Nieuws- en Advertentieblad
oi
voor Zeeuwsch - Vlaanderen,
Als de avond valt.
No. 12.
DINSDAG 13 MEI 1924.
40e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
2/43
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote-letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Troebel water.
Mag er dap geen vrede en
orde komen Als men die vraag
stelt aan Zinowjef den Groote,
dan antwoordt hij zonder dralen
„Neenniet vóór de wereld
revolutie er is". En hij doet al
het mogelijke om, nu er thuis
het eens Heilige Rusland
al meer verzet komt tegen het
regime, dat den heilstaat op aarde
zou brengen, zijn uiterste best
om Duitschland in lichtelaaie te
zetten. Wel zijn de Duitsche
communisten hem eigenlijk nog
te traag van begrip, te dom om
de Moskousche plannen te kunnen
waardeeren (dat behoeft ook niet)
en uit te voeren (slechts hierop
komt het aan) doch in de goed
heid zijns harten heeft hij een
nieuw recept geschreven. De
meerderheid van het Duitsche
proletariaat de edele menschen-
vriend heeft uit den aard der zaak
slechts oog voor de arbeiders
de hoofdwerkers tellen niet mee,
worden desnoods op de wijze
van de massa-executies te Kiëff
tot zwijgen gebracht is nog
niet bereid om zich blindelings
te scharen onder den linkervleugel
der K.P.D. (kommunistische Partei
Deutschlands) doch niettemin
moet deze zich met kracht voor
bereiden op den strijd. Allereerst
is daarvoor noodig, zoo schreef
Zinowjef, dat de arbeiders worden
bewapend en dat hun honderd
schappen zich gewennen aan den
strijd, door hun van tijd tot tijd
„iets te doen" te geven. Al
vechtend komt de vechtlust. Men
moet daarom zoo af en toe eens
een aanval doen op Rijksweerof
Schupo en vooral trachten een
wapendepot te plunderen en dit
alles „moet geschieden zonder
noodeloos alarm."
De „Vorwarts" heeft terecht
opgemerkt, dat de Duitsche
autoriteiten vooral de „Rothe
Fahne" niet moeten verbieden,
welk blad deze schoone raadge
vingen wereldkundig maakt, en
integendeel moet toestaan, dat zij
worden aangeplakt. „Wie na
(Duitsche Novelle.)
Eu hoe zou dat blozende jonge
meDseh met zyn onschuldig kna
penhart wol tegen zijn aanstaande
schoonmoeder opzien Als tegon
een offerlamen hy was de
Blauwbaard! Aangenaam was dit
voor een schoonpapa in spe juist
niet. Maar wat weerga, wat had
hij ook zijn mond voorbij te pra
ten waar het hart van vol is
ens. Zyn hart was er vol van.
Maar hy had het niet moeten
toonen althans zoo niet dat hij er
zelf door geschandvlekt werd....
En zijn vrouw Zy had The-
rese geschreven, dat de aanwe
zigheid van haar vader voor haar
moeder geen bezwaar was, om ook
te komen; dat menschen, die niet
by elkaar pasten, daarom nog geen
vyanden behoefden te zijn. Dat
was mooi. Therese noemde het
»groot en edel*. Niet haten, geen
vijandschap toonen, was groot en
eael. Soms wel, maar hij verlang
de meer dan zulk een edelmoe
digheid. Hij vroeg liefde
lezing daarvan nog communis-
tischgezind is „müszte auf seinen
geistigen Gesundheidszustand
untersucht werden."
Met dat al hebben de commu
nisten aan de Ruhr een toestand
geschapen, welke niet van gevaar
is ontbloot voor het Duitsche Rijk.
Pas is het Micum-contract ver
lengd, waarin onder meer werd
bepaald, dat de zoogenaamde
herstel-kolen zonder fout zouden
worden geleverd en nu zijn de
mijnwerkers in het Rijnsch-West-
faalsche industrie gebied weer in
staking gegaan, omdat zij niet
langer onder den grond (dalen
en rijzen inbegrepen) willen wer
ken dan zeven uren per dag. Of
nu inderdaad 90 pet. der kolen-
delvers staakt, gelijk van patroons
zijde is opgegeven, dan wel
600.000 m2n, zooals de „Rothe
Fahne" meldt, is voor het oogen-
blik van minder belang dan dat
mijnwerkers-organisaties en ande
re vakvereenigingen, die heelemaal
vrij zijn van communistische
leerstellingen, sympathie-stakin
gen zouden willen beginnen. De
Rijks-minister van Arbeid is reeds
naar het Ruhrgebied vertrokken
om de menschen te wijzen op
het gevaar waaraan zij het Rijk
blootstellen, dat thans trouwens
binnenlandsche ordeverstoring
minder dan ooit kan verdragen.
