Nieuws- en A cl vertent ieblad
voor Z e e u vv s c h - V1 a a n d e r e n
No. 4.
VRIJDAG II APRIL 1924.
40e Ja«rg.
J. C. VINK - Axel.
FEUILLETON;
Als de avond valt.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulde'n.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postbus No. 6.
Lidmaat worden of
Belijdenis doen.
In de .Rotterdamsche Kerk
bode" schrijft ds S. H. J. Jemes
uit Delfshaven o.a. het volgende
over de adspirant lidmaten
In de weken voor Paschen
wordt de ziel van den God
dienenden predikant zeer ver
moeid door de poging, dergenen,
die zich opgegeven hebben voor
de belijdeniscatechisatie, de poort
van de Kerk met een geestelijk-
verstandig hart te doen binnen
treden.
De pijnlijke aannemingsavond,
in de dagen voor Palmzondag,
werpt weken te voren een scha
duw van bange verantwoordelijk
heid over zijn hart.
Op den duur leert hij zich wel
volkomen heenzetten over de
vrees, die hem in de eerste jaren
van zijn bediening zoo nerveus
heeft gemaakt, dat er toch weer
bij zullen zijn, die in tegenwoor
digheid van de toeziende ouder
lingen, op geen enkele vraag ook
maar eenig antwoord zullen
kunnen geven. Ik heb onder de
ouderlingen in de verschillende
gemeenten, die ik diende, altijd
verstandige menschen aangetrof
fen, die begrepen, dat niets
zeggen" niet gelijk staat met
niets weten", en dat .heel weinig
weten" de schamele gevel kan
zijn van een hart, dat zuiver
voelt en de innige gemeenschap
met God beleeft. Wij gaan dan
ook, als predikanten, niet meer
ons uiterste best doen, in de
twaalf voorbereidingsweken twaalf
vragen en antwoorden er in te
stampen, die, als het moest,
midden in den nacht zouden
kunnen wor.den opgedreund, als
er iemand, met een gezicht als
van een ouderling, voor het bed
van den aanstaanden lidmaat
verscheen. Voor die examen
zijde van de aanneming maken
mijn leerlingen en ik elkander
wederkeerig met een grapje on
verschillig.
Onze dominees-ziel wordt niet
bezwaard door den omgang met
(Duitsche Novelle.)
Hij zelf, niet groot maar krach
tig en for«ch gebouwd mat don
kergrijs bftar boren bet roodachtig
voorhoofd, den panamahoed in den
nek geschoven, was hy in een wit
sporteostuum gekleed. Eigenlijk
zag hy er tamelyk opzichtig uit
maar toch als iemand, dia zich
parmitteeren mag, op te vallen,
omdat hy altyd en overal als
persoon van eenig gewicht mag
gelden.
Tüerese viel haar vader in de
armen. Hij drukte haar vast aan
zijn borst, liet haar daarna los en
plaatste zich voor zijn aanstaanden
schoonzoon met zekere naïve ver
bazing over dien jongen Germaan-
schen reus.
Zyn eerste uitroep was een
gesmoord »te weerga !c toen hy
dien mooien kerel daar tegenover
hem onder zijn critischeu blik
licht zag blozen.
»Een Siegtriedstiguur, die op
zyn drie en derstigste jaar nog een
kleur krijgt dat bevalt mijt.
