wilde men den verderen dag
doorfeesten, d. w. z. op eenvou
dige wijze den dag in amuse
ment en volksvermaak doorbren
gen en zoodanig van de gewone
dagen onderscheiden, dat ze weer
kan gevoegd worden bij de dagen
die Axel in feestvreugde voor
het Oranjehuis doorbracht Nie
mand was er tegen.
Rest dus de derde vraag Op
welke wijze
Hierop kan niet vooruit geloo-
pen worden. Dat hangt in de
eerste plaats af van het geld,
dat er voor ingezameld wordt en
daarvoor moet natuurlijk weer
een corps vrijwilligers worden
gekozen, die de feestcommissie
zouden vormen. De voorzitter
stelde voor, dat men daartoe 20
personen zou kiezen, die bij en
kele stemming konden worden
aangewezen, m. a, w., wie de
meeste stemmen had, werd als
gekozen beschouwd.
Een der aanwezigen wenschte
echter boven de commissie een
eere-comité gesteld te zien en
stelde voor bij aclamatie daartoe
als eere-voorzitter te benoemen
den Burgemeester en als eere
leden, de heeren Raadsleden.
Met applaus werd dit voorstel
aangenomen en de Burgemeester
nam dit in dank aan, wat hij
ook wel verwachtte van de raads
leden, in zoover deze tegen
woordig waren.
Hierna ving de stemming aan
met het gevolg, dat gekozen
werden de heeren F. J. Diele-
man, Ch. Claessens, J. J. de Lo-
zanne, J. C. Vink, J. Cornelisse,
J. Visser-Koole, J. van Puyvelde,
P. de Jonge, C. L. de Smidt, Ph.
A. Knieriem, C. Smies Mz., J. E.
Blansaart, J. K. Esselbrugge, D.
van Cadsand. C. P. Provoost, P.
Bakker Jr., J. Le Feber, B. J. Knie
riem, A. de Kort en J' Reedijk. Allen
namen de benoerriing aan, behalve
dhr. De Kort, in wiens plaats
opvolgde dhr. A. Antheunis
De vergadering kon zich ver
eenigen met het voorstel van den
voorzitter, om aan deze com
missie het vast stellen en uitvoe
ren van verdere plannen over te
laten.
Daar niemand het woord ver
der verlangde, sloot de voorzitter
onder dankzegging voor de op
komst en het aangename verloop
der besprekingen, de openbare
vergadering.
Hierna werden de functies on
der de commissieleden verdeeld.
De eere-voorzitter nam de op
dracht aan, om de geheele lei
ding op zich te nemen, gesteund
door den waarnemend voorzitter,
den heer J. M Oggel. Als le
en 2e secretaris werden aange
wezen de heeren J. Le Feber
en J. Cornelisse en als penning
meester de heer Jos. van Puy
velde.
Staande de vergadering werd
door de aanwezige eere- en com
missie-leden (24 personen)reeds
voor f 140 ingeschreven, hetgeen
een bemoedigend voorteeken is.
Wanneer de overige burgers naar
vermogen, en in deze verhou
ding, bijdragen, dan stellen we
ons voor, dat onze Koningin op
waardige wjjze door de Axelsche
bevolking zal worden ontvangen
en Axel in het betoonen van
trouw en aanhankelijkheid aan
Oranje niet voor de Zeeuwsche
steden zal behoeven ond»r te
doen.
Morgen wordt met de collecte
begonnen en de heeren hopen
op een gunstig onthaal.
Een begrafenis.
Zaterdag had alhier een indruk
wekkende plechtigheid plaats.
De kerkklok luidde, een stroom
van menschen schaarde zich langs
den weg, een rouwkoets reed in
zeer langzaam tempo, gevolgd
door familie en vrienden, voorbi
de Ned. Herv. Kerk, waar even
werd getoefd ter herinnering aan
den band, die tusschen die ge
meente en den overledene be
stond. Men kon het aanzien dat
aan deze begrafenis een bijzon
dere beteekenis werd gehecht.
E11 niet zonder reden. Het gold
wijlen den heer H. M. Verbrug-
gen. Men bracht in hem wel
geen leeraar naar de laatste rust
plaats, maar het was toch dege
ne, die ontelbare malen eveneens
als een leeraar de godsdienst
oefeningen had geleid. Een halve
eeuw .lang had hij als voorlezer
gefungeerd; en was het al, dat
men de laatste jaren vreesde te
veel van zijn krachten te zullen
vergen, onvermoeid volhardde
hij. Het zou hem gespeten heb
ben, als anderen zijn taak had
den vervuld, 'terwijl hij er zelf
voor in staat was.