Weinig geruststellend ziet het
er uit op den Balkan. Budjenny,
de bekende Russische cavalerie-
generaal, staat met 300.000 man
bij de grens van Rumenië, dat
te kwader wil Bessarabië heeft
geannexeerd. Door die troepen
concentratie heeft Rumenië zijn
Bulgaarsche grens vrijwel moeten
ontblooten, hetgeen den Bulgaren
deed overwegen oï dit geen
schoone kans is om een herzie
ning af te dwingen van het Verdrag
van Neuilly, waarbij Bulgarije
gebied moest afstaan aan Rume
nië. Wel is er nog geen acuut
oorlogsgevaar, doch de verhou
dingen zijn zeer gespannen en
dr. Eduard Benesj, de Tsjecho-
Slowaksche minister van Buiten-
landsche Zaken, is nog niet ge
reed met zijn groepeering. Pas
Liefde van zijn vrouw, die ran
hem was weggeloopen omdat zy
niet» ran zijn zeogenaamde liefde
begeerde. Zij had gelijk gehad.
Dat wa» geen liefde geweest, dat
waiBasta hij hoefde zich
zelf hier in zijn bed onder de
warme zonnestralen niet uit te
schelden. Maar wat hij nu voor
haar voelde nu hy een vijftiger
was geworden, dat was wel liefde,
machtend verlangen naar her-
eenigingiDg, naar peilige, heerlijke
huwelijkseenheid helaas, hy
kon het niet zeggen, zyn mon4£
stond nu eenmaal niet, als die
roode lippen van den blonden
Siegfried, maar zulke woorden uit
de poëziealbum van een zeven
tienjarig kost8choolbakviscbje
Zijn vrouw! Waar zou zij nu
zijn? Zij was vermoedelijk nu
al niet meer in Dresden, had mis
schien al weer in Lausanne ge
slapen 1
Hij sprong met beide beenen
uit het bed en ging voor den
toiletspiegel staan. Hy bekeek
zich »Mooi is anders, mijn jon
gen maar dat is toeh ook bijzaak en
we zulleu ons wat opknappen.
Hij bestelde den kamerbedien-
de thee, een bad, een barbier en
een bouquet. Een uur later stond
I de justitieraad »gespoord en ge-
volgende week zal hij naar Rome
gaan en pogen, Mussolini over
te halen tot hetgeen in het kort
het best is aan te duiden als een
vergrooting en versteviging dan
de Kleine entente. De nieuwe
Middel-Europeesche constellatie
zou omvatten Frankrijk, Italië, de
Kleine entente, Hongarije en Polen.
Inderdaad een vernuftig plan en
een keurige uitwerking van het
in Februari 1921 gesloten verdrag
tusschen Rumenië en Zuid-Slavië,
dat de oorsprong was van de
Kleine entente.
België.
Op Zondag 18 Mei a.s. zullen
de Breughel-feesten te Brussel
worden ingezet met een plechtig
Te Deum, dat gezongen zal
worden in de Kapellenkerk, waar
het stoffelijk overschot van Pieter
Breughel den Oude rust.
Het doel van de groep schilders,
beeldhouwers en bouwmeesters
bij deze viering bestaat niet
uitsluitend in een populaire en
nationale huldebetooging aan den
besten Vlaamschen schilder, maar
beoogt óók een imposante mani
festatie tegenover de gansche
internationale kunstwereld. De
organisators verklaren zich tegen
standers van het geestelijk bols
jewisme, dat onze hedendaagsche
schilderkunst verschroeit, en van
het vage, bloedlooze cosmopoli
tisms, dat tracht aan onze moderne
kunst het eigen karakter te ont
nemen. Zij willen derhalve een
Breugheliaansche geloofsbelijde
nis afleggenmisschien het tijd
perk inluiden van een eigen
populairen en nationalen Vlaam
schen stijl in onze moderne
beeldende kunst en deze poging
elck poight om 'tsijne
onder het patroonschap van
Breughel stellen.