eu dertig* verbeterde
hen die niets wetenmaar met
hen die het niet meenen. Na
tuurlijk gaan wij, lijdende onder
deze waarneming, niet uit van
de onderstelling, dat de kerkelijke
geloofsbelijdenis adaequaat is met
de vrijmoedige uitspraak: ik ben
bekeerd. Bekeering is immers
een levensproces, waarvan op
een leeftijd van 19 jaren hoogstens
de eerste kiemen kunnen zijn
ontsproten. En de poorten van
de Ke'rk zijn de poorten van het
Paradijs nog niet. Maar een
begin van geestelijken ernst mag
toch op zijn minst ondersteld
worden bij hem, die lidmaat
wordten hebben wij niet vaak
het pijnlijk besef, dat dit bij menig
adspirant-lidmaat ten eenenmale
ontbreekt? Wij zouden natuurlijk
voor geen geld ter wereld tegen
iemand, of aangaande iemand
durven zeggen, dat hij het niet
meentmaar er is een type
collegianten, van wie wij het
voor ons zelf positief weten, dat
het om niets anders te doen is
dan om lidmaat te worden, zonder
dat deze stap in hun leven eenige
geestelijke beteekenis heeft. Zeifs
als ze op den aannemingsavond
een kanten zakdoekje vol snikken;
blijft ge overtuigddeze aan
neming is illeen vormelijk
Ge kunt hen niet weren, want
het oordeel over het hart is even
moeilijk als het oordeel over
tientallen houtsoorten door een
technisch student in Delft. Ge
vergist u in dit opzicht telkens
weer. Maar de indruk blijft en
maakt moe en verdrietig. Ge
kunt juist in deze weken begrijpen,
dat de sekten op de Kerk smalen,
die altijd maar weer dozijnen
lidmaten blijft aannemen, die het
niet meenen. Uw voorzichtige
pogingen, hen in die voorberei
dingsweken duidelijk te maken,
dat lidmaat worden ia 't geheel
geen levensnoodzaak isdat ze
zich tot den laatsten dag kunnen
terugtrekken, en dat het beter is
dit ook maar te doen, als ze geen
geestelijk besef hebben, maken
juist op hen niet den minsten
indruk. Gij loopt alleen kans,
dat ge enkelen die het wèl
dokter Krüger.
»Zes eu dertig* vervolgde
kalm de justitieraad, en noodigde
hem uit, te gaan zitten »en
het kind bloeit als een roos
prosit, op onze gelukkige kennis
making dokter
De kom vormige chacnpagnegla
zen de justitieraad dronk alleen
uit zulke klonken tegen elkaar.
»En nu, kiuderen, deze reis is
'n liefdebtwijs zonder weerga.
De spoortrein is my eeu gruwel;
Berlijn is de eenige plaats, waar
een mensch leven kan. Julie b6at
nu van een ander idee, en ik
respecteer ieder zyn smaak.»
Daarby bekeek hy aldoor zijn
nieuwen schoonzoon in spe en
dacht, dat iemaud met zoo'n prach
tig gebit lusschen kersroode lip
pen boven den korigeknipten vol
baard en met zulke eerlijke
blauwe oogen van zeker licht
porceieinblauw slechts eeu man
van een open karakter en onver-
woesie levenskracht kon zyn.
Zy bevielen elkaar op het eerste
gezicht.
»Dat u myu kind verzorgen
kunt, weet ik. Ik heb natuurlijk
naar u gtïuformeerd. Grondig.
U ook naar mij wil ik hopen
De jonge man lachte, »Neen
waarachtig niet, •»- hoe zou ik
daartoe kopen
meenen, terug doet treden, als
je hier te dikwijls op terugkomt.
Voor hen staat het vast ais een
paal boven water, dat zij in ieder
geval, wat er ook gebeurt, lid
maat moeten worden.
Ze zijn er werkelijk blij om,
dat gij het zoo makkelijk vooi-
stelt als ,geen examen", dat gij
dit alleen doet, om den geestelijken
kant op den voorgrond te doen
komen, dringt geen oogenblik tot
hen door. Ze zijn thuis allemaal
lidmaat geworden, het zou toch
\te dwaas zijn, als zij alleen een
uitzondering moesten maken.
Bovendien studeeren ze voor hun
akte bij het Christelijk onderwijs
(daar zijn op 't oogenblik de
meeste kansen), en dominee weet
toch wel, dat er dan altijd lid
maatschap van de Hervormde
Kerk wordt geëischt. Bovendien
kan men oud en arm worden en
het lidmatenhuis staat alleen open
voor hen, die lidmaat zijn. Een
gevoelig aankomend vrouwtje
begint ook al vast te denken
over de kinderen, die ze nog
niet «heeft, maar die, als zij ze
hebben^zal, haar misschien zulfen
moeten missenen worden weezen
wel opgenomen, als de moeder
en vader geen lidmaat waren
En dan is er toch ook nog het
mystiek besef, dat men toch
ergens toe moet behoorenis
kerkloos niet gelijk aan niet op
gevoed, niet fatsoenlijk?
En ja, nu is het wel een beetje
eng, dat die dominee altijd weer
terugkomt op de vraag, of ik het
wel ernstig meen, en of God voor
mij persoonlijk leeft; maar daar
moet ik mij maar overheen zetten
lidmaat worden moet ik toch in
ieder geval.