Hoe vreemd is de aanblik nu
in de kerk, als daar aan de les
senaar een ander dan de heer
Verbruggen staat, hoe vreemd
klinkt de toon, die nu van daar
wordt gehoord.
O, hij kon zoo zuiver de hoofd
stukken lezen, de psalmverzen
zeggen, om niet te spreken van
de leerredenen, die hij met ta
lent voorlas en de indrukwekken
de wijze, waarop hij in gebed
voorgingzonder praal van
woorden, maar woorden uit het
hart gegrepen, gedachtig aan de
zonden onzer menschenkinderen,
gedachtig aan het lijden onzer
broeders en zusters.
We herhalen het is niet zon
der reden, dat de heer Verbrug
gen met onderscheiding werd
begraven.
Maar ook als gewezen onder
wijzer telde hij vele vrienden en
teekenend is het zeker, dat tot
heden nog de kinderen, ofschoon
deze hem nooit in school zagen,
hem ontmoetend zeiden„dag
meester". 'Het was de eerbied
die ouders en grootouders hun
kinderen hadden ingeprent voor
meester Verbruggen, in wien ze
zich nog steeds den onderwijzer
herinnerden, die niet alleen de
vakken van het leerplan volgde
bij zijn onderwijs, maar vooral
ook dacht aan het „aanleeren
van christelijke en maatschappe
lijke deugden*. Ook als onder
wijzer had hij een strenge op
vatting van zijn plicht.
Dank zij zijn hoogen ouderdom,
heeft de heer Verbruggen mogen
ondervinden, dat zijn werk ge
waardeerd werd. Als onderwijzer
is hij door zijn superieur en
grootsten vriend, wijlen den heer
Van Ruyven in kwaliteit van
hoofd der school en directeur
der Rijksnormaallessen bij zijn
ontslagname gehuldigd.
En als voorlezer heeft men hem
namens het kerkbestuur met bloe
men overladen, en is hij door
(de geheele gemeente toegezongen
als bewijs van hoogachting.
Dit zijn gelukkige dagen voor
hem geweest en voorzeker zou
het hem innig bewogen, hebben,
indien hij had kunnen weten hoe
hem met diepen eenvoud, en met
ieders beste wenschen voor het
volgend leven, thans vaarwel werd
gewenscht.
Want in grooten getale ston
den menschen van allerlei geloof
en richting rond de groeve, toqn
de baar door de kerkeraadsle-
den werd grafwaarts gedragen en-
de kist werd neergelaten.
Het was geen gemakkelijke
taak voor den predikant, den
weleerw. heer Ruijsch van Dug-
teren, om de gevoelens van zoo-
velen te vertolken en ook hij
herinnerde zich als oud-leerling,
nog de wijze lessen, die meester
Verbruggen zijn leerlingen mee
gaf de echt vriendschappelijke
wijze, waarop hij met zijn jon
gens omging, maar die hij niet
spaarde, als ze de roede ver
dienden. En dat juist typeerde
hem, dat ofschoon hij streng kon
zijn, de leerlingen toch aan zijn-
jas hingen. Maar ook de mees
ter vergat zijn leerlingen niet,
want voor allen had hij een woord'
van vriendschap, als hij ze ont
moette op zijn wandelingen.
Vervolgens wees spr.' op zijn
taak als voorlezer. Ook daardoor
heeft de heer Verbruggen veler
hart gewonnen en velen gesticht
door het eeuwige woord en een
voorbeeldig leven. Doch hoe
schoon ook, er is niets bestendig
hier op aard, zegt spr.
Niets is hier blijvend
Niets js hier blijvend
Alles, hoe schoon ook, zal
[eenmaal vergaan
Maar wat gedaan werd uit
[liefde tot Jezus,
Dat houdt zijn waard' en zal
[blijven bestaan.
Spr. ziet rond zich en roept'
de aanwezigheid van zoovelen
tot getuige, dat men den heer
Verbruggen noode ziet heengaan,
doch nu hij geroepen is, men
met dankbaarheid in het hart
afscheid neemt.
Hierna trad de heer F. Dek
ker Pz. naar voren, die zeide,
dat men aan dit graf blijde mag
wezen. Blijde, dat pas op zoo'11
hoogen leeftijd een zoo trouw
dienaar van de kerk wordt ter
aarde besteldblijde, dat men
zooveel jaren van zijn voortref
felijke deugden heeft mogen pro-
fiteeren. En we kunnen ons voor
stellen, dat ook de ontslapene
weer gedacht zal hebben aan de-
woorden, die hij op zijn 80 sten'
jaardag door zijn gemeente liet
zingen, nl. uit Psalm 122
Ik ben altijd verblijd, wanneer
[mep mij
Bij Apoth. en Drogisten.