Deze feestviering is een mani
festatie tegen de aristocratische
kunst, slechts begrepen door
eenigen, die zichzelf daartoe
bekwaam verklaren. Er mag geen
slagboom zijn tusschen „den man
in de straat" en den kunstenaar.
Dit is de geest van Breughel
dit moet dan ook doorstralen in
de aanstaande feesten.
zadelde, zooals hy het zelf grap
pend verklaarde, toen hij weer in
een spiegel zijn uiterlijk inspec
teerde. De ruiter moest daar ginds
in het pensionaat Garnier worden
bezorgd, een witte bloemenhulde
van myrten, orchideeën en witte
heliotropen.
Hij was deftig in het zwart,
dat hem tamelijk ongewoon was,
maar dat hij voor deze plechtige
gelegenheid zich getroost had, mee
te nemen. Wel trok hij den neus
op toen hij zich monsterde, waar
bij het lorgnet hem afviel, en
noemde zich een »doopvader«,
maar deze strenge deftigheid was
te temperen door een bloem in
het knoopsgat, een wit zijden tipje
van een zakdoekje van uit den
borstzak en een tijnen panama op
het hoofdcorrect en een tikje
luchtig, soliede met een zweepje
frivoliteit. De justitieraad was
over zijn uiterlijk tevreden.
Intusschen was de morgen voort
gegaan. Na den nachtelyken re
gen heerschte er een vochtige!
warme broeikaslucht. Op het wa
ter en boven den anderen oever
hing een grijsviolette nevel, die
langzaam door de zon werd op
getrokken.
»Slap, ontzenuwend zoo'n tem
peratuur U dacht Schlotfmann
Boven spraken wij reeds van
het Te D^um, dat's ochtends zal
worden gezongen, doch 's avonds
heeft in de groote Rijzaal van
het Egmont-paleis een Breughel-
banket plaats. Het moet een
eetpartij worden, zooals de be
roemde schilderij „de Boeren
bruiloft" er ons een voortoo-
vert.
Er zullen duizend personen
aanzitten. Een beroep werd
I gedaan op alle oude maatschap
pijen van Brussel er blijken
er niet minder dan 800 te bestaan
om mede te komen eten, de
keuken te doen, op te dienen,
muziek te maken, te zingen en
op allerlei wijzen de gasten te
vermaken.
Wat de spijskaart betreft
Rijstpap met safraan, opgediend
in zware tellooren (borden)
worst en kramiekbrood. Als
drank wordt alleen bier geschon
ken. De zaal wordt op zijn
Breughelsch gedecoreerd door
vijf en-dertig schilders. Hét tafel
gereedschap wordt vervaardigd
naar de schilderijen van Breughel
en de tafeldienaars zullen gekleed
zijn in de kleedij van den Breu-
gheltijd. Iedereen mag aan het
banket deelnemen, doch het aantal
deelnemers mag het duizendtal
niet overtreffen.
In den loop der Zomermaanden
zullen de Breughelvrienden pel
grimstochten in richten naar
Brabantsche streken, die in de
werken van den Vlaamschen mees
ter zijn afgebeeld. Het is inderdaad
merkwaardig, hoe in de Brussel-
sciie omgeving thans nog enkele
landschappen te bewonderen zijn,
die haast ongewijzigd bleven,
zooals Breughel ze 400 jaar ge
leden op zijn doeken vereeuwig
de.
Ter navolging.
De koning van Denemarken
heeft den wensch te kennen
gegeven dat, in verband met de
moeilijke financieele omstandig
heden, waarin het land verkeert,
de uitkeering uit de schatkist
ten behoeve van den kroonprins
voortaan niet meer zal plaats
hebben.
»als ik dan aan Berlijn denkt
Tot zijn teleurstelling zag hij
nergeDS een rytuig, en de trein
wa» juist voor hem vertrokken.
Er zat niets anders op, dan lang
zaam den steilen straatweg op te
gaan. Er kwamen hem weinig
menschen tegen en zeer weinig
vreemdelingen. Die waren allen
reeds uitgevlogen naar verschil
lende uitstapjes in den omtrek of
zaten gedurende de warmste uren
van den dag in de koele hotel
kamers.