Het komt mij voor, dat dit niet
het geringste euvel is, dat de
uitwendige Kerk, met een lange
traditie, in het leven heeft ge
roepen, dat er ook zulk een type
catechisanten met ieder Paasch-
feest komt aanrukken.
Zij doen mij denken aan weer
barstig hout, waarop ge u moe
maakt, dat eigenlijk niet geschikt
is, en dat toch in het gebouw
van de Kerk moet worden inge-
»Heel lichtzinnig* schetste
de justitieraad.
»Dus om het met weinig woor
den te ze gen Therese is geen
schitterende partij. Door myu
handen gaat jaar op jaar een
rnassa geld. Maar het loopt er
ook maar doorheen ais zand,
als water. Een massa zit in iodu-
striepapiereo. Ik ben optimist
ilc geloof altijd aan fioancieele
»hausse«. De »baisses« ondervindt
ik telkens. Maar mogelijk heb
ik heel wat meer dan ik weet.
Voor mijn cliënten ben ik wat
men noemt »uitgeslaponc voor
mij zelf bah Ik ben ook een
zoogenaamde goede kerel dat
wil zeggen, daar ga ik gewoon-
lijk voor door. Omdat ik niet
»neen« kan zeggen, bij lui van
myu slag komen doorloopend
aanvragen. Vooral ua tafel beu
ik makkelyk te bepraten. Als ik
n.l. champagne drink word ik
sentimenteel de justitieraad
lachte »en ik word dikwijls
sentimenteel.* Dikwijls word ik
afschuwelijk loslippig en keu mij
zelf door en door, m t niets blyfc
men amusanter, dan met het
snelle ja zeggen.
»0, vadertje wat maakt je je
weer slecht zuchtte Therese en
nam de kleine, goed verzorgde
hand van haar v«der tmnthcn de
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cenb Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën wordetf franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
voegd, omdat de Kerk nu een
maal niet anders is dan ze is
een vermenging van geestelijk
leven met wereld en traditie.
Belasting op r(Jwielen.
Blijkens de Memorie van Ant
woord nopens het ontwerp van
wet tot heffing eener belasting op
rijwielen kan de minster niet in
zien, dat de omstandigheid, dat
het rijwiel enkele jaren geleden
als grondslag voor de heffing der
personeele belasting is prijs ge
geven, een beletsel zou zijn om
bet thans, bij veranderde behoef
ten der schatkist, opnieuw als
voorwerp van belastingheffing te
kiezen.
Overigens zijn de in den aan
vang van het voorioopig verslag
ontwikkelde bezwaren reeds op
afdoende wijze door andere ieden
weerlegd.
De minister ontveinst zich niet,
dat er zich gevallen zullen voor
doen, waarin betaling der voor
gestelde belasting voor den
eigenaar van een rijwiel, dat al
leen voor beroep of bedrijf wordt
gebezigd, bezwaren zal opleve
ren, maar dit zuilen uitzonde
ringsgevallen zijn en deze mogen
niet weerhouden van het heffen
eener belasting, die in het alge
meen zonder redelijk bezwaar
zal worden betaald.
In verband met de opmerking,
dat de inningskosten niet zullen
meevallen, wordt medegedeeld,
dat deze beperkt zullen blijven
tot de uitgaven voor aanmaak en
distributie der belastingmerken,
welke een bescheiden bedrag
zullen uitmaken, Aanstelling van
nieuw personeel zal niet noodig
zijn.
Met het denkbeeld om bij de
heffing een zekere progressie toe
te passen, kan de minister niet
instemmen. Het eenvoudig zake
lijk karakter der belasting zou
verloren gaan.
Tegenover de leden, die den
wensch hebben geuit om een
termijn in het ontwerp op te
nemen, na verloop waarvan de
heffing zou vervallen, merkt de
minister op, dat er z.i. geen aan-
i leiding is aan de heffing a priori
reeds een tijdelijk karakter te
geven.
De vraag of de totstandkoming
van het ontwerp tengevolge zal
hebben, dat de Prov. Staten de
bevoegdheid zullen verliezen om
weggeld te heffen van rijwielen,
die op provinciale wegen worden
bereden, beantwoordt de minister
ontkennend.