Hij verzonk in gepeins. »Daar
ga ik nu mijn vrouw te gemoet,
die mij eens verlaten heeft
mij alleen heeft gelaten op de
middaghoogte mijus levens. Ik
wil zien of ik haar kan terug
winnen, waarom als een levens
behoefte Uit een luim uit
een begeerte
Hij dacht langzaam voortstap
pend ernstig na over dit sterk
verlangen, dat hem in al drieja
ren nooit zonder hoop had gela
ten. Nooit, omdat hij diepen eer
bied had voor deze vrouw, die
zooveel levensgemak en door velen
vurig begeerde gelukkige levens
omstandigheden, welke de omge
ving, waarin zij geplaatst was,
haar aanbod, prys had gegeven
ter wiile van haar karakter en
Kameroverzicht.
EERSTE KAMER.
De Eerste Kamer heeft deze
week nog eenige hoofdstukken
der Staatsbegrooting behandeld.
Die van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen gaf aanleiding
tot een vrij uitvoerig debat, waarbij
inzonderheid de te nemen bezui
nigingsmaatregelen op onderwijs
gebied uitvoerig werden bespro
ken. De Kamerledetf gaven ech
ter blijk van te begrijpen, dat
Minister de Visser die maatrege
len niet voor zijn genoegen voor
stelt, doch daartoe door den finan-
cieëlen nood wordt gedwongen.
Maar toch werd er terecht de
aandacht op gevestigd, dat men
wel eens wat overhaast te werk
gaat en niet voldoende de gevol
gen overweegt, alvorens voorstel
len in te dienen. Ook werd er
met recht op gewezen, dat ver
schillende maatregelen, die de
Regeering als bezuinigingen aan
beveelt, in hoofdzaak neerkomen
op verschuiving van de lasten
van het Rijk op de gemeenten.
En dat hiertegen krachtig werd
geprotesteerd, spreekt vanzelf.
Minister de Visser is een uit
stekend redenaar en maakt van
zijn gaven een dankbaar gebruik.
Van zijn plannen om de salaris
sen te verlagen zal Z. E. natuur
lijk niet geheel afzien, maar hij
legde er den nadruk op, dat de
zaak wel eens ernstiger wordt
voorgesteld dan zij is, aangezien
de verlaging van het salaris, be
houdens uitzonderingen nooit
verder kan gaan dan tot 10 pet.
Dat tevens naar vermindering
van uitgaven zal worden gestreefd
door inkrimping van het aantal
leerkrachten, kan o.i. slechts
worden toegejuicht. En dat de
Minister, behoudens onvoorziene
omstandigheden, niet met eene
suppletoire begrooting zal komen,
hebben wij met genoegen verno
men.
Spoediger was de heer Heems
kerk klaar met de verdediging
der bergrooting van Justitie. Van
Zich zelf zijn, was haar meer
en booger geweest, dan luxe en
on bezorgds levensomstandigheden.
Hij bleet staan en tipte zich
met den zijden doek bet voorhoofd.
Merkwaardige, dacht hy, »hoe-
veal menschenkénuis ik als bij
intuitie heb, en hoe snel ik de
verhoudingen tusschen menschen
en menschen begrijp en deze
stille vrouw is voor mij nog altijd
een gesloten boek gebleven*.
Het pension Garnier lag juist
vóór hem aan het einde van don
hoogen weg. Onder een groep
platanen ter zijde van den weg
kon hij zich verdekt opstellen,
zonder van boven uit het chalet
gezien te worden. De geheele
voorzijde van het groote huis be
stoud uit balkons eo lichte ijzeren
galerijen. Uit elke kamer kon
men op deze luchtige met plan
tengroepen en kamerschutten ge
zellig versierde zitjes komen.
Ook de zijnen zaten in een
vroolijk keuvelend groepje bijeen.
De zijnen 1 Hij vergat geheel,
dat hij gisteren pas evenzoo met
zijn Therese en Kiüger daar be
neden gezeten hadhy voelde
zich op eens als buitengensloten
geheel als een overtollige.
(Wordt vervolgd.)
AXELSCHE
cou
gemoedsneigingen.