De regeering is voornemens de
beiastingmerken in eigen beheer
in de werkplaatsen van 's Rijks
Munt te Utrecht te doen maken.
Ofschoon de minister vari mee-
niiig is, dat door handbeweging
voortbewogen wordende drie
wielers van gebrekkige personen
geen rijwielen zijn en op dien
grond reeds buiten de belasting
vallen, heeft hij er geen bezwaar
tegen, door het opnemen van
bedoelde driewielers onder de
vrijgestelde rijwielen, allen twijfel
op dit punt weg te nemen.
De arbeidsgeschiilenwet.
Bij Kon. Besl. is bepaald, dat
de Arbeidsgeschiilenwet 1923 in
werking zal treden met ingang
van 10 April
Voor de uitvoering van die wet
is het rijk verdeeld in vier distric
ten, waarvan omvattenhet le
district de Provinciën Friesland,
Groningen en Drente liet 2e dis
trict de provincie Noord Holland
het 3e district de provinciën Zuid
Holland, Utrecht en Overijssel,
benevens het gedeelte der provin
cie Gelderland, dat gelegen is
benoorden de Waalhet 4e dis
trict de provinciën Limburg, Noord
Brabant en Zeeland, benevens het
gedeelte der provincie Gelderland,
dat gelegen is bezuiden de Waal.
De Koningin heeft benoemd
tot Rijksbemiddelaars in het le
district mr. dr. E. van Ketwich
Verschuur, burgemeester van Gro
ningen 2e districtmr. S. de
Vries Czn., oud-minister van Fi
nanciën, te 's Gravenhage 3e dis-
strictmr. H. A. van ijsselsteijn,
oud-minister van Landbouw, Nij-
bare, modellen vau fijne dames-
haodjes.
»Sleeht? Hoe zoo?* vroeg
Schlottman verwonderd en schoot
den hoed nog eeu beetje meer
naar achter. »Jou blonde Sieg
fried zal wel weten, dat in deze
moöernsten aller werelden geen
cherubiees io de beurs- en gerecht
zalen roodloopen. Hoe zou ik mij
slecht maken Ik beu altijd een
fatsoenlijk uiao geweest nooit is
er iemand door mij benadeeld, de
belangen van anderen. Je moe
der ben ik hij kuchte ren paar
maal, aarzelde eeu oogeubhk va
senokschouderde »ben ik we
zenlijk trouw gebleven.* Maar
voor een komedievader deug ik
nietik heb een beetje te veel
aan temperament ia rwyri bloed
vaten ja, euzoodat ik
maar zeggen wil, een noemens
waardige bruidschat kan ik je niet
in de portetuilie stoppen wat
jullie later vinden zult, moet je
afwachten. Dokier Krüger, blijtt
u by uw aanzoek
»Vau ganscher hai te«, zei The-
rese's aanslaande, »en ik zou mijn
meisje van een beeie wereld we
ten af te dwingen I*
»Geheel Siegfried* dejusti-
raad lachte en streek zich langs
de oogeh. »Haar afüwingea is
eee oyerdrevee «itdrukkjeg, nu
de schoonzoon over het geheel
een zeldzaam artikel is. Daar
willen wy op kliukeu* en hij
dronk zyn glas met een buiten
gewoon tevreden uitdrukking op
zyn gezicht leeg.
»En morgen komt moeder ook*
zei Therese met een gelukkig
glimlacbtjc.
»We), wel, Mam» ook.* De
justitieraad ging onwillekeurig
meer rechtop zitten en streek met
den wijsvinger tusschen den kor
ten hals en de hem steeds iets te
m.iuwe boord. »Weet zij ook, dat
ik hier ben
»Zeker, vadertje. Lees maar
eens* hierby haalde Therese
een brief met een expressebestel-
ling uit haar haudtaschje en wees
met den vinger op eeu regel van
den korten inhoud.
Schlottman smeet met grappige
handigheid het lorgnet op den
neus en las
»Of ik my door de aanwezig
heid van je vader ook niet zal
laten terughouden 1 Maar waar
om toch Waarom moeten men
schen noodwendig elkaar vijandig
zijn, omdat zij niet voor samen
leven met elkaar geschikt z(jn
Dat zie ik volstrekt niet in. Dit
mooie feest van ons eenig kind
willen we toch samen vieren
(Wordt vervolgd,j
AXELSC
